장음표시 사용
61쪽
terea cum & in excusis te in calamo exaratis sit --, si paulum immutatis seno spiritust; eius vocis Aura legeretur: ut tanquam monstraretur tragi i verior fortali et seret: apertior quidem certe, dc nimis cohaerens. , quod tamen quidam sine causas rectum habuerunt, accommodatum hic valde est a verbo ductum: quod valet principem se prie re alicuius cantus: proPrie autem,ut veteres grammatici tradiderunt, dicitur dei Lid vero illi confirmant testimonio Hesiodi, qui in scuto inquiti δ-: nec non Archilochi cuius haee verba tant δε; -nde perspicitiar ipsism nunc cum generiai casu nunc cu accusandi, iungi ut Aristoteles quoq; illo usus est quod animaduertit etiam Bucheu qui erudite multis e plis colicius, de notione viq; huius verbi disputaui Peccarunt itid qui coniectura dum putarunt pro . l. μυα, Mata postrema litera cile legendum: neq; in quo vitium scripturae esset, viderunCant cmens enim verbum filii corrigendum: cum enim in excuse Olim ab Aldo libro μαμ μιν soliue a legeretur, inde tremum elementum ibit demendum: ac pro δα- tertia persena ibit restituendum: non enim Aristoteles narrat se a bitrari phallica manere quibusdam in gentibus, sedas leuerat illa restare: u q; cor illa penitus abolita non sint, affert, significans ipsa legibus ac ritibus eorum populorum ita confirmata iiiisse,ut adhuc exungvi non potuerinti
Cum supra communiter indieasset primam tenuemm originem tra taliae ac co-m liae, monstratis etiam poematum generibus rudioribus, ex quibus illae prosectae olim fuerunt, nunc ad tragoediam reuertitur, de qua etiam antea sinpillatim dist rebat: narratq; ipsam,cum militis rationibus variata ellet: diu φ huc, atque illuc iactata filisset: qui nanque ipsam colebant, longe aliis ingeniis praediti, inter si in ea fingenda discrepaban tandem quieuisse: liberam i, Lille tot, ac tam crebris muta- fionibus posui uam naturam suam consecuta sit.& in eum locum, stanimq; uenerit, ut commode illic manere misset: quamuis autem si iam veram; formam iam consecuta es et, tamen cum adhuc tenuis impolitaq; seret, desiderari in ea videbantur, quae diritatem ipsi adportarent: Sc ampliorem undiq; honestioremq; eam redderentiostendit i ir qui primi huic rei incubuerint, de quid es ornamenti studio suo at eruiti Primum autem narrat Aeschylum primum numerum histrionum auxisse,& munus antea tantum histrio seret, qui una cum choro tragoediam perage reti ad duos ipsis adduxisse. Quae verba cum videantur significare priscos tragicos reo tantu histrione contentos fuisse,qui munus omne Lbulla eu choro substitieret: Aeschylum autem alterum addidisse: viib; stolinim duobus histrionibus omni in Ghilla, hoc nullo modo verum est: in cuticiis enim Aeschyli tragoedijs, quae extan plur dustus personae reperiuntur. Quare putandum potius ipsum intellexisse au-1um Aeschylum duos histriones eodem tempore in scenam inducere, cum priores, quamuis & ipsi coniicerent f bulas ex pluribus histrionibus, non inducerent tamen ipsos inter se fremonem instituentes, sed seorsim exponentes, quod ipsis videretur: vel cum choro mus, qui illis teporibus in fibulis psus iusta parte habebat, loquen-Libet etiam breuiter commemora , quod hic traditur de numero, temporia
histilonum ab auctor dena etiam reserti a Laertio in vita Platonis, cum simili hoc, quomodo
62쪽
IN I. LIB. ARIST DE POETICA. a
quomodo philosephiae partes auctes sint, a quibusq; midium illud silerit exornati
Ostendere vellet. Primum igitur exponit, quid in tragoedia olim factum sit: narratq; primis ipsius temporibus,chorum totam tabulam peragere sblitia. postea uerb Thespin,cilius, ut inuentoris huius poematis, meminit Horatius, unum histrionem inuenili rivi chorus requiescere, respirare i, pollet: secundum verb Aeschylum: tertium
autem Sophoclem: pergitq; quod primo ille in animo habuit, nisistrare idem etiam philosophiae usu ventile. Idem igitur ille, quod hic Aristoteles, de tragoedia narrat: docetq; prς terea quis extiterit ut qui unum illum quo usa prinid sui uadiuncti, choro, Eistrionem ipsi adportarit: qnod reticuit hoc loco noster magister. Addit auctor Aeschylum etiam partes chori minuisse, cum antiquiores tragici maiorem partem fibulae fingerent 1 choro peragi. & sane superat etiam in hac re Aes hyliis inseriores
Hagico ouamuis superiores emendarit: neque enim :irbitror hic Araotelem dic re Aeschylum nun uille numerum per narum, ex quibus chorus constabat, ut interpretes acceperunt. Nam quod ille inquit, γα τοῖ ἰλαῆ , videtur potius, hoc
quod docui, valere : dubitariq; non potest, quin id, quod protuli de chori munere apud veteres, uerum sit, quod magnum scilicet illud laret, & pusillam partem sabulis, in qua l. exercerent, histrionibus relinqueret: nam Aristoteles praeterea hocm tu sto testatur in se ento illo problematum, quo complexus est qinaestiones cun eris,quae ad harmoniam facerent: cum enim quaestio esset, cur Phrynicus, priscus tragicus,melicus potius Veia,quam tragicus haberetur, docet hoc fimim, quia ipsius aetate cantus in tragoediis multo plures erant, quim itersus pronuntiati ab histrioniabus. Animaduertendum autem, cum vitium in hac re superiorum emendarit Aeschylus, ne ita quidem ipsum maledicta aduersariorum subterfiagere potuisset hoc enim ipsum obiicit ei Euripides apud Aristophanem: amborum enim Eurum concerta.
item apud inseros inita sedulo sicetissimus hic poeta expressit. inquit igitur ipsum
σίγων. videtur igitur culpam superiorum tragicorum in Aeschylum derivasse Euripides vel potius, cum optimus auctor tradat ipsum partes chori minuisse, non ven dicat ipsiim omnino a vitio in hac re: quamuis enim correxerit in hoc antiquiores. potuit tamen adhuc leuiter illi culpae haerete, cum inseriores magis inde se remoue. rint. Quod etiam adiungit. Et orationem,'uae prima concertaret, comparauit: siccium extressa vi singulorum verborum, in re non omnino certa uertendum putaui,
non valde planum est: nec constat significare ne voluerit histrionem primarum partium, an prologum Primarum autem partium histrionem veteres uocare seliti sunt, qui maiorem potiorem l fabulae partem sustineret . quod hic accommodatum non videtur . neque enim quae trimae in scenam veniunt, maius quam reliquae eiusdem sabulla personae onus necessario sustinent. accipere autem prologum ill vo e disticultatem etiam in se habet: non enim Aesch)lus, sed Euripides instituit, ut quae prium a in scenam persena venire argumentum Abulae exponeret. An superiores quoq; tragici hoc plerunque faciebant, ut argumerum tabula: non longe a principio ipsius aperirenti nec omnino necesse est accipere illis verbis hoc initio stitim tragoediis fieri
debere: sed λόγοe intelligi potest prologus, in propinqua etiam sede collocatus : ille ii anque ita quoque primus ad pugnam descendit,quia antequam partes vllae fabul e ponderis alicuius agantur, munere suo singitur. ἀγώνισοῖ autem cum v centur histriones, quod quasi concertent inter se de laude: studeantq; superare adiauerisios: siue omnibus viribus contendant exprimere persena quam agunt: eε--γ visum, iuncto nomine non solum qui primum locum in his tenent, sed qui primi in scenam destendulit, uidentur appellati. vi autem ficilius aliquis perdiscat verit tem huius res,oportet animo cogitare tu adiam, serinam sane suam iam adeptam:
tenuem tamen illam, de gracilem: ut intelligi stilicet pollit tragoedia esse, sed careat pene omni stico ac staguine. primit autem unum tantum histrionem aliquid aete rem in stina habeat, deinde magna ex parte a choro peractam, & non singulas ipsius partes ab actoribus ipsis expressas. Urat igitur in Mut exilitas illius & imper chio intelligatur, accipere ipsam desti tam tunc filii te hoc bono, nec habuisse ad huc, quod valde utile est ad minium spectatorum illuminandum ,& omnem calici.
63쪽
nemora bula disturbarulam, qutin histrionem primarum partium edadportatum non fuisse: praeterquam quba in omni fabula, tenui etiam & subtili, in qua numerus aliquis actorum lit, videtur aliquis esse deibere, qui ceteris antecedat, oc maiorem partem illarum rerum, quam ceteri, sustineat. nam verbum, quo ipse usus est, videtur huic rei ostendendae valde accommodatum, ut scilicet ducerit Aeschylum primum hanc rationem consectile,& ingenio tuo molitum esse, qtue aditum pateficerent spe toribus ad Achimi illud ilius percipiendum. Cum autem multis locis hos vcibum in hoc ipso libro usurparit, in iiij.etiam πολιτι - inquit.
stoteles commemoraueritiam quid modi attulerit Aeschylus tragoediae: nec alii etiam & Graeci & Latini scriptores cessuierint ostendere quibus rebus idem auxerit poema hoc ipsum,quod colinat notum est Horatium tribuere illi inuentionem pe solue de pallet; eundemq; triaue instrauisse pulpita modicis tignis: docuissem ipsi magnum loqui,& niti cothurno. Atheiratus autem in epitome primi libri tradit eum non selum stolam, plenam amplitudinis ac dignitatis vestem, inuenisse, scit multas etiam figuras festationum iis, qui chorum exercent, ostendisse, citatis etiam testibus antiquis poetis, qui id confirmarent: in quo animaduertendum est, quam ipses vocat. Horatium appellare pallam: nam quod epitheto a Latino poeta significatur, idem etiam testatus est duobus verbi milituainem inquam & honestatem
- :&quae sequuntur: cetera autem noneadem ambo appellant. Sed nec Aristat les quoque tetigit,quae ab Horatio nuentioni Aeschyli alii inani urinam quod infra narrat ipse Sophoclem inuenisse σ tur a ,non idem es atque illud. quod tertio loco nominaui Horatius: narrat enim Latin is meta Aeschylum primum scenam xdificia e ,&eam quidem rudem atque e simplici materia construxisse: contra autem accuratus verusq; praeceptor huius artis, Sophoclem affirmat ornatum splendorem. illi attulisse. Si ordine ea, quae ab Aristotele Sophocli tribuuntur, vide mus.primum enim doset ipsem numerum histrionum auxisse: inq; duo inter se loquentes induxisset AescΓylus, hunc tertium addidisse Uirmat, ut ausus sit uitibulis tres intra se de aliqua re disputanto persenas inducere: nec metuerit ne se molliorum consisses ad res speritorum perueniret. quo tradito adiungit id. de quo iam disserui, eundem etiam ornatum picturam0 scenae e cogitasse. nam v bum iunctum,quo utitur, compositum est e verbo rem ipsum, qu* aucta amplificataq; est,fignificante, bc ex altero,quod pictaris artificium refert. Animaduertendum autem initio huius partis Aristotelem, secutum elegantiam seri nonis. dixissem ara H G αλοῦσα: eorum enim psyrium filii ita loqui, ut multis exemplis ali
rum scriptorum sicile comprohari posset.Sed illis nunc relictis, ipse iri xviii. segmento problematum eadem verba eodem modo continuauinait enimiat iam Sora tale αυς ὰπ Dic: δc Plato, qui docere volens despciandum non
omnino esse,quin ad finem se inui aliquando sint adoles auites improbi, inquit: diana m. Paulo post etiam
vocat,quoci plerunque numerum magnum rerum significat , cum simpliciter numerum os indercvellet: neque enim vere multitudo in tam paucis histrionibus intelligi potest: eodem palis paulo post vG est eodem verbo, quum auctiam quoleste numerum epis torum traderet
Qui vertit in Latinum huc librum, ciuis meus,hic lapsus est, ut nullo negotio intelligi potest: enim nominandi casus est, pendet ii a verbo, quod in extremorosit m est, ς quod stac verbum nullo in ' valet quievit, ut ipse reddi dita
64쪽
dit,sed sitam propriamq; dignitatem est consecuta, ut magnitudo intelligatur: quo notio est ruperioris Graeci nominis . neque etiam duo hic praecipiuntur ia auctore, sed unum tantum ex uitur: cuius tamen, vincilius credatur, accuratς rationes redduntur: cum enim lupra docuisset noli pauca, quae tragoediae speciem, amplitudinemq; attulerunt paulatim, variisq; temporibus adportata illi sui sicineque enim simul, necaue ab uno ingenio cuncta excogitata sunt, adiungit nunc magnitudinem fibulae eodem pacto sero,& multo tempore post, quam illa in lucem proditisset, ad sua dignitatem peruenisici significare autem volens ipsam 'ius sua iustaq; magnitudine caruis te, atque hac parte magnopere laborasse, adiungit, ex paruis fabulis, id est cum primis ipsius temporibus pusillum quasi corpus fabulet haberent: locutioq; itidem earlim,tenuis & ridicula essetiquod constituere volens: prima scilicet sui ori ne tragoediam humili abiectiq; oratione viam fuisse, docet id mirum videri non a bere,quia cum tran*t in tragoediam: serinaq, illius immutata est, non prose este grandi aliqua specie, sed ex cantico genere Doematis discellit, quod lasciuum ac petulans est,ut conueniret ipsi mirifice dictio illa plebei licentisq; plena. retinuitat
tem multum illius locutionis cum iam natura vertissenneque subito,quod omnium rerum proprium est, ut non facile veteres rixus exuant, locutionem variue potuit, aptamq; sibi adsumere. Hie nisi fallor in uerus suusq; sensus est huius loci:
neque enim existimandum est, verba hic ab auctore fieri de exclusione satyrorum quos hoc loco no ostendit insertos inquam filii se in tragoediam. Idem autem, quod hic de magnitudine & quasi corpore fanularum, commemorat Aristoteles, tradidit etiam iniis.libro rhetorices de locutione ornata &propria eius studi j, illi arti eu nille, essirmans ipsam sero in lucem prodiisse: valde enim similis ille locus huic est. verba eius haec sunt ἰa εἰ - τι sed τώ λζ. Hi
tro Hebra re quut styrica oe mulium minens 'bato e artis erat tunc haec poesis . Locutione autem nata, i a naturasivum proprium , metrum
repperit: maxime enim e numero omnium metrorum iamlicum aptum lo
cutioni est .shnum autem huius rei est lurimus Onaue sinarios iambia
cos e mus in si Omlus, quos inter nos halemus: hexametros Hro, raro,
o tunc solum,cum eximus ex modulatione apta Iamnari orationi.
Cum multa,qim tragiliae adporta erant, iam docuisse mirifice dignitati eius, granditausi, uuenientia: in quibus erat effam granditas amplitudoq; orationis: qui enim primi aggressi erant tragoediam pangere, ridicula tenui. locutione usi fiderant, adiungit nunc ipsis versum etiam ei accommodatum inuentum fius Iriciam primis ipsius temporibus,paritim idoneo,acnullo modo apto grauitati ipsus metro tragoedi avsa foret. Versum igitur senarium iambicum probatum fuisse dicit: docensimul, ut stupra fecit ex quo principio p sectus ille sit: tetrametrii enim in usu pri rum illorum, rudium tragicorum,fuisse affirmat: cuius visio cognito,iambicum pro illo receptum esse vadit. Quia autem non omnino stillii fuisse existimandi sunt prinsci illi,qui tetrametriun usurparent: praesertim cum antiquis temporibus iidem seia Poetae ac musici serent, ut non debuerint in tam turpi errore volutari, docet id eos
non sine causas ille: vsbsq; fuisse illo metro, uiam iis eorum: tragoediaq; illam- dis satyrica erat: multumq; retinebat eius st ij, quod in saltationibus occupatum est hoc
65쪽
est. hoc enim valere arbitror quod inquit. ait Ain fit ille De sim illorum neque enim ut satyricam, ita ipsam futile traditi sed aliquantulum illius diuersistitiiij retinuit te procliuemq; ad rationem artemq; filiandi extitille: illi autem conueni tmirifice mobilis ille versus. Non igitur ipsi peccabant in genere versiis: sed nondum tragoedia sermani speciems; suam nacta suerat: cui postea tarmae inuentae nullo modo ipsi aptum filii mobile id, Se saltatorium metrum: sed aptum ea, repudiato illo, pcxbitum, id est iambicum. quomodo etiam hoe ipsum iuuentum iit, docet ismas postquam locutio apta tragi liae comparata est, nullum negotium filis se metrum itidem ipsi accommodatum inuenire: ipsam enim naturam suaui suum proprii in q; metrum inuenisse: quomod aute hoe fieri potuerit,ut quali sua sponte hoc in lucem prodierit, nec oportuerit quempiam in hoc magno rc laborare,
declarat dicens. Maxime enim e numero metroruni omnium iambicum est aptum locutioni: hoc enim valet illum elle quo vocabulo ut mir. Cicero eriam existimari potest hoc verbum exprimere voluisse, cum inquit m oratore de iambico simillimum illud elle orationi.Ratione etiam aliqua confirmare hoc volens Uum
ratura sign d est causam huius rei non qu ritaea ostendens id quod consequitur,
illo, tanquam nota quadam, probat verum elle, quod praecepit: ope enim notarum aliquarum veritas cle occultarum rerum origi intelligitur.Signum igitur & a sumentum huius res esse inquit: plurimos nox iambicos versus pro Te imprudenter in coii Mellibus,&cum loquimur internostaiuliariter: hexametros vero rar ac tunc solum, cum excedimus ex harmonia structuraq; veri rum, apta communi locutioni: ac D mus deniq; orationem grandiorem, quam ferat sermo similiaris. naturae autem instinctu homines in dicendo cupe edere versus iambos ita apertum est,& auctoritatibus sit moruni doctorum & exemplis etiam oratorum, ut dubitari de eo non debeati Hexametros vero aliquando etiam excidere ipsis inuitis, dubiunon est: ita tamen ut grandiloquiis ille senus ficilius mini uertatur. icero igitur in epistola quadam ad Atticum,cuminudisset non hexametrum s lum, sed eius generis hexametrum, qui spondeum pedem in quinta sede habent, statim cognouit, mi id commilius et in Gaditin. Hune παῖε i 1 . si cui Volor ν crurio , promovendito. Praeterea Socrates in Phaedro in extrema vituperatione amoris, cum simili vitium illius res ostendere velle dixit heroico numer t. - Δ ,- π Moris clx u: idemq; postea, cum, Phaedio imPulius esset, ut contrarium laudaret,
initio orationis Liae lepurgans, significauiteditum a se versiim illum, concitatiore secto: ut non sine causa timere de at, si laudare coeperit, ne in s E finibus exeat. Hor, in hoc loco non arbitror cantum significare: neque enim in colloquiis, sermonibusq; familiaribus canimus: sed tamen, quia modum quendam vocis, ibia umq; sermo omnis habet qui modus variari poteti:& intenditur enim uox & remittitur, tunc inquit accidere posse ut in hexametros versus incidamus, cum egredimur in dum illum orationis, qui est aptus cotidianae locutioni. grandioreq; seno utimur: tunc enim m iloquentia illa si cum trahit numerum eum, cogit, nos imprudentes & inuitos. in dicendo versu*bos edere.
Aue autem episego um multaugnes,s cetera using uti ornata dicunt r. De Dis quid igitur tota nobis Acta sinu enim
opus es etsi i nitim fercensire.
Cum, studio r entiorum, accommodatius tragorellae metrum inuentum esse di-xu , duce praecipue natura, Quorum opera alia etiam noli nulla, quae perimebant ad ipsius dignitatam inuenta docuerat, audit nunc eorundem cura, cum pauca prius
66쪽
u numerum epis tortim auehum fuisse: ouae res multum valuit ad tragoediae cor Pus augendum, cultumq; ei ac splendorem alterendum: antea nanque si bulla minore & exiliores erant. Non tamen arbitror numerum eorum certum & definitum
unquam filisse sed ipsa aut plura, aut pauciora, ut aut ipsa breuia longave erant, aut argumentum ipsiim fabulae, itidem pusillum aut magnum. Cum autem plura adhuc diligentia& studio iuniorum tiagicorum con mala & emendata esse seiret, ne multus in illis enumerandis: eorumq; accessione explicanda seresico muniter uunc tradite idem pacto singillas partes tragoediae amplificatas &exornatas ab illis sitisse dici: hoc enim manifesto valet, quod inquit quod Verbum κοσμΡ- reseondet ut opinor superiori illi nam hinc quoque percipitur, Quod eo soco admonui,sia pra in verbis au ris illud,re nomia iandi caru p Dium esse. His autem hoc pactis explicatis. ostendere volens a se allatim declaratum se pro tempore tragoediaestiginem semplificationemq; , concludit hanc disput tionem, licens ea, quae iam tradita a se sunt, satis habenda: si quis enim omnia accurate recensere vellet nimis magnum laborem susciperet: ad eiusq, exitum non le peruenire Eodem autem penu pacto locutus est in j libro de moribus ad Nicomachum: quum enim significare vellet non posie omnia comprehendi oratione, quae statum praeclarum vitae alicuius aut ornarent, aut violarem, si contingant iis, qui ex uine ipsius orti sum, aut amicis: quia illa&multa sunt,&magnopere inter se discrepantia: nec non quia haec magis attingunt illos: haec verb minus, inquit. κασ
men in omni vis,genere segridolum turpis est pars: rid culum eram est heccatum quod iam G turpuudo sine dolore, praenim interimat: ceu iarim ridicula facies cluae turpis est ac d torta sine dolore.
Cum supra communiter non nihil disseruisset de tragoedia, atque comoedia: relictiq; s latim comoedi tragoedi. x progressum breui e plicasset, redit nunc ad conum diam: eamq; quod commune ipli es cum tragoedia atque omni parte poesis, imit tionem esse dicit: testatur enim se hoc antea protulisse: imitationem inquam esse comoediam: f)cit autem id statim post propolitum suum explanatum :cii in multis enumeratis, omnes poesis, ut praeter eas etiam non nullas artes imitationes esse dixi ilico autem discrimen posuit inter ipsam ac tragoediam: cum enim meliorum imitationem esse dixisset tragoediam: comoediam contra peiorum imitationem esie tradit: verum quia multis modis mali esse possunt mortales, statim declarat quibus culpis affines intelligat eos, quos materiam esse comoediae ostenderat: neque enim in omni genere vitiorum volutatos aptas esse perssenas singudis comoediis assirmat: sed obnoxios Duus quibusdam erratis ac laniinus, quam grauibus peccatis ac stes ribus contaminatos idoneos huic studio esse existimat. Nam quamuis is se comoe diam esse dixerit imitationem φαι ritis: nec certb ea voce teneatur Personas ne, an res intellexerit: praeteream infra, de tragoedia disserens, maritillam esse imit tionem non hominum sed actionis, arbitror tamen homines hic acciri debere: ambo enim haec genera fabularum, cum proposuit in habeant ficta qxuedam imitari, homines etiam imitantur: ab illis enim ipsi prodeunt: nec existerent actiones, nisi ecsent qui agerem. iocos ver & res quae ritum moueant, esse materiam coinciaiae indicauit etiam Plato,atque id quidem sitis lepide,quo loco in symposio licetillimam personam loquelitem inducit: haec enim apud eum pronuntiat aristophanes, quit de fine
67쪽
sine orationis suae, quam habiturus & ipse es et, sellicitus seret: verereturq;, ne desj icerentur,& expliuerentur,quae diceret: inquit igitur, - ὀ rix
in ζ μ. καm Oene. Cum igitur perspicuu sit amplexari comoediam res ridiculas, utitur hoc tanquam medio quodam ad significandum citiusinodi homines intellimi deterioris notit: ridiculum enim inquit, id est res risiit excitando apta, est quodam pars turpitudinis: quamuis enim valeat iis, quod turpitudinem in se habeat, significat tamen hic turpitii dinem iis an nisi quis ita accipiativi dixerit ridici tum ei te unam P rebus turpibus.probare autem livic volens, desinit ridiculum: euoluitq; quod in hoe nomine inclusi,m sit. Ridiculum enim inquit, est peccatu quoddam: cum scilicet errati aliquid in aliqua re commissium est. enimest, cum in aliquo labini uti depulsiq; a vero,id quod deterius est, nacti sumus, ut ipse docet in problematum segmento xviij qui in Pit. M τι cKἰn τυ me dic. Adiungit autem nunc, rei magis explanandae causa, in ridiculi definitione, Et turpiti do,quae dolorem non gignit: nec vim habet perdendi: eum scilicet, cuius animo, corpori ve ha sit. Constituere autem definitionem hanc volens : verumq; id esse probarriuntur exemplo.Et veluti linquit: ut utamur re parata, dc qiue in promptu est hae enim vim hoc loco habere arbitror illud G, ridicula facies la, quae in se maculam aliquam magnam ac turpitudinem habet: & qine deniq; distorta est, ac deprauata, sine dolare tamen, cruciatu ve ullo: atque ita etiam, ut vim id malum nullo modo habeat perdendi: si nanque ea res, quae faciem partem ve aliquam corporis dese malidolorem ipsi inutaret: aut holmne ad inIeritum perduceret,non rideremus:daru enim nimis α inhumanii est,aliorum poena vexatione. corporis laetari . Addidit autem cum oliendiiset oportere id malum dolore vacare: non debere etiam illud egenere eo m eis quae niciununt, quia non nulla siuit, quat ad morte perducuntii ne dolore: quod nil aliqua huiuscemini tibii reperirentur, non esse fui sieth adiungere: si enim quς minus malum gignunt, non sunt apta materia ad risumina ultomimia sunt, quae maius cam.
Tra ga quidem igitur ingrationes, O ter quos extitere, ne e T
Cum iam comoediam definisset: ae siquid in desnitione ipsa dissicurtatem aliqua
haberet,explicasset, ostoidit se eundent ordinem, quem in tragi ci fecerat, in hac secuturumisisse: ut ostederet scilicet quorum opera illa aucta de exculta fiait: cum nen id magna in parte fieri nequeat, nequis id miretur, causam hianas res afer hoc vero praestitisse Aristotelem in eo,qiuod potuit: aediligenter inuestigasse,qui aliquid commodi aut ornatus attulerint tragoediae, declarat idem essectum ipsum sessiare in comoedia tradenda, si res ipsa passa esleti unde repetit copiam huius rei esticiendae,qum nactus est, in tragoedia: euolutione dicens.tragadiae progressus quorunq; opera iacti sunt. non obscuros abditos i ita animaduellos notatosq, siisse. Non si-μ usa autem uta quo tetigit: tragis scilicet non invito statu semper man
68쪽
sisse, sed immutatam esse&vlterius processisse. 5 praetere coenitum esse quorum studio ac diligentia illi melior hiisset, ac dignitatis aliquid acquisiuisset: potuerunt enim intelligi gradus ipsius, & quasi processus: a quibus tame illa adiuta & expolita seret,ignorari .idem autem in com ia non usu uenisse ostendere volens, no partitur res illas, sed illam iptan inquit sesellille, rationem simul reddens cur id factum si inquit enim ας χἰ e, id est,uteso interpreto quia initio non magno in pretio fidit, nec honorem aliquem hoc stumum habuit. hoc autem ei contigit ob hunulitatem huius poematis: aespecta enim primo est. Quare non sua aliquid homines interesse putabant,quid in ea fierennec mutationes ipsius attende bant: ut in tragoedia,honestiore poemate, de quod omnium ora in se conuertist elifecerant. Probare vero volens Aristoteles, diu ipsim neminem sui valde studiosuimhabuisse & qui diligentiam adhiberet in ea expolienda, docet rem magni mometi ad eam exornandam sero adportatam ipsi fili si id est chorum: non quia chorus omniurio ei deesset: quin contra verisimile est prolixiores potius, quam oporteret cantus chori in ips ut in tragoedia, ea tempestate extitisse: sed quia ex delebis hominibus, illiq; munera egregie uistinendo aptis, ille non constaret: quiq; magna cura & studio doctorum, ut postea fieri coeptum est,erudirentur chorum olim inquit comoedorum sob magistratus dedi nantea nanque quidam sponte sua, voluntateq; ducti hoc facies, an id est munus chori obibant ; as partes earum perlbnarum, quae canere illic deberent . sustinebant: qtur autem publicis conflijs in ciuitate fiunt,multo meliora iis esse consuerunt, quae temere dc ex libidine hominum geruntur. Moris verb huius et & quia fabulas poetarum ita magistratus Athenia ornare solitus esset, memini e Plato Se in extremo ijdibrata rep.& in vii de legibus: cum enim priore loco posuit set Aeschyli carmen, in quo Thetis perfiatae insimulat Apollinem, grauiterq; eum accusat,significare volens doctillimus vir sententiam eam, ut detrimetosam vitae E minui minstitutisq; eius ciuitatis,quam fingebat, magnopere repugnatem, esse ex sitandam,inquit. Si quid serie apud aliquem popiam de diis immortalibus hocp prolatum inuritiemus,& stoniaci ibimur,*ςhorum ei non dabimus: id est nulla in re studio nostro studium illius moi e Miluuabimus. verba eius haec sunt. παν- - , ου-eodon etiam pacto postolore loco, iram de tragicis i
ά . a ari-: lusit enim hic lepide po- Iitillimus scriptor,utconsueui institutis eius civitatis,in quan tus erat,ad eam,qua legibus ornabat, transiis. valet hic, magistratus: non tamen summus, ut opinor,sed qui ludis scenici spmpositias esset, cuiusmodi feri Romae erant aediles-Vt autem archontem diseresolebat, cum magistratus, probatis ingeniis argumentisin aliquorum poetarum, hos pacti, adiuuanat eorum opus, ita contramquem aiebant: pocis enim ipsi, videntes hanc rem sini honori futuram edulo chorum ab ipse polebant, iidem* cu digni existimati serent eo traemio:
gitur hoc ex pluribus locis Cratini veteris comici. qui leguntur apud Athenaeum in xuii. libror eum enim antea memini siet cuius lam Hegesippi. teneri poetae & qui l sis quosdam scripseratore aliis non nullis tactis,qiuipsum exagitauerat, docet Cum,aCratino qumile sepe notatum iiiisse.primo autem tantum in testimonio ipsius nomen Hesesippi initur: in duobu3 ueto, quae stam consequuntur, ille uomine pellatus non est. sed nisi filior in deseriptus ut Cleomachi, pessimi poς , studiosus aut doctor. in his igitur postremis locis mentio huius instituti facta est.eorum prior Eub Gab ollisahis ex xiis: τι κλια μάχη --ου 'α--ηαδ-iae. Videtur igitur diuin ipsum Hegesppum ins- .mul qiisci imbrie time ischon esset, in eo tacto improbe segesi erat, ac gratiam
potius, quam veritatem secutus erat. posterior vero locus est,efabula cuius indexc at QM -ῖπα, δελ ga τι se,p: , te. nam eundem, que primo appellarat ambobus his quoque
69쪽
etiam vita de nioribus inquinanim fixisse. ipsum igiciar, qui supra scilicet nomine vo is est: ille aute Hegesippus fuit. vero in omni re vocatos esse, qui sponte sua curam illam suscipi e ni&non delecti erant, legibus vecoacti, planum est. sed tamen quid nocet hoc quoque exemplis optunorum scriptorum confirmare)Ly
argumentum a signo: probareq; volitisse contudiam diu iacuule, quia quod valuit multum ad ipsam excolendam sero illa obtinuit, intelligitur etiam hoc pacto: in iis
enim quoque libro rhetori , cum ostendere vellet caruisse inque ad id tempus a tem dicendi hypocritica, argumentatur eodem pacto. inquitq; in studium poeta rum, ius illa magis propria videtur, sero ips,n venisse. quare mirari non os ciere si ad oratores adhuc non penetrauit. verba ipsus sunt, valde his similia: &, quantu
τ κνα ein res ati m. Vt etiam illic inquitpoetas sungi solitos munere histrionum tahic personas, quae seruiebant choro, voluntarias extitisse, dc in eo opere nullo modo instructas de exercitatas fit ille. Adiungit Aristoteles, quod e e pertinet id est v let ad ostendendum cuncta in ipsa prius obscura sitisse, poetas eos comoediae, qui nominantur, longe ab initio ipsius extitisse: ac tunc deniq; vixisse, cum ipsa nen penitiis ruitis 5e inchoata seret sed iam figuras aliquas habu enim significare hieputo formam speciemq; aliquam comoedia: quae ranam serina,quaa adhue certa si biusq; noti seret, sed variaretur non nihil, ideo arbitror Aristotelem multitudinis numero dixisse prius inim non poterat comoedia vere dici habere,q ita nimis tenuis d imperfecta erat: nec speciem ullam coma lue in se habebat. Occurrit igitur hoc pacto illis, qui dicere possent mirum sibi videri, quod dixerat, auctores comicarum mi rationum ignorari. cum multorum nomina, qui ei studio incubuerunt. nota sint: refellens enim ipsbs inquit, poetas eos, quos intelligunt, ea aetate fiatile, qua iam certam aliquam sedem, as sorinam conuidia habuisset: quare non posse inde cognosci, qui fuerint illi, qui in eum ipsum statumeam perduxissent. Sequitur aut in cum iam quod aduersari videbatur, elusisset, qui personant itidem comicam attulerit,aut prologos, aut navim inena histrionum. huiuscemodi l, alia, ignorari: qui sanPomnes, ut docuit, in tret Mia non latuerim: quamuis in illis a pellandis , qui studio suo tragoediam ornarint, non indicant perissim inuentorem. cum tamen per me non minus tragicae, quam comice forent, contrari e tamen inter se, ac magnopere diuersae: illum autem fidisse Aeschulum testimonio Horati, scimus. Nam quod hic prologos secundo loco ponit, videtur intelligere quem supra προ in ις λό' appellauit: quod nomen etiam ipsum testatur,ut pcrpositio acacii in eo nomine, hi es inquam, coniuncti, idem valeat, quod προ- - c: oratio enim quae anto ceteras in scenam venit, est ea quae prima conten sit, ει quasi certa-rhen instituit. Primum igitur tanquam rem desipui: deinde nomine, quo appellata est,ipsam significauit. Quod verb inquit ignorari etiam nomen eius, qui multi dinem histrionum excogitari verisimile est, quod in tragoedia uismile docuit, ut primis ipsius temporibus unus tantum histrio eodem tessere in serii adiceret: pol ea autem duo simul sermonem Mum instituerint, idem etiam in conicida mirum sit:Vnde narrat nomen eius obscurum esse,qui plures primus ante se loquentes in scenam induxeritiquod in altero illo poemate praestiterunt Aeschylus de Sophocles ea ratione, qua demonstratum est.
70쪽
tam carpre,cum abieci DFormam illam iam cam, in uniuersu acere sermones vel fasia M.
Cum iam tradidisset indicari non ',sse, qui comadis ornatus non palicos attulissent: narrat nunc extare celebrari l, nomen eorum,quiprimi ausi sunt fibulas fingererit enim suere Epicharmus & Phormis. πο-ν autem μ. ut opinor valet comminisci res aliquas, vo veras qtradam ex parte ita coagmentare,ut idoneum argumetum fibulae sint μ.Θα enim est rerum,quae si fingantur coagmentatio. Hi igitur principes, ut tradisi fictarum harum, commenticiarumq; rerum componendarum
extiterunt, quia ut opinor priores adhuc id facere non potuissent: nec ausi essent construere fabulas,& quasi aptum hoc ipsariun corpus conseruiare: sed facta aliqua tantum disiuncta versibus complecti soliti serent. Nam non sine causa quaerat aliquis, cum tradat aperte Epicharmum, de Phormin primos coepisse fibulas facere, quomodo supra dixerit eo qui primi appellati sum comici poetae, extitisi ricum iam illa Brinas aliquas tincta ellet: quas enim servias habere potuit, si carebat fabula, quae corpus ipsiun comoediae est ὶ nam uita quoque inquit sine actione rei alicuius, ructoq; manere non pol se tragoediam: idem igitur usu venire in altero hoc poematae credendum est. An speciem iam aliquam comoediat ipsum hoc poema gestis te significauit, quamuis accurate fabulae coagmentatae adlauc non essent ingenio poetarum, quia umbram aliquam huius rei retinebat: ac poetae ipsi reppererant argumentum satis aptum,& quod aliquantum discederet a superiore serina, maledictis certam aliquam persenam vexandi Nisi credere malumus, Epicharmum iesum ac Phormin illos ipsos extitiste,quorum primorum nomina memoriae madata uni enim hoc opinor valere,non qui tunc comici poetae vocati sint, cum superiorum nomina obscuritate erint deleta. Adiungit autem tanquam corollarium ,& quod e superiore sententia manifesta eruatur,δ Sicilia primum ipsam profectam: si nanque conceditur primo Epicharmit&Phormin sabulas fingere&Ebricari coepisse: nervi non potest,quin illa e Sicilia venerit cum Siculi illi suetint. Quaeri praeterea nostet, comoediam ne ex ea terra venisse dicat: an hoc ipsiim, quod dixit fingere fabulast quamuis, si posterius hoc indefluxis ledicit,cum in eo praecipue maneat commilia, potest liquido inirmari inde etiam prosectam comoediam: quod certe sequitur ostedere videtur ita locum accipiendum esse: narrat enim E numero eorum qui Athenis nati s GCratem primu repudiata serma illa iambici,ccepisse in uniuersum fabricare sermones aut fabulas.de hoc igitur supra quoque,quia vocat ficere sabulas,l quebatur. autem ideam nisi fallor vocat rudem illam & inchoatam comoediam,quae speciem potius iamborum haberet,quam comoediae: hoc autem,qu iasingulos homines perstringeret,non genus aliquod ipsorum: cum tamen,qui ei madio incumberent, rutaret se scribere comoediam: hoc etiam discriminis inter ipsas suis. se puto.quod forma illa iambica, quam dici Gnihil fictum de commenticium in se habebat : fabulae autem ictae magna ex parte erant.
Epyria quiUem igitur tragoegae comitata est 'ν ue a hocselum, quia
metraca oratione imitatio est ludisserum viroru .Quia autem metr--plex habet, enarratio est fac parte interst Asirepant . praeterea bisse
ive. haec naque quam maxime potest, nititur intra diuum ambitum Sos r