Institutiones philosophicae Salvatoris Tongiorgi Ontologia, Cosmologia

발행: 1861년

분량: 392페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

corpora, de quibus loquimur. Quod non tantum atomistae assii imant, sed etiam sueto ipsa suo peripatetica schola ostendit, quae

semper contra atomica quaevis systemata, tamquam contra m-pitalem inimicum, dimicavit, eaque eontentione, ut luculenter Ostenderet, Se eum atomistis pro aris. laeis dimicare. Et sane , atomica theoria semel posita, sormae substantiales sunt, Ut mi-Ἱnimum dicam, prorsus inutiles, quemadmodum per se munise Stum est, et ex ipsis peripatetieorum prineipiis deducitur. Ubi enim sunt plures substantiue, quae suis viribus ii Vieemi DdhaereScunt, coniunctaeque permanent, in hoc composito, iuxta peripateticos, forma nulla physica neeessaria est; estque in eo solum forma quaedam metaphysica, quae ipsa partium compositione atque ordine eontinetur, quemadmodum in rebus omnibus :artificialibus contingit sa). Atqui in atomieo systemate atomi naturalibus suis viribus copulantur, copulataeque permanent. ει- sito igitur atomico systemate, iuxta peripateticorum principia , nulla physica forma noceSSaria eSt. . i57. 2.' Dixi e converso admissa peripatetica theoria, respuintomicam theoriam oportere. Nam in peripatetica doeirina non , atomis eorpora constant, sed substantia quantitate continua, in- idesiniteque divisibili; hinc nulla molestularis in tractio : nulla iquoque attractio chimica inter diversae ni iurae atomos, sed so- llum oppetitus quidam materiae primae ad diversas sormas sub- istantiales: in synthesi substantiarum non atomi utomis copulam tur, nec permanent in composito atomi heterogeneae impermixtae, sed formis praecedentibus corruptis, uniea novst serma mnteriam iearum actuat: hine eorporum diversitas , non a eonstituentium lmolecularum diversitate pendet, sed unice a diversitate substan- itialis formae. Iam haec qui assirmat, is atomicam theoriam uni- Versam subvertit. Ergo revera inter theoriam atomicam et peripa setieam tanta est oppositio, ut alterutra recepta, altera reiicienda sit. 58. Iuverit oppositionem hanc aliquo exemplo confirmare. Sibi V. gr. potaSsium accedat ad aquae contuetum, sit combustio, qua

peracta superest Oxidum potassii potassa), ae volumen aliquod liberi hydrogenii. Explicatio huius sucii quam chimica seientia suppeditat, theoriis supra dictis innititur. Aqua ex hydrogenio det oxygenio constat; quae Substantiae eoni unetae quidem sunt ι sed non destructae. Iam pol assium habet ad Oxigenium assini-ialem maiorem, quam hydrogenium; hine Oxygenii atomos, quas

iri u Forma domus est composilio et ordor quae. quidem forma consequitur nalun ratem virtutem quarumdam rerum D. S. I h. Sum. th. p. l. q. C.lV, art. l.

192쪽

iii aqua reperit, divellit ab atomis hydrogenii, cosque sibi coniungit. Haec chimicus iuxta propriae scientiae principia.

Audi nune peripateticum. Aqua, inquiet, substantia est eX ma

quod activa sua virtute eorrumpit aquam, et ex materia qua illa constat potentia hydrogenii formam educens hydrogenium generat. In hac vero actione potussium repolitur, utque ipsum

quoque corrumpitur actione aquae, eademque actione generatur ultera substantia, eonstans materia prima et forma p0lassae.

Missa faciam reliqua: at prosecto binae istae explicationes con- Sistere simul non possunt, sed altera alteram destruit. Quemadmodum igitur chimica theoria theoriam evertit peripateticam, ita peripateticas evertit ehimieam. Αetum est igitur de chimica scientia, si peripulelieam theorium recipere cogamur.59. Prob. III. Si qua hypothesis ea sueta, quae maxime explicare deberet, non explicat, merito seponitur; praesertim si oliqua alia hypothesis reperta sit, quae saeta eadem commode explicet. Atqui atomiea ilicorio, quod nemo negare potest, solide, dilucide, harmonide, pulere omnia, quae ad eorporum constitutionem legosque pertinent, explicat et illustrui; proportiones determinatas, legem multiplorum, mineralium origines, corporum siguras, substantiarum mirabiles conversiones, sive ad brutam maleriam pertineant, sive ad vegetate utque animale regnum. simplieissimis semper ac perspicuis utens principiis, eoque maxime r minor vis maiori vi superarur. Omnia contingunt in rerum natura, ut Pontingere dehorent positis chimidis theoriis. Ex hisee

theoriis novi subinde processus a priori deducuntur, quibus in- lenii esseetus seliditur oblinentur atque intimae naturae latebrae perlustrantur. Sine hac scientia denique omnes physicae partes aliquid desiderani nique in pluribus nutant. Peripatetieu autem theoria, neseis qUaenana phaenomena eX-pliedi, aut quas nuturae leges illustret. Certe en nullo facto sua dinur, cumque nulla naturali scientia foedus inire potuit. 40. Unum iam supra explicationis peripatet leue attuli exemplum. Plueet asserro alterum: eritque laetum omnium simplicis-Simum, atque obvium. Quaeratur cur binae substantiae. tuae ad certum quoddunt compositum essetendum concurrerunt, hoc dis- Soluto prodeam caedem quae alit ea. Si ad chimica principia icconseras, vix ut in explunali a necessaria est, nil eo iis positis res clara est. Vide nune in quantus ambages se coniicere debeat

peripateticus; quo vero exitu, tute perspicies. - , ut iurai Q

193쪽

Materia priina, inquit, omnes formas potentia continet. Elementorum utilem formae in mixto continentur insuper Viriuio. nunc vero virtualis praecontinentia importat in mixto qualitates eiusmodi ne dispositiones, quac clementorum qualitatibuS sint maxime astines. Huec astinitas qualitulum inter mixtum eiuSque elementa, Vinculum quoddam successionis inter ea e Stituit. Atque hine est, quod dum mixtum eorrumpitur, citis formale

Principium locum per se cedit iis prinei piis formalibus, quibus ab suus proprietates est maximo propinquum; quae quidem principiu sunt ipsae formae simplicium ex quibus mixtum suit

genitum. lude sit, ut simplicia haec suum esse resumuni, uoum a partium separatione, sed vera eniitatis productione. Haec autem produetio mira esse non debet, eum in Phinii ea analysi potentissimae naturales vires magis minusve interveniunt, cuiuS-rnodi sunt sive caloridum sive clueiri eum. Ita rem peripui etieuSexplanabit. 4 l. Quam sit haec explanatio obscura ut implexu, nemo non idei. Sed praeterea nulla sere in hac ratiocinatione B SScrtio est, quac negniada non sit. omissis primis duobus,

positiones suis elemcntis esse proximius, quam aliis Substantiis. Aqua V. gr. quoad proprietates suas Omnes, multo minus ni, dic t distat, quam ab oxygenio vel hydrogenio. quae sunt eiuSelementa. Quamnam enim proprietatem haec habent cum a luucommunem r

culum Successionis, de quo agimus, inter substantias inducere Ηοe enim est salsum in se; secus ex aqua potius ale l, quam Oxygenium aut hydrogenium, gigni deberet. Falsum quoque est recepto Superiore adversariorum principio. Si enim mixtum suis elementis est maxime ustine, quotiescumque ipsum corrumpitur, semper eius elementa generari deberent; quod tamen cSt salsum ; nam pro diversitate u gentium, haec ost pcripatetica doetrinia ), diversae substantiae ex aquae materia generari possunt 58).5.v Negandum sive calorici sive cleetri ei viri ulu novum eSSU produci posse. Utraque enim vis non ogii nisi movendo, nihil luualiud per se producit nisi motum, ut physici ianunimes docent.

Hinc iam calori eum quam Electrieum niOleculas Sepurare, limn serrct, 2 gitari', SuhStantiarumque Statum mutare posSunt, ni quod actu non est producere vel edueere sane non possunt. Hinc dincent physici, utramque vim ex eo solummodo Phimicum gignere Diqili od by Cooste

194쪽

anulγSim, quod ex atomis unam moleculam constituentibus unamuliera celerius movere, atque hoe pacto eam ab alterius altra Plione subimuliere possunt: synthesim vero efficere, eo quod motus uni atomo uti ipsis communicatus, vel eam ab alteriusinitractionis sphaera subtrahit, vel in ulterius attractionis sphaeram propellit.

Si itaque hoe paeto rem adeo sucilem peripatetici illustrant, quid orii de disseilioribus naturae arcanis existimandum 'igitur peripatellea hypothesis a veteribus quidem scholusticis;

quibus naturae leges purum exploratae erant, nulluque melior

suppetebat hγ pothesis, non absurde adhiberi potuit; ast a re-ecntioribus quibus melius oliquid obtigit, reetissime relicitur. 42. Prob. IV. Τandem theoria formarum substantialium non probatur, nullique nititur solido sundamento. In primis plura sunt in illa arbitraria prorsus, nulloque, Vel

argumento, Vel experimento probata. Revera, quomodo probare poterunt Aristotelis Seetatores, materiam rerum omnium Sublu-ndrium unum eSSe, Omniaque, absolute loquendo, posse inter SetranSmuturi, Burum V. gr. in hydrogenium, aut sulphur in serrum ' Atqui hoc est primum quod postulant.

Deinde, ne dieam de materia coelorum diversa a sublunari materia, deque coelorum ineorruptibilitate, quomodo suadebunt corpora Omnia sublunaria corruptibilia esse, propriasque sermus ex ligentium naturalium operatione amittere posse' Aut quatuor eme prima elementa, eaque in mixto non nctu servulis propriis formis, sed secundum qualitates tantummodo permanere Omitto ulla plurimu: lota enim curum physicu disciplina gratuiti S Scalet suppoSitionibus et assertionibus. His igitur omissis, dico ipsa eorum argumenta nihil probare.. 45. Multa quidem a veteribus scholasticis ad suae doctrinae confirmutionem usserebuntur argumenta, mulloque plura a SD-quioris aevi doctoribus: non desuere tamen inter ipsos peripvleticos mugistros, qui doctrinam hanc non firmis ac necesSuriis rutionibus, sed tantum probabilibus firmari laterentur. Cardinalis vero Ptolemaeus, vir egregie doctus, et voluntute eerte peripu- letiPus, cundide sutetur convenire se cum peripateticae doctrinae

versariis quantum ad probationum quae ad ipsum confirmandamusserri solebant levitatem; ac deinde subdii: . Crode mihi: vel, solidi nihil assurri potest pro systemate peripatetico adstruendo,

η ndeoque Simpliciter erit postulandum ; vel unico a nobis allatoo urgumento Suii S est roboris ad ipsum confirmandum . u . Hoc

195쪽

autem unicum argumentum, quod ipse usserri posse putaverat, est argumentum auetoritatis. De quo mOX. 44. Ceterum argumenta omnia quibus peripateti ei veteres ute-hantur ante exortas eum aloinistis controversias, ad haec redu

runtur.

sent eaedem secundum substuntiam, eum muteria prima Sit una, et communis omnium rerum. a.' Nulla item esset generalio substantialis. Num materia non generatur; productio vero aecidentis non generatio est, sed alteralio. 4.' Quum una substantia in alteram mutatur, V. gr. paniS in sanguinem et carnem, aliquid ex prima substantia supersit necesse est, itemque novum aliquod elementum producatur Opori ei. Iam id quod superest materia prima est, id quod produei

5.' Tandem argvehant ex variis, ut putabulat, sermarum huiusmodi naturalibus indiciis. Sit in speeimen hinec ratiocinatio. . Si aqua V. gr. Olesidi, el 90Si ea removeatur vgens, ut, in- , trinseeo reducitur ad pristinum frigidi tutem. Ergo signum est. essc in aqua aliquod intimum principium a quo iterum manu t, iniensio frigoris, sublutis extrinsedis impcdimentis. Illud autem, principium non potest esse nisi forma substantialis . u).4o. lain quis non videt qua in saei te rationes istae enerventur Τ Quod ad i. speetat, respondebimus: O nitio uni. eiusque probationem, quae Vera quidem continent, sed alibi explicandii. Nego consequentiam et parilatem; nam haec paritus, ut seribit Ptolemaeus quem supra laudavi, e est innumeris assecta dispa- . ritatibus, quantum videlicet interest inter animam rationalem, a spiritualem, per se Subsistentem, immortalem, et enti tales quasa dam corporeas, c0rruptibiles, incompleias . b). Notandum ci illud: non ub omnibus seliolusti eis hue argumentum adhiberi, sed ii solis ilium istis qui existi intibant ipsum esse corporis ab anima pendere; id quod scolistae aliique negabant. 2. Negatur totum. Nam materium primam eSSe unam eon1-munemque rebus omnibus, gratuito asseritur, et sul Sum est.

196쪽

Falsum proinde, res secundum Suhstantiam distingui, vi solum formae substantialis. Corpora simplieia distinguuntur Seeundum Substantiam per se; mixta vero secundum diversitatem Substantiarum eomponentium. Ad o. Dist. Nulla esset generalio, seu mutatio substantialis SenSu peripatetico, eone. alio sensu legitimo neg. Etenim iuxta peripateticos sit generatio substantiae novae simpliciter, nempe eductio novae formae ex materia prima : iuxta atomistas aulem sit generatio substantiae novae seeundum quid, videlicet Substantiae compositae ex binis praeexsistentibus substantiis, quin

noVum ullum elementum producatur. Quae compOSitio eSt aecidens respectu componentium, non vero respectu comps siti, eum eius essentiam constitulit.

dicat, ac pessime mulctat citatus auetor his verbis. α Εst merci petitio principii, et aequivocalio inter materium primam tib Omnibus philosophis admissam, ct nanterium primum ariSi uic- η licam a sa). Cui sunc contradicere nequeo. Nemo enim duhilotin mutationi hus huiusmodi aliquid manere, et aliquid novi fieri ipsique rustici hoc seiunt 5). Sed quod manci, et quod fit novi esse materiam primum formamque peripateticam, hoc profecto ex argumento non deducitur. Falso quoque supp0nitur, id quod sit novi esse novum aliquod elementum quod producitur. ' Ut enim modo diximus, sussicit nova compositio clementi quod superest cum Iliquo alio aliunde adscito.

viri qui ita disserebant, non tenebantur ea Seire qUae POSleu experientia lahorque mullorum paullatim poSteros edoetii l. ' 46. ' Quod si quis argumentum auctoritalis urgeat, Blque invidiosam illam expostulationem oggerat: ergone tot sapientissimi ac sanctissimi viri qui inter sellulasticos eminuere, quique hoc systema defenderunt, errorunt' ti Dicam 1.' expostulatione simili: ergone Omnes phySiene eul- ores, immo omnes philosophorum scholae, quae physicam atomismi theoriam ultro redipiunt, modo errant ' Nonne eorum error in hae materia ineredibilior est, praesertim cum veteres illi a priori, hi autem experientiae tantummodo duetum SequenteS, de rerum natura decreverint ' 'Dicam 2.' ut modo innui, non esse' mirandum si homines

V. II.

197쪽

pilam sapientissimi aliqua ignorantia labornu crini, in his praesertim rebus quae sine inullis expcrimentis definiri nequeunt, eoque tempore quo chimica scientia nulla erat. Dieam 5.' veteres illos nam de subsequentibus dispularuriolo uo S. Thomam praesertim, cum co unice Spectarent, ulsueram doctrinam illustrarent pro viribus ne lucrentur, phySi-oum hoe systema a saeculari selenita relepisse, ei quia communiter probabatur, probasse, neque ad aliud animum intendisse. nisi ut illud ab erroribus cilini eorum purgarent, et eum Christianae fidei dogmatibus o mi eo conciliarent. Neque in hoc sane imprudenter egere, immo exemplum nobis dedere, ut ab iis quae unanimi alicuius scientiae professoribus consensu re epia sunt, temere non discedamus. S. Thomas, Si nunc viveret, prinsecto peripatetieus non esset. Vellem equidem Omnes catholicos doetores his in quaestionibus mentem potius consiliumque S. Thomae Sequi, quam ut iis vestigiis quae in aliena via ipse reliquit pertinaciter inhaerereni. Quae deinceps ullata sunt a peripateticis argumenta, ut contra insurgentes atomistas se defunderent ipsosque impugnarent, infra sustus expendem US.

Resellitur sysi una elementorum simplicium

47. PnoposiTio II. Leibuitatuna monadum theoria arbitraria est et absurda. In his duabus assertionibus confirmandis multum immorari necesse non est. Nam, quod ad primam ullinet, quis non Videat, sine ratione a Leibntigio negari vacuum, ne monetides omnes inter se dissimiles confingi ' Quis sibi indueero in animum poteriteorpora ex animis, imo ex puris eoulcseere spiritibus ' Spiritus enim est subicctum cogitans Sine corporis nil iumento, quemadmodum cogitant monades germani philosophi. Cui vero poterit suadere Lethnitatus, esse in corporis clementis aetiones illas internas, quus nulla experientia manifestat, et nullas esse actiones externas, quas experientia perpetua noliis obiicii Τ Quis demum. ut alia omittam, illud praestabilitae harmoniae eommentum ab auctore suo serio proponi ut philosophieam hypothesim arbitreiur' Daiei ergo lethni trianam mona dum ilicoriam in plurimis

198쪽

8. Nec minus npcria est ciusdem absurditas. Sullieiuni tui de duo, quod 1 in ponit in unoquoquc corpore, et in quavis eius portione naonades numero infinitas. Sed pruelei quum subit numerus infinitus repugna , illud ex liae positione necessario concludendum foret: omnium corporum massas inter Se aequules CSSe, minimaInque corporiS unius particulam, quoad numerum

clementorum, lotum mundum nequBre.

2.9 Ponit quoque monades, quae nullam extensionem habent, ne punctum Solummodo occupant, ita se eontingere ut nullum inter ipsas vacuum sit intericetum. At, quemadmodum contra Zenonem argumentatur Aristotcles sa), duo planeta quae itu se contingunt, in unum punctum eoalescunt. Quae enim secundum Se tolu Se tangunt, non Sunt separaia loco, Sed se invicem penetrani, uti geometrae docent. Binae ergo monades qui e Se contingunt, unum tantummodo punctum occupant. Accedat tertia monas, commiscebitur illis; accedat quarto, quinto, sexto, et i luporro: Omnes in unum punctum coalescent. Hoc pacto in luil, nil Ziano systemate nulla haberetur continuitus, nee reulis tice op- parens, sed totus mundus unico puncto contineretur. 49. PnoposiTio III. Systema quoque elementor mu simplicium a Boseoviehio adornatiιm nee gratuitis a38ertionibu3 caret, nec inconveniens omne devitat.

Ei enim gratuito asseritur, ut minimum dicam, vim attracti-Vum quae nulla est in virium centro, in aliqua deinde ab hoc centro distantia primo exseri, et intra aliquod spatium creseciate distantia erescere. Gratuitum quoque est cuiusque simplieis elu menii vim, pro distantiarum diversitate, modo repulSi Vum esse, modo ultractivam, ei a repulsiva in uitractivum, ue vicissim ab ultrociivu in repulsivam pluries mutari. 50. Inconveniens vero, quod in hoc sΥStemate ego perspicio, hoc est, quod aut stelionem in distans ponere cogitur, aut nu casionuIismum desse iere. Etenim ulli uetiones illae repulsionesque simplicium punctorum, vel Sunt verae ne physieae eorum dein ueliones, Vel Seeu S. Si sunt verae ne physicae actiones, iam simplicia haec planetaugunt in distaris. Inter unum enim et alterum vacuu iniuriae tu istantia, siue ullo medio, aut vehiculo, per quod actio unius ud ulterram transeat. Ergo unumquodque ex his punctis agii in

distans, agit ubi non est O. 268).

199쪽

Neque dicus conlaeium quantitatis a coitiactu virtutis distiu-gui; posse igitur duo quac se non contingunt primo modo, almi ero Se contingere. Ne, inquam, hoc dicos : n in contactus hie ipse virtutis haberi nequit, nisi ubi ageos se praesens exhibeat;

nullum enim agens agere potest ubi non est. Punctum nutem Simplex non modo est simplex in ratione Substutiliae, ut Deus iet animo humana, sed etiam in ratione quantitatis; csi enimogens, cuius pruesentia limitatur ad punctum geometricum in Spalio. Ergo conlaetum virtutis exercere nequii, nisi in cO puneio in quo praesenS cst, ct non ultra. Si vero nili actiones repulsionesque istae non sunt punctorum imutuae actiones, nullam alia in habere possunt evuSSum, ipso

Boseoxichio latcnic a), quam aut praestabilitam quamdam har monium inter uetiones, quas punctu excreeni infra seipSa, nutnctionem immediatam creatoris. At prima hypothesis est ipsum Loibnitati commentum, altera est purus putus lite occi Si Ouidi S-mus. duomodo autem concipi possint substantiae, quarum nulla vSi cxtensio, quarum praesentia limitatur ad punctum in spatio, quae nulla vi pollent, in quibus ncque vis resistendi ulla est, aut esse potest 48, 2.'), ego Sane non Video. 51. Alierum quoquc inconveniens in boseovichiona ilicoria plerique notant, quod nempe cxtensionem replum de medio tollat; extensum enim ex inextensis oriri nequit. Sed ut sulcar quod sentio, in quo situm sit inconveniens istud, ego quidem non Video. Etenim si cxtensionis nomine intelligunt verum continuum, sulctur Boseovieli, immo satemur omnes, corporum continuitutem npparentem esse, non realem. Dixi: satemur omnes; nam iiqu0quc qui ultima elementa putant extensa esse,.certe non a S-Serunt ea se conlingere in omnibus punctis; immo spatium oti quod materia ponderabili vacuum inter atom0s interpositum nrbitrantur; Secus nulla esset eorporum porositas, nulla possibilis condensetilio, neque motus molestularis in iis ullus exsistcrct Nullum vero cx li ac parie hoseoviehianoc theoriae proprium in-Venimus ubsurdum; mirum cnim non est minimas illas distantias Sensibus non percipi; neque idea listae ex hoc lucr iri qiud- quam poterunt. Non CSi ergo absurdum corporum continuitutem

Si vero extensionis nomine apparentum continuitatem intelligant, negenique hanc ipsam ex punctis bose ivlchionis oriri posse, id merito rei ieietur. Si enim ea puncta contigua sunt ita, ut ς'

200쪽

rum distrantiu scusu percipi nequeat, iam impressiones quas ex eorum uel tono sensus recipiunt, eontinui repraesentalionem of Iiciant necesse est. Hoc pacto continuitatis phaenomenvia lilibebitur. 52. Illud unum ex hae doetrina oonsequitur, nihil esse iri rerum nutura quod vera continuitate gaudeat, cum haec in es mentorum extensorum hypothesi, quamquam non in Porporibus, in Plementis tamen eurum reperiatur. Ex hoc autem dedi emus. geometricas demonstrationes, quae in utroque systemflle corpo rihus realibus rigor c applieari non possunt, posse lamen in systemato utomico rigorose opplicari ultimis eoi porum olementis non itern in systemate altero. Hoc vero discrimen contemnendum est; nee potest esse ratio cur unum systema niteri praeseratur. Numquam enim noliis res erit eum atomis; neque hue sano geometri u speeini. 55. Venio nunc ad argumentum illud, quo semper utuntur huius theoriae lautores 7) : ultima compositi elementa Pom- P0Si in esse nequeunt: ergo sunt simplicia: ergo inextenso. u id suelle refellitur, altera consequentia negatu. Ex argumentu nnm que hoc unum sequitur : ultima composili elementa quemadmodum partibus essentiali hus non constant, ita non constare DX integrantibus re diseretis, et in unum coniunctis: nullo nutem paeto deducere liret, ultima elementa geometriste continun esse non p0sse. In geometrico enim continuo nullae sunt petuntes puries, sed solum possibiles; neque illud ex partibus conduransis Pomponitur, sed ita ut est, et totum quantum est, Primo Pro 'duci debuit. Igitur ultima clementa, lieet non comp0Si in cX par

libus, extensa eSSE POSSUnt. Profecto nemo negaverit, posse a Deo ei cari solidum corpuΗila continuum, ut geometrae considerant. Hoc ergo eorPUS eompositum non osset ex partibus, quamquam in partes dividi posset, mente sultem, divisionibus indesinitis. Igitur cvidenter possibile est, creari a Deo corpus simplex simul et continuum. Igitur non potest a priori constare ultima corporum elementa extensu

5 . id qu0d ex ipsis adversariorum principiis ac positionibus deduci potest. Ponunt enim inter puncta simplicia vacuum interiectum. Quod quidem vacuum continuum quoddam PSl terminis realibus hiantentum. Quid porro est' vacuum istud continuum 3 Est possit,ilitas extensionis realis, ut niihi diecuius : ipsi-'que adversarii in hoc consentiunt. Haec autem realis extensio quae possibilis est, non est certe series punctorum quae Se PDn-Diuitigod by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION