Albii Tibulli Carmina libri tres cum libro quarto Sulpiciae et aliorum. Nouis curis castigauit Chr. G. Heyne

발행: 1798년

분량: 656페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

OBSERUAT. IN TIB PLLI

hebat et Gueli. r.e cum tamen Broukh. id in nullo codice reperiiset; Ita insuetas operi intelligendum erit. aut operi habendum pro antiquo ablativo. vid. Vulp. ad I, I. ἶa. codices sere. ut et Guel . a. opera exhibent: unus alatinus: Ume, sic e Guelf. 3. supericr. i. quod Broukla. recepit et retinuit Uulpius; nec quicquam refert. Bene enim opere alteri dicentur manus, vel etiam insuetae opera manus: nam ita Latini interdum. v. Curi. V, II, 9. Conf. Heusingeri Patris Emendati. p. at 2.2Is. et Gr ou. ad

Liu. XXIV, 48. Praeterea quod inde ab Aldina sec. ed. legitur, pro attriuisse constanter libri, praeter paucos, in quibus attenuasse, quod et edd. vetti Uen. 149 . et al. cum Ald. pr. habent. Hoc oriri potuit ex vitio simili illi, quod est in Ed. Rom. attenuisse. cf. Liuiuei ad h. l. 49. insidiis artas f elaudere valles J Enim vero expectabam latius, vel montes, in quibus retia sere tendi solenti Ouid. Rem. 2O2. Nune leporem pronum catulo sectare sagacis Nune tua frondos retia tende iugis.

Claudentem. ut adeo aliquis paullo calidior mutandum esse censeat alios - colles. Li non raro haec duo voc. permutantur. v. .ad Ouid. H. Fast. 3 aT. et Burman. ad Val. Flacc. IIII. 39r. Verum etiam in vallibus retia et tenduntur, et poetis tendi narrantur. Gratius I . ' Per non adsuetas metantem retia valles.

inprimis si apros venantur. vide ovid. I. Art. 46. UILMet. 331. 334. 338. Virgil. Aen. X, 7o7. Clavdere vero proprium venationi voci Seneca Thyest. 493. . . Plaeis tenetur elausa divos is fera. d. e d. Hippol. 46. 47. Manil. V, I 86.

-- claudunt campos formidine mortis. v. Inipp. ad Gratium v. 49. Atque ea vox restituenda videtur Rutilio I, 6as. Funditur infidiis et rara fraude plagarum

nrribilisque cadit fulmine dentis aper. Immo vero Guditur vel Clauditur. so. humeri retia ferre negerit J Ed. Rom. cum paucis aliis et Coruin. cum Guel f. l. 3. a m. pr. q. humeris r. f. neges. quod vulgare esset. Ouid. Art. Ιl, I 89.-Milanione e Same

362쪽

LIB. I. ELEG. IV.

Saepe trilit iusso fallacia retia collo.

cons. Statium ad h. l. . 33. Tunc mihiJ tres ap. Brou . rapias tum e. ι. Osula Reg. et Ed. Rom. capias. male h. l. v. Heinc ad Oii id. Ep. xlli, Iao. II. Met. 6o3. cyllenvis vero rapias in suo

legerat.

sq. mox ineret se roganti. J Ita primum scaliger ex suo, cui maxima librorum Statii et aliorum pars accedit. reposuit, volenti Guel s. r. 4. cum antea inde a Rom. edd. Ven. et Aldinis lectum esset: pos in ret inse volenti. Vir doctus in Biblioth. crit. P. III. p. 73. emendat: sed male rapta dabit: ut sit male et vix cum dissicultate aliqua ereis pia. Feram hoc si est, male dabit. At male rapta sunt inscite rapta. Tum pos Reg. cum Ed. Uen. utraque retinet ; item Gueis 3 cum var lin. mox. pro tyse Reg. ilis. Εd. Lips i a. Εd. Vicenti mox adferet se roganti. Gueis a. post asseret. - Nox velit corvin. 37. tractantJ vn. Reins damnant. Omnino neglugentior est versus dictior male tractant artes male habent, contemnunt. Alio modo dicitur aliquis tractarx artem, qui in carminibus est occupatus: male, infeliciter, nullo cum successu.s9. At tibi, qd Sic Brou . ex optimis libris; ante erat: Iam tu. quod et GuelL I. a. retinent. in edd. Reg. Vieent. et in codd. parte Iam tua, ut etiam Regius habet. quod quidem praeferam. in aliis at tu. Comin. Iam tibi. mox Ed. Rom. primis. 6t. Pieridas J Ed. Rom. Lips Pierides. v. Heinc ad Ouid. I. Vet. 35 a. doctos adamate Guel L I. in litura. 63. Carmine purpurea est Nisi eoma J Reg. purpureae si eomae: nempe primo scriptum erat per compendium: purpurea L64 non viruisset Guels 2. cum var. nituisset. 69. Et ter centenas erroribus expleat urbes I v. Notam. explere magis ad numerum refertur, quasi dicat: urbes adeat usque ad trecentas. v. noti ad h. l. implere in ea re Ouidius dixit Uli I. Met. x66. - ita inearius imples

Innumeras errore vias.

et Fast. II, 223. Sie Fabii latis pallem dis obus implent. et hoc ipsum exhibet Ed. Rom. cum multis aliis; etiam Guel L 3. 4. - errorιbus impleat urbes, quod sorte ferri

possit. sed non est elegantius. Vnus Italicus Heinfii exis, mices:

363쪽

psicet: verum etiam sic explicare errores, non urbes dicendum esset, ut explere errores proprie dictum, non urbes. Quae vulpius afferre, sensum potius illustrant . quam veris ha. Brou . plane praeteriae Statius vero ad emendationem confugiebat: et trecense S erroribus expleat orbes his menses. Male. Galli Deam suam circumgestabant et oppidatim vicatimque stipem mendicabant. Nota res vel ex Apuleior In Ed. Rom. et cometiu. tercentems - erro.

eti. Blanditiis etc. J Scaliger haec ita concinnaverat: Blanditis vult esse locum Venus Usa querelis. Supplicibus niberis flentibus ipsa faues.sentibus enim in multis est, etiam nostris: sed rino rete eit Broish. In Ed. Basil. ita distinctum: Danditiis otiuose locum Venus, ipsa querelis Supplicibus, miseris flentiabus illa fauet; non male; sed concinnius erit, etiam primo Ioco, illa Iegere et hoc modo distinguerer Blanditiis vult esse locum Venus: illa querelis Supplicibus p miseris fetibus illa fauet. Habent tamen et haec quod displiceat. Docta est nota Burmanni.ad Properti IV, 6, 7a. ubi ipse emendat: - Venus φώ, querelis

Supplicis, et miseris fletibus illa favet.

Videtur totum hoc distichon aut inter alia, quae exciderant, nudum sic adhaesisse, aut in alienum locum illatum esse.

73. Hau mihi quae cauerem Titia, deus edidit ore IPriapum tanquam oracula edentem, se . tanouam sacerdotem, ea re qngit, monente Brou . sed et not) Scaliger et Menagius, ut de hoc Heins Aduers. II, 8. prodit, e Icti persona disti putabant, et corrigebant, cauernua sed in Iuris notiones non incidit, nisi in seqq. Nam ad Ictum pertinent illa: eo uisent, ianua nossa patet, id eat; sed interposita est alia notio magisri v. T . Porrontium Iurisconsultorum personam υποθετικην esse Puta-.bat Scaliger. Sed doete Broukh. monuit. Titium non Iure consultorum, sed eorum, quoruyi caussam agi fingebant, ut etiam cati et Sempronii nomino utuntur Icti esse nomen. Ipse Titium Septimium, nobilem ea aetatensitam, Horatio familiarem, ad quem huius carmen 6.ib. H. scriptum: quemque. ille commendat Tib. Claudio Neroni L. I. Epist. 9. et laudat I. epist. 3. sed unico nominis argumento usus, intelligi contendit, et erudite de eo disputat. Ayrmannus in Vita Tibulli S. 63. aliquem. cui illude.

364쪽

Illudere voluerit, bene sbi notum hominem, Isto Ictorum loquendi more. notari existimat. Sed quid scire resortquis iste ασχροδιδάσκαλος fuerit 7 Tum vero ipsa res satis docet Titium bile ex poetae amicis, in cuius gratiam hoc carmen scripsti

73. qui Dementur J Nusquam legi videor qui I ri

xantur.

79. 8o. tempus erit . cum me - Dedueat LI Nimis accurat ex grammatico canone dictum videtur; λrte putes refingendum esse, quod Posi tae amant. Deducet. T-pus erit, quum me deducet. Nam sic v. c. Ouid. Ut Are 6 'Tempus erit, quo tu, nune excludis amant Frigida deserta notae iacebis anus.

Tempus erit, cum vos orbemque tuebitur idem Et Νnt imo Iacra colerite deo. Adde L Art. ai 3. Sed et alterius moris exempla sunt Statius Theb. VIII, 2G. 'Iamque erit ille dies, quo te quoque conscia fati Templa colant, reddatque tuus responsa sacerdos. Ma Sulu. 2, 12T. Ergo erit illa dies, qua te maiora daturus Cauear ab emerito iubeat discedεre bello.

Ouid. III. Meti s 39Iamque dies aderit, iamque haud procuI auguror esse aqua nouus hue veniat, Prolo Semeleia, Liber. Porro profreentem, in uno Medio. Statii canentem; seque unus Heinc Miror neminem coniectasse rinum. Dida eat et diluuat aberrationes. v. Gebbard. qui et pro senem edidit domum e Scalig. notis. 8 i. Heu heu quam lento J Minus concinne in aliis suam Marathus lento; ut taceam eheu legi. Mara thum tuisse puerum Asiaticum . a Phoenicum urbe, Maratho, dictum, putat Brou . verum eius nomen esse Cyrum, ap. Horati L Carm. 33, 6. ibi enim Pholoe eum fastidire meis moratur, quam Tibullus ei conciliare studet infra Eleg. 8. Pro torquet mrte rectius legeretur torret, quod melius conueniret lento amori, ut Horati dixit: lentis vri ignibus.

83. ne turpis fabula famJ Legebatur ante Brou . turbis: quod et in libb. ut Guel . 3. etsi Statius iam e libb. monuerat, esse turpis scribendum; et sic iam editum vi deo in Uicenti et in Reg. Lep. Nec aliter Coruin.

365쪽

. discidium J ante Broui kB. dissidium legebatur, sol- lenni errore. ferre pro laturum esse. vel . ferre posse, dixit. pro abs CL Rom. habet,. quod in binis Brousi. erat:

nimis argute.

3. turbo J Statius et scaligpr ex charisio rurben; ut saltem inde constet, olim in libris etiam hoc leetum fuisse.

es Brouhh. mox pro celer duo tener. s. libeat necJ Εd. Rom. cum aliis liceat. ex mox et interpungunt ante hanc vocem. Tum a eraverba aliquot codd. apud Brouis. Forte etiam neu legendum pro ne, vel nec Guelf. a. ut coniungantur inter λ

ista. Ita occurras quoque Statii suspicioni, esse suppositos versus, cum bis eadem res dicatur. In Guel . fertim in latum in feri r haud inscite. T. parce tamen Rer te fJ pro per te nostri cum antiquis sere Edd. et libris parce importune repetunt. Sed iam in Ed. I sata est te pes . . In Gueis a. autem diserte per te. ut et in 3. in I. erasum et parce refictum. II. f eque ter circum lusraui sulphure oro J mroa vi purificandi. Broinh. corrigendum arbitratur , limo viso, quod perpetuum sere sulphuris epitheton est, sequutus Heinsium in Ouid. Fast. IV, 739. Sed vide ibi Burman. cf. Arti II, 3 9. et ibi Buman. Pro ter alii, et. iam nostri te, quod probarat Scaliger. Sed est aberratio librarii. Sic sup. I, 3, Ii. Εd. Rom. etiam te sustulit. 'Ia. Carmine cum magico praecinuisset anus J ita in . optimis. At veterem scripturam esse Aroeuluisset. Scali.

ger contendebat . idque receperat, quasi anus procumberet, Carmen immurmurans. Nec tamen nisi in uno Statii ita lectum videas: alius pretimuisset et tertius proretimuisset, quod contorte explicat Statius ad I, 2, 41 Praecinere vero vel praecantare dicebantur ἐπωδοί. v. Gronou. ob T. II. c. p. Cantum morbis mederi creditum fuime . notum est.

13. IAse s I IAse ego curaui Flor. Statii. saeva somnia quidam saeua. cs notam. I 4. I anfisa - mola J vetus erat lectio, cui Aldinasee. substituerat salsa, quod iterum eiecit Scaliger, suum libruηλ sequutus, cui adstipulantur plerique alii. semina

366쪽

LIB. I. ELEG. V.

Brouisusus nulla auctoritate mutarat in Moγ quod et in Guel s. a. pro var. lect. Multa ille tradidit parum amurate

ad hos versus.

I 6. I Ota nouem Triuiae n. f. de J Triuiae Scaliger cum melioribus libris, etiam Regio et Guelf. 3.; ante legebatur: Veneri: Sic quoque Guels. l. 4. quidam libri circum, ite Guelf. a. Guarnerianus: Craemae, utrumque sex Trivicis factum. Hoc iam Corradus in Quaestura p. 326. Ed. Lipst e codice antiquo reponebat, inuito tamen magistro suo Egnatio, qui Vesuri defendebat ex Virg. Ecl. 8, 73, 78. Sed et ibi res sacra fit dis magicis vel inseris, minime vero ad aras Uenoris. prodi, quod est redridi, persolui, Statius habuisse vide.

tur tussiata sed remιeute deri Santen. ad Propere. p. 9 T. malebat ei. ai. -ea dum messes sole eatente teret I h. fruges t rentur in area. v. noti ita etiam Hor. I. Sat. I, 4s. Iba frumenti tua ιriuerit area centum. Virg. Ge. I, 392. Ne quicquam pinguis piaea teret area mimis. Martiat. lX. 92. Meses area dum teret crepantes.

Senec. Thyest. 337. n. quicquid Libyeis terie

Feruens area messibus. Sole calente vero ex Romanorum more: tum, quia area,

patebat: erat enim, quod iam in Homero occlurit Il. T496. locus in ipso agro editior, in quo frumentum statim ex agro congestum terebatur, non, ut nunc, inhorreis: v. Geopon. II, 26 I. Schoetigen. tu Antim. Triturae S. q. tum, quia triturae tempus in Augusto erat: messis vero fiebat in Italia monse Iulio et Augustor Geomn. III, Ii ε- Ω της προ Καλανδῶν Σε--.τεμβρίων ριλο σομν. ἡ γυ-Mὸ δρόσοι ἐν ταύτας τώοντοέ τους ημ έρους, quem lacum debemus eidem, dum fuit, doctissimo viro. Vt tamen talem morem sequi possint homines, necesse est sos vivere sub caelo clementiore, et minus variabili. In Lusitania etiamnum manipulos in agro relinquunt, et, quando commodum. tempus incidit, terunt: vix ante Octobrem in horrea deuehunt. Unde a. I 766. factum, ut pluuiis insolito more per ipsam aestatem ingruentibus tota messis coris rumperetur. Haec Virg. Ge. I, 298. ,

367쪽

' Et medio tostas a su terit area fruges.

In Ed. Bas legitur: His cadenter Riod et Coruin. exhibet male, nam sub ipsum meridiem tundebantur Duo

et . Aut mihi IJ mee vulgatae habent, inquit

Broukh. Hoc nomine appellare videtur edd. Plantin. ductas ex Mureti editione . qui illud intulit. In libb. H. quod et Coruin. habeo At. Ac. 24. candida musta 3 ita Edd. ante Brou . et maxima pars librorum. etiam nostri. Cum tamen ea det riora suisse reliquis, e Plinii XXIII, I. constet; Brou .e nonnullis libris reposuerat, pinguis. Sed videri hoe debet ex Eleg. I. Io. ab aliquo refictum esse. Quom ' do enim pauperis agelli dominus praestantiora. vina conis didisse eredendus y Τum nes quidem vilia ista vina suere, sed tantum secundo loco a suscis ac nigricantibus. Idem Brouhh. de conditura vinorum haec accipi volebat; etiam hoc argute magis, quam vere. Seruat uuas et minuin Delia dum assidet. Deinde musta plurali dixit numero . ut supra eod. l . ubi v. Brouis. et Buris man. ad Ouid. I. Am. I , I .a6. verna I mira in hae voce suauitas et homine elegante digna: pueri enim domi nati blaesa sua garruisiitate et familiari quadam consuetudine dominis accepti esse solebant. α . Da deo sciet agricolae p. J Dacerius Siluanum, Moukhusius Bacchum, Vulpius autem deos agriculturae praesides omnino intelligit. Nil refert: malo tamen ex sollenes religione Priapum: nam in eius Lusibus Carin. 8s. Mihi corolla picta vere ponitur I Mihi rubens arista Iole fervido: ' Mihi uirente dulcis utia pampino: Mihi glauca duro cocta oliva frigore.

adde Carm. 84. 86. ex quo eodem v. IS. I 6. et aliis locis constat, Priapo hircum vel porcellum aut aliam victimam fuisse mactatam, v. ad eum loc. Burman. Soc. Custodia vero non hortoriam solum Priapo, sed et agri et vineae et villae committebatur. v. Carm. 3O, 86. 87.28. pro Iegete Incas J Utraque Edit. cum multis: et spiras. ut scilicet versum sulcirent. Cod. Reg. nitam. . Iura regatJ riget duo AngL apud Brouis. cumgued. a.

368쪽

adiuuet, vel adiuuat, vel at iuvet: volunt nempe, ae

Ed et Coruin . detrahat, ut multi ap. Brouisusium, quod conuenit seqv ntibus. 33. virum hune sedula curet J το m in virum non esiditur, ut saepe fit: adeoque eo quidem nomine non mutem: mihi tamen τὸ hune durius b. I. et otiose post tum et vitiusque versus oratio male iuncta videtur, etsi mutata interpunctione emollii versum. Nam vulgo imterpungitur: Et tantum venerata virum, hunc s. e. Ayta mann. g. 66. Vitae Tibullianae legit: tune, et id CONvin. quoque firmate etsi et ipsum languot. Versus siet rotundior. si legas: nune sedula curet; Nunc paret athuee vias Usa mirusra ferat: et hoc legitur in Guels. 3;

diserto ut latius sit curare, quod ad omne officium. quo hospitem excipimus, balneo, veste , ω , reserri debet. Brou . malebat . . quod in quibusdam est, huic, quia curare cum tertio casu iunctum legitur. Ita stri bliginis in his verss. satis nondum erat 7 In uno Statii et in Guel s. a. et in marg. hunc assecula, pro ancilla hunc e in Ed. Lips virumque ad fulciendum versum. Vt ex

animo dicam, quod sentio: quale illud nunc habsmus, vix hoc distichon a Tibulli manu venire potuit. Nitor omnis abest et ipsa sermonis ratio. 34 ima J Reg. illa. 33. Eurusque Notusque I Eurum, quod iam in V. centina video expressum, Broish. e XX. libris recepit: γ uia ille vicinus alteri et sere cum ipso iungitur; vulgo uit Corus, ut etiam Rom. M. Ex hoc tamen illud potius fieri potuit, quam hoe ex illo

3T. Vellem utique carminis superioris venustatem non esse contaminatam foeda lacinia ,i quae attexta est.

Sententiarum tamen ordo ac nexus non omnino eos

respuit. Scaliger- non modo nouam Elegiam exorsus este Saepe ego est. verum etiam superiori carmini attexuit versus ex El. II. huc retractos, qui mollissimae Elegiae non minus nitorem obscuranti Quod per bonae criticae leges facere licet, hoc secl. Seiunxi ver sus tanquam nouae elegiae seu initium, seu . quod credere malo, fragmentum. Romanos autem illos a Pi tonico vel Petrarchico amore satis alienos suisse, vel ex

h. l. facile quisque intellioti

369쪽

4 . deseruitque RehωJ quod Ouid. III. Am. II

ncta tamen veluti gelida mea membra cicuta,' Segnia propUtum destituere suum. . Etiam in Tibullo duo ap. Bmuhh. et Regius, haud dubie ex interpolatione , desitustpra legunt. 4t. Tuue me tuotum descen- femina dis I Reu

Caut lectionem. qiuam Brouhh. ex aliquot libris recte in- , duxerat: vulgo Tune me discedens deuotum f. Similis aberratio erat sup. El. E. I9. Ouidius in eadem re-dixerat III. Am. 7. Metus Vulpii, ne quis ita, ut apud Catuli. carm. t O. accipiat, inanis est, cum hic do semina, non de mare, sermo sti

qa. et pudet heus narrat seire nefanda mea J est ex

emendatione Scaligeri; Uulgo et puret et n. quod natum ex et pudet ei. An altera versas pars a Tibullo profectast, dubito. Extrita sorte ea erat a pio homine in codice. inde ab alio restituta. In Tollianis excerptis narratur ab aliis legi: Et dominae narratseire nefanda meae. Sic ipsi Delias renuntiat puella rem. Ab Aurato refingi coepit: Et dominae narrat sacra nefanda meae. Quod si semeli eam viam ingredimur, liceat refingere: femina dixit, Et, pudὰρ hau sc. dixit dominam scire nefanda meam: h. e. venefiziis eam uti. Tum nexum habent quae sequuntur: Non laeu Me verbis. Nodeli. Not. crit. P. Ta. non mulis tum abstat ab hac coniectura, dum legebat: Et, pudet heu, narrat, sire nefanda meam.

43. non facit hoc verbis J quidam, sed pauci, herbis: quod tueri possis ex Properi. III. 4, 2 . Non me moribus illa, sed herbis improba vicit et infra El. 8, 33. Quid queror, heu, misero carmen nocuisse ν quid rebas pi ib. facie tenerisque lacertis J quidam boni libri ap. Broukh. et Regius noster cum Guess. 3. niueis e vi virgil. Aen. VIII, 387. Venere z- niueis hine atque hine Diva lacertis

Cunctantem amplexu molli fovet. et hoc placere possit etiam propterea, qui arin altero versu etiam color memoratur: sauis- comis: eadem ration' qua Soliger et Benti eius apud Horatium Ι. Carm. I 3. tue tur lactea orachia propter roseam cervicem. et qua dixit

Virgil. VII. Aen. 6Os. Filia prι- manu flavos Lavinia crines Et roseas laniata genas Retinui

370쪽

LIB. I. ELEG. V.

Fetinui tamen teneris, quia id vocabulum nostro in deliciis

est. v. I, i, 46. 64. 68. I, 2, 73. et al. In uno fuit mutis,

deprauatum ex niueis.

η . Nereis quae Pelea, interposito quae, multi codd. et veti. edd. usque ad Ald. pr. quod non videbant librarii, Nereis trisyllabum esse. in Ed. Lips inferciebatur quem. At Nereis Pelea Gueis. 3. 46. fraenato - pisce J Delphine. vid. Ouid. Met. XI, 239. Gronou. ObT. I, c. I 7. malebat etiam hic, prise. Sed . eum iam rosellit Brouhh. cf. Valer. Argon. I, 33C. sqq. 4T. mee nocuere mihi. quod ades h. J Ita malui di- 'stinguere, quam cum Broah. distinctionem maiorem ante quod ponere, unde durissima verborum iunctura existeret retii nec altera ratio satis expedita est. Sensus est: Mihi hoc nocuit, et animum Deliae abalienavit a me, quod dives amator et lona pessima illam obsederunt. Altero verissu particula connectendi subintelligenda; nisi malis reponere e Venit et exitium, callida lena, meum ; quod et Ayr-

manno Placuisse video, in Vita Tibulli, c. 63. herbasque sepulcris Quaerat J.Muretus inuexit

escas, ut de silicernio intelligeretur. Sed hoc dabatur ad rogum, non ad sepulcrum: ait Gebhard. h. t ultima sorte inon satis accurate; etsi religio in his valde variatast. Da pos appolitas fuisse rogo aut in rogum nemo dubitet; se- . pulcrum quoque latius dici, nemo inficietur; vel sic tamen non ausim in contextum 6cas e coniectura Mureti ri positas admittere, quamdiu apparet, poetam aliud voluisse, quod et ipsum bene sti habet. Docte de h. l. disputantem riDUring. ad Catuli. p. IT3.ss. Currat et J COd. Pal. quaerat quod non temera- ,rium iudicat Gebhardi: quo sensu non dixit. Est indomrepetitio voc. e superiore versu.

56. e triuiis aspera turba canum J In Romana et aliis antiquis Edd. erat post agat hane l. Scaliger e suo reponebat, post agat a triuiis. Sed Brou . in plerisque inue- , nit: e , et sic Regius. 7. EuenientJ Ita Broukh. ex antiquis Εdd. et Libris quibusdam: uti iam Heinsius coniecerat, quem v. ad Ouid. IlI. Met. 424. IV. Fast. 77s. cf. iris. I, 8, S. 3, 5, II. III, 4. 48. vulgo Eueniet. . nam J Alii non perperam. Omnis amans duo. Brou . Usa Venus duo alii. 6 i. Pauper erit praeso tibi, praesto paupre adibit Primus' praesto esse praecipue seruulis conuenire, recta

P O docet

SEARCH

MENU NAVIGATION