장음표시 사용
291쪽
nis ita forma Crucis impertiendae, qui postea ex antiquae ae mo dernae Ecclesiae consuetudine invaluit, tunc temporis insolitus erat s sed benedi stionis nomine intelligenda est fausta precatio adjunctis precibus, quibus prospera caeteris precabantur: quae
dum solemni Ritu , Sacerdotibus fierent , extensis ad Populum
manibus fundebantur. Sic Levit. s. v. aa. Aaron extendens m
nus ad Populum benedixit ei. Hoc ergo modo Christus ascendens henedixit adstantibus: unde Lucas dicit: Elevatis mauibus bene dixiι eis: non ait: Elevatε manu ges dexterε, utique dicturus , si dextera manu elevata, digitis crucem signantibus, eis benedixisset. XXV. Pro hactenus die orum coronide praetereundum non est, Christum ascendentem in Coelum suae Ascensionis perenne monumentum reliquisse, suarum nempe plantarum vestigia . ita culmine Montis Oliveti impressa, quae nec tempore rerumsomnium edaci, nec ullo casu , nec toties loco percalcato oblite rari aut deleri unquam potuere. Quo impletum fuit Lachariae oraculum cap. I . V. 4. Et stabunt pedes ejus in die illa super Μοα- rem Olivarum , qui est eontra Perusalem ad Orientem. Hujus testes sunt S. Hieronymus lib. de Locis Hebraicis, S. Paulinus Nolanus Epist. I x. ad Severum, S. Augustinus Tract.47. in Joan.
dicens : Ibi fuvi Oestigia ejus , modo adorantrar, ubi novissimὸ petit, unde incendit in caelum. Optatus Mileuitanus Itb.f., & Severus Sulpitius lib. a. Hist. Sac. cap. s. his verbis : Helena mater Pri eipis Conflautivi , quae Augusu eum Alio conregnabat , eism Hiero so6mam agnoscere concupisceret, reperta ibi Idola ae Templa protrivit . Mox usa Regni .iribus, Basilicam in Ioeo Dominica μέμ-nis cy' Resurrectiοxisct Aseeumuis constituit. Illud mirum , quos locus illa, in quo postremum iusiterant Trivina vestigia, citus is caelum Domiuus nube sublatus es, eontinuari pavimento cum reliqua stratorum parte non potuit. Siquidem quacumque applicabautur, i olens humana fuscipere terra respueret, excussis in hora oppoNe tium saepe marmoribus. Resu etiam caleati Deo pulseris adeo pere ne documentum es, ut vestigia impressa cernantur. Et eum quoti die confluentium Fides certatim Domino ealeata diripiat, damvum tameυ areua non sentiat, re eadem adhue fui speetem, vielut impressisANata vestigiis, terra custodit. Hoc negare non audet Castubs Irus, imo Exercit. I F. in Baronium dicit. Miraculum de Ductis Domivi vestigiis pristiuum flatum continu3 reeipiestibus, qui quis bomiues molireutur, propter eonfensum tot Scriptorum, oe' is his magNi Hieroumi, qui fuit oeulatus testis, Me mihi quidem vid
292쪽
validi flaminis procellam desursum venire consuevisse, totaque ibi nocte lucernas ardere, ut non tantum illustrari, sed conflagrare Mons Oliveti videatur. Cum tamen hoc nec in praesenti observetur, nec ex Scriptoribus Bedae aevo posterioribus mem riae traditum sits si in hoc fides Bedae habenda est, dicendum, hoc. ωrte usque ad sua tempora contigisse, sed postea prodigium cessasse.
De Sessione Christi ad dexteram Patris.
I. E a Mi M u s , ad quem ascendens in CoeIum Christus pervenit fuit Sessio ad dexteram Dei Patris. Ita scri- bit S. Marcus cap. I. 6. v. iu lum, re fedei 4 Lxtris Dei: & est Articulus Fidei, quem in suis Symbolis expresse profitetur Ecclesia . Ne tamen quis putet, quod cum dicimus , Christum sedere ad dexteram Dei Patris, nomine dextrae intelligamus situm Sc figuram corporis, qua circum scriptus sit Deus paters ita ut dum in eo ponitur dextrum 8c sinistrum , sentiatur in eo sicut in homine esse latus, & proinde assingatur illi corpus humanum, ut crasse ac stulis delirahant o sudiani seu Pgntropomorphitae , qui humanum corpus Deo assingebant ι examinandum hic erit, quid per Sessionem Christi ad dexteram Dei Patris Catholica Fides intelligat. II. De hoc agit S. Thomas 3. p. q. 8. , ubi ar. I. dicit, quod Sessionis nomine possiimus duo considerare, videlicet quietem, secundum illud Lucae ultim. v. s. Vos autem sedete in Civitate , idest manete vel quiescite: vel judicariam potestatem , secun dum illud Proverb. χα. v. ao. Rex, qui sederan folio judicii, dissipat omne malum iutuituIuo. Utroque autem modo Christo competit sedere ad dexteram Patris. Et quatenus Semo dicit quietem seu mansionem 3 quia manet incorruptibilis in beatitudine Patris,
quae ejus dextera dicitur, Psal. I s. v. i I. Ninctationes tu dextera tua Qque tu mem. Hinc S. August. lib. a. de Symbolo cap. . Sedet, inqttit, ad dexteram Patris. Sedere, habitare intelligιιe, quomodo dic mus de quoeumque bomine , tu tua patria sediι per tres.. Tom.IV. Pars II. Nn a
293쪽
annos. Me ergo eredite , mrisum habitare tu dextera Dei Pat ris , beatus euim est, oe Usius beatitudiuis nomes est dextera Patris. Et
etiam sedere dicitur Christus in dextera Dei Patris, quatenus Patri conregilat, & ab eo accipit judiciariam potestatem , sicut ille, qui considet Regi ad dexteram , allidet ei in regnando & judicaudo. Et ideo August. lib. a. de bymb. cap. 7. dicit: Ipsam
dexteram tutelligite potestatem , quam occepit ille bomo susceptas a Deo . ut Neviat judicaturus, quι prius ueverat judicausas. Non ergo dextera vel sinistra accipienda est localiter . ait Damascenus lib. 4. Orthod. Fidei cap. I. Nou locaιem dexteram Patris Lelmas , qualiter enim qui incircumferiptibiIis G1 localem adipiscitur dexteram ρ Dextera evim ct Histra coram, quae cireum- scribuntur, funt. Dexteram autem Patris dicimus eloriam e r bonorem Divinitatis. Nec proinde sequitur, quod si Christus sedet ad dexteram Patris, Pater sedeat ad sinistram . Nam, ut ait Sanctus Titomas ad secundum, hoc esset verum , si sedere ad dexteram sumeretur corporaliter. Ceterum in beatitudine, quae est dextera Patris totum est dexterum, nihil sinistrum. Sic Augusti lib. i. de Symb. cap. 4. Si carualiter acceperimus , quod Chrsus sedet ad dexteram Putris, ille erit ad fluis ais . Ibi autem. scilicet in aeterna beatitudiue, omuir dextera est , quia nulla es ibi misseria. Quaeres tamen . Si Christus a dextris Patris sedet, cur Si phanus Act. 7. v. s s. dicit: Ecce video Caelos apertos, ct Filium Homiuis pantem is dexινis Dei e Respondet S. Thomas ibid. ad 3. ex S. Gregorio Homil. 29. in Evang. dicente: Sedere judicantis es , flare veris pugnantir vel adjuvantis. Stephanus ergo tu labore eertaminis positus, sautem vidit , quem adjutorem habuit. Sed hune
post Afeensonem Marcus federe deseribit, quia pos incensisuis sua gloriam judex iu fue videbitur. III. Sedet igitur Christus ad dexteram Patris, & ut est Deus,& ut est homo, aliter tamen ut Deus, aliter ut homo . Nam . ut ostendit S. Thomas ar. a. quaest. 38. citato, in quantum Deus sedet ad dexteram Patris , quia μαι eum Patre oahet gloriam Dimiuitatis , O' beatitudinem σ judiciariam potestatem , π hoe imm rabiliter ω regaliter : & s ut ait ibi ad a. nou per aliquam ossum tionem, sed per aetervam originem. Et ideo cum dicitur , quod sedet ad dexteram Patris, ut Deus, hie praepositio Ad, qua traο-ssiva est , solam distiussionem pe6onalem importat, ετ orginis oν- diuem , -υ autem gradum naturie mel diguitatis , qui nullus est iu Divivis Perfuis. Ita S. Doctor in corpore ejusdem art. Η incad 3. notat, quod Malio mada potest dici , qaud Pater sedeat as
294쪽
dexteram Filii Oel Spiritus Saucii, quia Filias ct Spiritui Sanfitii trabunt originem d Patre, ct non Θ cou verso . Sed Spiritus Sancta propriὸ potest dici sedere ad dexteram Patris Dei Filii, feeusdstis fensam praedicium t quia ab utroque trahit originem J Leda feeundum quandam appropriatiouem attr/buatur Filio , cui appropriataraequalitas; sicut dieiι August. lib. a. de Doeir. Christ. cap. f., quod is Patre eis uuitas , in Filio aqualitas , is Spiritu Sancto unitatis
IV. In quantum vero homo dicit S. Thomas a r. a. st quod
cum sedere ad dexteram importet convenientiam cum quadam
distinctione, nimirum accessum ad gloriam & potestatem Patris, hoc potest tripliciter cogitari. Uno modo ut sit convenientia in natura, &distinetio in persona. Et sic Christus, secundum qiuod Filius Dei, sedet ad dexteram Patris ut aequalis illi, quia habet eandem naturam cum illo, ut dictum est, licet distinguatur in periona. Alio modo secundum Gratiam Unionis, quae importat e converso distinctionem naturae, dc unitatem personae,& secundum hoc Christus, secundum quod homo , si ly femu- dism designet unitatem suppositi non conditionem naturae , est Filius Dei, 8c sedet ad dexteram Patris, ut aequalis illi . Tertio modo, ut ly seeuia dum quod homo designet conditionem naturae ornatae gratia habituali abundautiori modo supra caeteras creaturas , R secundum hoc non competit ei sedere ad dexteram Patris secundum rationem aequalitatis quatenus homo , sed solum secundum excellentiam beatitudinis, & judiciariam potestatem supra omnem creaturam . Et in hoc sensu , ut notat Sylvius ad hunc art. communius intelligitur , Christum sedere ad dexteram Patris, partim quia Christus non dicitur sedere ad dexteram Patris ab aeterno, sed ex quo surrexit a mortuis, &ascendit in Coelum: unde in Symbolo haec omnia tribuuntur Christo secundum humanam naturam, quam Filius Dei sibi unitam in gloriae Patris dextera collocavit, ut in Festo Ascensionis profitetur Ecclesia, V. Cum ergo sedere ad dexteram Patris conveniat Christo, in quantum secundum naturam Divinam est in aequalitate Patris, secundum autem naturam humanam in excellenti possessione Dis vinorum honorum supra caeteras Creaturas , optime infert Sanctus Tliomas ar. . uulli alli, nec Angelo, nec homini conveni re sedere ad dexteram Patris, nisi soli Christo: unde Paulus ad
Hebr. I. v. I 3. ait: Ad quem autem Angelorum dixit aliquaudos Deus is dextris meis quasi dicat, ad nullum. Quia tamen Christus est Caput nostrum , illud quod colla-
295쪽
tum est Christo , est etiam nobis in ipso collatum. Ideo, ex quo ipse jam resuscitatus est, dicit Apostolus Ephes. a. v.6., quod Deus nos quodammodo et couresuscitavit, qui tamen in nobis ipsis non siimus resuscitati, sed resuscitandi, & secundum eundem modum subdit, quod consedere uos fecit is eaelestibus in Chriisso Pinu, scilicet in lixae ipso, quod Caput nostrum, qui est Christus, ibi sedet. Ita S. Thomas ibid. ad primum . V l. Hinc non obstat, quod Christus Matth. t s. Apostolis
dicat: Sedebitis θ' vios super feris duo eim, judieautes duodecim Tribus Israel. Nam , ut ait S. Thomas ad 3. Per tbrouum Aui- eatur judietaria potesar, quam Corisus babet a Patre, oe'seeuu- dum boe dieitur sedere in Throno Patris. e Ilii autem Saucti Bais bent eam a Christo : a secundum boe dicuntur tu Throuo CBrisi δε-dere. Ubi nota, quod de solo Christo dicit, quod sedeat inis Throno Patris, de aliis autem Sanctis, quod sedeant in Throno Christi, nimirum participando de judiciaria potestate ejus. Et ideo S. Thomas ad 4. de Filiis Zebedaei dicit: sesu petebant Filii
Zebedaei excellentiam habere prae aliis in participando judiciariam potestaιem ejus: unde non petebant , qu)d sederent ad dexteram vel
Histram Patris, sed ad dexteram mel Histram Gripi. Unde s quitur, soli Christo competere sedere ad dexteram Patris , qtiasi per se & naturaliter ut Filio: Aliis autem sedere ad dexteram Christi, quasi de ejus beatitudine& judiciaria potestate ab ipso
ut capite participantibus, tanquam ejus membris ac ministris . Ideoque solus Christus cum Patre AE terno gloriae dc aequalis potestatis consors est, & eodem honore veneramur ipsum in natura at sumta, quo prosequimur Patrem.
q. II. fid Chrisuisdem ad dexteram miris pro nobis agat. .
VII. Hristum ad Patris dexteram sedentem fungi etiamnum Sacerdotis officio, ac se ipsum continuo pro nobis offerre, dicit Paulus in Epist. ad Hebraeos , ubi cap. . v. 14.
296쪽
bersaeati ueri, quod it Deus θ' Non homo , & cap. o. v. I I. Et om sis quidem Sacerdos praesis es quotidie miviserans, σ easdem fe-ρὸ osserear butias, qua numquam po ut auferre peccata. Hic a rem unam pro peecatis sereor bosiam in sempiternum δεδει in dextra vel . . . Duά enim oblatiose consumi vit tu fempiternum faudii eatos. Hiisce omnibus S. Paulus exhibet nobis Christum in Coelis tanquam Sacerdotem dc Pontificem aeterna sui oblatione sacrificium Crucis etiam nunc Osrentem . VIII. Hoc autem ostendit primo. Quia Sacerdotium Christi non est temporaneum , sicut suit Sacerdotium Aaronicum, sed aeternum: & ideo comparatur Sacerdotio Melchisedech, quia c cap. 7. v. a. He porre, Me matre, siue genealogia, neque
initium dierum, neque Mem vitae babens, assimilatam autem Filio Dei manet Sacerdos iu perpetuum, quod cap. s. v.6. probaverat ex illo Psal. ros. v.4. Tu es Sacerdos iu aeternum feeundum ordiuem
MisIebisedech si ergo Christus manet Sacerdos in perpetuum, Sacerdotium exercuit nedum in terris, sed & maxime illud exercet , dum est in coelis. Et ideo dicit Paulus : Habentes Ponti
cem , qui penetravit coelos , adeamus eum Mucia Throsam gratiae .
Secundθ, quod in coelis Sacerdotis officio iungatur, indi- eant illa verba: Accedens per semetipsum ad Deum , Iemper vivent ad interpellaudum pro nobis. Super qilae S. Thomas in cap. 7. ad Hebr. Lee . . Accedit, inquit, tu quautum homo, sed peν semeseipsum ist quantum Deus. Exeellentiam veris natura ostendit, in qua ηιum dicit: semper vivens . . . . Excellentiam pietatiι osenuit,
qui a dieit, ad interpellandum pro nobis : Ma Iieὰt sit ita potens,
ita alius: tameu eum hoc est pius, quia interpessiat pro uobis I. Cor. a.
Advocatum habemus apud Patrem Jesum Christum &c. Iutem peliat autem pro nobis , primo humavitatem suam , quam pro nobis assumsit, repraesutando. Item sanctismae auima suae desideriam, quod de salute vostra habuit, exprimendo, eum quo interpellat pro u bis . En clare expressius modus, quo Christus in Coelis Sacerdotio pro nobis fungitur, non novam hostiam offerendo, sed humanitatem , quam semel obtulit, & desiderium de nostra salute, quod semel habuit, Patri repraesentando. Haec est constans &perpetua Sanctorum Patrum tam Graecorum quam Latinorum sententia, quos congerit Thomalsinus lib. Io. de Incarnat. Ver
IA. Et qaidem saluti nostrae non fuisset satis consultum, nisi haberemus immortalem Sacerdotem in Coesis, qui salvare in perpetuum possiet accedentes per ipsum ad Deum, qui semper viveret ad interpellandum pro nobis. Propterea ut osten
297쪽
deret, se in C is a Sacerdotali ossicio pro nobis non vacaturum, ascendens in Coelum Christus cicatrices vulnerum secum afferre voluit, quibus tanquam semel mactatae victimae recentihus adhuc notis insignitum corpus suum instar hostiae sempiternae Deo Patri continuo Osterret.
Ex his infertur, quod tamdiu stabit Sacerdotium Christi iii Coelis, quamdiu perdurabit Unio Hypostatica Verbi Divini eum
natura humana: ex illa enim unione manet Christi Sacerdotium: cum ergo Unio Hypostatica in aeternum sit duratura, idcirco Christi Sacerdotium in aeternum durabit, tum ratione personae, quae semper vivit, ut sicut nul lus eum in suo Sacerdotio praecessit, ita nullus ei successurus sit: unde dissert a Leviticis Sacerdotibus , quorum Sacerdotium morte finiebatur, quique propterea habebant succestbres. Tum ratione ossicii, non solum quia semper interpellat pro nobis, verum etiam quia jugiter sacrificat, vel per se ipsum continuo semetipsum offerendo, vel per alios ministros suos in terris : Idem enim est nuue serens Sacerdotum misisterio, qui se tuum iu Cruce obtulit, ait Concit. Trident. sest a a. cap. a. Fungitur autem Christus hoc ossicio 3u oete aiam, hoc est usque ad consummationem seculi, donec omnes suos electos consummaverit. De quo Anselmus in cap. 3 - ad Hebraeos. Tum denique ratione enectus , qui est salus nostra, non temporalis, sed aeterna : unde S. Thomas 3. p. q. 21. art. s. ait: Iu Uicio Sacerdotis duo pos αι eo iderari. Him quidem Usa oblatio saeν eii. Secundo ipsa sacri ii consummatio 3 quae quidem consistit iu boe, quod illi, pro quibus saerificium offertur , fluems erisisti eousequuntur. Fivis autem Derseii, quod Christus obtulit, νον fuerunt bova temporalia , sed aeterna , quae per eius mortem adi piscimur: unde dieitur Hebr.s. si Christus est assistens Pontifex futurorum bonorum is ratione cujus Christi Saeirdotium dicito oss
X. Sed contra dicta blaterant Protestantes. Primo Christus sedens ad dexteram Patris non orat pro nobis: non ergo iungitur Sacerdotis ossicio. Ant. probant; tum quia Oratio arguit desectum potestatis. Nam ut arguit Augustinus lib.4. ad Bonifacium cap.9. Prorriss non oramus, sed Mare vos si imus, si petimη , quod credimus esse in nostra potesate: Christus autem a dextris Patris sedens pari cum Patr , ac prolude infinita pollet potestate.
Deinde. Cum oratio Christi sit infiniti valoris & pretii, si
Christus pro nobis in Coelis oraret, nobis omnia, quibus indigemus, impetraret, ac subinde Orationei nostrae, & Sanctorum pro
298쪽
X l. Respo adetur negando antecedens . Nam si quid obstaret, ne Christus oret pro nobis in Coelis, obstas i etiam ne oraret , dum erat in terris s vel enim obstaret Unio Hypostatica:& hanc habuit humanitas Christi a momento suae conceptionis: vel obstaret visio beatifica, & hanc etiam habuit, dum nobiscum in terris versaretur, nam ab instanti suae conceptionis fuit viator simul & comprehensor . Si ergo non obstantibus unione hypostatica & visione beatisca, quibus fruebatur, dum ageret in terris, oravit, & ut habetur Lucae v. 1 a. , priusquam ad electionem Apostolorum deveniret, exiit in montem orare, & erat pernoctans in Oratione Dei, quod aliis vicibus fecit: cur nor poterit orare etiam existens in Coelis Nam Sancti etiam in Coelis cum Christo regnantes & Beati orant pro nobis, ut invicte contra Heterodoxos probant Catholici. Ad primam igitur probationem . Respondeo cum S. Tho--a 3. p. q. ai. ar. 1. Quod si io Griso υροι uua tantum voIuntas, fellieet Divina, nullo modo competeret sibi orare : quia votautas vivina per se ipsam es sectiva eorum, quae vult, fecundum illud PDI. Is . Omnia quaecumque voluit Dominus secit: Sed quia tu Chriso es alia violantas Divina π alia humana , S' voluntas humaua non es per se ipsam e ax ad implendum quae vult, nisi per virtutem Diuiuam, iude est, quὸd Chrisio, secundum quod est homo, oe humauam voluntatem habeus, competiι orare. Quare egregie S. Augustinus in Psal. 8s. Chrsar, inquit, Orat tu nobis , orat pro
nobis, o oratur a uobis. Orat tu nobis , ut caput nostrum s oraι pro nobis, ut Sacerdos noster is oratur is uobis, ut Deus voster.
Quia tamen, ut dicit S. Thomas nuper laudatus, Oratio est quaedam explicatio propriae voluntatis apud Deum , ut eam impleat: c autem explicatio fieri potest, sive exterius per vocem, sive interius per desiderium cordis : dum dicimus cum Paulo, Chri-st um in coelis semper vivere ad interpellandum pro nobis, non intendimus, eum voce continuo orare, sed cum D. Thoma Lee . . in cap. 7. ad Hebr. dicimus , quod Christus interpellat pro nobis: Frimo humanitatem suum , quum pro vobis assumsit, re praeseώιaudo : item faucti ae auimae suae demerium, quod de saluto uosra Babuiι, exprimeudo. XII. Ad secundam vero probationem, responsio contra He inrodo os est , nec nostras in rerris, n rc Sanctorum in coelis pre
ces elle supernitas aut iniuriosas orationi Christi, quia preces nostrae & Sanctorum nihil petuat, nisi per merita dc oratio
299쪽
nem Christi obtinendum, quemadmodum ipse nos docuitJo: i 4. v. II., & cap. 16. v.23. a meu amen dico vobis: si quid petieritis Patrem in Nomine meo dabit vobis. Hinc in Nomine & per merita Christi suas claudit orationes Ecclesia semper dicens: Per Dominum nostrum Iesum Corisum &e., quibus exprimit, totum nostrarum precum valorem ac spem obtinendi a Deo, quae petimus , in meritis Christi sitam esse. Neque aliter orant pro nobis Sancti in Coelis, nisi per merita, & propter merita Christi. Um de Tridentina Synodus sest . a s. Sanctos, inquit, invocamus, ut beneficia nobis impetrent 4 Deo peν Filium ejus Pesum Christum Sominum nostrum, qui solus noster Redemtor oe Salvator est. Quare orationes nostrae & Sanctorum nihil detrahunt orationi Christi, quia potius in ea totam fiduciam & spem obtinendi veluti sacram anchoram fistunt, nec nisi in ipso dc per ipsum , quod petunt obtinere confidunt. Et quamvis merita, satisfi ctiones, & orationes Sanctorum admittamus ac imploremus,
constanter tamen credimus, omne pretium omnemque valorem,
merita, orationes, & satisfactiones Sanctorum, haurire a meritis, satisfactionibus, & oratione Christi, quem scimus este mediatorem nostrum, Pontificem, & advocatum apud Patrem . Alioquin si orationes nostrae detraherent orationi Christi, cur Paulus , qui, ut diximus, asserit Christum in Coelis interpellare pro nobis, hortatur Fideles in suis Epistolis passim, & praesertim ad Ephes. 6. , ad Colost. . , ut orent pro se ipsis , pro Sanctis, pro se ipso, ut Deus aperiat sibi ostium sermonis ad praedicandum Mysterium Crucis: si enim pro Paulo & tota Ecclesia orat Cliristus in Coelis, injuriosae, aut saltem superfluae orationes Fid lium fuissent. Sed de hoc pro dignitate egi in vera Ecclesi tom. a. art. I ., &in Theologicis tom. 6. q. s. de SS. Invoca
XIII. Opponunt secundo: si Christus in Coelo Sacerdotis sui geretur ossicio , & oraret pro nobis etiam nunc, possent Fideles eum sub hac formula deprecari: ora pro nob3s: haec autem formula, nedum est inaudita in Ecclesia, sed tanquam erronea in Fide rejicienda. Non ergo Christus in Coelis orat
XIV. Respondeo negando absolut E illatum. Nam licet ex Scriptura habeatur, Christum in Coelis interpellare, fungi m diatoris & advocati ossicio apud Deum: quia tamen haec praestat Christus, non ut Persona Divina est se ui nec Orare, nec mediatoris nec advocati ossicium convenire potest, cum sit ejusdem Potestatis cum Patre sed ratione humanae naturae, in qua subsi- . stit:
300쪽
stiti & orationes nostrae terminentur ad Christum ut supponit pro persona ; si diceremus Iesu Christi ora pro nobis, idem essetae dicere Persona Coripi seu Filii Dei ora pro nobis: quo modo precandi videremur convenire vel cum Arianis ponentibus personam filii esse creaturam, vel cum Nestorianis volentibus, personam Christi esse creatam &diversam a persona Filii Dei. Et ideo admitti non debet haec precandi formula yesu Christo ora pro nobis, quia fieret sensus Iesu Coriste Fili Dei demonstrata persona tora pro nobis. Sicut ergo, dicit S. Thomas a. p. q. is. ar. 8. non est absolute dicendum Christus est ereatura, sed cum determinatione , scilicet secundum humanam naturam, ne Arianorum errori in modo loquendi favere videamur: ita cadem ratione absolute dicendum non est, Chrise ora pro vobis: sed mi -νere , vel audi nos. Ita Catechismus Rom. parte 4. cap. Tit. inis oraudus sitὶ his verbis: Precamur Deum, ut ipse vel hora det vies liberet is malis: 4 Sauctis autem, quia gratiosi sunt apud Deum , petimus , ut nostri patrociuium suscipiant, ut uobis a Deo
impetrent ea , quorum iudigemur. Hiue duos adhibemus precandi formulas modo differeutes: ad Deum euim propriὸ dicimus , miserere uobis, Oel audi uos . ad Sauctum ora pro uobis. Cum igitur Orationes nostrae dirigantur ad Personam Christi, quae Divina est,
dicere debemus Miserere uobis, non autem bra pro nobis., XU. Opponunt tertio: Paulus ad Hebr. cap. o. v. I 4. dicit, quod Christus unu oblatioue consummisit iu fempiternum saucii eatos: ideoque ιν femρι ervum fedet in dextera Dei. Si autem Christus ad dexteram Dei sedens se ipsum adhuc osterret in Coelis , & tanquam Sacerdos Oraret pro nobis s non una oblation consum mallet in sempiternum sanctificatos, nec semel semetipsum pro nobis obtulisset; igitur ex Paulo Christus in Coesis nec fungitur officio Sacerdotis osterendo se ipsum, nec orat. XVI. Respondeo, mirari me , quod Adversarii pro se asserant S. Paulum ex Epist. ad Hebraeos, cum in eadem Epistola, ut dictum est, pallim proponat Christi im in Coelis Pontificem nostrum , qui interpellat pro nobis. Quod repetit etiam ad
Rom. 8. v. 3 . mis est, qui condemnet risus Pesus, qui momtuus est 3 imo qui ta' resurrexit, qui es ad dexteram Dei . qui etiam interpellat pro nobis. Quae verba S. August. explicans Epist. 149. alila s s. ait: Nam re de ipso Domino Peiu Cbristo dictum ebi, quos luterpellat pro nobis: numquid interpellat, ct nos etiam postulat e Iino veris quia postillat, pro eo positum es interpellat: evideuter quippe alibi de eo dicitur : oesi quis peccaverit, advocatum babemus
apud Patrem Pesum Chrsum justum, σ ipse es exoratio pro pecca-