장음표시 사용
111쪽
modum scribit. gua nostra fit siemperque fuerit sententia de disiciplina ecclesiastica, ignorare non potes, cum quasi nuper edita confessiwns Helveticarum ecclesiarum , eam attiger ud breviter. Nunquam docuimus nos, nullam in
ecclesia esse debe e disiciplinam: quam sane necessariam esse fatem Μr. De modo ct ratione hujuι discipι , non unum vel idem omnium
st ct semper fuit iudicium. Nostra ecclesias arrigat aures Gallatur nunquam disciplina ecclesiastica immiscuit canam Domini 'mysticam.&e. quae latius in Grallis descripta Lector inveniet pag. I78. quibus consonantia quoque sunt Rodolphi Gualteri vel ba, in Epistol. ad Carolum monuinumscript. prid.
L Maii anno Is o. qua sonant , Si is excommunicatione dicendum sit, nunquam eo nobis prorsu aut in genere damnata est: quia oelegibus illa nostris praecipitur, qua a tribuum Societate o publicorum pascuorum VI ucta
excluduntur, qui contemptis admonitionibus, tam publicis quam privatis inliter vivunt quam homines christianos deceat; ut vero aliqui a cana Domini arceantur, id in nostris Ecelestis nunquam receptum fuit: ut nec in multis aliis. quas tamen ob neglectetim fidei s doctrina purisinem, aut ob introductam morum liun iam,
112쪽
nemo huc usque merito potuit Mensara. Moenim a quoquam hactenus idoneis, ct firmis argumentis demonstratum fuisse vidimus, emclusionis aut separationis Θmbolum ex ea feri debere , qua ecclesia colligi , s 6m unitas conservari atque severi debet , quo nomine illam veteres i-ξιν dixerunt. Et post ecur novum ct inauditum dicatur quod in nostra ecclesia jam inde ab initio per annos so. receptum fuit ' inglim certe B. M. primus religionis apud Helvetios instaurator, eadem diserte scripsit, in amica ad Lutherum exegesis, quae nos hodie docemus ct sentimus. Haec Antdoctorum virorum testimonia, ex quibus constat, externum illud censerandi cui tus negotium in ecclesiis nostris usitatum, nunquam unanimi Resormatorum calculo
receptum fuisse pro re sacra, sancta, &divini juris, sed solum adlaphora ; ut qui
ea uti vellent; non rigide , vel ut praecisi juris instituto uterentur ; sed quemadmodum Helvetica consessio loquitur, sqdam Grai lator adduxiij pro tempore, status publici ratione, ct prout necessitas requirit. Quae certe ratio quoque fuit, quod Illustres & Praepotentes Ordines, hodiernum censerandi modum ecclesiasticis quidem
113쪽
sulmine ita noluerint abstinere, quin illi quoque leges praefigerent: quod sine Sacrilegio Usae, & Vsiae haud fecissent, si verum esset somnium Specialis juris & Sanctitatis
censurae majoris & minoris,quod Grallator Walachrus Papapimulus, in suo Vaticano dormiens somniavit. Ut nunc evidens sit,
verum controversiae statum non esse;an censura aliqua in ecclesia sit exercenda ' vel utrum modu3 ille cens urandi, qui in Ecclesiis nostris recepim est, exterminandus sit ' quod Grallatormentitur me asserere. Sed as Ecclesiastici hodie eam exerceant tam speciali 2 sancto iure, ut si Politici eam intros'icere, vel examinare, vel non bene ab Ecclesiasticis administrandam inhibere,vel male administratam corrigere audeant;
commissuros esse Sacrilegium Usae & Vsq. Id Grallator passim in Centonibus tuetur. Ego mendacium esse dico, & papisticum
figmentum; nec reformatos id dogma recipere, sed ad unum omnes rejicere quotquot tenorem & consensum ecclesiarum sequuntur in his provinciis constitutum. Verum de hoc mendacio satis, transeo ad aliud.
Mend. is Grai lator Epist. pag. q7.q8. &c. inter formaliter Ecclesiastica , & speciali jure sancta numerat vocationem ct electionem mmistra-
114쪽
ministrorum. Additque, εχ llator noster braridet . & ut Summatim dicam , statuit mechri Zianitatis privilinium tam amplum facere, ut neminem a sacrorum ecclesiasticorum adminini ratione excludam, modo donis si iu- Lyructiti: atque adeo Sociniano, Arminiano,
ac Anabaptistico furore, ministerii honorem , 9 Dei institutum auferre, atque sic Libertinorum vestigiis in sinere. Ubi primo erronis vagi in morem; quaerit viam stibi fatis notam , quam simulat senescire.
Non enim hic quaeritur, utrum hodie atque semper in Ecclesia debeat esse praedicandi ministerium p utrum sacrum & sanctum sit p utrum in domo Dei ordine omnia quoad fieri potestin sint administranda putrum et igendi Sc ordinandi sint in ecclesia, qui ecclesiae functiones obeant ne quidem , utrum haec legitime & composite debeant fieri id negare tam portentosum est, ut ne omnibus quidem quos recenset haereticis, nec Papae ipsi ignotum fuerit, tantum abest ut ego id negem; sicut mentiendo mihi studet imponere. Nam tantum abest ut ego id negem; ut potius totum de vocatione tractatum Grallis inter
jecerim a pag. a I. nec quicquam magis H a indigner
115쪽
indigner; quam quod Grallator eum sibi similibus, Simonia, aliisque profanis circumventionibns,& apertis fraudibus, hoc utile& venerandum vocationis ecclesiasticae negotium ita turpiter corrumpant: uti annotavi in Grallis pag. a s I. Primum quaesitum in hoc est; utrum so- i ecclesiae & ecclesiasticis sui loquitur) sit potestas eligendi & ordinaudi Ministros; tam praeciso SS. 8c ecclesiastico jure; ut si magistratus politicus pius & resormatu , id negotium obeat formaliter commissurus
si Sacrilegium Usae vel Usiae quod papistarum more stolidus Gratiator veteratorie minatur politicis. sed veteris novique testamenti, exemplis & praxi refellitur. SAO-mon certe Abiatharum relegavit, ut a Sacerdotio depellereti idemque Sadocum in pontificem surrogavit: Iosaphat doctores urbatim misit cum libro legis ad pr dicandum; non ecclesiasticos mocio sed & politicos illi negotio praeficiens, nulla certε alia potestate fretus, quam Regia & Architectonica; qua se divinitus armatum sciebat ad faciendum omnia squaliacunque modo speciali lege non essent interdicta : 1icut
suere propria Levitarum ossicia; non autem mittendi vocandique negotia:quae ille pro pterea
116쪽
TI pterea sui Scriptura loquitur in non minus generosequam pie sibi vendicavit, quorum vestigia dein pili & prudenter sunt sequuti Cresia res Chrilliani ; quos Gratiator tamen Walachro- Papistaru Papa,& Antichristus, eo nomine reprehendit;& contra Carolum Magnum & Ludovicum Pium laudat, qui penitus abdicato vocandi negotio,ecclesiasticis id in solidum concessere. ubi non animadvertit ille tenebrio, se non Grallatorem modo hic agere, sed vespertilionum more ad claram lucem caecutire ; primo quia non
videt, quod historiae testantur) pessima Mexecrabili Caesarum & ecclesiasticoru nundinatione id factum sitisse; & tunc demum vidisse mundum quod nunquam antein E clesiastica scelerum portenta & prodigia, quae Antichristum peperere, ut hinc certo
experimento compertum sit; nunquam vocandi licentiam ecclesiasticis concedi posse, quin vocandi hoc negotium statim , Simonia, & multis fraudibus corrumpant. quod vel ipsius Gratiatoris exemplo constat; qui postquam in Walachria, singulare hoc beneficium ab Illust. Zeeland . Ordin. adeptus suit, ut in vocatione, aliisque ecclesiasticis negotiis exercendis plus libertatis haberet: tamen inde tam Simoniacus,imperandi avi-
117쪽
modo ad nundinationes & lucrum, omnes
illas praerogativas transferret, sed ipsis suis principibus , ac jurum donatoribus contemptim scriptis factisque illuderet, ut in Grallis & ante ostensum fuit. Ut jam videat mentiendi suum vetus vitium Gratiator , quod me vocationis sanctitatem legitimam sublatam velle persuadeat, quam tamen divino pristinoque vigori restituere propositum fuit,longe sugatis veterum novorumque Papistarum sagmentis, quibus tanquam Antichristico colore & pigmento, verum ejus usum, veramque dignitatem , Eccsesiae Christi ereptam cupiunt. , Alterum quaesitum est,utrumEcclesiastica ordonatione donatis, inde accedat specialis juris Sanstitas p qualis olim Levitis erat ex Dei 'ordinatione; id eum papistis
somniavit Grallator ; verum si oculos aperuisset, vidisset certe in scripturis rem aliter se habere. Vnus enim locus extat, Act 13. qui contrarium evincit. ubi narratur,
quod ecclesia separavit, & manibus impositis ordinavit Paulum & Barnabam , ad Praedicationem inter gentes: & quid inde an Paulus illa Cheirothesia iactus est Apostolusὶ vel Privilegio donatus, ut solis gen
118쪽
9tibus praedicaret cum Barnaba, atque inde Specialis juris Leviticam Sanctitatem acciperet quin imo jam ante factus erat Apostolus, & omnibus promiscue diu praedicaverat,Judaeis non solum, sed gentibus. Neque post acceptam Cheirothesiam aliis erat illicitum ut gentibus praedicarent, quibus ad praedicandum manus non erant impositae. Quid igitur communis juris speciale
onus acceperunt, quo solemniter suscepto, ita speciatim obstringebantur, ut quom
docunque alii hac vel illa occasione isti oneri se potuerint subducere , illi tamen indefesso labore ac studio huic se totos debuerint mancipare.
Undei nunc mapifestum fit quantis i posturis olim illuserit Christianis vetus Papa , & hodie conetur papula iste Walachrus , tam ample depraedicando illas, v cationis, maxime ordinationis, & manuum impositionis , formalitates ecclesiasticas, quales hodie sunt) quasi mirifieae sanctitatis authoritatisque essent feraces: Cum sanctitatem specialem non contulerint, sed potius in se gratulatoriae ; Benedictionis Msuscepti oneris fuerint testimonia. Haud aliter ac hodie dextrae datione sausta pre
119쪽
riculosum negotium proficiscuntur e fastus Antichristi ex hoc negotio suti in multis aliisὶ fecit tragicum lusum; cujus praetextu dein pastores superbire didicerunte ut non mirum sit, tam mirifice illos tumultuari , cum ad originis Apostolicae simplicitatem omnia me reducere vident; a qua moderatione tam longe recesserunt hodierni hierarchae; ut nunc totam vocati
nis & ministerii sanctitatem tolli putent, quotiens ab Antichristi typho, ad Apostolicam modestiam, coguntur resilire. hinc enim Gratiatoris clamores, quibus men tiendo tumultuatur atque clamitat: omnem ministerii & ministrorum dignitatem me cum fanaticis & libertinis tollere; quod praedicatoribus hodiernis, Leviticam αSpecialis juris Sanctitatem ademptam cu piam, quasi in illa non minus sita sint totius hodierni ministerii splendor atque sanctitas, quam ipsorum ministrorum dignitas: Cum ex antedictis constet, papisticum figmentum & mendacium esse, quidquid illi. de Levitica illa Specialis juris Sanctitate,
tam Operose nugantur atque garriunt. Vidimus enim ordinationem , quae Cheirothesia fit, Speciale onus, non autem Levi
licum privilegium contulisse Paulo atque
120쪽
Barnabae, quod si ne illa quidem quae ductore & moderatore Spiritu sancto factal fuit, id secit quid ex illa fiet quae hodie,
humano ductu, & humanis ac perversis artibus saepe celebratur, ut in Grallis monui, fateor multum quoque discriminis intercedere inter Paulum & Barnabam, & illos qui hodie ad prςdicandi munus ordinantur: id tamen nequaquam obstat, quin verum sit quod statuo: quia certum est smodo omnia recte fiant) illos qui hodie ab Ecclesiis eliguntur cum Paulo & Barnaba, id commune habere , quod manuum impositione Ecclesiis non praeficiantur, nisi primitus adi docendum formati sint, electi & vocati h: Deo. Sicut ipse Calvin. testatur in Comment. ad locum Act. 13. 2. & res ipsa aperte dictat in omnibus iis, qui ad sacra ministeria hodie promoventur. Quorum nullus admittitur, nisi publice, atque ipso facto ostenderit, se a Deo, ad docendum formatum, vocatum, & quasi electum esse. s Quae certe hodie omnium divinissima est vocatio, & a solis donis dependet; multisque paras angis , dignitate & sancti tale illam stiperat, quae sola Ecclesiae
electione & ordinatione constat. utcun-l - que enim speciale onus conferre possit, H s veram