장음표시 사용
91쪽
sivgau commemorast, utrumque factum intelligimus. μοἴnde re
hie novDItiis caput sed π pedes Domini aeeipiamus perfudisse m uerem. Quod apud Matthaeum Discipuli indienantur , apud Joannem solus Judas, ait idem S. Augustinus citato loco, m nisestum esse, Discipulorum nomine eundem Judam significari 'pluralem numerum prosiugulari usurpando: Vel qu3d alii Discipali senserint hoe ae dixerint, aut eis yuda dicente persuasum fit,
atque omnium voluntatem Matthaeus est Marear expresserint. Sed Iudas propterea dixerit, quia fur erat , ceteri vero propter pauρ rum euram . Poannem autem de solo tuo id eommemorare violuisse , cujus ex hae occasioue Draudi eo uetudiuem eredidit intimandam . Uiro verbo:etsi omnes Discipuli hoc di erunt, non eadem tamen
intentione , qua J udas εVII. Quod vero videantur istae Coenae in diversis domibus
celebratae , cum Matthaeus dicat, Christum coenasse in domo Simonis leprosi , Joannes vero indicet, coenasse in domo Mar- .ibae, aderant enim Martha & Maria , &Martha ministrabat snon est autem verisimile eam ministrasse in aliena domo: .noncssicit s tum quia Simonem illum leprosum fuisse Patrem LaZari& Marthae, censet Theophylactus in Matth. , quod etiam resert Nicephoras lib. I. Hist. cap. 27. s tum etiam , quia etsi Coena illa non fuerit facta in domo Marthae & Lagari, ut quosdam sensisse dicit Chrysostomus Homil. 6 , modo in Joan. , potuit propter cognationem vel familiaritatem cum Simone , & praecipue ob devotionem erga Christum, utraque soror Maria & Martha ministrare: unde Chrysost. citato loco ait: Nou miuifrabat
enim tauquam vocata , neque communi incumbebat ministerio , fesChrso soli honorem defert, neque ut homini, sed ut Deo a Vat. VIII. Iis , quae supra diximus, nimirum seria quarta Sabbati seu hebdomadae , quae nobis dies Mercurii, coactum fuisse Conciliabulum , cum quo pactum iniit Judas de Christo tradendo , suffragatur, S. August. Epist. modo 36. , alias 86. ad Casuis
lanum cap. 13. , ubi assignans causam, cur quarta & sexta seria jejunet Ecclesia, ait: Cur autem quarta σ sexta maximὰ jojuvet Ecclesia, illa ratio reddi Oidetar , quod considerato Evavgelio , ipsa quarto Sabbati , quam viulab quartam feriam vocant , eousilium reperiuntur ad occidendum Nominam fecisse Pudaei. Intermisso a rem uno die, erius vesperEDominus Pascba eum Dimpia s mavducavit, qui sis fuit ejus diei, quem viscamus quintam Sabbati, delude traditus es ea solle , quae jam ad sextam Sabbati, qui dies possionis ejus manifestus est, pertinebat. Hic dies primus Aomoram Dit d Qespera incipiens, sed Matthans Evaraeum quintam
92쪽
. Sabbati dicit .fuis e primam diem Azrmoram , quia ejus vesperffs
quente futura erat Caena Paschalis, qua Caruε ineipiebat Aomam, omis immolatio manducari: ex quo eouigitur, quartam Sabbati
fuisse, quando air Dominus is Scitis, quia post biduum Pascha fiet,& Filius Hominis tradetur, ut crucifigatur is ine per hoc dies ipse jejunio deputatus es , quia fient Evangelisa sequitur oe' dicit. Tunc congregati sunt Principes Sacerdotum & Seniores Populi in atrium Principis Sacerdotum, qui dicebatur Caiphas , Sc consilium secerunt, ut Jesum dolo tenerent & occiderent: Intermisso autem uno die , de quo dicit Evaugelium : Prima autem AZymorum accesserunt Distipuli ad Jesum dicentes: ubivis paremus tibi comedere Pascha ' Hoe ergo die intermisso passus es Dominus quod nullus ambigit, sexta Sabbati, quapropter re ipsa sexta jejunio deputatur . Ex S. Augustino igitur apparet, diem Mercurii fuisse biduum ante diem festum Paschae, seu primam diem AZymorum : hac die coactum Concilium Judaeorum adversus Christum; & consequenter hac die Iudam Concilio illi se praesent asese, R de tradendo eis Christum cum Judaeis pretio convenisse.
IX. Posterior autem pars liquet. Nam ex Matthaeo cap. 26. Marco cap. I ., & Luca cap. a a. habetur quod Judas conventione facta cum Judaeis, quaerebat opportunitatem, ut eis traderet
Jesum : hanc opportunitatem eum invenisse die Jovis sequenti post Coenam , constat ex Joanne cap. ι3., quod cum accepisset huccellam & audisset a Christo quod facis , fac eliinr, perspiciens suae proditionis crimen esse ei notum, Satana eum urgente, terga vertens Christo & sociis exivit eontinuis: & cum interea Christus in hortum Getsemani oraturus Patrem secessisset, Iudas ad Principes Sacerdotum properans, eisque significans advonisse opportunitatem eum capiendi, accepta satellitum cohorte, eadem nocte ad locum illum ipsi probe notum, ut dicit Ioann. cap. 18. v. a. Iudas cum satellitibus accessit, ac osculo proditi nis signo, in manus eorum Jesum tradidit. X. De pretio iniquae venditionis corrigenda in primis est popularis existimatio, quod triginta denariorum summam non ex cesserit, cum ex Matthaeo cap. 26. v. s. habeatuo quod eonfli-ruerunt ei traginta argenteos. Quid amem essent hi triginta argentei , & cujus valoris ac summae, inter eruditos disceptatur. Etenim vilem summam non constituisse, ex eo maxime appa ret, quod ut resert idem Matthaeus cap. 27. , ex iis a Iuda despe ratione acto in Templum projectis, Principes Sacerdotum emerast agrum Auli in sepulturam peregrinorum.
Statuto igitur, pretium veuditionis Christi fuisse triginta
93쪽
non denarios, sed argenteos, dubitatur, quid per hos arge t eos Matthaeus intellexerit o Rupertus Abbas lib. Io. in Matth. putat, quemlibet argenteum Valorem unius Iulii Romani non excessisse , & hoc probare se putat, quia iudas in more habebat furari decimam partem illorum, quae Christo & Apostolis oblata, ei tanquam Apostolici Collegii depositario tradebsntur: unde quia si Mariae unguentum venditum fuisset tercentis argenteis, Judas sibi usurpastet triginta : quod perdiderat in venditi De unguenti, sibi compensari voluit in venditione Magistri.
Sed hoc sine iundamento excogitatur. Nam in primis, ut refert Ioannes cap. a. v. f., Judas non dixit, quod unguentum illud venditum fuisset tercentis argenteis , sed tercentis denariis: ergo
Judas solum triginta denarios sibi compensare potuisset. Deinde hoc pretium non Iudas exegit, sed a Iudaeorum Principibus
constitutum eique oblatum acceptavit: unde Matthaeus dicto
cap. 26. , ait: .ert illi constituerunt triginta argenteos.
Lyranus in cap. 26. Matth. scribit, unumquemque arget teum fuisse valoris decemJuliorum, nempe unius scuti Romani. Sed quo fundamento id asserat, non dicit. Baronius ad Ann. 34. Num.1 s.&c., relatis reiectisque variis opinionibus, existimat, argenteum significare libram argenti, libra autem argenti duodecim argenti uncias complectitur, quare in hac sententia quilibet argenteus plusquam centum ullos Romanos complecteretur. Sed haec sententia multis improbabilis videtur ι Sia vix credi potest, Iudaeos tantam summam,
nimirum trecentorum aureorum & supra, seu 72o. florenorum
pro opere nullius laboris ludat, non quaesito, sed spolite se osserenti s merces enim ultronea vilescit obtulisse . . Volunt ergo alii, triginta argenteos idem esse ae triginta solos . Siclus autem aliquando sumebatur pro pondere, ali quando pro moneta, absolute tameu sumtus pro moueta intelli gebatur , quae alio nomine Mater vocabatur, seu VPidraehma quia drachmas duas hebraicas, seu quatuor atticas pendebat: unde te ne Josepho lib. a. Antiquit. cap. s. Sisius nummi genus est apud Hebraor, q-es sunt tetradrae mi Attici. Sed in valorescii diversos invenio Recentiores. Aliqui, ut Macri in suo Hiemi
aico v. Siclus dicit, duos Romanos dulios , seu duos Regales Hispanicos valuine, & hujus speciei monetae triginta proditori Judae in pretium tuiquitatis traditas esse, bc citat Cornelium a Lapide, & Budarum de Asse. Quare non plus quam sexaginta julios Judas accepisset: nimis vile pretiums Alii propterea: sentiunt ficium triginta obulos ει sex deuarios iu valore aequa G
94쪽
De Juo AE PRODITIONE se , 3c propterea triginta argenteos seu siclos Iudae traditos fuisse. circiter scuta decem. Ita Tilmontius in Mem. Histor. , & Cal- met in Dict. verbo Melus. Jansenius in Tetrateucho ad cap. 26. Natth. siclum parum plus murusve tuis te quam florenum exbstimat ι ideoque summam Judae traditam fuisse triginta uel ad summum triginta sex florenorum. Cui accedere videtur SerrarExercit. sa. , ubi vult, argenteum seu siclum futile valoris sex Iuliorum Romanorum: ideoque Christus argenteis triginta venditus, non pluris quam celatum octoginta Juliis , seu decem& octo scutis Romanis aestimatus fuit, Haec opinio videtur verisimilior, quia in medio consistens.
Nec enim vilissimum pretium pro Christo obtulisse Iudae Iudaei credendi sunt, sive quia Iudas avarus ac pecuariae cupidus
non statim, ut fecit, acquievisset, sive quia erat pretium pro capiendo & occidendo homine, cujus vitam tollere toto studio conabantur:neque etiam pretium supremum,cum enim Judaei parvi facerent Christum , vocantes eum Filiam fabri , es continuo percontemtum dicentes: sedis est Bis e vitam ejus non pluris aest masse, quam vitam sera credendi sunt ι vita autem servi se cundum Legem triginta siclis reputabatur: unde Exodi a x. v. 31.
statuitur, quod si bos servum vel ancillam invaserit & oeciderit, Dominus bovis triginta sicios Domino servi vel ancillae dabit. Tanti ergo vita servi secundum Legem pendebatur, ad quam credibile est respexi ve Judaeos, dum ducta pro venditisne Cles,
ni pretium constituerant. XI. Neque obest id, in quo magnam vim facit Baronius, nimirum quod ex proditionis pretio 1 proditore projecto emtus fuerit ager , quasi tam vili simma emi non potuisset. Nam pretium triginta florenorum seu argentorum non videtur nimis exiguum , cum Jeremiae 3 a. v.f. hatiatur Hanameelem pro agro appendisse argentum septem sus es s seu sicios oe' decem arge
Mol: maxime cum non eonstet, quantus ager fuerit, & an totus vel solum pars ea enatus pecunia, & longe constet fuisse tunc maiorem pecuiuae caritatem, quam modo. Accedit, quod ager ille sterilis erat, utpote ager figuli, ex quo non aliud, quam argilla ad figulorum usum pro vasis couctruendis percipiebatur , nec ad alium usum emtus et, quam sepulturae peregrinorum.
i . X L Neque similiter obest, quod Romae in Ecclesia S. Crucis dictae in derusalem , Parisis. & alibi. quidam asserventurarummi dicti ex illis este, quos proditor proiecit in Templa, ainbeium hine essigiem hominis. illinc flosculum, qui tamen ad valorem duorum I ultorum vix pertingunt. Nain hoc adhuc da-
95쪽
to, non haberetur intentum . Quis enim id nobis certo definiet, triginta argenteos eadem specie fuiste solutos, ut singuli sicius essent, & non potius multiplicatis inferioribus nummis integram illi summam fuisse solutam e Certe postum dicere, me triginta scutis rem aliquam emisse, etsi non in specie stuti argentei, sed in Juliis, sive alia inferiori moneta eam summam dederim.
Aia de Iuda proditore examinant r. XIII C I quaeratur, qua de causa Iudas Christum prodiderit,
O Hac in re Cajani haeretici, seu Cainani seculo secundo sic dicti, quia Cain fratricidam colerent ac venerarentur, dicebant, causam, qua motus fuit Judas ad tradendum Christit mihi isse desiderium salutis humani generis, quam ex morte Christi Obventuram esse praesciebat, ideoque illum Judaeis occidendum tradidisse; unde Iudam bene egisse asserebant, eumque col bant , tanquam qui humanae saluti, quae non alia via, quam ipsius
opera ac ministerio erat promovenda , ultimam manum apposuerit. Ita S. Augustinus lib. de haeres. cap. I 8. de Cajanis: dam , inquit, traditorem Divinum aliquid putant, σfeeius ejus beneficium deputant , asilereuter, μα praescisse, quantum est geNeri
hamano Chrsi passo profutura , er occideudum yudaeis propterea. tradidisse . De Cajanis idem sentiunt Irenaeus lib. I. adversus Haereses cap. ultimo, & Tertullianus lib. de Ptiaescript. adversus Haeret. cap.47. , quod & Philastrius haeresas. quamvis de aliis a Cain isti his verbis: e Iia autem abyuda traditore ivsituerunt Θaruim , diceπtes , honum opus fecisse Iudam , qu)d tradiderit Sa
maiorem . Hiae enim, inquiunt, nobis omnis scientiae bonae auctor extil. t, per quem caelesta uobis masteria manifestata sunt. Viri
ribus etenim in caelo uuentibus pari Corsum o' felevtibus, quodsi fuerit passur , .itam hominibus dosaturus sit. Hoc sciens , ixquit ,γudai , quoι si fuerit passius Chrsus, falutem homiuibus aliuturas esset, hiue tradidit Salvatorem. Ita hi stulti ex scelesto proditore Christi Jlida faciebant Virum sanctum, & humanae salutis pro molorem contra malos Angelos, quos ex invidia tantum bonum toto conatu impedire supponebant. XIV. Verum foedassimum & prorsos abominabile scelus, contra quod coelum &turrit in aeternum clamabunt, tradendo Christum admisisse Iudam, certo certius est.
96쪽
fiat in peccatum. Fiant dier ejus pauci, b Dbeopssium ejus aecipiat alter 8cc. quae de Iuda proditore praedicta intellexit S. Petrus Rc'. i. A dextris ejus stetit Diabolus, eo enim instigante proditionem concepit ac patravit ,Joan. II. v. a. Gism Diabolus jam m: Aisset tueor, ut traderet eum yadas Simonis Uebariota et & 27. Post buccellam introi*it in eam Satanas. Oratio ejus lacia filii ei in peccatum , quia licbi Iudam poenituerit, attamen poenitentia nihil ei profuit, sed ipsum traxit ad laqueum & damnationem. Peccavit ergo Iudas: & quantum peccaverit ostendit Christus ipse Matth. 26. v. 24. quando dixit: autem bomini illi, per quem Pilias Hominis tradeιur : bonum erat ei, si natus που fuisset stomo ille: & majus fuisse peccatum Iudae ,.quam Pilati & aliorum, declarat Joail. I v. I a. Ru me tradidit tibi, majus peccatuis
XV. Neque quod ludas tradendo Christum videatur implevisse consilium Des de nostra per Christi mortem salute, excusa tur a crimine, ac laudandus potius, ur praefati Haeretici effutiebant. Aliud enim suit consilium Dei, alia intentioJudae. Audiatur Chrysostomus hom. 8a. , modo 8 I. in Mailli. Verum dieat quispiam : si fer sum es, Cori iam ita passurum esse, cur u enfatur Iudas Nam quae scripta eraut perfecit. At ou hoc illo animo fecit, sed ex scelere. Nisi autem animum exploraveris, i a Diabolum a erimine liberabis.... Neque euim Iudae proditio sal rem vobis operata est, sed Chrisi sapienιia , qui mira solertiis aliorum sceleribus ad salutem nostram est usus. RU ergo, loquies, si P das nos prodid et, au non alius proditurus erat Et quid hoc ad rem quaesitam ρ Si eruet, oportebat Christum, loquies, perqueπ-Om oportebat: si per quendam, per bomiuem hujusmodi praeut d .io . Si porris boni fui eat omnes, hiue eobibitum fuisset Ialutis πορδα negotiam. Absit . Inde procedit ostendendo , alia non dei
tura Divinae Sapientiae consilia: & permisisse ludam sicut &alios improbos nasci s quia si mali sunt , non necessitate, sed V luntate mali fiunt: ireaim addit S. August. lib. de Unit. Ecclesiae cap. 9. dubitaοebit, quὸd yadas orbium, si violuisset, νε
XVI. Quomodo autem nequitia Iudae ad bonum usus sit Deus, tradit idem S.Aug. Tract. 17. in Joan. , ubi ait, quod sicσι
97쪽
ut si mala utuntur bonis operibas Dei, nam lingua , manus , pedes sunt bona opera Dei j & tamen illiqui eis male utuntur ad
scelera perpetranda: Sic contra Deus besὰ utitur malis operibus hi miNum iniquorum: & instae Omnibus ergo bouir Dei, ae per sing Ia currero Iougum sis, maιὰ μtitur malas: mviris: maias komiuum malorum ben/ utitur bonus. ει quid tam bonum , quam unus Deus r. . . R nto ergo tale melior, tantὸ melliss alisur re malis novi flνis. Iuda pejus e ister omses adbaerestra Magisero, inter
butae iuratas lauto beneficio , o ori rasto, accepiι pecuniam,
perdidit justitiam, tradidit Quam mortuus 3 quem ut o cipuis afe-' eatur, at inimicus perseeatur es. TMum boc malam yadae , s smaIo ejus ben8 afas est Dominus. Tradi se pertulit, ut redimeres nos. Eeee matum Iudae in bonum couveritum est. Satauar quautos I farures perseeatus est Z si Satanas persequendo e aret, Aodie tam gloriosam eoronam S. Laurenxii Noa celebraremus. O ergo i u Miaboli malis operibus benὰ utitur Neur ι quod facit malus malὸ utendo , sibi noeet, non bonitati Dei eontradicit. Et Trael. I. Iudas, inquit, non laudabilis utilitate tria si is hujus, ses sceleris
XVII. Ex his apparet, cur licEt Judas tradendo Christum laterit id , quod secit Pater & ipse Christus, male tamen secit.
quia non eodem animo & voluntate lacit. Pater , teste Paulo Rom. g. v. a. pro nobis omnibus tradidit ipsum: Christus , eodem teste Galat. a. v. Io. tro/idit femeet om pro me. Unde S. August.
in Psal6s. S ergo, inquit, Pater Filiam tradidit, ct Filius f meriunm tradidit, yudar quid fecit Respondet: PMer tradeuda Filium ad mortem pro uobis, beπὸ feeit: Cbrisas tradesdo se ipsum pro nobis , fecit benὸ: tradendo γudas Magistrum pre avaritia sua , fecit maIὰ: & in Psalm. 93. Si araditio Christi, Er ωου tradensis animus consideraudas est, boe foeιι yadas, quod fecit Deus Pater, de quo scriptum est, quod Filio proprio mu pepercit, sed pro nobis omnibas tνadidiι ιllam. Hoc feeit yadas, quod Deiι ipse Dominus C risus, de quo scriptum est, qui se itf- sradidit pro uobis oblationem O hostiam vea is odorem suavitatis. Et iteram, sicut Coripas , inquit, dilexit Eeelsiam , σ se ipsum tradidit pro ea . Et sinmen tratias alim a Deo Patri, qui unico Filio AOu peperciι, sed pro nobis tradidit eum et gratias agimus ips Filio . qui se tuum tradidit
pro nobis, o in eo voluntatem Patras impleviti: deresamar Pudam, de cujus facto nobis tantum heve eiam proiιit Deus, er rectὸ dicimus, reddidit ei Dominus seeundum tuiqai ιem ejus, O s candism malitiam eμι disperdidit eum . enim ille pro uobiι ιr
98쪽
d, At illam , sed pro argento , qso veVidit 'eam , quamois tyuditio Chrsi sit vostra receptio, o venditio Christisit vostra redemtio. Meer iιIi , qui Martyres perseeuti Duι, persequeudo tu terra, tu eaetansmittebant, Ο frieuter quidem praeseuxis vita damuam infeνebant, Veientes autem faιnra eiια lucrum eonferet avi. Hactenus S. Augustinus & quidem perdocte, ut de more. Quae omnia perstrinxit S. Thomas 3.p. q.47. ar. a. ad 3. his verbis: Eadem attio diveris ora judicatur in bono vel in mala , seuodὰm quod ex diversa radice proeedit. Patre enim tradidit Christum , Ο ψse femetipsum ex caritate 3 o' ideὸ ιauriatur et Iadat autem tradidit ipsum ex eapiditate , Padis autem ex invidia, Pilatur ex ιimore maudauo , quo ι mait Caesarem ι π ideis ipsi vituperautur.
XVIII. Causa igitur, quae movit Iudam ad Christi venditionem fuit inordinata pecuniae cupiditas seu avaritia, & haee fuit ejus peccatum. Constat hoc ex Evangeliis Matthaei c. 26. , ubi indiginatus Judas , quod Christus permiserit effusionem unguenti, quod putabat ipse potuisse venundari, ex cujus vendi
tione sperabat sibi partem retinere. Nec enim, ut declarat Ioau- S cap. a. , sollicitus erat pro pauperibus, sed pro se ipso : Non quia de egenis pertinebat ad eum , sesquia δεν erat: quid fecit e ait Matthariis ibi v. x iit . . . ad Priveipes Sacerdotum , S' ait Alis: Ioed vatiis mihi dare, ego vobis eum tradam e Non quae situs, sta sponte insana pecuniae cupiditate abreptus se obtulit, Magistri sui proditorem. Hinc Iudam avaritiae omnes accusant Patres: Augustinus, ut supra vidimus, quod repetens iuilla , inquit, avaritia, quae raptivavit Discipulum comitam Chris .eaptiuavit oe' militem easodem sepulabri: Damus, loquiunt. vobis pecuniam , ct dieite , quia vobis dormientibus, meuerunt Discipuli ejus , o abstaurant eum. Cyrillus Hierosol. Catechesi as. Mystagogica f., ait: γαδει fuit, qui tu avaritia tenιatiouem iures far, non enatamit, sed submersus eo ore π spiritu suffocatus est. Chrysostomus Homil. . in Joan. , Leo Magnus serm.f. de Passone cap. . Iriue , inquit, perindus Pudas inebriatus veneuo, dum Atit lucrum, pe evit ad laqueum, er sam pulta impius fuit, ut tr Zιnta argenteis Dominum .euderet S' Magistrum . Ita alii Patres . Addit S. Augustinus in Psalm. Io 8., Judam nec recte de
Christi Divinitate sensiste, putabat enim. te Christum fallere ,
quando ea, quae mittebantur , de loculis auferebat.
XIX. Sed difficultas eae potest primo: Si Christus sciebat, Judam esse pecuniae avidum &furem , cur ipse eum constituit pecuniae depositarium 8c dispensatorem p Respondeo, rem areanam esses di tamen aliquid coiijicere
99쪽
licet, Christius hoc fecit, ut ejus cupiditatem cohiberet. Ita S. Joann. Chrysostomus Homil.6 , modos s. in Joan. dicens:
si quis quaerat, eur furi Ioculos pauperum commiserit, er avarum dispensatorem fecerit ρ Respondebimur, rem arcanam auum nos Deum. si quidpiam si conjecturando dieendum , ut omnem auferret excusationis causam. Nou enim dicere poterat, feex pecuniarum amore id fecisse , eum posset eupiditaιi fuae ex localis facere fatis, sed ex iueuti nequitia, quam volebat Chrisus eohib re , indulgentia erga illum multa usus. Duamobrem illum furantem που arguebat, etsi uou nescius, ejus malam obstruens eupiditatem oeomnem aufereus excusatiouem: ut scilicet ejus animum a proditione deterreret, ipsum admonens & omnia faciens, ut animum ejus emolliret. S. Augustinus de Opere Monachorum cap. s. dicit, quod Loeulos Iudae eommendavit, ut etiam furer sieetitare non possemus, tolerare tu Eeelesia disceremus. Toleravit Christus
Judam , eumque a proditione ex parte sua deterruit, sed ille ex prava sua voluntate locum dare voluit Diabolo potius, quam Christo: unde S. Augustinus in Psalm. I 36. REYmodo autem ,
inquit, Diabolus lutravit tu eor Padae, ut traderet Domiaum ὶ uouautem intraret, nisi ille loeum daret.
XX. Dissicultas esse potest secundo: Quomodo Christus
Judam a proditione cohibuit, cum potius ad illam acceleranis dam impulerit dicens Joan. Io. v. a7. Ruod facis, fae citius e Respondet S. Thomas in cap. 33. Joan. Lect .s., quod haec
.erba nou sunt praecipientis seu coufulentis, ectm peccatum eadere
nou pessit sub praecepto ct eonsilio Divino ... sed Dut verba permit-rentis . niam Diabolus miserat tu eor Pudae, ut traderet eum, scit eet yefam, quod jam tractaverat eum Principibus. Sed implere nos poterat, uisi ipse Christus permitteretriquia fora c. Io. v. 18. - Nemo tollit animam meam ,, &c. Et Isaiae 33. v. . ,, Oblatus est, quia
ipse voluit is . Sunt etiam verba crimes proditiovis exprobrantis , ut pseuderet, quod dum ille cο erret beneficia , se luteutareι momtem . . . SAuι etiam verba ad opus nosra redemtionis anhelantis ur
Augustiuus dicit uos tameu praecepit faetuus, sed praedixit, που tam tu perniciem perfidi seviendo , quam ad salutem Fidelisin fest nando. Ita S. Thomas. Audiamus S. Augustinum Tract. 62. in Joann. , ex qu S. Thomas locutus est ,, . Quod facis, inquit, fac citius,, νον praecepit facinus, sed praedixit Puda malam, uobis bouum . exim Pudae pejus, ct quid nobis melius , quam traditus Chrisus, ab illa adversas illum,pro uobis praeter illum, , Quod iacis, fac citius,,
100쪽
exprimens proditoris, quam mercedem Aguini avs Redemtoris P Dixit euim se Quod facis, fac citius is non tam tu perviciem per di jὰὐientis , quam ad salutem Fidelium festuando , quia traditus es propter dΘIicta nostra o' dilexit Ecclesiam , ct semetipsum tradidit pro ea . Sisdis S de se ipso dicit Apostolus , qui dilexιι me, π tradidit δε-
tuum pro me. Nisi ergo se traderet Chrisus, nemo traderet Cor sttam. euid habet yudas, uispeecatum c Neque exim tu tradeudo Chrso,tutem nostram cogitaviι, propter quam traditus es Griis pus, sed eogitavit pecuniae lucrum, iuvenit animae detrimentum a accepit mercedem , quam voluit, sed nolevti es data quam meruit.
Tradidit Padas Christum , tradidit Christus seipsum: ille agebar
negotium sua vendicationis, se uostrae redemtioxis , , Quod facis , fac citius,, non quia tu potes , sed quia boc vuIι, qui totum potes. XXI. Voluntatem Christi tradendi se pro nostra salute non est remoratus Iudas: sestinus abiit ad Sacerdotes, & accepta satellitum cohorte eadem nocte, in augmentum perfidiae sub amici specie ad Christum accedens,osculo eum tradidit in eorum manus . Porro quid deinceps actum sit, in serius examinabitur.
Judas tandem patrati sceleris enormitatem cognovit , unde , 5. Matthaeus cap. 27. v. 3. TuMc, inquit, videns γ udar, qui eum tradidit, qu)d da is uatus esset, paenitevtiEductas retulit triginta argenteos Principibur Sacerdotum er Sevioribus, dicens: Peccavi
tradens Sanguinem jussum. At illi dixerunt: quid ad nos p tu videris : projectis argenteis in Tempto , recessu ; abiens laqueo fes pendit: Et ut addit S. Petrus Act. I. v. 18. DDevor crepuit medias, diffusa funt omnia viscera ejus. Is , qualem meruerat, fuit exitus proditoris . Videndum breviter est, quando hoc con
tigerit , & qualis fuerit haec Judae poenitentia , quae non ad salutem , sed ipsum duxit ad laqueum . XXIl. Circa primum, quando nimirlim Judas poenitentia
ductus ad Principes Sacerdotum pecuniam retulerit, & ad laqueum sestinarit, variae sunt opiniones. Auctor aliaest. Novi Test. olim sub Aulustini nomine ) q. 94. vult, totum hoc accidisse post Christi moriem , ait enim : occupatis ergo eis ad vecem Domitii 4 mane usque ad horam novam, quomodo Pudas eis rettitisse pretium Muguinis, quod acceperat, ante crucem Domiui probatur , ct dixisse iliis in Templo, peceati, quod tradiderim Sanguinem j sume ei m eouqet utique , omnes Principes s Saeerdotes aute passonem Domini non fui e tu Templo i quippὸ estis etiam in Cruce positio injultarent ei. Existimat auctor iste, infelicem proditoremiton statim poenitu ille, aut argenteos pretium iniquitatis projecisse, nec statim ad laqueum cucurriste, sed solum post visa, quae 2 om. IV. Fars II. M in