장음표시 사용
131쪽
ne orti. Ex iis , qui Divi Fratres appellati sunt, memoriae proditum est , Marcum tantum laboris studiis impendisse, ut corpus aia ficeret. Constantinum Magnum , Gratia mnum , Christianos Impeiatores studiis fuisse deditos, historiae loquuntur : illum nutrit sese artes,onati praecipue studia literarum : Iegis e , scripsisse, meditatum esse : hune fuisse litetis haud mediocriter institutum , carmen fecisse, ornat E loquutum, explicasse controversias rhetorum more : de quo ctiam patrem Valentinianum hanc orationem ad milites habuisse scribit Ammianus Marcel-
Humanitate & studi is disciplinarum GisIertium expolitus librabit si stragiis puris
merita recte secusvὶ factorum. & quod pietatis summum primumque est , rempub. ut domum paternam diligere poterit , avitam. Quid Augustin quem , traditum est liboralibus studiis tantum incubuisse , ut nullus ne in procinctu quidem laberetur dies , quin legeret , scriberet, declamaret. Et Gordianus Senior i qui cuncta illa , quae Cicero ex Demetrio, & Αrato, ad hoc serip-st, .l Ciceronis poemata nimis antiqua videremur ι sui Antoninos Imperatores admirans , scriput Antoniniados libros XXX. Ahaec puerulus et scripsit & Iaudes soluta oratione Antoninorum. Et Numerianus 3 quiri eloquentia praepollens suit, α versu talis fuisse praedicatur, ut omnes poetas sui temporis vicetit. Annibal ipse , tantis bellis di- frictus , non nihil temporis tribuisse literis fertur, ejusque aliquot libri esse Graeco
sermone consecti. atque is Sosiis ι iterovin
132쪽
Graecarum ulus est doctore. Longum esset caeteros commemorare. Memoria .quidem dignum est, quod Alexander Severus , cum inter suos convivarctur , doctos homines adhibebat, ut haberet fabulas literatas, quibus se recreari dicebat, & pasci et habebat quoque , cum privatim conviva retur, librum in menti, & legebat. Ac fortasse huic , quod, quamvis non Christianus , non alienam tamen habuit a Christo voluntatem , haec ac caeterae quibus floruit virtutes insitae fuerunt. Christianos quidem commovere haec debent, eosque praesertim , qui in Clerum Domini asci lcuntur, quique nobilitate, & opibus caeteris an rcellunt. Nam si illi sua profundebant, nec ulli parcebant sumptui, quo praeclararum artium doctores haberent rquid eos facere oportet, a quibus scientiam requirit Dominur, quique plerunque tacuistates Ecclesiasticas habent ad eam adipiscem
dam λ Hi potissimum quibus copiae suppetunt, urgendi, his consulendum, his adni-benda disciplina. Hi proprios doctores accersere , & apud se habere possunt, iisque commodissime uti , plurimumque progredi in eo , quod ipsis propositum est, optimarum
artium curriculo. Caeteris omnibus Clericis, Academiarum celebritas publicique Doctores, homines in sua quique arte perseetissimi deesse non possunt i exercitationes, ple,rumque & hortationes, & selemnia grmna sa desunt. Itaque adolescentes sui plauε juris, atque arbitrii, non omnes ad frugem perveniunt et qui vero ad id doctrinae fastigium ascendunt,4uod clero propositum est, per quam Pausa
133쪽
t periuntur. Nam ea quae antea exposita sunt. totius Cleri studia esse , intelligi potest ex majorum nostrorum institutis , ac praecep tis. Eorum egregia scripta testificantur, quibus disciplinis imbuti fuerint. Ae si qui ex iis disciplinam Clericorum explicare sunt aggressi , non aliam institue-Iunt, quam quae modo commemorata est. Iaiis Rabanus Maurus , cujus aliquanto ante
mentio est facta , vir doctus , ac diligens, tres libros scripsit De Institutione Clericorum, ac vix quicquam omississe videtur , quod iis instituendis necessarium sit. Artes omne vliberales percenset, easque ostendit, quid ad-jumenti ad sacras literas capessendas afferant. De quibus postmodum intelligendis, quae praecepta proponit , satis fortasse pleri que esse possint, si quis ea bene rimetur, seque in iis assidua meditatione exerceat. Post illa vero tempora, cum sacra Τheologia, a Clarissimis Viris, & Sanctissimis, di singulari eruditione ac diligentia praeditis, incredibiliter illustrata sit, a Magistro
Sententiarum , a S. Thoma , caeterisque quo-Tum ante mentio est facta ; cumque nostra etiam, patrumque nostrorum memoria, multa egregie scripta sint , quibus huic doctrinae lux affertur , atque imprimis Romanus Cathechismus , authoritate editus Apostolica: haec tanta discendi facultas nullo modo
Praetermittenda, sed certandum. cum veteribus, quibus longe instructiores sumus, modo nos ignavia non retardet.
Quid quod hanc olim Monachorum fuisse disciplinam , magrius, Cassiodorus ostendit phanc enim in libris de institutione diminarum
134쪽
Icripturarum lationem fere sequitur , quaeque legenda sint, quasi digito commonstrat, liberales omnes doctrinas, non sol sim meimorat, sed earum quoque dat brevia praecepta,
De litteris lacris diligentissime praecipit, de synodis , de Historicis Christianis, de Doricioribus. Ab illa disciplina praestantes eruditione viri omnibus aetatibus prodierunt. Sidonius quidem ApDIImaris , AI vernorum Episcopus , Claudiani mortem hendecasyllabis exornat : in quibus haec sunt.
- Triplex bibliotbera quo magistro, Romana, Attica , Christiana fulsit,
mam totam monachus virente in avo Secreta bibit institutione t. Graiser, Dialecticus, Potita, . Tractator , Geometra, Muscosque ,
Doctuι solsere mincla quaestionum, Et verbi Hario ferare sectas, Si qua Catholicam fidem lacessunt. Verum S. Augustinus his viam praemon strasse vide lux quattuor copiosissimis de Do-arina Christiana libris, ut qui post de eodem
argumento scripserunt , permulta ex iis hauserim. Itaque cujus disciplinae tantum virum authorem habemus, de ea jam nullo modo dabitandum est : sequendum, quo egreis gius Doctor vocat, . π; . Nemo jam sit, qui ullam a discendo vaea. tionem sibi tributam putet. Nam valde per tum non esse , qui vel Clero nomen suum dat, vel beneficium accipit Eccles asticum , serri potest : ei vero, qui nihil addiscere studet, nihil meditatur, qui ingenio, & otio , α
135쪽
venia Se, suaque quisque metiatur, nemos bide fit. Nobiles, & clari adolescentes infinitam discendi sitim concipiant oportet, quibus multae ad id suppetunt copiae: caeteri pro se quisque eandem capessant viam, e dem spectent omnes , seque Dei gloriae , α Eeelesiae Catholicae utilitati dicatos esse me. minerint, terrenaque Omnia & caduca indigna putent, in quibus studium suum consu matur. Ita & haec adjicientur illis, & tandem regnum coeleste, a quo excidere summa miseria est , Deo adjuvantec adipiscentur.
136쪽
Hare Paraenesis videtur meditata Praefatio morentini concilli actis ae Gennadia libro Gregorii XIII. jussu , Carisdinali ue Strieti cura , de Morini nostri virorumque doctissimorum studio accuratis 3c Romae editis praefige da , cujus in priori parte marinio de Romani Pontificis primatu εc auctoritate multa praeclarἡ & erudith ex Patri. hus , in altera verb Graecorum invidiam ex occidentalis ab orientali , divisione Imperii, solerter dc amice canatur emollire.
De Romanae Sedis Principatur Prima Graecorum schismatis causa. Πm jampridem schisma deplorandum inconsutilem Christi tunicam discindere, Ecclesiaeque pulchritudinem & gloriam Obscurare conδ- tum sit : periculum est, ne vos inveterati mali diuturna consuetudine triti, dc gravissimis interea usi calamitatibus, saevae pestis curam& concordiae sarciendae diligentiam pro nihilo ducatis, nec ad consequendam salutem magni referre putetis , totius fraternitatis , & Eeelesiae Dei unitatem sancire. Quod si in hae sententia essetis , nec , quemadmodum nos ad consensionem fidei de
137쪽
Eoctrinae plurimum studii adhibemus , ita cu- .perctis nobis quam primum reconciliari : ob mali sensum amis luna miseri essetis, ac praeter libertatis & omnis foelicitatis jacturam, propter quam vestri jure miseremur, paulum ab eo abessetis , ut miserrimum animarum exilium sponte subiretis. At si ita non semitis, verum conjun Ohionis par studium , atque nos habetis : agedum veluti apud Brabeutam& arbitrum Christum pacificationis consilia inituri, leniter & quiete consideremus, quae nam vera & incorrupta dijudicatio esse possit controversiarum nostrarum. Quis enim sana mente praeditus , utrorumque laoc magni interesse non putet Pax nobis a Christo Domino ac Deo nostro, cum in coelum ascensurus esset & sessurus ad dexteram Patris, relicta est, ut res studio nostro dignissima, α maxime necessaria Ecclesiae saluti : pacem habere jussi sumus , & omnium maxim E esse pacifici, i si filii Dei vocati cupimus, ac haereditatem adipisci, quae nos in coesis manet. vero discordibus pax est & inter se disjunctis inmobrem consensionis eos studiosos esse convenit, qui coelestia aeternaque bona appetant, & hujus vitae elicitatem vel praesentem tueri vel amissam revocare velint. Magna Dei nostri miseli cordia est e ac miserationes sim super omnia opera sim. /Itaque iis, qui ad concordiam prudenter ac sobrie animum applicuerint, spes reliqua est, fore, ut nefarii dirique tyranni domina-
tio eVertatur, & convertio rerum nec opina ta fiat , benigno Domino exorato, nostra vo-
I untate reconciliandae pacis , quam omni studio, omnibusque viribus colere ac diligen-
138쪽
. tissime tueri nobis praecepit , vel potius ne cessitatem imposuit, si cum eo pacem habere volumus, ae ipso, in cujus potestate reSnostrae sitae sunt, propitio & adjutore frui. Ad concordiam autem quid accommodatius est , quam ut patres nostros , lumina DT- bis terrae, veritatis propugnatores atque ag nothetas , judices asciscamus , iisque controversiarum omnium disceptationem permittamus 3 Illi P rei honorem , de ' Apostolicae cathedrae primatum p iE accepCrunt , & probarunt, Petrique successorum
Potestatem atque authoritatem sanctam ha-- uerunt, quibus de rebus tantopere nobiscum eontenditis. Qui ex vobis monumenta Ec- elesiastica pervolutarunt , caeteros edocere queant, quantum reverentiae, quantum ho-
noris seniori Romae & sancti Petri Cathedrae, Ecclesiarum magistri tribuerint. Illorum libros legite , evolvite quae Antiqui memoriae prodiderunt, Interrogate patres
vectros, annunciabunt voLου. Persequimini
mente & memoria , & aequo judicio celeberrimas synodos , 1 Spiritu sancto , pacis Ecclesiarum & integritatis fidei caussa , congregatas. Quaerite cui metropoli primo honore cesserunt Orbis Ecclesiae. omnes invenietis uno consensu prosecutas honore esse, , . ac reveritas Romanam Ecclesiam , ut a Christo ptimatu ornatam . tribuisseque Petri successoribus obedientiam singularem. . Saepe enim injuria ejecti, &, per haereticorum conspirationem , Ecclesiarum gubernatione spoliati orthodoxi Episcopi hoc rerum suarum perfugium habuere ,- ut Episcoporum Ecclesiae Romanae a ilium expete e
139쪽
rent, propterea quod orbis cenae illorum di ceptationem respiceret, ac cos quibus uni- Vertae Ecclesiae gubernacula essent credita j dignos existimaret, qui dissensiontun omnium judicium haberent. Exorta vero interdum haeretica labe, studio habuere Catholi et Episcopi, ut consta Tet, ab eo , qui beati Petri sedem teneret, hae resim esse damnatam; cui rei argumento est, quod eum sceleratus, Nestorius sanam fidem oppugnaret , mltosque jam decepisset , ac impie negaret sanctam Virginem , Dei param esse : Cyrillus Alexandrinus, qui pro vcritate pugnaret , ad Celestinuis Romae ui bis Episcopum literas dedit, quibus ab eo petebat , ut impietatis Nestorium damnaret, eum que sententia sua E coetu Ecclesiastico ejiccaei, ac Episcopos restitueret, a Nestorio perin)uriam depositos Atque haec omnia exactis Ephesinae synodi eognosci possunt ; Nunc enim etiam e X-tant quae Maim Celestium ad Cyrillum scrip fit, & ad Presbyteros Diaconos, Clerumque Constantinopoleos, cujus urbis Episcopus pietatem labefactabat. Haec igitur aperte ad Cyrillum de scelerato Ncstorio Celestinus scribit. D.lecto fratri Cyi illo Celesinus. Sciat ille, communionem se nostram habere non posse, si in hae perυe statis vr.3 pcrma -τr, Apostolica doctrina adversando. Conjuncta litur ecum edu nostra authoritate ; tu utere ad potestarem successone loei nostri, hanc ei sententiam summa constansia impone, ut ad decem dius, quὸ ex huim admonitionis die cedant, malam praui 'cationim suam scripta confessione deponat ac res
140쪽
D i nostri fidem tenere, quam Romanorum , tua Sanctitatis Ecclesia ct universa sanctio obtinet. Euodsi non faciat, flatim Sanmim tua illi Eeclesia prospicieno intelligat, eum omnimodis
corpore nostro movendum esse , qui neque curantium medelam accipere voluerit, in suum, eo - - rumque omnium , qui ipse crediderunt exitium tanquam pestilens excitatus morbus properavit totum Ecclesia covin pervadere. Eadem autem
seris mus a/ sanctos fratres Coepiscopos ns-stros, Ioannem , Rufum , Iuvenalem', oemianum , ut de es clara si nostra , vel potius Christi nostri dimina sententia. Nemo tum Romae urbis Episcopo , nemo beato Petro primas invidebat: Revcrebantur omnes Christi Domini nostri oeconomiam, qui Petrum Apostolorum primum designarat : Omnes Petri successori, qui eandem. quam Petrus, potestatem esset adeptus , honorem habebant. Atque idcirco tanta libertate Celsinus utitur , ut sententiam suam , Christi 1ententiam esse pronuntiet , Nestoriumque condemnet, nisi paucis diebus ad sa
Non contradixit serillus, qui sancti Eva gelistae Marci sedem tenebat , Non Ioannes Episcopus Antiochiae, Non Presbyteri Constantinopoleos, cum Episcopus suus judicium sibiret Celestini, ad quem , judicium illis propter Petri successionem pertinebat. Quam
enim ob causam Z Nam ad haeresim evertendam sacrae scripturae testimoniis non suit Cyrillo doctior Celestinus : non propior pericu Io urbs Roma , ut ei in primis a Celestinci Consuli oporteret et non propter Imperatoris