장음표시 사용
211쪽
mon : ita enim vocem equites intelligebat, qui primus hujusmodi locutionibus fuerit usus. Sic et Caesar: Capti homines EQUITES que prois ducebantur. B. C. ΙΙ. 39. Pleraque Veterum aetas et hominem equo insidentem, et equum QUI INSIDERETUR, equitem dixerunt. V A. Geli. XVIII. 5. Omnes antiqui scriptores, ut hominem equo insidentem, ita et equum, CUM PORTARET HOMINEM, equitem VocaVerunt. Et
apud Almonem, qui antiquae Latinitatis diligens fuit, ita intelligendum
est: atque EQUITEM docuere sub armis, id est, docuerunt equum portantem hominem, insultare solo, et gressus silomerare superbos. 'MACBoB. VI. 9. Haec Virgilii verba ita esse intelligenda luce clarius videtur, quicquid contra disputent viri docti, Burmannus et Heynius;
qui, veterum Grammaticorum Sententiam non aSSecuti, Vocem equitem,
non pro equo hominem portante, Sed pro equo simpliciter, accepisse videntur. Hanc Vocem eodem sensu usurpavit Propertius :Et disco, qua parte suae vincendus Arctoees, Quot sine aqua Parthus millia currat EQUES.
ad quem locum consule Broukhusium. Alia tamen videtur esse ratio locutionis milites equitesquo, quae apud scriptores Latinos ubivis fere obvia est, quamque Davisius ad Caes. D. C. II. 39) cum illa altera confundit. Hic enim milites videntur esse οπλιται, pedites legionarii, Sive, ut Vocat Livius, do lesione milites, κατita dicta; qui potissima pars eXercitus erant, quorumque primarius in proeliis usus. Hujus locutionis exempla vide apud Gronov. ad Liv.
XXVIII. 1.12. XXVII. I. 17. Lectio vulgata, profecti ei loco, nihili est. Proeae loco prodito, Gron. ex loco propinquo rescribendum conjicit. At in uno codice, pro prodito, e8t debito p unde, ex Clerici conjectura, omnino legendum videtur: Postero dio profecti, ex loco EDITO fumo significant
13. Ibid. l. 20. Equιtes fero propter equos nantes. Navium agmen superiors fluvii parte transmittens equites, qui fere, Sive quorum plerique erant propter, Seu Prope, equos nantes, tranquillitatHm prae-hobat lintribus infra trajicieutibus. Addit vocem fere, quia non OmneSequites prope se habebant equos nantes: Siquidem, ut infra memoratur, aliquot equos instratos frenatosque in naves imposuerant. V CREVIER. 14. Ibi d. l. penult. Pro instructos, Omnino legendum instratos, prout habent duo bonae notae codiceS. 15. XXVIII. l. 3. Quanquam ET ei adverso. Vocula et in quibuSdam codd. non apparet; et recidendam conjicit Crevire. Sed Livius forte orationem Orsus est quaSi Subnexurus EF clamor ortus a terseo; deinde, immutata structura, Subtexuit alia ratione, jam Satis paventes Ddverso tumultu, terribilior ab tergo adortus clamor. 16. Ibid. l. 10. Pro ultro, Lib. Cantabr. et unus ex Crev. codd.utroqus, Flor. ultroque, ultima syllaba notis additis expunctar alii ultro pollebantur; quam lectionem Crevier interpretatur: postquam, vim facere conati, non modo Vana moliebantur, Sed etiam pellebantur.
17. XXXI. l. 7. Ibi Arar Rhodanusque amnes. Legendum eStIbi Isara. Hoc probant quum alia multa, tum hoc Vel maXime, quod Polybius, quem hic vertit noster, in insula illa quam describit, in ipsa, inquam, insula, non prope, quemadmodum Livius, dicit incolere Allo-
212쪽
broges. Allobroges autem non inter Rhodanum et Ararim, sed inter Rhodanum et Isaram incolebant. V CREvi ER. Vid. Cluverit Ital antiq. 367. Huic emendationi favet cod. Cantabri qui habet Bisarar, et unus ex Drahenb. codd. qui ibi Ara exhibet. In cod. Cantabr. Rlitera ex voce seq. Rhodanus accrevisSe Videtur.
18. XXXI. l. 20. Ad laevam in Tricastinos iter foris. Nihil de hoc Hannibalis itinere habet Polybius. Et sane non facile intelligitur, quomodo Hannibal, qui adversa ripa Rhodani ad Isaram pervenerat, Tricastinos inde petens, ad laevam iter flexisse dicatur, qui potius vestigia
relegebat sua. V CRE V. Si locus sanus Sit, Verba ad laevam reSpectu Romae degentium dicta, non Hannibalis, eXistimandum est, quemadmodum ultra Iberum c. V. Supra.19. XXXIII. l. 3. Perversis rupibus juxta invia ac devia assueti discurrunt. Haec non intelligo. Interdum subit per versis legere, et explicare, per loca eVerSis rupibus invia, utpote assueti, discurrunt, Vel, ut multi codd. decurrunt. Sic apud Plin. resio rupibus invia, et apud Ovid. Gens fuit et campis, et equis, et tuta sagittis; Et circumfusis INVIA fluminibus. Fast. V. 58 I. Crevier legit docurrunt, et interpretatur: Per infestas molestasPae rupes, decurrunt haud aegre, utpote assueti, invia pariter ac devia; ideSt, et ea in quibus nulla Via erat, et ea quae a via trita divertebant. 20. Ibid. juxta finem. Captivorum pecoribus per triduum eaeercitum aluit. Captivorum pecoribus a Valla est, quum libri habeant captivo ac pecoribus. Et, quum Polybius, quem noster hic vertit, habet; Eli το μελλον /ὼν κώ ΣΙΤΟΥ καὶ δυώδε καui Vix dubitamus, quin cum Strothio legendum Sit captivo frumento as pecoribus, FRU ΜΕΝΤΟ librariorum incuria omiSSO.21. Ibid. Pro primo perculsis, Gron. et Crev. co . proelio persulaiS. 22. XXXV. l. 7. Elephanti, sicut praecipites per arctas vias maynsi mora agebantur. Pro praesipites, Gron. conj. principeS, quia cap. super. elephanti primum agmen fuisse dicuntur. At Crevier per arctas et praecipites, Vel praecipitesque vias. Et sane duo ex libris scriptis habent arctas praecipites via8, absque copulativo. Sed quum praecep3 dicitur de locis proclivibus ac praeruptis, unde facile quis praecepS cadere potest, quid impedit, quo minus dicatur de elephantis, aliisve animalibus, in ejusmodi locis ad lapsum pronis 3 Sic accepit vir de literis humanioribus bene meritus, Fr. G. Doering : Cum in praecipites causa latere videatur, cur masnsi mora acti Sint, malim explicare praecipites, proni ad lapsum in locis declivibus et praecipitibus. 23. Ibid. in fine. Vt neque sustinere se a lapsu p0SSsul; nes, qui paululum titub4ssent, haerere a ficti vestissio suo. Haec impedita sunt et obscura. Particula nos videtur in alienum locum temere immigrasse. Sensus fortasse clarior esset hoc modo: in neque sustiners se a lapsu possent, qui paululum titub4ssent; nec haerere assioli Mestigio suo. Nimirum nec Poterant, qui paululum titubassent, sustinere se a lapsu, nec afflicti, i. e. POStquam lapsi erant, haerere VeStigio Suo, sive locum suum tenere. Nam in praecipitia et abrupta devolvebantur.
24. XXXVI. I. 11. Quum super veterem nivem INTACTAM noυα
modicae altitudinis esset. Ita libri scripti. At Crevier credit rescri-
213쪽
bendum esse intacta; quod epitheton, inquit, Ionge melius cadit in
NOVam nivem, quam in Veterem. V Doering conj. injecta. Nobis vide-hatur Livium per epitheta veterem et intactam exprimere voluisse Polybiana, σην Π THAPXΟΥΣAN-καὶ ΔΙΑΜΕΜΕΝΗΚΥΙΑΝ ἐκ σου
25. XXXVI. l. 13. et seqq. ad finem capitis. Haec LiviaPa transitus Alpium descriptio editoribus aequam prope dissicultatem attulit, atque Poenis transitus ipse. Si conjecturae locus esset, pOSt tot tantorum Virorum conatus, libenter totum locum legeremus et distingueremus rin vero tot hominum jumentorumque insessu dilapsa est, ET per nudam infra s aciem fluentem quo tabem liquescentis nivis ingrediebantur, tetra ibi Iuctatio erat, ut a lubrica glacis, non recipiente vestisium, et in prono citius PEDES fallente: et, Seu manibus in assumendo seu senu se adjuvissent, ipsi8 adminiculis prolapsis, iterum CORRUEBAΝT ;nec stirpes circa radicesus, ad quas pede aut manu quisquam eniti posset, erant. ITA in levi tantum glacie tabidἄque nive volutabantur. Haec de hominibus: quae sequuntur, de jumentis dicta videntur. Iumenta secabant; interdum etiam, tum insimam ingredientia nivom, et prolapsa, jactandis gravius in CONNITENDO ungulis penitus perfringebant: ut pleraque, velut pedica capta, haererent in durata et
alte concreta placio. I. ReStituimVS Voculam et, quae Vel a Voce prae. cedente est intercepta sui Sse Videtur, Vel in est corrupta. 2. Pro Vulg.
pedo se fallente, Gron OV. conj. pedem fallente. Vide Vero, num minori mutatione legi possit pedes fallente, ut ita sola tantum litera EeXpungenda Sit, quae accreScere potuit, eX Similitudine σου F, quae voci8 proximae initialis est. V DRAKENB. 3. Pro corruerent, plurium codd.lectione, Gronovius conjicit corruebant, probante Crev. Vi Z. CORRUEBANT Pro CORRUERENT . Denique, pro continendo, Faber rescribendum censet connitendo, probantibus Duhero et Drahenb. i. e. dum nituntur aSSurgere; quam conjecturam confirmant Polybii verba καταδια νάστασιν. Turnebus quidem et Crevier putant, continere hic esse-se a prolapsione in lubrico retinere et cohibere conari. Sed, ut bene
Observat Dukerus, Polybius et Livius loquuntur de jam lapsis. Tα γ
26. XXXVIII. l. 14. In Taurinis. Huic loco mederi conantur editores, alii aliter. Gronovius ita format:-AΜΙSSA, Taurinis quae Gallis proaeima sens erat, in Italiam DΕpresso. Hanc conjecturam sibi multum placere testatur Crevier, itaque interpretatur, Hannibali, postquam per Taurinorum regionem in Italiam descenderit, amissa apparuisse, defuisse, triginta sex millia hominum eX eo numero, quocum Rhodanum transierit. V omnino ejicienda videtur Vocula in ; quae in nullo scriptorum reperitur, et in Drahenborchii editione retinetur operarum incuria. Verba depresso et digresso etiam facillime inter Se permutantur. Si retinemus amisisse, syntaxis erit-eae ipso autem audisSe
Hannibale, Taurinis, in Italiam degresso.27. Ibid. l. I 6. Pro et jugo, quis dubitet, quin cum Gr0novio legendum sit ei juss. 23. Ibid. I. penult. Sed ab eo. Intellige, inquit Gronovius, Vel deo, Velhcroe. Sed, quum in uno ex libris scriptis legitur ad eo, non dubitamus
214쪽
NOTULAE IN LIBRUM XXI. quin legendum sit a deo. Hic deus Peninus Vocatur in lapide atiliquo, in his ipsis Alpibus in magno vig. monte S. Bernardi, inVento. Consule Drahenb. qui erudite de hoc loco egit.
29. X l. 20. Pro Gronovius cori. CreVier Vocem delebat, quam ortam putabat ex repetitione primarum literarum Sequentis verbi perierint. 30. XLIII. initio. Dum sic aliquot. Omnino cum GronOvio corrigendum-quum Sic aliquot. 31. Ibi d. l. 8. Demira laevaque duo maria claudunt, nullam, ne ad invium quidem, navem habentibus. circa Padus amnis, &c. Mirum in modum rῖ habentibus vexavit interpretes, incertos quo referendum sit. J. F. Gronovius, Graevius, alii, aSSentiente CreVier, malebant habesntos. At omnes vcripti habentibus tuentur, neque verisimileeSt, librarios omnes mutasse habentes, quod facilius est, in dissicillimum habentibus. Jac. Gronovius, contra, eliminare Volebat Verbum claudunt, et uno ten0re legere, ita ut tam duo maria, quam nullam naυem, a dativo habentibus penderent, qui dativus ad superius vobis referendus esset. Sed cel. Drahenborchio accedimus, cui nimis audax videbatur, invitis omnibus scriptis, totam vocem claudunt dicere. Nobis eXplicandi ratio, quam Strothius proposuit, magis probabiliS Videtur; nempe, ut ad claudunt non intelligamus nos, Sed eX SequentibuS est ustum. 1.Νemo, inquit, dubitabit, quin facillimus esset locus, si I ivius scripsisset : Dextra laevaque duo maria claudunt ejustum nobis, nullam, ne ad hoc quidem, navem habentibus. Sed majore cum vi voces ad ef sium; locum tenent inter ne quidem. 2. Nemo erit, qui dubitet, quincommode hunc in modum vocabulum ex sequentibus ad Superiora intelligi queat, licet plerumque majorem obscuritatem essiciat, quam Si ex Superiori intelligatur. V Ejusmodi exempla quaedam ex nostro profert; et, inter alia,-m tres collegas sibi creaverunt. in his Sirinium fuisse, seditionis auctorem p de duobus, qui fuerint, minus convenit. Lib. II. 33. ubi ad fuisse ex seq. intelligendum convenit. De hiS Omnibus penes lectorem judicium eSto. 32. Ibid. l. 9. Pro vulgato circa, unus eX scriptis habet citra, alter
contra, quae Vera lectio Videtur, i. e. a fronte, eX adverSO.
33. XLIV. l. 16. Ad Iberum est Sassuntum. Praeclare hunc locum illustravit vir doctus in libro, cui titulus est The Edinburph Quartero Neview. Vid. Fascicul. ΙΙΙ. p. 494. Seqq. Ejus rationem libentes amplectimur, quae, ne litera quidem mutata, omnem hujus loci dissicultatem tollere videtur. Νempe Hannibal indignanter rogat Ad Iberum est Saguntum ' Is Sassuntum on tho Ebro ' Minime. Id flumen
igitur non modo non tranSivimuS, dum Saguntum Obsidemus, Sed ne quidem accessimus. Crevier libenter legeret cis Iberum, ut haec intelligerentur dicta eX persona Poenorum, qui Hispaniam ulteriorem obtinebant. Sed ex verbis interrogative pronunciatis eadem prodit sententia, et majore cum Vi. Ejus notam Subteximus: Saguntum, ipso teste Livio, Supra c. 7. ultra Iberum Situm est, a cujus amnis ostio distat 90 fere passuum millibus. Libenter legeremus cis Iberum cst Saguntum, at haec intelligerentur dicta eX perSona Poenorum. Romanus Vetuit transiri Iberum. Respondet Poenus r At eum amnem non tranSeo, dum Saguntum oppugno. Etenim cis Iberum si spectes ulteriorem H ispaniam et Poenos) est Sasuntum. Romanus in reSpondendo voluntatem
215쪽
asseri pro ratione: Nusquam te vestigio moveris : id est, Sta in vestigio, neque ex eo loco, in quo te consistere jubeo, pedem offeras. Illud quoque ex hac levi mutatione sequetur commodi, quod sic intelligetur quomodo Romani eos quos statuunt terminos non observent, id quod illis paulo ante ab Hannibale objectum est. Terminum statuunt Iberum, et tamen illum transcendunt, dum nos vetant Saguntum, urbem sitam cis Iberum respectu nostri, oppugnare. V CREVIER. 34. XLIV. juxta finem. Inter victoriam mortem UE. ConSueta loquendi ratio mortem QUE postulare Videtur.35. XLVI. l. 6. Eaeque propinquo Vallae debetur. Plerique ex ScriptiS-eae quo propinquo. Gronou. Probante CreVier-ad castra hostium eae propinquo copiaS UE. 36. Ibid. l. 22. Hic erit juvenis. Ita quidam ex libris scriptis. At vix dubitamus quin revocanda sit lectio multorum MSS. et edd. ante Oron0Vium, erat, licet aliter statuerint editores doctissimi.
37. XLVIII. l. I9. In via jactanti. Vid. XXIX. 32. et XXX. I9.
quae ad hunc locum laudat Gronovius. In locis Livii, ' ait Dukerus, quae hic habet Gronovius, non dicitur via jactare, Sed potiuS vulnus jactari.' ' Vir doctissimus dubitasse videtur de Latinitate του via jactans.
Si quas VI A clauSOS EXCUTIAT Teucros vallo, atque EFFUNDAT in aequor.
Aen. IX. 67. Si via recte dicitur excutere, inundere, cur non etiam jactare 933. XLIX. l. 17. Eitemplo et circa praetorem ad civitates missi legati tribunique. Ita hunc locum edidit cet. J. F. Gronovius ; et interpretatur legati tribunique, qui circa praetorem erant, et honoris causa assectabantur, relictiS praesidiis Suis. V ΜS. Flor. a manu prima habet circa praetorer unde librarii emendarunt circa praetore M; Videlicet, quia praepositio circa casum quartum POStulare videbatur. Hoc modo lectionem vulgarem, quam GrOnOVius dedit, Ortam eXiStimamu S. At idem II S. Flor. a manu Secunda, et ipSa admodum antiqua, circa a praetore habet, restituta nimirum a Vocula, quae a vocis praecedentis
litera ultima fuerat intercepta: id quod alibi saepe factum est. Vid. Draheiab. ad Lib. V. c. 62.) Ita legendum esse Sigonius jam olim
conjecerat; et ita procul dubio legendum est, hac sententia: Eaetemplo legati tribuniquo a praetore missi Sunt ad civitatess circa, Sive ad vicinas civitateS. 39. Ibid. l. 22. Perque omnem oram qui erant. Editorum nemoveram hujus loci syntax in ac sensum aSSecutus esse Videtur. Recidendum erant, quod in nullo ex libris Scriptis extat, et retinendum qui, quod in omnibus reperitur. Et locus sic diStinguendus : perque omnem oram, vig. missi, ex initio Sententiae repetendum) qui ex speculis prospicerent. Codd. scriptorum lectionem in contextum recepimus. Ita ad fidem Codd. emendata et restituta, duo hujus periodi membra sibi invicem respondent, et aptissime inter se cohaerent: Eaetemplo ET circα a praetore ad civitates missi legati trιbunique, qui suos ad curam custodias intenderent: oer QUE omnem oram miSSi, qui eae sysculis prospicerent adventantem hostium classem. 40. Ibid. l. 25. Tamen additur propter Praecedens quanquam. Oratio
216쪽
NOTULAE IN LIBRUM XXI. consueta esset: Simul itaque Fraesensum est, eaetemplo datum e speculia
41. L. juxta finem. Et quibusdam volentibus novas res fore ; i. e. et novas res lare ad voluntatem, SiVe conSentaneaS Voluntati, quorundam. Anglice-and that a revolution would be aoreeable to the wish of some per sons. Verbum volo non habet vocem passivam ; et propterea Latini, Graecorum more, Per formaS acti Vas exprimunt, quae aliter passive efferre vellent. Et sane parum intereSSe Videtur, utrum ea, quae quidam volebant diXeris, an ea, quae a quibusdam voLEBANTUR, nisi hoc posterius usus loquendi reSpueret. De hac locutione fuse egit cel. Cortius ad Sali. Jug. c. 84. 42. LII. in fine. Varia indo pugna sequenteS, quanquam ad Haetremum aequ4SSent certamen, major tamen hostium Romanis fama victoriae fuit. Suspicatur Gronovius: Varia inde pugna cedentes SHquentesque. Sane vulgata lectio parum liquidum legenti sensum Osfert: et Put. liber clare sequentesQUE. Et suspicari possis majus hic vitium laterer etenim idem codex habet cumque ad eaetremum. 'CREVIER. Jac. GronOViuS conj. sequente, 3 eliSο. 43. Ibi d. in fine. Major tamen. Hunc locum varii Varie tentant. Clericus non immerito fortasse integrum putat, et exponit hoc modo: major tamen fama victoriae fuit Romanis, quam fama victoriae hostium. VCREVIER. Si lectio Sana sit, vix quidem aliter exponi potest; et foma vi toriae supplenda sunt ante hostium, eodem modo ut venenis, in hoc Horatii loco, ante vocem Medeae:
Quid aodidit ' cur dira barbarae minus
Quibus superbum sussit ulla pellicem, Magni Creontis Fliam 'Epod. V. 61. id est-Cur dira venena mea minus valent VENENIA barbarae Aledeae 3 44. LIV. l. 3. Pro ad equites quoqus tessendos, legendum Videtur eX optimis scriptis equiti quoque tependo, quod Venustius. 45. Ibid. L 13. Ita milles equitibus Massoni, mille peditibus dimissis. Haec non intelligo. Nihil de hoc loco notavit Crevier: nec quicquam mutant libri scripti. 46. Ibid. juxta finem. Quicquid aurae fluminis appropinquabant. Ita Lib. VIII. c. 39. QUICQUID progrediebantur, mactis magisqus
47. Ibid. in fine. Et simul lassitudine procedentes jam die, fame etiam descero. Ita Draherib. edidit ex tribus codicibus. At plerique scripti et similitudine, pro et simul lassitudine: unde Gronovius ex Polybio emendabat simul jejuni, procedents jam dis, fame etiam
descere. 43. LVI. initio. Trepidantesque prope jam in suos consternatOS. Ita edidit Jac. Gronovius, in contextum revocans priScarum editionum Scripturam, quam inSuper exhibent plerique ex libris scriptis. At Crevier, ex vetuStiorum, ut testatur, fide, legit-trepidantes, propequs jam in suos consternatos. Trepidantes elephantos, et ita efferatos, ut prope jam ruituri viderentur in suos i. e. Poenos. VOX consternatos non tam pavidum, quam furentem, denotat. Mox legendum videtur e media
217쪽
ΝΟTULAE IN LIBRUΜ XXI. 21349. LVI. prope finem. Quod eae magna parte militum. Junge quoa
50. LVII. l. 17. Gus castelli oppugnandi spe. Facile quid oppugnatur ; Sed expugnatio Speratur. Itaque legeS eoepugnandi, si quid ratio in his valet, aut exemplum, quo Lib. XL. 31. ibidem restituit o πανυGrOnovius. V JAC. PERIZONIUS. Saepissime ita variant libri scripti, ut testatur Drahenburchius ad hunc locum.
5 I. LVIII. initio. Pro haud lovis inde temporibus, Gronovius suspicatur haud longi inde temporis p quam conjecturam probat CreVier.52. LIX. l. 16. Pro medius, omnes scripti vel des his vel do iis;
unde Lipsius legendum putat mediis: at Gronov. mavult medius, ut reseratur ad dextra laevaque emiSSOS pariter equites, quorum ipSe cum peditibus erat medius. Drahenb. et Crevier Gronovium Sequuntur.53. LXIII. l. 10. Quive senatoris pater fuisset. Haec corrupta. Vix dubitamus, quin cum Roellio legendum Sit cuive senator paterfuisset. Senator in senatoris mutatum Videtur ab aliquo, qui ino qui accepit pro nominatiVO, quum reVera eSSet dativus. Quive senatoris
inlius ad oram Livii Ant. Perigonius. Sed tum dicendum fuisset quive senatoris Ilius EssET, non fuisset.
l. Cap. I. l. 3. Galli, postquam PRO EO, UT ipsi eae alieno astro raperent agerentque, suas terras sedem belli esse viderunt. The Gauis, after they SaW, that, INSTEAD of their ptundering the lands of others, their own territories Were the seat of the War. Hoc monuimus, quia Gul. Wallier hunc locum minus recte explicavit. Vid. Tractat. de Linguae Anglic. ParticuliS, pag. I9.2. Ibid. l. 35. Lunaeque inter imbrem cadentis. Sigonius legit candentis, i. e. Splendentis. Draheub. conj. lanaeque cadentis. 3. Ibid. l. 43. Dini carminibus. Omnes Scripti dioinis carminibus, praeter unum, qui habet divis. Unde Jac. Gronovius legendum putat vel dini suis carminibus, vel divi in carminibus. 4. Ibid. Pro praefarentur, Gronovius et omnes editores inde a Gronovio legendum statuunt profarentur; Sed nobiS non perSuadenti,
5. Ibid. in fine. Ac per urbem Saturnalia diem ac noctem clamatrum. Gronou. conj. clamata, Probante Crevier. Bunnannus conj. IOSaturnalia. Denique,'' inquit, eandem voculam fΙΟJ excidisse apud Ibivium XXII. l. credo, et legendum-ac per urbem Io Saturnalia
diem ac noctem clamatum: nam Sola voce Saturnalia defunctum populum non putem, quum solenniS formula esset Io Saturnalia, ut in triumpho Io Triumpho. ' MISCELL. OBSERV. CRITIC. Vol. V. p. 2ol. 6. II. initio. Dum consul placandis Romae distrahendoque delectu dat operam. Ita exhibent et scripti pleri que, et editiones vetustissimae. Valla vidit pro distrahendo legendum esse dis trahendo, i. e. producendo; et ita ediderunt Gron. Drahenb. Ruddimannus. At cl. CreVier ingeniose et acute emendat habendo pro trahendo, faciliorem lapsum librariorum
fuisse existimans, quod haec VOX cum praecedente coaluerat, Vig. dishabendo. Et sane causa nulla affertur a Livio, cur sedulo et data Opera
218쪽
delectum produceret consul; et nullam esse potuisse, acerrimo bullo instante, res ipSa clamat.-Unus ex Hearnii codd. habet placandis Romae diis delectu dat operam; unde Drahenb. conj. Dum consul, placatis Romae diis, delectu dat operam. Unus ex Drahenb. codicibus legit flacandis diis Romae habendoque delectu, Crevierit emendationem colafirmans, etSi verba alio sunt Ordine. 7. II. l. 14. Neque sustinere se prolapsi, nequo aSmτ9srs poterant. Qui prolapsi sunt, iis jam non est opus, ut 8uStineant Se, Sed ut erigant. Itaque legendum cen Suerimus eque sustinere se, neques prolapSi assumere poterant. Similem medicinam adhibuimus simili vitio, c. 35. L xxi.' CREVIER. Nihilo minus ampliandum censemuS. Interdum subit suspicari, locutioneS-lapsa cadunt folia, prolapsus cecidit, non sustinuit se prolapsus, scuta latentia condunt, &c. ejuSdem generi S eSS et eadem ratione eXplicandas. Sed de his alias. 8. Ibi d. l. 22. ordo videtur esse: Iumentorum acervi dabant necessarium cubile quaerentibi , ad quietem parvi temporis, tantum quod eistaret aqua e i. e. afforded the necessary bed to men Who, for a shortrest, required only Something that rose above the water. Strothius haec minus recte explicasSe videtur hoc modo : Acervi jumentorum proStratorum, tantum, quantum eorum aquae Superemineret, cubile necessarium
dabant, quaerentibus illud. Cubile necessarium enim bis intelligendum eSt, ut nunc ad quaerentibus, nunc vero ad dabant reseratur. 9. III. l. 20. Ferri agique--verba solennia de praedationibus, ut ἄγειν κώ ophtav apud Graecos. origo autem hujus locutionis inde est, quod in praeda alia Sunt Vita praedita, homines, pecora, jumenta, adeO-que aguntur; Min inanima, et, quum agi non POSSint, feruntur. ''
10. IV. l. 4. Vbi malime montes Crotononsos Trasimenus subit, i. e. ad montium radices proxime accedit. At omnes Scripti in Trasimenum: quidam etiam subeunt. Hinc Gronovius emendat in Trasimenum sidunt, id est, in Trasimeni alveum molliter sese demittunt.11. Ibid. prope finem. Quis dubitet, quin, etiam invitis libris, legendum sit collibus pro vallibus, nisi valles inter circumjacentes monteS altae fingantur respectu lacuS et campi.12. Ibid. prope finem. Eoque magis pariter. Delenda Friderico G. Doering Videbatur copulativa que, perperam. Agmina hostium decucurrerunt ipsa inter se satis conspecta, eoque decucurrerunt mayiS pariter. Ibid. Romanus ex clamore undique orto se circumventum ESSE SEHSit, prius quam Satis cerneret oculis, Se circumventum eSSe: erat enim, in tanta caligine, major USuS aurium, quam Oculorum, ut LiViuS cap. Seq.
13. VI. in fine. Conjecit libri scripti, non conjecti. Ita enim Livius
variare Structuram amat.14. VIII. l. 12. seqq. Haec nobis omnino sic distinguenda Videntur: Itaque ad remedium, jam diu neque desideratum nec adhibitum, dictatorem creandum, civitas confugit. Et, quia et conSul aberat, a qu9 uno dici posse videbatur, nec, per occupatam armis Punici8 Italiam, facile erat aut nuncium aut literas mitti, nec dictatorem pspuluS creare poterat: quod nunquam ante eam diem factum erat, prodictatorcm populus creavit Q. Falium Maiimum, et masistrum equitum M. Minucium Rufum. Ita verba-quod nunquam ante eam diem factum orat-cohaerent cum iis quae sequuntur, et describunt id, qu0d populus
219쪽
fecit, non id, quod non poterat facere. Dictatorem a populo creari non praeter morem tantum et con Suetudinem fuisset, Sed etiam contra legem. Vid. Dion. Halic. Lib. V. c. 70. Si sola consuetudo obStabat, quominus dictatorem populus creare pOSSet, haec eadem ratio creationi prodictatoris per populum etiam obstare debuit: hoc enim aeque contra consuetudinem moremque, quam illud.
15. IX. l. 10. Ubi satis quieti datum, praeda ac populationibus magis, quam otio aut requie, saudentibus, profectus, devastat. Syntaxis videtur esse: Ubi salis temporis datum est quieti hominibus saudentibus praeda ac populationibuS, &c. Dare quieti, ut dare esui, potui, &c. Gronovio magis placebat quietis, refragantibus libris. Drahenb. jungebat profectus gaudentibus, pro cum gaudentibuS : minus
recte. Vid. XXV. 38 in fine. 6. X. initio. Consulente collesio praetorum. Ita codices optimi. At, quae in fine cap. praecedenti S narrantur, eo ducunt, ut, cum Cel. Lipsio, reScribamus consulente collesium praetore. De hac formula vovendi veris sacri consul. Gron. Obs. L. IV. c. 14. Vid. etiam Crev.
notas ad hutic locum, et Liv. XXXIV. 44.17. XII. initio. Dictator per astrum Sabinum Tibur, quo die ad
conveniendum editerat novis militibus, venit. Ita omnes Omnium codices Scripti, praeter unum, qui quo diem praefert. At cet. Dukerus non assequitur, quomodo hoc quo die) ratio Sermonis Latini ferre possit, sive quo ad Tibur reseratur, Sive ad die. Latuit vig. virum doctissimum ejusmodi locutionum resolutio; nec cel. Perigonio meliuS ceSSit, neque ipsi Benileio. Vid. Perig. ad Sanctii Min. IV. xii. 2. et Benti. ad Hor. Sat. I. vi. 15. Quo die idem est atque eo dis quem. Dictator Tibur venit EO DIE, QUEM editerat novis militibus ad conveniendum-eo. VOX eo non additur, quia cap. praeced. di Xerat: Duabus lesionibus, per magistrum equitum scriptis, TIBUR diem ad conveniesndum editi t. Sic Philippus Larissam DIEM ad conveniendum eiercitui EDIXIT.XXV ΙΙΙ. 5. et ita saepissime Livius. Permultis probatissimorum Scriptorum locis pronomen relativum eodem modo resolvendum est. Nolanis quo judice nosti Hor. Sat. I. Vi. 14. id est eo judice, quem nosti. Sic noster I. 29. QUIBUS quisque poterat, elatis; i. e. IIS, QUAE quiSq- poterat efferre, elatis. Ubi scilicet diversi casus requiruntur antecedentis et relativi, Si antecedens reticetur, utrovis casu relativi uti licet. E. G. QUAE quisque poterat, elatis-QUIBUS quisque poterat, elatis. Etsi F. G. Doering Livii verba Iesb. I. 29. rectissime eXplicaSSet, alteram tamen hujus loci lectionem, quo diem, probat, vocem quo ad Tibur referenS; perperam omnino. Livius enim cap. praeced. dixerat, dictatorem Tibur diem ad conveniendum militibus edixisse. Nihil itaque jam restabat dicendum, nisi dictatorem ipsum eo venisse eodem illo die, quem militibus ad conveniendum edi Xerat.18. Ibi d. l. 4. Regressus edd. omnes ante Drahenb. qui eX octo MSS. restituit egressus. quam lectionem, V inquit, veriorem eSSe, ratio itineris dictatoris docet. Ex urbe enim via Flaminia prosectuS, consulem Servilium circa Ocriculum obvium habuit, et ab eo exercitum accepit. Uine, per agrum Sabinum, Tibur, inde PraeneSte, ac tranS- versis limitibus ad viam Latinam venit. Unde quum non m OVerIt,
220쪽
NOTULAE IN LIBRUM XXII. I9. XLII. L l2. Etiam atque etiam promissa-quae iterum iterum inque PromiSerunt. 20. XIV. I. Ι0. a sine. Classem stravem commeatibus, id eSt, rese tam, OnuStam commeatibus. Mirum est, quod F. G. Doering ad haec Verba annotavit: H. e. cui haud facile commeatus et subministrari poterant commeatibus laborantem cui explicationi et Veritas rerum et rationes Grammaticae refragantur. Lutatio Catulo consule. bello finis impositus apud insulas, quibus nomen Aegates et nec major alias in mari
Pugna; quippe commeatibus, eaeeroitu, propugnaculis, armiS, fravicthostium classis, et in ea quasi tota Carthagor quod ipsum exitio fuit. Romana classis prompta, levis, empedita, et quodam genere castremis. 'FLOR. Lib. I. c. 2. Vissi etiam Polyb. Lib. I. c. 60, 6 I. At legat quidem idem vir doctus alium Livii locum : Quia multitudo sua commeatibus fravis. L. VII. c. 37. At commeatibus pravis illic longe
alia ratione dictum es nempe quae oneri esset commeatibuS, i. e. quae nimiam commeatuum copiam absumeret; ut bene Crevier.
21. XVI. L 3. Cum expeditis equitibus. Νostrates vocant-hhi cavaim. In libris quibusdam est cum e editis equitibusque. Sed vid.
infra c. 55. ubi etiam eadem locutio Occurrit.22. XVII. prope finem. Ceterum nor, aequato timore, neutTOS pugnam incipientes ad lucem tenuit. Haec non satis intelligimus, nisi sententia sit: ita tenuit, ut neutri ad lucem usque pugnam inciperent. pugnam incipientes tenuit-idem valere videtur atque UTROSque pugnam NON incipientes tenuit, i. e. a pugnam incipiendo. F. G. Doering, Driatium secutus, longe aliter interpretatur: Tenuit Scit. in pugna, quam inceperant. Fugientes nimirum manus quidem cum levi hostium armatura conserere inceperant; Sed, cum nox timorem aequaret, neutri ad lucem usque in pugna perseVerarunt. 23. XVIII. l. 6. Pervenisset. GronoviuS conj. SuperveniSSet, Driatius praeveniSSet. Ibid. l. Ι5. Inbri plures et meliores vel medios, vel medius. Editiones priscae mediis, quod Crevier et Ruddim. retinent. 24. XIX. l. 22. Nondum aperientibus classem promontoriis. id eSt, adhuc obtegentibus classem promontoriis. Promontoria aperiunt claS-sem, ubi claSSis, interpοSitu interjectuque eorum prius occultata, in con- Spectum venit. F. G. Doering minus recte: Nec adhuc detecta classe in promontoriis. Promontoria aperiunt classem, quando illa ex iis p0test conspici. 25. XX. prope finem. Qui Iberum incolunt. Gronovius conj. qui cis Iberum incolunt, Vel qui Iberum accolunt, probante CreVier. DTR-kenb0rchio prior conjectura magis placebat; et nobis Verior Videtur, Sequente multorum et ULTIMAE Hispanias. 26. XXII. prope finem. Acta per eundem ordinem quo, si Karthasiniensium nomine sis ageretur. Pro vulg. quasi duo optimae notae codd. quo si, probantibus Drahenb. et Crevier. In uno II S. res ageretur, quomodo legendum conj. Crevier. Pro ordinem Strothius legendum putat ordine, quod et nobis in mentem venerat; nec dubitamus quin lectio sic constituenda sit: Cetera omnia acta per eundem i. e.
per Abelucem) ordine, quo acta essent, si Karthasiniensium nomine res