장음표시 사용
181쪽
BuLri Noanv s is dilucidat. ε. 273. et alii i hue requirunt ad notionem intellectus perfectissimi, ut omnia possibilia distincte et NB. actu simul aveo , non sucecisue, lihi repraesentet. DCCCCX. VoLvNTAs EERFECTIS LIM
dicitur, quae non appetit, nisi optimum. DCCCCXΙ. Cost v Mp1 dicitur, quad diς solutione in partes dissoluitur. CORRvPTIBILE dicitur, quod ita interire potest. IN EO Ritvr T1 ε Ihi L E est, quod e rumpi nequit, iD C C C C XII. S A p i E N r 1 A est scienaa, actionibus liberis finem, naturae suae conuenientes, praescribend1, et media ad eos ducentia eligendi, tinesque particulares ita sibi inuicem s ordinandi, ut propriores fiant media remotioruta. Siue, est scientia cum finibus optimis connectendi media Optima, uel, quod idem est: est sciretia, subordiri nandi figi fines et media . ,
LRIB Ni et ius definit sapientiam per scientiam D. licitatis, Cons. B ii l. vi NGRκ in tr. de Origiae Maliara. seqq. et in dilucidat. g. r. item SYRBu seli 4-diasma de definitione sapientiae. len. ITOT. ecit.
DCCCCXIII. FiN1s OpTIMus 4ici ur, qui agenti ex asse comi enit, hoc est, qui ceteris Praeserepdus agnoscitur, ubi ad omnes orter minationes, quae agenti insunt, uel extrinsecus super- accedunt, respexeris. DCCCCXIV. Ex AssΕ dicitur agins GON. SEPI FINEM, si ui mediorum ad actim perdu
cantur ea omnia, quibus se. finis emstituitur,. D C C C C X V. CREAT io es pro victio ex nihilo , s u nou praeexistente. V
Formale crearionis, inquit B. L3i FGERv3, illud
182쪽
illud, quod loco nihili a eaus sectente praestatur ali- . quid ; quod agens, inmita praeditum uirtute, i i, quod de sese nihil est, axsentiam a sua distinctam Iar. βιur p ubi igitur reiatorem existentiae ab alio habetidi quod ex sese nullam haberet existentiam. Cons diis lue. ε. 1δ' et sequentes. Item Coua in fu philosse Leibnit. in Theol. tu Loci de creatione. DCCCCXUI. CREATIANI appellantur, qui ortum animae per creationem defendunt. Tales Creatiani, praeter complures Patres, et cholastieos medii aeui, fuerunt posteriori . tempore
STA Huius, ZEisOLDus, euius controuersiae, haede re cum Spg3LiNGio agitatae, satis notae sunt, CALi Tvs, HORNEivS, DREIERvS, ZEIDI ERVS, , olii, ut d E L s E 3 c Η . recentiores de anima controuer.
tibus secta, siue est animae et corpulentis semi
DCCCCXVIII. TRADuca ANI dicuntur, qui propagationem animae per traducem desen
Inter . Traducianos referuntur, praeter Tertullia num aliosque plures Patres, multi theologi philosoplaique recentiorum temporum, e. gr. Tu vMMIGIUS, DORS CREPS, CALOvIVS, H,LDEBRANDIS, M EIS NE Rus, SENNER Tvs, S ERLiNGIus, alii ..uid. eit. disp. de Et sv v ICH.
D C C C C X l X. Mosis est flatus corporis, quo organa ipsius tu universum omnia a functi nibus suis plenarie cessant.
Haec notio mortis e per ignitae, itemque usui lo. quendi admodum conveniens. Quae de exilis mortis Lethnitiano recentius disputata sunt, uideri possunt in hi Λ Nacuta Princ. philos L ibis. PV. ὶ ο . eo
183쪽
I7O DEFINITIONES PSYCHOLOGICAE.
Buc si russae dilucid. g. ρές. et et exercit. meis acad. et schol. p. s . Cong. PFAFFIi Sched. de moria naturali.' DCCCCXX. IMMORTALITAS ANIMAE 'o potentia perseuerandi a morte corporis in flatu periceptionum distinctarum et confertiandi memoriam
suis. Tria WoL rivi ad notionem completam immortalitatis constituendam requirit, αὶ Perseuerantiam
es morrem comtris, siue indestructibilitatem , β statum perceptionum distinctarum, γ) flatum ρe Jonalia
talis, sine eiusnasdi statuin, quo antina uitae praeteritae conscia sibi et memor sit, eam ad se pertinere. Vid. T A v M M i G ii dissertat. - immortalitate animae ex intima eius narura demonstrata. Si plures, qui de immortalitate animae eommentati sunt. conserre lubet, euoluas Fabricium iu deleetu argumentorum, et Ddabo scriptorum, qui uoltatem religionis. Christianae Aseruerunt. GP. ιδ. g. 2I.
DCCCCXXI. ΡERsONA dicitur ens, quod memoriam sui conseruat, hoc est, meminit, inesse idem illud elis, quod ante in hoc ue illo sui
statu. Veteres persuam definiebant pex suppositum intes. Iectu praeditum , sum tum autem dicebant fulsantiam
sngularem , completam , incommunicabilem, non alitinias evratam, Cons. HEBENαπκgi Tii Philin prim.' Pag. a F. Wοι PI vs. suam cum taeterum definitione conciliare ci Datus est in PDchol lat rat. pag. L .
DCCCCXX II. BnvTA PERFECTIORA sunt, quibus quinque sunt organa sensoria. BRv-πA uero I M P si RPE T I OR A sunt, quibus Pau-1 qiora. Ita animalia imperfectiora sunt ostieae, cochleae, muscae, formicae, et insecta alia.
184쪽
Eris 4 sε dicitur, quod e*istentiae suae rationem in se ipso habet, i. e. quod per essentiam suam determinotur ad existendum. DCCCCXXIU. DEus est ens a se, in quo
continetur ratio suffciens existentiae contingentium h. e. mundi, elementorum atque animarum, siue
quod idem est, Deus est iliud ens quod est caussa
obs. I. Est haec definitio nominalis, quam Wo viva de Deo tradit. Definitionem ςnhv realem da Deo dari posse, ipse negat in Logic. g. 4T. Cap. I
Recenset itaque woLEius aliquas tantum notas characteri sileas, . onmes enim numerare non opus est,
quibus Deus ab omnibus aliis rebus queat discerni. Obs II Contra hanc definitionem, qua UOL- Ei us per Deum id ens a se intelligit, quod, a mundo distinctum, est caussa mundi, LANGIVS non. nulla monuit, quae uero, dici uix potest, quam ci- to in fumum abeant, si recte expendantur. α obiicit uir acutus, cadere quoque ii ano definitionem in animam bumanam, Cons. Anatome S stem. WoLFIANIPV. 73. Sed resp. Quis unquam assirmauit, aut assirmare poterit. animam esse substantiam, in qua contineatur existentiae uniuersi ratio 3 In aiatina hominis ratio quidem deprehenditur, cur hoo nec alio modo reqPraesentetur, non uero. in eadem continettur ratio, cur mundus existat. 3 Putut Venerabit. LANGius, ex his uerbis, Deus es ens a se, in qns continetur ratio extisentiae hnius mandi nondum colligi polle. Wo LPir M Deum pro causia, emcientet huius in ivdi habere. rix
185쪽
eontinet rationem sussilientem existentiae huius mundi ,' per def. Dei) E. quid clarius esto potest, quam V voLFivM definitione sua indicare, se Deum pro caussa huius mundi habere. O . BuLpιNG d stur. I o. Y) γvoLF AN A definitione, pel git uir S. R. ne uerbulo quidem commem'rati intellectum , li-hertatem , prouidentiam, benignitatem, et reliqua Dei attributa Resp Neque id onus est in definitione philosophrea. Ex ehareiteribus alleuatis , si cetera artributa legitimo nexu deduci possunt, optirna est. definitio, etiam si uni eum tantum, quo definitum ab aliis rebus potest dignosci, criterium allegauerit. Neque uero negari cetera attributa Dei, putandum est, quia, reticentur in d finitione. Abstrahentium enim, quod aiunt philo*phi, non est mendacium. Ob fetu. III. Aliam adhuc definitionem Dei suppeditat V V a L pius, quam pluribus exceptionibus. fuisse expositam com lat. Scilicet tu ratione praelin m anarum μου. ID. . et 16O. hae utitur definitione: 'us est substantia, quae uniuers. possibilia D nieci actu distincte., aut si mauis, ad equate, sibi repta sentat. Et in metaphys Germ. q. Ic60. indit iss da R
Contra hanc defiuitionem Dei, quam V UOL pius ex MI. a tecedentibus deductam si, i format, itidem, cum uener. LANGius, inm b. BuDDEus, permulta 'exceperunt, qzorum praecipua buc redeunt. α) Οbii iunt, si Deus est substantia, et substantia, iuuis equidem V Vo rio, in Metaphys g. Il4. est id. quod
continet suarum mutationum rationem iii semetipso, sequi, putant, ut Deus sit mutationibus ob novius
186쪽
THEOLOGIAE NATURA Lys. Metaphys do substantiis ianitis, non de infinita, quam
ipse a stirmet, nullis mutationibus Hie expositam. Sub. stantiae itaque uocem, alio 1ensu, ad lignifieandum Numen transferri, per se patet. Talia suus praeri
8, Non sola, putant aduersarii, o innitini possibilium
distincta repraesentatione essentiam et completam Dei Nationem constitui, ceteras quoque Dei uirtutes in de finitione. eius esse enumerandaS. Res p. Non ex
eludit hae definitione V UOLFius cetera Dei attri. huta, sed ex eadem deduci unit et demonstrari. Id quod etiam felieiter praestiterunt Bui Pi Noa R inci lues d. g. 422. sqq. et Riebouius in der feriterniihi terrilli, Cap. τὰ Ex hae definitione dissicut ter admodum, uel plane non demonstrari posse pio uidentiam diuinam
existimanr. Nullam enim esse coplequentia in , aiunt: Deiis reptae sentat omnes mundos, E. praesentem curet , lauet 'stentat. Non sequitii r. fa eor, immedio e pro tradentiae Dei ex itide, sequitur tamen oliis propolitionibus secedentibus Cons hic CAM. Ei, s in isti philos Lei,n. iv rheologia Tom. I. CU Lde Deo i ubi controuei liae huius logicae progren/ su in uidebis, item Riebon. g. et σε. der feruerii erfautes rung= et illit piNG. Ioc ciιntis. Plures Me stones Ieges iii petis medensen de S uber ii 'A. nn . item tu Anato me Lahgiana Sirilem Μει apbsici σοὶ fui Cap. de Dea. Conterri postum M. DRAGugi Mii die uti duae de Defuitiove Dei μο ana, Rostersi W72 3. habit. In . quibus disputationibus, ut uerum saxar, nihil prolatum uideo, nisi quod semel iterumque ae tertio
a uener. LλNG.io et Bun D sin montrum erat Porearat ita bonus ille DRAGAEI Mius Opeia haec superis edere , et acumen sciuin ira filiis rebus demonstigre. Ex charta enim in papyrum res transscribere, parum , udetur esse gloriosum. IObs lil. Ceterum si definitiones OoLrii, de Deo luppeditat e , minus tibi placuerint, dic: Deut
187쪽
est Spiritus inde pendens. Dic: Deus est ens persectissimum. Definitiones enirn nominales sunt arua trariae. DCCCCXXV. INTELLECTUS DIVINUS
est disti icta eademqae simultanea omnium possibilium
repraesentatio. Intelle tum diuinuna non considerare debemus oti ut faciutatem et potentiam repraesentandi, sed ut actum, S Debemus illum considerare non ut actam Recessi uuin, sed ut simulianeum, cum Deus, ob infinitatem suam, omnia sibi repraesentet unico actu
et simul Cons. Riebou. in der Erla tming , p. a . DCCCCXXVI. S cIENTIA DEI MEDt Aest, qua cognoscit Deus ea, quae sub conditione, nunqua' implenda, postibilia sunt. D C C C X X VII . PRAE s Ct EN Tt A DEI est, qua dis infle cognoscit ea, quae nobis sutura du
DCCCCXXVIII. OMNI fCIENTIA DEt est actias, quo ipse cum omnia possibilia, an, quando, et cur fieri possint actualia, tum etiam omnia actu existentia adaequate nouit. DCCCCXXIX. Q ALIT As ocCvLTA dicitur, quicquid sua natura incomprehensibile est, et cuius proin nulla fingi potest ratio, nisi uo. luntas diuina. . 'DCCCCXXX. Fost TvNA est inopinatus caussarum, nobis haud praevisarum, concursus.
Clericus putat tu arte Critica Part. L. Sect. L. C. '. 3. NOcem fortunae esse uocem mente cassam. At alii iam iam, quinam conceptus cum hae uoce eom
188쪽
THEOLOGIAE NATURALIS. I 75 .hinari debeat, demonstrarunt, Co . Rivi Ni asseret. ide prouidentia diuina Li . habit. DCCCCXXXI. RavELA Tio est uoluutatis , diuinae supernaturalis et miraculosa manifestatio.
Rivi Nus in dissertat. de reuelatione ditima Lir . . 1 ap. habit. illam definit: Reticlaris diuina cis doctrina, i, a Deo i o speciali modo hominibus tradita e viris j --ctis litteris consignara , quae homines de summo bono iu-yrtiit, rnediaque i s s ficientia. rationique itico enita , suppeditat, quibus summae com otes fieri queavi feliciatatis β. ain. nii GOLONG. di R. de necesserate et erireriis reuelatiou. Aliori . hab. item Laug. Iun. differt. de necessit. revelat. eodem anno hiab. Halae.
DCCCCXXXII. OMNrvor ENTI A Dei estiva perjectio, qua omnia plisibilia potest ad actum
DCCCCXXXIII. MAivsTAS SEU GLORIA DIVINA est perfectionum diuinarum omnium complexus. DCCCCXXXIV. CREAT v A dicitur ens, quod per diuinam uirtutem existentiam conie-
DCCCCXXX U. Ρno v 1 DENTIA DIVINA , vst continuata quaedam eius, quod in uniuerso perdui abile est, conseruatio. 1Bui si NGE Rus definit prauidentiam p. o . dilue. pei curam, quam Deus gerit, rerum semel conditatum. Cons. CANTE. in usu philosi in Theol. T. I. Cap. 3
DCCCCXXXVI. CONITAS SEU BENI in GNITAs summa est prouitas in Deo, bonum quodvis possibile creaturis impertiexdi.
189쪽
DCCCCXXXVII. IN p NITAS SEU I uis MENfITAS est simul lanea et perpetua persectio. 1ium seu uirtutum omnium polsessio.
De infinitate Dei vid. Cantαι l. e. et Wideburgidissertat. demonstrat mathem. infinitatis Dei ieia. I729. Infinitum recentioribus rectius definitur per ens, quod habet omnes realitates possibiles, quam quod nullos habet terminos, quae erat ueterum definitio. uid. Bli L F. dil. 4. qOT.
DCCCCXXXVIlI. Sh Nsi ΙΥAS DEI con sistit in exclusione omnium pGrfectionum. Sanctus itaque in i lectus Dei dici potest, quatenus in ipsirin ea dit nulla confusio, nulla obscuritas sancta uoluntas, quatenus nulla in ipsam cadit appe- titio mali uel honi appparentis. tii . hic. HOR FERI disputat de genuina notiove sun tiraris Dei anno I as. habit. - Viremb. et C ANTEra vvs p. I 6O seqq.
DCCCCXXXIX. OMNr νRAESENTIA DEI consistit in eo, quod ipse omnia sciat, et omnia in
qua Deus gaudet, est benignitas summa secundum sapientiae perfectiqsimae leges temperata flue admissi
strata. αὶ Itaque requirit VVOLFius ad iustitiam bonἱ-nitatem , quae tribuit unicuique. β) Sapientiam, quae ostendit, quid sit illud , quod tribuere . liceat,
aut neSare Oporteat pro rei conuenientia. Haec definitio, quam foecunda sit consectariis, et quam commode in casibus specialibus applicari queat, ostendit praeclare cum BuLFINGE Rus s. 44 S. diluc. et CAN-'gius in usu Philin Leibu in Theot P. y a. 37 . et aue. ubi, felici plane suceessu definirionem prassentem V VOLTic eum communi illa definitione: es constant
190쪽
et perFetua uolautas suum Gique tribuendi I conciliat, eommonstrato insimul eiusdem usu, obiectionibusquo neruose consul tis.
DCCCCXLI. AsprTΑs est independentia existentiae ab ente alio.
Barbarus quidem hie terminus est, receptus tamen est ina heologia naturali, reique, quam indicare deis. bet, exprimendae satis lassiciens.
DCCCCXLII. AETER NITAs dicitur exsis sentia, nec initium, nec finem habens. Ap r ER-NvM uero illud appellatur, quod nec initium, nec finem habet existendi. DCCCCXLIII. Erus PRIMvM dicitur, ante quod non extitit aliud. Exs v LT 1vM uero appellatur, post quod non exister aliud
IN COMPREMENfrgILs di. citur, cuius modum. quo est, uel feri potest, nobis minime repraesentare ualemu S. C O M P R E H E N- SIBILE Uero uocainus, cuius modum, quo est, uel fieri potest, nobis clare et distincte repraesentare
DCCCCXLV.s ScipΜTIA s IMPLICIS IN TELLIGENTIAE In Deo est, qua Deus res tata tum modo cognoscit, ut possibiles. DCCCCXLVI. SciENTI A vrsro NIs est, qua Deus ab aeterno cognoscit, quae in tempore futura su nt.. DCCCCXLVII. MALUM METAPHYsICUM dicitur, quod per essentissm et naturam suam rem imperfectiorem reddere censetur; quam foret, si