Publii Terentii Afri Comoediae ex recensione F.G. Perlet. Tomus primus secundus

291쪽

PHORMIO

292쪽

Αeta Ludia Romanis, L. Posthumio Albino, L. Cornelio Marula, Aedilibus Curulibus. Egere L. Ambivius Turpio, Lucius Atilius ci Praenestinus Nodos seeit Flaccus Claudi, Tibiis imp. Tota Graeca Apollodora Epidi Eomecios. Facta est IV. Cato Fannio a Μ. Valerio Consulibus. iὶ Al. Attilius.

293쪽

ILud. Roman. Ludi Romani sive Circenses Ponuntur, ut alias saepe, Pro tempore Iudorum. Legimus autem

apud Liv. XXXIII, 2b: G Ludi Romani eo anno 556

in circo scenaque ab aedilibus curulibus - magnificentius quam alias facti etc.

Sed multo ante hi ludi ab Anco rege instituti sunt. De quibus ibid. Ι, 34 u Ludicrum fuit equi pugialesque ex Etruria maxime adciti; solemnes deinde annui mansere Iudi, Romani Magnique varie adpellati M. Λtque huius modi ludos usque ad Herodiani aetatem Itomae durasse, id ipse refert Hist. I, 35. Celebrabantur mense Septembri. Egere L. Ambio. Tum. etc. CL Inscript. Andriae. Sed Dac. vertit: re Par la troiipe de L. Ambivius Turpio, et de L. Attilius de Praeneste D. Facta est IV. Facta eodem sensu, quo data, relata, Paulo ante in prioribus. Vertit Dac. ει Elle sui repre- Senine quatra seis M. C. Fannio, M. Valerio coss. In hoc anno discrepant notando. Alii annum ab V. C. 592. constituunt, alii 5 35. proxime sequentem.

295쪽

ANTIPHO, adolescens , filius Demiphonis. CHREMEA , senex, frater Dem*honis. GETA , semus Demiphonis. DEMIPHO , Senex, irruer Chremetis. NAusISTRATA, uxor Chremetis. PHAEDRIA . adolescens , suus Chremetis.

DORCIvri , aricilla. PHANIvΜ, adolescentula , flia Chremetis. STILPHo, alias nomen Chremetis.

296쪽

IN TERENTII PHORMIONEM

Chremetis frater aberat peregre Demipho, Relieto Athenis Antiphone filio.

Chremes clam habebat Lemni uxorem et filiam, Athenis aliam coniugem, et amantem unice Gnatum fidicinam. mater e Lemno advenit Athenas: moritur. virgo sola aberat Chremes Funus procurat. ibi eam visam Antipho Cum amaret, opera parasiti Uxorem accipit. Pater et Chremes reversi si emere; dein minas Triginta dant parasito, ut illam coniragem Haberet ipse. argento hoc emitur fidicina. Uxorem retinet Antipho, a patruo agnitam.

297쪽

Postquam poeta vetus poetam n3n potest Retrahere ab studis: et transdere hominem in otium; Maledictis deterrere, ne scribat, Parat.

Qui ita dictitat, quas antehac secit sabulas, Tenui esse oratione et scriptura levi s

Foelia Mema C. G. m. in veri. Meti yoeta. Supseripi. Iedicens. Poetam ) V. l. Terentiam noMum. Sitidio) Ine. Hal. eo onen ii. Glossam sapi Lotium ) Sila metetim notatum vis. Prisci a n. inveni. Ante a Sic a Donat. In I. antiq. ante , quod recte resertur ad Terentia Iloe initium a destruetione personae adverearii sumitur, eoniunctum eum insititiatione Personae Terentianae. . D s. His ego addo ex Εugr. sententia notatum , Terentium vix usum e se Prologis, nisi quem ha-huerit adversarium. vid. va. 33, I .

r. POMq. meta Simile initium es.

Ad Ptol. Poeta Dee. Id est, qui signis lue in Andr. Prol. 7, ubi not. d. Heaut. Prol. 22.2. MIrM. au strid. Cum quad. vehementia. ut Andr. I, s. s. diam verisimile est, illum vet. poei. omni opera id egisse, ut ne Tereuliua seri-hendo innoteaeeret. Transuere. . Sieveti. sonantius , quod nos lenius di ei mus tradere. . DON. Explie. Par. transferre. Hominem. Comice et venuste inseruit. Insta I, 2, 73. Invitam h. e. ut relicto studio serihendi

otiosus maneat.

impudentiam. S. Tenui esse or. er ete. Vid. ad Ilerenti. IV. 8, tibi tertia figura Ora iionis appellatur altentiata. Attentia a autem, inquit auetor ineerius, est quae demissa est . usq. ad usitatissi-

298쪽

2iit,

TERENTII Quia nusquam insanum fecit adolescentulum Cervam videre sugere, et sectari Canes, Et eam Plorare , Orare, ut subveni ut sibi. Quod si intelligeret, Olim cum stetit no Vn, Actoris opera magis stetisse quam sua; Minus multo audacter, quam nunc laedit, laedere L

N unc si quis est, qui hoc dicat, aut sic cogitet, Vetus si poeta non lacessisset prior,

aquam I. et v. numqti . Feria ) Donat. ad loe. vi seriasu. Legit. et fuit. . Adoleseentiatim) V. I. ironiae. Ati eeer) Mu. ed. atidaeiter. Gederet Qui vulgo sequitur versus. Et mag. Nae. qtias fetis. Fab. huae Fa.. probante Be. eiecit, ut nec a Donati positum, nee in trib. antiqui s. Ithh. Bom hinci . Vaticano , et Vietoriano seriptum, nee boni quidquam sensus asserentem. . Petitus est, ut equid. Opinor, ah Λnde. prol. 3. Et lata Lindenhr. Observat, hune v. a plerisq. MSS. abesse.

Laevisisset V. I. pr-ocasses Miam. mam puri sermonis eo uetudinem.. Inde reete monet Don. imperitum nprieta indues eriminatorem, qui hoc ohileiat, quod proprium deheat esseeomiei stili. 6. Quia nusq. insanum ete.) Qualia

solent osse in eomoediis aliorum. Ideo videmur leves temiesq. quia

non in comoedia prodigia saeta sunt

et iragoedias coneltavimus. . DONAT. I sq. in nulla eomoedia Terentii. Insan. fee. adolese. h. e. insani personana induxit hiantes nititi. Insa

niam , fC. amore.

N T. Videre q. d. ge. IυτQεσθαι. Huiusmodi autem ere, a jugiens vid. Virg. Λ. IV. 69. R. Et eram plor. or. tir ele. M Haec ninis πιρρα et tragien est et ideo in comoedia uitiose indueitiar. . Do . Hie D.i. notat , Lavinium praeter

molem comicor. scripsisse una ule in-aanum adolesc-liarim . exedentem. se amicam suam in e rvam multitam indere tigere. eari s anum eum inse clari, cerream porro plorare et ora/Utit adoleseens aia Meniat sibi. Atqui vero de cerva. a eanth. agitata, et auxilium hominum implorante re

morat Ovidius . ex Potit. II, 2, 39.

tis nova plaetiit stibula.

o. Actoris v. magis ete.) a naopera et si fragii m Menteor. eomParat et laedit adversarium M DONAT. Quam sua. α Ita populum exeusai de non excieta sal, ulti , aetoli h. Llandi-inr , Poetam exagitat. v BIP tr. Min. multo Traus posit. est pro Multo minus.

ια. Si quis est) Settieel de populo.

lacessisset.

299쪽

NulIum invenire prologum posset nOVnS, Quem diceret, nisi haberet, Cui malediceret. i, Is sibi responsum hoc habeat, in medio omnibus Palmam esse positam, qui artem tructant muSicum. Ille ad famem hunc ab studio studuit reicere; Hic respondere voluit, non laceSsere. Benedictis si certassci, audisset bene.

Quod ab illo adlatum est, sibi esse id velatum putet.

Posset L. antiq. Potuisset. Is J V. I. maleialetis. In medici C. G. m. in marg. in pullieo ; qtioniam poetae boni indis-

remor diaerantur . utrum laudentiar an Di perentur. Quam glossam sere eand. Braus eum auo Cod. edidit. Imam v. I. Mictoriam. Re ore ) C. G. ni. et Bro. C. e. stetit antiquiss. li. reseerv per tintimi. Andr. II, 3, A. Addo D Leob. ad Liv. IV. 5Σ, qui lectione ad -- pro Mile re testatur haee et similia verba tu optimis N,S. iis exarari solita fuisse. Etiam versus emissum i requirit. ut Virg. Eel. III.

modo non hominem, ut Ileaul. Prol. gr. sed verba signi sient.. M us M. Poeta, quem opponit veteri . va. t 3. Eat aut in noωias i. q. ignotus; cons. Platit meti. . II, 4, 3. Perstringit ita adversarium fama sua gloriantem. rti. Otiem dia. nisi ete. ) Non ea causa Deologus a Terentio ponitur . qua solet Ptologias diei , ut sinetam Commeticlet, et argumentum dicat, sed inuitiis modo maledicat adversa-xio. vid. Λnde. Prol. 5 . not.16. Ia sibi resp. h. hah. II id. sere in Andi. Ptol. 7, et Eun. Prol. s. In meta. Palm. esse etc. Par. in marg. Graeci, κοινος o ctγωυ. Et Nartitit. epigr. α9 : in ad digitum positia con

currere Palmia..

t . Posit. Pro proposit. me. IV.a,8. Qui aret. tr. mtis e. in qui comoe dias seribunt. . Di X. Heaul. Prol. 23. 18. Ille ad famem ete. CL va. a. Qui poetam vituperat, ad inopiam facile redigit. Nam poetae Probi vendebant tabulas suas, et harum pretiis alehantur.

xerat . in media Pra tim. Benediet. Cui eontrarium Maledictis, vA. 3. Ddisa hene. vi Bene ni ἀγε est henecliei, laudari. . D N. Contra Hee. IV. 2.24. Similiter Ennius ap. Geis. XX. io: . Haud doetis dieiis cerian s. sed maledictis. vat . Ial. est Q. d. emn memora-iuili est; titi Cie. Λ. D. I, et . Sιιι id

300쪽

De illo tum finem iaciam dicundi mihi, Peccandi cum ipse de se finem fecerit.

Nunc quid velim, animum attendite. apporto novam Epidicazomenon, quam vocant comoediam fis

Aeerit ) Vulg. non faeie. C. G. m. non faciat. At Be. omisso non, repoti. finem fuerit reeto. Nam merito illi Tu non suspectram est, ut a sententia exorti m. quam Donati esse praedirant direntia. υ Quoniam ille non de- sitiit mihi mule ieere, ego desinam ei maledicere. . Qua tamen sententia opitior Dihil hono Christiano dignius. Improbabis autem iuud non, si . quod supra est, respexeris. adlatum est, retiliam; improbabis etiam ex Andi. Prol. 22, 23, ubi similiter Poeta adversario lacessenti par pari referre mi

natur

Epidieazomenon Be. ed. Didieneomenen, idq. ex D uni. Is enim ad Ioe. ita: Hie manifesto arrat Teretilius et Dain haec subula quam transtulit, ΕΡ-dicazomene, s. Ῥ, riui καtοαευη, dicta est a puella. de qua iudicium est rquum ait alia Epiclieaetomenos eius I. Apollodori. De huit ergo di te Epidi

et me uun ge ieee. . Quo tamen crimitie ororia Douatus Terentium gravat, hoe id. M. a Poeta ad ipsius eriminantis inendosum . quo is usus ait, reto quia exemplar. resor. Eoa. sere sensu qtio supra Vs. 6 : hoo sibi res naum. Sed relatiam posuit, quia dixerat ad Itim, ut esseeret παoolantου.

22. .fae. die. mihi) Sie Cie. Tose. Q. II, tr α quem sperandi sib., euia d. hene Aia di sinem proponerent. πα3. Pec ridi) Maledieendi. Diguum est notatu, quutilum allis posuerit in delectit et eollocatione singulorum: Da illo Ae se; tum cum ς finem fac. direndi , snem seo. Peccandi. Haec inde oratio auribus iacile poterat

placere.

24. Nunc q. Mel. Supplet Donat. α quaeritis Τ tidib. Epidi rom. Mur. in marg. Epidicazomenos agens de possessione rei seu vindiciarum. Epimeasta , lis vindietarum. . Et notat Donat. . Hanc comoediam manifestum est prius ah Apollodoro sub alio nomino. h. e. Emδικαζομευου, graece scriptam esse, quam latine a Terentio Phormionem. Quamobrem nulla dobitatio

est, hane solam esse, eui nomen poeta mutaverita et errare eos. qui

in hae Phormionem parasitum putauia formula litis, quam intenderit . Nominatum: quum graeea lingva si

mus sparteus et atramen nauticum sie

dieatur. a ruitis rei uel eapaeitate vel utilitata etiam ab Apollodoro parasi itis Phormionis nomine venit. ΑΗd Stulteri Leeth. Λudoeid. pag. 34. Pater xi intestato inortuus es et, is, qui genere esset proximias, lege tuisbebatur, puellam sibi in matrimonium petere, si nod dieebatur, ἐπι- λωψ dii vj et imκ ἡρου r et tum vi