Martianus Capella. Franciscus Eyssenhardt recensuit. Accedunt scholia in Caesaris Germanici aratea

발행: 1866년

분량: 565페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

MARTIANI CAPELLAE inlepidus inlotus. utrimque autem uocales amplectitur et nomina non nulla determinat: in masculino sol in seminino Tanaquil in neutro Α Ε Ι praecedentibus ut bidental mel si l. adverbia etiam claudit ut semel, 242 M uero littera tam in sermonis initio quam in medio esse set in ultimis potest ut more s una bra triti cum . ex '55 G consonantibus solam praecedit N ut Memnon, Subsequi- itur solam Sut Sminthius mutaturque in N non num- lquam ut cum dicimus nunquis. terminatque neutra ut laurum et argentum, item monoptota ut nequam, in iogenere masculino accusativum simplicem et duplicem genitivum, item participia et uerba et adverbia ut tractum

legam cursim, numerum etiam omnium generum ut

243 nouem decem. N autem littera plenior apparet in lprimis et ultimis ut N e s to r tibicen, in mediis exilior 15 Ut mane damnum. ex consonantibus sequitur M litteram lut M e m n o n, S autem praecedit ut sons mons. conuertitur etiam in M cum eam secuntur B P M ut dicimus imbuit

impulit imminet. eadem nomina terminantur masculinum ut tibicen, semininum Graecum ut Siren, neutrum is l244 ut culmen. R uero uocales utrimque complectitur. de consonantibus S soli praeponitur ut sors sors, et X duplici

non numquam ut arx . conuertitur in L N et S ut niger nigellus femur seminis gero gessi. sinit nomina , masculina post omnes uocales ut par pater uir nitor

sur, seminina post E et O ut mulier soror, neutra post iomnes praeter I ut calcar piper marmor sulphur. Isiuit uerba et adverbia ut uenor uador. S non nulli lit- 245 teram non putarunt. nam Messalla quendam sibilum dixit. quae tamen utrimque P litterae copulatur ut s p a d o sopsittacus, et C 0Τ sequentes amplectitur ut Scaurus Squama stella. in plures etiam transitum facit ut in L. dicimus enim modus modulus, in Ν sanguis sanguinis, in II flos floris, in D custos custodis, in Τ nepos nepotis. terminat et masculina et seminina 358 smithius R il 9 numquis R il 18 sequntur b ζ 23 nonnunquam D li in si D li 26 semina B li 27 praeter s et i B ll29 messala BD it 31 psitaeus D li 33 et om . D li

132쪽

LIBER In

post omnes uocales, neutra post A OV utuas os nemus. liuic litterae divus Claudius P adiecit aut propteriis et E Graecas ut psalterium fac sa. X autem nemo litteram putat, quoniam duplex est. constat enimo ex G et S ut rex regis aut ex C et S ut nux nucis. in V aliquando transuertitur ut nix niuis, et Cpix picis. haec in Latinis numquam ponitur prima, apud Graecos autem ponitur ut Xantho. et masculino et seminino omnibus uocalibus sociatur ut Aiaxio frutex calix uelox Pollux et seminino ut saxi ex lodix celox lux. neutrum nullum claudit. Transactis semivocalibus mutas sunt perquirendae, 247 quae ideo hoc nomine nuncupantur, quoniam nisi illis uocales adsociatae succurrerint, intra oris sonitum ante λb auspicia moriuntur. B prima omnibus uocalibus utrim- 248que conectitur, praesertur consonantibus L et D ut blaesus et breui s. transit in C ut succurrit, in

F ut sufficit, in M ut summittit, in P ut supponit, in S ut sustulit. sinit nihil nisi tres prae-20 positiones ab obsub. C uocales utrimque collaterat, 2 sconsonantes quasdam praecedit L Τ R M N ut clarus tectum crus Acmon Cnidus. finit articulos, quos pronomina uocant hic haec hoc et adverbia ut sic huc hic. sola mutarum antecedentem uocalem 8b producit et pro duplici habetur ut hic hoc haec. D 250 utrimque uocales' tenet. praeponitur R litterae in Druso, M litterae numquam praesertur in Latinis, in Graecis autem aliquando ut D motus. sic et di ut Ariadne. transit in C ut accidit, in R ut aggerat, 30 in L ut alligat, in P ut apponit, in S ut arripit, in S ut assidet, in Τ ut attinet. finit articulos neutralis generis ut illud istud, et praepositionem ut apud. G omnibus uocalibus praesertur, sequitur Α 2512 PJ IJ D ll propter Υ et a eo'. in N B propter psi et chi xi b propter Υ ot 1 n li 3 saxa NR it 6 C om. R it 7 in t ut

nox noctis posι picis add. p 10 pro uelox coni. ferox

133쪽

MARTIANI CAPELLAE litteram ut in aggere, quae quotiens geminatur ad-57 G iungitur. praesertur B litterae ut graue, L ut gladius, N ut ignis. in C quoque conuertitur ut rego 252 rector. nihil quoqueJ concludit. Η aspirationis notam esse certissimum est. quae aliquando uocalibus ac- scedit ut hospes et heres. transit in X ut traho traxi . hanc Graeci diuiserunt. nam pars eius dexterior aspirationis nota est, sinistra contrariae significa-253 tionis. Κ uero nunc nota putatur esse nunc littera,

nam eius essectus C integrare non dubium est absque 10 25i his Lapita kalendae halumniae. Ρ autem conuenit utrimque uocalibus, II litterae praeponitur 'ut prandere, L ut placere, Τ ut Ptolemaeus, S ut 255 psittacus, Ν ut in Sypno. terminat uero nihil. 0 quidam litteram non putabant et uincerent nisi in 15

equo et equitatu appareret expresse. numquam Sine duabus uocalibus ponitur, quarum prior erit V et sic ceterae consequenter ut quartus questus Quirites quotus equus. constat autem ex C et V ideoque duplex et composita dicitur nec geminatur. nullam singu- 20 256 larem litteram comprehendit, sinit nihil. T vocales ex utroque concludit ut in coniunctionibus et praepositionibus. praecedit L ut in Tlepolemo, M in Τ molo, N in potnia, R in Τroia. sinit neutra caput sinciput lac t. articulos terminat ut quot tot. uerba ub25257 legunt. adverbium et interiectionem ut ut ..... Za Graecis uenit , licet etiam ipsi primo C Graeca utebantur, nam Sethum dicebant, quem nunc Zethum dicunt. tamen haec geminata etiam ab ipsis habetur. nam a T et C componitur, quam ut aduertas duplicem, nUm- 304 quoquo deleui u adspirationis R i 5 aliquando b quan- .do BR accedit misius aecidit BR l 8 adspirationis R il

134쪽

quam poterit geminari. haec praeponitur u litterae ut Zmyrna. ex his igitur uniuersis XVIII litterae neces- 258sitatem cunctae conscriptionis absoluunt. placet enim mihi F in uocalium numerum congregari. neque Sines hoc Hyacinthus aut Cyllenius poterit annotari. sic igitur erit ut senae fiant uocales, XII semivocales et mutae. Gsi enim H aspirationi dabitur superuacuaeque erunt 0 259 et K, X autem ut duplex in elementi cardine non probatur, Z uero a Latinis excluditur, XVm numero sic utio dictum est supersidunt. quae tamen cum superuacuis 260 reiectisque cunctis ex unius uocis sonitu consormatae diuersas naturalis harmoniae causas sub oris concinentia reppererunt. Namque Α sub hiatu oris congruo solo spiritu me- 261

15 moram IS.

B labris per spiritus impetum reclusis edicimus. C molaribus super linguae extrema appulsis exprimitur. D appulsu linguae circa superiores dentes inna

eo Scitur.

Ε spiritus facit lingua paululum preSSiore. F dentes labrum in serius deprimentes. G spiritus cum palato. Η contractis paululum saucibus uentus exhalat. 23 I spiritus prope dentibus pressis. Κ saucibus palatoque formatur. L lingua palatoque dulcescit. M labris inprimitur. N lingua dentibus appulsa conlidit. s. O rotundi oris spiritu conparatur. Ρ labris spiritu erumpit. 0 appulsu palati ore restricto. R spiritum lingua crispante conraditur. S sibilum facit dentibus uerberatig. 35 T appulsu linguae dentibusque inpulsis extruditur. 6 iacyneius B li si It li 7 in Mottiis sine BR ll 11 eonfirmatae BU ll 12 naturales armoniae eausa R il 24 conrasis

135쪽

64 ΜΑRΤIANI CAPELLAE V ore constricto labrisque prominulis exhibetur. X quicquid C atque S sormauit exsibilat. Y appressis labris spirituque procedit. Z uero idcirco Appius Claudius detestatur quod

59 G dentes mortui dum exprimitur imitatur. 5262 Perstricta est cursim rationis regula primae, quae multis tendi sueta uoluminibus. in qua iuncturis quid nectat littera utrisque, quo admittat sociam uel laciat latere, quae quo transiliat conuersis legibus usu, 10 et transformatum nomen habere uelit, quas oris sonitus uel quas modulatio linguae gignant et pulsu rupta labella suo. nunc iam compactis cursanda est syllaba formis, ut fastigetur longa breuisque mat. 15 haec duo percurram, iuncturas littera quippe praeueniens docuit sub ratione pari. hoc igitur subdens nectendum concipit ordo. si uestrum superi comprobat arbitrium. 263 haec cum Grammatice diceret eamque progredi Iuppiter 20 Deliusque praeciperent, hic Pallas de iunctura syllabarum' inquit dum haec Litteratura deproperat, partem historicam praetermisit. quo uirginis obiectu perterrita 'scio' inquit mihi plurima transeunda ne minutiora nectendo fastidium superae beatitatis incurram. PI DPO- 25sito igitur per compendiosos calles seStina perfungar, ne densis obumbrata ramalibus uelut senticosae copiae

densitate silueScam.

26 1 Syllaba igitur dicta est, quod iunctis litteris sonitum simul ac pientibus informetur. cuius ut dixi tres 30 partes esse non dubium est: de iunctura, de fastigio,

qύ5 fauil de longitudinibus . iuncturae sunt genera quattuor .

duo naturalia, duo historica . naturalia sunt cum quaeritur una quaeque syllaba utrum ex una an gemina an neutra parte iungatur, et utrum litterae, quae inter 35

136쪽

LIBER III

se copulari non possunt, adiecta alia littera socientur ut M et N dum non coeant uocali accedente sociantur ut in amni et somno, quae iuncturarum genera ex hoc, quod in litteris memorata sunt, transeantur. historica 5 uero illa coniunctio est, cum ex litteris, quae inter se poterunt copulari, diuersitas sandi non easdem nec pares numero sociaret. Scribimus nos enim Musarum

primam syllabam duabus litteris, Graeci tribus. Lucilius in dativo casu A et E coniungit dicens 'huic Terentiae 16 Orbiliae LiciniusJ A et 1 et Lucretius crebro

et noster Maro aurai picta l. item duae iuncturae 267 sunt cum sociamus Syllabas propter pedem uel uersum, ut duae in una repente depereant, ud in synaloephe uel cum litterae excluduntur e uerbo ut in ecthlipsi. 15 Hac tenus de iuncturis. nunc de fastigio uideamus. qui 268 locus apud Graecos πεpiarpocvibi iv appellatur. hic in tria discernitur. una quaeque enim syllaba aut grauis est aut

acuta caut circumflexa et ut nulla suoxJ sine uocali est ita

sine accentu nulla. et est accentus, ut quidam putauerunt,m anima uocis et seminarium musices, quod omnis modulatio ex fastigiis uocum grauitateque componitur ideoque accentus quasi adcantus dictus est. Omnis igitur 263 uox Latina simplex siue composita habet unum sonum . aut acutum aut circumflexum. duos autem acutos aut in-25 nexos habere numquam potest, grauis uero saepe. 3cutum

habet in prima syllaba si dicas Caelius in secunda Sallustius in tertia Curiatius, innexum item in prima si

dicas caelum, Syllaba autem paene ultima numquam acui- tui natura ipsa sed praecedens eius id est ab ultima tertia 30 stula breuis siue longa sit ut Cicero Caelius. nexus autem sonus in ea tantum modo syllaba consistit quae 4 transeantur B transeant R il 5 intor b in BR li 7 in ante numero add. D li sociarii r il s torrentiae BR li 10 lu-

cinius R licinius B uocabulum eae antecedenti Lucilius perperam repetitim deleui. uidetur enim uera in genetiuo aede sua mo

137쪽

ΜΑRTIANI CAPELLAE praecedit ultimam nec aliter quam ut ipsa natura longa isit et ultima tamen breuis ut Galenus. at si longa ul- itima, aut si paene ultima positione longa licet ultima bre-ε1 s uis acutus tamen sonus siet G a l e n i Camilli. inllexi proprium hoc est ut nisi longis natura fritabis non ad- 5 haereat, acutus autem et in longis et in breuibus inuenitur. Omnis autem uox aut acutum aut circumflexum sonum habeat necesse est, etiam si monosFllaba sit. monosyllabae enim graui carent. omnis vox monosyllaba cum aliquid significat siue breuis est siue positione longa, io acuetur ut dicimus s a r a r s. si autem natura longa suerit nectetur ut lux mos. disyllaba uero priorem acuunt uel cum breuis est utraque ut citus uel cum positione longa est utraque ut sollers uel alterutra positione longa ut cohors. si uero prior 3Tllaba natura longa est et se- 1squens breuis, nectetur prior ut luna, si posterior longa erit positione uel natura, prior acuetur ut codex docte.

nulla enim longa inuenietur grauis si in disrllabo prior. in trisyllabis si media breuis fuerit, quam paene ultimam

dicimus, non dubie graui accentu pronuntiatur, ac Statim 20 prima eius hoc est tertia ab ultima acuetur ut in Cotulo, si uero eadem longa est interest quem ad modum sit longa. si enim natura longa est breuisque ultima, media flectitur ut Cethegus Mancinus, si uero media longa erit natura et extrema longa, media acuetur ut Ca- 25 toni Ciceroni, uel si positione longa erit media, acuta durabit qualiscumque nouissima suerit ut Catullus l270 Catullo Metellus Metello. pronomina autem quae duplici modo declinantur id est aut corripiuntur aut pro- 'ducuntur, mediam syllabam in genitivo casu acuunt soipsius illius. horum si secundae breues fiant, primaeacuta erunt ut ip sius illius. si uero longae erunt mediae, primae graues, secundae inflexae erunt ut occidit

3 aut si Brix li ultima om. B R il natura uel de suo addidit Aoppius ante positions sentenιiam pessum dans it 8 habet R il

138쪽

LIBER III

sol et occidit hominem. ergo primae acutae sunt cum mediae breues. cum uero mediae Iongae, uel acutae uel inflexae: acutae cum longae ultimae ut tenebrae Iatebrae manipli ... haec a superioribus squae sunt alia 27 15 ui Catullus Sallustiust, hoc disserunt quod illa consonantes discretas habent, haec quamuis et ipsam paene ultimam positione habent longam, nullam tamen in secunda 62 G syllaba ex consonantibus sibi retinent sed in tertia sunt duae. ideoque factum est ut media haec nomina tene-10bras et latebras acuto accentu prima sΤllaba proserret, at maniplos et sene stras paene ultima syllaba acuta

diceretur: quod quidam illud genus syllabae paene ultimae

omnino breue putauerunt, quia non terminaretur consonante; quidam quia, licet non terminaretur consonante, 15 proxima syllaba a duabus inciperet consonantibus et quod natura litterarum L et II quia mollis est nunc longam nunc breuem syllabam faciat. nulla autem uox Romana duarum . uel plurium syllabarum acuto sono terminatur, innexum autem non alias postremum habet nisi cuius posterior 20 pars in syllabam natura longam excurrit ut ergo et pone. contextus orationis plerumque adimit aut mutat proprios 272sonos singulis uocibus.' adimit his quae reseruntur ad aliquid sequens ut praepositionibus ante urbem. nam hic ante perdidit acutum sonum prioris syllabae. item 25 post muros. mutant accentus adiunctis uocibus que uene, cum tamen conplexiva coniunctio est que, ue cumJexpletiva ut ' Latiumque augescere uultis ' et ' stimuloue meum cor' apud Attium in Pelopidis. numquam migrauit acutus sonus de primis Ullabis in postremas, praeter 30 particulas coniunctas, quarum hoc proprium est acuere

1 pro et ras. in B li 2 cum uero inedias longae inflexaea . mo.) uel acutas uel add. mss.) inflexae acutas cum Iongae

ultimae It li 4 excidit senestrae is quae - Sallustius del. Grotius g6 penultimam B p 9 media uidetur dimidia signiflorere g 10 proferrent D li 12 penultimae B ll 14 quidam quia- terminaretur consonante Om. D li 16 pro quia ras. in D li 17 faciat B at omeleam ada. b efficiat D li 22 adimitis his eorr. in ademtis his B

139쪽

MARTIANI CAPELLAE

partes extremas vocum quibus adiunguntur. Graeca nomina cum in Latinum uertuntur, nostra regula pronuntiantur nisi maneant Graeca. Olympus igitur et Caucasus sicut Latina proseruntur, quam acuere uel nectere debeant secundum rationem supra scriptam apparet. sed bsi manent Graeca et huic regulae in peregrinis uocibus accedimus, necesse est tamen in obliquis casibus acutos sonos in mediis syllabis seruent, quoniam apud Graecos 273 quoque non alio accentu haec enuntiari audimus. acutus accentus notatur uirgula a sinistra parte in dexteram 1063 G ascendente, grauis autem a sinistra ad dexteram descendens. inflexi signum est sigma super ipsas literas deue xum. accentus partim fastigia vocamus quod litterarum capitibus apponantur, partim cacumina tonos uel sonos, Graeci Πpochubiac. sciendum etiam uni uocabulo accedere 15 Omnes tres accentus posse ut est Argiletum. 274 Memoratum arbitror competenter quae sint et quem ad modum uertantur fastigia syllabarum. nunc earum longitudines intimabo. una quaeque enim syllaba aut breuis est aut longa aut communis. breuis est cum uocalis 2o corripitur ac nullis consequentibus adiuuatur, aut cum cor-275 repta sorma uel littera terminatur. longa cautem duobus modis esticitur natura et positione natura: cum uocalis producitur aut cum syllaba circumflexum accentum tenet

uel acutum in paene ultimaJ, aut cum monosyllaba funa 25 quaeque uocalis es aut cum diphthonga repperitur uel cum prima syllaba sub alia sorma cuiuscumque uerbi composita nec uocalem nec acumen mutat. positione, cum bre- uem uocalem aut duae consonantes secuntur siue in

eadem syllaba siue in sequenti siue per ambas diuisae aut 30 276 in altera tria aut duplex una. duplices autem sunt X et Z: aliquando I et C steri possunt, ut si I inter uocales sit

26 dypthonga B dyptonga D I 27 compositam B li 31 aut addidi il

140쪽

LIBER III

ut aio Τroia, item C ut 'hoc erat alma parens. hae autem consonantium uel duplicium quae breues adiuuant sormae tunc possunt, si in eodem sermone claudantur. ceterum proximi sermonis consonantes nihil adiu-ο uant praecedentem, licet Vergilius refragetur dicens arma uirumque cano Troiae' et item 'sontesque fluuios- 64 sque uoco. ' diphthongi autem sunt ΑΕ OE EV AVLI. abs- 277que his syllabis nulla diphthongus memoratur.

Communium autem syllabarum modi sunt octo. nam 278io primus est cum correptam uocalem sequitur Subiecta consonantibus liquida, est enim longa ut uasto Cyclopis iii antro' breuis ut uastosque ab rupe Cyclopas . Secundus modus cum correpta uocalis in unam desinit consonantem sequente Η, est enim longa ut 'terga saligamus hasta 15 breuis 'quisquis honos tumuli . tertius cum correptam uocalem duae consonantes secuntur, quarum prima S littera siti est enim longa unde spissa coma ' breuis ponite Spes sibi quisque . quartus modus cum breuis syllaba partem terminat orationis, est enim longa in commate ut re est 'nam tibi Tymbre caput Euandrius' breuis 'hoc caput O ciues.' item alter locus, ex diphthongo sit communis: longa ut 'Musae Aonides' breuis 'insulae Ionio in magno . cum uocalis enim sequitur, potest diphthongus breuis fieri ut sudibusue praeustis . alius locuS, cum 25 longam uocalem alia uocalis sequitur, est enim longa ο ego infelix quem iugis' breuis 'sub Ilio alto'. alius locus cum pronomen C littera terminatur uocali sequente, est enim longa hoc erat alma parens' breuis ' solus hic in-1 Vero. Aen. II 664 li 4 fornis it 5 uirgilius bD 7 Verg. Aen. XII ISI ll dypthongae B dyptongo ri it 8 syllabis taleut dypthongus B dyptoneus R il 11 cielopis R ilVero. Aen. III 689 et 647 li 12 eielopas R il 14 Vero. Aen. VIIII ooz et X 493 li 15 honos B onus R il 16 sequunturn il 17 Terent. Μ. IIo3 li Vero. Aen. XI 308 I 18 modus b Ioeus BR li 20 thymbro B limbra n li Aen. X 394 limro. Aen. XII 572 li 21 dypthonga B dyptonga R il 22 insulaeJ Verg. Aen. III 2II 23 dyptonga B dypthonga b dip-tonga R il 24 Vero. Aen. VII 524 θ 26 Vero. Aen. V 26I 28 Vero. Aen. II 664 et IIII 22 ll

SEARCH

MENU NAVIGATION