De epilepsia, seu comitiali morbo, lectionum Bononiensium libri tres; in quib. praeter magni illius morbi theoriam, hoc est definitionem, eiusque probationem, differentias, caussas, & signa, veterum quoque loca explanata, neotericorum errores detecti

발행: 1603년

분량: 238페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

', t Lectionum de Epilepsia

stera per neruulos sentiendi uim desert. Galenus v ro cum scribit partem, quae mouetur,sentire , de motu illo intelligit, qui a cerebro per delatoria uastrumentacetteris partibus communicatur, qu scum ex maiori sipirituu copia fiat, quam sensus, necessario sensum includit. Maior enim vis includit minorem . Tandem si tristis aliqua sensatio in cerebri corpore ab aliquibus persentitur, hoc ego fieri dicam merito non medullaris sebstantiae cerebri,quae sensu omnino caret, sed venularum , arteriarum*, quibus circumtexitur. V rum ad epilepsiam reuertamur. Cum cerebri nomine aliquando sola medulla dcsignetur, aliquando una cumedulla partes coniunctae, utputa venae, arteriae, ne

ut, & duplex tunica tenuis, & crassa , sciendum a vobis e st illud eatenus statutum esse epilepsiae subiecta, quatenus est se is partibus conuestitum: Quarum quidem partium gratia sit, Vt. cerebrum exactu habeat sensum ad amica amplectenda, inimica expellenda; Quamo rem inquirendu modo est, quaenam sit ea cerebri pars, ratione cuius motum epilepticum gigni contingat. Id quod a nemine adhuc,quoid ipse viderim,suit explana. tum . Vidius iunior vir sane doctissimus huic, puto' ego, difficultati satisfacere cupiens, caussam ob quam cerebrum hoc in affectu ad expulsionem rei nocentis

tam valide mouetur, aut in meninges, auq in exortus neruorum rc serendam esse cogitat, Ego vero in ne tram partem: non in meninges ,quoniam si demen in-gibus simpliciter illud intelligit, sequeretur in omni

phrenitide, pseudodelirio,& capitis etiam dolore e mitialem casum adesse, sed consequens est falsum,ergo

di antecedens. non in neruorum exortus, quia licet principia neruorum irritentur una cum cerebro ipso, non propterea dicendum cerebrum epilepsiam pati,

52쪽

quoniam a ne ruis irritatis in consensum trahatur . nam siccus se rus nabet . fit enim haec pissio dum cerebri s cultas adrcm in s sam expellendam mouetur, quem motum insequuntur ncrui etiam,quippe qui a cerebro, spinali mediante medulla, nascuntur, nec non & alia subiecta membra omnia, quemadmodum Galenus , omneSq; medici affirmant . quibus de caussistanti viri iudiciunae in re mihi n ullo modo probatur. Si quis Ergo di trit irritamentum hoc secundum ccrobri tu stantiam fior i, multo magis ablurda loquctur, quod nullum , i. ι exilem , obtusum , habet sensum, praeterquaquod in letargo, & apoplexia semper epilopsia ad citcti Illud etiam mihi non arridet, sit qui iam secundu vc

triculos irritament, in cerchro fieri contendet. Quandoquiri. veniticuIi dupliciter a nobis coinclarari pos-stnt aut secus tum rem ratem, aut secundum parietes Si primo modo considerantor, non video quam uim expellendi habeat illorum cauitas, si secundo modo, cuVentriculorum parietes eiusdem sint cum cerebro substantiae, eos quoque sei sus expertes esse dicere par e st. Quid igitur hac in dubitatione statuendum Ad Anatomicos, qui tactii rem dijudicant, coniugere OportCt; inter quos Archangelus,& Columbus tradunt cerebri Gh': η -

ninge oriunda sim cingi quae quidem sentia admodum exquisho praedita Quam iem Moderniores Ana

tomici ab ipso medicinae inmie hausisse videntur, a Galeno stilicet. Hic enim de tenui incning Imutns ita De .supat.sses ibit: quo fit, utar m modo cercbrum complectatur, Γ , qui verum alam in prosundum eius sese insinuet, ipsum inomnos partes peruadens, torun F contexens, ac quo- cuius μυῶquo virtus sese extendemusque ad interna ventricu- atii, oibus, lorum eapacitatem . Quapropter membranula illa a re Lia l. Gi- E praeter

53쪽

μυ in praeter naturam irritata ad expellendum quod noxa es ' OVIdmo fert, cerebrum concussivum motum pati cogitur,veluti etiam sternutationem, si anteriorum ventriculo, tu eis. membrauae illud ipsum eueniat. Neque Id mirum uvia H deri cuiquam debet,quoniam eadem membrana communis est cum omni membrana Omnium neruorum 7 4ς yi ix. Vnde Galenus, inium inquit eruorum qui raco pore su ni principium est cerebrum, neruiq; a cerebros cerebrum qi operientibus membra S oriuntur, Sper interiorem partem , ara cercbro exit, sensus ,& m tus membris omnibus animalis suppeditatur. Membranula igitur aliqua ex caussa contracta, contrahur tur etiam nerui, & musculi ipsi, ut fiat uniuersalis omnium partium concussio, quam quotidiem comitiaΚmorbo affectis obseruamus. Sic ergo intelligendus est Galenus cum dicit epilepsiam fieri, quando insita cer bri virtus ad rem intensam expellendam inlargita il

Ztrum cerebro non abfecto episebia asiqua is stat , Obstructis selmn carotidabus arterjs, venim iugularibus. Lecf. VII L

IN Wpit si , quomodocunque fiat, semper, & necessario cerebrum affici oportere, ita Vt proprium,ac ad quatum epilepsiae subiectum cerebrum ex stat, ea videlicet ratione qua insuperioribus lectionubus a me demonstratum fuit, medicorum schola omnis unanimiter affirmat. Vtrum vero etiam cerebro non affecto,& solummodo ab obstructione soporatur arteriarum, venarumq; iugularium interdu fieriqueat, in dubium seu quaestionem reuocari posse videtur. SL quidem.

54쪽

1. - Liber Primus et 8

quidem non modo Arii toteles,& cum eo uniuersi P ripateticorum secta, q)i i ob prohibitum a corde ad c T brum spiritu uin influxum eam perpetuo fieri volunt, v pruinctiam inter medicos Hippocrates hanc ipsim in

Plauonum amplexus fuisse dicitur. Immo probabiliabus quibusdam rationibus ottendi potest Galenu quoque is illarum partium obstructione ortam epilcpsiain

concedere; Qua quidem opinionem si veram esse qui- sp a contendat, latendum omnino est, quae degenera- 1loius huiusce aegritudinis modo passim Galenus disi ruit, lictitia esse, prorsus* a veritate aliena . Quae tamen cum auctorem similiter Hippocrate habc ant, nec non firmissimis rationibus, ac sere sensu ipso tanquam basi aliqua lulciantur a nobis ut oracula sunt aestimanda. Sed age ad rem hanc pro viribus enodandam accedo, ut inde in posterum mihi, si ulterius vitam protrahere liceat, aut alijs ingeniosioribus meliorem ex- Ogitandi solutionem aditus patefiat. Quantum igitur ad Peripateticos attinet, si peteres ab his,quamam prae Lipue ea sit pars in qua epilopsia fit, nullam aliam profecto esse responderent, qua cor ; v n de motus, & sensus principium caeteris partibus cmanare contendunt, cuius propterea membri tam somnum , quam epilerpsiam, qui similes admodum,& cognati sunt affcctus, passiones este arbitrantur. Qua tamen in re dccc is uni Peripatetici, si Medicorum praecepta insequi v Iumus, quibus sane in huiuscemodi saltim materia credendum magis est, quam philosiophis,ut uberius infra,cu Aristotelis opinio de somni, ac cpilepsiae caussa expendetur, patefaciam . Uerum huic rei illud facessere ncgotium videtur, quod Hippocrates, qui ex cerebri 6- pM. meatuu obstructione affectum comitialem seri aperte docuit, ex iugularium venarum interceptione id modi .

55쪽

ta gen xccidere alidiscripsit. Quae opinio cum per

pudet orum sentcntiis meos dian conuenit,quod omis.

lapsam qu Midci Meti vim curubro nequaquam affecto. Caussam etenim quaerens yndest, quod quis m-bito, ac de repentC mutus euadat, nimirum in repentinas cunctarum functio um Tesolutiones intairrat, ita enim sepe m. itos au tor ille appellat, non Cos tantum ,

quibus vox ipsa ob laeditur, in venarum tu trasque iugalares intest igit) αα- - ideli interceptiones retulit, quae quidem tunc fiunt, ciIm, codem paulo inserius referente,ab hum Irum in si uentium multitudine opplentur vens illae, quarum venarum interceptiones spiritust quoque interceptio insequitur, cum liber ijs per venas transeundi non pateat aditus. Quare cum sanguis,praeocclusione ex humotu fluxionibus orta,in venis constiterit, atque una cum CO spiritus, in frigidationes, in- qit, oriuntur, vertigin CS, aphoniae, capitis grauitas,&conuulsiones, si iam ad cor, vel hepar, vel in venam fluxiones peruenerint. Hinc epllepsiae, di paraplexiar, si continentes locos fluxiones inuaserint, atque a spiritibus exire nequeuntibus Oxaruerint . Eundem pile psis generationis modum admittere visus est Galenus, qui dum Hippocratis sententiain enarrat, cum igitur, ait, supramodu oppletae fuerint venae,premi virtutem , 'grauariq; est necoile, atque in e tinctionispericulurci' agi natitiam caliditatem, quae ob multitudinem, co-

'iam suffocationi quippiam simile patitur. Oriuntur si quidem epilepsiae,& apoplexiae,& syncope cased iacae . nempe uno communi Aphoniae, idest vocis c ' rentiae symptomate symptomata huiusmodi significauit. Qui etiam pausipoli ad hunc modum loquitur,ctim sanguis constiterit, atque cum eo spiritus, instigi dationci fiunt, vertigine3, aphoniae, capitis grauitate

56쪽

& conuulsiones, quibus succedunt epilepsiae, ac par pl. qix cum in locos oppletas venas continentes desierint fluxioncs. lodos dixit corporis partes, quas auctor ante scr ipsit, cor, hepar , di venam, quae praedicta con iungit viscera. Venam inquam pollea a medicis cauam appellatam , quod venam omnium, quae per corpus animalium dilleminantur, latissima sit. Praeterea

quod Galenus hanc epileptiae generationem concedat, probatur tali pacto: apopimia ut es iquando ex affatim obstructis xviiis iugularibus, carotidibus4,ariCritS,ergo etia in epilepsia. Quandoquidem es dena Galeni sententia apoplexia, &epit ira in eo inuicem conueniunt, quod non solum eundem humorem habent in ii alictorenv; sed etiam Uioniam in ea de corporis parte communiter fiunt. Modo amplexiam non tantum Ex ventriculorum cerebri, verum & iugularium venarum , arteriai ueti omnimoda obitructione gigni pollein confessio est apud omnes. Illa etenim fit cum facultas, spiritusq; animalis a cerebro ad neruos deserri prohibetur ι v nde illico sensu, motuq; priuantur. Haec vom dum cordis influxus in cerebrum intercipitur, oppletis v idemet, atque obstructis cum artorus, tum venis, per quas vitalis spiritus ad cereoru desertur, sunto iugii lare; ab Arabibus Giud eZ nuncupatae. De apOplexia utroque modo genita locutus est Avicenna di irae.

cens. Quae vero est absque apostomate, & haec ut plurimum accidiiὶ aut est in ipso cerebro, aut in vicinitate ipsius; illa quidem quae est in vicinitate, aut est in meatibus spiritus ex cerebro, aut in meatibus sipir, tus ad terebrum. Nec mulio post addit. Illa quae est in melitibus Iplaituq ad cerebi u fit clim oppilantur arteriar , 3c veniae ex uehementia repletionis, ac multitu- ..dine senguin is , & spiritin non habet transitum. Quae

57쪽

DI Lectionum de Epllepsia

omnia ut melius intelligantur; animaduertendum est

spiritum animalem vocatum, qui in cerebri cauit trubus, veluti in sontC quodam continetur, undu cxiam ad sensum , motum si, praestandum, omnibus corporis partibus lubminiitratur, cum lubstantia admodum t nu i, ac prope aerea sit, quolibet momento dispergi, at que difflari, nisi continua iugemq; habeat genCratione. Quare cu hic spiritus ex Co, qui per arterias a corde ad scondit,tanquam ex materia continuo efficiatur, iuremerito dici potest ex repentina vasorum iugul rium, per quae influxus a corde ad c crebrum dc sertur, obstructione a poplex iam interdum fieri. Illis cnim occlusis animalis spiritus consumitur , cu materia, vu- de generatur, eidem fuerit intercepta. Epilepsia tamehoc eodem modo, uti equidem reor, effici nunqua potest , quoniam in ea ventriculoru cerebri occlusionem fieri oportet. Siquidem id morbi genus tunc quidem gignitur, cum insita ccrcbri excretrix facultas aduersus rem noXiam pugnat, in qua pugna cerebrum, ut tortius

ad rem insensam a se propellenda insurgat, instipsum

contrahitur,ex cuius quicti m membri contractione fit ventriculorum Occlusio, & con L quenter sensus, mo, tusq; voluntatij, ut principum similiter functionuanta malium abolitio ; Quanquam non me latet occlusione illam fieri plerunque exinateria aliqua crassa, viscida liue, qualis pituitosus est, melancholicusq; humor, a fatim partes illas cerebri occupate, quae vulgo scmio

structio dicitur. Vnde necessario asserendu est epit psiam nulla alia in parte, quam in cerebro , seu cerebri ventribus fieri unquam posse. Quam quidem epilepti- ei morbi sene rationem primus omniu cognouit Hippocrates dum scripsit: mclancholici magna ex parte epileptici fiunt,& e contra epileptic t plerunque nactaq-cholici;

58쪽

cholicit atque horum utrumuis magis accidit, prout uel in hanc, uel in illam partem morbus repit. Si enim in corpus epileptici, si uero in mentem melancholici efficiuntur. Quid ergo respondendum eiusdemsummi viri auctoritati in contrarium prolatae . quam Galenus etiam comprobare uidetur An liber ille Hippocrat. non est & Galenus scribit id, quod auctor ille institust 3 An quod eam fieri uult uenis a caua hepatis prodeuntibus primum ab humorum copia repletis, aut constipatis, qui postea per utrasque iugulares uenas, itemq; arterias ad caput deducuntur, & ad uenas, arte riasq; - 'regurgitant; ab his ad cerebri uentres medium, aut postremum affluunt, a quibus insitae rebri uirtus ad rei nocentis expulsionem promou tur Z An uero magis ex illorum uasorum repletione epilepsia fit, quonia ex prohibito non integre tamen innati caloris, nempe spiritus a corde inmixu, cerebri humiditates, quas calor ille si non penitus euincit, sautim compescit, augentur,quae uentriculis ommunie tae assectionem pariunt λ Galenus autem cum scribit a.aphor 1.

eundem locum affectum in epilepsia, ac apoplexia r periri, de nullo alio loco intelligit, quam de cerebro, quod membrum utriusque pathematis subiectum perpetuo esse contendit. Ex his ergopatet magno in er- ctus 'rore illos uersari, qui epilepsiam aliquando fieri posse autumant cerebro non asse . neque enim pro illorusententia stant supra enumeratae rationes, dicat qui quid uelit Thomas Erastuscum Peripatetici, - .i sum. θ'

59쪽

Lemonum de Epilepsiaeuamobrem episeptici non movi intruente morbo siensu m, oe motum , rationem

seri tanquam fatui, immemores --, deantur. Lea. IX.

Vam arduum, qaeim dissicile sit rerum onis nium rationem proserac aperte nobis indiri eauit Alexander Aphrodiisus olim in Peripateticorum schola primarius, dum nonnis medicar artis auctores, sed etiam philosophiae proceres haud omnium , quae in narura sunt, sed quo rendam dumtaxat rationem ab elementis pclijs se scri-hit. Ne eeni cuncta naturalium rerum effecta ad primarum qualitatum facultatem raduci posse cogitat ann de temere quidam oecultas, ut uocant,ps rictaea

institiaraman appellant. Sed haec de rebus sim, aiarum abdux mi deluc me caussae habentur,iniam igιdebrae, In rebus uero i- a b abditis, atque sensis, earum eaussas, quam uni hominis est, palam lacere unas i e debet. Quapropter cum superiua a me statarum sit sensus una cum motu tuoluntarium latoiugo nee non rationem una eum memorandi potentia m epileprimasse deponi, conson times m do est nisi messestinam caustas parefuere.. Setinctigitur a nobis est triplex esse gemis uirtutum humansi

corpus regkntium, quarum alia in corde, alia in nepa- te, alia in cerebro sedem habet, ita ut unicuique ipsarum pro sede princeps membrum i rit attribui si,qu uis Aristoteles omnes in corde collocaucrit. Has autem Plato tres esse animas non uere dixit, quae in corde

60쪽

s Libet Primus i. p. r ΣΙ

irascibilem, quae in depate concupiscibilem,quae in cerebro rationalem distincte appellans. Quanqua Mar--ώ silius Ficinus ab Aristotclicishoc imponi Platoniat fim β'R P met, quod in homine tres animas ut locis, ita substa iijs differentes posuerit; Vnde nobis conuenit cum G leno qui non animas, sed animae potentias, & rectet. me uocauit. quid enim prohibet unam esse anima pluribus ornatam potenti jsὸ quas idem Galenus sub nomine uitalis, naturalis,& animalis primus omniu excogitauit. Animalis igitur facultas s de hac enim agere, quantum ad rem nostram facit, institui in cerebri co Pore tanquam in arce, ac propria,& peculiari sede in- έ edit, quemadmodum medici omnes, Galeno auspice,

fatentur. H incurro in duplicem partiuntur sentientem uidelicet, atque mouentem. Prior gemina rursus est,exterior vn a,altera interior,illa ut genus in quinque species distribuitur, uisum, auditum, gustum, tactum, ac odoratum licet Aristoteli sensus tactus non unus sit, sed plures haec uero in quinq; potentias prim '

cipum , ac rectricum nomine insignitas diuiditur ab Aristotelicis, sensum communem, phantasiam, rationem, memoriam, reministentiam; quam tamen Galenus in tres tantum partitus est, imaginationem, rationem, atque memoriam. Internae exterior tanquami

nistra inseruit; unde omnes eYterni sensus eidem cir- eum iecti ut sitellites, & excubitores proxime assident, in quos neruorum propagines dispersis sunt, quibus Mnima suas vires effundat. E sensibus vero externarum rerum imagines haustae in interna animam confluunt,

quas pr imum princeps ille sensus, quem commune appellant, excipit, earumq; disserentias discernit, atque dijudicat. Unde Aristoteles sensum hunc centro cise minia, culi c omparat. na veluti lineae a circunferentia ad cen- F trum,

SEARCH

MENU NAVIGATION