장음표시 사용
341쪽
chynsΤIO LXXIV. sit, nisi contrario dissensu amborum, dissol vi. abnc IIJ. depact. l. nihil tam naturale. 3 6. l. ferὸ quibuscun que. 6. abias Is I. V. de regjurfacit text. in t cum dos. 7. ver ver opore j depact. tacita deduxit ipse in duo plica Ducis Joannis Alberti Mega politani,contra fratrem
Sed hic cogita quiη juris sit, si talis protestatio fiat eo
dem die, quo initum est compromissum. & antequam arbitratores deliberaverint de negocijs super quibus erant electi Z a
a Videtur omnino idem esse hoc casu, quam primum consensu utriusq; partis super articulis datis compromissum est persectu, quamvis alioquin arbitri nondii maggressi sint causae examen,qui attempus non est modus glibernandae seu moderandae obligationis, obligationumfere .g.placet. Ip. de obligat. perbreve temporis momen tum a perfectione compromissi cesserit, attamen verum est compromissum esse persectum, partesque inter sese semel consensisse, a quo co- sensu discedi altera parte invita nequir. Nec video rationem,quin si brevi post contractum perfectum intecvallo ab eo recedere liceat, etiam magno interjecto temporis spacio pariter adversum id quod semel placuit sententiam alterutri mutare liceat, quod cum absurdum sit atq; a juris ratione alienum, minime quoq; illud legibus consentaneum fore fatendum est. Non obstat quod dici poterat, eat quae in continenti fiunt perfecto negocio, perinde habcri ac si in ipso negocio intervenissent.l lecta. o versquMpacta incontinenti AEder . creae Nam id verum est,si uterq; contrahentium consentiat, id enim vult. ι π.m d. l. lecta. dum de pactis agit in continent i adiectis,quael certe non nisi utriusq; consensu constat. I. S.e Pautem pammrass. de pact. cum smilib.
342쪽
Ansicut quilibet praesumitur esset bonus, ita etiam praesumaturis tum 4bonum , quicquidhomoagit vespronunciat 'SVMMAR AE
rVlgata regula testin jure quM quilibet praesumatur V bonus. . Ex ea regula inferebat D. Jacobus Tho- mingius in causa Ducum Megapolitanorum,praesumendum esse justu laudum di arbitratorum in causa praedictorum Principum latum, dc pro hac sententia facit arguo mentum Christi in Evangelio, quod omnis i arbor bona
343쪽
QVAESTIO LXXV. Ego i contendebam supra scriptam regulam con- cernere potius personam hominis, ut illa excusetur asinistra suspicione doli & fraudis, si quid minus recte dictum aut factum reperiatur, dc ut id potius fragilitati humanae imputetur, quam malo consilio, vel perverso ac doloso animo. Sed ex ea praesumtione, quae circa personam versatur, non justificari, neq; justos praesumi actus hominum, thm quod bonum t esse & juste judicare sint diversa, & non possint dici conjugata,tumi quod argumentum a conjtigatis non procedat ad inferendam consesequentiam facti: No n enim ' sequitur tutor est,ergd tuetur, ut annotavit indendo imis topicissῖis lega miscoa conjugatis.
Et si quis dicat, illa argumenta Oldendo ii sumi
ab ossiciis,quae sint extrinsecae qualitates & accidentia, dc ideo non recte applicari ad id argumentum, quod eXin- intrin seca qualitate, dc ipsa natura hominis sumitur,qui naturaliteri& secundum naturam suam praesumitur bonus,ut inquit Alcia in tra Laoproumt.reg. 3.praesumi. a. n. I tamen i adhuc obstat diversitas inter bonum &justum. A dde quod i imosecundum Arictotelem I. Ethicorum. U. .uteum refert Febn.m udums nati n.Is. coc .
vers. 1 quod cribit Aristoteles. cra ex. depraesegmia naturanem boni ne. mali simus Et si tale argumentum prOc deret falsum esset,quod dicunt DD. pro sententia i judicis non praesumi, quoad justitiam, nisi habeat vim rei judicatae, tradidit panorm in quoniam contra II veri
344쪽
l primo casu quandosuit appellatum cI c. m. deprobat. quia si licuiuslibet privati actus praesumeretur justus, multo ma- l lgis hoc praestimendum esset in judice,tanquam in magi- lstratu , sine autoritate aliqua rei judicatae. ii. Addet pro hac sententia, quod ad bene judicandum non requiritur simplex vel sola bonitas hominis, sed¬icia rei, super qua quis cognoscit. Nam secunia, dum i Arist. I. qui bene judicat ea, quae Cognoscit. Sed haec noticia non ita praesumitur, ut bonitas: ix imo in i lingua germanica habemus proverbium,
mercetob et deii Neisteriquod fundatur etiam in Ari- l
note. cap.2.lib. I. Eth. de patet, quod ex opere potius Co-
l gnoscatur bonitas seu peritia autoris, quam quod eX bonitate artificis debeat opus justificari. imo illud esset i arguere a potentia ad actum, quod non videtur procedere.
a. a 'aesumatur bmus. De .cregula vide Felis in c.dudum, .col. . n. II. Avi.Insessam verbo idoneus,oc.ex.Apraesumi. ubi hanc regulam late exanimat, eiusquequatuor limitationes seu fallentias adducit. Alctu depraesum. reg.s praesumpt.a ubi sex enumerat fallentias. Iacob Menoch. depraesum . tib. s. bi huius regulae duas extensiones&octo limitationes enumCU.' rat. Praeteri cetera autem nota quod ista praesumtio bonitatis non praejudicet tertio. Dec. cons. inc*.rn casu adme transmisso. n.M.ibi. ct inprevsdi rium aiserim. oc. se cons.saδ. inc .pro restatione casiuspropositi. n. s. ibi. Cr quia ubiantur dursu toleraso c. Abbas Panor.inc. cum injure II. n. a. vers. uem l c,m agitur depraeiudicio alterius.ocax de o se potest. πHc. delegat. Menoch.d. li praseumt.I n. Ist ibi declaraturirimo. yc. qua ratione in practicis meis quaestit onibus nuper usus suur,cum Ostenderem , tutorem etiam legitime cau- ,
345쪽
saque cognita & interposito decreto posscssiones pupillorum alienan tem,nihilominus de evictione teneri. h I mia dum.)de hac quaestione an&quatenus sententiae seu Iauda,ut vulgo vocant,arbitrorum rite & recte lata esse praesumantu r, in terminis disserentes vide Alciat.intract depraesumt.regs.praesumi. Ia. Os hunc Dcob. Menoch.depraesiumt.bb.2.praesumi. I incipit. Cumjudiciorum instar. ubi hanc rem plenissime pertractat,&vide quae dixi infra in sequenti quaestio.
Cum laudum petitur reduci ad arbitrium boni viri, culi causa reduectionis incumbat probatio e SVM MARIA.
r. AUFbreprobantenetu undamentum intention aina. Actori σ et , qui dici probatio incumbis. s. Arbiter ut vir bonus sis tur. . Virum bonum arguens Iniquitatis probare senetur Delicta non praesumuntur. c. Dolum alligant in arbitramento probare debet. I. Reductionem perens habetur loco rei. 'δ. In insantia appellationis is probat,qui inprima instantisprobabat. n. H. or
s. Reductio est Pecissane ationis Io. L.Vnde si Nervae 79. ff. pro socio. declaratu . II. Reductisnempetens arsitrisanprobationis onu ustineat. se n. aora. Reductionempetensis doloprimetere Abes adversus arburium declara
o. Reductio ad arbiIrium boni virian se munus milis appellitioni, o
346쪽
ss. Alciatus nota ri o. Menochiusreprehenditur.
r. Magna eruditionis lain decisionem Doctoris H μου habere intrem,
347쪽
QVod probatio iniquitatis incumbat reducenti, videtur patere ex sequentibus rationibus. PRIMO, quia dolus & iniquitas causa cst, vel fundamentum suae intentionis, ergd ipse probare debet,cum t quilibet id
est intentionis suae fundamentum ibareten Catur. Lan-
stanc ab Ariad inpract. b. Testium deposition. n. ag. versquia i ιd enfundamentum, M. Secundisi quia adhort& ei qui dicit,incumbit onus Probandi. l. a. . de probat.-l. actor. C.eoaetis. l. qui accusare GYAn. de edendo. Tertiotquia arbitrator fuit assu plus, ut vir bonus in arbitrando, & partes ad compositionem aequam & amicabilem deducendo, ita etiam ut de jure unius det alteri. Qui tigiturdicit aequitatis modum ipsum excessisse, vel Φ inique arbitrando dolum commisisse, is dolum & iniquitatem probet necesse est, Lquoties II. g. qui dolo I deprobat. Delictate nim no praesumuntuta. mera ol. cum creditor. .desura. late Menoch. depraeseιmpi lib. feraesumpt.2. .arto quod iniquitas vel dolia; ab allegante probari debeat. rex in manifestas inlundesNer . 79 prosocio. per quem text. Bart. in i societatem γε. in princ. n.3 ibi. quaer' quis debetprobare. cI c. f. eod. tit dicit, O n ust pro badi ei incumbere, qui dolum vel iniquitatem arbitramenti allegat. Et hoc quoque sensisse videtur Salycetus Rhcietatem γε.I.arbitrorum enim I.quaest.I .n. 2 .
348쪽
Sed adverte, quia ad i. qui accusare. n. C. de Edenae respondi, quod imo petens treductionem, habeatur loco rei, sicut appellans, dc ita non loco adhoris, ut tradit Alexander in L qui Romae Iaa. g. duo fratres K. nu. Σs. ibi: Et resondit Baldus quodpetens redu 2ionem ista verb. obligat. Et prima tertia, & quarta rationes nono minus habenta locum in appellatore quam in , petente reduoctionem quamvis & ipse appellans sese fundeta in
iniquitate Sententiae, tamen non , tenetur probare intoqvitatem, sed in causa, t appellationis onus probandi incumbit ei ad quem ia pertinebat in prima instantia. l. hi qui ad civilia. junct.glos n. C. de appestat.gLin Nom de hisi qui ingred. ada et n. cap. isiud quoquci determinare
t a. in verb. monstraverint. Panor. in c. quoniam contra.
num. Ist. vers. primo casu, ibi: unde is qui habebat probare oec. ex. de probat. unde Cum t reductio dicatur species esse appellationis. l. non distinguemus 32.g. cum quidam videtur idem dice dum in petente reductionem, seu in causa reductionis. JNe cohas staret d. l. undes Nervae. quia licet dicat arbitrium, cujus manifestata iniquitas apparet, corrigi debere,tamen non imponit onus pro
349쪽
a Videtur Subcetus JHanc quoq; t sententiam,quod reductionem petens probare teneatur laudi iniquitatem, secuti sum Dan.Anacis addit. advecu. LI.intit.dearbis. g seqvitur ab nu. aa.adverb.in principio. in ad Itone quae incipit 'nus in regulassenti. ubi hujus sententiae auctorem laudet Dynum Ip.incipit Ptolomaeus.Felinus Inc. quoniam contra II. col. II.n. . verrata contrarium tenet molacte. ex.deprob. ubi ad hoc adegat Imota in c.inpraesentia. . ex. de renunc. subjicitq; se indistincte tenere, quod sive petita sit reductio eaq; pendeat adhuc, sive no sit petita,pro laudo praesumatur,oniisque probandi incumbat impugnanti. Eandem sententiam tenet quoq; Baldus in L Pomponitri ait. M.f.recipisse.a.n. siverssct ideo determinasit quodin causa ere.f. de arbit.Panon confo .incip. omnipotentis Delvenio ad primum era amam.cocainu. a. vers. ndamentum hajus concissionis e P,quia Laudum prima stente sec.or qq. lib. I.usititF. Alciat. in Iract. depraesumi. reg. 2.praesemi. a. n. . ibi: Et propterea qui petit reductionem sec. Menoch. depraesumi. lib. 2.praesumi. 7σ. incipit. cumjudiciorum instar. n. as ibi: Et primus en ectus. ubi paulo post n. a. . etiam hoc addit, quod i qui petit reductionem ad arbitrium boni viri, arguendo dolum arbitratoris, prius agere debeat de dolo contra ipsum arbitratorem,atque ita dolum ipsum probare, deinde petere laudi rescissionem, quod&ante cum docuit, sicque in praxi ita decisum vidisse attestatur Cist. ιn. conc. r p. incipit.praesipponitur infacto, quod D. Belpetrus es csubfn.-C. per qaam decisionem vidi alias decisum octar. . Habent autem hujus rei rationes, quas animadvertere potui, tres. prima est, ' quia rediichio ad arbitrium honi viri non sit prorsus similis appellationi. Alin. in d. c. quoniam contra II. col. IL num.97. vers. sed quis quid urobabiliu puto iussi in D. Erc. ibi: ubi inter alia negant sam aequiparac, c. quodque t arbitrium magis accedat ad naturam contractus
opaam judici ortam. Asex. in siendumyo. num. a.. vers quia arbitramentum magis accommodatur naturae contractuum. sec. yde verb. obligar. 9 cons. IIp. inci- t.quaeritur ergo,anae arbiter. f.lib.I.quo ex fundamento etiam late quod dam laudum consultus defendit Panor. ἀcoUG. n. s. ibi: ratio quia laudum ea quaeram tran actio. Erc. ornu.sequen. bb. I. eaque t feretola de causa sententiae arbitristetur, qu bdita inter partes conventum sit. Alcin. d. reg. 3.praesumi. Ia. n.P. vers. Vndegeneraliter ego teneo. ct . ex quibus Omnibus effici videtur, quamvis probandi tonus in causa appellationis ei immineat, cat id i n priore insta ntia i nc u m bebati sin ivl hi r ad civilia r. C. de Vpestat.1 in Nov. de his qui ingred. ad appetianae p. cV. ilia qNo determinare . a.
350쪽
non tamen idem dici posse in reductionis instanti1, tum quod ab appellatione ad reductionem , utpote a divertis non bene instituetur argumentatio, tum quod propter pacta compromittentium stari oporteat laudo arbitri, Almi. aeves unde generaliter. ideoq; eu m qui doli alicujus, vel iniquitatis in arbitrando commissi praetextu a pactis recedere vult, id omnino probare debere. Secunda ratio est, quia i arbitri nullum arbitrando iudiciarium ordinem servare teneantur, nec adacta scriptis conficienda obligentur, Innocent.ine. quinra valgia. υ.nta. ibiἰitem coram huyusmodi arburatoribuου, .ex. deiure r. Barsi in is orietatem Issis. arbitrorum. I. n. assi versquod ausem dixi nonposse, cte. prosoc. Alex. in Isciendum. Po. n. o. vers quia arbitraror nonpstent, M. de Derb. obligat. Panor indeonfs . n. ibi: nem quia asitIraIores non tenentur, orc. lib.I. Felis. inae c. quoniam contra col. ἔδ. n. n.et res quia acta coram arbitratore. circ. ex. deprobat. Ideoq; fere citra solemnes notariorum adnotationes ac scripturas munere suo defunguntur. inod si itaque nulla pro Iaudo arbitri militaret praesumtio, sed probatio aeque ei incumbe. reliqui in prima instantia onus illud perferebat, sequeretur hac ratione nullum laudum viribus suis posse subsistere, siquidem actis illis & scripturis quae alias insolemni iudiciorum processa su bveni re probanti in secunda constantia solent)prorsus destitueretur, ita arguit Panor. . .eo si
Tertia ratio est, quod 'sola appellatio vim sententiae suspendat, elidatque,&praesumtionem illam, quae pro iustitia sententiae militat. Felin.in si
qua de causia etiam posteaquam interposita est appellatio, statim omnia in pristino statu sunt,atq; ideo res tota ad pristinum probandi onus devolvitur. Non t autem repetitur in jure cautum, quod reductio aeque Iaudum suspendat vellati appellatio. Fel .ind. c. onIam confra cohII. n. RT Jversnec reperitur re tutumquo uitio reductions.cteoLao, etersuisimo in lmaIma. Quamobrem quamvis petita sit reductio , χmper tamen mi Iitat praesumtio pro laudo, atq; ideo probandi onus ad eum qui laudum iniquitatis arguit,pertinebit. Equidem rediligenter, ut potui pensata, quamvis maximae ancto,