장음표시 사용
111쪽
aetate inpluri ne ecclesiis communiter legi ere . Apud ο-umdem de eadem Clementis epistola testatur Diony Lib. .e.isius Corinthiorum episcopus, in sua ecclesiain hanc alteram antiquo more admonitionis gratia legi. Sic etiam Athanatius epistola ορτας:ra nonnullos libros praelegi scribit, ut superius ostensum est Linterque eos Num. ού sλου ni λων nescio an Canones Apostolicos dictos intelligat χθμών Ποιφναι. Addit Κή
imer Ecclesia icos usio mis memoransur Apocryphi quos haereticis auctoribus imputat , conficientibus cos pro lubitu. tempora praeterita apponentibus, ut sub antiquoium titulo venditent, ct hoc praeteYtu simpli
corum in Apocryphorum patescit. XXXVI. inum autem inter eos,qui praelegerentur, sive Ecclesia ilicos subinde complutes irreperent di
versi enim apud diversas ecclesias in usu esse coeperant nonnulli quoque parum probi ea res occasionem dedit canoni huic Laodiceno ut ad cum redeat ratio qui libros Veteris testamenti recensens numero Viginti duorum inhaeret, nec superioribus hac in parte discrepat Ieremiam autem quum memorat, ita habet: bρεμμας ην βαρου c, imo χομ' πλο . OrigeneS.,
ut antea patuit, in hunc modum Ieremias cum ii reλι Num. ιλο episeola unum eis. Quum dicat unum esse, nullum est dubium, quin epistolam libro Ieremiae insertam, quae capite xxix occurrit, intellisat. Athanasius autem frag
112쪽
mento epistolae pridem producia Bariaci adjungit
Ιερεμια- ν ἀυτῶ β οὐχ, θροοι 'λ λὴ. Sic etiam Cyrillus Ierosolymitanus. Nempe Baruch apud Ieremiam celebris, suasque agit partes satis praeclaras. Fuit videlicet discipulus&scriba Ieremiae, laborumque persequutionum socius. Quin ejus manu Ieremias scribi,&ore populo solenni die praelegi cinnunciari suas prophetias voluit, cap. XXXVI ut proinde non tantum Ieremiae, sed etiam Baruchi possint haberi,& suo quodam modo utriq; tribui. Abductus autem est una cum Ieremia in Aegyptum cap. XLII I, 6. Frater ejUS videtur fuisse Serata, munere in regia aliquo , quocumque tandem, functus, per quem a Sedechia rege Babylonem missum Ieremias suam de hac ipsa urbe evertenda prophetiam eo transmisit, ibique legi fecit.
Compone cap. I, 9, cum cap .XXXII, Iet. Hinc igitur
existimavero factu, ut nonnulli rigenem imitati eremiae jungerent non tantum Thre nos& Epistolam, sed etiam Baruch aliud tamen nihil intelligerent , aut certe intelligere non deberent potest enim fieri, ut aliqui parum recte acceperint quam quod haberetur in ipso Ieremiae libro . Nec aliter intellexisse potuit Besar mi-
nus, quum stripsit nec Concilia antDqua,nes Pont sices, neque Patres, qtu cata um librorn acrorum eximi,huiusprophetae Vertis verbis meminisse . Falsum enim id esset , si concilium Laco dicenum, Athanasius & Cyrillus Ierosolymitanus per Baruchum, quem memorant, non inteflexissent aliquid Iercinia libro inditum, sed librum alterum plane distinctum, qui hodie exstat graece, ab eo, qui ex antiqua quadam versione latina superest, plurimum discrepat. De quo Hieronymus praefatione in suos, quibus Ieremiam exponit, commentarios: LibeL
113쪽
Zi Lum Baruch, qui vulgo edisioni LXYcoputi ur, nee MD-rur apud Hebraeos, ct ψευA καφον piuoiam Ieremiae nequa-qHam cense disserendum E Pontificijs Iohannes Dri edo diserte uegat hueriinca ne Caput certe primum bu uli jus libelli ita est comparatum, ut a nemine possit capi. cap. 1. Dicitur a Barucho scriptus , Hechoniae populoqῖ habitanti in Babylonia a gumen Sodi praelectus esse in anno quinto, in inimo die mensis in rempore quos erunt Chaia detur Hem, Iuccenderunt eam igni Postquam autem capta fuit Ierusalem&exusta, Baruch una cum Ieremia in Aegyptum fuit abreptus, Babylonem non est duetus, lar NLIII, momodo itaque Babylone librum scribit legit Θ Deinde post exustum templum Non erat altare, non offerebantur sacrificia & hic nihilominus Iudaei Babylonem abducti mis uni in Ieru xv sim ad Dali lium Helcia cerdotem, ad cerdotes, ct ademnem sopulum , qui inet enti sunt cum eo in Lerusalem, dixerunt Ecce mi mus aduos pecunias de quibus emite holo Verci ccautomata, ct tus, facite manna, se offerte pro peccato ad aram Domini Dei Boseri Inde ad hunc locum Iohannes Maldonatus Hoc ante urbis mastationem accidisse manife- sum eis, quia adhuc rem iam se altaresabat adhuc erant sacerdotes in Ierusalem La Merant m quae fecerat Sedecias,
quum riora Nabuchodonosore ablatafuissent. Adde quὀυρ urbis excidium hoc accidisset, non legisset Baruch librum in auribus Iechoniae,sed Sedeciae, quum se Sedecia ossis excidium, bis Babylone est, illi potius liber esset legenduι, quam Iechoniae. Haec Maldonatus. Quod igitur paullo ante cinipso initio libelli habetur, eum Babylone a Barucho scriptum nectum esse in tempore , quo ceperunt Chal
Ierusalem, ιccenderunt ignos id ita interpretatur Mal- donatus, ut velitidem esse, ac si haberetur, Sex annuam-- requam
114쪽
tequam urbs templum everterentur. Quae est violentaliterae textus repugnans contorsio. Porro de eo, quod F ps 8 his ipsis immixtum legitur,mum Dalim acerris accipe et iis templi Domini, quae ablatafuerant de templo, revocare terram Iuda, vasa argentea, qui fecit Sedecias lim Iosiae rex Iuda. de hoc, inquam, loco Maldonatus: Locm eis ad
modum difficilis, quodnisigo modo cum hisoria convenireposse Odeatur. Nihil vero est adeo pugnans absurdum, ad quod conciliandum vel emolliendum non possit aliis quid fingi, vel aliqua verba fundi. Quod tamen totum, si ad rigidam veri trutinam exigatur, examini sucincumbit. Sed nos istis discutiendis hic immorati non possumus Satis est ostendisse, quid sibi voluerit Origenes, cum Ieremia Thre nos Epistolam conjungens, quid etiam post Origenem alii, Baruchum addentes: quod Baruchi libellus, eique sub finem innexa episto ς la, quae apud Hebraeos non habentur, λυδοχαφα sint, ut loquitur Hieronymus,& minime canonica. Epistola ista sub initium suum haec habet Ingres in babylonem
eritis ibi annisplurimis, se temporibω longo u i ad generationes tem; quae subsisterentina ratione posse, quocumis que tamdem modo numerentur aut supputentur,m
nifestum est. Sed nos istis, ut dixi, immorari nolu
XXXVII. Vidimus hactenus scriptores ccc Iesia sticos Graecos, qui ab initio ecclasia usq; in quin et una
seculum libros canonicos Veteris testamenti, de quibus nunc tantum agimuS, enumerarunt, eorum cat logum edita erunt, aut de iis testimonium perhibuerunt. Patuit autem Canoni Hebraeorum omnes in hae rere, dc non alios genuinos, quam eo comprehensos
agnoscere. Non est op craeprccium constitutiones c-
115쪽
hiλους, quae Apostolicae dicuntur, Tub nomine CINnaentis Romani exstant, adducere Libro quidem cundo, cap. LVII de more& modo in ecclesia legendi nonnihil habetur sed libri nulli, nisi canonici, memorantur. Nec juvat canonibus, qui Apostolorum nomen praeferunt, inhaerere Existimo autem sicut sub ipsa Ecclesiae Christianae initia Apostolorum doetrina ad salutem necessaria brevi symbolo, Apostolico appellato, fuit comprehensa,&passura inculcata; ita quae disciplinam Apostolorum temporibus usitatam cO cernerent, canonibus nonnullis fuisse inclusa, quibus lapsu temporum alia atque alia accesserint , pristino
quidem titulo retento, sed non puritate Vltimus e rum recenset βιβλία, quae debeant esse in orie κῶς λαὶ ἰς ac σμια-αγγα. Veteri autem testamento immiscet tres libros Maccabaeorum; enumeratis omnibus subjungit, Infigeres extra hos addi enda tradasurari Moemibus diesris S pientia eruaevisimi S rach. Novi est menti libris jungit vis olus duas Clementis: qinsolim Hetecclesii is praelecitas fuisse supra est ostensum. Nam si delectione, quae ad aedificationem populi in ecclesia fiat,
agatur, certum est admissa fuisse alia quoque scripta
praetervere canonica; non minus in occidentali , quam in orientali ecclesia; neque minus in Pontificia,
quam in sincerioribus aliis. Non lubet id ipsum modo confirmare alio testimonio, quam BenedictiPererit, e commentariis in Danielem depromto Nonium L si V , In illat, multa recitaripublice in ecclesia icis precationibus, alii 2.ceremoniis, quin etiam in Es Misse scripcto peragendo, qπae ut vera esse existimare conUenis, ua liquet ea exorta canonico ripturis non esse depromta.
XXXIIX. Quin librum a veteribus, vel sub Scribi a turae
116쪽
rturae tituIo, citari, id eum non facit ilico censeri cet non ictilia. Irenaeus apud Eusebium historiae libro ,
ηψ ρος Leguntur ista iii Irenaei libro v, cap.YXXVII &reddidit Vetus Irenaei interpres hisce verbis et Bene pronunciaM Scriptura quae dicit, Primo omnium credequoniam in eis Deus, qui omnia constituitis consi ivit, ctfecit ex eo quod non erat, ut essent omnia, omnium capax, qui is ne mine capiatur Haec ipsa profert Athanasius epistola pro decretis Nicaenae synodi apologetica, praemittit: χυφερουα In Psorescriptum e fanam ex hoc etiam, quam-y'S ''' ilὸλ non si ineunone, alligariones faciunt. OrigCaecita Cap. 16.14 epistolam ad Romano S ubi Apostolus Hermamque n- 'dam salutari jubet, Puto, inquit, quo Herma sestscriptor fibelli illius, qui Pasio appellatar, quae ripturi mihi altarutilubidetur, c ut puto Humit in irata. QSae ad ear dem Apostoli locum descripsit Sed uirus. Dicitur autem hic liber, ut interda etiam alii, divinus aut divini-rmi,in cius inspiratus ea ration , qua omn Gnatio bona,se omne integrum donum est seperne, descendens a Patre lumini, Hieronymus libro descriptoribus ecclesiasticis: He cap. Io. mam cuim Apostolus Paulus adRomanos scribens meminit asserunt auctorem libri,qui appetia tur Passor, quis apud qua aeam Graeciae ecclesia etiampublice Legitur Revera uticis liber multi, de eo criptorum veterum urpaverunt te imonias ae apud Latinos pene ignotu ere. Haec de Pastore Hermae.. In synodo Nicaena, sicut de ea commentatus Gelasius a th. e. m. Cyzicenus memoriar mandavit, disputarunt Episcopi catholici contraphi Iosophum Arianum in inter cae
117쪽
sintscriptumeis in libro Ad tinnumsis quum vocasset a se suam dum ave, dixit est. Ex quibus omni bes sma nifestu in evadit, librum propterea non haberi posse canonicum, quia a Veteribus, vel cum elogio Scripturae, citetur aut etia in ipse sive ex ipso aliquid in nonnullis ecclesiis pubIice legatur. Vtcumque testimonio De nedicti Pererite xv in Danielem commentario iterum
confirmabimus. Ne miretur lector, ait, me sismessu-tentiis libri quarti Esdrae, qui non modo non est canonicuου, veri etiam ut apocryphiu a Patribus reiectus V. quidem sequutuitu hocsum divum Ambrosium, qui in libro de bono mor- is eum ipsum locum Misae, quem nunc memoravi. ῖb nomme T r.e, o cum magna laude sententiae , ad con mandam dei
nostrae doctrinam, quae eis de remarrecZione mortuorum a Lί- Euin irim tu Epissola vi Vimaprima, quam fripsit a Horonitanum, suadet, librum quartum Esedrae legendum esse , quo in Ese anima curis is eme natura demonstretur, o philosophorum nugae de ipsusub antia confutentur. Sed qui ego itu
Ebri Ambrosium C priam , alio e Patresprobatores se laudatores memorem, quum eius Uri mentia aliquot etiam Casethouca ecclesia sacrosanctae Missi sterio , ct in publici iuprecmombin serpe ' Si quidem per singulos annos in feriῶ
tertia Pentecosses Missam orditurabe Mententia, quae in II ca-yte libri quarti Esdrae legitumincipite iucunditatemgloriae v frae,gratias agentes Deo, qui vosa coelesia regna vocavit. Et ex eodem capite in solennitatibiu martyrum decantat iLud Mod coronantur, re accipiuntpalmam. Et haeC in occasione hic interserere libuit.
XXXIX. Sicut autem antea diximus , GraecOS
118쪽
scriptores, qui primis ecclasiae seculis usque in quinciunt de Veteris testamenti jbris canonicis testimo nium perhibuerunt, haetenus produximus, Melitonem videlicet, Origenem Eusebium, Athanasium, Cyrillum Ierosolymitanum, Gregorium Naaian Zenum Epiphanium, Chrysostomum, Amphilochium Iconi, ensem, & denique magnae ut antiquitatis, ita quoque
auctoritatis, synodum Laodicenam. Omnes intra numerum XXII consistunt, atque adeo Hcbraeorum ca-
non acquiescunt, libros qui post aetatem ultimo rum Prophetarum editi fuerunt , aut etiam Hebraei lingua scripti non sunt, unanimiter exeludunt rejiciunt E subsequentibus secullis non exstant totidem, qui catalogum teXuerint eos tamen, quorum copia est, sub)iciemus Leontius, Scholasticus vel orator sive advocatus Byzantinus, seculo sexto vixit,4 tandem in laura sive coenobio sancti Sabae prope Ierosolyma in monachum egit. Scribens desectis, actione secunda,
Prius inquit, quam eas attingamus, libros ab ecclesia recestos recenseamus. Eorum igitur alii cristurae veteri mi, alii novae Veterem vocamus eam, quae ante Chrisi adtentum edi-ia ii novam, quaepora ventum Veteris libriseum XXIA, partim hi orist,partimprophetici, partim parienetici, partim ad uidendumfacti Quum ios, qui ad Novum testamentum pertinent, recensuisset, subjicit, αυ- λ αλιμα αντα ι χντα οι Θιοι Hisbnt libri in canonem recepti in ecclesia tum vetere, tum nova e quibus omnes illos ria sos Hebraei recipiunt.
XL. Iohannis Damasceni aetas incidit in seculum octavum. Inter ejus scripta eminent libri quatuor deinde orthodoxa , in q*ibi e primu umversam
119쪽
Theologiam recto ordine comprehendit , ut asserat Bellar mi Libro tinus Ante eum id ipsum asseruerat Iacobus Billius Pru p ψ in aeus, qui libros illos nova versione dignatus est. Sic enim loquitur praefatione toti operi spraefixi: Agud quia em negari nonpoten .eμmprimum exstitisse, qui ea, qui riJs fuse ac libere disularisolebant, in unum corpm coegerit, rem
Tluologicam vi oratione longe, commodiori ordiar tradiderit m enim irae apud raeco rimaustr.e tit, quod multoso Iasu Latinos Petrus Lombar . De numero librorum
canonicorum agit libro v, cap. Alix; vestigia majorum suorum premit,&canoni prisco Hebraeo inhaeret. t OG ό ἔ κο ἐυ, βιγο ει πλης λωsia δὶαθμνης η me - ιχῆ α της ἐβ, δροφω . Apponemus versionem Billii Sciendum eis auos se viginti libros se Vetero test menti, totidem nempe quot Hebraicie linguae elementa Hebraeis enim duo se viginti elementa uni ex quibi quini duplica, tur, ais ita septem es viginti unt. Duplex enim es littera Cisph, O Mem es Nun, se Phe, ct Sari ui libri quo que eodem modo duo quidem se vigiNI numerentur , caeterum Ieptem o viginti reperiantur, quins videlicet ex 'si duplicatis. Siquidem liber Ruth una cim Iudistin libro copulatur, ais apud Hebraeostro uno libro recensetur. Caetera nihil opus est adscribi. Tandem subjungit Πανάρετ . aurem quas dicas, omni virtutis tenere refertwJ hoc est Sapientia SUO monis, en Sapientia Iese quam a Sirachipatre Hebraica fingoάediam ipsin nepos ac Sirachi limpsea in Graecam conterrio tametsalioquipraeclari or elegantes librisnt, non tamen seu adnumerantur,nes in arca siti erant. νάρ UA Ut λαι ἁ aeu' ἰὼ - οὐAε εχ ει τῆ ζωτα Qui haec comparaverit cum iis, qua docet eadem de re Epiphanius libro τευ αἱ ρων 3 ι ,αοῦν, facile animadvertet
illum prae oculis hunc habuisse Ductu itaque Dama seca,
120쪽
sceni tolli potest triendum , quod est apud Epiphani .
uiro In aron, ea , in arcas ederis , ponebantur. In
quo etiam ipso hallucinatus est Epiphanius. Neque
enim in arca foederis quidquam positum erat praeter tabulas foederis, sive μα ilia tabuias iden, quas Aocaverat ibi Mosesin Horebo, EXOdi XL, a i I. Reg. 1 IX, 9; a Chron. v, Io neque exusto templo priore supererat in posteriore arca foederis, Scribit tamen inu-gustinus , canonem Scripturarum ervatum esse intemplo Hebro populi succedentium inuentia sacerdotum. Quod de
tempore post digestum ab Esdrain ultimis prophetis
canonem vero est simili inum Annarium Ludaicum videtur appellare Tertullianus libro de habitu muliebri, cap. III. Sed hoc aliud ab arca foederis. XLI. Legit Photius, M sub initium suae Bibliothecae, codice statim secundo, indicium facit Insermctionem in Sacram scripturam , a quodam Adriano scriptum Anγ Qη δι- ει εγω et, εισαγ γοις η βίελγ. Vtilis eis liber Scripturae sis Irimum aggre is Eum post initium hujus seculi edidit David Hoeschelius Augustae Vindelicorum. Quis fuerit Adrianus iste, non constat: nec alicubi ordine canonicos libros recenset. Sed quum in rem suam plurima, imo prope innumera Scripturae dicta testimonia adferat, nullum tamen e libris illis controversis voecclesiasticis producit unde constat ab eo non habito tanὲquam partem Canonicae scripturae. Quum autem R