Veritas religionis christianae et librorum quibus innititur contra atheos, polytheos, idolatras, mahometanos, & judaeos demonstrata per fr. Vincentium Ludovicum Gotti ... Tomus 1. 7 Veritas religionis christianæ ex genere, conceptu, ortu, vita, gesti

발행: 1737년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Christum relicta Bethania, ubi superiori die, nempe sabbati. coenam sumserat, ex viciniis Belbpbage quo advenerat, in ipsum Bethphage Discipulos misiste, pullum & asinani quaesituros. Quodque apud Matthaeum legitur Cum venissem Bethphage, non aliud sonet, quam com veν ανι prope , seu ad vicinia, & in pto-. spectu Bethphage, qui teste Hieronymo in cap. II. Matth. erat vicus seu villula Sacerdotum ad radicem montis Oliveti sita. Nam Bethania, unde Christus mane discesserat, stadiis quindecim , hoc est duobus quasi milliaribus ab Ierusalem distabat s . Bethphage vero, uno dumtaxat milliario : nec inter Bethphagedc Jerusalem alius vicus seu Castellum describitur . Quare huic expositioni standum censeo. Unde Christus dixit Discipulis: Ite tu Castellum, tu quod introeuntes, scilicet in ipso introitu pagi, iumenietis pullum asimae &c. Et si quis aliquid vobis dixeris: nempe .e ut Marcus cap. II. v. 3. vel x ore Disitis, ut Lucas cap. 19. V. 3 . Dicite quia Dominus, non noster vel vester , sed

. Dominus absolute omnium & jumentorum istorum & Domino- rum eorum, & totius creaturae , quae ei servire debet, bis opus Babet, vel ut ait Lucas , operam ejus desiderat s quibus non vult, vi tolli, sed duplici argumento dominii & necessitatis persuaderi, ut abduci sinant: Et eo sim dimittet eos. Quod factum est: unde sequitur : Adduxerunt Asimam ct pullum. U. Quartum , nimirum Quinam fuerint duo Discipuli, quos misit Dominus, ut asinam & pullum adducerent s nullus Evangelista dicit. Fuisse Petrum & Joannem arguunt aliqui, eo quod Lucae 2 a. v. 8. hi duo legantur missi ad parandum Pascha. Sed, quod, qui mitti postmodum fuerunt, ut pararent Pascha misssii ius iidem fuerint, ut adducerent asinam & pullum , nulla consequentia probatur. Fuisse Petrum & Philippum autumant alii S asterunt auctoritatem Hilarii, qui in cap. ai. Matth. volens per hos duos duas vocationes significari, nimirum ex Lege Mex Gentibus dicit : AEquὸ per Philippum Samaria credidit, per

Petrum autem Coruelius Christo tanqaum primitiae Geutium adductus es. Et etiam Auctoris Oper. Impers in Matth. homil. 3s. ob eandem rationem dicentis: Pisoniam si primum transgredientes Iudaicos Mes, Gentes adduxerunt ad Chrisum: Philippus quidem

Samariam, quam ipsam Samariam Uuam esse interpretatur . Petrus autem Gentes, accipiens Cornelium ex Gentibus, quasi Samaria

pullum. Quibus adjungunt Bedam : sed ista non tanti ponderis

sulit, utetrato nos movere possint . s. II. Digiti oti by Goc i.

52쪽

f. II. De Ingre u ct circummum ejus. VI. A Dductis per Discipulos juxta Christi mandatum A si na

& Pullo, dicit Evangelista Matth. cap. ai. v. 7. quod imposuerunt super eos violimentasua er eum desupere federe fecerunt. Et hinc coepit plaudentibus turbis, quae praecedebant &sequebantur, triumphali modo ingressus Christi Hierosolymam. In hoc impleta sunt vaticinia Isaiae 6 a. v. II. ,& Zachariae s. v.f. Exulia fatis , filia Sios : jubila, filia Ierusalem et ecce Rex tuus veniet tibi jussus σ Misator i ipse pauper ρο ascendem super asinam σ super pullum filium asime. Ubi S. Hieronymus : Et ascendens, inquit, sopor asinam subiugalem, sive super pullum novam , utrum

que τιdelicet Populum Circumcisionis O Fr utii, quorum prior gravissimum Legis portaverat jugum .... Pulius autem uovus Geotia ιium multitudo frama nou habens Legis , nee rectus ab aliquo &c.

Et in cap. as. Matth. dicit, factum hoc debere ad altiora trans. mitti : ut aflua, quae subjugalis fuit c ' edomita , π jugum Legistraxerat, ovagoga tutelligatur 3 puIlus asimae I civas ct liber Gentium Populus, quibus federit Jejus, missis ad eos duobus Disei palis Dis, uno in Circumei vem , S' altero iv Gentes. Ad illud deinde: Et imposuerunt super eos oesimenta fua 3 c. ait, Pullus Meer asina, quibur Apostoli sternuut vesimeu:a sua ,st yefus mollius sedeat, ante adventum Salvatoris sudi era ut, multisque sibi tu eos dominatum viudicautibus, absque operimento frigebaut . Postquam vero fuscepere δυοstolicas vestes , palabriores essetii, Dominum habuere fessorem. Vestis autem Apost lica meldouνina Φirtutum vel edissertio Scripturarum intelligi potes, AeB clesiasticorum dogmatum varietates, quibus uis auima lustrucis Derit , ornata, nessorem habere Domiuuη uos m:retur . Haec pulchre quidem S. Hieronymus. VII. Sed exurgit uii aestio non levis, an soli pul Io insederit Christus, an pullo sinuit & asin .e. Pullo enim insedisse, dubium non est. lmo solius pulli, cui insederit, meminerunt Mar

Fimeuta fua , c fedit super eum . Lucas cap. I9. v. 3 s. Patio uter. mesimenta sua super Puliam, imposuerunt Pesum. Et Joannes c. I auv. I . Icueuit cyesus Asellum, oe se iis ιν eum . Solus Matthaeus. de Asina & Pullo loco supra laudato aperte meminit v. 7. ιρι a duxerunt suum cI' Pollam, impossa eruut super eos Osimcuta.

53쪽

sua, re eum desuper ferire fecerunt f imo Zacharias scuius verba

a Matthaeo recitantur cap.s. v.9. , ait: Ecce Rex tuus vetiit tibi

mansuetur sedeur super Asinam riuum lium Iubiugalis. Nec verisimile est di cere , Christum nunc Pullo, nunc eo las lato Asinae insedisse. Cum enim Bethphage, a quo discessit Christus, uno tantum milliarici HierosoIymis distaret , quis credat, tam brevi spatio animal placido gressu incedens defatigatum adeo

fuisse , ut Oportuerit hac de caiisa a Christo committarie Unde S. Hieronymus in Matth. loco supra laudato: Nune inquit, priuaesdam es breviter , quisu fecundam ιitteram in parvo iιitieris Dasio super utrum M anisas sedere nou ρxiverit. Aut evim ferieasivae, expulius absques ore fuit, arat sipulio, ad magis competit, usus es ad sedendam, asima dxesa est libero . Ita ergo probabile est accidille, & sie eonciliantur Evangelistae. Duxerunt Discipu-Η Asinam simul & Pullum ad Christum, quia pulli jumentorum placidius cum matre incedunt, & aegrε admodum ab ea divul-iuntur, & vix sine ea duci patiuntur: & quia utrumque simul stantem invenerant, utrumque Discipuli suis vestibus ornarunt. Uni tamen Pullo Christus insedit, eoque vectus, asina phalerata filium insequente, Hierosolymam intravit. Cur autem pullo potius , quam asinae inse3erit, ratio quarerenda non est. Si mystice loqui velimus s cum per Asinam jam domitam Synagoga fuerit significata,per Pullum autem Gentes, dici forte posset, Christum asina relicta pullo insidere voluisse, ut ostenderet, se in poenam suae incredulitatis eam sua gratia deseruisse, & solis figuris ac promissioiribus tanquam phaleris exterius ornatam reliquisse, & gratiae suae sessionem ad Gentes, ad quas missurus erat Apostolos, transtultile, M ita, quae tanquam mater praeire debuisset filium, vacua Christo subsequeretur. VIII. Ne tamen aliquis offendatur.quod Christus vili asinino pullo vectus suumRegio more ingressum Hierosolymam fecerirsmiissa eius humilitate, qua in onuribus voluit fieri propter nos pauper & egenus, ideoqtie vili asino emendicato non suo infidere . Sciat, oportet, in pullo genetis asinini vectitari, haud xta ignobile apud Hebraeos fuisse, ut sicut apud nos ea animan hia vilium dumtaxat personarum vectationi inservireut. Nam

etiam viri ditissimi ac Principes pullis asinarum insidere sol hant. Quod ostendunt triginta fiIii Iairdudicis ac Principis Hebraeorum Judicum cap. 1 o. v. .. Sedestes super triginta puIIora aram'. & quadraginta filii Abdon Principis quoque acJudi-

eis Israelis iudicum I a. v. 34. , ejusdemque triginta nepotes ceu utor Iuper septuagiato pullos ossarum . Maiam vis aurcii

54쪽

CARisTi r NGRESSUS HIEROso L. processu temporis, maxime inito cum AEgyptiis commercio equorum copia & eorum usus inludaea frequens esse coepisset snon usque adeo tamen usus asinorum aliudJudaeos viluit, quin viri dignitate aliqua & praesertim sacra conspicui asinis veherentur ut Prophetae. Cum ergo ad Christi decus pertineret mediocri pompa uti, ac se Regem quidem in tali ingressu ostendere, sed non terrenum , ideo ei placuit asinae pullo, non generosio equo insidens, solemnem suum Hierosolymam ingressum celebrare . Et ut per hoc etiam ostenderet, in se Zachariae prophetiam impletam esse, ut notant Evangelistae. IX. Solemnem hunc Christi ingressum Populi acclamatione

celebratum sitisse, dicit S. Matthaeus cap. II. v. 8. Purima autem turba praverunt vestimenta sua in via 2 alii autem eardebant ramos de arboribus, reservebant in via. Turbae autem , quae praecedebaut π sequebautur , Hamabaut dicevtes Hosanna Filio David : senedi-Hus, qui venit tu Nomine Domini: Hosa una is alii mis. Hie primo occurrit quaerendum. An vestimenta & arborum ramistrati fuerint humi, 3c in viam p jecti, an in Tabernaculorum formam aptati, ad festi Scenos giae ritum. Secundo, quarum arborum rami fuerint. Tertio, quinam fuerit germanus sensus verborum, quibus turbae Christo ingredienti acclamabant.. X. - Quoad primumScrupulum facit quibusdam ex Protestantibus, quod vestimenta M actorum rami fuerint in terram projecti, ab bominibus transeuntibus Sc iumentis calcandi et sic enim ambulationi M progressui impedimento fuissent. Unde ajuiit , potius latile ad modum Tabernaculorum , ut in Scenopegiae fusis compositos dc aptatos. Sed scrupulum istum non habuit Matthaeus, qui dixit vessimeusa, ramos de arboribua sternebaupia via r cui consentiunt ejusdem Matthaei versiones Syriaca &Persica s Syriaca quidem dicens: Multitudo turbarum sernebat

pisulas au ia vis , alii veris eaedebaut ramos ex arboribus, er prose ei aes invias Persica vero: Tarba bominum plurima Desimexta sua proveruut, ut super illa transiret . Alii vero ramor ex arbore olivae succidebant, σ is Cia projiciebant, & Lucas ipse c. rs. v. 36. Euvie autem illo , Iubseruebant vesimenta fua .u via . Sternere autem, subsernere vestimenta in via, ut super ea transiret, projicere ramos in via, non est vestes ac ramos per viam appe

dere ad modum Tabernaculi hinc inde dispositos, sed in via

pedibus conterendos per modum strati transeunti dejicere. Hoc, ut observat Grotius in hunc Matth. locum, moris erat etiam apud Ethnicos: uude de Catone Uticeusi ait Pl Marchus : Deductas fuit eum Deomis σiudefessis amplexibus , multis Miam vesi-

55쪽

' menta substernentibus , pedibus erat lueegurari. Quid ergo mirum, si hoc ipsum obsequio ac pietate ductae turbae erga Christum praestiteruiu Ita quoque intellexerunt Patres. Neque hoc impedimento poterat esse, quia vestimenta Christo transeunti substernebant quidem, sed eo elapso subtrahebant. Ramos etiam in via projiciebant, sed non est existimandum, in tanta quant late projec iste, ut impedirent transeuntes, cum ad houorem hoc facerent, quemadmodum etiam apud nos in quibusdam solemnitatibus pavimentum frondibus spargi consuevit. XI. Quo ad secundum , nimirum quarum arborum rami ad triumphi hujus laetitiam praecisi fuerint, silent quidem Matthaeus& Marcus ι solum dicentes , quod eaedebaut ramba de arboribus et sed Joannes cap. I a. v. I 3. id expressit dicens: is Ieceperuvi ramos

palmarum: dc Versio Persica habet ramos arbore olivae faecidebant ἡ & ritus Ecclesiae hoc confirmat, quae quotannis celebrans hunc Christi ingressum , vocat diem celebritatis hau jus Domιnicam Palmarum, & ramos palmarum & Olivarum Fidelibus in m moriam distribuit. Hoc ex eo etiam colligitur, quod Palmis Palaestina abundaret: unde S. Cyrillus Hieros. Cateches io. dicit , arborem palmae, ex qua pueri ramos tulerunt, & venienti Christo substraverunt, suo etiam tempore vividam extitisse.

Cumque via, qua Christus incedebat, utpote Montis oliveti, esset hinc inde olivis referta, fit ut ex palmis & olivis ramos: absci iiderent, quibus Christo Turbae occurrerent. Accedit etiam mystica significatio ι quia palmae ramus victoriae symbolum est,&iii publicis laetitiae caeremoniis, veluti cum victor aliquis in urbem excipiebatur, palmae ipsi praeferebantur: & I.Machab.s 3.

.s I., nec non a. Mach. Io. v. 7. habetur quod purgatis ab ab

minationibus arce Hierosolymitana & Templo, ramos pabmarum in laetitiae signum ei, qui loca mundaverat, praeserebant. Oliva etiam symbolum pacis est ι quare in signum Dei post Dis Iuvium placati , Columba ad Arcam reversa detulit ramum vis rentis Olivae, Genes. 8. vers. Ir. Congruebat igitur, ut Christo triumphatori Regi pacifico cum ramis palmarum & olivarum

Turbae occurrerent.

Xll. Quoad tertium de Acclamationibus,quibus Christo ingredienti plaudebant, difficultas est de illa voce Hosauua Filio

David, Hofauna in altissimis , quam repetebant. Turbae ergo Christo occurrentes clamabant, laudantes scilicet Deum prae laetitia, & hoc, ut dicit Lucas cap. rs. v. a . , propter multas vir tutes & miracula, quae viderant ab eo Dicta , & praecipue pro pter suscitationem LMari. Clamabant ergo Huuntia Filio Da

56쪽

OM. De hac voce, ut notatJansenius in Tetrateucho,multae Auctorum Interpretationes sunt. Clamens Alexandrinus lib. I. Paedagogi cap. dicit significare Laeem Laudem dc Gloriam , Hilarius Redemtionem. Quidana apud Theophylactum Hrmnum, apud Justinum q. so. Excelleurem magui euιiam. Augustinus Irac .si. in Joann. scribit, ex Hebraeo esse vocem obsecrantis , quae magis animi assectum indicat, quam rem aliquam significet, quasi esset interjectio, vel delectantis vel admirantis, sicut vox Racisa assectum indignantis exprimit. XIII. Verum S. Hieronymus, quo nemo ex Patribus Η braicae linguae peritior, in cap. a1. Matth. , & Epist. 14s. ad Damasum s modo tom.4. post Comment. in Matth. notat, quod vox Huanua , seu Homona est composita ex HV, quod est Sa via 3c Anna seu Ala, quod est xusso seu Obβινο : unde Hosanna idem est, ac Salva, quaeso. Sicut nos habemus quasdam interj ctiones, ut infultauiso dieamus. Vah ,re tu adintraudo , Papae s cy' in dolendo, Heu s er quando silentium volumus imponere, striactis dentibus spiritum eoarctamus oe' agimus tantum Milum ins uaudo, Sith: Ita Hebraei inter reliquas proprietates nutia fuae, habent interjectionem, ut quavis voιaut Dominum deprecari, po- naus verbum pereulis assuectu, er dicant Anna Domine, quθd S ptuaginta dixerunt o Domine. Osi ergo Salvifica interpretatur sAnna, tvterjectio deprecantis est. Si ex Δοbus bis verbis .etis' compositum verbum facere, dices osanna , seve, ut uos loquimuν

Hosanna, mediάτοeali littera elisa . Haec in praelaudata Epistola

Hieronymus.

Qui subindε notat, quod haee precandi mrmula Hosanus,

seu Salva, quaeso, Graece, O Domine, familiarissima erat Hebraeis,& creberrimε in Synagogis legebatur in Psalmo II . O Domina salvum me fac., is Domine bene prosperare, benedictus qui venit is nomino Domini. ista enim credebant, verba haec reaerri ad Messiam repromissum, ideo omnibus vel etiam pueris nota erant, & ab ipsis frequentabantur. Unde fit, quod cum Christo ingrediente Hierosolymam, omnes, etiam pueri , ut notat

Matthaeus cap. II. v. I f., conclamarent Hosanna Filio David,

eum Divino instinctu moti Messiam promissum praesticabant. Observat proptereadansenius praecitatus , ex Antiquis Hebrae rum Libris, & usu ipso hodierno constare, quod monuit Herit χlemnis acclamandi & benis precandi χrmula adeo usitata infesto Tabernaculorum , ut etiam ipsi salicum rami, quos mani-hus serebant , a Vulgo non intelligente linguam Hebraicam, eodem nomine Hosauaa appellarentur, Helia Thesbitestante. Et Disitirco by Cooste

57쪽

Et hine est, quod in precibus Judaeorum hodiemis, quae quas

Litaniae sunt ex immittibus Sc beneficiis Dei conflatae, vox illa Hosanna sexcenties ad singula pene nomina & beneficia repetatur . sicut apud nos , GrMomus audi uor, AElfurere nolis , Libera

Notat etiam idem Jansenius, quod illa vox Hosanna seu Misa, quaeso, usiirpata a Populo dc . Discipulis, fuit vox exultantium&hene precantium Cliti sta , quasi dicerent Salvia, quaeso, kegem nosisum, seu beatis ei prosperore, ut ex Psal. ra . similiter ac si Rege adveniente dicat Populus Vivat Rex, Prospera, quaeso, Regem , unde addebant: Benedictur, qui .enit in Montane 'Do mini, idest, qui venit missus non a se , sed a Domino : & clam bant HUouna Filio David, apprecantes salutem Filio David Hoc acclamationum more fuisse olim exceptos & consalutatos a Populo etiam Episcopos, testis est Augustinus Epist. Do. ,m do a II., in qua reserens, quae gesta merant in designando Era clio, qui sibi jasti seni in Episcopatu succederet, di interim in parte Curarum adjumento esset, refert, quod cum Populo hujus rei notitiam perserens diceret: PreMyterum Erasium mi a facine orem voto , a Poρulo acclamatum est Deo gratias, Christo laudes dictum es vicies tertier. Exaudi Christe, Augustino vita, dictum est sexies decies. Te Patrem te Episcopum, dictum est octies : & similibus repetitis acclamationibus tota illa Epistola plena est. Xt V. Hisce igitur plausibus comitatus Christus more triumphantis Hierosolymam ingressus est, cujus triumphi exi

Videns Jesum tanta pompa ingredientem , Commota est sviversa Cimitas, idest Hierosolymitaui Cives , & maximε Sacerdotes, novitate scilicet spectaculi attoniti. Ex quo colligitur, qu bd qui clamabant 8c plaudebant, fere omnes erant exteri & advenae, idest , ut aitJoanires cap. I a. v. a. Turba multa, quae venerat

ad diem Fesum s dicens: es Quasi ex tot signis in ea Urbe patratis, antea quis estet, non novillent. Quae verba livorem & invidiam sapere videntur, quasi eum tauto indignum honore judicarent: Populus simplex & candidus respondet: Hies Iesus Propheta , idest, inquit Hieron. hic , quem er Moses

58쪽

CARisTI INGREsSUS Hi EROSOL. Is item faὸ dixerat s Deuterov. 18. V. ιs. esse venturum , re qu/propri/ apud Graecos eum articulo scribitur. Scribit Adricomius . Jesum intrasse Hierosolymam per Portam dictam Auream, quae cum semper staret clausa, ad ejus adventum prodigiose aperta est: sed quo fundamento hoc prodigium asserat, nescitur, cum potius Hierosolymam a Monte Oliveti & alte Joseph ingredientibus haec una porta adesset, es ideo semper aperta. XV. Controvertitur inter interpretes , an Iesus Hierosolymam ingressus statim ejecerit vendentra &ementes de Templo, ut videtur dicere Matthaeus, an vero die sequenti, ut dicit Marcus cap II. V. D. Conveniunt quidem amba Evangelistae, quod Christus post ingressiim Hierosolymam his latraverit in Templum, semel quidem statim post ingrestum, & iterum sequentidie, sed dissentiunt: quia Mailli.eus asserit in primo ingressa ejecisse de Templo vendetates &c Marcus vero asserit, hoc evenisse in ingressu secundae diei. Quis autem historiae ordinem

servet , coutrovertitur. S. Augi istinus lib. a. de Cons. Evangelist. cap. 68. favet Matthaeos ubi enim retulit ordinem narrationis utriusque, co ludit: Sed quia Matthaeus ita connectit ,, Et relictis illis abiit foras extra Civitatem in Bethaniam ,, Sude mane releuentem in Civirarem arbori majed xisse eommemorat s probabilias ereditur ipse potius tenuisse ordiaeis te σνis de etendentibus er emestibus ejectis de Templo. Clim erum dieit,, 8c relictis illis abiit foras is quibas relictis inreitui poterit, ns eam quibus iup rius loquebatur, indignautibus, quod pueri Hamarent Hosanna Filio David Z Praesermisit ergo Mareus, quod primo die factum est,

eum latravit tu Templam , π reeordatum anterposuit, eum dixisset,

sacrum est, seur ambo te viar. Nec dissentire videtur Hier nymus in cap. II. Matth. XVI. Alii vero, praesertim ex Recentioribus, sentiunt, ordinem temporis a Marco potius sumendum esse, ac ejecti nem vendentium & ementium de Templo, non primae, sed secundae diei consignandam esse s nec verentur asserere, lapsum esse sentire oppositum, quasi sentire cum Augustino labi sit. Ordo autem Marci cap. 1 r. v. a I. hic est: Et introiviι Hi Uυ0mam iis Templum: π circumspectis omὼibus, estis jam veissa e set boro, exiit in Bethaniam cum isodeeim. Et aIta die eum exireus is Betoa-

Temptam evit dicere vendentes ct ementes in remplo, ο meu saxπummulariorum, er cathedras .eudourium columbas evertit. Haec

Marcus: cui autem adhaerendum sit, meo Lectori permitio,

59쪽

dummodo pro Matthaeo cum Augustino sentire veluti lapsum

non damnet.

XVII. Ingressus ergoJesus Hierosolymam triumphali pompa, statim perrexit, non in Arcem Sion, quasi Regem seculi ageret, sed in Templum Dei, ad cujus gloriam venerat promovendam , cumque illud vidisset humanis commerciis profanari , et elo Dei accensus inde ejecit profanatores. Nota tamen, negotiatores istos non fuisse in Templo, sed in atrio Templi,& rursus cum duplex esset atrium , unum extremum, quod vocabatur profanum, dc atrium Gentium, quod Gentilibus de Immundis orationis causa patebat s aliud pro Israelitis , ubi erat porticus dicta Salomonis s & aliud ipsi Templo proximum , solis Sacerdotibus pervium, ubi erat Altare , de quibus Josephus lib. is. Antiquit. cap. ultimo, & lib. de Bello Iudaico cap .F. ex

priori atrio, nempe extremo, ejecit Dominus ementes ac vendentes, quamvis ibi nec venderentur nec emerentur nisi hostiae

aliaque ad sacrificia necessaria, quae olim in Urbe vendebantur

ac emebantur.

XVIII. Hujus abusus originem & progressum acri stylo

refert ac perstringit Hieronymus in cap. a I. Matth., quem audire non pigeat, cum ejus Zelus etiam ad Ecclesiae abii sus, si quisiint, tollendos extendatur. Cum ergo de cunctis pene regionibus Judaeorum Populus ad Templum maxime in Festis diebus conflueret, unde innumerabiles fere hostiae taurorum, arietum, hircorum, & a pauperibus pulli columbarum & turturum oct=ri debebant f & plerumque accideret, ut qui de longe venerant,

non haberent victimas : Excogitaverunt, inquit, Sacerdotes, quomodo praedam de Populo facerent, s omnia animalia , quibus opus erat ad sacri cis , Cendebant, ut oe venderent uon habentibus ,s ipsi rursum emtas ciperent. Hanc propham versutiam eorum ex bra et mentium inopia dissipabat, qdii indigebant Iamtibus, ct vonsoInm ιosias non habebant, sed ne uude emerent quidem aves oe vivi a mnvuscula. Posueraut itaqne Ur nummularios , qui mutua Db euutione dareui pecauiaM. Sed quia erar Lege praeceptam, ut nemo usuros acciperet, O' prodesse Non poterat pecuuia faenerata , qaae commodi athii haberet, ct i σἰerdum fortem perdera , excogitaverunt σasiam technam , ut pro nummulariis Collybistas facerent , cujus verbi proprietatem latiua liqua non exprimiι . Collγbadicnutur apud eos, qua vos appellamus Tragemata , vel vitia Munuscula, verbi gratia frixi ciceris, uuarumque passarum, pomorum diversi generis . Igitur quia Uuras aceipere nou poteraut Collybissae, qui pecuniam fornerati eraui, pνo usuras occisi coaut va al

60쪽

CARisTI INGRESSUS HIERoso L. Beries: ut quοδ in nummo nou licebat, tu his rebus exigerent, quae nummis coemuntur, quasi son hoc ipsum Ezechiel praedicauerit. dieens,, Usuram & superabundantiam non accipietisis c. aa.v. I a. Isiusmodi Dominus cernens in domo Patris negotiationem seu Iair cinium , ardore spiritus concitatas , iuxta quo scriptum es in sex gesimo octavo almo v. Io. o Zelus domus tuae comedit meis Deia sibi flagellam de funieuIis, o tantam hominum multitudinem eiecit de Templa, dicens is Scriptum est: Domus mea, domus orationis vocabitur: vos autem secistis illam speluncam latronum se Laινα enim est, σ Templam Dei in latronum convertiι Deeum, qui luerade Religione fectatur, euousque ejus vos tam cuisus Dei, qudm n gotiatiouis Occasio est. Haec Hieronymus. Sed attendenda sunt, quae sequuntur. XIX. Hoe juxtis historiam: eeterism seeundism msticos tuteli Uus, quotidie yesus ingreditur Templum Patris, Er ejicit omnestam Episeopos Presisteros ct Diaconos, quam Lateor π univiersam turbam de Eecissa sua, ct unius eriminis habet viendentes pariter σementes, scriptum est enim Matth. Io. v. 8. Gratis accepistis , gratis date se s mensas quoque Nammulariorum obvertit. Observa ,

propter avaritiam Sarerdotum , altaria Dei mensas nummulariorum appellari s Cathedrasque veudeutium eolumbas evenit ι qui

vendunt gratiam Spiritus Saucti, er omnia faciunι, πι subjector populos devorent, de quibus dicitur Psal .r3. v.4. Qui devorant populum meum sicut escam panis is . 7uxta simplieem intelligentiam Columbae nou erant iu Cathedris, sed in caveis uis fortὸ eois lumbarum insitores sedebant in Calbedris ι quod penitas absumdum est: quia in Cat/edris Magistrorum magis dignitas iudicatur, quae ad nihilum redigιtur, eum mixta fuerit lueris. Ruod de Eeel

fili diximus, unusquis me de se intelligat s dicit enim Apostolus,, Vos estis Templum Dei, & Spiritus Sanctus habitat in vobis,, I. Cor. I. v. I 6. J Non sit in domo pectoris nostri negotiatio 3 non

ementium vendentiumque commercia, non donorum cupiditas 3 ne

urediatur Iesus iratus ct rigidus, re non aliter mundet Templam suam , nisi flagello adhibito : ut de spelunea latrouum, ct de domo uegotiationis, domum faciat orationis . Haec si Lector serio recogitet, comperiet, me non inutiliter eum in Hieronymo det,

nuisse.

XX. Tanti autem facit idem Hieronymus hoc Christig

stum ejicientis tantam multitudinem de Templo, quin aliquispi se inopposuerit, ut ibidem subiungat : Herique arbiιrantur, Maximum esse ignorum, quod Lazarus suscitatus es, quὸd eaecus G uιero lumen acceperis , qaod ad Iordanem vox audita sit Patris,

SEARCH

MENU NAVIGATION