장음표시 사용
61쪽
cta usto Mant. de Atris denuntiat, ii ualiter Sede Apostolica in an, Iis & dubiis fidei quaestionibus responsa dare nunquam detrectet Calestinus orthodoxo Episcopos mittit in Britanniam, qui paganos ad Christi an in religionem convertant, Z devios ad veram iadem redii eant. Haeresum Ri Zaniis in oriente pilus: intibus, Damaseo Paphis nonnulli ejus sueee Gres Epistolis Legationibus malo oblinunt, errantes in rectim semitam dea ducente ς, 3 per serias docti inas damnantes; cui damnationi Ozientiae pleriimque aequi seunt. Eidein Damas seripsit Basilius M. ut viros in orientem mittat, qui et disseniatient. componant, vel dissensionum auctores notent, ut ipse Pontifex noscat, quibus communicare debeat, i ii us non .
a. In omnibus autem l is, d pro eorum directione ac pleniore intellectu adlendum ill id, quod a Eulogiunt Episcopum Alexandrinum scripsit S. GREGORI Us M. Lib. VIII.
Fuit sane Ponti fieibus primorem taeulorum intime persuasum neque dubitabant reliqud per orbem Episcopi , illos a supremo omnium Pastore Christo in altiori specula ostia
eos, ut totam quam late patet Ecclesiam ircumspicerent is ubique eum Apostoli eas Traditiones, eum etiam Synodalium C nonum statuta sedulo 'sancteque oli curarent ubi vero eadem vel per ignorantiam laedi, vel negligi per desidiam, aut etiam a nonnullis prae nimio novitatis studio attentari , deprehenderent, tum ut d suadet paeis disciplinae ion erudirent imperitos erigerent desides, novarum rerum amantes dedocerent. Demum si nihil promoverent monitis, hortationibus, minis ea ad . rsus contumaces obverterent media, quae hune in rima ab ipsis Canonibus praei eripta, non solum illis pro .dellent ad emendationem, sed c aeteris ad exemplum. Dixi Media a Canenibus prascript et de quoru n ratione d modo agemus p. Porro hae talia sunt, ut non solum non supponant ab lolutam in Eeelesia monarchiam , sed ex contrario omnem ejus ideam ab illa excludant. Quare non potest Pontifex per se refractarios deponere , uti Ap. IV.
. . nec mon eod. v. . II. n. . demonstramus bene vero exeommunicare; at exc a
inunicandi jus de facultas nullam arguit iurisdictionem proprie talem in personam ex is communicati , quemadmodum eap. III. . 4 visuri sumus aut si talem a quovis Episcopo, etiam alienum di mee sanum exeommunieante, exerceri supponeremus, ea ex coties aliorum sententia ommuni totius Ecclesia nomine cc ex ejus delegatione, exereeri die enda esset. r. A amrs Trso paph Epist. 4. n. r. in Collectione Petri Coussant est. Io66. vere de asseveranter dictum fuit In o/euli a D. ransituriri sumus vigilantia nostra sitis
e nriam comprobantes c, qua ostreanda sene reseemas , te qua observanda fiant sanciamus Da in hoc dicto observanda sunt primum, ut per vigilantiam suam curet Papa, quatenus coercenda ostentur alterum, ut uservanda fauerat Potest, ut diximus, rebelli
membra excommunieando resecare potest observanda sancire Constitutionibus Reseri. ptis Apostolicis . ea ratione, qui exponemus sos de Q. V. q. r. is x. In priori sensu distinctius scripsit idem nts ivos Epist. 34 ru rasis quis renatu fuerit tentare proh Lia , sentia censuram o stolis sedis. Sanctionis, de quidem poenalis, exemNum adversus violatores Canonum dedit ZOSIMUS Papa Epist. . . . apud Coussantium ol. ν o. ad Hesychium scribens Scise quisque re quod stilicet missis litteris interdixerao ρο hanta PATRυM ET APOSTOLICO SEDIS auctor rari notandum , quod haec duo eoniungat nex exeris, a nobi districtius indieandum, . D. Di minimo μιitent Fb mn eonflare apionom, si ho pura POST TOT PROHIBITIONE .m'ncrontaν . Contumelia enim isdio sit quidquid interduIum O. TIEs, ovarων Plerumque tamen Pontifices violatoribus Canonum non quamlibet iis nabantur poenam, sed emgruam. Si e SIRI cIU Epist. i. n. s. item Caelestinus Epist. s. n. 3. in hi in modum: Qua enim sola admonitisni anctoritare ners eorrigimias, neeesse est e severi n-tem, CONGR 'ENTEM REGIILIS, et indisemus. Vid. Gustant col. 37. clarior .
62쪽
CAp. II. . . DE PRIMATU axi Neque vero Caelestinus 3 dbibendam hanc severitatem dieit, ut privata quaedam eonstituta desendat, sed ut recidat 'Ma in verm m regularum novalla presumptisnaria arse It in Sitieius, dum iis, qui sacros Ordines illi eite vel contulerint, vel su- seeperint interminatur poenas, non simpliciter ait, quia id te alatum contra interdicta
nostra est, sed contra Canenes ET Aterdicta nora. . Demum hi recolendum quod ab eodem SIRMI Epist. s. n. r. declaratum ae deis Inde his verbis ab In noeentio Epist. i. n. a. repetitum Litteras tales ara piae ait, an sua nem pracepra aliqua imperen , se quia με - , quo per Isau am desidiamqua al quorum nocucta sunt , ἰυινιανι cupiamur qua tamen APOSTOLICA ET PATRΠM CONSTITUTIONE μαε institura. Non sui in his miribus Romanorum Pontificum animus, novum Ilisco dendi, antiquos Canones renovandi i memoriam otiam redueendi uti amplius diem mus M. III. . . . . . Laudandus itaque merito LIBER Us Papa anno 334 ad Co santium Imp. scribens Epist. . . . Nunquam mWasa tuta, SED APOSTOLICA, ω egomsmpe firmata me o/ira perfeci. Securu morem ordinemque maiorum, ιυι addi pisce arxi μνώis Remis , nihil minui agus fum.
s. Romanum Ponti seem sententiae Cone illorum executorem esse, iterato declaravi e Gai Asio Papa i imprimis quidem in Epistola ad Faustum Magiarum contra eae ium
Ad de S. BERNARDI de Consderatione Lib. II Caput quintum, quod inscribitur Suin
6. Notanda quin imo sunt quae in hane rem scripsi Ili Bossuetius Desensione Dee Ii xationis Cleri Gallicani Tom. II in Coro r. ag ao . scilicet isma exequendi aucto , ritate freti, Gelasus, a deinde ieeuti Romani Pontifices, adversus Imperatores, ae, Regiae urbis Antistites, in Chalcedonensem Synodum rebellantes , nulla nova Synodo, indigere se professa , tanta egere confidentia , tantaque vi, ut Imperatores, totamque orientalem Eeelesam ad condemnandos perduelles, sola Iam sedis Apti stolicae auctoriia, tale perpulerint. Quid ubi nulla Synodus intervenit Eeelesarum consensone freti. haud minus duet aliter egerunt Pelagi os nullo loco cons stere passi sunt, a superbia, ne illud quidem solatium reliquerunt, ut ab Oeeumeni ea Synodo damnati viderentur. M Quis autem Ponti sex posteriore aetate, qua nonnullis potestate aucti videntur, tanta a iactoritare tanta gessis Tanta potest, auciorem executoo Petro, Capiti e noxa rei rum fides. r. in Paulo post subiungit vir Illustrissimus: In icti suerant Romani Pontifera, eum is Canones ab Eeelesis, sed Apostoli ea, sive auctore sive probante suscepto vindiciis ruait. His Constantinopolitanos Prκsule alta spirantes, d principum gratia serociores Q Nestorianis Aerueianisque usque temporibus Ecelesae graves, tanquam in schisma. eruturos animo providerent, qua gravitate poterant, coercebant orientali Ecelesiae, quae, nova Romae faveret, Nicaenos Canones opponebant invictos se rati, quam. . Me 'si , profitebantur Deundum Canonum regula paremorum, emaerorans V Contrarium lanctimiamae nujus Disciplinae observamus in hodierna Politi ea Romana, quam indicamus Q. ara . . . .
g. Ita est e Tam diu suus stam Prima tu vigor, quamdiu Rom. Pontifex secundum paternorum Canonum regulas rem geret quam primum hane metam praetergreditur, cessae Maad Me subordinatio, v c quod naturale est Doritur confuso Un ινδε ρMis
inquit S. Lx M. Eps. 61. nunc sa. cap. IV. Primatis authoritas, Canonum obsee vana iaciant bini ardines, in quibus totus sacer orbis vertitur: horum altero convulso, alter sere extra activitatem ponitur. Ea ratione eodemque sensu scripsit ad Ioannem Panormitanum S. GREGORI Us M. Lib. m. Elis. 44. nunc I . Tnne arti membrarrum
63쪽
s. Habet Universalis Primatus sua jura, partim ex Iure divino, partim ex umano; lmo plura ex hoc quam ex illo . Hibet ordo Episcoporum fere omnia sua ex Iure divi. no mantum ad reciproeam seu respectivam horum iurium obiervantiam ae defensionem, nemo aequus negabit , qui par debera esse de aequalis ratio. a sane est eoast,ns eleuae traditio . Hinc GREGORI Us . Lib. III. Epist. ao ad Presbyteros et Diaconos Mediolanensis Ecclesiae, in n. SICUT ab aliis nostra exigimus, ira singulis sua Ara δενυ mus. Item GREGORios VII. Lib. I. Epist. 24. ad Brunonem Episcopum Ueronensem a
SICry Romana Ecclesia debitum 'norem impon. a eatoris Ecclesiis , ita metiisti Eeιιι ρνον- Ire varo desidera M. Porro INNOCENTI Us III. Lib. I. Epistola ad Rectorea Tufeiae : SICUT iura nostra volu Mus servari, si aliorum iura volumus illa bara se ara αItaque si , quod Saeti Canones ordini piscopali proprium secere . naturalis ille an num Tutor Ninde non solum defendat, sed tollat ipsa, aut evereat naturale est , ut θανa. Me Tutor ille non agnoscatur, quoadui qua officii sui partes debite resumpserit.
quemadmodum petras , Apostoli ei prineest Collegii, Matthaei XVI. v. s. seq. Domi inno o Me Apostolos interrog,nti Deuem vos o esse duitas pro omnibus unus respondit M. Ch. sis fili, D. υιυι ita & Petti laeeel Tor ex ommuni eorum, qui in locum Ap stolorum ueresserunt, sensu , nec non ex universali Traditione, ad Ecclesiam loquitur. sunt autem quaedam in fide tam aperta, ut ea pernegare ne eontuaraces quidem audeant. de est quaedam Ecelesiae Catholi ea vox, quae quocunque locortim diffunditur quam etiam ante omnem dictam sententia in Catholici haud graviter audiunt. Quanto magis cum prolatum iudieium ab altissima Petri sede ad omnes dilabitur celesias. Sic ut iterum praeeuntis Petri exemplo utamur cis Act. r. v. 6. exsurgens dixit in medio ratrum: Viri ratν vortat implor Ser taeram cte. Quae cum omnibus manifesta visa esset, nullius exquisita est sententia, te in verbo Petri omnes agnoverunt sensum Scripturae. Non alia ratione Petri suee est. eum quo, inquam Centro , omnium Ecclesiarum Antistites ommunicant, iraque vel hoc etiam titulo communis Traditionis, prae caeteris, gnarus esse, eamve oecurrente dubio facilius indagare potest suborta quaestione veritatem depromit ab alto. Hinc si omnos aut sere omnes ecumo ant, tum in Petri decreto Co.m nunem onnium, totiusque Eec si sententii m venerantur; noeque est quod dixit S. LEo papa Sermone II l. in Anniversario Di e assumptionis cap. . . relatus in Decreto Gratiani Can. 4. Caus. XXIV. Quaest l. Masar ero Potν 'λuuium, bisunoua ipsius fertur aruitare iudicium. Eo iens idem S. Eo M. Epist. y alias a. seripsi ad Theodori- tum pilleopum Cyri Gloriamur in Domino, Mi mullism nos in nostrisfarribus detrimeneum Iustinera permisit, sed Qua nostro prius ministerio Cal. nostrum prius ministerium ἐν Drae, Mniversa fraternitat/s te et actabili firmaυit assensu Cal. irretractabilis ... assensus vero se prodi .nda et e Aod p ius a rima omοι iam sed formatum, rarius Christiani orbis uomum recepisat ut in ore v. u. Copiri membra oneorone Alia' plura ejus generis exhiabetranssuetius Defons Cter Gallis Lib. IV. V. G. 3. Hi . Si autem graves oriantu νfo et in reique inter se mimaxime vero ρεδεορ aut integrae retesia collidantur, uiti cum reperest, ut ad communem synodum recurratur, de communis fides communi atque σαρκισα Apostolici coetus de suecessbrum ejus, id et Episcoporum i quorum quisque Ecelesiam stram in nruersat Concilio repraesentat sententia , spiritu sancto auctore, ὸeclaretur quo certe in coetii sit princeps ipse Petrus eaeterum csimnuna sententι-jitdicium
Itaque si ex insperato Pontifex extra Cone ilium ita edieeret, ut in eius loquio e-clesiae suam traditionem non recognoscerent, his competit ius contradicendi. Ne vero Ille sublime sui rimatus ministerili rustae particulatium Eeelesiarum contradictioni exponat, eautelis opus est, que is provida antiquitas usa fuit. Non eas indicamus eo. IV. β. a. n. s. s. Caeterum non solum in legibus onaendis, verum etiam in aliis gravibus negotiis totam Ecelessiam tangentibus, cla Universalis eclesiae authoritate definiendis, Romanum Pontificem eodem praetaxationis i ire uti dicimus eo. . . . . . east. U. . s. u. - .
. . s. n. a. Porro quae praesenti tradimus, ea illustrationem, quo α pro re nata moin is dis ea.
64쪽
CA'. . . . DE PRIMATII κε diseitionem ae restrictionem accipere debent ab iis, quae de Constitutionibus eclesiae
uberius tractabuntur eam I. g. g. i. in Non ob quamvis subortam quaestionem sollieitandus Orbis terrarum, aut generalia Cone ilia statim convocanda sunt, sed ex ea tantum causa , ex qua graves per orbem dis. sensiones oriuntur, nec aliter pax coalitura videtur. Sed neque ulla ex jubet, aut eo suetudo exigit, ut ad meumenicum Concilium quaecunque quaestiones de magna quavis te sed de obseura ne iri Be gravibus altercationem nebulis involura deserantur. Si in Actis Apostolorum cap. XV. v. et Concilium non ideo praeeis collectum videmus, quod suborta esset quaestio, sed post ipsam quaestionem facta sedulo n- mιma, ut textus loquitur. Vide Io Gersonium Tom. II col. 3 7. Prep. VI.
1. Si Papari quod Super avertantra non proponat, sed imponat d imperet universae Eeelesiae, etiam sub excommunicationis poena, quae particularibus Ecclesiis videantia inis1usta, aud minus opportuna , magisque pro excessiva elatione primaris Ecclesiae, reliqua rum vero depressione adinventa , quam universali Ecclesa d bono Religionis profutura: Faciendum tunc quod in . Cypriano laudavit S. Augustinus , quodque vel ipse in illo
exeusat Bellar minus de quo nos cap. M. β. t a. n. r. dc e p. I. q. s.
a. Quod pluries hoe Tractatu insinuamus . id c hie ex S. AUCUsTINO repetendum
est scilicet ad damnandam , imo extinguendam, quamlibet haeresim, neque summi Pontificis neque Conciliorum authoritatem semper desiderari. Si S. Doctor Lib. IV ad Een .a . . , Num ii id congregatione Concilii pus erat , ut aperta pernicies damnaretur Quasi nulla haeresis aliqua.ndo, nisi Synodi congregatione damnata sit , cum potius ra- , riissimae inveniantur, propter quas damnandas necessitas talis extiterit , multoque sint, inconn parabiliter plures , u UBI extiterunt , ILLIC improbari damnariaua me erunt . M atque inde per caeteras terras devitandae innotescere meruerunt Notetur illud rυι εχ iterunt , illi cte id est, in iis dioecesibus vel provinciis, in quibus natae sierant. Ne non Indo devitanda re nulla censurae Romanae iacta mentione. Adde iniis eo. 9 α δ eap. I. g. s. n. et o 4.
Quando in edicto publico cire materiam dei Traditio tanquam motivum eredendi proponitur, ve a Papa , sive ab alio, non provocatur ad traditionem partient aris Ecclesiae Romanae, sed aliarum etiam, praecipue Apostoli earum Ecclesiarum . Sic Graiatianus , Valentinianus d Theodosius Α. A. A. ad populum urbis Constantinopolitanae in Lib. I. Cod de summa Trinitare: In tali volumus steligione versari , nam divum I aiatrum Apostoliam radiasse Romanis Religio usque adhue ab ipso insinuata de elaras quam, que Pontificem Damasum sequi claret, dc Petrum Alexandria piscopum , virum Aposto. is eae sanctitatis . Add. cap. III. . . n. 1. s. 9 Qua autem ratione talium decretorum Apostoli eae sedis promulgatio perae etesiasseret paucis verbis, scite tamen ac disti licte, explicat INNOCENTIU I. Epist. Id. n. a. in Collectione Caustantiana col. 814 ubi refrons ad Alexandri Antiochen consulationes datis subjungi O Gravitas iraetua tua hac ad notitiam coepiscoporum vel PER STNODUM, Drs fieri, vel per harum i litterarum recitat onem Deia ρενυenire , t OMNI I COMsεωυ sudiootio firmorti . Ex his duplicem observare est Pontificis decreta promu Igandi modum unum quidem, eum Episcopis aliisque in modum coeuntibus . alterum vero . eum piseopis itidem, sed singuli sis seorsim , denutiata , eorum consenia confirmaba tur. Quamvis Innoeentio magis arrideat facta in Synodali coetu promuliatio . eamque. si Dri ors, laeserri amet'; naud dubie quia magis authenti ea est, magisque omnium eo sensum i ouo et retalla firmari cupit patefaciendum a Gommodata . Ubi vero est eon.
1ensus, ibi quoque deliberandi atque dissentiendi saeuit, supponitur: 6. mae via Concilii stilieet Lateranens II anni tam usus sui INNOCENTIυ sati,
ad publicandum Decretum Gratiani, eiusque procurandam receptionem. Quamvis enim privatum hoe Monachi opus; anno xi 17. uti refert Theolosanus, exaratum, aut saltem. quod mavult Bellarminus, eo anno inchoatiim, nec eo iudicio ac cura consectum se, ut nomen Ceneor.ia visordantium Caninum sustineat Pontifice aliquo Iuris robur aetare perit e non tamen eo minus studuerunt Pontifices, ut illud gentibus omnibus tanquam genuinum Corpus Canonum insinuaretur licet irrito aliqua in diu conaturi eum tot experimentis moniti Retes ae linei pes non possent non subolfacere , quid monarchi eis his prinei pii , eorumque generali insinuatione, adsectet aula Romana. Rem si reser me. ricus Vitalis, qui floruit circa annum 1 o Hist. Eccles Lib. XIII pag. sty Miata iam tribus Concilii Lateranensis Papa Innocentius ae priscis Goduιbu propalamis, ins en
65쪽
r. Plura de decretorum Sed is Romana publicationes receptione collegit ae erudiis te exposuit P. Coustant in Praesit ad Epistolas Romanorum Pontificum num. 37 par . sqq. Cons. q. ptae ced n. a. seqq. vid etiam infra eap. IV. . a. n. 7. Sedrae illa. quae in Maioribus. Iieet non Generalibus Synodis definita fuerant haud raro ad Romanum Pontincem eo fine dirigebantur . ut per eius organum omnibus Eeelesiis innotesce-e n . Si Patres Concilii primi Arelatentis Acta re Canones a se eonstitutos dirigunt ad Silvestrum Papam eum Epistola, qua eum Nant . ur per pom tanquam sui maioresa..teos re i. e. cujus authoritas extensores fines tenet decreta Concilii or imum omnibus insinuentura pu Harduinum saeti Tom. I Q. 26 t.
Ωua arim Papa sollicitudinem suam, ad emara celasia pro eboriantia Canonum fas extendantem exercere debeat, ex S. S. Cytriano O Augusino declaνatur. Isem exemplis ab Ecelesia Orientali desumptis sonitur.
Diximus, & inter attributa universalis rimatus primario numeravimus juc obligetiationem summi Pontificis, curandi atque intendendi . ut per universam Ecelesam observenis tu Canones tam ire a Doctrinam, quam ire disciplinam universaliter receptam. Si auistem ulterius, quo modo hae cura ad mentem Y sensum Canonum in usum redigi debeat. exploretur, nonnulla Ss Augustiniis Cypriani loca, quibus pro exemplo utimur nobis susse iens lumen aeeendent. Et AUGUsTINU quidem, postquam Lib. I. Ontra uas vim Pelagian eap. a. ad Bonisaeium Papam empsisset, necessarium esse , ut irrumpenti Pelagianismo Oeeurratur, addidit, hanc sollieitudinem omnibus Episcopis ommunem esse maeis tamen ad Romanum Pontificem pertineres: Cum sit, ait , eo anis omnibus nobis sui sun imur Episcoparus o is quamvis in eo praeminea celsiore aquis, Sprevia Pinaris. Ita oue si novus in Eccles error exsurgat Episcoporum earum dic esum , in quibus nascitur, est, se se illi obiicere quod si facere negligant, aut si sola eorum authoritas ad id minime suffetae, sanctae sedis pondus adjiciendum est, ut malum eo certius, sortius isque comprimatur. Hac diseiplina de methodo usi sunt Episcopi Asrieae in netoli Pel gianorum Scitiee patres Conciliorum Carthaginens de Mileuitani an a i , postquam
novam hane haeresim damnaverant, hoc suum iudicium INNOCENTI Papae eommuniearum , ut Apostoliere Sed is authoritas eis ad suffoeandum errorem aeeederet μειώ --ειν, a junt, scro permoant , . ab eis eorrigendis, ne latius serpant, multo ue eontaminant. vel vitis inrisimant , dum ob nomine Chris a gratia brisi e tu alienant, omnino dissimulare non pessis apud Harduinum Tom. I. cot aa 3. Atque ea ratione decreta Romani Pontificis in materia fidei ad univeriam Ecelesiam pertinent; attamen salvo iure piseo. Dorum, hare decreta examinandi, ut alio loco dicemus . Eadem de Ponti fiet Primitu. hujusque exercitio disciplina concipitur ex Epistola S.Cypriani scripta ei rea num 3 ad Stephanum Papam occasione Mareiani Arelatensis Episcopi , quem Novatianorum se ctae addictum ex Faustini Lugdunensis litteris intellexerat. Hune eum Praesules G lliae a sua sede deponere negligerint . scripsit ad Stephanum Papam CYPRIANU Epist. 3. Lib. III. et
rubernanda telesia liberam tenentes cte. Agnosei hic imprimis . Martyr c Doctor firmatque , omnibus Episeopis pro bono universalis Ecelesae vigilandum, maxime nascente adversus fidem errore Iisino , addit , rare Charissime , eri um est σπώ Saeεν-
άotum, eoneordia mutua glutina .rque nitaris vineia eopulatum, At s viis ex Collegio nostraharesim facere is gregem Christi lacerara , T vastare roravem ea toros. Ex hoe pri ne imo
Cyprianus, quanquam a Gallia remotus , veni in adiutorium fidei in illa periclitanti Attamen amplius quoad hoc in Aomano Pontifice ius recognoscens, hune urget, ut maiorem suam authoritatem interponat, eo fine, ut deposito Marciano, alioque in mul l cum constituto Episcopo , schismιtis tollatur octatio Dirig/ntur inquit, ad ovinciam,
66쪽
ρων , alligatu . Non quasi solius Stephani Parae authoritate Martianus destituendus, alius in ejus oeum ponendus esset Arelate Episcopus nam de simili Romani Pontineis
iure tunc ne cogitabatur quidem sed ut promotore Stephano , tanquam inter omnes Primas tenente , piscopi Gallias exeitarentur ad satisfaciendum suo rei adversus Collegam schismati eum . In proprio signifieatu abstentis gnificat excommunicat nem , in extraneo Osrisnem quanquam hae potius illius esset sequelari utrumnii autem, seu t& quod de aliundo dissipat per Mareianum gruo mox subditur , erat synodi materies; quam proinde huius negotii ausa in Gallia collectam fuisse prudenter creditur. Subju git in fine pistolae S. Pater significa plana ποιι , qui in Deum Mareiani νelato uorte substiturus , A fetamur, ad tiem fratres nostros dirigere , 9 ni θνiber debeamrus Hoe et . re Cypriani intereat , ut nosmet cui dirigendae essent Litterae Formatae . ad communi nem unitatemque cum Galliis servandam . Simili supremi muneris sui vigilantia Causias ri NUN Papam , postquam a S. Cyrillo de praevaricatione Nestorii monitus fuerat , adiaversus hune usum fuisse, dicemus M. V. 3. 4. n. a. Praeter complura alia , quae per decuris sum uitis Capitis insinuamus. i. homnis Ecclesiasti ea potestas versatur circa Duma, aut circa Dimplinam. Quae e triae, illud sit Romani Pontificis praeeipua re generalior , quae respectiva piscoporun , a ctoritas , apparet ex jam dictis, Wiis , qua cap. lv. f. a. porro trademus . Quod ad externum Ecclesiae regimen attinet , de ejus partibus agemus singulatim tum eodem aispite I tum alibi . Nullam praetermittentus regiminis Ecclesiastici partem in qua aliquid juris sibi vindieare possit Romanus Ponti sextis ubi libet curate indagabimus , quid
in quavis habeat iuris ruinari , quid advιnritu. Eo intuitu tractabimus de Conciliu de Iudieiis . de Letuu dce.
x. Hic praevi asserimus, principalios jus C osse tum primatis nostri nullum esse , quam
ut ante alias omne citret, ut ire fidem sc mores statutam non tim maneant illibata rata verso tamen modo fides enim eadem esse debet in toto mundo i mores contra , quatenus legi divinae non repugnant, dc substantiam rerum credendarum non ingrediuntur pro genio , usuis statu provinciarum a regnorum varii ne possunt i nec tenentur nispuli es dioeeeses particulares suos usus, siquidem illaudabiles non sint, universalitati a
a. Quae ex s. Augustino MCypriano hoc . pro regula proposuim iis , ex actis eis
elesae arma desumpta sunt . Sed ne alia disciplina Grati utebantur rei rectu primae sedis. Hi ne S. Asi Lios Epist. s. scripsit ad Athanasium Vi m es mih eonsentaneum , t feribatu Miscvs Pomana , t qua te geruntur ensidere , o sententiam exproma . scilicet ubi pro religione in eo une eonsulendum est minime praetereundus Romanus ponti sex imo hujus partes sunt, ut eausa legitime discussa primus suam sententiam expromat praesertim si ea ausa generalior sit, maluiri latius serpere velle videatur. His piinciliis innixus idem S. AsILius Epist. o. scripsit ad Damasiim Papam omnino nihiIIιιmus novi, sed Moc earinis elim bearis a Deo dilectis viras usitatum e praeἰpua obi .
N imas enim ex δενι memoria se Parruns nostris interregat /- δεμνυ et ιamnum apud nos
ellio ne rνisio est rerum nostrarum statu , , eura maiora rnduat . Nequa enim terrenarum iliam lug.mus emolitionem , sed excidium Ecclesiarum neque evorum ervitutem , sed anta mariam aptisitatem quotidia ab haresis repugnatoribus .ese videmus. ruare nisi iam ad op- .rias ferendas excirmini, paulo post ne quabus manum porrigari an ventων estis omnibus ob
erosis Orestata edactis . Aliud pro orientali eclesia exemplum dedimus paulo ante in Caelestino Papa respectu Nestorii . Tertium addemus eap. m. d. 6. o. Hanc certe liniversilem celesiarum curam ,- servandae in eis , tam Graeeis, tuam Latinis orthodoxae fidei, S. DIONYsios L ExANDRIN I tota eiu Ecclesia agno vi in Dionysio Episeopo Romano cum enim ille a quibusdam Catholicis, quasi male seriat iret de SS. Trinitate , delatus suisset , misit ad Dionysium Romanum apologeticos iis bios, quibus ab omni haereseos suspicione se purgavit vid. BARONI Annal. Eccles. Tom. M.
s. Aecidit nonnunquam , ut AP haeresim ejusque auctorem seu fautorem damnaret
67쪽
atque loe , etiamsi Episeopus est ti Scidum decerneret Attamen id ita Geniebat ut Pontifex de possitionem ipse in jure suo decernere non videretur , led haec tanquam . damnationis o exeommunicationis equela haberetur , aut vero quae a Papa eatenus deis ciet essent in synodo deinde eonfirmarentur . Ita eum ad Siricium Papam delata esset impia Ioviniani scriptio , errorem ipsum d fautorem erroris, convocato Clero , rogara rue prius omnium tententia, anathem te confixit rate autem confixi , ut non tam tu.ieare se, quam Apostoli praecepto obsecui , ejusque iudicium denuntiare profiteretur
Apostoli , inquit Epist. . . . securi pra eptum , uia auter quam quod accepimκ annis nil bant Iovinianus a Soci ira omnium nostrum tam res brerorum molatonorum, nam etiam totius Cleri , unam se tete fuisse senteutram , ne Qui intentores nova aram o bla themia λυenti Itint , mina senteutra e nostro iudiei extra Eeelesiam remaneant . His ungendum
Decretum Tosmi Papae, quod retulimus . . . . Tulerat etiam Papa Caelestinus in tigia nos depostionis sententiam hane nrmat EPHESINA STNOD IS anno 3i ad Cae Iestinum scribens: Loctis in sancta Synodo ostis ua εἰει ara fiant in depositionem μνεIυι o. rum Pelagiano um is Calestianorum Calestis, Marii, Iuliani , rasidii, Fleri . Marcelirant Orentu similia ei sapientibus, ensemus e nos valida rma perdurare qua de ira Do-runt a tua reverentia, e, ense Mane fumus in sententia omnes depositos eos Aa antos apud Harduinum Tom L Concit. ac si o Coustantium in collect vis. R. P. eat ri s Adde infra c. p. v. f. 4. n. s.
Rem Pontifex habet a mitreari Legatos ad opus siet fu Primaria lir. Na vero In a committantur abusus in plerictus regni muneri is functionibus Legat νώm sine ponuntur.
Reliqua Romani Pontificis reservata, supra . . enuntiata, aliis Iocis opportunius non minus tamen solide elueid. buntur. Hi interim praetermittendum non est , quo APapae pro exercitio' usu urium suo Prima tui adhaerentium omperat saeuitas habendi
in provinciis 6 regnis inearios de uaros. Hinc INNOCENTI Us . exemplo provoeatus Apostolorum, qui principes Eoangelii e stiriari, Morarum rerum ausas σeesitudinesquo Muriseipuli euν-.a obeundasque mandaνunt, scripsi anno ix Thessalonicens Episcopo Rufo se Divinitas ergo ae procurrens gratia ira longis intervallia, disse minaris a me celsis diaso eo utendum, ur prudantia gravitari ua tua ommitten.am inam causasque ranseam
Epis . a. Adde S. GREG ii M. Epist. 4 ch s. Lib. v. nov. edit scili cet cum iu preiam Ponti se vi sui muneris in eum bat cura, inspectio, e quaedam superintendentia in omnes eclesias, is nullibi, uoachoe, potes haberi pro extraneo sui vero ipse omni . bus adesse non potest, si prohiberi nequie, quominus per Nuntios hasatias partes expleat
Ea ratione in v. o. a Confωerud inter Extra Onantes Commuties Prinei pes cla subditi ex commvulcantur, s prohibeant iii gressum Legati Pontificis. Interim minor maiorve fuit Legatorum authoritas, prout reverunt , obstetri eantibus
Isidorianis Decreta linus, iura Ronianorum Ponti fleum. Equidem Concilium Tridenti nun: agnoscens ejus aut horitatis, qualis tune a Legatis exercebatur, abusum, siquos ei limites posuit, ast posteritati relictum mansit, deieci serius earundem Decretalium salsitated injustitia, penitus emendate quod hae in parte Regnis noxium, d Episcoporum Iuribus adversum intelligitur. 1 Ab initio Legati Ponti fiet ne minimam quidem nartem jurisdictionis mercebant, sed erant meri vaeri νδε,- Responsatis. Cum sub Christianis Imperatoribus Ecelesiaccepit exaltari, suos in comitatu Caetarum Papae habebant Legatos, qui Imperatoribu negotia proponerent, & de his reseraene iterum ad Pontificem, ad instar Legatoruirratiorum Principum. a. Saeculo IX. post falsas Deere tales Nuntii Apostolae amplifffimam potestatem sortie. bantur, ut ad speeimen regiminis taeeularis essent instar Praesidum provinciarum exercebantque eoncurrentem eum Episcopis urisdictionem Aucta hae sunt maxime sub Gre. gorio II. VBonisaeio VIII adeo, ut quidquid esset jurisdictionis vel contentiosae, vel voluntariae, hoe iidem Legati in provinciis exercerent. id elar Barthelii Annot N
3. a Protens in immensam illorum potestate, depressa plane, δε nihilum sere re
68쪽
CAP. II. . o. DE PRIMATIT Hdacta taeebae authoritas Archiepiscoporum QEpiscoporum , quorum benescia Legata coi ferebant in praeripiebant iurisdictionem. Tandem per subsequentia Cone ilia, Constat liense QRasileense, potissi num vero per Trident in im est xxi . v. o. quodammodo restricta est excessiva haec Legatorum aut horitas ct pileoporum jurisdictio quasi poli liminio restituta ota, ut sub poena nullitatis omnes . usae in prima instanti coram piis seopis tractandae lint, nec detur nisi a d sinit ιυε eorum ententiis appelladio observarautem Buthelius ec eis par. os propter has similesque restrictiones non mitti amplius Cardinales , sed plerumque Archiepiseopos in artibus. 4. In Gallia, Belgio, d Sicilia, Pontific rara pati ne minimam partem iurisdictionis exercent. Antequam autem in Gallia in admittantur, indigene permissione Regis bulla legitionis Pallamento Parisens exhibetur, in qua ii quid inveniatur Libertatibus celesiae adversum , illud modiscatur; si veri fieatae, approba tete, & modificatae cultates. Nuntii registrantur in omnibus Regiis Curiis Pariemem , ad quarum distractus aede iri facultates exten uniues denique i ira Nuntius, se non aliter, quam ita, Qquam di i Regi plaeitum fuerit, his appicbatis iacultatatibus usuram Heri couri Loi Eccles truo
s. In crmania tantii Apostoli et ampliore adhue utuntur potestate , quam in aliis regnis cognos hunt nenipe in illa, Ac decid in ea usas in secunda Sc ulteriore instantia;
non tamen id per aeque in omnibus Gemnamae partibus: Mo itini g. nuntio id tr 'cium Rheni nihil uiis dictionis in sua ei hi dioeceli permittunt. Haec variationes, tam Cn. Porum , quam locorum sui Miunt ad probandum, omnia hae', itantum eum essentialibus iuribus rimatus necessariam non abim connexionem, mittationibus esse obnoxia n isque aliud fere trabere fundamentum. quam in priore fati, Decretales, in eo rara tone maiorem et respective linorem potentiam, vigilantiam Sc genuinorum Iurium notitiam quae omnia in aeri non iaciunt sus. 6. Ouemadmodum .garis, ne limites Pontificiae potestatis excederent, fines a Regibus d Synodis positi sunt ita 'omanae Sed is Rearis hinc inde id partibus eo niliis tuti suo u venerunt obiees, ut primum pii coporum, Metropolitanorn in te Provin cialium Synodorum praeiudicium observantur. Ex pli tribus exemplis damus unum alterumve Cum SERGIU Pana II anno 8 a. rogonem Metentem Episcopum suum trans
Alpes learium constituisset, ut omnium illi sollieitudinem gereret , cum potet late congregandi Synodo generales in Germania mallia iisque praelidendi, reeipiendi etiam auctoritate Apostolica appellationbs, examinandi piscopos , bbates e Patres Conis cilii vernens , eodem anno mente Decembri habiti, imprimis statuerunt Canone l.
Halariam reverendissim Drumis Unire aliud ne a Mismus, nisi exspectandum , quam max nins ea potes, Gallia Germaniaeque eonventum, o in eo Metropolitan crum reliquerumquo A risitum inquirendum esse consensum, ut res flere ne voltianus, ure valemus. Deinde vero
nunc consensum nunquam secutum suisse, teque Pontificium hunc Vicariatum, tanquam iuribus aliorum Praesuiu, praeiudicialem evaeuatum nisi, sisse . intelligi mi exHmemari s. XLIV. cap. o. ubici Quod ingo assedin ambur, effectum non habuit: e quod ipe ei
Mo, on onsentientiιών quisti intererat, obernere non et patientissima, ut eum eruis, te vir, a scandalvim fratribω Conlacerdotiatis generans , sciasma in sanctam Ecclesiam in-
7. Similiter eum Ansegis Episcopo Senonensi a Romana sede iura Apostalici Uicariatus per Galliam Y Germaniam attributa essent, atque Episcopis in Pontigonens Inodo
congregatis authoritate Caroli Calvi Imp. ea agnostenda proponerentur, hi Ponti tum decretum acceptarunt quidem , sed non aliter, quam is se H singulis MetropolirAEnis vr pravitetit secundum sarros Canones Θ suxta δεινὸν sedis emana Pont: eum, ex eisdems' i is nona 3 ρνem,uara, omni Ioannis Papa Aposto ei iussionibus uisirent. Et eum m. I 6 t , Legari s solui fatis egerint . ut absolute Archiepiscopi responderent, se obeduum Mnim tu Anseas, eis Mostis levi ferusisset aliud, nisi ut radictum est, responsum ab eis παν. quc e πω potuerat ne Annales Bertiniani cannaem 76. Cuni autem hae deelaratione
inattenta Imperator iussisse sellam plectilem poni ante omnes Episeopos Cisalpini regni sui, Win aransegi sum collocari, reelam xvit me marus Remorum re hi episeopus audientibus omnibus, hae factum saeris Vulis obruta a d si soluta est synodus in illa die De hoc negotio iterum agemus infra cap. I . . t. n. 4. Adde Petrum de Marca de G.
69쪽
H.ee suffeIunt ad probandum ius pii coporum, principum, Nationum, eontradIeend Litteris Legatorum cc Uicariorum papalium in quantum eae illorum iuribus praejudiis cant, aut genuinis Canonibus advenantur. Pso tamen, exstare exempla milium litterixarum commissionum, quibus contra dictum haut appareat sve is tua factum sit aliquoiarum iu dulgentia, veris Iuris ignorantia, seu alia quavis causa per hoc Romanae Curias rationibus nequidquam aecedit . Uid infra v. m. q. s.
Ωuo sensu Papa dieatur Episcopus ἐυersiais Vidimus . . v. . quanto studio laboraverint in Concilio Tridentino Romani, ut Ponti sex universalis celsa piseopus t Recto declararetur tanquam frustraneo conatu. Exposuimus praesentis Capitis q. . e sqqn qua ii ter eidem summo Pontifici incumbat fallacia udo niversa celsa, seu, ut malunt Galli, Iollicituri omniam Eecinarum; at inde non sequitur, Papae competere juri id ictionem proprie dictam in immediatam in omnea Melesias. Diximus β. g. esse ei jus proponendi Leges ab omnibus Ecelesis observandas ιverum addidimus, id eum sacere non suo jure 1 d universalis Ecelesiae nomine proin deque ab hujus voluntate dependere, an has ut suas velit agnoscere. Ad eum non per einere de quibuscunque per orbem Christianum ecclesiasticis causis ornostere di statu re imo ante Cone ilium Sardieense ne ulla quidem ratione ius appellati enis ad eum peristinuisse probabimus e . . Potest convocare Generale Concilium; sed cla Senatum eo freta Praeses absque eo quod solus iurisdi Gionem teneat, quae penes Corpus residet. Deis et in eas ixortae hae refi s sicut secit Stephanus Papa in causa Mareiani relatentis seribere ad piseopos Provinciae vel Regni, ut schismaticum Episcopum ea uia cognita deponant, seandalum tollant, Cariones conciliorum universi liter receptos observent, similia si vero hi monitis minus obsecundent, ipse per se suaque rimati alia ut horitate scandalosum uel haereti eum Praesulem non deponit Choe enim ex sensu genuinorum Caianonum in ejus facultate non est in sed eum, eique adhaerentes excommunieat. Astne ipsa, quidem bae exeommunicatio est actus urisdictioni proprie talis, uti e .sea demonstra bimus, quippe cujus jus cuique Episcopo respecii cujuscunque haereti ei etiam non uia diti, competit. Vere etenim GELASIU Papa K l. Nov. an. 493 scripsit ad Faustum erigationis osticio Constantinopoli fungentem apud Harduinum Collea Conei l. o in II. eou
bere ne Clerus Gallieanus in celebri sua saeclaratione de Ecelesiasti ea potestate anno, εἶ edita, propositione quarta edixit: mfrmabiis ne esse . Potit is iudicium, nisi celsa,aeonsenis accesserit mox addens in sue quastionibus prae. Mas esse ipsius artas eiωμα δε--.ta a. omnes e, singula Ecclesia PERTINERE. Recte in dubie ne quisquam bonus catholietis aliter sentiet. Sed vigilant verbo 'νrimos Clarus usus suit, quod coniunctum cum Maecedente negarava arreformabilitatιι, ae eum iure omnium c sngulorum pileopo. sum propria veraque in ipsos a Christo delapsa . authoritate cognoscendi e puritatemere torum fidei a Romana sede emanantium sufficienter ex ludit i eνιώm quod omni iurisdictioni vere tali connatuita est. Quaerit in causis D Irina vera iunt, in negMita via
piis mo Haereti eorum, hie S. Pater illum in Cartaginens Synodo III. circa an . 1 si apud Harduinum eam L eos. 3ς perstringens ad Collegas suos, ex tribus Afri eae provinciis congregatos, dixit meque enim quisquam nostrum Episcopum se esse piscoporum eon. M lituit, aut tyrannico terrore ad obsequendi neeessitatem Collegas suos adigit, quando . habeat omnis Episcopus pro licentia libertatis, potestatis suae arbitrium proprium,
is tanquam iudieari ab alio non possit eum nee posse pie alteres iudieare . Sed exsperiis temus universi judicium Domini nostri Esu Christi, qui unus de solus habet potesta- emis praeponendi nos in celesiae suae gubernatione, chrae actu nostro iudicandi. Qui bona fide contulerit inter se quae in hac controversia Stephanum inter Oc Cyprianum
70쪽
sunt, an in adverte saei e S. Cyprianum, licet alias rimatum Romani Ponti seia probe recognoverit , uti hujus C piti n. . demonstravimus, verum imperium c externam coactionem ab eo exclusisse. Talem se ili et hie S. Martyr praeter-propter satebatur principatum summi Pontificis in niversa Eeelesia , uualem Cyprianus gerebat in Ahiaeano, qui aequalitatem dc libertatem piscoporum Afri Ne non infirmabat , sed ius mlum dabat Concilia convocandi . illisque praesidendi , Coepiseopos fraterne admonendi similiaque . quae Romano Ponti fiet pere roram et testam eo inpetunt i in sua Africana exeriacendi eo semper salvo , tuo Stephani R. P. universalis rimatus se ex institutione Christi, Cypriani contra humanae ordinationis. Conser Steph. Ralu Et Annar a Cypriam Epistolas pag. 3 7 33s oo. e. Imprimis vero lege ipsum CYPRIANUM pro Episcoporum Ginnium paritate sortiter disputantem Epist. r. par ra7. 's. 3 pag. 37. 's. s.
ad Cernelium Remanum pag. 6. ses.
a. iod multi in Papa Iurisdictisn m voeant , nos vir horisaram die imus . Qui re. lius loquatur judicent peritimis Forte de re convenimus, seque inutilis esset de voce concertatio. Si item nos cum Tridentino Hquimur, quod quoties de primariis Apostolicae Sed is in Ecclesia iuribus agit, semper aru Aoriraris , numqtiam urtirictionis vocabulo iis eur. Vid. Si ff. VII. in fine Praesar de Resor m. de Sess. XXV. cap. I. Dico itaque R inani Pontificis Prinis tum non esse simplicem nomini d gradus praerogativam ad eum oti narie re retinere jus immediatum cla universale vigilantiae adlior tationis, imo exeomia munieationis , eo , quo diximus senis . aliaque quae lio Cap. sngulatim recensuimus Hae ratione ex omnibus totius orbis Ecclesis ad Papam reciirri potest . atque ad eumve ferri debet de gravioribus ausis , fidem dc unitatem celesiae concernentibus. Loquiis murcidentidem de iuribus rimatui a Des annexis, non de iis , quae illi ex facto omianum , accesserunt, sta per Ecelesae consensum d legitimos Canones , va per spurias Decretales, sive demum per obscurorum sata temporum de circumstantiarum . Pluribus de hae materia dc ex proses agemus eo. U. g. 4.3 Graviter sane peccant , qui eo sensu Romanum Pontificem Carbelle Eretis Diab orim diei existimant, quasi Catholica Eeelesia eius di mees sit, in qua ipse proprio iure piscopum agat . reliqui pii copi praeter nomen , vicariam illius unius praefectuia Tam tantum administrent. Hos Saepe in Epistolis suis perstringit S. GRECc initis M. Mais vim aurem notanda sunt verba Epistolae ejus ad Eulogium Alexandrinum, quae est XXX.
Reeedant verba , uua vanis rem inflant, eharitatem xlnerant. Erisiadem ae sancta Aa e donensi S aή , rque post a subseq-- bus Patri a de decessoribus meis oblatum vestradanaitas movis tamen nullus eorum ut hoe nouam vocadiuti voluit , ut dum in aemundo honorem Sacerdotum diligeren omnium, apti omniparentem Deum exsto. - Lx m. His
confirmantur quae praecedentibus ins nuavimus. Caeterum perverse religiosus foret , qui aliter , a Sede Apostolica per . Gregorium, aut sentiret, aut scriberet... In hane Epistolamis titulum cumεnu Episcopi ita ommentantur eruditissimi ditores Benedicti ni operum Gregorii M. Tom IR par et a se Quod spectat ad meis huius iniseationem, idem est oecumenicum , ae nivr at Concilium Numeni eum dieitur, quod ex omnibus mundi partibus convocatur de congregatur . . . . Si in hoc si- 4nis eat quε st cecumenietis Episcopus aut Patriareha constituamus . statim quale in
'eligione Christiana monstrum seret hujusmodi piscopus manifestum et . Nullus, enim niversalis Episcopus fieri proprie potest, nisi exclusis taeteris aliisque Episcopis