장음표시 사용
351쪽
gg oninem humilitatem descenderunt. Cum enim nobis persuasum fuerit , maXimis uos heneficiis nullo merito esse affectos, idna maxime animum dejicimus. Tametsi quid illi beneficii praeter meritum acceperantῖ 1e se dediderant in caminum, ob aliena peccata &scelera captivi abducti fuerant. Nam adole ia
centuli etiam tum erant nec tamen con Que
sti, vel ira accensi sunt, nec dixeraae t. Inc boni habemus, quod servimus Deoi Hiesceleratus & impius, Dominus noster factus est , quid Dei cultus & adoratio nobis profuitycum idololatris ab idolorum cultore poena afficimur r in hostium potestatem perveni- 'must patriam , libertatem amismus: fortunis Cmnibus eversi, captivi & servi facti sumus,eAterno regi servimus. Nihil eorum dixe in xunt. Quid autem Z peccavimus , inique egimis. Re ne pro se quidem, sed pro aliis orant, Re- Ra inimicissimo atque improbissimo tradidi sti nos. Hoc banorum & aequorum servorum,ost, non sol una in benefieiis , sed etiam in lilrpii cio ac poena omnia Domino permittere. Namnopiae absurdum est , dominos sinere qui sct vos verberent, & existimare, illis parci, quod in potestate sint e Deum autem minime parcere ξ Hoe etiam Paulus significavit , cum diceret , sue vivimus, sυε morimur, Domini sumus. In filios suos animadvertit .' nemo no
strum filiis magis paruit, quam ille, qui nos,
cum nihil essemus, in rerum naturam addu-
Nit, qui facit, ut sol oriatur , qui imbres demittit , animam inspirat, filium suum pro nobis tradidit. re spiritus nostros frangamus , atque
352쪽
contundamus , adhibeamus ad omnia 'iam , temperemus nobis, nec vero emcrendi animos eam idoneam cautam esse ducamus. Humilis ne es, atque adeo omnium mortalium humillimus y noli ideo magni te aestimare, noli aliis exprobrare, ne gloria tua. M laus deleatur. Iccirco enim abjicis animum, ut amentia & insania libereris. id si eam ob rem ad vecordiam adduce ris Matius multo est, humiles animos & fractos non gerereis Audi enim dicentem Paulum, ut sit supra moἀum pereos peceatum pG
mandatum d Cum in mentem tibi venerat, propter humilitatem teipsum admirari, cogi reta de Domino tuo ἐν confidera quo di scenae-xit et tum temet miraberis, nec laudabi s , der
debis potius, ac nihil fecisse vere existimabis, α omni modo debitorem esse. Quicquid se-Ceris, parabolam illam recordare a Luu ex ιis, inquit, habetseroum ,-ingressus fueris, , iacit , recumbe y non dico mobis o Sed, na, o ministra mihi. An servis nostris gratiam habemus, quod nobis ministrant stat nobis Deus habet gratiam non ministrantibus sibi sed rei
di commodo nostro servientibus.
Verumtamen ne ita affecti simus, quasi illa gratiam habeate ut habeat majorem. Sed nos officio debito functos esse putemus. Re enim vera quicquid facimus , debemus. Si enim
pecunia servos comparantes, eos nobis vivero
Qquum ducimus, & quicquid possident, nobis habere, quanto magis is, qui nos in hanc lucem edidit, qui postea pretioso sanguine redemit, qui tantum pretium pro nobis depen- dit, quantum ne pro fiIio quidem suo velit
quis persolvere, qui sanguiuem suum caussi uostra profudit r
353쪽
An igitur , si sexcentas vitas habeamus, easque pro eo profundamus, par a nobis gratia relata fuerit 3 nullo modo. Quamobrem y ille non quod aliquid deberet, hoc fecit, sed
beneficii caussa & gratiae. Ceterum nos ei de bemus.'Atque ille cum Deus esset, servus factus est: δc cum morti non esset obnoxius, sub Mortem sponte se subjunxit assumpto corpore e nos etsi vitam pro eo non ponamus, ta- . men naturae lege ex ea postea docedemus. Ea- denique ratione si nihil propter eum pecuniarum largiemur, propter necessarium vitae humanae sinem eas relinquemus: si animos ejus voluntati atque imperio minime summiti mus, calamitatibus, miseriis, variis casibus Dalai tandem eoncident
Vides quid gratia nostra faciat 7 non haec ejus est ratio, Quid magnum & amplum mihi
marrires praestant a cis propter me mortem Mon oppetent , morientur omnino. Verum
magnam iis habet gratiam, quod sponte suavitae finem obeant , quem postea communis naturae conditio vel invitis allatura sit. Nec vero ita loquitur, injd tantum ij merentur, qui pecunias si1as exhauriunt 8 si iis pepercerint, necessitate coae sti tandem privabuntur Immo gratiam haber, nec dubuat in conspectu omnium confiteri, se dominum servorum henignitate & copiis sustentatum esse. Nam ad domini laudem & floriam pertinet, ser Osfrugi habere, ab iis diligi, res eorum Pro tuis
Tantam Clitisi charitatem amemus . M. ereamur ne adeo segnes de ignavi simus in alute animarum nostrarum : eum pro v ribus Ozima ejus charitate adducti pro-
354쪽
xs 6 S. Ioan. Chryson. oratio XII
fundamus, vitam, pecunias, gloriam, existimationem, fortunas omnes nostras a idque laeto animo, summo studio & voluntate faciamus, non ut aliquid in eum conferentes , sed ut in nos ipsos. Haec lex est verorum amicorum s beneficium se accipere putant, si quid si elaboris & incommodi amicorum gratia subeundum. Hae ergo in Dominum nostrum voluntate simus, ut immortalia & aeterna bona his muneribus atque ossiciis perfuncti tanq-dem adipiscamur.
Ut aetendum rebus humanis. Diviitiarum intonaei moda, Oractus earum usus.
CHristiani-non est , paupertatem fugere. mirari divitias , sed ad haec utenda ido. neum animum comparare. Nam qui domum aedificat, non id cogitat δέ agit ne in eam inseher delabatur, neve radius veniat a fieri enim id non potest, sed ut apta fit ad eoeli vim , aetneommoda perferenda. Qui fabricaturmarim, nihil molitur, quo minus in eani fluctus iris xuant, si tempestas excitatur e neque enim si consequi potest et sed ut navis ipsa ad impres sonsiem.& maris & eoeli sustinendam ben et comparata sit. Cui eorpus suum curae est, non hoe studio habet , ne aeris inaequabilitas oriatur, sed ut omnia corpus faelle serre possis.' Hoe igitur idem efficiamus in animo , neve id studeamus , ut paupertatem effugia mus, ut ditescamus, sed ut horum unum quod-
ad . incolumitatem nostram pertina
355쪽
mus. His omissis , animum ad divitias & ad
paupertatem accommodatum comparemuS.
Etsi enim humanum nihil accidat, melior is est, qui divitias contemnat, qui humana facile ferre sciat, quam cui opes & copiae affluant. Qui tandem quod hic incolumitatis suae itationem pendentem habet extrinsecust ille intra se . Ac quemadmodum miles est melior, qui corporis viribus & arti bellicae confidit, quam qui in armis vim repositam habet: ita eo qui pecuniis confidat est melior, qui virtute sese munerit. Deinde quod tametsi in paupertatem nouincidat, sine omni perturbatione potest vive Te. Divitiae enim multos fluctus habent &Perturbationes et virtus certam voluptatem & incolumitatem. Nam hominem tutum ab ali
xum insidiis reddit, divitiae fraudi vi injuriae
expositum. Atque ut in animantibus , cervi ac lepores propter timiditatem naturalem facillime omnium capiuntur raper, taurus, ieci in insidias non temere incidunt: ita in diviti hus, inque iis . qui paupertatem voluntariam sesceperunt, contingit. Alteri enim leonibus taurisque smiles sunt : alteri cervis Ec leporibus. Quid enim , dives nou metuit nonne latrones, potenteS, invidos, Calumniatoresar At quid dico latrones & calumniatores Θcum servos etiam suos suspectos habeat. . Nemortuus quidem a praedonum maleficio libet est e neque eum in tuto mors collocat, sed mo auum etiam malefici compilant: tantum peri inuli habent divitiae et neque enim aedes silum. perfodiuntur , sed monumenta etiam di se-IPulchra perrumpuntur. Quid ergo miserius cum ne mors uidem eran in tuto panar , Cum
356쪽
miserum id corpus ne vita quidem privatum vitae malis & incommodis defungatur r cum xj, qui talia maleficia perpetrant L pulveri cinerique bellum funestius inferant M acerbius,
quχm tum, cum Viveret. Tum enim cellam in-gicdientes , arculas commovebant . ab ipsa coi pore abriciebant, neque tam multa aufere bant, ut etiain corpus denudaretur. Ab hoc ero Ham non aestinent scelestae perfossorum manus e sed commovent, versant, atroci cru delitate contumeliam inserunt.
Quis igitur tam infestus est hostis, quam
divitiae quae M vivorum animos corrumpunt. ac perdunt, & mortuorum corpora contume
Iiis ametunt, nec ut humo tegantur, permittunt r quod damnatis, criminibusque gravissimis convict is tamen conceditur. Legislato- res enim ab illis capitis poenam expetentes, nihil praeterea curiose requirunt. Ab his vero divitiae post nwrtem acerbissimas luxnas repe- timi, quae nudos eXponaut insepultos. L ouosum spectaculum &.miserabile. .Cum his enim longe acerbius agitur quam cum iis , qui .per iram vi sententiam judi eum condemnan- 'aur./Hi etenim cum unum aut alterum diem insepulti manserint , terrae mandantur. Illi commendati aerrae , nudantur, & contumediis gravissimis affliguntur. QDd si latrones
.non ablata theca discedunt, non divitiis gra etia, sed pauper ii, quae illami tueantur ,ha-dbenda est. Nam si eam ''oque divitiis com anisissemus, & praetermino lapide , ex auro conBassor vis, ejus etiamt sine dubio damnum factum esset. . eo divitiae, si infidele negotium ' est. nec tam coram, qui hactent . quam sui di aip et con tur.
357쪽
Itaque supervacaneum est dicendo velle ostendere non facile divitias posse obtineri, cum ne in obeunda quidem morte salvae haberi posisint. Quamquam quisnam est, qui cum vita defuncto non reconcilietur etenim ipsum spectaeulum idoneum est ad eum inflectendum qui vel ferreus sit, α sine ullo doloris sensu. Ac propterea si quis mortuum aspiciat, tametsi inimicum videat & infestum hostem.
.. cum amicissimis lacrImatur. Ira cum vita irsa extinguitur , misericordia commovetur rnee facile in funere & elatioue mortui, amicum dignoscas, atque inimicum. Adeo omnes communem naturam legesque ob ea latas
At divitiae eos , qui nulla'lacessiti snt iniuria, mortuis inimicos faciunt e si quidem eor-Fus mortuum spoliare acerborum inimic rum & hostium est. Ac natura quidem efficit, 'ut cum eo inimici in gratiam redeant: divitiae vero, eos qui nihil accusare possint, ad faciendum bellum incitant, di corpus in solitudine violant. Quanquam oulta ibi sunt, quae miserieordiam commovere possint , caldaver ipsum immobile, ad gerIam Iergens, quod nemo sit qui opem & auxilium ierat. At mihil horum omnium est , quud improbam horum hominum cupiditatem infringere postast. Pecuniarum enim amor quasi servus quidam & importunus tyrannus inhumanis imperiis urget atque instat, de hos in bestiarum naturam verses ad thecas mortuorumcadducit. Nam immanium ferarum exemplo eos qui vi ea defuncti sunt, adorientes , ne a carnibus
359쪽
.. sibliorum Editiose., QDmvis mihi in sustepto 'labore pergem
Paterna Sanctitatis vestrae benedictio non il Rierit, quδd eam, sicuti mediocres hominis colent, pluribus locis sepe quaesierim , mequeo mumGIudueetim, Nud omnia mihi considia factaque melius ac feliciusevenirent et ta-imen cum intellaxerim, non olum eonficie istata α.ad Qxuum perducerum Graecamin
360쪽
eelligentiam Latinae editionis, quam Romana Apostolica Ecclesia amplexa est, non solum translatio L X X. Virum plurimum conducitk sed etiam aliorum Interpretationes, Beatissime Pater, summo labore ex Veteribus Sanctorum Doctorum commentariis collectae usui futurae sunt, in quibus cum studium operamque meam ponerem, asi , more argu mentotae apis, undecunque, quae possem ex cerperem, memini Reverendum Petrum Cim
eoum diligentissimnm hominem , summiq- Iaboris atque industriar, siepe etiam excitassedi Iigentiam meam, & currenti stimulos addidisse , cum nihil praetermittendum , nihil inculcaret : Is cum tuo munere egregie fungeretur , & E Latinis Patribus quaecumque usui essent studiosὶ conferret smihi quoque faciendum esse duxi, ut imposi
tam oneris partem exequerer, & Graecoruim Doctorum di Vinos commentarios perlustraxem, ex iisque promerem , quae instituto operi accommodata essent.
Haec omnia, Beatissime Pater, quam uisi in sint Sanctitas Vestra intelligit, hanc Princiribus Deus mentem dat, hanc infundit sapientiam eorum animis, ut eorum omnium, quae publicam utilitatem adjuvent . intelligentes sint , & optime judicent, quae ex quaque scientia, arte, Professione, instituto, com moda proficiscantur, tametsi illarum artium plerumque sint ignari. Non enim hoc ab iis
requiritur, ut norint artes M literas omneS,
qui enim id posset fieri in tanta & brevitate vitae, de imbecillitate humani ingenii P Sed hoc ipsi praestant , ut quocuncumque hominum industria , arte , peritia bene utantula