Johannis BuxtorfI Thesaurus grammaticus linguae sanctae Hebraeae, duobus libris methodicè propositus, quorum prior, vocum singularum naturam & proprietates alter vocum conjunctarum rationem & elegantiam universam, accuratissimè explicat adjecta, pros

발행: 1663년

분량: 743페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

3 DE STNTATI PRO M. CUM NOM

O na 'φ Quis Dari id, ct quis filius 'schard.SMasso. nn 'ς n Qui ct qui, qui euntes sunt,Exo. IO.8.hoc est, quinam sunt illi, qui abituri sunt.

a a m Quis se s)tufilia mea ' Ruth.3.I6. Haec locutio insolens videri non debet. Nam & sic Graecis πις de utroque sexu usiurpatum, πῶς εἰ συ, Quaestu Ruth. 3. 2. Item, ei a πις χ ρ , Quods qua vidua, I. Timoth. S. V. Et apud Latinos: Dic mihi quaeso, quis en ea quam risit cere uxoremst Plautus Aulul. Act. I. Quis es' PH. Ego sium illius mater, Plaut. Cist. Act. 4. Ouis illaec in mulier timido pectore peregre adveniens quae ipse semiferatur, Plautus Epid. Act. . Qitis est haec muliercula, ibid. Act. s. Sed quis est ea mulier ibid. Quis itio ad prior a dominum, lapud Varronem: Quis tu es mulier, quae me insueto nuncupasti nomine, Pacuv. in Medo.

Cum siubstantivo postponitur, Genitivum possesi

mst n* n*ῆn' Et sapientia cujus rei inin ipsis ' Τπ. 8. P. Sic & cum praefixo pro Genitivo sumitur: ut, ln,N ip ra n A ' ' Cujus es, o cujus sunt ista ante te,

Gen. 32. v. II.

r UIn rimis 'Cujus est: puella haec, Ruth. 2. . hic proprie est Ad quem, scit. spectat vel pertinet, hoc est, jus es, est vel sunt ista' pro hoc Rabbini etiam dicunt '* ,

332쪽

. Aliquando relativum convenit genere& num ro cum propiore substantivo, cum deberet respondere antecedenti remotiori r Ut,

Ipsa, genere & numero convenit sequenti Nomini CP3ΠΝ , cum deberet respondere antecedenti 'pa, qualis convenientia mox reperitur Versu sequente. τ'πὶ Cy U INI Frudire vita cum uxore, O c. t Hrt 'a 'ma nam ea sest) pars tua in hac vita, Eul. v. v.'. ubi genere masculino convenit cum sequente Nomine p)ri, non autem cum antecedente quod scemininum. TH κ)n navan ta cri, z I nu)N Ad com dendum cum Hebraeispanem, nam abominatio illa sest) se' ptiis, Gen. q. r. 32. ubi Ν' Π genere scem. convenit cum Nomine navan, non autem cum masculino n).- n Sari ci nyn rnpri a Num statuta populorum, Vanitas ipsa sest,) yer. io. 3. ubi Am genere mascul.&nume merosimg. con Venit cum , non autem cum plurali a Uri. Hae formae loquendi sunt similes istis Latinorum, Omnes tenues alch humiles, quae maximam populo multitudo est, sibi praesidium paratum putant, apud Cic. Item , Et nunc domicilia conjuncta, quas urbes diciamus, & similia plurima,quae a Latinis Grammaticis annotata sunt.

REGULA TERTIA.

Pronomina interrogativa personae & rei, Utriusque generis & numeri Nominibus &Pronominibus adduntur.

Primo interrogativum personae Π: ut,

333쪽

3 s DE STNTAM PRO M. CUM NOM.

Absque , non sumitur adjective simpliciter,sed peculiari elegantia loco verbi Substantivi ponitur, aut Ellipsin ejus inducit: ut, iam Quos nudus ego sessem) Gen. 3. I t.

zzz I u' 'g Quod niatessent, Gen. 3.17. vide amplius capite io. in Ellipsi. Cum antecedunt, tum Ellipsis est verbi substantivi, ut cum Nominibus adjectivis seri solet, ut ibi no

tatu mest: ut,

REGULA SECUNDA.

Pronomina relative posita, genere & numero cum antecedente substantivo conveniunt, casu non semper, sed is fere Verbo re spondet: Ut, Frum Ν ny nnm Ioed nes. Π Mulier ista, quam de disti mecum, ipsa dedit mihi,Gen.3.u. hic Relativum Quam, casu respondet sequenti Verbo. ny pn, va Et sit inuis manum patris silii,

ut arei teret eam, Gen. 68. II. uia Πῖ .X Eam, respondet antecedenti Verbo.

risi ' Et inimicitiam pono inter te ct mulierem hanc, si niliteris inter semen tuum,ct siemen hujus: hoc conteret tiabi caput, Gen. 3. IS. hic Relativum Nan genere & numero convenit cum antecedente substantivo masculino & singulari y l, casu autem respondet se. quenti verbo.QSic Chaldaeus Tar 'Π illud eris nycmori Aa ε

334쪽

mn. GRAMM. LIR. IT CAP. VI. 374

Denique praefigitur etiam verbis relative pro vel μὴ ut, 1nκ a n oui iverunt cum eo, Jos. IO. 2 . pκ m ,κ ad mini, qui dicit peperci, JOb. δέ. 3I. a Cy rQFI Qua reversa fuit cum Noomi, Ruth. r. 6. Ui nn Oui habitare sciam fecerunt, Est. IO. II.

Nomine .FRonominis separati adjective usurpati Syntaxis,

non male vulgo sub Nominum Syntaxi comprehenditur. Nam iisdem legibus cum substantivo convenit , quibus adjectivum nominate. Habent tamen Pronomina haec specialia, quae deinceps separatim hic persequemur.

REGULA PRIMA.

Pronomen separatum adjective sumptum, substantivo subjungitur cum praefixo Π, majoris emphasi ScauSa: Usi

335쪽

3 3 DE STNTATI PRO M. CUM NOM

R 2. yῖ ΝΠ In Κijath-aria, Nehem. 2. v. 2 . IPHnjΠRI Dicit Κoheleth, Ecchir.8.ubi Verbum masculinum& Nomen tamininum, idemque proprium. Sed Κ heleth non est illa nomen proprium Salomonis, sedc gnomentum ejus ratione ossicii. Genus autem tamininum volunt Hebraei respectum habere ad TDa vel nnari, q. d. Anima vel Sapientia Salomonis congregans; nempe , populum convocans ct colligens ad audiendum ; unde a

Graecis redditum, doc λη παcής Ecclesiastes, qui s. 'monem habet ad populum in Ecclesia collecitam. Sed & Adami, primi hominis nomini proprio, adjunctum volunt in primo capite libri primi Molis: tat, D creavit Dem

At Adam est appellativum, Homo; quia autem primus homo non nominatur alio nomine proprio,ideo simul censetur ejus fuisse nomen proprinna. Fit autem ει- Pisis, ut nomina propria, quae aliquando appellativa fiunt, cum articulo usurpentur. Aben Esta tamen alicubi putat mysterium subesse. Quod denique Nomina cum Assixis conjuncta, i b edita non accipiunt ejus ratio est,scribit Kimcisi, quis ipsium Uram Nominis notitiam indicat, unde redundabit votificativum. Attamen Πν inri ad ampliorem notitiam Sc emphasin, paucis quibusdam pleonastice adjunctum reperitur: ut, Tinn qui In medio istius tentorii mei, Jo V. v. at vi rV33 Et aliud illud dimidium ejus, yg8. v. 33. t ' Et dabit istam aestimationem tuam,Levit. 27. v. 23. ΠRΠΠΠ IUM praegnantes eju6 2. Reg. IS.v.I6. In illis civitatibus nostris, Ura Io. v.i . ubi a est cum Saegol, ad indicandum exclusum Π, uti & in illo; pin alta S cut herae suae, Jes. 2 . r. Sic autem n excludi, traditur infra capite ro. vide illic.

336쪽

y ὶ zata xiv d y .l Et arbor scientiae boni ct mali, Gen.2.ν.9.nia Inn SI DNa Et omnibus regnis terrae, Jer. 2J.2o. Cum paxillo ipsio texturae, Jud. I6. I . 'an ri zy in , y Juxta omnes abominationes gentium,

, an raren ni i Et videbunt lapidem flanm, Zach. . 9.. Ulp*J I9pΠ DA Et dedi librum em ionis, Jer.32.I2. την Et prophetiam odia Propheta , 2. Chr. I . ψ. 8.x ΜΠ in ba liniversuspopulus terra, Mech. ψ . r. I6. Habitantes in tabernaculis, Judic. 8. II. i inrin nN Poculum vini furoris, Jer. 27. IS. - In byn De bobus aeris, 2. Reg. I6. IIa 'v'ῖΠ tΠΝΠ Arcani foederis, Jos. 3. v. I . quorum quae dam praecedenti capite per Ellipsin explicata int. Quod etiam nomini proprio hominis non convenit, ratio est, quod illud, tanquam individua nomen, sivi notitiam per si siuo nomine exhibet, ac alio signo opus non habet,

scribit idem Nimchi in Michlol fol. 3 . Irregularia itaque sunt; Updj Καζ' I. Paralip. 2 . r. Io. quod Santes reddit mesoleo, quasi Π ad siubstantiam ipsius Nominis pertineat Sic, Pitretro, v. I . ubi similiter Santes 73 ad ipsum nomen addit. Item, 'Q a'n na Arauna Jesu ιs, 2. Sam. 24. v. Iss. ubi Ninachi in Commentariis observavit, praeter morem Π nomini proprio

additum, ac scribit) fieri potest, ut sit nomen aliquod appellativum: Π'Non Cair 'x , Dimidia tribai Menasse, yos a. v. Iz. quod est pro 'Menasichiticae, cujus formae nomina gentilia ibidem praecedunt.:Huic simile;

ari friari I nct In medio torrentis Gad, 2. Sam. 2 . V. . pro mari Gaditarum: Item, auad V X Terram Magog, Ee ch.28.

337쪽

3 1 DE STNTAM PRO M. CUM NOM

Concurrant: ut,

r DII Copia ista, I. Sam. I . 6. Artifex, Jerem. 26. i. D, Cor illorum incircumcisum, Levit. 26. s.

Nomina gentilitia hic si milia sunt aliis Nominiabus appellativis, unde & cum hoc articulo usurpantur: ut, Hebraeus, mut d Emoraciti, O . Si hujusmodi Nomen ex duabus vocibus compositum sit,quandoq; divellitur, praefigitur secundae sive posteriori voci: ut, ) π ' η Ablaestrita, yud. 6. v. H. ex Sic, m

Quod Pronominibus tertiae personae additur, id simile eit his Latinis: Ipse ille animus idem meus: Illa ipsa reruhumanarum domina fortuna: Ad hunc eum ipsum: Hunc eume o rejeci: Huic illi legato: Huuι sum otiio pacis hostem &similia, quae apud Cic. & alios authores pallim oc

currunt.

Quod Nomini si1bstantivo constructo non ad diatur, ratio est, scribit Kinachi in Michlol fol. 63. quod isti rum sin tantivum prioris declaratio 2 quasi noti catio est, tinde altero feno, nempe Π noti nativo opus non habet. Quandoq; tamen Nomini consti ucto additum reperitur: ut, Aa χ

338쪽

junguntur, nunc alterutri, nunc utrique praefigitur, δίtunc adjectivo superlativi vim accedere quidam tradunt, quod tamen ubique non convenit, neque ab Interpretibus semper est observatum. Deniq; praefigitur etiam Pronominibus separatis tertiae personae: Usim an Aqra ita, το ὐδωρ, Aridaisia, η ξηρο ,Gen. I.'. ad puerum is v, Zach. 2. I . in I ian Inri Montem optimum hunc, Deuteron. 3. Per 23. Extitera cum Scheva notata, Dagesch saepe eX-cidit : ut, zzi fin z'anam X ad suerdotes Leviticos, Deuter. II. v. '. pretio, Thren. . z. Attamen' schevatum ante gutturalem, retinet Dagesch: ut, Rupicaprae, I. Sum. 26. y pr

biviai, , in historia Eslibar. Excipe duo;

Saepe tamen Dagesch compensatur in universum, per Kanaetz, ut SI ante I: ut, a n 'Tyri Servus Hebraeus ille, Gen. 39. II.

339쪽

369 DE STNTAM PRO M. CUM NOM.

REGULA PRIMA.

. Praefixa π ct ri conveniunt Nominibus, Pronominibus & Participiis, in omni genere numero & casu, sequente post utrunque D gesch. Primo V: ut,

uaen Qui valentior est ipsis, Eccles. IO. DP a Qui in alectione nostra recordatur si ri,

P tu Θ Rinea mea qua erat mihi, Cant. I. 6. Ante gutturales purum Sargol manet, sine compensatione Dagesch excidentis. pana HOMO Cujus labor est cum sapientia, Eccles r. v. antetis det,in z'mano Quo flumina ipse eunt illuc,s LI.ν.

Raro cum Scheva: ut,

y κ πρ Ouo ipse laborat, Eccles 2. 22. Sic , ΟΠ: Quod ipsi

Semel cum Kametet loco Saegol: ut, ny ην Qui trigia. 6.17. Vide & in Syntaxi Conjunct. cap. λ Praefixi Π usus longe est frequentissimus ; jungsturque Nominibus substantivis & adjecti vis, propriis locorum, gentilibus & patronymicis, iisque semper

Integris, nunquam autem constructis, aut cum Affixis conjunctis. Nomina etiam propria Virorum illud non recipiunt. Valet Articulum, quo Hebraei plurimum ante Nomina delectantur, ut 6c Graeci, non item Latini. Plerumque emphasin denotat, & ad rem certam ac notam usurpatur, unde ne ' Π Nn He cognitionis sive notificativum, ab Hebraeis vocatur: saepe sine emphasi& ex more linguae tantum adhibetur, & quidem non raro pleonastice ad luxuriem usq; , eam tamen elega

340쪽

THES. GRAMM. LIB. II. CAP. VI. 368

sp n m Possesso speciosa contigit mihi, Psal. I6.

pleant : ut, Auxilium tuum, Laudis meae, in t almus meus, pra* Somnum suum,vel ' ρ Somnum metim, Uy7m Possessio mea, ' cin Pars mea. Hanc explicationem

Ab. Estra Ps II8. I . prolixe refutat ; cum non possit ubique habere locum, ut in illo , na* Portionem regis, a. Para I. 3. Unde satius esse putat explicari haec per Ellipsin, subintellecto nomine posteriore, ut est iu lud: l' * HJ Ebria sed non ex vino, quod supra addi clum: Sic , Ny n ut Ne Robur meam ct canticum roboris mei est yah, Exod. II. 2.

CAPUT U. De Θntaxi Pronominum cum Nominibus, σprimo Prae xorum. AN τε vii Ahi specialem separatorum Pronominum Syntaxin ostendamus, praemittendus eritustis Praefixorum Pronominum, sine quo illa plene intelligi non potest. REGU-

SEARCH

MENU NAVIGATION