장음표시 사용
361쪽
Vaerebatur, an in procossu coramVnrversitate possit peti Guaranda Et quide existimarunt quod non, ed quod V niuersitas i sit corpus clericorum, Vel mixtum cum clericis, & sic non sit subjectum juri Saxonico. Contrarium existimarunt Scabini, quod etiamsi universitas vivat jure communi, tamen cum haec universitas Lipsiensis sit in territorio Saxonico,videtur t jus SaXonicum ranquam jus provinciale hoc in loco esse jus civile. R quint lia clerici vivunt legibus laicorum in iis, quae pertinent ad processum judiciari ui . Sicuti ergo jus Canonicum non praescribit alium processum quam juris civilis, ita linterritorio Saxoni Co etjam inter Clericos videtur pro Cessus iuris Saxoni Ciobservandas. Ita pronun Ciarunt SC abini, Mense Octobri, Anno Sententiam Con CepizD. Iacobus in lingua latina sub nomine Universitatis, quae eX-tat in lib. I .lde eodem anno per SC abinos in Causa Cuj iiDdam captivi studiosi Karsten pronunciatum est, ad requisitionemRectoris & AC ademiae.
Sed adverte, quia i Vnivcrsitas est privilegiata, uti possit procedere de simpli Cidc plano , unde Cum t guaranda sit dilatoria exceptio, ω nihil faciat ad meri a Caul se prinCipalis, videtur ea in tali processu simplicio mit
tenda . ADDITIO Iacob. Schult.
362쪽
sulpassus estsententiam,quaeprobationem imponit, transire in re udis tamavossit deferre juramentum SVM MARIA.
s. Senuntias inibinonesiaca letiam nil exten- nedumaef. similem. r. Factumverbis potentius es. δ. Ab undum es redire actorem adiacui emes renomvit. 3. Is quipriusfuramen detulit grando adprobationia redirepossit.
inaestio est, an is cui imposita est probatio per sen-hentiam, quam passus est transire in rem judicatam, i possit deferre adversario juramentum ri. Et videbatur prima fronte quod sic,eo quod' & jiaramentum sit species probationis, & ita videatur obtem perare sententi etiam is, qui defert jusjurandum . t
363쪽
Contrarium respondit D. Jacobus propter autoritatem rei judicatae, Et delatio ijurisjurandi verius est relevatio ab onere probandi, quam probatU. a unde cum is, qui acquievit tali sententiae, videatur pes hoc, quod salo tem tacite in sententiam consensit, suscepisse in se, onus probandi, non videtur is postea poenitere posse,,& ab eo se relevare transferendo id in adversariam per juramenti
Et quod dicitur t juramentum esse speciem proba tionis, non habet locum in iuramento, quod defertur adversario, sed in illis casibus in quibus potest quis probare
per proprium jura rnentiann , utini quando.' C. unde mi.& in taxatione expensarum, de qua agitur in L sanc M. I s.cΥ auth.po dusjurandum. C. dejudic. Et si bene me mi ni ita pronunciaiunt Scabini, sententiam concepit D. Scheibius, Anno I 631. mense Iulio vel Iunio. Cogita i tamen, an sit contra legem,siquis, urandum. II. C. deris. reae quae ita demum prohibet dilationem, si de nub& iterum fi ad . Si ergo antea facta non est delatio, non videtur sola susceptio probationis quae tamen non facta est expresse ) aliquem excludere a dela
a inita amenJVidetur omnino hoc casu neutiquam es,cui per sententiam imposita δbatio est, licere ad suramenti delationem confugere, ubi Iul
364쪽
l sententia illa rei iudicatae auctoritate confirmata est. Sententia enim stri ctit iuris est, neq; ad aliquem casum non expressum, quamvis similem, extenditur multo mimis ad dissimilem.Jay int cente is δα g. si ita sipuia tinfuero. a. uum. I . v s. Tertio multum me movet. de Ders. obligat. Dec. in in nostrum. I. nu. II. ibi: sesentensioudicu, de reg. .r. Cura. n.coU. 1 p. incipit. Hasupponitur in quodD. Belpetrψ.n. I. ibi Pro cudit undamen to assumo inprimis. ore lib. a. Scaper sententiam imposita est probatio,iuramentum t autem probatio non est, sed relevat salte in ab onere probandi, ut late doctii intractatu meo denotorio pari. I. quae . I. Num. II. qq. ubi contra Menochium ostendi, hanc esse communem η opinioncm. Non itaq; sententia de probatione loquens ad juramentum ulla ratione produci poterit. Non obstatis quouburandum. II. Cisreb. cred. nam hic dum actor sententiam in rem j udicatam transire passus est,ih id,quod ipsi per sententiam imponebatur, nempe in probationem reipsa factoq; quod tpotcntius est verbis. Lstamen.ήδ. g. ei qui ruum. 9:1. HaedU. ed I. Ludolph. Schrad. in tract. deseud. a.part. nonae par t. prisc. num. Ery. vers. se eo ipso Poὰ consaeru-do, sec. consensit, atque ita simul delationi jurisiurandi renunciavit, absurdum tautem est redire actorem ad hoc, cui semel renunciandum putavit, ut ait Imp.r, ae l. siqv munemdum. II. D 'Iuc. vers. satis enim absumdum.oc.CH reb.creditis. Ad de his quae t i ii converso casu tradit D. Mollerus lib.P. Sems. cos. incipit. uemadmodum re Saxonico. ubi ei qui prius juramentum detulit, ita demum ad probationes regressum permittit, si sententia qua reo juramentum imponi tiper Leuterationem suspensa,nondum in rem j udicatam transij d.
Ansuccessor in icio possit agere possessorio recuperandae expoψ'essione antecessoris 'SVM MARIA.
I. Ecclesias Idere dicitu repraetitos, ita ut possesso de uno in alterum conti
365쪽
a. Succesr cumpraedecessorepro eodem reputatur. s. Is qui in locum alterii uccessit partιbus ejus fungitur. .. Etiamsi mutenturpersena ιn icio existentes ossicium tamen non mutatur.
X. L. cum thaeredes. a3. ff. de acquir. possi locumne etiam in sui tirisuccessore . F. Successor oficνsingularusuccessorea. . Oscium non ita repraesentatpersonamsicut Ecclesiapro persona habetur. r. In successorem p pessio non transit e apprehensione . p. Nemo sine cause essicaciter obligatur. Io Anflisuro vel consuetudine exstantequa posessionem insuccessor ipse jure iransferat,successor ossi possessos remedio uti queat, re misive.
QVidam minister publicus, hex-όu
agebat contra duas Villas,quod anteces sori suo quotannis quinq; aureos dedissent, & petebat ut&ipsit dare eosdem condemnarentur. Domini Villa rum Senatus in Das alat defendens villas, petebat, causam exprimi: Replicabat actor, se possessorio agercti,& petebat se in possessionem restitui, sed cum ipse nunquam percepisset, an ex possession , antecessoris posset
Et D. Badhornus,&D. Scheibius existimabant, quὁd sic arg. eorum quae traduntur per dominos de Rota decisio. . in novit. q entricis. I. incip. possessor beneficij. tit. Mirestitui spoliat. quc madmodum enim l agitur exposleu lsione Ecclesiae, quae dicitur possedisse per antecessorem, lita hic videbatur i psis agi posse ex possessione antecessoris Spter officium, quali officium intelligatur possedisse. l
366쪽
Pro qua sententia facita, quod tradit Barth. Brixensis in quaeri. 7. dominicali incipit. Aliquis impetravitnu.3cibi:
Iten successor cum praedecessor , σc. fol. 6a. in a. DoLmine tractatuum vetem editionis. quod i successor cum praedecessore pro eodem reputetur,per c. quoniam Abbas I . ex. de sec. delegat. c. adversus7.ex. de immunit. Ecclesic
ideo t ejus partibus fungi debeata, L quaedam ρ. g. nihil interent.IJ.de edenaei mortuo judice. εο dejudiciis. dixit Bart. inc meminisse. Io. n. a. ibi: Item licet mutantur riales,rec. Τ de ossi clo procons per isium text. etiam 1 mu-4 tatis personis existentibus in o mclomon videri mutatum officium,sed illud semper idem manere,. Contrarium t sensimus D. Jacobus& Ego,aper cum haeredes 23. ivrg. de acquir.po Fomae cum loquatur in successore universali, multo magis videtur habere locum in tali successore in ossicio, qui t videtur esse successor sin gularis. Non obstat quod traditur inpraedict.deris .Rom quia officium t non ita videtur repraesentare personam sicuti Ecclesia habetur pro persona, nec legimus tale quid in officio vel successore ossicij statui: Noni obstat quod successor reputctur idem cum antecessoreb, quia idem solet dici de haeredα, in Nov.ι ejurduran. 2 morient raestito. I. in prisc. & tamen possessio non transit ad haeredes. Jura quoq; supra allegat αomnia loquuntur in alijs terminis, & ex nullo eorum
colligi potest, qudd possessio ad successorem transeat sine l
367쪽
ipsius apprehensione,unde cum praedictus actor no pro baret se unquam quinq; aureos illos annos percepisse, & fita se nunquam fuisse in possessione , absolvimus reos. Sententiam ego concepi mense Octobri, Anno Exstat in lib. I. Movebat nos etiam,quod eX actis apparebat, anteis.annos primum cepisse villas dare I aureos,nec apparebat de causa.b
iudicio potatario experiri poterit,quam risipse possessionem nunquam sapprehenderit 3 Vide quae latein hancrem tram triae TisaqueP. intra L liseis Lemora silevis l
Dominiti vim inferen ubditi bi cum alio communibu/,an incidat inpaenam constitutionis perfidepace publica tSUMMARIA.
368쪽
s. Vim exercens' uo nexcit iurapa na, l. si quis in tantam. C. unde tenesur dei urias... y exercen rojuresue quando inconestitutionisdepace pubi incidat, . Regula par inparem non babetpotestatem deciaratur.
VNus ex pluribus nobilibus,qui habebant villam co
munem, vi armata irrupit in villam, & aliquot rustiacos cepit, ac incarceravit, ac tantum tumultum excitavit, ut linus ex illis in tali tumultu sit occisus, quaerebant carteri domini villae, an non ille, qui vim exercui silet, possit ab ipsis accusare defracta pace publica i quasi in poenam Constitutionem imperii,vulgo,vomsfanhfrid mi incidisset λR ponderunt Scabini me autore, quod non,pertrartionem. merit). . providebatur enim ratem vim exercuisse pro iure suo, & quavis, quod processu j sto usus non esset, videretur excessisse omcium magistra tus,& ob hoc negari non posset, vim eum commisisie, tamen i non omnis vis cadit in Constitutionem Imperii de pace publicaea Vnde sicuti Impetrator in s. quia tame. Ins. quibon. raptor. distinguit inter actionem vi bonorum ra
Ita & hic dominium, quod pro parte habuit in villa invasor iste,videtur eum excusare a dolo, ut proinde non inciderit in poenam Constitutionis de pace publica , Non ttamen videtur excusatus a poenaia Isiquis in tantam. Scaliarum vim punientium .
369쪽
VAESTIO LXXXI. Sed hanci sententiam tamen limitandam putabam, nisi unus ex pluribus dominis eo animo invasissct rusticos communes, quod vellet eos sibi soli vendicare, ab oboedientia tubicetione caeterorum dominorum abstrahere, Tum e nim videretur peccare contra Verba saepeae Conmtutionis. depace publica. Et ita ex meo consilio 1 cntentiam concepit D.Jacobus, gegen-Αno I 6 12. Mense Octobri .. Addidimus etiam,t caeteros Condominos posse ad
versus istum invasorem, pro injuria jurisdictioni illorum illata,agere interesse enim ipsorum,cum jurisdictio & ad
ipsos pertineat, ne in territorio eorum vis committatur.
Nec videtur obstaret regula, quod par in parenta' non habeat imperium cna magistratus Τde recept.am ibit. Respondebat enim D. Iacobus, eam nihil aliud vellet quam quod par non possit punire parem propria autoritate, ex eo autem non po sise inferri quod par contra parem vel contra dominum non possit agere coram superi
ore magistratu ad vindictam publicam, seu pro injuria suae j urisdictioni illata.
a pacepubliea.)Plura de constitutione Imperiali de pace publica, χ quae a. ad eam esticaciterinstituendam necessaria sint requisita, Vide apud Gril. tib. primo offerv.rertio,ctistram usin guiara depacepublua,per tot. ubi plenissime.