장음표시 사용
81쪽
num Pontificem tantum spectantibus no ad ipsum, . sed ad Regem,vel potestatem saecularem recurrunt,
aut si cum fidelibus nolint Conuersari, eo quod Romano Pontifici, stibiiciun
Secunda conclusio: Pera . Coctu particulas, Se subtrahunt , o
vel recedunt, excormum Cantur qui ab obedietiaRomani Pontificis, aut a Cocliij
generalis madato pertinaciter separatur. Probatur: Hae particulae no sunt explicatio illius praecedentis, ut patet ex illis verbis, Et eos. sec. quae verba ostedunt distinctio nem personarum: sed non . sunt aliae personae, quibus verba illa poscini aCcΟmmodari, praeter nominaras;
ergo hae specialiter hoc Ioco excommunicantur. Hae sunt, quae scientes aliquod mandatum este Romani Pontificis , obedire nolunt, siue maneant in terris in quibus ipse Pontifex , ut Pontifex supremus cognoscitur , siue ad alias deesinent,dummodo DIS P. XVIII. .PI fateantur ipsum vere esse caput Ecclesiae: itaque si
'uis pertinaciter nolit obedire mandato Pontifi- ucis, ab eiusq; iurisdictiusso recedat, recusando obedietiam debitam, erit eXCommunicatus per hanc vitimam particulam : ille - etiam qui in nullo vult obedire: aut qui ideo non obedit, quia a Summo Po-tificeres praecipitur. Ex dictis patet per psi mam particulam excom municari schismaticos , qui haeretici non sunt: per alias vero recedenteS RSummo Pontifice per inobedientiam pertinacem, dummodo proprie schis. matici non sint. Nam inobedientia cum pertinacia,
ma, omnis enim schismaticus inobediens est , non tamen e Conuerso. Vnda non placet explicatio Sua-res,quia per ultimas particulas non schismatici, sed
inobedientes excommu - nicantur. Nam verbum,
82쪽
72 . CAP. II. tonornasia schismatici dicuntur, quis alios copre. hendit. δ' Dicet veris aliquis ex diatrina huius cocliisionis sequi, quotiescumque aliquis incurrit excomunicationem a Summo Potifice latam , excomunicari etia. Per hanc clausulam, cum vere inobediens sit Sumo Pontifici. Negatur tamen
sequella, quonia subtractio de qua hoc loco sermo est, non intelligitur de quacii que mobedietia,sed de illa qua quis absolute intende do ipsem inobedientiam, α si1btractione a Romano Capite separatur, ut colligitur ex S.Th.ubi supra,ad I. Nam inobedientia,quq inuenitur in excomunicatione, non est per se intenta a Peccate,sea accidit ex inordinata conuersione ab bonum speciale. Ad primu argumetum
negatur antecedes: & adprobationem cocedimus Omne haereticu esse schisimaticu , cu ab unitate Ecclesiae separetur, no tamen
Vmem schisbaaticula esse DIS P. XVIII.
fidem negat, sed ex aliqua praua asiectione a capite Ecclesiae recedunt. Ad C. Interhaere serespodetim,in. eo quod dicit nullum esse schisina sine haeresi,esse intelligendu regulariter, naibi ponitur distinctio inter haeresim,& schisma, distinctio aure, ut docet. S.Th. in solut ad 3. attenditur secu-du ea, quibus utrumq; per se, & directe opponitur,hςresis aute per se opponitur fidei, hisma vero unitati Ecclesiasticet charitatis. Ad confirmatione respondetur schismaticu, de quo hoc loco sermo est Moseparari ab unitateE cclesiet secundu fidem,sed secuduobedientiam. Qui tamen facto videtur negare unita tem Ecclesiae,seu Romanu Potificem esse caput illius, de fide redditur suspectus: est namq, schisma via adhaeresim,sicut amissio charitatis ad amissionem fidei,ut proxime citato loco docet. S.Tho. Et hinc est,
quod, quando schisinatiacua ad reuertitur
83쪽
unitatem , non solum abiurat schisma , sed etiam suspitionem haeresis ex schismate contractam, Vt tradit Pegn. Direct.Inquisitip. a. quaes. 48. Com.73. Ad secundum patet .- Iulio ex dictis 1 accipitur enim schisma pro separa tione ab uno Ecclesiae capite, fide tamen retenta. Et quamuis omnes schis. matici sint inobedientes, non omnes inobedientes
Utrum schismatici externi , sebismaticor
loco excommunicetur. D A R S negativa huius - quaestionis suadetur
primo ; Haeretici externino incidunt in excommunicationem Contra haere
bauimus; ergo neque schismatici externi. Et confirmatur; Sine actu volunta tis non datur peccatum eatenus enim aliqua actio peccaminosa est,quatenus est voluntaria: sed schism ticus puro externus non habet animn separandi soa capite Ecclesiae; ergo nopeccat peccato schisinatis,
atque adeo excomunicationem contra schismatiacos latam non incurrit. Secundo, quod fauto inres,defensores,& recept tores schismaticorum ex Communicetur, probatura
Vbi est eadem ratio legis, licitum est legem extendere , sed eadem est ratio de fautoribus. &c. schismaticorum, ac dς fauto ribus. &c. haereticorum et ergo cum isti excomuni centur, excommunicabu-tur & illi. Maior probatur ex cap. Siquis ademe.
17.q. q. ubi excommunic tur percutietesMonachos& Clericos, quod extς ditur ad percutientes nouitios,&conuerses C. 2
84쪽
acolytho rebaptiganti irregularitas imponitur ,
quae tamen ad omnes or. dinatos eXtenditur CX cap.
I.de maledicis , ubi de solis Clericis sermo est , & nihilominus ad laicos eXtenditur. Tertio ad idem: Parti Cipans cum excomunicato in crimine criminoso excommunicatur; lad fautores,defensores,& reccptatores schismaticorum participant cum illis in cri mine criminoso; ergo pariter excommunicantur. Maior habetur in C. Nuper.& cIi concubinae de senten.
munis Theologorum , &Iuristarum sentctia, quam etiam tradit. S. s Thom. in Addit. ad 3. p. q. 23. artic. i. Minor est etia certa , quo
nia qui fauore pr stat schismatico , ut schismatim , participat cum illo in schismate, atque adeo excom- . municationem Summo Pontifici reseruatam in currit, ut constat ex dicto c. Nuper.
Pro resolutione huius dubii aduertendum est cuNauar. in Manu. cap. 27. num. 2. & II 2.& Sayr. lib. 2. decens c. I . num. Io. Salus communiter, participare cum CX communicato in crimine criminoso, seu in crimine , propter quod excommunicatur , tripliciter cotingere: primo ante perpatrationem criminis Consulendo , vel fauorem praestando: secu-do in ipso perpatrationis actu adiuuando : tertio post crimen perpatratum, Sc excommunicationς mincursam.
Hoc posito sit prima coclusio : Schismatici pure 1 externi Uere, proprie sexcomunicantur per particulam,Schismatuos. Hanc 'tenet Suares de cens. ὰ is
batur: Ad peccatum schistinatis satis est actio externa, qua quis seParatur a Romano Ponti tace Ecctasiae capite, procedens avo. luntate talem actionem exercendi ; in hoc enim
distinguitur schismaticus haersticio ab eo qui haer
85쪽
ticus non est, quὁd ille cre. dii Romanum Pontificem non esse Caput Ecclesiae, di quod intellectu credit
Voluntateamplectitur: hic vero cum sciat Romanum Pontificem esse caput Ecclesiae, ab eo externo actu separatur , ac si Ecclesiae
caput non esset: ergo cum hoc loco excommunicentur schismatici,& schismatici externi vere,&proprie tales sint, eenseram huius canonis non essugiunt. Ex quo sequitur Catholicos, qui in terris haereticorum vivunt, ut in Anglia, esse vere schisinaticos excommunicatosque per hanc
Bullam, si ad Regem ut ad supremum caput in spiritualibus recurrant, quantumcumque ficte accedat, ipsum tale caput non esse credenteS- Secunda coclusio; Fau. tores, defensores,& receptatores schismaticorum
canonem. Probatur: Quotiescumque fertur censura
contra aliquid facientes, DIS P. XIX. 'non comprehendit con sentientes, mandantes, Mauxilum praestantes, nisi ex ipsa expresse, vel tacite id deducatur: sed censura huius canonis fertur in schis amaticos, neque est aliquid in ea, eX quo colligi possit comprehedi fautores,&C.
turper se directe ex vi huius canonis. Maiorem docent Caiet. in Summ.Verta
SI.poena enim restringenda est, & non extendenda ad nomen interpretatiuu maxime quia cum lex coprehendit consulentes,
auxilium praestan tes,id e plicar , ut patet in multis, legibus, & etiam in clausilis huius Bullae, ur in pro gressu apparebit. Minocvidetur manifestae , quia hoc loco nulla est particula, qua schisinaticoru fautores expresse, vel tacitoe declareturumὁ exeo quos in hac clausula expriuaun -
86쪽
tur haereticorum fautores, non vero qui schismaticis fauent, videtur Summus Ponti sex noluisse cos eX.
Tertia conclusio; Qui caelis schismatico denuntiato
post incursam excommunicationem fauorem prae stant in causa schismatis , ipsumque receptant, scdefendunt, eandem excommunicatioriem Summo Potifici reseruatam incurrunt. Colligitur haec conclusio ex cap. 2 uper. supra citato: ubi dicitur eandem excommunicationem in Currere participantes in Crimine criminoi cum excommunicato densitia. to, cum eadem reseruatione: sed receptatores. &c. schismaticorum, post in Curiam excommunicationem, & denuntiationem
factam, participanu cum illis in crimine criminose; ergo. &c. Dixi,1 is denuntiationem. quia quantumcuque aliquis excommuniis cetur, si denuntiatus non sit, non incurrit excomunic-tionein qui cum illo DIS P. XIX.
etiam in crimine crimino io participat, post Extrau'c deuitanda . nam ante illa sufficiebat notitia eXcominmunicationis, nunc autem lsicut non tenemur vitare excommunicatum nisi nominatum , aut publicum Clerici percustarem , sic etiam participando Cun illo, si denuntiarus non sit, aut publicus Clerici percussor, non excommunicatur. Ita Nauar. ubi sup. nu. II 2. & Suares decens disp.I .seil. 2. num. I.Dixi etiam, Post incursm excom-
praefati Doctores, si ante crimen patratum, vel in ipse actu, quo comittitur,&excommunicatio in cur ritur, aliquis cum illo participet,non perhOCCXCO-
Ad primum argumentsi initio factum neganda est
consequentia r est enim diuersa ratio de haeresi, ac de sellismate,quia adhqresim requiritur, 'aeter actu eXternum , assensus in intellectu, cum sit error, qui
87쪽
ad schisma aute hoc necessarium non est Nam, quia schisma est separatio a Capite Ecclesiae , sum cienter
actu externo copletur. Ad confirmatione na negatur miRor; nam licci schismaticus interne amplectatur verum Ecclesiae caput, e X-terne ab eo separatur: quod fio fit sine actu voluntatis, quo externe separari velit.
uniuersaliter quando lex est poenalis, quia in illa regulariter non fit extensio ex identitate rationiS, ut habetur C. Poenae. d C poenit.
dist. I.& glos in C. 'enis. de regu l. iur. in s. Ad probationem decendum est omnes illas exiesiones per alias leges declarari, quod si non fieret, nequaquam forent admittendae. Nam extensio illac.s quissuadere. habetur in c. 2 on dubia.
ligiose eod. tit in C Ad. c. 2. de apostatis, respondetur primo cum Tolet. in Sum. lib. I c. 64. Caput illud non
textendi ad ordinator alijsD I S P. XIX. 77
ordinibus: quis d si ipsi manet irregulares ex eo quod rebapti Zant, hoc ex noto in reitate criminis prouenit. Respondetur secundo, in eo de capite virtualiter illa
quod acolytho no imponitur irregularitas ratione talis ordinis praeci se, sed propter iniuriam ab ordinato irrogata Sacramento, qua proculdubio ab ordinato maioribus ordinibus ma ior infertur . Idem dicendum cst ad cap. I. de maled. in eo contineri etiam extensionem,ut patet ex illis verbis eiusdem cap. Vt poena illius Ese terrorem incutiat , ne de caetero contra Romanam Ecclesiam in talia et rebaprorumpant.
Ad tertium patet se lutio ex dictis: ut enim aliquis
eXcommunicetur propter parti pationem cum exc5- municato , necesse est ut
ipse denuntiatus sit aut publicus Clerici percussor, quales non sunt, qui Bullae huius celaras incurrunt.
88쪽
De secunda excommunicatione Bullae contra appellantes a mandatis Sunimi'n cis additurum Concilium generale.
TENOR BULLAE.. Bum Temexcommunicamus,&anathematigatis omnes, Sc singulos cuiuscuque status,mser gradus,seu conditionis suerint: Vniuersitares vero, Collegia,& Capitula quocumque nomi- ω ne nuncupentur,interdicimus:ab ordinationibus, seu mandatis nostris,ac Romanorum Pontificum pro tempore existentium ad uniuersale futurum Concilium appellantes: necnon eos, quorum auxilio,vel fauore appellatum fuerit.
Ateria huiusce surae, notat Caietan. in
est sacrilegium contra Romani Poni cis prima' tum. Actio principalis hoc loco prohibita, est: appel-urpab ordia tionibus, seu mandatis Romani Ponticis ad futurum generalci Concilium . Accestariae sunt duae: prima dare auxilium, secunda dare fauore. Circa appellantes ad uniuersale futurum Concilium illud aduertendum
89쪽
C A Ρ. III. est pro diuersitate appeliantivin diuersam imponi poenam: nam si sint perso
Nae verae Cuius umque status, gradus, seu conditioniS, CXcommunicantur. Si
vero sint Vniuersitates, Collegia, & Capitula, interdicuntur, quia excoma municari non possint. C. Romanaiae senten. eXcom. in Q non tamen ligantur
hac Censura appellantes a Concilio generali ad Su- mum Pontificem cum de hac re nulla in hoc decreto mentio fiat. Circa particulam, Mandaris, sciendum est peream excommunicari appellantes a sententia Summi Po-tificis ad futurum generale Concilium; quia omnis sententia mandatum , &praeceptum quoddam est, ut tradit Ago in Sum m.
C. quo,&qua.iud. sen. Pr . er.debet, atque adeo se bParticula, ita candatis, comprehenduntur sententiae.
Quod si in Bulla Gregor. XIII. quam e onit Nau. additur expresseparticula,
dolentist , id ad maiorem DIS P. XX. γ'
explicationem fuisse factum credendum est.
Utrum omnes appo lantes a Summo I omtifice ad uniuersale uturum concilium
Arti negatiuae fauent, Omnes, qui arbitrantur Concilium esse supra P pam,ut Gerso,&Almayn. in tract. de potestate Papae, Abulen. in I 8.Ca.Mait. q. Io 8. &alij. Ex quorum sententia arguitur'primo;
Unicuique licitum est ad superiorem appellare, sed Concilium est superius
Summo Pontifice ; ergo ex ra tionabili causa a mandatis illius ad Concilium
per apellationem recurrere licet. Probatur minoT
primo, quia Marcellinus depositus fuit in Concilio Sinuessano , Liberius ab Imperatore , & postea ab eodem insuam Sedem res uru
90쪽
titutus iubente , ut stinui lcum Felice Romae Ecclesiam regeret: quod idem iussit Concilium Syrmiense. Secundo, qtita sententiam Miltiadis Papae iudi cauit postea Episcopus Arelate sis. Epistolam etiaS. Leonis in Concilio Chalcedonensi multi Episcopi
examinarunt . Tertio in. Concilio Constantiensi sess. 4. definitur Conciliugenerale habere immedia
tam authoritatem a Deo, cui omnes obedire tenentur,etiam si Papalis digni tas existat , cuius Concilis decreta Cofirmauit postea Martinus V. Concilium item esse supra Papam definitur in Concilio Basileen si seis33. Quarto pro
batur eadem minor ratione ι Summus Pontifex est membrum Ecclesiae, imo & frater noster,unde, Pater noster, tenetur dicere nobiscum , atque adeo, si peccauerit debet corrigi ab Ecclesia,alias enim maneret Ecclesia sine remedio ergo non est superior, naiaor suo toro. Accedit, quia, si qills non auis diei ie Papam , ipse de eo debet dicere Ecclesiae. Secundo; Summus Po-tifex in iis , quae non pertinent ad fidem, & doctrina viai uersalem totius Ecclesiae, potest errare, Ut CO- muniter Doctores a stirmant ; ergo potest contra
aliquem ferre iniustam sententiam manifeste; ergo ab illa potest appellari, est enim appellatio de iure naturae ; sed non ad alium quam ad futurum Concilium lgenerale ; ergo. &C. Et confirmatur, Vmis quicque poterit se dc sendere ab inittria a Summo Pontifiee sibi illata ι sed appellatio est quidam modus licitus defensionis ι ergo licitum est an pellarea Summo Pontince. -
Pro resolutione sit prima coclusio; Quicumque
ab ordinationibuS manda tis, vel sententus indubia
ti Pontificis Romani adfuturum via uter sale Concilium appellauerit , siue praedicta ni indubitatae, siue dubiae ita liciae, Per tria C