장음표시 사용
91쪽
quaeprecibu , iurejurando, oraculo non Matre, umbonorum cassa sacrificet, non mala sacris averterenitatur , nemo unquam vidit.
V. Quod verό homines, in quorum animis ste impressa erat Divini Numinis reverentia, insitumq;
propagandae religionis studium, nulla ante Salomo nem Templa construxerint, mirandum non est, si aut suscepta ab eis vitae instituta, aut circumstantias temporum in quibus vixerunt considerare Velimus. Et quidem prima illa saecula ab omni fastu, ac pomopa aliena homines in pascendis gregibus occupabant. Bli nunc in montibus, nunc in silvis, nunc in vallibus degebant, & temporum vicissitudinibus obsequentes, loca etiam mutabant, optantes in quo cumque tempestatum discrimine sub clementissimo Coelo habitare, ut sbi, suisque gregibus, & com moda, & vitam conservarent. Cumque determinato sere loco coninere non possent, ira nec Templum, fixumque Altare habere, sed ubicumque Religio, Pietasq; suasissent, ibi extruebant aras, instituebant sacrificia, offerebant holocausta. Pomquam vero Israelitarum gens, cui Deus legem, Sa cerdotes, ritusque sacrificiorum praescripserat, durissimum jugum AEgyptiacae captivitatis excussit,& ipsomet Deo protegente in pristinam libertatem vindicata est , non potuit statim Templum construere, aut fixum Altare erigere, cum per qO. an nos in deserto erraverit, & Amalecitarum, Amo
92쪽
raeorum, finitimarumque gentium bellis undiquo
Concuteretur, nec tranquille consistere quoad usq; insultantes sibi hostes devicisset, ει ad promisiam regionem perveniret. Ne tamen besJorum incommodis, peregrinationibusque Istaeliticae gentis D, Vinus cultus negligeretur; habuit illa mobile Taber naculum , in quo tamquam in portatili aliquo Templo sacra mmisteria peragerentur. Sed antequam de hoe Tabernaculo aliquid explicemus, non negamus aliqua prius inter varias gentes Templa fulsisse, cum & Divinae Scripturae auctoritas, & docti simorum Uirorum testimonia hoc nobis suadeant Etenim in lib. Iudic. cap. I 6. mentio fit Templi Dagonis, & I. Reg. cap. s. vers a. scut Paralip.
I. cap. I . vers. I O. , & Machab. I. cap. Io. Vers8 . & cap. II: Vers. q. Reg. Vero I. eap. 3I, Vers P. II .alia recensentur Templa, Reg.3 .cap. I 6.Vos 3 a. Reg. 4. Cap. s. Vers. I 8... VI. Quam aliena autem suerint a vero Dei cultu hujuscemodi Templa, ignorare nemo poterit, cum in illis aut Daemones responsa darent, ut divinos sibi ' honores usurparent, incautosque homines in sui obsequium traherent, & quos Qi obsequentes reperissent tartareis vinculis obstringerent. Legantur ea, quae sese in Dissertationibus nostris pertractarimus agentes de origine, ac progressa idololatriae, ex quibus aperte constabit efferatarum gentium Templa, aut Daemonum habitacula, aut mor-
93쪽
tuorum sepulchra extitisse. Cum initio etiam seia pulchra pro Templis colerentur, ut notat eruditissimus Vir Benedictus Averanius in livium differt tione I9. num. s. Clemens autem Alexandrinus diligens antiquitatum indagator asserit in Protrein ptico , sive admonit ad gent. larissae in Minervae delubro sepulchrum Acrisij fuisse, & Athenis in arce parentatum Cecropi; Erichthonio vero in Templo Polladis monumentum constitutum, sicut Immarado in Templo Cereris Eleusinae; Ηyperoche, & Laodice in insula Delo in Artemisio sepultae perhibentur. Neque tantum publice, sed private quoque in solatium eorum, qui filios , parentes, aut amicos amiserant, aediculae quaedam sepulchrorum ad instar, delubra, tumulique erigebantur. Hujus rei probatio expresse habetur Sapientiae cap. I 4.ubi inducitur Pater, qui ut dolorem mortui fili j aliquo solatio deliniret illius imaginem formavit, quam Divinis honoribus est prolecutus. Virgilius etiam AEneidos lib. 4. in palatio Didonis sui Conjugis SVehaei Templum fuisse commemorat. Praetere afuit in tectis de marmore templum Coniugis antiqui, miro quod honore colebat
Velleribus niveis, o feri fronde revinctum :VII. Sed relictis superstitioss gentilium templis,
redeamus ad Israelitarum Tabernaculum, a quo aliquantulum discesseramus. Tabernaculum igitur,
quod Templi similitudinem gerebat, crat mobile,
94쪽
& portatile, & tali artificio constructu,ut per partes dissolvi posset. Exodi 2 6. longum erat triginta cubitis, latum decem, altum decem. In duas praecipue partes dividebatur, quarum una appellabatur Sanctum habens in longitudine sua cubitos viginti
Altera Sanctum Sanctorum decem cubitis oblonga. Sanctum itaque erat quadrangulum habens longit dinem viginti, & latitudinem decem Cubitorum. Sanctum a sancto Sanctorum interposito velo divi-.debatur. In Sancto autem positum erat candel, brum , mensa panum propositionis, altare thymiamatis. In Sancto vero Sanctorum arca foederis comtinebatur cum propitiatorio. In Sanctum mane, SI vespere ingrediebantur Sacerdotes , ut adolerent thymiamata, ut vespere lucernas candelabri accenderent, & vespere eas extinguerent. At in Sanctum
Sanctorum soli Summo Pontifici dabatur accessus, idque semel in anno, idest in festo expiationis Lev. i 6. qui quidem Summi pontificis in Sancta Sancto4rum ingressiis umbra quaedam fuit Expiationis totius humani generis factae per Christum Summum
Pontificem, Redemptoremque nostrum, ut test
tur Apostolus ad Hebraeos cap. 9. videlicet: Christus a stens Pontifex futurorum bonorum per am splius, ct perfectius Tabernaculum non manufactum, ideK non hujus creationis, neque per sanguinem hirc rum, aut vitulorum, sed per proprium sanguinem imtroivit semel in Sancta, aeterna redemptime inventa.
95쪽
VIII. Construebatur tabernaculum viginti tabulis lignorum selim inauratis in longitudine versus Meridiem, totidemque in longitudine versus S
ptentrionem : In latitudine versus Septentrionem octo tabulae reperiebantur, nulla versus Orientem, ibi enim patebat ingressius in tabernaculum, & ut conflat Exod. cap. 26. vers. I s. ibi erant quinque columnae inauratae velum sustentantes, quo elevato Sacerdotes in Sanctam possent introire. Superna hujus portatilis machinae tegumenta, & ad latera. Erant quidem ex decem cortinis, ex cocco, Purpu-τa, hyacintho, ac bisso. Deinde ex undecim stragulis cilicinis . Pellibus etiam arietum rubricatis.
Denique pellibus janthinis, ut a pluvijs, atque pro
cellis defenderetur. Hac de causa mos erat antiquis tabernacula pellibus tegere, quae quamvis exteriori venustate oculos non allicerent ab exurente enim Sole decolorabantur, maculabantur ab aquis Camdentibus, internam tamen suamtetinebant pulchri tudinem, magnificentiamque conservabant. Hinc
cur tabernacula Cedar, Acut 'estes Salomonis. Tabernaculam vera contemim exterius pellibus fuisse non solaira constat ex cap. 26. vers. 3. Exod. sed etiam e T lib. a. Reg. cap. 7. vers. I. ubi reseruntur
Davidica verba ad N atan Prophetam prolata: Videsne qaod ego babitem in domo Cedrina, ct arca Dei s
96쪽
. . IX. Ab hoc antiquissimo usu fluxisse crediderim Capellae nomen, quod adhuc in Christianis Eccle-sjs retentum est; Nam cum antiqui Christiani in expeditionibus suis tentoria deserrent, in quibus Misis sacrificium celebrabatur,& hujuscemodi te toria caprinis pellibus contra pluvias, aestumque
contegerentur. Hinc altaria tecto , parietibusque
ab injuria temporum defensa, postmodum Cape Iae sunt appellata. Videatur Durandus in rationali divinorum officiorum lib. a. cap. I o. de Sacerdote. Unde etiam ejusdem Capellae nomen ab alia origine repetit, ait enim quod antiqui Francorum Roges cum ad bella procederent, deserebant secum
Beati Martini Capam, quae sub quodam tentorio servabatur, quod a Capa Capella dictum est, & S
cerdotes ejusdem custodes Capellani sunt nuncupati, sed an haec ratio priori quam adduximus sit anteponenda exactissimo criticorum judicio deci dendum relinquo. X. Hoc autem cum doctissimo Card Bona lib. I.
rerum liturgicarum cap. I9. hic animadvertendum existimo, quod quamvis ex receptissimo usu nul
lum inter Templum , atque Ecclesam discrimen assignetur, primis tamen Ecclesiae saeculis, ut exprimerentur loca divino cultui dedicata, non Templi, sed Ecclesiae nomen adhibebatur,cum tunc appellarentur Templa illa aedificia, in quibus victimae immolabantur , & superstitiosi Gentilium ritus exerce-L a ban
97쪽
bantur. Celebre est Divi Hieronymi testimonium Epist ad Riparium , adversus Vigilantium; ubi inquit: Mortuo cadaveri, atque polluto praebebant excubias, utpost multa saecula Dormitantius somniaret, imo eructaret immundissimam crapulam, ct eum Iuliano persecutore Sanctorum Basilicas aut destru ot, aut in templa converteret. Ipsi etiam Gentiles loca, ad quae Christiani conveniebant, Ecclesias, non Templa appellabant. Nam ut refert Flavius Vopiscus in vita Valeriani Imperatoris hic olim ad Senatum scripsit: Miror vos Patres Sancti tam diu de aperiendis libris fibdillisis dubitasse, perinde quasi in Christianorum Ecelsa, ct non in templo omnium Deorum tractaretis. Primi illi igitur Christianae Pistati* cultores, ne viderentur Ethnicam impietatem, superstitionemque remulari, etiam a nominibus, quibus Gentiles utebantur diligentissime abstinebant, Templique vocabulum respuebant, quod ad denotanda loca inanium Deorum simulachris dedi
98쪽
SEtaphim stabant super illud , sex alae uni, & sex alae alis teri, duabus velabant faciem ejus, & duabus velabant pedes ejus, & duabus volabant. O rq s. 6 a Serubim pastum, O non Angeli uom
Mutar. Seraptim suis dis.. Varia Angelorum g aera D. Pauli tesimonis , alioremque exprimuntar. Quamvis ab antiquis et Ἀνιὸ d,stribuantur Angelorum ordiaes, tamen is n. Patribus solem esse Goror receptum est. Prima Clasio Serapiam, Gerubim, Tisoni, in secunda Domi-uationes, Principatus, Potestates. In tertia Virtutes, Arcb-- geli, Aveli. Diversitas sensus Talais, O Textus Hebraici, or Cialdaici . Quare Serubim melabant alis faciem suam. Ratio Titini assertur. Misios sensus alaram Serapbinorum adis Deitur . Sex ala iuxta D. M venturam sex Virtutes sunt, . quas habere debeat 'glati . Zelus iustitia , ω pietas, quare debeant Dalatorum Ecclesia faciem eontegere.. Veso Hebraica merborum psalmio. Qui alijs prasunt, Mosea imitentur.
iUannis Angelorum nomen is pius in sacris literis repetatur Seraphim , tamen a Propheta nostro
-- esse debet, quia quemadmodum Divino quodam privilegio Cceteris altius evolavit,
99쪽
ut multa de occultis mysterijs loqueretur , utqueFitu Dei adventum expressius annunciaret. Ita Spiritus proprius Deo adstantes meruit intueri, qui Seraphim nomen ideo sortiti sunt, quia altissimae illius Majestatis, cui prae caeteris sunt viciniores,
amore exardescunt, atque inflammantur, Seraphim enim a verbo-Saraph, quod idem est aeverbum accendit, deductum esse Sacrae Scripturae Interpretes assimant. Et quoniam de Seraphinis loquimur , ad majorem Studiosorum eruditionem animadversione dignum censemus, quod quamvis novem Coelestium Spirituum Chori communiter
ab omnibus numerentur, tamen non unus apud omnes retentus est modus, una eademque via, qua
ipsam Coelestem militiam dividerent, cum etiam apud eumdem auctorem praecipue circa medios odidines dividendi modus invertatur. Nam gentium Doctor ad Rom. cap. 8. primum enumerat Angelos, postea principatus, deinde Virtutes; ait enim: Neque Angeli, neque Principatus, neque Virtutes. Ad Ephesios autem cap. I. vers. a I. scribit:supra omnem principatum, ct Potestatem, O Virtutem, O Dominationem. Ad Coloss. cap. I. vers. I 6. Si
ve Throni, sue Dominationes , e Principatus, me Potestates. Gregorius Magnus lib. 3 a. in Iob cap. t 8. Coelestem Hierarchiam dividit in Angelos, AN cangelos , Thronos, Dominationes, Virtutes, Principatus, Potestates, Cherubim, & Seraphim.
100쪽
M hom. 34. in Evang. enumerat Angelos, Α changelos, Virtutes, Potestates, Principatus, Dominationes , Thronos, Cherubim, & Seraphim. Basilius Seleuciensis orat. in Deiparam, & Nicephorus Constantinopolitanus disp. de sacris imagianibus Cherubinos primos appellant. Bli vero, qui primum in Coelesti miIitia locum obtinent ab origine Dij appellantur,nam lom. I. in Joann. ediv.Grae
eo latinae pag. 3 a. quem citat Joann. Baptist. Cotelerius ad cap. ra. Iib. 8. Constit. Apostolicarum n. s. pag. 3 s9. eolumna r. & a. sic ait: Umversorum ergo Deus genus primam quoddam rationale, qMd caeteris honore excusseret, fecit quod mea sententio eos compseritur, qui vocantur mi asterum inprae sentia vocentur Throni, tertium vero Principatus βρου di io. Quamvis autem certum non sit quomodo Coelestium Spirituum ordines inter se distent & hoc sateatur Augustinus lib. contra Priscissim., &Origen. cap. I o. , & in Enchirid. cap: s8. , recepta tamen inter Patres sententia est novem esse Ang Iorum Choros, quos in tres Hasses dividit D. Dionysus Areopagita agens de Ceelesti Hierarch. Ita prima enim classe I sive supremo ordine colloeat S raphim, quorum nomen idem sonat, ae ardent ab igneo, scilicet charitatis ardore, quo in contemplatione Deitatis persistunt,de qnibus Isajas hoc cap. Deinde Cherubim, hoc est multitudo scientiae. EZech. 28. ps. 79. Denique Thronos,l λ apud