장음표시 사용
91쪽
canonem excommunicatur. Haec conclusio comu-
nis est. Cuius prima pars ex ipsa Bulla est manifesta. - Secunda probatur; Ita rebus dubi)s potest Summus Pontifex ex causi estgere Unam partem , ut patet de contractu Montis pietatis: sed in casu conclusionis datur res dubia, Sc iusta causa interdicendi talem appellationem sub cessera; ergo qui in eo casu appel
Secuda conclusio: Qui 2. Gm k sententia , vel mandatoso. iniusto. Summi Pontificis indubitati ad futurum generale Concilium appellat , per hanc clausulam
excommunicatur. Probatur; Appellatio fit ad supe riorem; sed in ijs, quae ad Ecclesiam pertinent, Summus Pontifex est superior; ergo ab illo appellari non Potest: ergo non solum de appellatione a mandato iusto Summi Pontificis , sed etiam ab iniusto intelligitur huius canonis prohibitio. Probatur minor;
milia, & unus grex , licet. dispersa videatur sed Summus Pontifex cst pastor, .& caput Ecclesiae ; ergo non solum est unum Caput , sed etiam est caput Ecclesiae non diuisim tantum, sed collectim. Confirmatur eadem min . ex illo Ioan ultim . Pasice oves meas, ubi pastor totius Ecclesiae formaliter Congregatae, SI unitae Papa Con-llituitur e nam dicitur ita oratione de Pontifice tDeus omnium filium P sor, or rectorfamu&mtu-.
corporis; sed Ecclesia divisim secundiim diuersas Ecelesias non est unum Corpus ; ergo est caput Ecclesiae ,niuersalis. Esse autem supra Concilium ex eo patet, quia cum sit Caput,toti corpori praeest: idemque definitur in multis Conciliis, & capitibus
iuris relatis a Bellarmin . ti M. I controuers ψ. lib. t. ac P. II. . Vsque ad
92쪽
Confirma tur tandem: Si Christus Dominus aequari. liter faceret ApostoIos Ecclesiae rectores, non interrogaret solum Petrum, an ipsum plus alijs diligeret, sed aequaliter interro, garet omnes propter aequalem Ecclesiarum traditio nem faciendam; sed Petrum tantum interroga
uiti ergo illum solum Ec. clesiae uniuersiali pastorem prae fecit. . Secundo probatur con- sio: Qui a Summo Pon. Eiice appellat, aliud ca- Put, seu alium superiorem constituit; hoCautemAn. ducit suspicionem Contra fidem; ergo quanuis Sum- mi Pontificis mandatum, α sententia iniusta sit, ab ea appellari non licet,
atque adeo iuste prohibetur, Cum etiam schismatis occasionem praebeat Et confirmatur , quia ap-
' Palliata rebellio, &specie quandam schisinatis continet Vnde Iulius II in Extrauagant. Susceptira
cepit ut tales habeantur tanquam schismatici, re de fide male sentienteS, Vt dicunt Sylvest. verb. M.
a sententia, vel oldinatione dubii Pontificis appet lat ad futurum generale Concilium, hoc loco non
batur: Tempore schisma eis quando est dubium an aliquis sit verus Papa , ad Cociliu spectat id determinare;ergo etia causas decidere, quae a dubio Po tifice iniuste,vel etiam dubie fuerunt decisae. Ad primum argumen. negatur minor, & ad probationem primam dicem dum est Marcellinum cecsisse Pontificatui,& postea damnatum fuisse : .nam antequam ipse cessisset omnes Epistopi clamabant, Prima Sedes a nemineis sicubum, tu reuis tui e
93쪽
berio dicendum est depositiim fuisse ab Imperatore Ariano , nec Concilium Syrmiense illud iussit , quod in argumento adducitur , sed solum petist a Felice, ut limul cum Liberio gubernaret. Ad secundam probationem respondetur causim illam non nisis iudicatam quasi id opus esset, sed quia Imperator Donatistis tale tu diciu petentibus acquies-Cere voluit. ' De epistola S. Leonis dicendum est non fuisse mi Tam ad Concilium ut continentem deis finitivam sententiam, sed instructionem, qua adiuti Episcopi melius iudicaret; postquam autem res fuit ab omnibus approbata , edita est definitio nomine Pontificis. Ad tertiam pro tionem respondetur Cocilium Constantiense non
definireabselute Conciliuesse supra P .am, sed solum tempore 'i hismatis, quando sit
gregatum, non tamen legitinae terminatum: Vndelices confirmata sint, qua ibi circa beneficia Eccle. siastica , & censuras gesta
cilium esse supra Papam , imo id a multis Summis Pontificibus reprobatum
Ad rationem, quae Vltimo loco additur respondetur Summum Ponti cem esse quidem mem
brum Ecclesiae, sed praec puum, quale est caput: fratrem etiam,quatenusVnius
quod tamen non tollit Praeeminentiam status, si Cur primogenitus frater est . nihilominus ad alios fratres superior . Ad Consequentiam dicendum est, si Ecclesia accipiatur sepa.
tum, sed partem si vero Cum capite, es e quidem
maiore magnitudine molis, non vero magnitudia ne virlims, nequ-
94쪽
est ut in corpore naturali, cuius virtus principaliter est in toto. cum corpus naturale ex se habeat virtute ab essentia dimanantem, Ecclesia vero ab extrina seco habet potentiam, nimirum a Christo Domino.
Ecclesiam peccante Pontifice manere sine humano remedio, respondetur
id no esse mirum, cum ipsa non in humana industria, sed diuina nitatur, VndCin tali casu Deus Ecclesiae suae prouidebit. Si tamen Pontifex Ecclesiam velit destruere,poterunt fideles ei resistere. Ad illud, quod ultimo loco dicitur de Cor- Tectione fraterna, dicendum est verificari quando, si aliquis Summum Pontificem non audierit,ipse vi. terius procedat dicendo
Ecclesiae, idest sibi ut praesidi,pastori,& capiti, illu
publice excommunicado. Aliter etiam ad hoc arg. responderi potest, admittendo maiorem, quando non datur iusta causa im
pediendi appellationem, DIS P. XX.
quae alias esset de iure naturae, ut Contingit in proposito. Vnde, licet minorem admittamus, quanit1-cumq; falsa sit,no valet co-
sequentia, quia iuste talis appellatio impeditur. Pro intelligentia huius solutio nis supponendum est excommuni Theologorum doctrina,quando in aliquo
casu commune,& particulare bonum Concurrunt, cominune bonum pr. ep6derare,atq;adeo per nam particularem, cuius bonuin tali cocqrrentia periclitatur , eXCharitate teneri
potius comuni bono, quatuo particulari consulere. Supponendum est se
cundo ex eadem communi sententia, posse superiorem obligare subditum in tali casu ad actum virtuti , quando bono communi valde expediens est , S maxime cu ad talem actu exercedia subditos ex praecepto charitatis obligatur. Suppone dum cst tertio ex appellatione amandato , vel sententia Summi
95쪽
rate Concilium sequi maxima in conuenientia, &scandala, 't Constat ex aP. Pellatione facta a Parisiensibus, qua a Concilio Lateranensi tertio si1b Leone X. ad futurum Concilium appellarunt, ut refert
fuit enim talis appellatio initium multarum haere-
est cum appellare amandatis Summi Pontificis ad futurum generale Conrcilium regulariter sit ma-2 xime perniciolam Rei publicis Christianae, imo in maximum fidei detri. mentum cedat, non fieri tales appellationes prae ponderare Cuicunque bono siue particulari, siue Comuni alicuius regni , vel Prouinciae , quod totius Ecclesiae respectu semper Particulare censetur. Vnde iusta de causa sub tantacens ira potuit, & debuit summus Pontifex praedictas appellationes inter -- dicere. Et quia haec in- i
eonuenientia non sic ex appellatione ad praesens Concilium sequuntur, eX hoc loco non prohibetur. Quanuis igitur de itire naturae sit appellatio ad superiorem, dic admittamus Cocilium esse supra Papam, licet hoc falsum omnino sit, iuste talis appellatio impediri potuit a Summo Potifice, cum simul cocurrat aliud ius naturae magis obligatorium, videlicet conseruatio boni communis Reipublicae Christianae ,& fidei, quo concurrento aliud cessat, est enim amrmativum debitas respicies circu stantias. Confirma- tur, quonia aliquado in iure interdicitur appellatio,
ut habetur l. a. ff. de appeti recip. 5cl. Iesentem Iepus. C. quo.appell. non reci. Sein l. Apertissimi. C. de iudi.& notatur in C. n huc g. Si vero. & C. Bona de appellat. & in C .. I.' eod. titul. Princeps etiam potest appellationem in Aterdicere , ut prohat Co .uarru. pract. quaec cap. 2Ja
96쪽
superiorem est de iurena: turae; ergo si admittamus Concilium esse supra Pa-Pam, ad illud licet appella. Te Pergo etiam ad Conciliufuturum, cum similiter sit supra Papam . Probatur Consequetia. Quae sant de iure .naturae in aliquo sal temisit sent licita 1 ergo ad Concilium futurum aliquando licitum est appellare. Respondendum tamen est verificari hoc de Cocilio absolute sumpto, non vero de Concilio futuro,quia, Cum semper inde sequatur incouenietia; non est de iure naturae ad
illud appellare seb ratione futuri. Et focte in sententia, licet falsa, quae Concilium facit supra Papam ob hanc causam appellare ad Cocilium praesens hoc
ioco non interdicitur. I. secundum argumet. dicendum est ideo non licere a Summo Pontifice, etiam iniustam ferete se tentiam,appellare, quia nohabet in terris superiorem. DIS P. XXL 'Ad Cons negatur conseq.eade de causa, na respectu Summi Pontificis, qui superiorem non agnoscit in terra, appellatio no habet rationem iustae. defensio
Utrum appellates ad Doncilium generale praesens, vel ad prouincialefuturum hoc
o Ars assirmativa, quam tenet V. l. hoc loco g. I Vers eo suaderi potest , quia materia ex Communicationis est si crilegium contra Sedis Apostolicae primatum, VteT
Caiet. in Summ Uerb. Em communis. Cap a F. diximus
Contra primatum Sedis Apostolicae appellantes adfuturum generale Conc
Iiu, quam qui ad praesens, vel ad prohinciale siue prae
97쪽
sens, siue futurum appel-' Iant: ergo eodem modo per hanc clausulam exc5- municantur. Et confirmatur,tu quia utraque appellatio eli occasio schismatis, tum etiam, quia Vtraque videtur Concilium constituere supra Papam. 2. Sit tame conclusio: Αpoetu pellantes ad Concilium generale praesens, vel ad prouinciale siue praesens, siue futurum hoc loco non excommunicari probabilius est. Hanc tenent Gras lib. 4 decis. C.I8. num. 4s.& 46. Et probatur ι Lex poenalis non excedit proprium casum ; sed poenalis est ista lex,& non loquitur nisi de appellantibus adfuturum generale Concilium; ergo non est extendenda ad appellantes ad generale praesens, vel ad prouinciale siue praesens,
siue futurum. Ad argum.in contrariit, concesta mai.&min.negada est consequentia, licet enim in quavis illarum ap pellationum detur sacrileagium contra Sedis Aposto
licae primatum quoad substantiam actus, non tamendatur quoad circunstan tias: nec hoc loco eXcomis municatur omne sacrilegium cotra primatum EC-clesiae, sed illud, quod fit
per appellationem ad futurum generale Conciliii. Ad confir. respondetur primo , quan uis Vtra quo appellatio possit esse se hic malis occatio, & videatur Concilium supra Papam constituere, Summum tamen Pontifice solum fuisse locutum de appellatione adfuturum Cocilium, quia frequentius in praxi eue nire potest. Respondetur secundo non esse eandem rationem de appellatibus ad futurum Concilium,3t ad praesens, quia appellans ad Concilium futurum generale manifeste dat occasionem schismati,conuocando Concilium contra Summum Pontificem qui autem ad praesens Concilium appellat,non ConuΟ-cat Concilium contra Pa- .pam , sed ad illud, quod il-
98쪽
tum erat,recurrit. Congregare autem Cocilium pro-tiinciale, quavis possit osse schismatis occasio, est tamen valde remota, cu non
Versetur in opinione an lConcilium prouinciale sit supra Papam, quod de generali, quan uis falso nonnulli dixerunt, & nunc Parisienses defendunt. Non negamus tamen huiusnodi appellantes esse de fine
suspectos,cum Romanum Pontis esse caput uniuersale totius Ecclesiae videa
Vtris dantes auxiliuod appellandum ad
futurum generale Cn. Glutin, φω illi,ex qu9. Tum confidelia aliquis ad illud appellat, censuram huius canonis
; Gρς DRima conclusio;Datest: μ auxilium, 'el fauorem DIS P. XXII.
ad appellandum, appellatione non secuta, non Exin . Communicantur . Hanc conclusionem tenet Nau. in Manii. cap. 27. num .s 8. Vivat.in Candel .in explan. Bul l .ae Coenae. nu.I9. Grafflib. .decis. c. I 8. n. 7. Sa lib. 3. de cens c.- ά. num. s. Ugol. hoc loco ad illa verba. Nec non eos. Verstertiam. &Suares decens. disp. 2I.sect.2.nu.Is. Et probatur primo ex verbis Bullae,Nec non eos,quorum auxi
lio, velfauore appetiatafuerit. Quibus manifeste ostenditSummusPontifex se noexcomunicare dantes auxilium , nisi appellatio se quatur: nam Verbum, Appellatum fuerit, dicit actum appellationis secutum , cum sit praeteritum perfectum,arg. eorum,quae dicit gloss. in c. taustuque. g. I. invarb. Innodetur. de haeret. in 6. Deinde; Quando ex- Communicatio non fertur per se in propriam actione, ut sic, sed solum ut cooperatricem , vel adiutricem alterius, tunc ad incurrendam ςxcommunicationu
99쪽
non susticit datis au . xiliu fauoremue,nisi actio, vel effectus principalis sequatur: sed excommunica tio per se fertur in appellates, in auxiliantes vero ,&fauentes selum accessorie, ut ex Caieta tradunt Sayr.& Suar. ergo nisi sequatur appellatio, no eXcommunicantur dantes auxilium, vel fauorem. Maior ex eo suadetur, quia eXcommunicatio, cia sit poena, lum est intelligenda rigorose de actione se pro qua fertur per se; ergo quae ac siqrie in ea mintinentur, sequuntur naturam principalis , atq;adeo,nisi sequature incipalis actio,pro accessoria non incurretur Censura. . Secunda conchisio; Isse 2. ex cuius confidelia aliquis appellat, non excommu. nicatur, nisi ex vi alicuius
uonis it lis consid*M' Ad appellandum i sequatur
Suar. ubi suprassit ratio est, quia iste inullo modo est
rere censetur, nisi aliquomodo ad praestandum auxilium se obligauerit. Vn de si quis ex amicitia, vel con guinitate, aut alia ex caula sibi persuadeat, quod apud amicum , vel
confinguineum fauorem, vel auxilium inueniet, ecideo appellet, non proin de amicus, vel Consanguineus excommunicatione incurret, secus vero si au xilium promisit, quia tunc antecedenter ad talem appellationem concurrrere
post factam appellationem auxilium praestat appellanti ita resistendum mandatis Pontificis sub
specie talis appellationis, ex vi huius clausulae non excommunicatur. Hanci etiam tenet Suar. Et Pro b tur, In bac clausula exet mmunic ntur dantes auxilium ad appellandum; undeactio dantis auxilium debet antecede e et coco
100쪽
so CAP. m. actiones, de quibus loqui. 'tur conclusio, subsequuntur; ergo non p ohibentur hoc loco,atque adeo, qui
illas. exercet, non excommunicatur.
4. Contra secundam , &tertiam Conclus arguitur; Ratam habens percussionem Clerici manet excommunicatus, eo quod rati- habitio , quiparatur man dato, 'ret R. ghahisionem. de reg . ivr.in s. sed ratum
habens non magis Concuriarit, quam ille ex cuius confidentia alius appellat, pr sertim si in causa propria, di nomine ipsius appellatio sit facta,ac postea fauo rem praest eo, illamque rata habeat; ergo similiter exl
Respondetur tamen negatione maioris, non enim ex eo rata habes percussionem Clerici excommurypcatur , quia rari habrειἀ' aequiparatur mandato; stavi haec sit totalis causa quate excommunicario incurratur , cum solum merit
motivum, viti,sis excom --m inatio contra ratam
habentem talem percussionem sanciretur. Vt habetur C. Cu quis. de senten. excomm.in s. ubi Summus Pontifex non declarat ius antiquum contentum in
C. Siquissuadente. II. quaec sed contra ratam habe tem percussionem Clerici ius nouum instituit. Dice dum igitur est ratum habens no incurrere poenam. contra mandantes latam
nisi tantum in casibus iure expressis, qui videri possutin gloss. citatae regulae; Ra libabilim m. Cum ergo ratiliabitio factae appellatio. nis, de qua loquitur argu mentum, in iure expresse non sit, sussiciens non est, It huius Hanonis 'cen se a incurratur. Phaedicta aute
regula intelligenda est,n5 quod ratiliabitio sit mandatum,sed quod mandato
7 miletndi'nde comparatio .tantia'm valet l, 'quantum per Iura ordinatur, & permittitur. : Nam ratum ha