장음표시 사용
131쪽
Thmiatur quidem actus legitimus, qui ab initio nullus est, ut de ad Iptione scriptum est in L. A tio, o. ' adoptime. Sed actus legitimus rite & legitime celebranas iterari non potest: iusta libertas non iteratur: adoptio Licitima Meratur; & sie de eaeteris. V di Sane quod proditum est in d. L. ivisimi, actus Iegitimos non recipe re diem, neque conditionem ἔ trahendum esse ad actus legitimos Ecelesae eruditissimus, in Coneilio LMdtinensi. decrentum est cap. a. de EUιone m v I. sed decuriarum a Compilatore; erim actus initim/, inquit, dies oe covitiones abhorreant δεncilio, te ali, σίηρεν actias
o electum spirituatis quaedam matrimore ι De.tera copulentur , &e. qua ration. vcta conditionalia in electionibus non esse admittenda.
i comparatio actuum legitimorum utriusque Iuris , di in
utroque valent hae regulae, amas i itimos non posse iterari In omnibus tamen satramentis posterior regula non habe t locum et quamvis quidam, ut Hostiensis natat hoc loco, subtili quadam ratione hane regulam in
Ualet tamen haec regula in his quae saeramentalia dicuntur a Theologis, quae pmptae non sunt sacramenta , & abusive dicuntur sacramenta ; puta, indi edictione vestimentorum sacer ista lium ; & consecratione altarium, e . E. Me ut. cuivi inscriptio se est restituenda et Honorius III. Lundens Archisiae pus male L οπι si, quem constat non esse Archiepiscopum ἔ male quoque erum, vel Ualdemarus, quem schismaticnm & r probum vocat Poeti sex, in regno Daniae vel Daeiae improbum schisma excitarit, de Archiepiscuatu Bremensi contendens cum Gerardo quodam ab Honorio III. et nfirmato ; & ab eodem Pontifice excommunicatus fuit, ut docent Alberim Krantrius in 7. rerum Danicarum cap. I . & II. &auctor incertus Hrsoriae Erclesiastea Arehiepiseo rum Bremensium in Gerardo. Archiepiscopatum autem Lindensem esse in regno Daniae, supra docui ad tinis Consuetudine.
132쪽
FILii Presbyterorum, vel sunt ante Sacerdotium ex legitimo matrimo
nio procreati, ut in cap. m haee ; & sine ulla dubitati ine legitimi sunt: aut concepti , & nati sunt in Sacerdotio, vel ex legitima ux re , vel ex. concubina dc meretrice; illinitimo concubitu nati ee sentur, Cast. l. cap. Literas, hoc tit. L. Sacris Canculsus 3. GL da Disopi Clericis . Clerici enim maritati , qui ad lacrin Ordines prom ventur, tenentur castitatem promittere perpetuam, cap. 1. de Ciericιs eouIus sis. ex veteri traditione Ecclesiae, de qua D. Hi nymus in Epistola ad Pam maebiam so. in fine. D. Baslius in Eristola ad Petrochorium. Et recte vete res Canones hoe trihuunt Apostolis ipsis, ut constat ex variis Conciliorum De cretis collectis ab Antonio Augustino , in Epitome Iuris Pontificii veteris Lu7. tit. i7. & verillimum est quod Lambertus beaneburgensis in lib. d. rettii gestis Germanorum, Gregorium VI l. secundum instituta antiquorum Canonum non admisiste maritos in Clerum, nisi ab uxoribus diverterent. Nee, quivi pace magni viri dictum sit id primus in Occidente constituit Gregoriuq VII. fuit enim Constitutio vetus Ecclesiae tam Orientalis, quam incidentalis; quam saepe violatam fuisse non ignom, non solum in Graeca Ecclesia , quae tandem Votum castitatis omnino repudiavit , cap. 6. de Cleritas eon u8. 1ω etiam in Latina, ut ex Poenitentiario Romano tit. 7. cap. I 2. & aliis innumeridi locis colligere licet. Verum tamen non est, primum in Occidente Gregorium VILhanc legem dixisse Clericis ; constat enim Siricium, qui inter Romanos Pomtifices quadragesimas numeratur , veterem Ecclesiae traditionem , qua Sacerdotum castitatis lex sancita suerat , recentasse' ex ean. μορ ut ii , & ex eam Plurimos Ba. dis. Et ita in Concilio Agathensi eap. 9. laudatur formula ει- clesiasticae dilciplinae a Siricio maritatis Clericis praescriptar sed de his dilige liuet in titi de Clerreis coniugaris . Hoc loco notasse susticiat, filios Sacerdotum , in Sacerdotio ex legitima uxore I creatos, comparari filiiq ex turpi coitu natis, d. ean. Plurimos, & d. L.43. d. d. 0 sevis er Chricis ; eosque repulariter ad . sacros ordines non poste mmmoveri, cap. 1.&d. cap. Literas, hoe tit. . Purgari tamen hoc vitium monachis. mo, & laudabili conversatione , quae dispensationem provocare solet . Sed ad maiores dignitates, personatus, & heneficia quae habent curam animarum, sinerit satione Sedis Apostolicae non posse promoveri, eap. 6. & ca'. tili. εω tit.
veteri igitur Iure, quod notandum , id est , ante Bonifacium VIII. auctorc meapitis r. hoc tis. in vi. Episcopus super naturalium defectu, etiam . maiorit usCrdinibus dispensahat; nee tamen potuit ex dispensatione ordinatos, ad ma cresdignitates promovere. Quod rus merito emendat Bonifacius quia aequum , id Tom.L P tur,
133쪽
Nir, ut in minoribus tantum ordinibus' possit dispensare; ut in minoribus tantum beneficiis, quae curam animarum non habent , ex dispensaticine Claricos instituere., Sed ut filiis Presbyteri in Ecclesia , quam pater nulla media interi eniente persina obtinebat, instituatur, indillincte a Summo Pontifice impetrandum est, cat . ρ8u.&κ tis. E d. cap. I. Metit. in v I. ex erudita glossa Vincentii, in verbo tale.. Vetus enim oti prohibitio Ecclesiae, ne ex successione beneficia conserantur, eau. 'stol. 76. & passim hoc tis. quod etiam locum habet in legitimis Sacerdotum filiis, cap. A. t extirpetndas, hoc rit. Unde quaesitum fuit, utrum legitimus filius Episcopi, vel Praepositi. maioris Ecclesae , id est, matricis, ut loquitur cap. Ad audientiam, de Ecclesiis Alsic. ex qua pendent minores tituli, vel capellae, can. Sanctorum , 7o. diu. e ' pen. de jure Patreustus, cap. Dilina, de excessibus Praelatorum, possit in Ecclesia, in qua pater praeest, vel praesuit, beneficium obtinere. Qiiod Clemens tIL a misit in cap. Ad haec, hoc tit. sorte qui ita non vitiatur regula de successione. Et tamen in eap. Ad abolendam, Me t;t. filius Canonici, qi 1mvis legitimur, non poteti obtinere Canonicatum in Ecclesia, cuius pater eius est Canonicus, si particulam, maxime , com parative accipimus . An quia genere quodam patri succedere videtur, qui una cum patre ' an eadem Ecclesia , in eodem Collegio
idem beneficium obtinet. Quod & lege Romana prohibitum docet pio libro ῖς.
Nisor. ne duo ex. una sente idem Sacerdotium in eodem Collegio habeant, ἐνα δυο α ια ἐκ τῆς ἁ sie σω γινίας τta ἀυτοῖ ἱιμπειανοῦχων. An potius admittendum eii cum glossa, ri maxime esse accipiendum positive, non comparative, ut το 'λλον apud Graecos Dic genes Laertius in 'inhone Eliensi, docet aliquando enuntiari aliquando enuntiari es α πιριτικῶς. Et qu hoc
loco ait, Canonicorum filios, maxime burios, esse rejiciendos: non sit dictum comparatioria legitimorum , sed si dictum positive : ut hic si senses horum Verborum , spurios tantum , & natos ex illicito coitu, non esse admittendos; ut cum diximus, quo exemplo Laertius utitur, virtutem minis prodesse, quam obelse, smpliciter significamus, virtutem prodesse, non obesse. Sed placebit sorsitan ultima sententia Bernardi, quam sic enarrandam censeo: filios in Sacerdotio ex legitima uxore procreatos, separan's esse a spuriis; neque enim proprie spurii simi, quamvis hie coitus sit illicitus: & ita naturales, qui nalcuntur ex concubina, separantur in juriis & manZeribus, cap. Io. f. Persius, de renunciatione, cap. Per venerabilem , qui filii sint legitimi. Uultigitur Innocentius IN. filios ex omni illicito Canonicorum coitu procreatos, &maxime spurios, qui deterioris conditionis sunt , in eoena Collitio cum paremibus non esse canonicandos . . .
134쪽
A o T 1 τ. X VIII. De ser is non ordinandis , ct
Uxco quaesitis, & spuriis recte iungit servos, ut in east. r. sistra, de Presisterorum, & eap. Consuluit, hoc DL ait, neque spurio neque servos esse ordinandos ; vel quia vilissiit a servorum eapita a sacrarum rerum tractatione aliena esle debere iudicabam, ut nominatim scriptum est in eap. 29. Concilii T iburaensis , sub Amulpho in sel. 4. Cone l. & in Capitularib s Caroli magni Lib. I. cap. 88. vel qnia negotium Ecclesiae facessere solebant domini, servos tanquam iuuiti vos retrahentes, cam Ex antiquir, 34. dise. Eadem ratione obtinqit munemhus publicis obligatos, e ortales, puta, vel officiales curiales, & adscriptitios, Volcolonos, non esse ordinandos, can. I. dc ean. 2. di L. Ossicialis, L. Si is eurialis, L. Cui uis censibus, Cod. vi Epistoris o Cleritis, Non poteti igitur servus ordinari, nisi prius manum 'lur a domino: qua in re laudanda est, & ex antiquitatis tenebriς vindicanda K tum , ἐκ Episcoporum nostrorum providentia, quam nobis invidere videtur Raymundus, qui de teli
natione servorum dat nobis in his tit. duo capita decuriata . Haec enim ad Franiacos pertinere convincit cap. I. m I. Colle i. eodem tit. ut i minarim meminit pacti cuiusdam Francorum, ex quo servorum manumistio erat in Ecclesia celsisanda. Caput vero a. integrum halbemus ιλ . CVittilaritim Carol/-eap.82.
quod & deinde ex Caroli magni legibus, in Canones Concilii Triburiensis trans. latum soli; vel potius ex ipso Concilio, in leges Caroli magni: nam post Conia
e ilium Lateranense sub . Alexandro III. parte o. eap. recte adnotatum est, hoe caput sumptum esse ex Triburiens Cencilio , ex quo non dubito fuisse sumptum caput I. Utrumque enim non esse ex Toletano, ut male prcseri inscri
ptio, viri docti qui Romae Jus Pontificium eme dirunt , quique Hispanorum 'Conciliorum elegantissimam editionem procurarunt, emJite animadvertunt. Fuit ergo a Regibus, & Episcopiς nostris ronititutum, servos non esse ordia 'nandoq; nisi prius eo genere manumissionis manumissos, quo ex Constimtioni-hux Constantini notist mis ex tit. Cod. Ue his qui m Delisa manv- ωιntur, 3c
ex Soromeno, lib. r. Hist. Eceles cap. 9. In Ecclesia datur Romana cissitas. In hoc enim regno, veteri illo Francorum Iure cilim dabatur liberias, vel ex lege Salica, vel ex lege Romana: ex Salisa, iactato denario coram Rege, unde &Denariales homines passim in veteribus legibus Francici; γ-vel per chariam, &inde Charivlarii homilies in Capitularibus Caroli magni. Sed neque Chartulariu neque Denarialis, id est, libertus, hoe vel illo modo manumissiri, potuit nomen dare sacrae militiae: & id tantum permisitam suis liberto , qui veram &iustam libertatem, & Romanam civitatem in Ecclesia manumisiis acceperat; ut colligere licet ex integris his duobus caepitibuo, & ex Concilio Rhemensi, Quin verba resert Ivo Carionensia in o. 'parte Decreti, cap. I 27.
135쪽
Idem quoque servari ait cap. t. in L Compit. in semis quos quisque pro inne dio animae litae manumittere vult; idque ita scriptum esse in Pam Francorum. Ciuq Pam certissima vestigia deprehendo in lege R oria, tis. . eap. Sed verba quibus haec tota sententia mea mirifice confirmatur, sne piaculo patere mittere non possum. Hoc, inquit, etiam, ut quali; cumque Fraucus , R/ptiarius, vel Tabellarius, femum suum pro animae fuae remedio, seu pro pretio foetindum legem Romanam GLerare voluerit ', ut ἐπ Ecclesia eoram Presbteris, Di eonibus, seu cunctet Ciero, oe plebe, in manum Discopiferetim eum tabulis tra' dat, Di opus Arehidiacono jubeat, ut ei tabulas secundum legem Romanam, qua Etelesia visit, scribere faciat. Observa diligenter, quod ait Eeclesiam vivere secundum legem Romanam; hoe enim dixit ad disserentiam legi; Salicae doqua accipienda sunt hare veri,a nostri cap. in I. Compit. Θ, omta enim Curici extra Geloiam libertatem consequi possv ut, qui a tipe mundana sint extranes. Ad hane autem manumissionis 'rmulam ex ime Romana , pertinere videtur vetus instrumentum Ecclesiae sancti Albini Andegavensq, de manumissione Rai. naidi Clerici, anno 1. Caroli Calvi, quod dedit Petruq Pithoeus vir eruditissiumuet in Annotatio sus ad Consuetudiues Campetniae. Rainaldum a υἰπeuti se υitulis ob amorem Domini ' Mi IESU CHRISTI, ad cujus militiam promovemdus est , publiee absolvo, eisemque εσmanum instituo. Est & de hae libertate ex Romana lege intelligendus canon 2. as. qui sumptus est ex eodem soncilio Triburiensi, ex quo superiora capita, falsb T letano ascripta .ia hoe tit. sumpta esse non dubitor sed male Romana nota ind. eam a. confundit hoc vetus Concilium, . cuius fragmenta tantum ha mus, cum Concilio Triburienti calebrato sub Amulpho Rege, quod integrum extae in tomis Conciliorum . in Triburiens villa imperiinia si e congrenatos fuit.
Episcopos, & proceres utriusque regni, Franciei & Germanici, Hi istoria docet. Et qum est E d. ean. a. nihil communa habet evin verbis, & sententia cap. a9. Concilii 'iriburiensis, celebratim Arias, Ad Concilia quoqne Germanica sib I mibus nostris, vel Imperatoribus e lebrata , periinci cap. Nullus 4. euius inserimi , se est restilum da, ex Cone lio apud AEthentim , mi Ahia -. Est enim Aldiena civitas Germanica, cujus meminit Dodechinus Abbas in Oronta . Solebant aliquando domisy servos Sacerdotii causa manumittere, ut sbi spia rituales operas praestarent; Irata , ut psallerent horas canonicas in propriis capellis dominorum, quarum meminit, eap. 3. de iure Patronatus, in I. Colles. ulti ex libris manu pus t dum est, propriis capellis, non Ecclesiis; & i de primum Capenarii dicti ruerunt , pr Urii Presbyteri: ii, si sorte prominius opera, dinegaverint, exauctorantur ab Episcopo, & in servitutem rediguntur, ut liberti ingrati Jure Civili emis casibus, de quibus vide Cujacium Iib.
Debet ergo Clericus, quod & nominatim eonfirmat east. 6. parere conditi ni no'inatim dictae in manumissione , & ordinatione . Sed , ut eruditissime glossa notat ex L. Mum,. f. Sub conditione, m de tutelis, & e . Simi emtum, de praebend. haec cini litis non est ps te conditio, sed admonitio officii; vel conditio quae ipso iure inest, quamvis non si expressa nominatim. Caeterum, ex servo & libem procreatus liber est, nec potest dominua patria impedire ordinationem, cap. ult. Me rh. sed quod glossa ait, id esse ex Jure
136쪽
Romano, salsum esse videtur; quia si dica et inter servum ti liberam rite eonir hi matrimonium, ut post varias controversas ex Iure Pontificio obtinuisse videtur, toto tit de covingio fervorum , regula Iuris Romani, de qua Ulpianus lib. Fnguiari reεularum, riti de his qui tu potestate fiant, dictat filium sequi debere conditionem patris: quod & quibusdam auctoribus hujus Iur novissimi placuit , cap. Licet, de eoniugio fervorum : quibuidam vero magis placuit lex me sa , de qua Ulpianus iii d. rit. ut deterioris parentis conditionem sequantur,can. Liberi 32. q. a. & in L. Rιρuaria , tit. 6o. nuptiis contractis inter libertum Gelesiasticum, vel fisca linum & ingenuam Ripuariam : quo casu gener tio, ut loquitur, ad inferiora declinare debet; &, ut eleganter loquitur Co suetudo Nivemensis, is mauuais emporte le fori . Haec omnia tam varie, quia quidam non dubitabant rite contrahi matrim nium ; quidam negabant cile matrimonium ; quidam hoc matrimonium ςomparabant matrimonio contracto inter civem Romanam & peregrinum . Et ita recte primi censebant ex Jure Romano habendam esse rationem conditionis p temat: secundi ex eodem jure conditionis maternae: tertii ex lege mensia, deisterioris conditionis . t
A D T 1 v. XIX. De obligatis ad ratiocinia
ordinandis , et et non .sUM MARIUM.
HO c quoque requiritur in eanonica ordinatione , ut saeculo obstri
Eius non ordinetur : quod in haereticis reprehendit Tertullianus in lib. de Procr t. haereticor. cap. 4 I. Ordinationes , inquit , eorum temeraria, leves, incoUantes ἰ nr ne Neophytos conlocant , nunc fa cato obseriectos, &e. Saeculo obstrictos vocat, Ussciales , Curiales ,& reliquos qui munera publica obire tenentur , de quibus dixi riti superiore rquibus omni , adde ex lμ tit. omnes administratores alienorum negotiorum . quorum tenentur rationes reddere , & reliqua praestare . Hi nisi redditis rationibus , & depositis ossiciis , non postunt sacra militiae nomina dare ; mr sacri ordinis obtentu, videatur Ecclesia civilibuis actionibus obnoxios , saecul
ribuq & publicis iudiciis clam subducere ; quod Ecclesiae famam suggillat, ut
est in cap. unire , hoc tit. quod sumptum este notatur ex cap. 8. Concilii Camthaginensis, & ex varii; exemplaribus Conciliorum, Decreti Ivonis Camotens & I. Collectionis, eiuς verba sic esse ordin anda existimo : Procuratores, Actores, Executores, Tutores etiam, seu Curatore e Pupillorum ; & intelligenda, ut coepidicere, de administratoribus alienorum nrgoriorum . qui dicuntur procuratores &Actores. Ita in f Sin vero, L. Iῖ. Properais tum , Cod. de iudiciis , ut, per Tut res , vel Curatores, vel Actores, vel eorum Procuratores. Et in ei,dem Concilio cap 6. Clerici mn auedant ad actur, seu adminiserationem, vel procurationem domor m.
137쪽
ri IM FIT. x IX. LIB. I. SUM M.
Et in Nin Moserian; , de indulgentiis reliquorum Clarilsimarum domorum. vel potentiam Asiores, sive Procuratores.. yroprie tamen Actor est Villicus, ut illo notissimo Sidonii loco epistola it. Ah. 4. Consiliarium in iudiciis, ricarium in Ecclesia, Procuratorem in negotiis, Villiotim tu praediis, glossi e lsidori, Vimeus Aetor, Exastor pensentim vitta. Imperatores Honorius & Theodosus 'in Luti. Cod. Si res aliena pio. data sit:
Per fimum autem, aut per Procuratorem, colonumve , Actorem , Du Conducto
& in L. i. Cod. de falsa moneta: Actore videlicet fundi, vel fervis, vel sicolis, vel colonias. Et quod dictus ean. i6. Concilii Carthaginensis prohibet, ne Clerici Actores, vel Procuratores domorum fiant; id ita expressum reperio tu Concilio Aqui sarmensit De illis Presbyteris, otii contra instituta Cauonum multi fiunt, Obsimandum udicavimus , ut dimicte severiterque prohibeantur ;ne ριν eorum illicitam asilouem mimsseriam facerdotale vituperetur.' Recte igitur Actores iunguntur Priuratoribus, nam & praediorum Procur tores dixit auchetius in homilia d. Natali Ecclesie Sicut ιuterdum i utiles Pr curare 's facere. videmus , qui a prirouis fuis 'aedia, oe patrimonia longia uafuscipiunt; quidquid colligun3, quidquid acquirunt, ad dominos suos dir/eunt. Et quamvis Procuratores proprie sint qui negotia tractant, ut dicto Sidonii l
co , promiscue tamen utimur his verbis : & generaliter omnes, qui aliena ne- fotia gerunt , dicuntur executores negotiorum in L. ult. E. de Testibus . Quoensu forsitan executo iunguntur Procuratoribus & Actoribus e novum enim non est . ut lex specialiter quibusdam enumeratis , generale sibiiciat verbum quo carecta complectatur. L. Si servus. M. Cum eo, A. Ad letem Aquiliam. Sed , ut ingenue dicam, haec vox mihi valde de mendo suspecta eii , nam Concilii Carthaginensis exemplaria variant ; & iuvabit varietatem pro ore , ut acutus Lector veram lectionem observare possit . Quidam Codices habent, Procuratores' oras, etiam per se Tutores putillorum . Alii vero: Actores, Tutores etiam Executores, seu Curatores pupillorum . Decretum lumis parte s. cap. ly7. Procuratores, ores etiam Executores pupilloriam. Collectin I. 3c haee Gregoriana , nectitores, seu Curatores pustillorum . Sed non dubito , expuncta voce sissipatia Executorum, legendum esse, etiam Tutores, seu Ctir
Pollumuς tamen hane sententiam trahere ad omnes, qui quacumque ex caum' rationibus tenentur obstricti; quamvis verba huius cap. aliter tinniant , &μprie sint accipienda de iis qui, ut est in cap. o. ei dem Concilii, suscipiuntinum, vel procarationem domorum.
138쪽
AD T 1 T. XX. De corpore etitiatis ordinandis ,
V Erus est lex Romuli , de qua Dionysius Halicari lib. 2. Sacerdo
tes integro corpore esse eligendos: quod quidem in antiqua lege o tinuisse , nee in nova evangelica placuisse Apostolis, docet T leod ruet Balsamo ad ean. Amflastrum 77. & ratio qua moventur est et gantissima; quia oculo orbatum, aut femore, aut alia cor oris pamte oblaesum, non damnum corporis, sed animae inquinatio turpificat. αἰ γαρ
Habenda est tamen ratio nimiae turpitudinis, vel de mitatis, quae, ut M. Tullius ait, habet aliquid offensionis, east. vh. hoe tit . eap. a. de Clerico agret.
Ennodium in i ta Epiphanii Ticinenses Episcopi. In illa veteri mandatorum radice ἰnsitum es , Sacerdotum corpora fas ei debere M oua lustrari, ne quid debile υel deforme , ne quid plus mire is esse contingat. Severus Sulpitius de vita B. Martini cap. 6. Munulli ex D vis, i ad coinitum m Aihi temfuerant evocati, impie repuRuabant, dicentes indignum illi Episcopatu hom nemvultu despicabilem , veste Iordidum, crine deformem . Et hae tandem deformiatatis ratione obtinuisse videtur, monoculos . non posse ordinari, eam uis. Diu 3. quamvis id permittat d. can. via. 77, Regulariter, is qui damnum passus est corporis, rite ordinatur, si sine scanis dato , & incommodo muneribus ecclesiasticis fungi possit . eam 78. H. nam si mancus sit , aut pollice truncus , nec pollit frangere 4acram Eucharistiam , Ordinari non poteli, cap. pen. o uti. Re iit. Innocentius I. in Epiuola ad Fc Iicem Nucerianum Episcopum : Ira iis Clericos scripsisi quos conseituas noο εμιere , aliquos murcos, aliqtios Usamos esse. Murcos autem i aliter dictos suis. se eos , qui munus Martium pertimescentes pollicem sibi amputabant , docet Ammianus Marcellinus lib. l3. . ἰν, Sed quamvis casu quodam pars digiti abst, vel unsula pollicis, ut in eo. I. o ult. Me t t. non ideo prohibetur ordinatio, vel iuspenditur execurio Sacer dotii iam adepti. In d. cap. 1. legendum esse videtur, ex cap. t. de Clericis pugnant. in dueti si , ad eumdem Archiepiscopum Salernitatium , de Pres tera Campania quἐd, Ilum, ponte obtulitisi oblatum fuscepit ; favorabilior enim videtur is qui oblatum suscepit; & voluit Pontifex proponere difficiliorem calam. Et quamvis utroque easu regularitor sit deponendus, tamen peracta poenitentia, dispensati ne pristino gradui restituendus est : quia ex legibus barbaris Longobardorum σBurgiandionum , imo ex Capitularibus Caroli magui , in summa probationum inopia res omnis singulari certamini , quod illi duellum vocant , committeba, tur, cap. I. & a. de purgatione vulgari. Has quidem leges Ecclesia numquam admist, cam Monomachiam 22. f. I. can. Ir. Concilii Valentini sub Lothario
139쪽
Imperatore . Aginatam Lugdunense Episcvus in libello contra Iegem Gona
haldam . Ivo Camotensis epist. 29α Clericis tamen ex abusu legis quae nune obtinebat, lapsis veniam datiant. Aliud dicendum est, si Clericus sibi amput verit digiti partem sine alterius iniuria, eo. Concit. Triburiensis, sub A nul plio, & in episeola i92. Innocentii III. lib. 2. Regiseri, ME. Ioa. Idem dicimus de eo, qui sine ulla iussa causa partem qua vir erat , sibi amputavit , ut in cap. q. hoc tit. idque ex vetustissimo Iure Ecclesiae , ean. post.22. & χῖ. & in ean. I. Cone. Nicaeni , nam eunuchus iniuria factus licito oris dinatur, ean. ai. Amst. & eleganter in Fabellis Phaedri Tiberii Immat. liberti. Eunuchus improbo cuidam damnum amissi corporis insectanti reo dete
Sed quid fortunae , sialte, delictum arguis ρυ demtim es homini turpe, quod meruit patἰ. Idem est si puer in eunabulis sutus fuerit : quid enim peccare potuit puer, qui rapitur castrandus ab ipso ubere , ut Claudianus loquitur lib. i. in Euir sitim . Sane vetus edictum Domitiani , quo virorum eastratio prohibita suit , suis eptum fuit , quasi non pertineret ad infinies et & πω fuit nova lege , de qua Martialis lib. 9. Disr. 9. ad Domitianum.& viro ignoscendum est , qui sibi metu imminentis leprae, de consilio mediet vitilia Deit abstindi , ut loquitur eam 3. hoc rit. Aetius enim lib. 3. cap. Ias . scribit castratos hoe morbo non laborare . Recte de eoissilio mediet , hoe enim nominatim desideratur ut a medicis lectuq sit, ut Ivo Camotensi; d cet epist. 23 i. imo huius eastrationis venia olim impetranda erat ab Episcopo, vel EG ia , ut Theodorus Balsimo Meet ad d. eam r. Guia . Nicaeui . Et Jure a quo Romanorum , enim meminit Iustinus Μartyr in votista 2. pro Christia,s , ne nitu olim ,κ pemissum fuit sine auctoritate Magistratuς : nec
hanc Neniam impetrare potuit a Praefecto Augustali juvenis qui lam Christiarius, de quo Iumn d. loco. Sed , quod pace doctissimi viri dictum sit , non raettat adolescens ille veniam . illi , cuius , ut dixi , laudatur auctor Domitianus a Suetovio , Martiali, Statio, & Philostrato 6b. 6. de υita Apollonii ;sed recentis edicti Adriani imperat. quod extat in L. a. f. uti. r Ad legem Comet. de sicae, ex qua e stat id capitale fuisse medico , itemque ei qui se excidendum dedisset . Quae omnia valde Iustinum illustrant , nam ait medicos Alexandrinos id denegaste juveni; quia interdictum esse dicebant sine iussu pr Mis. Ex edicto igitur Adriani nemo potuit se castrandum pr here, nisi causa --,bata apud Magistratum, quod insigni et ille sustini liκus docet: sic olim nemini permissum suit mortem sibi conciscere sne venia Magistratus , ut ex S
patro Rhetore, & ex Xiphilino in Adriano , observare licet.
140쪽
NO L u r T irascens Ecclesia em , qui I undas nuptiaet con tram an ,
tamquam intemperantiae cuiusdam labe notatos , Clem ad ere . quia oc secundas nuptias permisit potius, quam pri havit , ut ex umterum Patrum , tam Graecorum , quam Latinorum seriptis , re ex Constitutionibus Christianorum Principum de coercendis secundis nuptiis observare licet. Tertullianus in exhortatione ad castita . . Inde is tu apud nos pleuius, atque instructius praescr/bitur eunius matrimonii oportere, qui alleguntur in Ordinem facerdotalem . . Ratio autem huiuet constituti is duplex esse videtur. Prima ex precepto Ap stoli, de quo Tertullianus d. loco: Oportet Sacerdotem esse unilas uraris visum. eam Deinde a 6. uis. casi. 2. H e rit. Secunda que latius patet, & quae merito dici potest ratio miscepti apostolici, haec est elegantiis ma, & diligentris enam randa; quia si admittimus maritatos, quibus coelibes antillant , sine ulla dubiatatione illi tantum sunt admittendi , qui unico matrimonio contenti fuerum . . atrimonium enim hoc potissimum commandat, quod, ut idem Apostolua ait, cum Dominus dixit , Erunt duσ tu earee tina, signat nobis admirandum illudeon tu ium , quod inter Chri sum & Ecclesiam per Incamationis mysterium comtrahitur ; quod & ideo mysterium . sve sacramentum dicitur ab Apostolo et Ze ut hoc lacramentum constitat, necesse est, ut haec coniunctio & concretio du, Tum in unitate semel maneat , ut Tertullianus loquitur eod. lib. k is igitin Qui secundas nuptias contraxit , & earnem suam divisit in plures , caret hoc lacramento , & ministerio sacerdotali indignus est ; quia ex maritatis tantum' dignus est, qui retinet hane praeclaram eoniugii dotem. His ita constitutis , ut intelligamus progressum huius iuria , t nictari coepitumam noceat Ordinando uxor, quam ante baptismum habuit: & placuit auum ribus Canonum , qui vulgo dicam tur postolorum , non nocere nuptias ante baptismum contractas, ut colligere licet ex can. 37. & ex Graecorum laterpretum scholiis . Utebantur autem hac ratione, quia baptismi lavacrum omnem mac iam abstergit; non est enim reputandus digamus, cui prorsus innovato per haptismum omnia vetera sunt dimissa , inquit can. Oportet 18. g. I. A quemadmodum servus manumissiis ex antegesto non tenetur sic teneri non debet M. mo, qui ex impia seruitute vera libertate donatus est , ex eis quae in hae s vitute gessit. Quam rationem Patres Latini conremmuit; quia peccata & crumina detri sacra tinctio: at matrimonium non est crimen vel peceatum, quod ver baptismum sublatum intelligi posssit r in baptismate enim erimina abiam tur, non foederatio conjugii dissolvitur, inquit eam otiatius, 28. quo. 3. Tom.I. Con