Petri Morini Parisiensis presbyteri et theologi ... Opuscola et epistolae

발행: 1675년

분량: 542페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

Sonos incommodaseu linere sto.

diam, beneficentiam, virtutis suae admirationem tam commovet, quam quod postea miseriis & malis est affectus. Amici vero ejus propterea contemnuntur, abjiciuntur, nullo loco habentur, quod repraesentare sibi praemia. postulabalit , quod praemiorum aestimatione justum & innocentem virum condemn bant. Non igitur optandum nobis est , ut meritis nostris hae in vita gratia referatur: sponte potius pauperes & mendici esse debemus. Extremae enim miseriae est, coelo proposito , & iis bonis quae coelum superant,humana respicere.

Quamobrena si quid nobis improvisi forte objiciatur , Deo astat simus, beati Pauli monitis obsequamur,

Atque in primis domi nostrae papperum arculam statuamus , ibi posita sit arcula , ubi

Precaturus es. Quoties oratum is, stipem depone pauperibus, deinde vota nuncupato. A quemadmodum illotis manibus nunquam orationis religionem suscipis ; ita nec munere vacuae manus in ecelum tendendae sunt r nec

enim levius dueendum est, ad lectum eleemosynam collocari , quam evangelium dependere. Nam evangelium si suspendas, ignavus atque Otiosus, nihil utilitatis inde capies : hanc vero arculam si habueris , adversus Diabolum arma comparas, alas orationi

adjungis, sanctam domum di inviolatam e ficis, qui imperatoris alimenta inrus reposita habeas. Haec etiam arcula ad lectum ideo sit posita ut horribili tetraque specie nox vacare possit; modo nihil injuria & fraude partum eo conjiciatur- Nunquam enim ex inhumanita- in & erudelitate eleemosyna esserte se potest,.

e fractum. edere.

342쪽

Vultis ne etiam edisseram , quam conden dae stipis nanciscamini Sacultatem p ut id vectigal saei te vobis & proclive sit λ ujvisopi sex, sutor, coriarius, faber, alio artisicio praeditus, cum quid de arte vendiderit , primitias accepti erceii Deo conlccret: exiguam particulam eo dejiciat, pauxillum aliquid ini- pqrtiat Deo. Nec vero magnum quid ego potaso quantum Iudaeorum gens, Veri ignara, multis obstricta sceleribus, tantum, nos quibus possessio coeli in expectatione est, spolite dependamus. Haec autem non ita sancio, quasi plus prohibeam , sed id peto , ut ne decima parte minus persolvatis. Atque haec ratio non invendendo solum, sed etiam in emendo servanda

est. Qui possident agros, percipiendis fructibus huic legi pareant. Irem omnes, qui vitae colendae tuendaeque caussa , sine cujusquam injuria quaestum faciunt. Neque enim mihi cum illis ratio est, qui per summum scelus usuras effagitant: nec cum militibus , qui alios eX- pilant , 'qui calamitates alienas turpissimae nundinationi & quaestui habent. Nihil enim inde percipere vult Deus. Ad iillos haec dico, qui copias domesti eas justo labore colligunt, atque augent. Nam si ad hane consustudinem no adduxerimus , te

sis conscientia postea stimulabit , si quando

ab hae lege per inertiam recesserimus. Caeterum hoc negocium grave non ducemus , ad . majora paulatim veniemus , & pecuniae despicientiam meditati, omniumque malorum convulsa radice, tranquillo & queto animo. citam traducemus, sempiternamque gloriam tandem adipiscemuri

343쪽

m hane vitam ctc.

contemnendas.

Totum vitae nostrael tempus militia est,

imminet nesbis Diabolus : tanquam leo ruis iens circuit, quarens, quem devoret: gravissima vitia nos adoriuntur a quae hoc loco , ne fruestra nos ipsos fallamus, commemoranda sunt. . Quae enim res est, quae nobis bellum non ra. .ciat divitiae, deliciae, pulchritudo, poten tia , licentia, invidia , gloria , dementi . Neque enim solum gloria nostra nos oppu-Enat , ad humilitatem prohibens descendere, sed aliorum etiam , nos ad invidiam & livorem incitans. ian id his contrariae res t pauper' tas, ignominia , nihil omnino posse, contem pium esse & abjectum. Haec in nobis sunt, Quae autem ab hominibus p improbitates, in sidiae, fraudes, calumniae, lex niae circum.

Ventiones.

Jam quid a daemonibus contra nos est Prin. 'cipatus, Potestates, mundi Rectores tenebra,. rum saeculi huius Spirituales nequitiae et alii sumus in gaudio, alii in dolore. Horum au- 'tem utrumque a rech ratione declinat. Modo ivaletudo secunda est, modo advςrsa. An nori ndique peccandi caussa est y Vulti e me ab Adamo exorsum ab , ipso principio rem vobis explicare Qua re Proto-Plastus captus est 3 ciborum voluptate. , cupi

ditatς imperii. re ejusfilius y inyidentist i

344쪽

aetatis. Noe quidnam delinivit corporum voluptates,&ex iis mala orta. Filium ejus quid in fraudem impulit 8 contumelia & licentia. QMd Sodomitas ' potervia, lascivia, satietas paniam. Saepe etiam paupertas idem facit aepropterea sapiens dicebat, Divitim Otatem ne dederis mihi. V et potius nec paupertas nec divitiet : scd voluntas hominum, quae his recte uti nesci x

Nobis non imminet carnasex, qui Iatus fodiat, qui sacrificare compellat : at inexplebilis pecuniarum cupiditas urget, insana avaritia, quae vel oculos nobis effodiat. Nullus miles pyram nobis succendit , non in craticuis

Ie collocat, at ingens corporum ardor animum

incendit. Non adest Rex, qui sexcenta bona pollicitetur, qui praemiorum & donorum spe commoveatrat insania gloriae Pretco est, quae

deterius quam ille titillet.

Magnum hoc revera bellum est,fflapimus, coronas suas habent haec tempora'. Audi dicentem Paulun De reliquo reposta est mihi coronajustitiae, quam reddet mihi justus judex: non se. Ium autem mihi , sede, omni ιs, qui diligunt

mentum ejus. Cum unicum filium & carum amiseris, qui in magnis divitiis ac del1eus educaretur, qui spe bona praeditus, futurus tibi erat haeres e noli ingemiscere e eum affice

loria , qui filium tuum receperit , nihilo Abrahamo eris inferior. Ut enim ille Deo jumsus dedit e sic tu, tuum recipiente Deo, nihII ingemuisti. In gravem ille morbum incidit e multi prς sto sunt, qui te cogant ali i . incantationibus, alii suspensis, alii alia ratione malum hoc eonsolari. Metu Dei fortiter & constanter tulisti , ac quidvis, perpeti maluilli.

345쪽

Militiam hane visam o c. 28

quam quicquam idoli cum in ite admittere. Hoe tibi martyrii palmam affert ne dubita. Vt autem id, re quomodo fiat, ego ape-xiam t ut nψrtyr fortiter cruciatuum dolores perfert, ne i dolum adoret : ita tu ex eo casa magnos dolores constanti animo sustines equod si illi vehementiores sunt, hi certe longiores , ut par momentum sit. Quid enim cum intus ardens molestaque febris succensa est , tu

vero contra eorum, qui adsunt authoritatem atque voluntatem incantationes repudias, an non martyrii corona tempora revinxisti pPecunias item aliquis amisit. Multi aut hores sunt, ut ariolos consulas et & divini judicii metu i quoniam id vetitum est mavis pecuniam non Iecuperare , quam Dei praeceptis non parere. Parem habes mercedem , atque is qui in pauperes sua erogavit, si perditis rebus Deo gratias agas, si, cum divinos adirς possis, damnum facere malis, quam eo modo reci pere st ut enim ille metu Dei adductus, bona sua egentibus impertivit, ita tu ablata atque Crepta, quominus reciperes , legum divinarum timor impedivit. In nostra potestate est injuriam vel accipere, vel defendere. d si ita libet, in furto rem sane eXpenu damus. Parietem tuum rescidit fur t thala

mum ingressus est , suppellectilem magni premtii abstust , surripuit gemmas & margaritas squaecumque potuit, compilavit e nec deprc hensus est. Grave facinus, damnum esse videtur, nec dum tamen est. Verum in te situm,

id fraudi tibi, an quaestui sit, Quo pacto, inquis, id lucro esse queat ' id ego conabor demonstrare. Qiij tandem y multum si ita iti animum inducas, lueriseceris ι si alio eris auἔ-

346쪽

t Pl

mo, detrimentum gravius fiet. In ipsis artifiei-bus proposita materia peritus artis, ut oporrtet utitur imperitus corrumpit, & in damnum vertit. Qua igitur ratione i tu inde fiet rsi Deo gratias agas, si non ingemiscas . si di- eas exemplo Job, Dominus dedit, Dominus a stulit : nudias egressus sum de ventre matris meae nuduε'reυertar illuc.

Quid aisy idne abstulit Dominus yid quae

ne mireris. Job enim quae abstulerat Diaboluseea . Dominum dixit abstulisse. Quo paci o , quae fur eripuit a Domino ablata dicam 'ne dicas, non habeo gratiam e Illud meae sententiete negotium non fuit : fur cepit imprudente ac nolente me quae merces futura est. Ipso Job quoque insciente, ipso nolente, ingens jactura facta, at forti animo tulit. In te vero si tum est, tantam mercedem accipere. quantam si sponte abjecisses. Εum enim magis admiramur, qui fraudem & injuriam grato animo ferat quam qui ultrd sua largiatur. Cur tandem y laudibus ille & recte facti conscientia sustentatur et bona ste erigitur, cum que antea pecuniarum amiuionem leviter tuitisset , eas abjecit. Hic fortunis omnibus , cum iis etiam astrictus & aExus esset, ever sus est. Nec vero est simile, persuadere sibi, pecunias amittendas esse, atque ita eas exhaurire. ει his privari eum . qui habendi cupiditate teneatur. Si illo sermone utaris, multis Zartibus plura recipies, plura, quam ipse Job, Ille enim duplicia hic recepit, tibi vero centuplum Christus est pollicitus. Metu Dei adductus nihil convitii, nihil malςdicti emisisti, vatibus non es usus, iri uria aristus egi

347쪽

M ilitiam hane vitam cte. , 89

gratiasse: similis esci, qui illa contempsit. Hoc enim fieri non potest , nisi pro nihilo

pr1us habueris. Interest autem , utrum quis Perdiu contemptum pecuniarum meditetur. an respectivum damnum patienter ferat. Ita detrimentum in lucrum convertitur ι ita nihil

incommodi capies, immo etiam aliquid commodi ab adversario. pacto autem, grave detrimentum fit eum animo infertur. Quid enimῖ pecunia magna te privavit fur': tu sponte tua salutem amittis. Q aid ita quod ob ea incommoda doleas, quae ab aliis accepisti, in majora mala te ipse conjicis. Ille fortasse in paupertatem te redegit, ille iis privavit, quae extra te essent, quae postea vel invitus amissurus eras, tu aeternas tibi divitias eripis Dolorem tibi dedit Diabolus ablatis divitiis tu item dolorem ei dato. Cave eum oblech es. Si divinos adeas , oblectabis : si Deo gratias agas, opportunum ei vulnus impones. Ac vide quid eveniat. N ec tua reperies vati-hus consultis. Neque enim quicquam certistiunt : quod si quid forte exploratum dixerint , & animam ipse perdis & a fratribus derideberis, & bona tua iterum male perdes. Cum enim daemon intelligat, te damnum non fer-xe, pecuniae gratia a Deo deficere, copias αopes rursus largietur , ut decipiendi tui. 8c abducendi a Deo occasionem nanciscatur. Ac

si quid judieii ab ariolis fiat, id ne miremisi.

Daemon enim corporis e X pers est, omnia per grat, fures ipsos armat. Neque enim haec sine daemone committuntur.

Nec vero mirandum est si, eum te intelligat incommodo dolere, aliud incommodum

348쪽

objicit . si te deridete & contemnere sense xit, hac via desistet. Ut enim inimicos nostros

iis rebus afficimus , quae dolorem inurant . 'at cum dolore omni vacare sentimus, ac nulla retmorderi, de sistunuset ita Diabolus nobiscu agit. An non vides eos, qui navigant , de pecu niis nonnunquam minimum laborare t exorista tempestate res suas ejicere lQuid tibi quaeso est i tu tempestatem & naufragium adjuvas t priusquam tibi divitias fluctus eripiant, manu ipse dissipas 3 quid naufragium suscipis ante fractam navim y verum haec rusticus

quidam atque imperitus rerum, & maritimorum periculorum expers dicat. Q H vero rei

navalis peritus sit , quique intelligat, quid

tranquillitatem efficiat , quid tempestatem, eum, qui ita loquatur, irridebit. Iccirco es nim abjicio, inquiet, ne ictu stibus navis ob ruatur: ita qui prudentiam habet rerum humanarum & periculorum hujus vitae , curae empestatem viderit imminere, cum animad vertit , spiritualia nequitiae moliri nausia gium , pecuniarum reliquias sponte abjicit. Furtum tibi factum est. Fac tu eleemosynam . navigium hae ratione sublevabis. Praedones aliquid rapuerunt da Christo reliquias, Sic enim poteris inopiam, quae ex iis incom' modis orta est, consolari r levationi navis tibi est consulendum. Cave quae superarunt, ipse

retineas nescapha fiuictibus opprimatur. Illi ut corpora servent. mercium de instrumen tinautiet jacturam faciunt, neque eXpectant, ut navis undaru mole subvertatur. Tu, ut aniῬmaru saluti consulas,naufragio non succurreia

Si parum fidei mihi habetis, facite quaeso,

reticulum. Tum glotia uti qum sit, cim

349쪽

De Himilitate. 29T

gnoscetis. Si quid tibi molesti, & adversi contigcxli , omni benignitate , & liberalitate Pauperes complectere. Ob eum casum Deo age gratias. Videbis leve incommodum quanta voluptas excipiat. Quod enim lucri facit ani --s, quamvis sit exiguum, tantum .ponderis habet, ut eo omnia vitae damna facile sarciantur. Q iamdiu Christo largiri quid potes, lo- Pletem , & copiosam esse tea ito.

De Humilit tri

SI Paulum non puduit. Onesmnm servum in filii ae fratris loco ducere, etsi quaesonos pudeat i sed quid Paulum dico ipium

Pauli Dominum non puduit , servos' nostros Fratres suos dieere t nos qua ratione id pude- hit videsne quanto nos honore afficiat' servos nostros fratres Mos appellat, amicos, cohaeredes In quo ipse demadit. Quid igitue

nobis faeienum est ut officium nostrum expleamis snon omnino certe muneri debito satisfacere possumus π sed quemeumque humiliis eatis gradum attigerimas, a, summo longe aberimus. Quid enim quaeso3 tu in conservum tuum liberalis es et at Dominus tuus servos suos maximis beneficiis affecit. Audi, exhorresce, nee ob humilitatem unquam extollaris. Dictum hoe fortaste ridetis , humilitate hφmines inflari.At nolite mirari et effert enim, si minime vera sit. Quonam tandem mod9 ehoc enim diaboli eum est. Nam quemadmo-ὼum inulti glorMun minime consectando, au.

350쪽

292 S. Ioan. Chryson. Oratio XI.

cupamur : ita se demittendo, esserunt, quod sibi aliquid ea re tribuant. Venit ad te frater, aut etiam domesticus tuus. Eum recepisti, Iavisti ped cf. stato animos sustulisti i feci, quod nemo alius ι humilitatem sum assecutus. Viide igitur possit quis in humilitate permanere ' si hoc praeceptum Christi meminerit cum ommafeceritias, dicite, fervi inutiles sumus a& oi bis terrae magistrum ita loquentem audierit , ego me non puto comprehendisse. Qui

sibi persita sit , nihil se egregii & ampli recte

fecisse , qui se nondum finem assecutum putat, hujus solius demissi sunt animi. Multi contra ex humilitate,animo sublato fuerunt. Id ergo caveamus. Humile aliquid, & vile ei sti i noli magnos iccirco spiritus sumere. Summam enim ossicii tui perdideris. Hujusmodi Pharisaeus fuit ι insatior proptere factus est , quod decimas pauperibus daret. eamque ob rem benignitatis suae fructum, remercedem amisit. Aquo multum abfuit publicanus. Audi item Paulum dicentem

hi conscivi sum t sed non in hoo justificatus sum.

Vides cum se non extulisse, sed omni ratione contraxisse, atque abjectile s idque, cum ad summum fastigium ipse per venisset. Ac pueri quidem tres cum in flamma αmedio camino essent quid dicebant 7 Peccavimus , inique egimus una cum patribus nostris

Hoe est, cor contritum habere ς ac propterea dicere poterant in corde eontrito, ct spiriti humiliationis accipiamur. Hac ratione cum in- caminum conjecti essent , animo fractiore ac demissiore crant, quam ante periculum. Postquam enim id miraculum animadverte

runt, cumque sese s lutc indignos judicarent.

SEARCH

MENU NAVIGATION