장음표시 사용
191쪽
scribens, qualem Gentium monumenta nunquam ante prodiderant, ait: erat ratis Diis ilis defectus, quando eruei us es CDisius, of ideo vera mirabilis erat er prodigiosus s Fascha quιppa fuerat Iudaeorum, quod nonnis is lusa pIenitudine eeIebratuν. Δ'
eus m Urologoram autem numeror, eertum es, δειem, quando luinua plena es, Mon pus deficere, sed quando. is es uuae, non qu dem semper, sed aliter nuvquam, eam secvudum tuos numeros de eit . Eoi ergo tale unquam quisquam meminit apparuisse de caelo, ex quo Dominus ilia praedixit, quale opparuit, quaudo passus est e. In hanc sententiam praeter Veteres relatos conspirant ex Recentioribus Huetius Demonstr. Evatag. Proposit. 3. , Jansenius in cap. a 7. Matth. , Natalis Alexandre in idem caput, aliique multi.
De aliis Prodigiis in Mone cirisi . XV. II Rodigio obscurationis solis, quod ab hora sexta usque
L ad nonam, ut ostendimus, Christo adhuc vivo in Cru ce pendente continuatum fuit, aliud successit, nempe Veli Templi scisso in duas partes, de quo Matthaeus cap.27. v. o.
autem clamans voce magna emisit spiritum'. ty' eeee velum Templo
scissum es in duas partes is fummo usque deorsum ι quod etiam Mare Cus dicit cap. I t. v. 38. , ex quo arguitur, hanc Veli scissionem Christo jam extincto contigisse. Quamvis autem Lucas cap. 3 3. v. s. scissionem veli cum obscuratione solis videatur conjunge re , dicens: Et obscuratur est sol, re vietam Templi seissum es m dium , deinde subjiciat Christi Mortem: hoc tamen per anticipa tionem factum esse, dicit S. Augustinus lib.a. de Consensu Evat gelist. cap. 19. Volens enim miraculum miracula adjungere, cism d xisset is sol obscuratus esto eontinuosubjaugendum exsimavit is &velum Templi scissum est medium is P oecupans videlicet quud expirante Domino factum est. -- XVI. Porro hic dubitatur, unieum ne an duplex esset Tem pli velum. Unicum fuisse praeter alios existimat Gerardus Vos sius lib. a. Harmon. Evang. cap. II., ex eo motus, quod si dupleX
fuisset, non simpliciter Velum Templi dixissent Evangelistae, sed quodnam ex illis scistiim fuisset, addidissent. rerum fuisse
duplex plerique sentiunt, non solum autem in veteri Tabernacu Jo, ut ex Apostolo ad Hebris. v. a. &ι,& Exodi 26.3.33.&sed etiam in Templo. Cum enim tres praecipuae essent Tempit ta*jtigod by Coo l
192쪽
partes r Atrium , in quo Populus consistebat: Sanctum, in quo Sacerdotes Sacra obibant ministeria : ic Sanctum Sanctorum, in quod unus Summus Pontifex, ac semel tantum in anno, ingredi poterat: quemadmodum Sanctum Sanctorum sacro velo, quod nemo dubitat, distinguebatur a Sancto: ita quoque Sanctum velo altero ab Atrio secernebatur. Haec duo vela distinguillos phus lib.ε. de Bello Judaico cap.F. Velum distinguens Sanctum
ab Atrio vocans Vetum Babylameum isaeintho O bdis θ' eoeeo O purpura variatum mirabiti opere factum: alterum vero secerisnens Sanctum Sanctorum a Sancto sic describens : Intima vier, Templi para . . . discernebatur similiter velo ab exteriore ina eessa vieris π invitolata O invisibilis omnibus habebatur , Sanctique Sanctum vorabatur. Geminum illud Templi velum aguoverunt Origenes Tract.3 s. in Matth. dicens, Sacras Scripturas nou negligenter intelligentibus perspicuum esse, Duo esse vieti s unam
quidem interius , quod velut Sancta Sauctorum s alterum autem ex
terius, Me Tabernaeusi sive Templi. S. Hieronymus Epist. I so. ad Ηedibiam qu. 8. insta reserendus, & S. Thomas I. a. q. Ioa.
XVII. Quod hic in controversiam vocari solet, est, quod nam ex duobus Templi velis in morte Christi scissum fuerit, auinterius an exterius. Quotquot enim Patres geminum velum in Templo agnovere o exterius scissum suisse, non interius docuerunt , non sine mystica ratione. Sic Origenes citato loco his verbis: Is Passione Domini dalvatoris, x istam, quod erat is foris, eo cissam est is summo usque deorsum , ut ab initio mundi usque deorsum , idest usque ad em ejus, eo cisso velamine osteria publieeu tur, quae usque ad Chrisi adventum rationabiliter fuerant oecutiata. Et nis ex parte crevosteremus, sed jam vane manifes areviar omyia, adbue in eorpore eonsitutis dilectis Christi Discipulis, utrumque u tum fuerat eonscindeudum: idest quod a foris es , ct interius. Nune autem quoniam ad Blevtiam rerum visarum producimur, ideo quod is foris quidem fuerat velum , tuterim eouscinditur is fummo usque deorsum, μι quando venerit quod perfectum es , σ revelata fuer/ut .
catero , qua re Mnι, taue auferatur etiam fecundum velum, ulvii eamus etiam, quae inινa seeundum velum sunt occultata, veram
Sic & S. Hieronymus citata Epist. a s o. ad Hedibiam q. 8.his verbis: inreudum, quod mesum Templi scissum sis, exterius asinterius 8 Μιoi videtur, is Passiose Domini illud uesum esse eo eis sum, quod is TaberaaeaIO π ia Templo foris positam fuerat , σορ-
193쪽
pellabatur exterius is quia nunc ex parte videmus 3 & ex parte eo-gnoscimus a. Cor. I. U.9. inum autem venerit quod perfectum tune Er velum interius dirumpes mes s stomuia, qua nuue nobis abscoudita sunt, domus Dei Saeramenta videamus. Video mas, quid Agui eut duo Gerubim, quid oraciarem , quid vas aureum , is quo manna recouditum fuiι8cc. S. Augustinus lib. ia. contra Faustum cap. 11. veli nomine intelligens velamen tutelliingentiae Scripturarum, quod non Judaeis ς sed Fidelibus transeuntibus ad Christum ejus Gratia aufertur, ait: Unde Chri u in Grais eo pos vetam Templi conscissum est , ut peν Chrisii passiosem reve
Ientur secreta Saeramentorum Fidelibas, ad bibendum ejus Sanguianem ore aperto in confessione transeuntibus: cui interpretationi favet Paulus a. Cor. 3. v. I 8. dcc. Usque in hodiernum diem eam legitur Moses, velamen positum effver cor eorum ι eism autem eouversus
fuerit ad Domiuum, auferetur velames.
X VIII. Patres vero , qui velum Sanino Sanctorum superpo-stum scissiam existimarunt, inter quos S. Cyrillus Alexandrinus in cap. 19. Joan. , Euibymius in Matth. , S. Leo Magnus ser. Io. de Passione, ex eo forte moventur, quod in Templo unicum tantum velum, quo scilicet Sanctum Sanctorum a Sancto absconderetur, agnoscerent, hac veli scissione putant indicatam V teris Sacerdotii abrogationem: sic enim S. Leo citatus: Velum, inquit, cujus objectu intercludebaνtar Sancta Sanctorum , d fumma que ad ima diruptum est, oe saeram idud mmeumerae secretum , quod solus Summus Pontifex j fus fuerat infrare, releratum est, ut nihil jam esset differetionis, s/bi nihil resederat fauctitatis. Repudiatos itaque vos debuistis agnoscere, o omne jus Meerdotii perdidisse . .
XIX. Caeterum praeter velum interius, quo tegebantur Sancta Sanctorum, fuisse aliud exterius, quo Salicta tegerentur, ne
Populi paterent aspectui s & hoc posterius, non prius . disci ilium este, ostendunt rationes supra allatae, praecipue ex Origene &Hieronymo. Cujus duplicis velaminis causam dat S. Thomas
a Citatu S a. a. q. Ioa. ar. . ad 4. dicens : Pod satum autem VeterisI.egis aliters halebat Populus , o alito Sacerdotes: nam Populus D eorporalia sacri cia eousdarabat, qua in Atrio serebaνιur: Sacerdotes ver3 rationem Derinclarum considerabasi, habemermem magis explicatam de Mysteriis Christi. Et id ὀ ivιrabast in extorius Tabernaculum quod esiam quodam meso disi,guebatur ab Atrio: quia quadam eraut velata Populo eirca Usteriam Christi, quae Sa
sea in Nomo Te meuto, at habetur Epbes. 3. Nec
194쪽
Nee deterrere debet, quod in singulari dicatur N-tia fessam est. Est enim eropositio indefinita faciens selisum , unum ex velis Templi scissum est . Et de exteriori potius, quam de intimo intelligenduin este, praeter dicta, ex eo etiam conjici potest, quod istud in omnium oculis erat, Populi scilicet ac S cerdotum , quod sancta omnia obtegebat, quod mirae amplitudinis erat & longitudinis, unde prodigii loco haberi potuit, quod a summo usque deorsum scilliam fuerit: quae de velo intimo secreto dc non ita amplo, verificari aegrh possent. XX. Mitto aliud prodigium , quod S. Ephraem Syrus resertferm. de Passione, nempe quod Spiritus ipse Sauctus, eouspiciens dileuam Filium Patris tu ligno Crueis pendeutem, rupto mandissimo illo Templi vieis, quod is sursum erat usque deorsum, in Deeie G Inmbae eoώtinais de Templo exivit. Hujus tamen prodigii praelatus Pater nullum exhibet documentum . Huic simile est aliud, quod S. Hieronymus in prae laudata Epist. ad Hedibiam q. 8. refert dicens: Velum quoque Templi scissum es in duas partes, ut eoispleretur illud, quod dieit Iosephus de BelloJudaico cap. 1 a. praesides Templi dixtine vitristes: transeamus ex tiis sedibus'. quod repetit in Comment. super cap. a 7. Matth. Etenim non intendit S. Hieronymus, tunc cum scissum fuit velum, illam terri ficam vocem auditam tu ille,sed solum illam Veli scillionem significasse tunc Spiritus Domini abscessionem e Templo, quae postea triginta septem elapsis annis obsessa a Tito M Vespasiano Hierosolyma vocibus illis expressa suit. Et sane aliter non potuit sentire Hieronymus s tum quia losephus, quem laudat, hoc factum narrat dum recenset prodigia, quae imminens Hierosolymorum excidium praecesserunt, ait enim : Festo autem die, qaeis Penteropen vocavi, nocte Sacerdotes tulimum Templum moresuo ad divinas res celebrandat ivgressi, primism quidem motum quem
jamque strepitum senserant , postea vero subitam vocem audire , qua dieeret: Muremus hisc. Tum quia idem S. Hieronymus ad c.66.
Isaiae terrificam illam Angeli vocem ex intimis Templi insonuisse dicit, non Passionis Dominicae tempore, sed in Urbis ex cidio imminente sub Tito 3c Vespasiano, & ad hoc tempus dos phi dictum refert, ut legenti constabit. Addo, quod etii JOi pni narratio ad tempora excidium Hierosolymitata una praece dent a traheretur, nunquam tamen trani posset ad diem , qu mor eate Christo velum Templi se illum esti eam Iolephus dicat , vocem illam auditam ruisse nocte & die stet teco: es , quibus certe die & hora nec Christus mortuus, nec Velum Templi scistum fuit, ut patet.
195쪽
XXI. sed ad Evangelia revertamur. Veli scissioni ad ungit
Matthaeus cap. 27. V.FI. Terrae motum, petrarum fracturam, se
pulcrortim apertionem : Terro , inquit, mota est, γ' petrae Iesse sue sunt, σ monum euia aperta fust . Terra igitur mota est, quasi crucifixum Dominum suum ferre non sustinens. Testis est Phlegon supra relatus s. praeced. Scriptor Ethnicus apud Eusebium, hoc terraemotu Bithyniam, & in ea Nicaeam urbem praeis lcipue fuisse concussam. Petrae etiam scissae sunt ex terrae mota etiam in Monte Golgotha: unde S. Cyrillus Hierosolym. testis ocularis Catech. Io. n. 39. Golgotbasise , inclusit, Saudius super minens ct hucusque conspicuus, atque in praesentem diem fidemelent, quomodo petra propter Chrisam eo tempore faut femiae. Apparebat ergo etiam Cyrilli tempore e trarum in Christi morte scissarum in Monte Golgotha vestigium . Ita & Lucianus Martyr, apud Rustinum lib.s. Hist. Eccl. c.6. ι qui Christianae . Religionis defensorem agens, sic Praesidem alloquitur: Si misas adhue creditur, adhibebo vobis etiam ιοei ipsius, in quo res gesta est, 'tesimonium. Adflipulatur his ipse in Hierosobmis locus, ct Go igothaua ruper sub patibuti onere dirupta. Qua ratione in loco, ubi lfixa fuerat Crux, etiam hodie fixura per arinis ostenditur. Mystice autem petrae scissae sunt, inquit S. Thomas I .p. q. 4. ar. . lada. Ad Ueudendum, quὸd lapidea hominum eorda per ejus passionem emollirentur , ct quὸd totas musdus Cirtute passionis Hur erat in melius commutandus. Aperta sunt insuper monumenta , ut de clararetur , crucifixum esse Dominum vivorum & mortuorum,
esse mortis & inferni domitorem, & in signum futurae vi Cruci- lfixi resurrectionis omnium, ut volunt Hieronymus Epist. 1so. ad Hedibiam q. 8., & Ambrosius lib. xo. in Lucam dicens: --
numeπtorum autem referatio quid aliud, nisi elasseris mortis esti octis resurrectionem significat mortuorum e Cum autem Matthaeus dicat multa corpora Sanctorum exiisse ex apertis monumentis, quae rendum esset, quinam exierint, ac an iterum ad ea redierint.
rum quia nonnisi suscitato Christo, isti videntur fuisse suscitati, ldicente Matthaeo cap. 27. v. sa. Et exeuntes de mosumentis post resurrectionem ejus, venerunt tu Sanuam Civitatem , re apparueruus
multis 3 ideo aptior erit de illis dicendi locus, ubi de Christi R surrectione, cujus socii ac testes fuerunt, ex professo sermo
XXII. Praetereundum non censeo aliud prodigium , quo Christi Domini mors Ethnicis significata est, de quo licet in Sacris Litteris nihil habeatur, illud tamen admittunt Eusebius lib. I. Praeparat. Evang. cap. I ., Tilmontius tom. I. Mem. Ῥ
196쪽
eles mi. 37., Baronius ad ani . 34. num. 129. , &Huetius D monstr. Evang. Proposit. s. cap. 136. num. 4. factum his verbis
narrans is Ethnicis vero stupendo miraculo Christidesu si renificata mors est , qutid in libello de desitis oraculis Plutarchus refert. Id quamquam a vulgo Scriptorum tritum est, minimo tamen ob admirabilitatem rei pigebit hic adscribere. Cum
II in Italiam tenderet Thamus AEgyptius navis rector, jamqueis Echinadas praeternavigaret, subito remisit ventus ,& ad Pa- xas insulas audita vox est, quae Thamum appellaret, juberetis que ipsum, simul ac appulisset ad portum Pelodem , clamare, M masnum Pana esse mortuum. Paruit Thamus , eaque, quam is justus fuerat, voce edita , eiulatus auditi sunt, quasi Panosis obitum mirantium & gementium. Vectores Romam delatiis portentum vuIgarunt. Pervenit illud ad Tiberium Caesarem, is qui & a Thamo ipso de re gesta certior factus hominum eruis ditorum sententiam super ea exquisivit. Narrat id apud Plu- tarchum aEmilianus Rhetor, ut sibi a patre Epitherse rei te- ste traditum. Atqui id convenit in tempus mortis Christideo is, qui verus Pan est, rerum omnium parens, ac Naturae M totius auctor, quam Panos symbolo Mythologi signatam vo- luerunt is hactenus Huetius. Scio aliquos, inter quos Blon-dellus vir heterodoxus , hanc narrationem ceu fabulo sarria respuere: alii tamen etiam Heterodoxi eam admittunt, & ex C tholicis fere omnes. Aliqui tamen in hoc distentiunt, quod ii Iint Panos nomine ab Ethnicis Iesum Christum fuisse appellatum, ut putat Fluetius, & ante ipsum Baronius citato loco vicetur existimasse s parum enim probabile judicant, verum Deum yomine falsi Numinis designari. Gloriosius ergo putant Iesu Christo,credere eum Eusebio lib. s. Demonstr. Evang. c. 17. Iesum obligasse Daemonem, ut vel nolens publicaret ipse fatale
exitium, quod in Iesu Christi Cruce passus si ierat. tias Orationis , a Ciaristo pro crucifixor,
Dus in Cruce lasae, fuit conversio Centurionis & aliorum, qui
cum eo erant. Ut enim refert S. Matthaeus cap. 27. U. 4. Cet xuno autem, requ3 eum eo erant eustodientes γesum, viso terrαποis,
valdὰ dicentes: vierὸ Filius Dei erat exclamasse Cent rionem . Verὸ hic homo Fitius Dra erat: θc Lucas: Verὰ hic homo Iusus erat: nulla est dissonantia, inquit S. Augustinus Lib. 3. de onL Evangelist. cap. I9., Sed via utrumque dictum a Centurioseo' aliud illos aliud sum commemorasse s veι
fortesse Lucam druimere voluisse sententiam Centarionis, quomodo
197쪽
dix rii yssum Filium Dei. Fortὸ euim non eum Uuigenitam aequas. Iem Patri Centurio intellexero , sed ideo Filium Dei dixerat, qaia justum erediderat, flest maloi justi dicti suus Filii Nei. XXIV. De hoc Centurione s seu duce centum militum varia dicuntur, sed incerta. S. Joan. Chrysost. Homil. 89., m do 88., in Matth. πιο est, inquit, virtus Crucifixi, ut post ιοι
irrisibuesct ait eria, ct Cen=uris σ' Populus eo ungerentur. statis dum .erὸ uarranι, hune Ceutarionem postea in Me roboratum marisorium fortiter subiisse. In hac sententia sunt Graeci, qui eum
Longinum nomine appellant, ut ex eorum Menologio constat ad diem I 6. Octobris his verbis et Certameu Sauris Maroris Lovgini Centurionis. Hic Tiberio Caesare ex regione Cappadocum Centurio fuit, militans sub Pilato Judaeae Praefecto, cujus jussu pretiosis Christi Passioni & Cruci una cum Centuria sua
ministravit. Sed cum ea, quae Christo in Crucem sublato fi hant , miracula vidi siet, terrae scilicet motum , solis deliquium, sepulcra aperta, mortuos excitatos , petras scissas, exclamavit:
vere Filius Dei erat iste : abjectoque militiae sibi subjectae muta re, in patriam rediit, Christum praedicans. Quo comperto Judaei pecunia Pilatum subornarunt, qui ad Tiberium adversus Longinum scripsit. At ille decollari eum una cum duobus sociis militibus mandavit, ejusque Caput Hierosolymam deferri: quod in sterquilinium dejectum , tamdiu delituit, donec mulier quaedam Cappadox caeca divino admonita visu, Hierosolymam profecta , caput iumenit, visumque recepiι.
Haec eadem Bollandistae ad diem I s. Martii ex Metaphraste , seu ex quodam Hesychio Hierosolymitano Presbytero, qui seculo quinto ineunte floruit: addentes s quod Centurio deinde custodiendo Christi sepulcro a Pilato addictus , cum pecuniam a Pontificibus oblatam, ut Jesu cadaver a Discipulis sublatum testaretur, rejecisset, Praesidis iram adeo in se concitavi , ut prope fuerit, ut ab eo perderetur. Quare inscio Pilato militia se abdicavit una cum duobus, qui exemplo suo fidem amplexi fuerant, dc in Cappadociam secedens ibi Martyr occubuit. XXV. Inter Graecos tamen N Latinos haec diverutas est uuod Graeci, ut vidimus, S. Longinum Martyrio coronatum Andrale , seu Sandrale prope Thyanas in Cappadocia, putant esse ipsum Centurionem, qui Christo mortuo Filius Dei erat iste, & ejus Festum celebrant I 6. Oc ObriS. L lini vero S. Longinum putant este militem alium a Centurione, qui lancea Christi latus essodit. Unde in Martyrologio Romano
ad diem x s. Martii sic legitur: Caesaraa in Cappadocia passio
198쪽
n; LouIni militis, qui latus Domi i lasces perforas p bibetaν . Quibus addit Baronius in Not. Martyrol. , S. Longini venera dum corpus Romae in Ecclesia S. Augustini asservari, is perce
pisse. Hic ergo, ut vides Lector, omnia incerta sunt. Inceristum est Nomen, incerta Persona, incertum Martyrium. Quare aequum est, ut ista relinquamus.
Passiones & Dolores , quos Christus sustinuit.
I. A excitandam in Fidelium eordibus erga Christi D
mini Passioliem pietatem ac devotionem, haec censui . a IL non omittenda . De eis agit S. Thomas 3. p. q. 46. r. s.6.7 dc 8., cujus doctrinam sequendo, dico, Passiones alias esse ab intriinseco causatas, sicut sunt aegritudines corporales , scut lepra, febris, morbus, &has non decuit Christum pati: quia cum, ut supra docuerat q. 14. ar. ., isti deiectus quandoque causentur ex culpa hominis, puta ex inordinato victu ι quando que autem ex desectu virtutis formativae neutrum potuit habere
Iocum in Christo, quia ipse nihil inordinatum in regimine suae vitae exercuit ι Caro autem ejus de Spiritu Sancto concepta fuit, qui est infinitae sapientiae & virtutis, errare ae deficere non potens e alias vero esse Passiones ab extrinseco illatas ι & has passus est Christus. Quia tamen considerari possunt 3c quantum ad speciem& quantum ad genus, dico, quod non oportuit Christum pati omnem Passionum speciem, quia multae Passionum species sibi invicem contrariantur, sicut combustio in igne, &submersio in aqua e & manilastum est, ipsum nec fuisse igne exustum, nec gladio transfixurii, nec vivum excoriatum, nec in seu sta conci sum, nec alias Passionum species passum fuisse, quas humana malitia potest excogitare. Si vero considerentur quantum ad genus, sie dici potest Christum omne genus Passionum sustinuille: primo ex parte bo minum , a quibus passus est: Pasias est enim aliquid π a Gentialibus er is Iudaeis ta' a maseulis oe' d femiris, ut pater de Anciliarac μνιibus Petram. Passas est etiam S' is Principibus O donse
199쪽
seris eorum, ροὰ Popularibus fecundμm PDLa. M Quare fremuerunt Gentes & Populi meditati sunt inania astiterunt Reges terrae, R Principes convenerunt in unum adversus Dominum , & a versus Christum ejus,, Possus es etiam is familiaribus θ' notis , Ilaui patet de Pudo eum pro ente, π Petro ipsum negante. Secutido ex parte eorum, tu quibus bomo potes pati. Fassus est euinciripas in Dir amicis eum deferentibus f in fama per blaspθemias
eontra eum prolatas , in honore o gloria per irrisones oe eontumelias ei illatas s in rebus, per hoe quis etiam usibus spoliatas es s in anima per trisitiam taedium , timorem I in eo Ore per vulnera σMaeclla. Tertio potest eousderari quantism ad corporis membra. Fassus es enim Grisus in eapite pungentium Dinarum eoronam, in manibus oe' pedibus uram elavorum, in facie alapas erisura ,σiu toto corpore flagelia . Giι etiam passus seeundam Omnem seu sura eorporeum: fecundam tactum quidem flagellatus elavis eου κus , fecundisin gusium felle π aceto potatus ἡ feeaudism olfasum in
Ioeo foetido eadaveram mortuorum, qui dicitur Calvaria, appensus patibulo ι seeundum auditum laesisus vocibus blasphemantis imridentium I secundum Φifum etidens Matrem o Discipulum , quem
diligebat, flentes. His S. Thomas ostendit, Christum sustinuisse omne genus Passionum, quia passus est ab omni genere hominum, in omni bono humano, & in omnibus memb is aut sensibus corporis.. II. Duas hic blasphemias evomit ore virulento Calvinus: unam quod passione desperationis abreptus Christus fuerit in
Cruce, quando Matth. 27. v.46. exclamavit: Deus meus, Deus
meas , ut quid dereliquisi me e alteram praecedenti cognatam protulit, nimirum quod Christus omnes pertulerit Passiones Eccruciatus, quos damnati in inferno patiuntur, &hoc significari in Symbolo per articulum: Descendit ad tuferos. Ita enim lo
quitur in Harmonia ad cap. 27. Matth. v. 7. Sic videmus omni exporte fuisse vexatam, ut desperatione obrutus ab invocando Deo absisseret: quod eraι saluti renuntiare . Rationem autem hujus Ue
xationis deprimentis Christum usque ad desperationem assignat lib. a. Instit. cap. I 6. s. io. Quia Christus sustinebat personam omnium nostrum , qui propter peccata aeternae damnationi er mus obnoxit: & ideo inquit: Operae simul pretium erat, uι divina Miliouis severitatem sentiret, quo σirae ipsius ivxercedereι σf
rilfaceret justo judicio. Unde etiam eum oportuit eum luserorum c pii , xternaque mortit isorrore, quasi eonferιis manibus luctari. Correctiovem paeis nosrae usi impositam fuisse ex Prubeta Isaiae s 3. V s uper retulimus, fuisse propte celero vosra d Patre percussum s
200쪽
sum . attritum propter nostra4 iνfirmitater. significat, iis oeum. Deleratorum sponsorem vadem , Odeisque ivsar rei submiffam, qui dependeres ac persis rer Omses, qAa ab iliis expetendaeeνant, poenas: uno hoc dumtaxat excepto , quod doloribus mortis nos poterar detineri Act. a. v. 24. Ergos ad inferos descendisse dieitur, nihiI mirum es , quum eam mortem pertularit, qua sceleratia ab irarito Deo insuitur. Et in parvo Catechismo huic quaesito e Ru modo auιem feri potes , ut Iesus Gri r , qui est falas musia in tali fuerit damnatione e respondet : Noo in ea fuit, ut is ea peris maneret : hoc est, ut supra asserebat, omnes poenas damnat rum sustinuit: Uno boc dumtaxat excepto , quod doloribus mortis non poserat detiueri. Et Bera Calvini discipulus Annot. in c. a .
Matth. v. 4s. Iesus, inquit, .m i crorum gurgitem immersus, Hulata
III. Ex his ita discurro: Si Christus omnes damnatorum poenas sustinuit, uno hoc dumtaxat excepto, quod in illis non poterat detineri: ergo pro eo tempore, quo illis damnatus fuit, omnes alias poenas passus suit: ergo cum inter poenas damnatorum sit privatio visionis Dei, & desperatio de salute, Christus pro eo tempore secundum animam caruit visione Dei, & tanquam a Deo derelictus in desperationem corruit. Haec audiens quis pius non detestetur blasphemiamὶ Scio Calvinum conari , ut ostendat, Christum in abyssum dolorum licet detrusum, spem ac fiduciam non amisisse. Sed praeterquamquod hoc ex ejus doctrina necessario sequitur , meminisse debet, se hoc suisse
confessum loco supra citato in cap. 27. Matth. , & insuper in c. 26. haec dixisse : Sie animo dejectus, ut ingente nee uate coactus fueri/eIamare desperabaura, Deus meus &c. Desperatioue denique obruistus ab invocando Deo desiterit.. IV. Hac phrasi de Christo Domino loquuntur isti, qui ejus
Ecclesiae Reformatores se dictitant , quae nullis ex iniiteactis Haereticis , sed solis Modernis in mentem venit, quorum aliqui referente Lindano in Dubitantii sui Dialogo a. Antichristavi a pellati , eo devenerunt blasphemiae, ut dicerent, Christum in Cruce desperasse ,& ideo damnatum. Advertere igitur isti debuerant , verba illa: Deus meus, Deus meus, uι quid dereliquissime prolata a Christo, non fuisse desperantis 3 qui enim de Deo desperat, recedit a Deo, nec eum vocat Deum suum: non enim potest quisquam dicere Deus meus , nisi Deo per affectum adhaereat s Christum autem talia dicentem Deo Patri per assectum adhaesisse constat, quia statim spiritum suum in manus ejus tradidit. Sunt ergo quasi gementis ac implorantis, quae Christus