Episcopus opus tripartitum ethicopoliticosacrum non praesulibus modo, sed omnibus in christiana republica populorum moderatoribus, principum consiliarijs, diuini verbi concionatoribus maxime accomodatum. Alexander Sperellus Eugubinus antistes e colle

발행: 1670년

분량: 329페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Gersom. ines cuius tit. quid R qua sitet studeli debeat. l p. st m. De morab.

7o . Pars Secunda.

eontilio factum est, ut qui Christianae Religionis Magisset ad saeras illussea adas .

scientias populolque erudiendos a Deo designδ et ut, abalienato Esensibus ani-omo, ad Diuinum se serri tribunal videretur, ubi cum, quιs esset,interrogaretur, ipsoque respondente Christia σοι Ium, horrendum illud diuino ex ore intonuit .

Verberum fulmen ad verborum tonitru subsecutum inde fuit, quibus eo usque vapulauit, donec iuratus assereret, se numquam in posterum, ad purulentos hu-hieetaoda librorum Latices linia δdmotur m ,. Nefas etlim est,nullum liac.in re modum spruare, cum fieri non possit, quio via factam si luterato m stud ijs noster simul animus abduca inret e profanorum libro rum fame Oacrarum nauaea colligatur oportet. Antiquo tu in Poetarum Orato rumque lectioni debet se novi um quisque, no trarite, sed --- dari: ad ali quam temporis coaram mutuum se illis dare, nec rebus grauioribus addict s ho- illa illis impertire, obitet eos. lectitare, o υeia peregνισaudo stercuννera. ad hanc rem e Tropologico sentu ea Gemea AIexandrinus accommodat, quae omnium risapientissinus. olismis dixi Nes multus 'pudamna n. vi inter illecebras profa- λtra ieientiae . quae aliena poni di percSrina a limanda est, ne immoreris, ne a castissimis iactae lolentiae ample ibius ynimus tuus auellatur. Quae de Ioephisiis olim iocatus Ditius Auguitinus est, aptari opportune possuntiis qui toti rebus speculandiu intersunt, dabo .lla . Suar qui deseνιιι υινιαιιbus ma num istis,id facere p. ηι, si v isersm banc corporis molem coriosi imὸ ρe -

HAEC igitur si ea ut e sapientErque setitaueris , requitanum uidetur, Ut tum

concioia ando., tum scribendo Ethnicorum authoritate scriptorum sermo ne in i m Ol nes 1iiuul armes , stim quia veluti tolia, quibus fructus ornantur ssacras icientias illustrant, tum quia nihil ex oratoria officina dari accommodatius potest, ad iniquos ivlpos Calligandos, eorumque vaecordiam contetendam, qui in si quae ipsi Ethnisa sint plerum de victutis amore, odioque νitiorum , ad eos Vulne- Drandus de euincendos adhibeas, cum clare percipιant, non tam Sanctorum Ru thoritate quam lumine Ιἀζι ouis obstringi; ου bicumq; enim veritas ditur, ibi Deus

datur , author veritatis. Quis cmdat 8 si Platonis libris, e Man e haeorum Castris ad Christianae militiae tentorιa gloriosa se fuga eripe te Augustinus edidicit . post quam autem Romani oratoris Horiensium serio peruoluiss)t, hoe est Aeademicas quaestiones, quibus ad Philosophiae studia lectores exei tantur, saeris diuini Rura adeo fiammis exarsit, ut se ipsum totum exuere t , immortalis sapientiae desiderio incensus, totum se illi deuouereris P a tonieis item docti inis, quibus ad Deum cog ostendum validissime illustramur, Christian fidei captiuum te Iustinus Phil sophus tamariae mancipauit, ut pro eius sanctitate mori duxerit gloriolum I suae pietatis primordia ex EpuIcto hausisse Diuus carolus profitetur a de si hos inter excetllos viros non absque audaciae nota mihi , locum usurpare fas esset, de m quoque pronunciarem, quod dum libertate pleni s me fruerer, nuItaque ad se cἔδrum rcium aRorem propensione icaeret, ex una Senecae sententia earum dςfi'o decio

72쪽

in l. p. LVI.

. derio primum e inriti Augustae tamen Virginis vi, quae terribilis est υι Castrorum aeι es ordinata persectum opus hoc fuit, subactumque cor me irin , adeo ut lacris metobstrinxerim , licet ad sacrum nuptiale designarer . Quot lunt viris flagitiosis, qui Christiana sacroque e fonte petua axiourata deserentes, ab illis audiendis au res ablegant, nisi profanis quibusdam illecebris eorum oculis blandiantur ξ aspera acerbaque virtulum medicamenta reiiciunt , niti nectareo aliquo liquore perfusa eorum fastidiosa labia utili voluptate liniantur, fabula,quae moribus compOnendis attemperetur, validior aliquando est, sacris illis effatis, quae e Prophetarumore petunturi audientium infirmitati indulgendum identidem est, ut sanentur I sed accipe Petrum Blesensem. 2.ι. agia auris histoxias, fabusosa intersero, sed de fa- εν ν i. ινἰ4rum gentilium moralitare qua adoqueforma eradirionιι eluitur: suoniam fas est a. hoste doceri. Verum maiora adhuc superlatu: ut enim improbum aliquem Seriptorem foeda que heresi scatentem scientiarum armis proflisemus, an non requiritur, ut ea Op

ptime calleamus, quae ab huiusmodi farinae hominibus pertrabantur ξ immane B Uygu Goliae caput suismet armis obtrucandum est; praeterquam quod, ut celeber rimul Canonum Magister ostendit, ad saetae Seripturae cognitionem scientiarum omnium lumen inseruis, dummodo in ijs usurpandis moderate quisque se gergi,

Iuba I Ingenu, eloquentiae robur, omniumque litterarum choragium , quo Aegy Ptij, Mabes, Latini, Graeci tam selieiter excelluere, insigni Deus beneficio in eos eriuauit, cuius arbitrio tum in probos, tum in improbos viros munerum suorum opulentia destuxit. non tam ad eos, quam ad nos illustrandos 'eorum ingenium , Deus ditauit: non sibi, sed nobis desudarunt, nostraeque volitati prospicientcs , Diuinae sapientiae in se tulerunt: populorum sibi auram colligentes , colligendum nobi 4 dedere suorum operum fructum. Quam praeclare igitur Rodulphus. Cam ο-- Λιι ριentia a Deo Dorisno sit, illi qsi prefctam Dei cogaetraonem minimὰ habueνunt, apsi. Dei ιamen munere filaminati, quod veritatis attinSere iuverunt a uobis υτι trus quam μι δε rapium reliqueriant. Si Hebraeis praeceim Deut, ut aum argentoque Aesyptios spoliarent, annos dedeceat Sapieatia: thesauros, quibus Ethnicorum libri splendescunt, ad sacras adoricendas scientias accommodare e Si peregrinis illis opibus Diuinus cultus effulsit, peregrinis etiam icientiarum thesauris conciones nostrae, volumina nostria, quae Diu Inx Maiestatis tabernacula quaedam sunt,perbellE utiliterque gemmastent. 3-νum dr arvorum cum vestibus ab Aegπ s petimus , υnde mmmo tabernaculam strin de fabν cemus, c-- mundanos Poetas ες PMusi bos legimus , ut is diuinis eloqώjs Ia-

Quin, ut veritati serviamus, quanta qua ta ea sunt, quibus veterum scripta fulgeseunt, e nostro sunt eruta, nec iplis debentur at nobis.

Documenta omnia, quibus non tantum Pythagoras & Plato, sed Homerus alῆ-que veteres tum e Philosophis, tu me Uatibus litterariam Rempublicam irriga eunt, e silia Seripturi, primo vehite fonte, ipsos hausisse, Clemens Alexandrinus asseruit, ut steriles suorum operum campos eius auxιlio fecundarent, Quis . DPoetarum,saia Sybi min, vj non main. de Pyophetaram fonte potaueriιὸ sic Ter- ἔ j. 'inllianus. argutissima eorum aeroamata, sententiarum pretiumma, quae posteris tradiderantis saetis paginis ditissimi tanquam ex ossietna ingenioso furto illi conuersarunt: fauet etiam Diuus Ambrosius. Nostrasunt sua is μειωβρεὸν - uneris de binop astant. Ad turpes suae superstitionis species Sanctissima nostrae fidei Mysteria non Neemere tantum ipsi transtulerunt, sed etiam impie sordidarunt; quis ergo prohibeat, ut illa nobis veluti nostra furtoque indigno sublata non rapiamus ab illis, sed nobis ipsis reddamus Non solὐω formidanda non sunt, sed ab eis etiam tanquam iniu- 1. de do.

spassessoribus in nasorum usam vindicanda. sie Augustinus, eui pariter Beda suf- ese Christi

fragatur

Annon Sybillae, annon Orpheus alij que Philosophi, Vatesque plurima De Deo

pronunciarunt , quae miserrimis obccecati tenebris ignorabant quis autem neseiat, elatissimam prae alijs eam esse victoriam, qua suismet armis hostes fodiuntur de aereunte

73쪽

γα Pars Secunda:

Indoctorum gitur est, ut docet Nazianzenus , pro lanarum litterarum studiia damnare , eo quod sibi pares alios vellent, .dg toque animo patiuntur , ur ad tuae Anoctem inscitiae alienae dies scientiae elucescat; quandoquidem , rater omnes nis

Verum nihilominus inficiari non ausim,quod cum pericuissε sit plenum opus aleae, si eut prudentis Praesulis est moderate illis vii , sic etiam ad eos spectat, ut rete is spinis rosas tantum legant, di solertilIimarum apum indolem imitati,ex ipsis amarestentium herbarum fibris dulcissimum mellis succum exhauriant ut aurum, obtiEum& purissimum eruatur, quascumque immixtas sordes debet excutero: Tam pretiosa gemmarum omnium veritas est , ut vel inter foeces cloacarumque

colluuiem sit diligentissime colligenda, suoqi decore induenda . Quod si de Viroi- vlio incondita horridaque Enni; carmina peruoluente, Cas odoro teste, dicebatur, Aaνam ἐfle νς νe quaνit, hoc idem lasest, ut nos operemur, dum e Philosophol rum luto di sordibus Poetarum pietiosissimas Semmas e piscamur, di autum erui

mus veritatis.

Diuina apud Hebraeos lege sancitum fuit, ut quotiescumque aliquis ε seruilista conditionis ignominia, ad connubij decus nuptiarumque delicias theminam capti-

Deutera . uam efferret, crines Sc unguium extrema ei recideret, Oa radet easνiιm, o circumcideι υngues. Serua haec, iuxta Diui Hyeronimi sententiam,sapientiam humanam adumbrat, quam si vel leuissimo amore dilexerimus, superstua inutiliaquo sunt ei resecanda, Idolorum encomia, quae sunt magis portenta quam num in turpium amorum illecebrae, omniaqne illa, quae saeculi amorem fouere aliquatenus possunt: ex aduerso autem quidquid boni ipsi inest, ad nostram utilitatem, ad fidei inerementum, ad viiij dedecus , ad gloriam triumphumque virtutis transse. tendum ingenij viribus est, sie prosecto sapientes illi, qui ex Athenarum Lyeaeo ad Latii palestram Philosophiam transtulere, secerunt. qua de re Romanus ora. V.,. tor se gloriose circumferens ait, Meam semper is rictu uit, omia nostros,ouιρεν 'ρ ' ρ fvienti.s inuenisse qaam Graecos, aut astuta ab illi fecisse meliora, qua quidem duisa saluissor in P aus elaboνaνest . Quin siluestria intε cundaque humanae sa- pientia germina si in hortos sacrae scientiae traducantur, fertilescunt, ruentiqueo venustate donantur: si domesticis nostris plantis acerbi veterum fructus insetaniatur protinus dulcescunt & eondiuntur; si sacro calamo scientiae humanae tractentur, prosanitatem omnem exuunt, induunt sanctitatem, domosque nostras inhabitant non ad imperium ut dominae, sed ut ancilIae ad famulatum ἰ quae originem terrenis e sordibus trahunt, illis ancillari . las est, quas e veri Iouis capite Diuinus amothb. e. 13. emisit; ut enim egregi E NaZianzeuus docui AH issimam est,in sapis itas i,haa, Π qua calestis est nobisque diuinitas concesses domiua sis huius tofera terrenasee disii

Quin etiam aequissimum est , ut vera sapientia triumphans h ranis a seientiis pigmentatis velut a puellis curru ducatur . de Dauidem imitati, qui Itali Melehon aurea eorona detracta aureum ex ea sibi diadema construxit, nos pariter profa-nν Pata, nae sapientiae idoIum quocumque vitio, omnique macula exuentes, ad sacras eo

vertamus disciplinas, de ex eis pretiosiasimum ad Christi fidem omniavi, diadema maiormemus.

74쪽

Caput Decimum quartum. 731 Quam indecorum sit, Vt Venationibus Episco.

pus Vacet, dc inter canes equosque ad sola. tium Versetur tria demum Venationum commendanda genera designantur.

CVM in huius secundae partis exordio de ijs egerimus, quibus Episeopi obstringuntur , ut rite impolitum sibi munus exerceant, eaque Omnia evitent quibus eorum dignitas obseurari aliquatenus possit , ut ordinis pulchritudo seruetur, ad ea nunc singularia, quae prohibentur , accedamus oportet. Primum ex his 13 nobis obijcitur ad sylvestres seras eapiendas venatorium exercitium ἰ licet enim belluas venari & eapere nullius in se nequitiam labis videatur admittere i cum eas ad hominis obsequium & viam Diuina Munificentia designauerit, humanoquea imperio subiecerit, iuxta illud e lactis litteris. Et terror vester ac tremor sit super

cuncta animalia terrae, o supeν omnes volucres eali cum υniuersis,qua mouentur super erram : omnes pisces maris manni vegra tra sui sint, ct omne quod mouerar ct υi

sis erat inbis in cibam . lege Aquinatem haec explicantem. Et quamuis ad corporis exercitationem, membrorumque robur, ad laborum militarium disciplinam, venatoriam artem in sua Republica Plato instituerit, & ad eam elues omnes extimulet, ut disertissime Xenophon scribit adhuc tamen exercitationem hanc inis decoram prorsus Episeopis esse Religionis Praefectis & rerum saerarum Magistris, nullus profecto negauerit; quapropter ad eam ab ipsis remouedam & averrucanda, unanimi suffragio conuenerunt, tum Concilia, tum Pontifices Maximi,& potissimum Agathente & Quartum Aurelianense Vigilio Pontifice & Iustiniano Caesare C imperantibus, cuius decreta, virorum tum doctrina tum sanctitate praestantium calculo roborata,Gregorius Nonias in Decretalium libro inseruit, Ossopum, nef0teram, aus Dιaconam, canes aut accipitνer , aut huiusmodi ad υenandum habeνε Τ non liceιὲ quos si quis talium persanarum ια hac volvtate sapius detentus fuerit, si ς P p det Episcopus est, trisus mensibus a communione, si Pre θιεν duobus, si Diaconus ab om- di i ta ui s.lo βοeadatur Uniuersalior inde Canon adscribitur. Omaibas seruis Des titi venationes er oluaticas υagationes cum canibus o accipitribus interdicimur . Quia vero in Gallijs potissimum frequentissimo usu exceptum fuerat, ut plures Episcopi ad aulam accedentes Regem venationibus studentem prosequerentur, vi cum eo opportunitate data suis de rebus agere possent, & h Pastoribus in vena. tores transmigrantes,canes & accipitres non leui numero educebant, Concilium, Matisconense Secundum,Pelagio Secundo Pontifice , qui Diuum Gregorum antecessit, imperante, veterem in huiusmodi venatores Iegem noua lege confirmauit, ane M. Dquam inde pariter Moguntina Synodus roborauit. Quapropter Nicolaus Pontifex ad Aluinum Archiepiscopum scribens iure merito conqueritur, quam plurimos tum E Germania , tum E Gallijs adesse qui venationi studerent quia vero ex his immoderatissimum ea in re esse Lanfrancum ad Iescentem Antistitem audiuerat, praecepit, ut Synodo Prouinciali eoacta Archi Iu δ' piscopus illam ei prohibeat, poenas ei etiam indicens, quibus a piorum caetu ab

scinderetur.

Anno ctiam Domiui quadragesimo quinto supra septingentesimum, cum adu suntina sede spoliandum Gerulionem Antistitem patrati homicidi reum Synodus in Germania coaluisset, Samstus Bonifacius ApostoIicae Sedis Legatus valida oratione Christianae Religionis dedecus explicauit, quod Antistites plurimos ipsemet inspectauerit inter canes& accipitres, veluti per iocum sacris rebus dandum

tempus absumentes .

Compertum denique illud sit, nullam fuisse artate mi qua Diuina Sapientiata ,

Para Secunda. Κ cuius

75쪽

c de eleia

venat.

quod vena toribus.

Pars Secunda:

euius legibus orthodoxa Religio illustratur& componitur,' ad vitium hoe euela

etendum di penitus eradicandum non impensὰ studuerit, adeo ut, licet auium venatio. d animi aliquando laxamentum possit a reliquis lythurgis exerceri, adhue tamen indeeotam semper Episcopi esse Glossa docet, quamplurium Canonum

sufflasio roborata.

Interdictionem hane plurima argumenta suffalciunt, quorum quodlibet tantae virtutis est, ut molestam hanc pruriginem ab unoquoque satis posset eradere. Prima inter lite sedes illi deturiquod in commendata nuper Epistoli Pontifex Nico

laus usurpat, hoc est, venationem profanis tantum di otiosis viris congruam esse, munerique Episcopali prorsus aduersam. Μοθὸ iuueais dicitur, qui iuuenilibus desideνjs aecupatas nalla grauitate ebstringitur. De iuuene illo Episcopo sie Pontifex . Quamam protecto inter clamores & insolentes venatorum voces seruari morum grauitas potest i inter eorum lincompositos clamores & mores quae animi compositio, quae moderatio inter effrenem eorum licentiam, & tot inter vitiorum umbras quaenam potest lux virtutis inextincto splendore fulgescere Ipsim et Flancisco Petrarchae studium hoc venatorium , ignauis solum di cessanis Blibus adolescentibus congruere visum fuit, Nuης inrelliso adolescentis imberbis vitium, illudque ex Horatio carmen recitat videt equis canis que o aprici gramine campi. Demum addit, non longe etiam alienum a caditeris viiijs, quibus venatores scatent, eum esse, qui venationi exercendet se propensum ostendit; quae autem stat venatorum vitia idem Vates carminibus illis describiti cereus in vitiam stem, monitor ibas asper,

Psilium tardus prouiser, predigus aras a Sublimis , capidus , cir amata relinquere pernix :

Desiderium Uiennensem Antistitem Diuus etiam Gregorius arguit,eti quod iuuenes Grammatices elementa doceret, e qua re non leuitεr tanti ministersi iubar de nigraretur, eaque praepedirentur, quae animarum saluti comparandae exiguntur ; quanto acerbius ia eum Pontifex Sanctissimus intonasset, si in agitandis feris, et inter canum auiumque rapacium blandimenta di iocos, eum dies & hebdomadas absumentem inspexisset Secunda ratio est , quia cum Antistes ad populos audiendos , ad animarum si-lutem comparandam, & ad ardua sui muneris negotia, stolas animi vires debeat impendete, inter inutiles artes, de leuissima venandi studia, nefaa omnino est,ue pretiosissimum tempus dilapidet, cum hoc potissimiam venatio habeat, ut vallis dissima quadam vi animum distrahat, & ab aliis rebus agendis abdueat, adeo ut lieet in cubiculo adsit, animo tamen circumua Setur nemora,canesque semper me

ditetur; hinc illud Claudiani,

Mens tamen ad sylvas ct sua lustra redis. Hae de causa votis ardentissimis Deum Fraciscus Petrarcha fatigabat, ur eGallia venatoriam hanc luem in Italiam transferri non permitteret, cu mediocris tantum notae viti & ad magna gerenda sint impares, qui huiusmodi oblectationi festa dedant. Illud etiam addit maxime Perpendendum, & hic opportune inserendum, Sape tigere potuerunt O Platonem Philosephantem o Homeνam Poetasumi ct Taι- tium Orantem, o Caesarem triumphantem, Venantem pato nea legerint. Sic pari tetego dixerim, Athanastum exhibent sacri Annales inuicte, tum voce, tum manu in potentissimos Tyrannos nostrae fidei leges propugnantem , Cyprianum, verbis seriptis, sudore, sanguine temper maxima meditantem, Chrysostomum ad proinsiganda vitia, Dratoria o luggestu fulmina evibrantem, Augustinum in Haeresis Hydram totis Viribus incumbentem , Ambrosium ad Sacerdotalem dignitatem ante tendam in p ludatos ipsos Caesares obarmatum , Thomam Cantuariensem exdes inter de vulnera Sacerdotii iura in Regem immanissimum defendentem,Stantilaum s qui Baptistae zelum imitatus, imo aemulatu sint Bolestat Regis obse nassordes imi ugijt,Carolum Botromeum populorum utilitati totis vitibus desuda

et nv quidςm haec de alia magna, maxima facievies lego, venantes non iςgo Tertio

Dissiligod by Corale

76쪽

Caput Decimumquartum. γς

Terti5 Iam adde, venationem Episcopali mansuetudini nimium aduersari; Im Amanis exercitatio est, cruenta , ferox , ideoque in sacris paginis adeo reprobatur, . ut eam pessimam artem Diuus Augustinus appellet,& in sacra Scriptura mali sem- p per aliquid venationis nomen portendae. O Quapropter quod in nostra vulgata legimus , quod Nembroth ,fuit robustus -- .ator coram Deo, ex Diui Augustini sententia habetur Contra Dominum : & quidem meritor primus enim ille fuit, qui superbia mentis eistaenata turrim Babel in Caelum moliretur. Quo igitur ad essingendos bellteolas Duees, Ze pugiles strenuos opportunior venatio est, tanquam imago quaedam Ee Idaea belli, eo magis indecora videtur ad Episcopos instituendos, quos Deus eligit Pacis administros& conditores pietatis . Quin tam religiosus hae in re fuit Ditius Augustinus , vel et thalis culpae taceret reos, qui vel ip sis venationibus spectandis adessent .

f. I.

AD quartam rationem aecedo, quae in eo sita est, quod si ab Episcopali Sacerdotio aliena non esset venandi exercitatio, consequenter utique fas ei scisci, canes accipitres aliaque id genus educare, de parem pauperibus, quos θύPatrum loco enutrire tenentur denegantes, in animantibus enutriendis esse Iaringit simos. Hoc tamen an non Christi Domini leges euertit Non es bonum sumere panem μον am ct dare cambos. Quid sane deformius 8c monstruosius excogitari Potest, quam pauperum loco, quorum sordibus ipse Christus obuolutus delitescit, canes habereὸ Quid iniquius . q iam dum urbes pauperum gemitibus resonant, tot fami liae . ix glega io pane fruuntur , Se quod a quo animo serri nullatenus potest, tum tot pucllae venalem pudicitiam obiectant,nec tam febri seruescere, quam palla ere fame alij coguntur , Episcopi domus Canum greges de Aulum rapaeium turmas pascat de saginet ρ Si e Diui Hyeronimi sententia , Gloria Discus est , paa-

honestius de iniquius opes suas ad canum saturitatem ad auium delicias decoque- re an non quae donas canibus, pauperibus suraris 3 leue est; non furtum duataxat est . rapina est, sacrilegium est ἱ sed audi Hyeronimum. Amιca qui viam νι-- βρενι furtam est et Ecclesi/m frauda e sacrilegium est: accepisse, quod pauperibus re Modam sit, or esurientibus plurimis υσι cautum esse, veι timιdum, o quod apertissmi sceleris est , alleuid ιnde Abινμbcre, omnium tradonum cra delιtatem exu-

erat.

De sareularibus viris Hebraeus Philo disserens, magnopere eoarguendos eos ait, defit Mutiquorum magis amori est, ut equi quam homines saturenturi qua ei iam in te Iu- o culentissimus est Tcrtullianus. Diuus autem Bernardus ad Archiepiscopum Senonensem scribens, turbam pauperum in eos ingemiscentium exhibet, qui ne te uiter quidem necellitatem adiuuandam cogitantes, toti sunt in equorum phaleris maiori pompa exornandis. Gestum suum hae faciat eloquentia Bernardi. Iumenta

in adιuntur onusta gemmis , σ nostrae non curatis crura nuda caligulis: annuli, eat nota, tintinnabuta, Hauata quadam corrigia maItaque aI- ram speciosa coloribus , quam pretiosa ponderιbus mulorum deflendent ceruicibus, fratrum aurem lateribus , , nec semicinetia miseνantes Vtonitis .

Plaesentem usq; ad hane diem omnium derisionibus & contumeliis exeipitur The rhi lactus Constantinopolitanus Patriarcha , non alio nomine ad eas insulas indu endas euectus , quam eo quod Caesareo de sanguine nasceretur. Exquisita hic vo Iuptate fruebatur in magno equorum grege delicatis dapibus educandor qua inire tam impotens sui de velut amens euasit, ut cum seria quinta magnae hebdomadae, qua Christo Domino pareotatur, inter sacra quibus operabatur, accepisset, equam peperisse, celerrime sanctissimum munus expediens, ab ara processit ad haram , ut enarum ex equa pullum inspiceret; quo peracto ad templum redi jt, ad satras cantiones Christo momenti dicatas absoluendas. Verum quam certum illud Per qua pecamur, per hac o torquemar, Deo permittente factum est , ut equa

77쪽

Pars Secunda.

cap. .

c. Esau I l.

quem premebat seroeia , in aduersae domus parietem tanta violentia impingeret, ut sanguinem expuens motbo grauissimo per biennium laboraret, tandem quo A extinctus ad diuini tribunal Iudicis se sisteret rationem suae intemperantiae Deo redditurus. Sic propemodum , qhi pauperibus neglectis venaticis tantum canibus enutriendis vacant, timere non leuitet possunt, quod nisi Actaeonis instat in ceruos immutentur, sint suis a canibus in suis opibu4 deuorandi de Stygiis a Cerberis sit eorum spiritus discerpendus.' Nee leue illud incommodum est, quod ex enutriendis canibus & auibus ad venitionem accommodatia enascitur, nostro gradui inhonorum . Cum enim e Concilii Maliseonensis sententia, Episcopi domus Sanctuarij loco habenda sit, ubi saeri tantum hymni, diuinaeque cantiones resonent superas auribus inuidendae, quid ex huiusmodi belluis ibidem habebis, quam inconditos clamores, ct strepitus permolestos P quid ξ qui ad Antistitis colloquium accesssi rint, non ad iactarum actionum speciem , non ad pietatem excitentur, sed vel ab oblatrantium canum molestia quatiantur, vel a mordensum ferocia expauelcant ρ An non monstriloeo hoe esset, omnibus inuisum,omnibus 4bhominandum . Custodienda est igitaro . Elisualis habitatιο himnis non iatra ιbus, operibus bonis non morsibus υenenosiis . Vbi igitur Dei est assiduuas cantilena, in. 7rum est, ct dedecus grande, canes ibi vel

accipitres habitare.

Quinta demum ratio sit, quod venatores in sacra Scriptura reprobantur, eosq; tantum venationi dedito. recenset, quos sibi inuisos Deus habuit, ut Nembroth Ismaelem & Esau i hunc sane Diuus Hyeronimus asserit, venatorem ideo fuisse, quia perditi sitimae conseientiae Vir crat, nullumque e venatorum numero inter Sania

Multo autem magis inter veoationes Antistitum petas elanguescit, cum manis siletudo, qua Sacerdotes fulgentissime veluti semina coronantur, inter venati num fraudes & caedes non iculter vulneretur , quapropter non immerito crudeli. tatis ministeriain Dinus Ambrosiui venandi studium appellauit, Diuus vero Hye-Cronimus in ea fuit sententia , quod venator idem omnino significet ac virum incultiam, rudem, asperum, fermem. , i cruentum . Agreste feri numque hominis mistentum, in qua nihιι ρνιι διαι, visa ius ac blandias i sed rusticarum Blua pastonam

videatur , ostenctur, cum venator dictιών.

Quin D emones ipsos imitari, venari est cum enim infensissimi sint humani generis hostes, toti sunt, ut fraudum retibus animas aucupentur & capiant . has ille insidias non sine gemitu significabat cum diceret, In Dia hac qua ambulabam, assionινώαι laaueum mihi . cum autem expeditum se ab illis agnosceret, rursus litabundus inclamauit. Vse liberauit me de la aeo venantium . Cum ergo venandi studium longissime a moribus, quibus componi debet Antistes abscedat, incredibile dictu est, quam ex illo Antistites perniciosi alijs de sibi sint, adeo ut opportune illud hic interendum videatur, quod olim Plutarchus. Parei ludentes peιunt ranas saxis, Oιlia seria tacta commariuntur: se nos nimira venamur, sed serio occidimu . . . V in saeculares viros increpans Diuus Ambrosius, qui in solemni quadraginta dierum ieiunio venationi student, eorum ieiunia Deo inuisa esse pronunciat,auidpνadest ieiunare Uisceribus , ct luxuriari venatibus , a mnere cibis, errare peccatis nee sibi quae hiic usque dixerat acquiescens, alia paulo inserius superaddit, An putatis ilium ieiunarefratres, qui prima diluculo non ad Ecclesiam υigilat , si μν-Iens congregat seruos, di ponit reιia, canes producit, salius Artua que perlustrat, seruulos inquam sicam peνtrahit s=tasse magis ad Ecclesiam festinantes, ct Ualaptatibus suis Peccara aec mulat aliena, nesciens re m se Muram tam de suo delicto , quam de

Quam inique hoc Deus serat in sacris viris, clarissime in Hugone Constantiensi Episcopo significauit, hie enim venatum semel accedens , di virides adhuc segetes ad icras urgendas comprimens, fulmine caeli ius immisio, suummet equum vn

cum suis Q venatoribus comburi prodigioso igne spectaui x. E Non

78쪽

Caput Decimumquartum. γγ

Non tamen re Iigiosus adeo hic ego aliquibus videar, ut ab Antistitis solatio re A moueam catellulum aliquem, e euius societate non recreari tan um alι quatenus possit, sed ex eius tum amore , tum fide plurima documenta percipiat, tum sibi , tum populis salutaria i sane ex his unus Diuo Goficedo Ambianean Antistiti erat, cuius etiam saluti se quodammodo immolavit; cum enim aliquot amphorae viri missae ad eum muneris loco tuerint, suspicioque eum subierit, quod perditissimaest minae opera veneno fuerint infectae, ad se citatis experimentum , panis frusti linium vino illi imbutum suo catenulo obtulit degustandum: degustauit ille,de a validissimi veneni vi in Episcopi lecto cruciatur decubuit, simul dc occubuit.

SI tamen adhuc nostrum aliquis venationis amore capIatur , non is ego sumis, ut ab eo hanc animi oblectationem eripiam: quia tria venationum genera II subministro, quibus quo studiosius ipse vacaverit, eo se digniorem tanto Sacerdotio exhibebit, Deumque hona inesque ad sui remunt rationem obstringet . Prima igit ut i Ila sit, cui Anachoreta quidam nomine Macedonius egregie stu. debat; hunc enim semel in montis fastigio Dynasta quidam csendetis, qua muli rum satellitio stipatus illac venabatur, pei conctatus ab ei est , quia nam per ea montium abrupta sacelet Θ tum ille, responsum utique dabo , si primo mihi dixeris, quidnam facturus hue tu accessisti; Vt feras venatura capiam , ille respondit; respondentem in teipella it ille , nobilior hic me vcnatio manet, qua non serasat Deum capio: explicatis sacrae contemplationis retibus hunc ego perquiro ut possideam, nec unqu am vel labore vel molestia ab hac ego venatione viscedam , Et ego meam Uenor Deum , Cr eum capere cώρio ct contemplari desidero, nec ab hac pulchra essabo υenatione. Sanctis nostris cogitationibus immulis v luti eanibus inter rerum creatarum latebras venari nobis cι iam Deum licet, eiusque pretiosa

Preda potiri

Alicta venatio sit, quae nostro potissimum ministerio opportuna est; haee autem in eo versatur, ut bellti inos animos perditos scilicet & fi gitiosos viros, laboribus nostris venemur, Deoque offeramus, cuius Episcopali solio don ti sumus, ut totas animi nostra vites in huiusmodi venatione exercςnda impendamus , cum ij nos simus de quibus Hyeremias Vates Christianam Religionem alloquens ait 4 Ecce

ego mittam piscatores mulios o ρ sic buntur eos: or po ac mittam ad eos malios venatores , qui venentur eos de omui colle cY mon e de cauernis petrarum.

Piscatores Apostolos fuisse Diuus Hyeronimus docet. venatorum autem Ioco Praesules, Concio natores, Magistros enumerat, ut efferatos inter vitiortim latia bul errorumque nemora animos foetici labore depraedemur. Haec tibi venatura committitur 6 Episcope; de te vaticinatum H Ieremiam Diuus Basilius: docet. Αι- rende Catar mutia cum diligentia , ne fort/fugiat te ρrada, υι eferatos per improbitarem υeνbo Ueruam conas ctos Saluatori esseras. Pastor es palisbundum pecus er e

Draticum canuertus, cte. Magni Alexandri erat non in Paridis lyra, sed in Achillis hasta detestari. Praesulis pariter erit, non feras veRatione persequi, sed in viti vocis hastam vibrare, & fiasitia fidei zelo subiseere Frequentissimus erat Marcus Antonius in piscationibus. habendit eum Aegyptum incoleret, de tam otiola inertique exercitatione redarguit eum Cleopatraia, quae iam Romani Imperij culmen animo deuor uerat, admonuitque non se ad pisces eapiendos, sed ad prouincias regnaque expiscanda aduocari. Nabis IN Gioν Phari,s ct Canopi Regibus calamos trade: Tuum est, Urbes o. Retes ct Regna piscari. Hoe idem ipsum ego crediderim Episcopis dictum: quid sylvestres seras quaeritis, nobiliores alias feras habetis, quas utiliori labore capiatis, animas lia. hetis capiendas hostique Tartareo rapiendas : humana eorda venamini Deo osse renda, aeternaeque beati talia laureis coronandia. Tertia demum venatio, cui illiciter studeamus, illa propemodum est , cui vie

ximus Amaedeus Saba udus incumbebat , cum enim Otiuores liqui Regii ab

tibi Plati ia

79쪽

Pars Secunda.

Eo sciscitarentur, an electos venaticos canes penes se haberet, habere se responis dit electissimosi expoliantibus illis eos inspicere ait, postridie se illis maximo Anumero ostenturumi indicta hora rediere legati, quibus pauperes magnifica mensa exeeptos ostendens ait, Hi sunt Canes mei que Io quoιidie, quibusique oero ea. Iestem me gloνram venatu νum . o mentem vere Regiam l o Venationem sane di gnam, quam Principes omnes imitenturi nos id potissimum decet, qui saetis initiati non Uenatores,at Pastores audimus. Abiecta igitur & vilia haec studia animum sibi nostrum non oceupent, nec ferarum oblectamenta nos teneant. Nobiliora nos excitent, ijsque tantum venationibus studeamus , quibus beatitatem Deumque ipsum venamur.

Nefas Episcopis esse, tum Comoedias tum spectacula publica frequentare .

INTER solatia, quibus Coneiliorum & Canonum lege non Mysiagogiae tantum Principes, at omnes simul Misthae interdicuntur, theatralia spectacula recensentur I eo quod Sacerdotium nostrum caligine veluti quadam foedissima obscurent;si namque ea secundum se spectare & speculari valeamus non .conside in ratis aliis eircumstantijs caeteroquin indecoris & foedis, quis nesciat sacrae morum honestati & Lythurgicae modestiae ea maxime aduersari, & quod potissim timest, nostri nominis maiestatem te terrima veluti nocte Obruere: tres enim Antistitum propriae virtutes theatra Iibus hisce ludis iugulantur, pudicitia scilicet, pietas,& grauitas, quapropter Calliodorus ait, mores grauesen oc cata su1s requiras eἀd Cirtam nes iunι conuenire conuenire Comes . Laodieenae Synodi Patres imperante Diuo Damaso Pontifice eoacti ad Eccle-Esi1sticam disciplinam componendam, plures Canones statuentes, unum prae alijs hac in re eximium conscripserunt, quo non tantum viri sacris initiati ab huiusmodi spectaculis amouentur, ted insuper praecipitur, ut si conuiuio al iquo excepti, hi-st mnes &mimos ingredientes videant specticula sibi daturos, omissa protinus mensa e domo illa tanquam pestilenti facessant. Non verter ministros Altaris sint quoslibeι Clericos sipectaculis aliquibus, qua auι νο nutys, ast in Faenis exbi A. bentur, pateνese, sed antefuam thimelici ingredιantur, Detere eos de cisaluio O

Et sanε quis adeo impudoratus erit, ut desormia haee turpiaque sua velit dignitate suaeque praesentiae lumine decorare e Proborum Amisti tum semper fuit ab illis populos suos auertere, utpote quae cultum quendam Idolorum referant, honestatem quodam naufragio obruant, moresque Christianos scede corrumpant: validissima haec tria sunt, ut ad ea prorsus caecutiamuS. Vt a primo ordiamur, enthimem a te hoc grauissimo Tertullianus euincit: sacro D nos fonte ablutos quis ignoret saeculi & Satanae pompis, eiusque Angelis de idolis abrenuntiasse; hoe iani deside est; iam accipe quid ex his consequatur.

Igitur se ex Idololatria υniuersam spectae alaram paraturam congare constιterit , in ἀμιν ate praeiudicatum erit, etiam ad oecyaca Ia pertinere renunciaιionis nostra testi

moniam in lauaeνo. Luculentissimus hie ille est, ut ostendat , scoenicos hoste ap- Paratus, & hane spectaculorum pompam ad Idolorum cultum referri, dc ex huc simo ab ipso Diabolo originem suam ferre. Tertulliano Magistro Diuus Cyprianus discipulus & Carthaginensis Antistes adhaeret: Docet enim, quod eum Satanas non ignoret, rectae rationi Idololatriam dustriari, spectaculorum illecebris populorum animos ad suum amorem allicit, lique traudolentis veluti quibusdam retibus incautos homines deprςdatur IDi lesbinis. 2m 24 in tria iudorum omnium mater est, qua υι a2 se Chν ι Deles veniant, clauuν ιιιιs per garium O oculorum υoluptatem: Diabolus artifex, quia Idolatri

80쪽

. Caput Decimumquintum 79

per se nadam siciebat borreri ,s emculis miscuit, vi per voluptatem possiι amari. IaA eandem lentem iam accedit ardentissimae fidei vir Salvianus Massiliensis Praesul,qui multis allatis tandem statuit , spectaculis deleatri, idem prorius esse , ac ad Doe- monum eiusque opera nobis olim reprobata reuerti: eorum pariter authoiem fui se nequissimum Satanam Diuus etiam Chrysostomus assirmat; quin, Satanas ipse, Τertulliano reserente, hoc ipsum de se ipso pronunciauit: cum enim Christianae mulieris una eum alijs theatro adstantis corpus inuasisset , exorcismi vi a Sacerdote eoactus ut diceret, cur nam Christi fide signatam foeminam aggressus ingressunque fuerit, audacter respondit, Iassissimὸ quidem feci , in meo enιm eam 1nuens. Videt , ut ad se de ad sua spectare theatralia Dcemon contendat e

IA M vero ut ad secundum aeeedamus, de eo quis dubItet; illis etenim spectaculis adesse, quae amatoriis tantum lenocinijs resonant, procacibus dicterijs, . nutibus obscoenis, inhonestis illecebris, gestibus luxuriosis , alijsque sexeentis exundant, quibus Venus tota despumat ,&soeliciter luxuriatur, ut de profligata pudicitia triumphum decantet, adeo ut tute merito Diuus Basilius dixerit exesse, Communem ct publicam discenda omnis incontinentia a sticinam, de quod deterrimum est, inter foeminas ibi versari, quae ad omnem concinnitatem ornatae non tam spectaturae quam spectandε accedunt iuxta illud Poeticum, Spectatum veniunt, veniunt spectentur υι ipse. Quid aliud porro est, quam suae integritatis candorem prostituere, naufragium honestati parare, libidinemque ipsam iaculis validissimis obarmare e Theatrum certe vocavit Tertullianus , Privatum consigorium imadicιriae ct arcem omnium turpitudinum I mox etiam subdit, quod Theatrum prose Veneris sacraνιam est. D mum statuit, quod si nos ab omni voluptatum sorde diuina lex amouet, audit - ea nullatenus licet, quae vel loqui, vel patrare non licet. Quod si nobis omniabus impudicitia execranda est, cur liceat audire,quae loqui non licet ae si aures imputare adeo inlecorum sit, quam indecorum , linguam sordidare. Amatori Ghaee vel audire vel spectare aliud sane non est, quam animi robur euirare, mentem sordibus obuoluere,carnis pruriginem adeo ad obscoena properantis nouis aculeis titillare, ruborem exuere, induere impudentiam, ut enim eum Minutio Fglice Io.quar , Eneruis instrio dum amorem singit, instigit. Prolusio quaedam ad exercenda Venerea est, ait Diuus Cyprianus . auid inter hac Christianus Metis facis, erivitia nec licet cogitare ρ aeut oblectatur simulacru libιdιοιι , υt in ipsis depoma O recundia audacιorsiat ad crimius; disici acere, dum consueuit υidere.

Sententia quadam confirmat haec Diuus Chrysostomus, quae paradoxon quidem videtur , veritati tamen prorsus inseruiti ea autem est, quod qui theatralibus histe fabulis adest , adulter quodammodo est: hoc ut ipse penitus probet, verba illia olim a Christo Domino pronunciua firmi stimum veluti fundamentum adhibet. Daui viderit mulierem ad concunscendum eam , iam mgebams est ιο co de Da . Si ergo vel fortuito obtutu mulierem inornatam inlpectans non raro de honestate petielitaris ex aliqua delectatione quae blande animum invadit; quam facialius & eertius discrimen fuerit, cum data opera periculis: illis immixtus aures, oculos, in re voluptuosa consumis, mentemque imaginibus scelisiimis implea e

eo etiam validiora pericula haec sunt, quo te veneres undique praecinguat, sua venustate obarmatae, & iaculis in cor immittendis oculorum ex areu intentae. Si in ipsi Dei domo, qua preces Deo facturi animum, mentemque noctiam obvalliaΑmux, ne evagetur, vix Doemonis insidias de fraudes earnis euadimus, adeo ut velata illuc facie accedant, praeceperit Apostolus; ineptissimi profecto fuerint illi,qui persuasum sibi animo habeant , inter tot fomenta libidinum. de stimulos amatorios honestati suae posse consule retraesertim cum ijs diuinae bene lentiae prs sidiis sp lientur, quae iuste eis negantur, qui sponte se periculis tantis illaqueant. arid idemιω suis agimvir Ma est ab iectatio, sed pernicira , s parna, sed Iupiuium . Hi Sanin

i. de proo

de spect. e.

in Octav. hom s ad popuI

SEARCH

MENU NAVIGATION