장음표시 사용
171쪽
Omnesque Provincias, an non perspicuum est, multo faciliorem omnium consensionem esse, uno judice atque arbitro controversiarum Omnium, quae exoriri possint Hoc igitur assequimur mittent1bus omnibus Legatos, ad hanc orbis terrae arcem, qui cum summo Pontifice & sacro Senatu de iis rebus, quae quotidie eveniunt,agant, domum quo vel scribant, vel renuncient, qn id communi arbitrio plaeitum sit. Quid vero quoties putatis hos rerum omnium arbitros vel pacem rumpi coeptam conservasse, vel Prima incendia belli oppressisse, vel concordiam ex seditionibus periculosissimis conciliasse Reverentur enim omnes , idque optimo jure . ejus Pontificis arbitrium , cui permissa sunt omnia, ejusque judicium pro voce Dei accipiunt, decreta amplectuntur ; magnamque spem habent, hanc obedientiam sibi res secundas allaturam esse. Quid divinius esse potest, quam ut humana in sacerdotum Dei authoritate sint, & coelestibus terrena cedant, & Regum vis consilio voIuntatique Pontificum ob- 1 equatur Sacerdotio enim animarum fatus commissa est , & ab eo perficitur : humana verb, & mundana gubernare, est Regum. Verum in follicitate magna ducendum est,
ipsos Reges parere facerdotibus, idque obsequium & honorem putare saluti sibi fore, atque utilitati : Nam ita Christo serviunt ,
Christo obsequuntur , Christum rerum suarum ducem & antho rem habent, cum praesertim intelligant, eximiam principi Apostolorum Petro potestatem a Christo datam esse, ac Petrum in successoribus suis merito hω-
172쪽
Sic olim Francorum Rex Carolin ille Magnus; sic ejus pater, Pipinin , dc avus Marte inlus amplificati sunt, Imperiique sui ditionem propagarunt. Nam cum Deum ejusque Ee-esesiam honorificassent, ab eo sunt glorifica --ti, suaeque pietatis pretmia foeliciter accepe-Tunt. Sic paucis abhinc seculis reges Hilpotorum ac Lusitanorum cum Romanae Ecclesiae egregios honores habuissent , Imperia sua longe protulerunt, multis Indorum subactis nationibus, & ad Christi fidem adjunctis.
Non per vim Reθes Romanae Ecclesiae pa- Tent, non armis victi atque oppressi : libentesae volentes in Ecclesiae aut horitate sunt, sponte obsequuntur. Quis igitur non dicat, divino eos numine commotos ad Ecclesiae se authoritatem adjungere 3 Ita honoratur Petrus, ita Christus. Ad Deum enim referuntur honores Regum erga Beclesiam , Deum glorificant in ipsius servis.. Et vero iniquum est, vos eum honorem, eam scelicitatem Romanae Ecclesiae invidere: Nam quemadmodum nos ex vestris miseriis& calamitatibus dolorem capimus , Deumque assidue oramus , ut his Vos malis clemen tia sua liberet: ita vestrum quoque est, rebus Ecclesse Romanae secundis laetari, & a Deo ei pecari perpetuum hujus foelicitatis fructum. ἰec angustis animis oportet ob linguae discrimen vos a nobis dissidere. Mirum praeterea est, Latinos idcirco vobis odio esse , quod in oce idente Imperator olim designatus sit. Quis enim veterum histortarum cognitione eruditus ignorat, multas in omni memoria commutationes Imperiorum
fuisse, nec fieri posse, ut eundem semper sta'
173쪽
tom humanae res habeant 3 quis hune nreum humanarum motum sistere poterit 3 quis in-eutare audebit Deum, hac instabilitate rerum nos ad superna & ad divina vocantem p Et quidem necesse habuerunt Archiepiscopi Senioris Romae, cum communibus temporibus vestri Imperatores non opitularentur, aliud sibi incolumitatis ac salutis perfugium quaerere. Unive am propemodum Italiam Gotthi olim in ditionem suam redegerunt: nec eorum impetum vestri Imperatores sustinere potuerunt. Hi cuni divino auxilio deleti essent , multd formidolosiores irruerunt in nos Longobardi: cumque magnam Italiae partem sub imperium suum subjunxissent, multis malis atque incommodis Romanam Ecclesiam assecerunt. Nec tum Romae opem ferre potuerunt Constantinopolitant Imperatores. In populatione & vastitate, Italiae quiesce bant, nec magnopere laborare videbantur,
quidnam ageremus. Oued igitur tum fieri oportuit an summum excidium exitiumque pati at ignavorum id hominum est , & oblitorum virtutis.
aamobrem auxilia Pipini & Caroli sapien
ter expetivere Romani Pontifices, eorumque ope ac praesidio incolumitati suae consuluerunt , communemque Italiae libertatem asseruerunt. Cum itaque cum Saraeenis fortiter Reliciterque pugnasset, multas que de illis victorias reportasset, ac Pipinussostea ejus filius e Gallia in Italiam venisset, ongobardos vicisset , libertatemque reddidisset Apostolicae Sedi , universieque Italiae: Garolus filius, Martelli nepos, patrum imitatione suscepta , rebellantes Longobar-
174쪽
gos , & Italiae servitutem intentantes oppres si , magnisque periculis Apostolicae Sedis
Pontifices liberavit, res turbulentas in tranquillum reduxit statum, Ecclesiaeque pacem restituit. Quare cum Imperatores Constantinopoleos , occidentis regionibus non subvenirent, nee Barbarorum impressionem propulsarent, Galliae autem Reges Ecclesiae essent auxilio, communique saluti prospicerent e nonne par erat, & tuta iri posterum piaesidia compar te, & gratiam bene meritis heroibus referre 3 Cum ergo Carolus Romam post multas viactorias & trophaea venisset , communi omnium sententia & voce Imperator appellatus est, nulla adhibitavi, nulla suasione et verum Deo studia omnium hominum commovente, eximiumque honorem praestanti virtuti, vet
Non Imperio, tum a Carolo privati sunt vestri Imperatores. Quid enim ad illos oeci dens pertinebat, cui nihil opis ferrent, sed ,
Barbatis vastari paterentur λ Jam Longobardi potiti erant Italia , Papiam regiam vi bem deugnarant , atrocesque minas intendebant Apostolicae Sedi, quiescentibus Imperatoriubus vestris, nec se ullo modo excitantibus ad auxilium Ecclesiae Romanae Italiaeque afferendum, & ad communes hostes repeli dos. Itaque ad illos nihil Occidentales orae, nihil Italia attinebat, quam Barbati ita tenerent, ut populatione facta domum reversuri non essent, sed eam patriam jam suam ducerent,
nec ea unquam cedere cogitarent.
Nulla ergo injuria Imperatores orientis Carolivir affecit sed victis Longobardis, egre- .
175쪽
giae virtutis maximorumque meritorum praepmium tulit Imperatoriam dignitatem, occidentalibus Ecclesiae partibus praesidio futua u*, ae defenser Religionis ipse , eique successuri Imperatores & Reges. Quare aequum non est, vos ipsius causa L tinis esse insenios, quasi ab iis injuria sitis a feta te meminisse potius gratis animis oportet, incolumem tum Ecclesiam per C orum sui Dia , qui eam a Barbarorum scelere & crudelitate liberarit. Amate potius & amplectimini ipsius, & ejus majorum virtutem, qui & saracenos propulsarunt , nec Longobardos pata, si sunt Italia potiri, injuriasque inferre Eeclesiae Romanae, Christianorum omnium parenti & magistrae. Quae res in occidente fortiter gestae, laetitiam Orientalibus populis a ferre propterea debuerunt, quod si cui corporis membro bene est, caetera membra volupta, rem percipere oportet.
quitatem i tur animorum tandem suscipite, deponite injustum odium, conjungite vos cum EccIesiae Capite, Beati Petri throno reconciliamini a quique pie detestamini hujus aetatis haereticos , aggressos orthodoxam fidem labefactate , cogitate nefarios ejushaodi homines hoc omnium scelestissime ausos esse, ut Ecclesiam Romanam blasphemarent
atque inhonorarent. Cum enim Sacramenta
Christianae fidei conculearint, sanctissimum altaris Sacrificium eontumeliis affecerint,disin sparint sinctorum reliquias, Reli ionem monachorum & sacerdotum contempserint: execrantur Ecclesiam Romanam, retinentem inprimis h editatis paternae, & Ecclesiasticaexraditionis , exemploque di authorixare suη
176쪽
hortantem omnes Provincias ad opem vera. fidei ferendam, α antiquam disciplinam con- Cum illis nefariis perturbatoribus orthodoxae Religionis Vos consentire,vestraque sententia illorum amentiae & impietatis adjutores fieri par non est. Nos potius omnes coninvenit , consentienteS inter nos , veritatem deffendere haereticae perversitati resistere; pacem tueri ue discipulos ejus esse , qui beati sicavit pacificos ue piaeque voluntatis ae devotionis mercedem expectare lab ipso Domino
nostro jesu Christo, cui cum Patre, & sancto Spiritu sit gloria nunc & semper, & in laecuis
177쪽
munus iniret. Vscepti muneris partes, hodierno die primum obiturus , ornatissimi Humanissimique Auditores, Deum immoi talem divosque omnes , qui huic urbi vestraeque saluti . 3c incolumitati praesident, summo studio, & quanta maxima possum animi religione precor, ut longo , Vel potius nimio intervallo repetita hu)us loci publicis disputationibus celebrandi consue-eudo, perpetuam ac propriam vobis omni-hus, universaeque civitati laetitiam afferre possit. Fuerat quidem in primis optandum, ne B mense Gymmasium, ingenuarEm armim, Mdisciplinarum tractationi a Majoribus vestris. attributum , musisque consecratum , tamdiu π et temporum iniquitate,vel pentrita Professo-xum , vel eorum tenuitate honoris, horridum stu & solitudine, Doctorisque voce ac cele-
178쪽
Id vero eum minim E contigerit, maxima habenda est elarissimis hujus civiratis Magistratibus gratia , caeterisque praestantissimis, α Reip. amantissimis civibus , quod in eam curam incubuerint, ut pristinum nobilis palaestrae colendae & celebrandae institutum tandem aliquando renovaretur e qui quidem viri - qua voluntEte sttidis fuerim ad Remp.
adjuvandam , si eadem fortuna in Doctoronanciscendo fuisset , singularem verae , dc Perpetuae inter vos gratulationis, & laetitiae caussam vobis attuli sient. Verum iis & a vobis multum debetur. qudd studium offetumque suum, ut debue-Tunt , praestiterunt ό & agnoscendum est, quod non eum acciverunt, qui pro hujus civitatis nobilitate & splendore, superiorumque Professorum existimatione ac nomine . tantum
munus sustinere posset: Sed qualiscumque, α quantulacumque doctrina praeditus , in hac
temporum infecunditate reperiri potuit, accercendum esse judicarunt.
Ego vero libentissimἡ eonfiteor, & verE in-lςnu.que prae me fero, egregio me esse ab illia
onore asctum, quod ad hoc ossicium no-hilissimarum artium explicandarum, eorum sententia, voluntate , jussu sim vocatus. Quid enim mihi isto in me judicio elarius , honorificentiusque aecidere potuit Singulariter, multi credite, Letor, operam , diligentiam, Ussiciumque meum navandum esse ei civitati, cui in colenda Religionemriciorum omnium vel primae deferantur. Ae quamvis intelligam mihil ad laudem famamque virtvmm vestra-xum adjungi oratione mea posse ι tamen a Ο-
179쪽
.ata & celebrata sunt, quaeqcle ego, qui de singularum nationum, civitatum, hominum
Iaudibus, ubicumque sim , perlibenter scitacitor, audiendo accepi, aequis auribus patiamini aliqua ex parte a me commemorari. Nam quis est, quaeso , omnium mortalium,
cui incredibilis vestia & singulatis humanitas ac naturae liberalitas nota ncn si uJim multi, qui hac iter habuerint, a vobis omni genere ossiciorum & commodo. rum benigni stime accepti & tractati ad suos, alius alio, largitatis ac magnificentiae vestrae
famam pertulerunt Z Ac certe optime ceci dit, & a natura, prudente rerum guberna- , t ι ice, comparatum est, ut qui vel ex ulterioiribus civitatibus Galliae Cisalpinae , vel ex Transalpinis plerisque nationibusRomam aut religionis, aut facri oraculi, aut juris sui obtinendi caussa proficiscerentur , per hos fi-ncs iter facerent, ubi velfro hospitio liber lissime excepti, & ex itineris longinquitate. molestiaque recreati, cursum reliquum facilius leviusque ferre, & conficere possent. Quibus officiis non solum apud singulos homines, sed etiam apud Christianam Rem p. atque adeo apud Deum Opt. Max. rectissime, ac tutissime collocatis , quid assequamini,
, quantum spei bonorum aeternorum concipiatis, & vos intelligere arbitror, & ego ut sentio, vere libereque dicam. Hi homines ad
sacram Urbem contenden*es , dominam nationum, gentiumque omnium, arcem religio- eliis, domicilium verae, & incorruptae discipli- nae, cum in fide ac tutela piincipum Apostolorum sint, cumque summus Pontifex quotannis ditis omnibus, & execrationibus eo
180쪽
rum injuriam . ac scelus persequatur , qui hos violaverint , annon eadem mente , eodemque nutu, tacituS Vobis, a quibus singulari benig nitate recipiuntur atque habentur, fortunas salvas, atque florentes optat ὶ Sana
loco non dicam pluribus, s Auditores Optimi nobilissimorum hominum liberalitem , & Uregia studia in me, cum huc proxime venissem, constitisse: quod nec illi pro animi in i magnitudine, cui ossicii fluctus ipsum
est ossicium, hanc a me commemorationem desiderent : & ego non tam verbis habendam esse gratiam statuam, quam re ipsa, & ossicii renumeratione persolvendam. Hoc tamen ta citus nullo modo praeterire possum , me tredecim circiter abhinc annis , cum Ferraria
huc venissem, hominis honestissimi e gente Marcellorum, familiaritate, & hospitio complures dies usum esse, cuj us exiiqia in me studia atque ossicia singulari humanitate conjuncta extiterunt. In quo ego homine eam vitae morumque religionem, cam sanctim niam, ac doctrinam perspexi ut ejus memoria s nam hic paucis annis Venetiis, cum in sanctissimo Jesultarum sodalitio esset, adsuperas sedes ex hac vita migravit i in animo meo semper infixa effecerit, ut RUienses homines , ubicumque in eos incidissem, summa benevolentia & charitate complecterer ieademque viri optimi, sanctissimique recordatio proxime magnos mihi stimulos addidit, ut huc, quo meam vobis fidem & promissilin ossicium praestarem , quamprimum