- 아카이브

Alexandri Aphrodisiensis In octo libros Topicorum Aristotelis explicatio

발행: 1554년

분량: 297페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

emnium cosensu tela

viati Her.

quibus oportet quaerere methodum ad abunditiam, haec

determinanda simi, L primo nora et se oportet.Nain ne somnis propositio dialectica nem Omne problema. neque proponeret aliquis mentem habes, ec interrogaret in propositione id quod nulli uidetur,ceu nunquid oporteat irasci paretibus,tiel impios cile erga Deos.nam proponit dialecticus id quod uult accipere. Nullus aut cin lalia conte dit, neq; adduceret aliquis problema quod clinctis perspi Oum,ia non egens ostensione est , ut die existente, umini dies est,uel ne nam haec non habent dubitationem, quod prosectu cunctis sunt nota, ideo neq; problemata, unde ostensiones ta quaestiones de aliquibus dubitatis, uel ignorans fiant.Sed quaedam nemo poneret, nec concederet, uidelicet ea quae inulli uidentur, ideo neque Propositiones.

Quae reici autem aliquis quomodo cum dilacrit aequaliata eadem Ne problemata dc propositiones c ipsorum solo modo differentiam esse nunc contraria aliquo modo inquit esse propositionem dialecticam 5 probicina,quod illud dubitetur,& illa est nota. Vel non dialect:ca proble mata dialecticis propositionibus aequalia, dc eadem esse Qixit edun:uerialita problemata,& ptopositiones in ins noratione contradi 'lotas,in qiubus problematibus ac inquisiis propositionidus continentur dialectica probitaniata propositiones, quorum nunc dicit driscrentiam. nam notu ec opinab le, ut propositio dialectica esse uult, dc ambiguum,hc dubitatum,quale etiam oportet elle dia lecticum problema.Equidem omnia proponuntur in contradictione N adducuntur,quorum probabicia sunt propositiones,lc quςsta probicinata.Differentiam autem fecitndum modos dixit eam,scilicet secundum hoc inquid, Ecutrum Ostendat similitudinem ipsorum secundum uer ba Κ quomodo horum unumquodque proponitur, ecaddiicitur in medium. nam omnis propositio problema sit, sed genus modi secundum prolationem .ssecundum ductionem non tamen dialecticum iam illud quod a propositione transumptum est,quia non quaesituin .Lst igitur propositio dialec :ea interrogatio probabilis,net igitur Ointus propositio interrogatio, sed dialectica, necti omnis interrogatio proposimo,sed dialectica, nam plures sunt spescies interrogationum .n n crum solum interrogario propositionum sit. Sed ut Eudemus in his de dictio:ie diui1 sit. Quidam interrogantes de accidente interrogat uel proponentes aliquid o di tentes persuadent horum acci,

dens ut intcrrogantes quas est motus ignis secundum nasturam,uel quid Socrata accrdit .vel e contra accidens diis niunt ec accipiunt in interrogatione. Equidcm cui hoc ac

cidit putant dii coe ut interrogans cui animalium album, uel nigrum accidit L quid bonorum per se est cligibile, ecqui est sedens,lc hoc quidem est una species interrogatio ius. Et alia cari substantiam, quando prius inserentes quid

est hoc per ii rogalionein interrogamus, ut interrogas quid est homo nam qui sic interrogat substantiam rei pu tat interrogare,sed no quod accidit ipsi discere. Tettia species interrogationis est quando de propolitione aliquis faceret interrogationem,deinde responsum erus petendo alteram contradictionis partem proponeret,ut Inunquid mildus sphaericus. Sub hac specie interrogationis. est etiam dialectica propositio. Non enim omnis interrogatio est propositio dialectica .tamen propositio dialectica in interi rogatione est.nam propositi omnia ut prius dictus est aluesunt demonstranu quales sunt immediatae, e primae: ecaliae sunt dialecticae, quales sunt probabiles: ec aliae sunt

contermosae,ille ergo scieinificae non sunt in interrogatumne, nec fiunt dialectrcae. Nam dialectica interrogatio talis no' est, in nunquid clementa remita sunt materia dc forma. Item nec contentiosa, ceu nunquid uidens habet oculos, uel non, sed sunt propositiones dialecticae propolitiones in interrogatione probabiles, ut nunquid sanitas bonum, uel non .nunquid animi uirtutes ei: gibiles uel no, nunquid potest aliquid cet non ente feri,ues non . Nullus enim offerrea id quod nulli uidetur. nam probabilis interrogatio est

propositio dialectica, quod cum dicat, quae tat Probis:

tia nil sus nos reuocans ad intra fiam proponit. NI pros habile,ut dictum est,ues cunctas ludetur,uel pluribus uel sapientibus,ta his,uel omnibus, rei plurimis uel maxime notis. Sed cum datat probabilia et se etiam ea quae indentur notis sapientibus, quia potest aliqua non sapienἰ is opinio

repugnare muliorum opinionibus, quas opiniones ple3 T . 'ril minime concederent,adiecit i non inopinabili si finius

nos docendo quod opinionibus sapientula uelut probas bilibus utendum est praestrum his de illis .de qu:bus multino habent opiniones. Ibi autem repugnabar ptunum opiνnio alicuius sapientis opinioni, h: c ucro probabile magis pluribus uideriir,qula quod non est sanitas bonum quo riuidam sapientum est opimo sed nullus hoc probabile esse diccret.nam opinionibus omnium repugnat. Item quia

Cis immobile ξc unum sit. nam Parmen: iis sente ilia est, dc quod contraria eadem sumatam haec est Heracliti senstentia .ec quod contradictio nulla est. nam hoc sentit Anti sthenes. Propositiones quidem igitur no sunt talia sed politiones, ut procedindo dicet.

Sunt autem propositiones dialecticae, G ta probriis Ibus uni mira cr contraria iis,quae uisntur probabilia, secundum tamen contradictionem pretensa, π pircumque epiamenes sunt fecundum artes inuentas. Si enim probabile est eandem esse contrariorum disciplinam,cr ei sum eundem es econtrariorum probabile apparebit σs linam numero grammaticam esse π tibicinariam unam I alitem plures gramma tuas,cr plures tibicinarius.Omma enim Nij tu, Cr cognata indentur haec Ge. Similiter aut e Cr ea si probebit bus sunt contraria secuntum contriarctionem protens probabilia vi dentur. Si enim probabile est, quoniam oportet amicis benescere, Cr quoniam non oportet amicis mali facere probabile est. Est autem contrarium, ut icta.quoniam oportet mala ac re amicis, secundam contradictionem autem, quoniam non

oportet smicis it: facere. S liter G:m σs cportet e miricis benefacere, inimicis non oportet. Est enim hoc secundam

conirad:ctionem contrarium iambier autem cr in aliis. Dicendo dialecticam propositionem interro pauon esse probabilem .dicit etiam dialecticas propositiones esse similes probabilibus, aliquam abundantiam nobis subii ciens propositio rum dialecticarum . nam si probabile est

hoc scilicet scientiam esse eandem contrariorum . probabile etiam apparet hoc, et indem cita sensum contrariorum. Quod uero probabile hoc sit,candem esse scientiam con trari una patet. Nam medicina eorum quae afferunt sonitatem,ta aegritudinem cst incivia. Item arithmetica pastis 5c imparis . Et musicus melodiae ec inconsonantiae. Etrum nastice est scientia bonae habitudinis 5c malae. Ec malus similiter. Equidem similiter se habet scientia ad scibis lia,tc sensus ad sensibilia. nani ulmini horum est discretro utri a dc nidicatiuum eorum,quae sunt sub ipsis. Et est smi, te eisdem secundum analogiam, cui erram oc ipsa comasta sunt,si quidem sensus sub habitu. ec unmersaliter sub ea quae sunt ad aliquid. Verum oportet Atempla audientes non exacte dii limere de ipsis, quandoquiden uidebitii recidentilis ex probabilibus esse hoc lenium Est contrariori quam scientiam .Rursus si probabile est hoc unam num ro grammaticem e se,probab:le uideretur 5 hoc, tibici,nalem unam esse minacio .nam sinulla ta eiusdem rationis quamcunq; artem cite uel numero unam, uri specie . nam

cognata talia sun ec sub idem genus, dc ut primum C en, plum simile est proportioni, sic hoc generi. Ideo dirai cognata. Illud autem lec si unam numero grammatice, uel plurest tale. si aliquis diceret Aristarchi gramaticem,ξcumue saliter unanaqtiamn individitam esse numero unan

quod etiam subiectum idem tale. uel si rursus diceret alis quas unam e se specie eandem, eo quod ipsa simul diiudi tur cum actiombiis, M actiones plures numero esse. tacitautam Probab lia esse cuam contraria probabilibus secun

22쪽

dum contra dictionem oblata pro statae, idest negatim

nes contrariorum probabilibus .nam quia contraria prostabilibus sunt inopinabilia profecto negationes inopinas hilium erunt probabiles ut si probabile est oportere amiscis benefacere hoc erit contrarium huius oportere amicis malefacere,inopinabile est aut no probabile, negatio porro huius existentis inopinabilis erit ipse probabilis, est au tem neratio eius. Illud quo non oportet amicis malefabcere tuniis probabile,& illud oponere amicis benefacere

curus contrarium est in panabile, portere scilicet inimicis benefacere curus negano no Oportere mamicis benefaces re inopinabilis erit. Primam igitur contrametatem occepit propositionuin secundum praedicatuin . nam contrarium

ipsi benefacere est illud malefacere, M subiectus terminus amiciis ipse in ambabus propositionibus. Seoinda autem contrarietas est, quae habet idem praedicatum . nam bes iacere est M subiecti termini contrarii. nam sunt contra

ni amici ta minuti. Probabile autem er in militudii te apparet etiam contra rium de contrario diis oportet amicu benefacere, er inimisca oportet male . Apparebit enim cr eontrarium hoc quodo amicis benefacere ei.quod est inimicis male. Vtrum utilem secundum ueritarem se habear,uel non in ira cluae de contrario

dicentur,ostenditur.

Est quidem probabile in similitudine illud in appositione i enim probabile est amaris benefacere, probabile etiae it contrarium hoc malefacere de contrario ditium. Hi autem sunt inimici, equidem contrarium est benefacere

ipsi malefacere, M his qui utuntur ii e probabili bene nociendum esse amicis, opus est ostenderetrobabile etiam csse hoc quod inimicis male faciendum ut . nam si amicis hene, inimicis male, M si uirtus iuuat malitia nocet. ideo

probabile uidetur de illud, si malina sussciens per se ad mofelicitatem N uitrus ad felicitatem. Etenim si per se dictu hoc, scilicet oportere inimicis malefacere non probabile, sed ipsum probabile uidera facit appositam , scilicet illud Oportere amicis benefacere nam hoc signiscat illud in si, litudine. Et notandum est quod primas propositiones

has, scilicet amicis malefacere, id inimicis benefacere constrarias dixit huic amicis henefacere, quia alterum erat in

his propositionibus contrarium , R illam ambo habens

rem cCntraria non amplius contrariam dixit. nam ob id

ambo etiam probabiles ta smul uerae sunt. Illud autem probabili contrarium non potest esse probabile. Viderentur igitur quibusdam inquit etiam hcc esse contraria.Sed iitrum se, uel non sic se habeat differt planum facere ui mad sermone de contrariis dicet etiain de ipsis in seculo m. hr . Dixit quo de ipso etiain in libro de Interpretatione in fine in quibus d cit. Illud aut huic putare cotrarias opiniones determinare huic contrariorum esse falsum. Nam ni quia boni4 8c mali quia malit hac λrie uera siue plures,sive una est Contraria autem haec, sed non alicui constrariorum contrariae, sed illud magis contrano modo.

Palam autem quoniam π quaecunque opiniones secun sim aertes fiunt. dialecticae propestiones sunt, ponet enim aliis sva e quae ursentur iis, qui in tu probati sunt, ut de iis quia

dem,quae in geometriaua geometer.de rau autem quae in me

emuli medicus.

Id est probabiles ξc cur adierit i Palaminam aliquis poneret, hd concederet ea quae uidentur confiderantibus dehisac consequens autem ex dictas hoc erit. nam lapientuopiniones erant probabiles,equidem sapientes ta at silices circa propria,quare etiam ab ipsis inueta probabilia erat, quia communis Cpinio .Equidem eos oportet qui aliquo tum sunt ignari accedere ad scientes, idcirco probabilia esse dixit ea quae de med cinalibus medatis uidentur, ec de geometricis ipsis geometris. nam aerunt contra aliter discentes, sed hoc nou dicunt medici,uel geometrae. Vetum hoc non dicit quia ipse inuentio secimdum scientiam, Delanem sit probabit s. nam haec demonstra trua, sed quia in uentis ab his qui uisantur circa aliqua d ut sic se habet multi concedunt, si protecto non repugnabunt conceptioni hiis commurubus .nam de hoc prius dictum est. Vel ne pest de propriis opinionibus secundum scientias N artes pugna multorum contra scientes,quia prinCpio plerim sunt de his non habemur alicuius momenti, ξd existimationis. Sed talia multa sunt accipienda ex aphorismos Hippocra tis,tale est illudi Labores spontanea indicat morbos 1 dc iblud lHumidae diaetae conueniunt &bricitantibus: Rursus in geometreta quod tres anguli sunt duobus rectis aequa les .ic quod omnos inanguli duo latera limul accepta teli quo sunt maiora prorsus.

Problema a item dialecticum est speculario intendes, uel ad

electionem er fugam, uel ad ueritarem π cognuionem, aut per se aut ut adminiculans ad aliquid aliud talium, de quo aut neutro modo opinentur, dat contrarie pleriques p entibus.

aut sapientes pleri que, aut utrique fidem eisdem. Quaedam enim problemaeum utile est scire tantam ad eligendum uti l fuisgiendum ut utram volanus sit eligenti,aut non quaedam e tem ad sciendum tant m. ut ιtrum mundus aeternus sit, uulnon. Quaesam uero ipsa per se quidem ad neutrum horum. diminutilantia utitem ant ut aliqua talia. Pleraque inim ipsa per se quidem non uolumus coin scire , sed aliorum gratia, M per illa aliud quippiam cognoscamus. Cum diYerit de dialectica positione quod est probabis set iis interrogatio. 8c secundum quot modos potest probabile accipi consequenter deinceps de dialectico problemate dicit. Porro inquit oportere problema dialecticum esse theorema speculata nem 'ue,dc dixit i speculationem I pro quaestione d quaesto, eten: in speculari pro querere mos enis est dicere. 1nquit igitur ouod quaestio inquisitio ue de theoremate conferet exes ad electronem L fugam, uel adueritatem ec cognitionem uel iplam tanquam adminicus Ians ad aliquid alterum talium inqua dum . nam modus indicativus quaestionis est illud de quo, uel neutro modo Opinantur uel contrario plures semium quam sapientes, uel sapientes alarer quam plures, uel utram inter se digla, diantur quod drcit problema dialectrum esse. Erit autem hac speculano ratio alaculus cognitionis praedictorii cauosa. Vnde ab eo quod est cognitionis nostrae causa nominatum est theorema specillatio ueste est omne problema dialecticum.& theorema uel morale,uel natural let rationae, se nam horum praedicta sunt inditatiuamon tamen econsuerso, sed quaecunq; habent propositionem theorematii

quandam determinationem, hac autem sunt de quo, uel neutro modo opinemur, uel econtrario sapientes plumhus,vel plures plumbus ic sapientes sepientibus. Qua curisque ipitur quaesita habent relationem ad fugam, bc ele honem sunt theoremata moralia .nam circa bonum di mala, eligibile A igici dum existens moralis quaestio habet res lationem ad tugam L electa nem, ec non ad nudam cos gnitionem .nam qui frit unum uoluptas bonum sit nee ne an prorsus de aliquo aduentata tum bonorum,questronem facit, a indicat ipsa uel eligenda ei se , uel tugienda. Rursus qui quaerit utrum intadus sphaticus necne, uesanima immortalis tarche uel aliquid aliud e tum quae natura constant, quibus factis Ec existentibus perfectam facit uera cogniti nem . quod est contemplanuae facultatis pes

la are.Nam cognatio ueritatas in opimus est contempla, nonis finis. Quaecun pucro necur agibilia qua arantur, nesque habent perfectam cognationem ueritatis riseipsis, sed uehit adminiculantia sunt ad eligibilium id non eligibilai cognitionem, ues ad uerorum de Elsoruin inuentioneni

quaeruntur.hac sunt problema a rationalia. nam rationablis lacultas habet locum organi in philosophia. At quae cunque secundum eandem quaruntur uulitas eius gratia

23쪽

LIBER PRIMUS

mxiuntur. nam qui miaerit uerbi gratia de conuersione propositionis,uel ct svllogistica uel alii logi mea coiuga

tione tanquam lixe adminicialanna,& conterentra ad praedictorium inuentionem x cognita nem quaerit. Planea temta hic logicam tractationem dicit cibe in trutirenturii, quia ipsa adminiculatur ad mumilionem prunorum dictorum K cognitionem, d cit ipsam ella dignam ut indagestura ed cuin dixerit in qu bus est etiam inalecticum probblema deinceps addit determinationes diti rationes quas dixit. quibus etiam separat ipsum ab his theoremat: bus quae sunt in his cum non sint dialectica probleritata, non quia non sit etiam propositio dialettica in his, in quibus dirit et se problema, non adiecit eadmi propositioni. nani

sinit ambo in eisiacm, sed propositioncs per se habent in quibus c circa quae simi notae . nam probabilia etiam ea pluribus quibus per probabile,&per haec erit indrcanuit. ln his igitur etiam propositiones sunt non tamen quaestione .sed problemata in his sunt quaesita. Itcm propositio nes si etiam quod maxime in his alain omne probabile de aliquo horum,sed non ab hoc de aliquo horum esse, propositiones dialecticae sunt de sic esse habentibus necessabrio, sed a probabit ideo utcbatur ad diffinitionem ipsis mi idem problemata ideo problemata sunt, quia sunt di, gna qua ilione N quae sunt digna qu aestione non sunt alia quaedam pr. te: hac uel ad elecJioncm N fugam conse relina uel ad cognitionem xueritatem,& ea quae his ad minaculamur, merito di talens problema his rursus usu

est. Sed additae diiunitiones problemati plane separat proposit onem ab ipso problemate. Caeterum dic edo quod problema esse speculationein quandam L quaesimi Min

et genere hoc consequenter adiecit differentias quibus de aliquo horum theorema, A quastu si iam problema non enim omne theorema, & quaesitum iani eu etiam problema dialecticum. Equidem inquit esse probicina dialectica speculationem in his de quoiues neutio modo opinantur, uel contrarium plurcs Opinantur quam sapietes. uel lapi Eri saliter quam plures ues sapientes secus quam sapientes, ta plures aliter quam plures. Neutro inodo igitur plures opinamur de quo neutri parti contradictionis habent cos sensuin ta comprobationem mam in moralibus, uerbi gratia an ut miles sic se habent,ut una aliam uicissim inter se se itiatur.an per seipsaa eligendae sint nec ire, uel si in intelles tu ratiocinanti .uci passivo fiunt. Et in naniralibus si inumdus sit infinitus nec ne.ati si sphaericus, ubi non, si anima immortalis vi hominibus rationalibusq; , si quadrifariam opposita scires figurae quibus syllogisticae coniugationes fiunt. Potest etiam illud neutro modo non solum de pluνribus dic ed etiam de omnibus. it enim aliqua de quibbus ne a sapientes habent approbationem euidentiamq ceu niuiquid istellae pares uel impares uel de quibus ob occultauoilcm S magnitudinem .nec sapientes habent comprobationem distinctam ut si pares,uel impares fuit stelis. nam opinari in hoc usus est mine qualia sunt plura in naturalibus quasita quae in uerisimilibus accipititu fidem manidialectici est hoc in tal: bus per quaedam probabilia mos mentum quoddamta inclinationem ingerere ad alterum oppositorum deducentem deflectent cinite, ut quod munc lian Ti diis sempiternus, ici quod sphaericus. nam aliquis diale licus pro hoc argueret, quia pectectissimo corporuni per fectissima figura pcculiaris est, sed mundus est perfectissis

multa corporum . nam omnia alia ui seipso nauido habet,

igitur perlectissima fgura est propria ipsi, sed sphaera est

perleci:s lima figurarum quippe quae nec additionem,nec , . ablationem rccipit,igitur sph ca figura est peculiaris inuast isti, i do. Item de hoc si stcilae pares,ues impares sint,cuncti ignam a stri ri tun cui sententiae haerenda sit. At dialecticus M ad hoc ex opinabilibus arguet, accipies Optimum in numero pron a ius rmini ciue astris quandoquidem astra lint Dii, sed par estri niaxune numero,igitur peculiaris astris numerus est pari

S ed contrario mocio se habent sapientes quam pliues deram'. int talibus opinamur. Muidem uerum bonum contilium fit

eligibilitis bona sorium nec ne , Nptorius animi bona sim cligibilia magis quam bona corporis ues non euoluptas maximum bonorum uel prorsus bonita ic, Nutrui, uel non. nam pluribus bona foriuna magis eligenda esse uidetur quam reclum consilium. Et sanitas uidetur esse eligibilior inrtute. sed sapientibus econtra. Item pluribus uoluptas maximum mam,di sapientibus quibusdam minime aporariet quod uoluptas sit maximum bonum N quibusdamna differcns etiam quibusdam malum. Item utrique Iadem Esdem com ario opinantur. Equide in sapientibus de s Hio de immortalitate aminae,de infinio de iracuo, de tali

hus. sed plures inter se, m quibus alii sciuiunt sanitatem es, se diuinis eligendam magis, alii autem econtra diuunt, Lalu robur pulchritudine , ta alii Pulchritudinent pluris aestimant quam robur, Κ id genus.

sunt aut in problemata π de quibus contrarii sint θῖ giseni. Dub tutioncm enim habent, utrum e si habent, an non es eo quod de utri Aue uni rationes sua biles. Et de quibus rationem non habemus, cum set magna , discite arbitrantes esse propter cuis affignara it utrum mundus si aeternus, aut non navi huiusmodi quaerit aliquis, problemata ergo σpro roseiones ut lictum e lucterminata set. Cum dixerit problemata dialectica esse de quibus hi,

uti neutro modo opinannir, indelicet plures, uel de quibus hi neutri parti aisentiuntur sunt abusive haec sunt pro blemata. Erit autem hoc ut dixi tua in de sapicinibus di ctum uel contrario sermunt sapientes qua plure, tel utri itidem seipsis. Adiecit praedictis N ea quorum sunt si , , pisini contrarit, sed inuus ellain causam scilicet quod hςe sint inter problemata mulacranda tradidit addendo. tDv bitationem enim habent, utrum sic se habent, uel non sice eo quod de utrisque sunt rationcs suasibilest nam utrii uoluptas boliuin uel non dialecticum erit problema quia sicllogis imis de utram parte cotradictionis est probabilis naquia bonum lit ostendit syllogi mus talis, quod cuncta appetunt bonum est,sed omnia appetunt uolupta em igniae uoluptas est bonum. Item talis svllogi sinus quod non sit bonum probabit bonum bonos facit,sed uoluptas no etsicit bonos,iginu uoluptas non est bonum .Sed aliquis quaereret iumquid N hoc in dictis su comprehensum,nam contraria syllogismi suiu,in quibus cotrario sapientes qua pluores opinantur.ues ulique ridem ipsismet, ues ill a se habe: itin pugna,ubi solus est utriusque pugnantium cosensius sinessellogistrio. Ibi uero peroppositas rationes aliquis tinctnon ob fautores ipsarum , ideo A in his quia nullo pactolit aliquis consensus ideo fit dialecticuna problema quaesi tum. Dicit autem diale lica esse problemata etiam ea de quibus non habemus aliquam rationem A syllogismum, utrum sic se habeat uel non. cum sint magna ta digna cos mone L prosecto ignorata ta habeam quasdam ravo,n .nam parila negligumis, quia nec principio sunt digna quaestione,& cognitione. exemplum autem hoc euidens

ipse ponit ipsoriim qitae sunt magna ac digna cognitione. Sed dubia ta quaesita quia non habent de ipsis Ivllogis in adcinon strativum dest demonstrationem, sicini se habet, utrum mundus aeternus sit, uri non. nam ciar sit sempiter nus defcile est scire ta dignum inquisitione. Item potest illud lsinat autem problemata etiam quorum sunt contrarii

stilogismil dici non uelut ipse proponat alias species problematum, sed ueliit dicat de praedictis, in aeqitali aut iunt haec N illa problemata cfitraria. nam fullonimi sunt qui

bus contrarium minamur sapientes quam plures uel uitioque udem ipsisnaclide quibus rationem non habemus cusint magna erunt haec eaedem his de quibus neutro modo opinantur perinde ac sit hoc praedictorum tanquam benedictorii in recordatio N interpretallo,aequale,scilicet huic, ut dicebam. Sunt enim L haec problemata. In his aure dialectica problemata sunt, quod de qtubus neutro modo opinantur plures Ircutram particulam contradactionis , ut probabile alsumunt nam sic si quia assumitur probabileta propcliuo magis quam problema, sed ipli oppositum est

in is se de

alia de ru

quan

Stellai A arena fixari.

stat Attio

24쪽

est improbabile nam probabili oppositum est improbabile.Item de quibus sapientes , pluribus dissinunt,uel utrimipsitari similiter. Et nim in his neutra pars nem simplici ter probabilis est ob ipsarum fautores,quod ad probabi; la existens aliquo modo aequaliter se habent. Postio ratem est opinio extranea elicuius famigerato rura in philosophia, ut quoniam non est contraicere, pior admodum dixit An librae Caut quoniam omnia mouentur,secim eum Heraclitum: aut quoniam unum est res, quemadmodum raelissus dixit. Nam de quouis contraria opinionilua prostarente curam habere stultum est. Aut de quibus rationem habemus contrariam opinionitus, ut quoniam non omne, quod

est, uel factum est, MI aeterram , quemadmodum sops illae

dicunt. Nam musculη, vel grammaticum esse, neque fractum, neque esse aeternum. Hoc enim Cr si alicui non vis datur cidebitur vitque eo quod rationem habeat sua bilem. De problemate dialectico cum dixerit, deinceps dicit

de politione,quia etiam uidetur positio problema esse, dc stendit quale problema positio est. non enim omne prostilem apositio est. nam praeter communes opiniones est opinio eiusdem clari in philosophia,positio existens secundum ipsum inopinabilis ob repugnantiam ad communes opiniones, dignum tamen est quaerere de ipsa ob fautore quem notum in philosophia habet,ideo oportet Ec fautorem opinionis constituentem positionem tali problematimnectere, ceu utrum omnia continue fluant, &semper fati vhilq; unquam sit secundum Heraclitum, uel ne. Et utrum est unum ec immobile res, ut Parmenidi iudetur, uri non ac utrum motus est,uel non ut uideriar Zenoni Et utrum fanatas bonum,uel non ,ut Chasippus dicit .dc utra est contradicere,vel non,ut Antisthem uidetur . nam Antisthenes tollens contradicere dixit oportere dicentes de aliquo illud dicere,& significare propter quae dicunt, sed ite

contradicentes inter se de eodem debere dicere. Haec prae assii mendo dixit qui uidentur uiter se contradicere de alis quo uel ambo dicentes rei rationem contradicunt,uel neuter, uel alter dicit, ic alter non: sed neque si ambo diceret rei rationem profecto contradicerent,nam eade dicerent: sue etiam neuter dicat rationem rei, neque principio coFiradicerent de eodem. Alii uero non dicentes de eodem neque contradicerent de eodem , quod si alter diceret,ic alter non teque sic contradiceret.Nam qui non dicit rationem rei. neque prorsus de eodem contradiceret, sed de iis io quod significat propter quae dist.Sic autem neque contracliceret de eodem .His autem sic se habentibus nem erit

contradicere.At falsum accipit Antisthenes hoc, non discentes rationem rei, uel non drcentem, neque prorsus contradicere de eodem. Non enim si quis non uera dicit, is

neque de aliquo dicit,siquidem est dicere de aliquo cum salsa dixerit, neque enim erit illud omnino mentiri si soν lus erit, qui dicit de aliquo qui de eodein uera dicit, si quidem omnis qui mentitur de aliquo dicendo de aliquo insum dicat,quod si est falsum dicere, erit etiam contra

dicere cum mentitur . nam uniuersaliter contradictio est

de eodem opposita dicere sed qui dicunt de eodem opori sua ambo uera dicere nequeunt.Veriam in syllogismis rationibus ipsarum uti dicit, sed in Opimionibus nudis,

cum dicat positionem essit opinionem extraneam alloe

ius uiri nou in philosophianam ob fautorem digna quaesitione opinio lit,ic ob id cum non sit per se problcma, ta lis fit. Porro metit adiecitinam de quouis contraria opi monibus proferente curam habere stulturn esti nam ubi pest negligenda merito uin eo quod inopinabilis est, tum etiam ex ipso fautore, hoc autem dulit de munQato modicans quod etiam si diceret sine syllogismo, quia dicet problema fieri secundum talem opinionem quando cum syllogismo poneretur, igitur dicit positiones et se etiam hac de quibus communibus opinionibus quaedam lunt

rationes, ta syllogismi. etenim si talia non habent lautos 3 rem, v authorem lama tiarum sed sello mi de ipsis contranis adductis opinionibus in medium de ipsis cum sit ea digna quaestione esse exhibent .nam quod sapientum opinio in illis facit idem facit in his demonstratio, dc fides

per syllogismum. Et apponit talis demonstrationis exem plum tale ostensuum, omne ens, uel attemum est uel fa ctum. Verum sophistae hoc tollere nituntur per an dain ratiotrem quaedam asserentes non semper existentia. neque facta nam accipientes aliquod minam esse, ut musis cum existentem grammaticum esse ostendunt quod hoe neque sempitemum est. Non enim semper erat niuscus grammaticus, sed erat aliquando quando non erat. sed neque factum,quandoquidem non fiat musicus grammasticus .nam si fit, uel tanqua ex materia musici fieret pram maticus,ut ex aere fit statua,ta uelut homo grammaticus: sed non est materia grammatici muscum, uel ut ex con uario, dc non est contrarium musico grammaticiim,quandoquidem etiam eum ipso simul sit, igitur non fit musi cum grammaticum . ex quibus concludunt hoc, igitur non omne ens, uel factuni est, uel sempite m. Item si neque grammaticus factus musicus, grammaticus musiscus fiebat. Est autem musicus grammaticus quod non fas lum est Item nulla ars est,uel scientia, quae docet musis

eum grammaticum . nam nemo quatenus muscus est

grammaticus est.Non enim ab hoc in illo mutatio fit, sed ambo quatenus homo .Rursus illudi quemadmodum so

phistae dicunt: sic etiam dici si erit aliquis primo factus vimaticiis deinde musicus. Equidem non est factus musicus iste existens grammaticus .est autem musicus existens grasmaticus .dicendo igitur musicus existens grammaticus est,

dicit etiam musicus est Fammaticus, sed de intibus per se erat dictum hoc ipsa elle sempiterna uel facta . Adhuc tumen tanquam per accidens sic etiam fiebat, nam musicus factus M si praeexistebat existens grammaticus,quand tu dem non ambo fiant musicus,sed per accidens grammatiscus fiebat musicus,ut igitur talia sinu, sic etiam hebant, natalia inquit)dicendo extranea ab opinione, ec si simplicister non uidetur alicui digna esse quaestione sed syllogismo aliqua ipsorum esse ostensa, iniones profecto,dc ipsa ob id sunt digna quaestione, igitur positio est in problemate

notum quippiam in i erat problema de quo contrario opinantur sapientes ac plures,lc positio est extranea opimo

alicuius nototist fama in psilosophia,uel de eligibilibus refugiendis,& de speculabilibus, uel de conferentibus ad alicuid eorum habet hoc contrario opinari quaedam quan do sapientes aliter sentitit quam plures.Sub eadem quom

specie problematum reducerentu etiam additum positio m.Caeterum illud in contextu, ide quibus rationem habeonius contrariam opinionibus .sratio enim dc stllogi sinus

sapientis locum assumes,problema etia tale facit,iaeo di xit uel utrolibet ipsi eismet,nam rationem hi oc alii scilicet dicentes uel sapientes contra sapientes pugnarent, uel contra plures,vel cum sint plures repugnant opinionibus caspimrum,uel opinionibus plurium, nam talis syllogismus est quaedam opimo extranea dc ipsa. Est igitur Cr postio quidem problemat, non eatem eme

problema postio, quoniam quaedam problemata talia simirum, de quibus raeutro modo opulamur. Quod autem est, erpositio problemae manifestum est.Necesse est erum ex iis, qua dicta uni ut plures ci sapientibus circa positionem sibi istare: t utros libet cum semetipsis, eo quod opimo quaedam extranea positio est. Pene autem nunc omnia dialaetaea probi muta positiones vocantur. Di fert autem nihil quomodolibet dicatur ron enim nomen lingere volentes. diu mu Heu, ed ut non lateant nos .cum se dam eorum sint diserentis. Inquit test imir etiam positio problema I non tamen oeconuerso, non enim ut inquit omnis positio problema, sic etiam omne problema est positio,iram sunt inprobi triaubus etiam aliqua de quibus neutro modo opina

25쪽

LIBER PRINvs

ma positione separans nobis indicauit, tanquam positio

queat alicui aliorum problematii connecti eorum praeserν tim ob oppositas opiniones eorum cum sint dialectica Mapprobat hoc Mostendit per quae infert. Necesse in n. ex tus quae dicta sunt de politione,aut plures clim sapientibus dubitare aut utros libet se ipsis, quia positio est opinio

extranea,na talis opimo extranea est,quia ipsi opposita est quaeda opinio probabilis aia extranea opinio quando nohabuerit auctorem inter notos & claros uiros in philososphia habebit alique lamentii dubitante, aut cum pluribus aiat est sapietibus,sed quando fuerit positio accepta in his in quibus habemus contrarin svllogismii opinionibus potest et in pluria stem opinionem distri: nine esse,siquidem aut haec lyllogismi non est sapietis,nam non lapiens est m=ter plures corinumeratus. Quia autem paulo ante dicendo

de problemate,non ut alias quasdam species problemata adiecit hoc .Sunt autem problemata de quibus sunt cotrarii stilogismi,& statim illud in eodem contextu .Et de qui bus rationem habemus cum sint magna, sed uelut praediocta in caput&summam colligendo qui piam potest fida facere etiam ex his quae nunc dictasunt de positione.Nam quod positio non est aequalis nec conuertitur cum problemate ostendit,nem illa dicendo quae sunt in ipsis proble uratibus sunt politio de his mentionem fecit, nem haec in quibus polliunt egie problemata .Sed dicendo praedicta depositione. N quale quid ipsi uideatur esse positio affert.

Quid .n. non ens ipsum per se, nem suapte natura dignum est inquisitione isti ob alictorem,uel ob ratione positio miscetur cu . lematibus ta quaesius,hic ena diuiso illo I positione: cotra illud natura ex: stens ut eua fit in positione nominu .Etenim ibi dicimus nomina positione significantes quod non nanira. Verum his addit quod consuetudo omnia prope diale t:ca problemata positiones dicit, porro aut eos cur dicunt contra problemata etiam contra posiνη - , tionem cicereasserit. Sunt praeterea quida positiones etia.dore, ' appellantes rhetorrca problemata, quibus afferri solet nomὰ consuetum magis hoc suppolino eo quod talia uiden tur costulae quibusdam suppositis N definitis. Nam diale si meti. ctrca comuniora & uniuer: aliora cini, qa politiones alitat: - uocent etiam haec petentes suppositiones dicunt, caeterii inquit nihil differre interesse ue de nomine hoc posimoisi; ue dialecticus ipsum de omni problemate fert ut consuetudo siue etiam de ipso nunc dissinito problema e . Nona . nomen estingere uolentes positioncm sic definientes, sed ut ostendatur in problematibus differentia quae tu tuerit nota non amplius de ipso nomine cotendere oportet. Vnde pet haec insinitatis nobis quod sequentes ostensionem disterentiarum de ipsis significatis oportet uti cosuetudine. nominu N non ipsos emere impositores X finsere nomina sed iuxta terii differentias nota nobis intelligeda erunt, ut cosummini facere qui ducemni aliud esse uoluptate, Maliud graudi aliud eligibilem aliud capiendum. Non oportet autem omne problema, nec omnem postidanem considerare sed quam dubitabit aliquκ eorum, qui ratio, ne egent, tr non pena vel sensu nam qui dubitant rura operistet Deos honorare,cτ parentes diligere,an non, paena indi gentiqua uero utrum nix alba n non enl2.Neque ve ro quo

rum pupisqua hi demonstratio, neque quorum ualde lange. Dicens quale quid sit dialecticii problema,ta cur problematibus positio seorsum appellatur haec quom determinat,& ostendit, quod merito problema diale licii tale

nobis ponitur.don enim omne problema, neq; Onurem positionem cosiderare oportet,nune uero diceret proble

ma A positione ide gemmans nominibus,sed de his pro hiemadibus quae ratione probante ipsa ec ostendente indi p. gent,sed non sensu uel poena. Equide ea quae sensu uel poe na egent,non sunt in his de qinbus neutro modo opinan tur homines nem in his quibus contrariu Dpietes ientium ac plurcs,uel utim ipsi inter se.Vel diceret quod M si ora - tiones ta lillogium taliu sint propoliu extranei ab op: mane,tanquam per hoc ipse sub rasone positionis eadat osmen no oportet talia admittere. Definiens itam praedicta plane quae sensu quae te poena egent per Gepla Indicauis. Dubita . Sed aliquis quaereret cur non etiam talia sinu problemata,nam si problema contradictionem continet,non sic proponenda erunt haec utrum oportet Deos colere uel non, an parentes honorare,uel non .illud autem non oportere Deos tolere dignum est ostensione, uel illud, non sunt honorandi parentes. Vel igitur escit quod partes tales problematii non oportet considerare,uel naturaliter talia problemata no sunt dialectica, nam contradicta si quata altera pars non uerbis,sed p na indiget,quia prorsus ex tra opinionem est,nem harii altera pars indiget rationibusta uerbis quia plane est inopinabile . Nam problema est eges ostensione, na sic credita qui tentat probare per rationes eoru fide a sumpta prius multo imbecilliore constitustionem ipsorii tradet per rauonesadeo prorsus talia pro blemata non erui dialectica: sed magis propositiones per probabiles. Ite per hoc oportet talia problemata sentati, quia copia abundantiam argunteritorii contra haec edicit mores aeteriores saepe,& dicentes ec audientes peiore,

rod quidem maxime aduersatur arti exercitandi, siquidec praeparatio habenda ad philosophiam est, uel si non efficit pei res tamen essicit uideri peiores. Equidem absiar

dum est illi tentanti afferre rationes inopinabiles semet per easdein facere ignotum N ab omitibus dissiden:e opinione. Propositio igitur dialam est oppositum it i partu problematis qnae eget poena,& problema ncutrum, nati si nem ea quoris propinqua est demonstratio iura problemata ut deinceps dicit, inulto niagis non erum problemata quae propter euidentiain exhibent contradicentes disegnos pcina,vel ob id non talia problemata sunt, quia ar, sumetatio in . lemata in ambo fiebat, ita simul stare uopossunt,q in abctu appositoruargumentum auferunt. Nam illa quatici non babent dubitationem, hac autem magis quam secuntum facultatem exercitatiuam. Huius quod neqi talia sunt problemata dialectica, quotum demonstratio euidens, ta nota est, L quoru demonsstratio est Ionge dc ualde occulta, has caulas apponendo dicit Nam illa quide no habet dubitationem, haec atra magis quam secundia facultatem exercitatiuam, nam quora demostratio propinqua est ea facilia,& facile cognoscedaac breui scientia percipienda, ut si quis praeponeret utrahomo sit animal uel no. Talia ala sunt etiam qsita de his decentia quae a Stoicis ponsitur,ceu urest conueniat simul mandere cu aliquibus,uel cu patre extendere manus ad logiores partes si fuerit niaior uel non, sed contentu esse ibi appositis. Item si decet auditores Philosopha pedes mouere nem de compositis problematibus sopi uilice X susperficietenus fatici sermonem. Nam statim deprehendistur illud quod uidetur esse in his ambigusticis uaest uirile uirilitatem habeat uel non,& utru iustus iniuria aliquem afficiet uel non Murru sapiens sit expers disciplinae,uel non. nam uidebitur neq; uirile uirilitatem habere,quia cita paloitu est uini Κ iuriis imus iis,quia miusta alam si facit, ec sapies expers disciplinae qui discit intelligitq, illu,qui est respers disciplinae,sed eta sapies no discit.talia es haec utra caecum potest uidere uel non, uel mulum loqua, nain talia sunt litigiosa Κ superficialia, Κ habent malitiam obduplicitatem dictionis. Item uidetur eligere problemata se cimda scientias ta artes a dialecticis,quia dialectica ponuntur,aut de his quae circa electionein uel stigam, aut de his ad ucritatem ta cognitionem, aut de adminiculantibus alicui tali. Nam problemata secunda scientas N artes, aut ad electionem , ut medicinalia, aut ad ueritatem dc emgnitionem ut in geomettia,confersit. quocirca etiam haec

et sit dialectra problemata si fuerint d: la a dialectico qui ipsa ostendit non per propria principia, sed per quaedam

probabilia nam ante a diis est dialecticam methodum de omni problemate ex probabilibus et se syllogisticamadeo quaecurita eorum quae secundum scietas ae disciplinas res

26쪽

ripnrnt argumenta e munia. mint dialectica problema ta ,sed quaerunt talia non sunt plus cotemplationis habentia quam ea quae sunt secundum artem exercitandi, exciderent a problematibus dialecticis. Non enim dialecticum est hoc utriam omnis triangulus habeat tres intra aequales duobum rectis uel non .diam opus est meliore & exatho re methodo ad probationem latrum problematum, nam geometrae interest hoc ostedere quomodo se habet. ideo neque secundum philosophia sunt omnia problemata talia dialectica ceu utrum sit una minui materia,uel non talitrum materia fit ens unitum perfectum, e,aut no x utruatomi rerum sint principia uel non,ic utrum mouens omne motum moueat uel non N utrii aetermis sit motus uel non. nam maioris & diligentioris ammadiicisionis talia

egent. Horum igitur circa eligenda & fugieda,& horia circa uerita cin N cognitione & horum conserentiu ad atri quid horii quae iam probabilia sunt .haec sunt propositiones dialecticae .Quaecun* autem huiusmodi sunt tanquam neutro modo de ipsis opinari,uel contra sapi tes senuit, ac plure,,uel utrique ipsis hec san problemata sunt. Determinatu autem bis, oportet diuidere quot dialecticorum ratronum sunt Dcies. Est autem alia quidem inductio,

ehu autems rogismus. Et baogilvius quisem quid est, diis elum est prias Indaciis uero est a fingularibus in uniuersa, ita accesso it si est gubernator eruditus optimus,cτ a riga. Cr omnis qui ιβ eruditus in unoquoq; optrimus Eli autem inisductio veri milior er planior er secuntum ensum notior,it pluribus communis, Diogrisus autem ualentior, Cr ad conis tradetenta est cactor ergo genera re oetibus d stultationes crex urbus quem Modum dictum est antea determinata fui. Proponat dicae quot A quae sunt species oratronum dialecticarum,quibus fit exercitatio,& quibus sint utilia tradenda inmunienta, duo plane inquit ei be, N inductionem

disyllogismii: quorum quid sit sellogismus iam dixit, sed

de inductione nunc sermonem facit. quod autem haera tiones per quas sunt ostensiones quorundain sint supresina genera. patet eo quod omnia quae demonstrant ali quia per aliquid liniuersale ta communius ostendere in sum .iici per quaedam sub ipso nituntur,nam idem per laenihil ostenditur. t antem torte A illud uniuersaliter, igitur ostesio per uniuersale est syllogismea.& illa per ea quesum sub uniuersali inductilia subordinatur autem syllogismo ipsum enthvmema ta inductioni exemplum .equidem thymema rhetoricus sellogisimus est,& exemplum methorica vidi isto.Dicit autem inductionem et se procellium

per singularia ad uniuersale, ideo non sanis dicunt dicet inductionem pronomen esse a mnili ad simile.quandoquidem in&uersale non sit sinule his quae sunt sub eo. It cara demonstra nolus uniuersalis causa inductio maxime fit, sed ratio I similibus ad sinule magis significat exemptu, nam ratio per singularia uniuersale conmmi ostendens, M pctγsuadens,hoc est indu ho.Nam qui ostendit uniuersale in omnibus optinuis est eruditus, eo quod accipit quod

pubernator est opumus eruditus similiter auriga .similiter de medicus sinuliter ta belli dux ,similiter geomctra ta mu s. architectus per inductionem huius in omnibus Opti γεnu ella eruditum demonstratione facit Item dicit differetiam secundum utilitatem stilogismi ta inductionis, quae differentia est haec nam inquit inductione esse uerisimilio rem es notiorem V quomodo sit notror adiecit, n4 p sen sum nomis fit id quod pluribus est coe, ita inductio fit perfngularia ei sunt iensibilia, ta sensibilia sunt pluribus corare nota. Verisimile igitur inductio habet,non tri Mnec Taria quippe no ex necessitate uniuersale ob pricularia cocederen:r .aa no pol semus omnia singularia percurrendo dinductione accipere,na singularia suiu imper iubilia. Elepenim si omnia uel N hoc accipiemus cuius gratia utimur niductione M no amplius opus erit assimicte ues conchi dere uitaue saliter,ex quo in hoc mutabitur quare ut rario

induces uel no est hoc in ipsis acceptis,ta est occasio uasta o R VOM. t tiae ad assimis tione uniuersalis ab eodem tanqii a risi siniliter se habenteriim concessis. At sullo a simus minore ueri

sinulmidine habes ta necessaritim N id quod urget M co

git habet, Nualentior potiorq; contra tentantes corradi cere,& magis proposuit elicicns x concludenς. disi enim est locus his qui concedunt contradictiones si ἰlogisticas, quod uero habet locum ui inductione, quia non poto ias: iugularia in dicebam merciirrere. Qiim,ad modii autem neq; omnis syllogismus dialecticus, sic neq; ois indii lio. Etenim omnis quae habet uerisimile est peculiaris dialecticς sed n6 ob id lolis dialecticis, est ollensio se indu itonP, aut sola indiictio accepta assumptionis praua ta ostensio γtus uniuersalis q maxi inh est propria da alecticae, nam persuadentes accepta ut concedatur universale utimur ipse, sed illa coiit ciens ad allini ptionem dignitatii complexa est,ut dictum fiat euidens, sed non ut uniuersale ostenda , nam ex eo notum hoc intelligibile neque dialecticum est,

neq; propria inductio. Unam igitur dicit quae quatuor posuit diisnitio ire .propriit, genus, accidens. Nam de quibus orationes quae sunt problemata sinat in his generibus, similiter ex quibus rationes q sunt propositiones in his et sunt, dixit aut ein x aliquid utrunq; horitiequidem in principio dixit oportere quae sunt de quibus rationes ta ex quibus.

In ramenta cale. per quae abundamri in brogismis: sunt

quatuor inii quidem propoeiones sumere. Secundiari autem. quot upliciter sinu Tquoq; dicitur,poste di tinguere. Tertiarido Irrentias inuetrire. π artu autem militudinis confideratio. In calce crat hic Κ ultimia eoru in quibus dicit meth dum dialecticam e se natii dicendo priimi igitur considerandili est cx quibus methodus intulit si uerra sumpser imus ad quot N quae N ex quibus rationes, ta quomodo his abundabinnis tabcblimis suffcienter propositu.Cum igitur dixerit de propositionibus,quarum indicatiun erat, illud scilicet lex quibusl& de problematibus quod significabat per hoc ad quot & quae, nunc etiam de histrumetis proponat dicere qliae sunt constrentia ad inuentionem Mabundantiam dialecticarum rationum. Haec autem sunt si llogismus N inductio ut praedixit, tamen ipse de solis stilo silmis mentionem fecit,& dictuin est perinde ac dicat, In strumenta quibus abundabimus dialecticis rationibus sunt

quatuor quorum unum inquit esse hoc scilicet propositiones accipere non afferendo propositioneς organa dialecticarum rationum . Nam ipsae sunt partes sellogismorii, N indu bonum. At paries alicuius non sunt indiumenta illius sed uocat instrumentu quo poteramus abundare pro positionibus,non .n propositiones,sed pol se abii dare. propositionibus est instrumentii. Sectindum aut cm et se inquit instrumentorum conferentium ad abundantiam propolistionii illud, scilicet polle ea quae dicuntur multipliciter cognosco e ta diuidere liue nominibus sint eade siue rationi

Dus.Tertiit quom possie different ias cognoscere quo iida ubus inter se disteriit. Quartu posse inuenire similitudines in his quae d:fferunt, quod igitur propositionii electio tapraeparatio situ ilis ad sellogisnios. paret . Non habent propositiones electas dialecticas .i. probabiles facile pote rinaus de proposito problemate ratiocinari , sed aliorum instrumentorum opportunitatem,scilicet eam cosidera didi ursionem e ii quae dicuntur multipliciter, M habendiu uia cognoscendi S i rueniendi disterentias, ta postremo considerationem similis, ipse procededo dicit, postquam descripserit A numerant unamquamque methodum.

Sunt autem Cr modo quodam etiam tria borura, propositiones. Est enim unumFodque eorum propotionem facere,

ut quoniam eligendum est hone lum,uei delectabile, uel utile: G quoniam di stri sinctus a disciplina, eo quod amittenta ea posibi laesi rursum sumere. I uri autem imposibili, er quoi

niam fimiliter se habet salubre ad sanitatem, π habile ad Di

nam habitudine. E st autem prima propositio ab his quae multipliciter dicuntur, sicuti l tremus, tertia uero a milibus. Alex. Aphro.super Top. C i i

27쪽

LIBAR

I dest sunt etiam tria horum modo quodam quae consterunt ad electionem propositionum,ex quibus syllogismidi inductiones nam ex diuisione propositionum quae multipliciter dicuntur,abundantia fit hc ex uiuentione dimentrarum N ex contemplatione similium nam illud diuisum multipliciter propositio fit. Sintiliter etiani aliorum unumnuodque ita ostendit hoc per exemplum hoc,quia eligeri dum est honesturii uel delectabile, uel utile, nam ex huius diuisione habentes propositionem hanc, arguemus con tra problema hoc, utrum tyrannidem exercere sit eligendum uel non.Nam si omne cligendum .uel honestum, uel delectabile, uel utile, tyrannis autem nihil horum habet, non erit igitur eligenda. Rutius ex diuisione corporis habheriles,quod corpus uel naturale est, uel mathematicum . contra problema hoc, utrum anima sit corpus, uel non, abundabimus syllogismo credentes, quod nec naturale corpus est,nec mathematicum, uel quod non solum bos num in anima, Mex cognitione disterentiarum ostendit,

ni us per exemplum quomodo fit abundantia proposiotionum. Nam quod differt sensus a scientia, eo ιν sciens tia abiecta potest iterum recuperati sed senstis mini m. potest, scientes abundabimus propositionibus contra prosblema hoc,utrum idein senius cum scienda,vel non. Nam scientes differentias ipsorum tuter se ostendemus quod noidem similiter euam dicto ab ipso & quia scientia potest ab alio accipi,& sensus non . Item quia semus inagista minus haberi potest,& scaeua no. Ite quia sensus I nauultate,

scientia uero posterius.Item alteratur,alia uim non. It cinatio cuncta animalia conueniunt, re aliam sola rationaliam:malia habent. Similiter quoque scientes disterentiam

opinionis eg scientia habebimus propositiones ad de

monstrandum quod non eaedim , siquide in alia de constinetentibus 5c aliter se habentibus,3c scientia non . Rurius 2 contemplatione sinules adiecit propos onem inueristam ranc quod similiter se habet sanus ad sanitatem,& bene habitudine praeditus ad bonam habitudinem, de lana ad sanitatem sed eruientia sanitatem sana sunt gitur ec efficientia bonae habitudinis erunt ea quae sunt bene habilia. Russus quaesita, utrum tranquillitas sit quies uel non, perco at emplationem similis habentes propositionem hanc, quod similiter se habet serenitas in aere , ut tranquillitas in mari, Anientes quod serenatas est quies, demonstrabismus etiam tranquillatas est quies. Si autem 5c tria instruo menta conserunt ad abundantiam propositionum memoto a principio dicendo circa quae utinetur dialectica dicendo quod si sumpserimus ad quot A quae, & ex quibus rabtiones,adiecit hoc ita uom lo his abundabimus, siqui dem instrumenta omnia conferant ad abundantiam proopositionum,ec propositiones sunt materia sillogismotii. Ergo prope iiones quidem eligendum quotquot modes

determinatum est in propo erone, t omnium opiniones proponenti. aut plurium,aut sapientum, horam, uel omnium, Mi plurimorum uel notis morum . Aut erium contrarius apis parentibus, aut quaecunque opiniones sicundum artem sunt, aut contrarias apparentibus probabilibus,quascunque opor

tet protendere secundam contradictionem,quemadmodam di ctum est prius. Cum de electione propositionum primum dixerit alis

qua loca ec occasiones electionis ita abundantiae ipsorum assignationem, nam quot modis determinatum est proobabile oc dialectica propositio,per cunθa haec Oportet eletiones ipsorum feri. Et im ea quae uidentur omnibus oportet eligere, re ea quae uidentur pluribus, similiter etiam in sapientibus quae uidentur omnibus, ta ea quae uiodentur pluribus,ti ea quae clatissmis fama. Item inquit eligenda esse contraria probabilibus. Nam ex talium escictione abundantia propositionum fit dialecticarum sescundum contradictionem propositarum . nam qui habet

hanc, quod non oportet amicis malefacere contrariaministerium propositioni probabili in usu negative ipsam

proponens abundabit dialectica propositione, quod eris

ipse si ficauit quia nihil hoc .Oportet autem proponereta contrarias apparentibus Drobabilibus secundum constradictionem, nam quomodo oportet ut1 N accipcre contra nas apparentibus, determinauit per haec, quia inquit, oportere etiam eas eligere quaecunque opiniones secuta,

dum artes inuentae benem dictae sunt, ceu simi nonnullae in geometria 4 geometris, N in musica nonnullae , muli, cs,uel in differentibus ab his,nam aliquis poneret ut pro habile id quod ab Hippocrate dicitur in medicina, re ab Archimede in geometria,& ab Aristoxeno in musca. Utile autem o facere eas in eligendo, non solum, que

sunt probabiles sed er malis eis ut quod contrariorum idemst sensus, quoniam π scientia contrariorum hi eadem. Et

quod uideamus suscipientes aliquid non emittentes , quotarumer m aliis sin bus se est nam er audimus suscipietes alipsi.

non emittentes, olfacimus eodem modo imiliter autem σin altis.

Mille autem dicit ad electionem rc probationem pro positi num probabilium, he hoc non solum probabiles eligere. sed etiam illud similes probabilibus ad:ectione

probabilium satientes ipsas probabiles , ut dixit etiam mkrmone de propositionibus nam cum sit opinabile scimtiam esse eandem contrariorum, simile quidem est ipsi, sensum esse eundem contrarioriam, sed probabile fieret talium unum quod p adiectione similis cum si probabile. Nam proponentes dicere op rtet, nunquid contrario rum idem sensus,ut etiam scientia, uel sic, nunquid idem sensus contrariorum,quia etiam scientia eadem est contranorum. Et nunquid uideamus aliquad uisu aspectuque pstiente, etenim in aliis sensibus sic iit oblecto Fc receptio. Nam facile concedentur ob similitudinem ad probabiles,

ut etiam tale est, nunquid oportet amicis benefacere, scoportet ipsis etiam non malefaccre.

Amplius quaecunque in omnibus uel plurimis videnturi sumendum.ut principiam ex apparentem potionem nam ponunt qui non consticiunt in aliquo non c. Inqui oportet rc ea uel in omnibus uel plurimis sc uissa ξc apparentia uniue aliter accipere tanquam sint principia ξc uera attii ea quae omnibus uidentur, M sc posita,na

nomine positi nis nunc pro cccedere,pc ponere usus est, idest uti oportet M talibus propositionibus tanquam cor,

cessis N principiis si non in omnibus sic se habeat dictuirere,ialia autem erunt, ceu hoc maiori bono contrariumalus malum est. Hoc enim θc si non in omnibus sic se habet,sed uidetur se tamen in pluribus se habere . Sunt quidem nonnulla per quae non est uerum uniue saliter.

Nam in s nitate morbo ic mala habitudine Ze bona econtrario demonstranda sunt,ut etiam in primis notavimus,

nam bona habitudo est maius bonum sanitate porro hosna habitudo secum fert sanitatem, tamen sanitas non amolius secum bonam habitudinem, ideo maius bonum estabitudo.Nam illud quod secum aliquid infert mariis tabonum re malum eo quo simul infertur ξc non secum insfert. Verum mala habitudo quae est contraria horiae habis iudini non est maius malum ipso morbo, qui est contrasmus sanitati,sed econtra morbus est deterior mala habitudine,nam morbus secum inferi malam habitudinem. Naomnis aegrotas est in mala habitudine , sed minime mala habitudo secum inseri morbum, nam quida sunt sani. quire ala sunt habitudine imbuti. Simile etia praedicto est hoc, in duabus coniugationibus si contrarium alterum sequeretur ex altera conrugatione contrariorum, alterum 5 cor, trariorum ex alia coniugatione 5c reliquum sequetur con νά- .vara rum ex prima reliquum contrariorum ex lectita, sic galbu disgregativum,& nigrum congregatiuit,& quia dulce suave,& amarum triste.Nam in pluribus sic se habet lis iis Gia

cet no in omnibus .Sunt aute in quibus ectiverso,ut in prae

dictis, stilicet sanitate, morbo, bona habitudine, dc mala.

28쪽

Non enim quia bonam habitudinem sanitas sequitur, iam

re malam habitudinem sequatur morbus .sed econ:ra, masia habitudo sequitur morbum. Simile quom his pc hoc cuius Otremitas est herae eligibilior, Ridipsum eligibilius est.Nam tu plurimis sic se habet, non tamen in Onan bus, nam illud bene mori cst eligabulus quam bene scribere, tale etiam est uniuersale acceptum hoc. cor esse principium in animal bus, nam in pluribus sic se habet, non tamen Nimiuersale, nam quaedam sunt animalia quae principium Grasto. non habent cor. Sed at quis quaereret quo talia dilterut tib his quae omnibus, uel plurimis uidentur. Nisi drcoret quod talia neque a principio interrogada sunt, sed uti

ipss oportet ueluti csiccssis,& ut pNncapris, nam nem prin pia aliquas interrogaret .sed uelut concessis utitur, alio, quin inquit talia sunt accipienda per indullione ut talia.

vligere durem oportet σ ex scriptu disceptationabus Descriptiones autem facere in unoquoque genere supponentes

seorsum ut de bono,eut de unamuli, er de bono omni incipitudo a quid est. Atinctare aurem, sngulorum opiniones, ut quod Empegocles quartior dixerit et menta corporum esse. Ponti enim aliquis quod ab aliquo probato dictam est. Cum diserat quomodo uenandae 5c cumulandae snt

propostiones diale licae inquit , oportere non solum eg rcumlatas opinionibus propositrones dialecticas accipeste sed etiam ex seraptis disceptationabus quaecurim in ipsis

probabiliter scripta sunt eligere Ec habete praeparata. NOcium facile ex hoc quod statim abii dabitariis utat bus pro positionibus ad propositu in problema, nisi poparatum

sit, inde inquit electrones faciendas esse non incaute cono

fuse sed secundum descriptioncs.le seorsum, ad unum

qu que proprium penus annorare .diam sic nobis scienotibus eruae utistes in Oibus ipsas inuenire poterimus quam do r:r digeremus. Item secundum utrunt genus ordinem uendam app nentes ceu seorsum de animali ξc seorsum

de bono ic leorsum de omni bono, ac de unoquoq; gconus unum quod a annotare, ξά primum quid est ordinare debemus ut iv omne animal est substantia animata seu imus,uel quod lubitantia . Dcinde quale quid quia animatu, quia sensitauum uel uniuersaliter aliquid ς ipsi inest, ut manimal uel pedestre uel aquatile uel uolatile uel quod omne animal respirat uel τ non omne animal serens cornua

Duinq; dentatum. Item si conirat:um aliquid est proposioto,de quid est ipsi conrranum,uel quod sequitur ipsum, uel quid ipsum sequitur. Villia quidem sunt etiam haec, ut eriam solertia est coniectura re industria in tepore inconsudetato, uel quod sol est astrum apparens die, uel bonum

quod omnibus expetendum Mel uirtutem meliorem habitum,quam felicem de bonum uitae fudium. N Q coseques quidein est quod necessarium est eo quod alterum est, ecrumans Q necessarium est non ege. Sic etiam fecit in decepraedicamentas de unoquoque praedicamento dicendo. Tam quia talia inani sesta assignatur, adducunt sectim di sputant , ideo ipsa elccta habere oportet. Potest etiam illud lincipiendo a cuid citi de bono dici, quia uidetur esse in decem peneribus. Nam de omni bono dicens, in , quit in prendum esse a bono in substantia, nam ipsum rii destin substantia proprie est. Ilem inquit Oportere inestionibus annotate ec destrabere singulorum opiniones nam facile concedent dolia saepe inlcentes ac scient cum qui dixit ec quae simpliciter dicta non concedunt, liceronunt admauuntq, audito dicente ec auctore eorum.

sunt dat M ut figuraliter se complectamur prepost orinum cr problima tim partes trisurum aliis sunt morales pro postrones aliae naturales, ullae rationales. Norales quidem sint huiusmodi tit utrum oporteat parentibus magis uti legi Fas obedare rationales vero ut utrum contrariora eadem sciplinast,an non. naturales autem , ut utrum mundus si aeter nus non .sim lucr autem G problimata.

o n V N. Is Cum paulo ante distat de problemate tum dixit, pro

blema autem est draleel cum theorema coniciens ad

electionem de fugam , ues ad ueritatem 5e cognationem, uel idem uel ut adrernaculans ad aliquid alteriam talium. quod sane tunc de problemate dixit. 5 notauimus quod non solum problemata, sed etiam propositiones in his, nunc idem elaa in dicit in his nam partes pro h species N propositionum Ec stoblcmalum communes uniuet saliter inquit egelias a lecticorum , quia sunt quaedam probleniata ξc propositiones, quae nec morales, nec nasturales,nec raraonales quippe sunt secundum artes A scientias,ut in geometria,in mus ca .sed propostionum ξ pro blimatum similiter alia sunt inquit moralia, uocans mos ratia quae conferiint ad Hesionem re iugam, M alia natus ratia de haec talia sunt, quae ad uel uatem te cognitionem

iuuant.Nam naturalia omnia ad cognitioncm uera in ira

sis habent proprii mam relationem, A squidem etiam perrentia circa ipsa, A ad aliquas actiones utantur.3tem lorica dirit . quando ibi duit hoc, vel ut adminisculans ad aliquid alterum talium nunc nominans rationas te quia rationale est instrumentum, eg uelut consciens alio

quid ad alia assiimptum ostendens, sed pcr re empla ostedit quae sint mortales propositioncs, bc quae naturales, Aquae Lationales . verum adiecit illud sui sturaliter se

complectamur: quia n n est hic diligenter determinansdum. Sed quae conterunt ad Hectionem & higamaias umcat morales ec quae ad ueritatem rc cognationem, naturaοles , nam sunt in quibus fit uicissitudo, ut in sequentibus dicetur. Sed dicturus tanquam de proposu:onibus prooponit hoc nam aliae morales propostrones sunt. Item interens hoc si liter oc problemata ec exempla dicens for

mauit spurauit ue ut problemata . Nam tuli uini diYit m

est proprium problimati, ut illud , nunquid , proposito

ius, aut sed forsitan non amphus disteren tiam ipsorum quoad dictionem ec uerba seruans . Nam ut mersale prosta a dialecticum quoad locutionem eg dutionem sesii potest propositio, & omnis propositio problema per

mutuam mutationem illius, utrum in ipsum nunquid taomen secundum res minim ipsorum disteremia hanc uicisssitudinem mutuam q. mutationem suscipit. Nam problesinata dubitanda esse oportet, sed propositiones ex serpsis habere oportet Mem.

At uero quales ut sugula eartim quae dictae sues . definiatione quidem non facile es In re est ipsas ea vero a laetus

ne, cuae per inducti tin ιβ , tentandum cognoscere unam quamque earum in dictis exemplis confiderando. Vniuersaliter inquit, praedictas species propos tionum desilitione complectendas esse inquit non esse facile, sed oportere iuxta pmd cta exempla eos assuefacere, ut petinductionem ostendentes noscant differentiam ipsorum. Nam neque qui dicit moralia esse quae conferunt ad elodionem re fligam, ut paulo prius dicebatur, Omnia mos ratia completi tr. Porro de hoc, si uicissim sese conses quuntur uirtutes problema est morale, non tamen cogni tio ipsius ad eletionem habet relationem, sed ad cognistionem .similiter etiam utrum uoluptas lucundus motus

est,uel non. Est quidim morale problima, non tam re ad N , electron ali Mn cognitio ipsus consere, uel fugam ideo merito dixit hoc, aualcs aute singula praedictam deosntriones quide no facile est assignare de ipsis, na morales dicemus tales, Q qui non boni gratia at quid impertat noest liber et uirius per se ipsam est eligenda ire quaecunii de eligibilibus,ta quaecun et de practicis. Ite naturales u cateas quacunq; sunt,de auctione, te motu, degenerationeta comaptione,& quod oe gencrab le re corruptibile, re id genus. Nam sunt quaeda Probicinata re propositiones

erra in naturalitus, quae habent relatione ad electronem te fugam.Nam utrum Omnia secundum tali re coacte ferantur, cum sit naturale habet relationem ad electionem ec sugant,nam si uidetur consulere 'de agendis,utilae hane P det. Rarionales aurem dacit,ut ea quae sunt ad aliquid

29쪽

LIBER

simul natura quod cotrassorii eadem est scientia quod cotradictio diuidit uenim N falsum.& ea generis, & species, ta ea de sello isticis figuris,ta ea de coniugationibus,& ea de propositionibus, indicam quod oportet species pro=tata seorsum de unoquoque eligere, seorsum morales,

mi naturalcs seorsum etiam rationale.

Ad phil sophiam igitur secundum veritatem de his nego

elandum dialectico autem modo ad opinionem.

Cum dixerit de problematibus M propositionibus

alias esse morales,alias naturales, alias uero rationales: ad

dit quod opus est Philosopho secundum ueritatem faceste inquisiuionem 5c tractationem de his nam secundum singulas species praedictas gratia inuentionis ueritatis facit talem tractationem in ciuilibus, ta moralibus auscultatoriis de moribus,quare uere eliget uere propositiones ad ele reonem, re uere ad sugam conferentes ec de ueris eligendis. Sed in specula uulf dc naturalibus uera ut uera qtiaeret,

N in resolutonis N in his de propositionibus, Ec in diuisione eorum quae dicuntur niuinpliciter,&quaecunque talia, faciet Ionius ele lionem de utilibus uere, sed dialecticus ad opinionem,ut in eadem tractatione, id in rhetoricis icin exterioribus extrinsecas ue , etenim in illis plurima ecde moralibus, X de naturalibus probabiliter dicuntur.

Sumenti autem sunt quam maxime uniuersales promissitiones omnes Cr de, a multis faciendae sunt: ut quod oppoα eorum eatim est disciplina, deinde quod contrariorum, σquod ad ahquid. Eode modo, Cr ipse r fici diuideti, quousq; contingere poles diuiso. ut quod boni π mali, ta' albi,π magri, er frigidi Cr calidi, militer autem σmulus. de propo

staenibus igitur si fician: praedicta.

Vt abundemus pluribus propositionisiis N rationibus

inquit e se utile tentare atque niti ut accipiamus in electio nibus uniuersales propositiones maxime. Nam sic ab una sumpta pluribus abundabimus,ut non quia contrariorum

una scientia. sed quia oppositiorum, nil habentes hoc, ha=hemus etiam per idem quod contrariorum, bc quod oppositorum secundum habitum N priuationem X ad ali quid. Κ contradictionem est una scientia, sed horum unaquaem rursus diuidemus accipientes ea quae sunt sub uno quoq; ipsorum, ut ea quae sunt subcontraria nam boni tamali eadem est scientia,& albi ta nigra idem sensus,nam uisus .ltem Digidi x calidi idem, quippe tactus est, similiter

etiam sicci es humidi uerum scientiam uocat communius cognitionem,quae cognitio per sensum fit. Item in aliis si

militer. N in his quae sunt ad aliquid dupli & dimidii ea; dem scientia est,ta grauioris ta leuioris eadem. Item M si milium eadem est N in habitu M priuatione, caeci & uadentis eadem cognoscitiua,&surdi N audientis. Item in cono tradictione scientis quod haec affiniatio est uera, illud etiam scire opus est,quod opposita eidem sit falsa,& econtra. Rursus quod omnis motus est nititatio a quo suinendus est, sed non quia localis motus, nam habentes illud etiam habebimus quod generatio,corrupuO,alterauo, auctio & dii nutio sic se habent. Ipsum autem quotupliciter negotiandum est, non solum praecunque dicuntur secundum alium modum , sed σ ratio, nes eorum tentandum affignare, ut non solum, quoniam bonualio qu:dem modo dicitur iustitia,σ fortitudo,euecticum a

tum,σ sanatiuum alio, sed quoniam cr i uiuidem eo quod ipsa qualia quaedam sunt haec autem eo quod e sectiva alicuius, G non eo quod qualia s/Ham i a sunt, militer ratem σm aliis. Quatuor ut instrumentorum utilium quae dixit utilia esse ad sellogismos, secundum erat polse id quod multipi ociter dicitur diuidere &cognoscere, ob quod postquam supposuit quomodo possimus abiudare propositionibus

Procedit ta tradit quosdam nobis locos ta occasiones qui

bus poterimus cognoscere si propositio fuerit demostristio eorum quae multipliciter dicuntur, ae si uno modo discitur. Sed cum dupliciter dicatur hoc quod multipliciis

ter dicitur aliud in nominibus quς aequivoca appellantur. N aliud in orationibus quas collieuimus amphibolas amobiguas .sdicere Nunc quomodo potuimus in nominibus ipsum duplex cognostere, ostendit. Et ante hac primum eminciatii aliquod nobis tradit docendo nos quomodo oportet diuisioncm eorum, quae multipliciter dicuntur Massignationem facere. Non enim solum inquit oporteret pia totum inter se differentia significata ab eodem afferre dicentes A seribentes quia, aliter uerbi gratia, num dici tur de iustitia & fortitudine,& aliter de praedicta bona habitii dine M sana.Nam dicuntur etiam hac bona. Item a d. dentes quod aliqua ut habinis bona dicuntur, &per se talia ut uirtutes,nam dixit qualia i pro hoc bona, quia sui pliciter sana sunt qualia, sed quaedam uelut eficientia alis cuius boni ut bonae habitudines N sana. Nam haec sunt bona quia ossicientia boni sum ut consueuit ipse faccre diuisionem bonorum, ideo N aliqua ut habitus ducta A eo quod qualia sunt inciunt habentes bonos. Item sie dicta bona tanquam effrientia alicuius boni, neque per scipsa bona sunt neque inciunt habentes ipsa bonos sed habenstes bona uel potentes aliquod bonum facere,ex quo signiscat uid c licet quod per se bona participantibus ipsis habitus uel dispositionem ingerunt. Nam re ipsae iit ulmi es habitus sunt sed quaecunque e cientia habentibus ipsa solam aptitudinem ad Operationem bonorum, quam uir uiotem L potentiam dicamus ingerunt. Nam sic est inre plastne quod multipliciter dicitur si secundum propriam rationem differentibus significans assignabimus unumquod P. Vtrum autem multipliciterlicie dicitur, aut uno modo.

per hec confiderantum. Primum quid.r in contrario per hiis cientum fi multipliciter dicitur,fue stecie tantum, ue nomiane, π specie dactonet. Q nctim enim statim π nominabus ala

sunt, ut acuto in voce contrarium est graue,m magnitudine autem obtusum Patet igitur, quoniam contrarium acuto multispliciter ducitur. Si autem Foc cr acutum.nambec sum utrunque horaim aliud erat contrarium. Non enim idem acutum erit obtusio, π graui contrarium. utrique autem aculum contraririum. R ursum gravi in uoce quidem contrarium acutum, in corpore uero leve. Quare multipliciter grauedicitur. P niam σ contrarium. SimiliteΥ autem σ pulchro, ei quidem

quod in animali turpe ei vero, quod est in domo, pernicios m.

Quare aequi cum pulchrum. Cum dixerit quomodo oportet diuisionem e fit, quae multipliciter dicuntur facere ad hoc nobis methodum tradere,quomodo haec cognoscemus uenit. eo quod utrum multipliciter uel uno modo dicitur. Illud autem . specie, adiecit rationabiliter,nam quando specie Aratione Nipν sa dissinitione s licata differunt inter se, tunc aequi uocata ambigua,& multipliciter die la quia etiam genus ta spescies multipl: iter dicitur,nam de sinulibus utrimque praedicatur,sed quia non ea de quibus praedicatur, secudum speciem &rationem communem secundui nomen differunt, ideo non dicentur aequivoca uel ambigua nem genus ne que species,nam aequivoca sunt ut in praedicamentis dior, quorum nomen solum commune est & ratio substantiae secundum nomen est altera, quam nunc dixit speciem. Quod autem dixit i speciei pro ratione ipse indicauit per quae inferi,siue specie N nomine dissonet. si ibiungit ergo Vinio in contrario considerandum est si nurit plicitet discitur,occasiones tradens ab oppositis inuentionis N iudicii eorum quae multipliciter dicuntur, proo quomodo , contrariis potest cognosci aliquid multipliciter citctum ostendit. Nam oportere inquit ipsum si cotrarium aliquid proposito&quaesito si multipliciter dicatur considerare. si contrarium ipsi etiam multipliciter dicitur, uel solum siscundum rem uel secundum nomen,quabus N pluribus existen

30쪽

stentibus hoc dicitur esse. Nam hoc est illud sue nomine ec specie dissonet,nam dicit siue nomine ta non specie mola,nam in quibusdam sunt nomina statim c nitariorum quo etiam differunt,ut in quibus ipse apponat. Nam acuto contrarium est graue 5 obtusum in uoce quidem ue. in mole obrusum. Item in sapore dulce non solum specie, idest subiecta re differetiria inter se, sed etiam nominibus, nam aliud nomen graue M aliud obtusum N aliud dulce, & acu tui gitur dicitur multipliciter existens in ambobus uel omnibus contrarium, N erit eius aliud in uoce quod erit contrarium graui,& aliud in mole, ιν erit contrarium obtuso. Illud autem in sapore quod est contrarium dulci, non semper idem acutum est contrarium graui obtuso &dulci Est autem unacium horum contrairum acutum.quas te sunt dissetentia acuta. Sed notandum est quod per ea quae deinceps subdit ipse sapori acuto contrarium nomionat obtusuin .stini liter rursus graui M acutum: A leue conotraria sunt,nam in uoce acutum,in inole uero leue . igitur multipliciter dicitur etiam grave. Similiter etiam honestuostendetur esse de numero eorum, quae dicuntur multipli cater, ia colitrarium est ipsi turpe & nequam . Equidem in an mali turpe dicitur cie forma animalis, nam dicitur animal pulchrum ae turpe, ta habitatio nequam, quippe quae non dicitur turpis uel non pulchra honestave, sed ne suam. Item qui hoc loco utritur pollunt Ostendere etiani timiditatem esse de numero eorum quae multipliciter discuntur rair ipsi contraria est sortitudo N audacia cii plus ni A differat inter se uel non nunc est Non n.ut in his se cundum utrunq; erat aliquid totale ab ipso nomine signi scatum contrarium,sic N in his Nam idem ambobus contrarium,non iamcn secundum idem,nam in quibus est ii nuditas his etiam secundum aliquid est contraria fortitu Idmi uirilitatiq.,8 stren cum aliquid audaciae siquidem est timiditas malitia in indigentia ea quae est circa has aliquas passiones. Denun secundum hoc malina Miminodestia incommensuratione circa has passones contraria est uirio litati, & secundum hoc quia indigentia circa haec est constraria audaciae am neque timiditas est contraria audasciae,quatenus malam cst circa tales affectiones quandoqui' dem per hoc conueniat cum ipsa, nem uirilitari quatcnus in indigentia secundum haec. non n. contrarium est indissens circa haec ipsi medio circa eadem, non tame utrunm leorsum acceptum est timiditas. sed ipsum aggregatum est timiditas ideo compos luna ostenderetur, non tamendi multipliciter dictum. Item uiril tas cum sit c citraria tamiditati,ta audaciae,diuriss cxi tantabus eisdem cotraria est, quatenus conueniunt inter se nam quatenus incommensiis rationes A malitiae circa has passones uatilitas est contiuria cisdem,quare ut una ambabus.

In quibasiam autem nominibus nullo modo dissonas, strarie autem manifestu in eis Ilarim distrentis si, ut de claro,

obscuro. Vox etiam clara, π obscura dic:tur si Iter duistem er color. ergo nominibus quidem nihil disponunt stecie autem manifesta in eis par indigerentia est. Non enim sinit terer color clarus scitur, Cr vox clara . manifestum autem hoe

est per sensum,nam eoam,quae eadem sim specie, idem senissus est ut clarum quos est in voce, Cr in colore, non eodem sensu iustamus. Sed hoc quidem usu illud autem uultu. Simisi ter aurem π Murum er obtusum in saporibus,m in magnitudinibus. sed De quidem tactu issud uutem gustu. Num neq; De dissonant nominibus,neque in seipsis, neq; in contrariis. Clausim enim contrarium est utriq;.

Equidem manifesta existente differentia secundum res dicens ostenderetur etiam propostum esse de eorum quae dicuntur multipliciter qua differentibus rebus contramurn nam albo contrarium est nigrum, sed nigrum aliud in uoce est sNam dicitur nigra uox at ud autem in coloste,quae cum disserant inter te specie & ratione,patet etiam quod album erat mutnpliciter dictum . Nam utrim nigro

proprium aliquod album est contra tum aliud existens in uoce M aliud in colore. Quod uero aliud sit nimi M aliud

in colore ostendit simul etiam methodum docens nos di sternendi ea,quae disserunt. Nam eorundem specie idem sensus s uero hoc fuerit s. iii aliquorum non si idein senosus,haec non erunt eadem specie. At non est idem sensus iudex nigra in uoce & nigri in colore sed huius est uisus lolius autem est auditus Si uero quorum dasserunt partes nio

dicandi, eadem inter se discrepant, igitur & haec inter se

erunt diuersa. Item in non contrariis codem utendum est,

sed propositum sui duntaxat est ostendere quod quaedam

sint aequivoca ut in color e,quia huius uisus est iudex, re huius auditus musici ideo cst color aequiu im, sed nihilsbi est contrarium. Vnde erit hic locus ad tantiam uenaotionemq, eius, quod multapliciter dicitur, similis his quae iamd Iasunt Ostendetur autem N Obtusum esse multispliciter dictum quia etiam acillum contrarium existens eidem multipliciter dicitur,naniariitum est in uoce, Minin i igitur & obtusum duplex,aliud in uoce, nam dicio tur uox obtusa,aliud uero in mole.caeletum dicit neminscii fisinem in contrariis,sed quomodo neque in eo tranis dissonent nominibus Ostendat dicendo, nam obtusum M ntrarium utrique, veruin ipse non accepit in mole, sed in sapore.

Ampi vis huic quidem est aliquid contrarium, illi durem smpliciter mhil ut ei quae est a potu delectationi, ea quae est asti tristitia contrarium. E i autem quae est ab eo, cuod est con flerare, quoniam sumeterem inae incommensurabilis, ni

hil. quare intili liciter dilectatio dicitur. er ei quidem quod es secundum mentem amare,osse contrarium est: ei autem, quod est secundum corporalem actum, nabit, mani istum, quoniam amare aequivocum

Secundum locum inueniendi id quod multipliciter diis

ritur a contrarais ipsum exponit, s significatorum 1 pro' posto de quo quassio est,sitie multipliciter dicitur, sue non huic erit aliquid contrarium,&huic nullum, nam pastet quod erit de numero doctorum multipliciter hocsgnificatum secundum differentes naturas, ut in uoluptate, quia huic quidi in uoluptati potando est contraria tristis ira quae , sitiendo fit. Item hule quae est ab eo considerasre aliquid conini in geometria,ut diameter nacommensurabilis lateri, uel aliquid renim secudum philosophiam, uel eorum secundum aliquam aliam scientiam nid est conb ranum .u luptas erit de numero dictorum multipliciter. Nam differt secundum speciem hoc cui nihil est contra rium ab eo qu 3 habet aliquid contrarium. Similiter

ostenderetur etiam ipsum amare existens aequIuocum, quia huic amare corde N animo, contrarium est odio habere:& hinc corpore actione amare, in qua consueuimus etiam adamare ipsum accusare,nihil est contrarium.

Eic etiam ostenderetur etram substantia aequivoca, s huic secundum formam contranum priuat:O, & huac secutas dum materiam nihil. Sed aliquis quaereret nunquid se, Din ran cundus iste locus destriistinis si illius,que ante hunc ducit. Nam demonstrauit quod si contra a Da multipliciter unum Maliud sed ex hoc ostenditur quod contingit aliquid couam multaplaciter doci,& contra iam eius non dici multisplicite na si conuertens acceperiimus ipsum habere odio, anu emus contrarium eidem amare multipliciter ductum tamen ipsum Odio habere numine. Vel non est Solico. hic locus des ictuus illius nam in illo accipiebatur si costrarium proposio multipliciter ita omnibus illis, hoc contrarium etiam multipliciter.nam dixit acutum utraque esse

contrarium iideo multipliciter dicebatur. sed hic non amoplius si acceptum omnibus fgnificatis ab eodem contra rium, immo neque aps Odio habere ipsum contrarium amare multipliciter dicitur, quippe it aliqua pars ipsus amandi multipliciter c trama ipsi octo habere, ideo ne que locus ille culpandus uituperandusq, et it tanquam non demonstrans propositum.

SEARCH

MENU NAVIGATION