Herculanensium voluminum quae supersunt 9

61쪽

. Lin. 6. et seq. - . Verbum aci lino insidis ambiguae stanis; alionis est, ut denotet in aliquo loco sedere tum insidiandi, tum eustodiendi et honorandi caussae 1bie autem bonam in partem accipitur , et Bermarcho tribuitur, uni e primoribus Epieuri discipulis, quem is moriem honorum heredem instituit, ut ex ipsius Epicuri testamento apud Laertium discimus. Porro quam cara fuerit Epicuri ni moria eius sectatoribus, quantoque ipsum honore etiam post mortem hiluerint, abunde colligitur ex Cas-aendo lib. a Ha Vilia Epistiri cap. 41 qui plura e Laertio, Plinio, Cicerone, Lueretio, et Eusebio Caesareensi ad id probandum congerit. Unde laede est arguere , nemini e vetustis celebrioribus philosophi, dem , quod Epicuro , contigisse , ut praeceptorem pluribus post obitum Meetilis tanto amore, lautauin obsecvantia diseipuli prosequerentur.

64쪽

COLUMNA X

existimine, si Otilaaris homo e. speciat cymbam subductam in lacu, ei in pratis ob morum probitatem, at minime cum qui magna gorii , et u digna , quac posteriA tradantur u ut solent nonnulli tragico pro- Dunciare, magna quaodam donaci lia est. Eodem onim jure in domo Ditis sunt honoratiores, ut Λehilu

les, prae omnibus, qui horribili d loro obierunt , ac ii qui propior

otium et insertiam sunt ignoti: s no- CAr. V quo unquam damnare licet per- naui , 1,

ii tam serasus privationem in vita ora et V

iunctis hominitiust nequo idei reo fontillatina uirolutare clacentes, frustra vulnera- amant.

tos D in terra levi ossa sua jacere vello n. Quare nullo in discrimino

habet vir sapiens mortis caumas , quae Oumea sensus , et doloris vacuitatem aequo assorunt , practorcas, quae per aliquantum tomporis homiuibus molosliam reprehensione dignam , set dolorem ae taedia pariunt: n quo majores ani tuo imputat in holuti mori optantes, si cum eo Comparat, qui similibus utilitatibus civitutem assicit; nec molestiis plona opera majora , quam quictis opera ducit; et hi parum a morte absunt, ac Baepe nequo sinceras, nec quia busdam oporibus maiores asserunt Voluptates, quam tumuis esseere vi-doantur , quod magnum aliquid apostoris Oxistimari possit

65쪽

IO Liu. I. M in rana O ). Subandi substantivum σκαφιλον. Lin. 5. et seq. και εσσομενο α πυῖεUM 3. Verita sunt Homerim. Lin. 9. et seq. wro της me λαν3 cm,tu ). vox αδ αληψ4α, qua paucis ante annis cuneta Lexica ea retiant, nune primum in recenti Siophaniani Loxiei Parisiensi editione uisitur, atque exponitur conti ratio , connexio: quae tamen signis tio ad Philodemi montem minime quadrati Hele enim is vult ostendere, aequo jure in insoris haberi itim viros hollieis laudibus clarissimos, tum eos, qui ob otii et quietis amorem helliea ope a detieetarunt. Quapropter per vocem διαληψιαι indicari otium et desidiam clamat non solum Auctoria mens . ,ed etiam noui tuis origo; quippe eum a διαλαμβανm enascatur . quod Praeter alia orere etiam . ac pro rara designat : ideoque anistic idem prorsus est, ac Mastonis et procurrationis Otimum, sive otium ae quies , quam tantopere optabant Epicurei. Porro cum διαλαμ m, denotet quoque animU Porci ro, rati inari, intritigere. eomprehendere, potest etiam hoc loeci αδιαλ μια explicari perceptionia , ratiocinationis , et intelligentiose pri tio, idest durum ac laiaum ingenium. Lin. IS. γαα Mιη κειν MMxisti, ). verba alie ius vetoris Popilae is ate videntur esse, quibus Onit vulneratos , et morti proximos optaro , ut in levi terra ossa xua taeeant. Id enim votum non modo veterum Bomanorum erat , ut e sepulcrorum titulis palet, sed Graecorum quoque, uti Prae aliis aue Orest Euripides in Alaesi. v. 4 ia . ubi hare leguntur :

Et apud eumdem in Helena v. 858 haee alia habentur :

68쪽

tantuin in acie pereunt. Mirandum vero , quod pos modo , qui in praolio cadunt, illustro quid gessisse posteri putent; minimo sutem

Thomistoclom, qu m mortio docessisso serit,it Thueydides, et Poriclem , aliosque viros claros quamplurimos: nec minus mirum, quod Epicurum , et Metrodorum , qui

secundum Daturam magis Vix runt,

sed et alios philosophorum primo res haud magnum aliquid socisso

sibi persuadeant omnes nostrae aptatis homines etiam sopiontes . eum innumeri ii sint, quorum mor

iis genus ignoramus . . . . .

69쪽

42 23 Lin. 8. et seqq. φυσικ ruris Q, οτας Emκωρον, και Μητροδώρον ). Quid significet oi re os πι- μυς, idest nnturiatitia, facile explicabimus, si animadvertamus apud veteres Philosophos idem fuisse, teste Tullio lib. IV. de F utis bonorum oι Ioram, Meundum naturam vivere, ac summum bonum consequi. Sed quia, qua nam esset vita naturae congruens, non omnes eodem modo intelligebant; idcire in varias discesserunt sententias. Epicurus summum bonum in voluptato, quidam in doloris vacuitate , alii in rebus aliis constituerunt: ah tino , Si ieorum parens . unam virtutem summum bonum , seu supremam felicitatem esse taliandam existimavit. Cum vero Epietiri diseipuli, quid esset honorum finis , melius atque aliis reetitis se constituisse iaciarent; hine prosecie asserit Philodemus Epicurum, et Metrodorum φυσια-ρ- , id si magis Metin m natarum vixime.