장음표시 사용
101쪽
In Deo dantur iise omnium indorum intelligibilium. Etenim Deus cognoscit omnia elementa Omnes animas tam humanas, quam brutorum quoad essentiam, attributa ct omnem modificationem possibilem 3 99. . nimvero si elemetita omnia juxta principium rationis lassicientis combinentur, omnes mundi possibiles resultant, raporro corporibus in eodem mundo existentibus iungantur anilia: vi ejusdem principii, in unoquoque prodeunt hominec bruta, quotquot in eodem naturaliter existere possunt IOo.). Quamobrem cum aggregatum abstantiarum implicium certo ordine coexistentium & Certa Iege mutuas ad se invicem relationes mutantium sit mundus intelligibilis 2o3 pari. I. Theoc nat. 3 in Deo dim-tur ideae onuitum mundoruin intelligibilium.
Idea mundi tam adspectabilis, quam ceterorum possibiles sunt, etsi ad acium non perducti, vel intelligibilem, vel sensibilem repraesentat. Mundum sensibilem appellamus, quatenus spectatur sub ea sorma, qua in sensus incurrit 9 2oa part L Neol. naid consequenter quat
tuis sensu repraesentatur intelligibilem vero dicimus, ouatenus spestatur sub ea serim. iis Vi intellectus sentatur esto sensi re fultantur eonssi substantiarum simplicium, quae reriun materialium elementa sunt β. 8a Cosmot , mutationes intrinsee 98 PNI.'M. ;ast intellectu distincte g. a 3 Ocb. empiria. Ideae
eonfusae , quae sensui conveniunt, a vi limitara repraesentam
di mundum pendent β. M. Pisu. rat. . Quodsi ergo omnis eonfusio tollitur, ut idea evadat distincta prorsus; idea, quae prodit, mundi senstitia ea est, quae vi illimitatae mundum repraesentandi Deo propriae s. r.)eomenit. Unde paret confusam mundi repraesentationem, seu idem vidi sin sibilis, etsi realitas m dam se quoad actum repraesentatio nis in anima f. s. , non tamen esse realitatem in gradu ali. silui sumo, mori ius naturae mi opustrare, cui Disitire by orale
102쪽
ne quae inserit alium ivi ea eo nilauinliter possunt,quani in gradu absit me suminois Dd. Prodit adeo De demon stratione nostro a priori ea mundorum possibilium idea,
qualis vi naturae ae essentiae divinae inDeo locum habere potest. Atque haee quoad Deum sufficit demonstrasse,neque opus est, ut porro demonstretur, quomodo ideae eorpusculorum pri- mirivorum I. as Osinol. , ae inde porro miscibilium &mixtorum β. et 3 cones in tandemque eorporum organie
rumin in gani man semiuris 27 O-οἱ : etenim hae ideae, quatinus distinctae sunt ab omni conmone ae o, savitate prorsua liberae, adeoque nullum prorsus desectum involvont, jam continentur in dea mundi intelligibilis enatae combinatione elementorum vi principii rationis sufficientis ioci. Ex facultatibus autem animae, aut si mavis ejus essentiao natura explicari debet, quomodo sensibilis mundi idea in animabus nostris seu subrintiis simplicibus finitis nascatur, quemadmodum generaliter ostendi is in 'in logi rationali sq. 98 wa w3 ψ6. Ioa io9. IO. . MMetidirex idem ostendere, minia ea, quae sensu percipirmn eorpora, idem est a philosophiam naturalimal inis roducere rationes, ac prorsa a prior phaenomen demonstrare quod num unquam sperare liceat, nostrum non est definire qui posteris non praescribimus audaeia proterva lumites, quos transtendere nequeant. Iussicit jam constare, quo sit eontendendum, ut tandem ad scopum, quo tendi tur, perveniam , ct agnosti, hane idearum animibus h
manis propria in originem ivm M smitandam in The logia naturali ceterum hine denuo patet usus Phinoiniae rationalis, ac theoriae quoque cosmologicae de elementis in Theologia naturali, ne in derivandi ideis rerum ex Deo
inanem operam sumamus iter monemus ex his etiam intelligi, cur in meras fictiones inciderint Physiei, qui phae' nomena narurae ex assiimris raonnullis praeeipiis seu hypinthesi quadam generali dedueere aus sunt, eum o agere idem hi ae monstrare, quomodo ideae divinae multiplici mala
fusione degenarem in hamanas, rite persim mundi M
103쪽
praesentatio abeat in impineium, hoe est, sibilis degeneret in sensibilem.
,ac. M.' quam distine issime Somnia, quae ipsi insunt, nihil .
890. Quamobrem eum ipsi inunt realitates onmes in gradu absistute sumno, nec praeter eas, quae ipsi insiliat, dentur aliae, quae non insiuit 3 93. omnin realitates abs . liue siminas, quaerimipies ossibiles sunt, cognosset Minnseipsim oranostri Enimvero possibilia primitiva secund sive a primis orta nastuntur realitatum, irae Deo insimi, diversa limitatione , si , Quamobrem cum Deus e dem at quatenus cosmi it realitates inimitatas,
quae ipsi insint, diversimode limitari posse νολ) po sibilia primitiva secunda cognostat per se ipsim , seu qua
tenus Lipssim cognoscit. . Enimvero si omnia possibiliasscunda seu a primis orta iuxta principium contradictionis combinentur essentiae entium limitatorum resultant , M.). Quamobrem Deus, qui eas cognostat 3. 98. ,-- tenus eas cognosseit, quatenus sibi coiissus est per Gnes, qua ipsi insint, diversimode limitatas divo simode combinari posse, immo quatenus eas actu combinatiuumniam itaque possibilia ista primisiva secunda per se tum cognoscit, per de sin a d actum quoque combinati . nis cognoicere debet f 890, omnesentium limi torum essentius cognoscit, dum semetipsum cognosstit. Quodsi eadem possibilia primitiva secunda seu a primis orta secum tam principium contradictionis combinentur, vi principii rationis si facientis ideae omnium substantiarum sinapii-erum in singul*ri resultentet . 960. Quoniam itaque Dbus possibilia primitiva secunda per iecipium cognoscit per δε-
104쪽
monstrata S ad uti quoque istius combinationis cognoscere debet β. 89 ; omnes quoque substantias simplices in singulari per te ipsum cognoscit, seu quatenus e ipsium cognoscit. Denique cum subsantiarum simplicium con binatione iuxta principi a rationis iussicientis facta resutirent des otianiti in uiadorum possibilium, ac in unoquoque contentorum corporialia hominum etiam atque brio
toruin quibus in quolibet locus est i- , Deus autem subtantias sina plices omnes per seipsum cognoscat, ita non strata AE ad iis istius combinationis sibi sit inlinie comscius β. 890 onmes omnino mundos possibilesti in uno. quolibEt contenta corpora acinoinines ct bruta in quolibet locuti habentia cognoscit, quatenus ei una cognosciti
Quoniam ex anterioribus dei iam attonitus abunde patet, nullas dari ideas rerum a Deo diversarum, quae non eo ex limitatione realitatum Deo ineri itium modo nascantur; quem exposuimus evidens omnino est, Deum omnia a se
diversa cognoscere per seipsum , sta quaremis seipsimi
cognoscit. in modo, quo Deum omnia a se diversa intelligere
ostendimus, clarissime perspici ur, quod doret D. Thomo, Deum cognostere alia a se non in ipsis, sed in seipso videntem alia per essentiam suamis omnia in se eontinenter . Nimirum realitates divinae prorsus illimitatae sunt. as eum
Deus, qui infinis intestinus v eompreundi omnia, eo gruo iniuratur, runquam non eamin lani sibi ostium ein ius, omno quoque limitationes possibiles, S limitatorum Φomburario- onmes possibiles videt, seis S per se ipsum, atque hoc pauo continet onmia prino ipsum D
sbilia in sein ea simul indesinente non potest non intueri. Omnis igitur rerum omnium cognitio Deo est , etiamsi nihil extra ipsum existat. Atque ideo porro intelligitur, euerius nihil extra se intueri diearu D. Noma , quemad
105쪽
sve actu praesentia sint, sive non neque enim nos ea, quae videmus, vel imaginamur, in nobis continemus, quemadmodum illi miratum omne limitarum in se continet, mentis acie in eo diruert;endum, consequenter rerum deae non insunt nobis eodem modo, quo insulit Deo. Patet etiam Deum
non cognoscere impei sectum, quia ipse imperfectus est
sicuti nos imperfectum cognoscimus, quatenus nostrae imperfectionis nobis sumus eoia se ii, aut, si mavis, eandem tuemur , sed potius imperiathum omne cognoscere, quia summam suam persectionem penitus cognoscit. Atque adeo denuo observat D. Thomas, nos licet Deo simus similesseeundum intellectum, non timen similes esse quoad modum intelligendi. Multa hic dici poterant, sed quae brevitatis fratia omittimus, cum sola attentione dignoscantur.
g. O3. Ore a uicquidpraeter Deum, sibile est, id vine Deus ne- omnis hri cogno cit. Etenim quicquid praeter Deus possibile Deo diverse en inii sit ab ipi diversum, ideo cognoscit, quia seipium ' UV ii cognoscit f. oet. Eliimvero cognitio siti ipsius est ream lita quaedant Deo inexistens f. 89. 5Ο. Quamobrem Cum prorsius immutabilis sit f. 7. . cognitio sui ipsius abio nunquam abesse potest 3 29I. OmoLI, consequenter nec cognitio ejus. quod praeter ipsum possibile, adeoque hoc omae necessario cognosei. β 279. ut .
Sunt subinde nonnulli qui cum rerum philosophicarum non satis fuerunt gnari, Deum dedecere existimant, ut continuo res finita quasi speculetur, abjecte praesertim ubi sen
tiunt de rerum naturalium eognitione. Enimvero hi nee perpendunt, rerum omnium a Deo diversarum ci ignitio
nem ab ipso prorsus inseparabilem esse , quemadmodum
in praesente demonstravimus propostione; nec eonsiderant,
Deum res a se diversas per seipsum cognoscere, quatenus cilice seipsum cognoscit, prout in praecedente ostendimus. igitur Deum naea deducet conuiuio cognsscere semetipsum
106쪽
ipsum , nee eum dederet eomos Diequi praeter ipsum possibile , eum haec posterior cognitio in priore mam
tineatur , nec ab ea separari possit. Ceterum ex modo. quo ideae rerum omnium possibilium insunt Deo , intelliritur denuo eorum absoluta necessitis , quam recentiores
nonnulli salso suspectu habent, quasi sit fons satalis rerum necessitatis. Palm inmitus etiam, quam absonum sit inta re, quod Deus ponatur dependens in errando a re quae se ipso diversa , si essentiae rerum se earum ideae quoad
1m sint neeessaria Ide enim rerum insunt Deo tamquam in ipsa essentia eius eomentae, etsi diveis et essentia ejus, . ab eadem pandent, non vero Deus pendet ab iis iueognoscendo, adeoque nec in ereando dependens filii rura re a quae non sit Deus. Haec omnia & quaecunque praeterea huc spectant, ut clarissime perspicerentur, omnem
idearum oririnem in Deo su olixe exponere risum est , ne a locis , quod civibis expiaura potest , in e ranum naenti desiderari pateremur.
Loo4. Deus m a cognosci in testive. Deus enim semet diruits i sti quam distinctissime cognoscit I 89 'iamo, sinis. rem cum muttive cognoscatur, quod cognoscitur , qu tenus ideae ejus nobis conscii sumus cf. 286 b em I; Deus semetipsam. intuitim cognoscit inimvero qui
ad asta sun is, cognoi it per seipsum, quatenus imisum eo Et o. quidem necessario Do30,
cognitione ceterorum in cognitione si ipsius contenta, si admodum e origine idearum in Deo S a Deo satissipemue claret. Cognoscit igitur etiam ceterii omnia ad em inmitive
Per hane Dei intuitivam eognisonem intelligitur, quod Deus omnia, quae per ipsum possibilia sunt, intueatur in seipso, sed vi intellectus infinita ac illimirata , si animo re-eolas, quae de origine idearum in Deo S per Deum ae inde orta cognitione possibilium divina demonstrata fuere Paret
107쪽
tritio autem simul fieri non posse , ut reatura seu intestigens nitum eodem modo videat in Deo, quae eognoscit, qumn ad dum visuin est seminium modus enui via indi ea ita finita in ente infinito non quatiat nisi in Deum, utpote intellemini sipponens infinitumis illimitanim uo: μα--α-minini. Nos potius illimitatum eognoscimus ex limitato, Deum nempe, qui prorsus illimitatus estis. 6.Iecereaturis, veluti animabus nostris Io , non quatenulillimitatum continetur in limitato , ut omne limiratum in illo videre daretur actu meruis reflex, sed quatenus limita tum habet limites, quos eum variari posse intelligim non
necessario esse erenosomusis in ora. ,--qpum colligimus, quod abesse possint. 3. I S. Deus ommiasingularia in stipse videt, quae in qualiber rerum steris se mundo quolibet Iem habere possimi. Denim ideae substantiarum simplicium, quae dantur in Deo, consequenter ceterorum omnium ab ipsb diversiorum, quae inde resultant β. oo IOI. sunt ideae rerum singularium Cf. 96. , ac Deus ideo animas humanas atque brutorum4 elementa singula quoad essentiam , attributa ct modificationes omnes possibiles quam distini lissime &simul in singulari cognoscit β. 99. . Quoniam itaque
omnes mundi possibiles resultant, si elementa omnia juxta principi uiri rationis fassicieatis combinentur, ac Omnes prodeuia homines , bruta omnia , quotquot in eodem mundo naturaliter existere possunt, corporibus in una
qualibet serie sive mundo, ejusdem principii iungamur anima ipsis convenientes s. oor , ac ideo in Deo damtur ideae o sum mundorum intelligibilium in roi. Ἀquin Deus omnia singularia in seips,videat, quae in qu libet rerum serie, seu muncta quolibet locum nabere possint, dubitandum non est Pot
108쪽
Poteramus hie etiam/ut principi', quod in system te, indepeii lenter tamen ab codem ex principiis co inologicis sit ontologicis demonstravimus, quod mundus
uomque possibilis sit congeries emium singula hi mi, etsi pari. I. I. rat. . Quoniam vium in Deo datur simultaneis prorsus distincta omnliun mundorminiosi, bilium repraesinit, m somnia singularia, ciuili cimque uideli fuerint, in Deo muro prorsus diiuncte repraesentantur. Quanimiam cum Deus smilis quam distine minae e noscat omnia, quae ipsi insimi , omni conamino singulariain iust tmiuido, Mi eo lentis simul & quam distinetissime emisses Enimvero omnia a se di vost cognoscit per seipsum, seu quatenuis ψsian cognoscitis. m. . Quamobrem omnia suae ria, quae in in 'do quocunque possibili locum haberepos. sint, cognostit, quatenus seipsum cognoscit, conseque ierin se is, Crenostis autem oninia innitum LI . . Ergo iuuia omnia, quae inmundo quocunque ρομ- locum habere possunt, videt in stipis.
Hine porro sequitur per modum eorollarii quod Deo tribdenda ficeretvtio omius historica, quemadmodum in
--endimus s. an iret. 1 Παι. r. . ceterin haec isse suis iunium non denu Ma cognitio immensitarem entibtionis do. t, si adnumerum vel eorum animum quae in linei undo adspectabili observamis.
turnini: Nos universilia cognostare, nemo non minuersa nos
109쪽
nec in dubium revocare licet, hanc cognitionem in realitatum numero esses f. . . Atat realitates , quae insunt anilia nostrae, Deo tribuendae in gradu absolute summo. 7o. Universalium igitur cognitio Deo tribuenda in gradu ablesute summo. Quamobrem cum major gradus cognitionis universalium concipi nequeat, quam si omnia quam distincti fame cognoscantur , ita ut discernibilia Gnitus actu dii inguantur 3 38. Poch e rix, quemad- modum per se patetra Deus quoque universalia omnia
quam distinctissime S , quia in is nulla datur statinua siccessim f. 48o, sinaui cognoscit.
Demonstranius hie saltem Dec eo etere ognitionem universalium & qualia ea sit, ut pateat differentia inter divinam atque humanam sed modus , quo Deus universalia cognoscit, nondum ex demonstratis lifluet, ut constareio sit , quomodo in Deo detur eorum eognitio Philosophi eum sit rationem reddere eorum , quae sunt, ex ipsa rerum essentia atque natura nostrum quoque est, ut porro ostem 'damin, immodo siversalia eognostat Deus vi summae; qsae ei inest β. . , perfectionis. Demonstrari potestm dus cognitionis universalium non .bsimili modo, quo ejus inexistentiam & orm lem rationem in praesente viei
propositione. Eo igitur fine addimus sit uentem. Loo7. Modus pis Deita omnia univeryalia intuet. in omnitiu Dularia D/us univer bus vi prinem rari ses Henetis omni possibili modo intersti m in se combinatis. Cum entia universalia constituantur sinis. litudine parties individuorum, vel minus universaliunt, seu eo , quo mun individuum alteri individuo, vel ens unum minus universat alteri minus universali simile est , Ma muto , similitudine autem entium si ii iiiii
species an O- similitudine specierim,reiura disimilitiidine nerum ui oriun mim superi mi absol.
110쪽
vantur cf. 234. Onto sentia universalia non sunt nisi species S genera rerum Mos notiones generum ac speci
rum non habemus , nisi quatenus singularia percipimus eorum , Uae in nobis sunt, nobis conscii sumus s et 'dies rar. 4 S cognitio universalis ideo possibilis , quia
determinationes essentiales conamunes diversis entibus insunt 3.q44. Jch. rat. . Nascuntur adeo in nobis universalium notiones , dum animum advertimus ad deternainaistiones essentiales communes singularitimis eorum nobis
conici sumus , consequenter in singularibus simul repra, sentatis universalia intuemur s. 286. Jch. empir.). Intuitus universatium in singularibus simul repraetcntatis anime nostrae realitas est l. 3. Quoniam itaque realitates, quae instat animae nostrae, Deo tribuendae in gradu ablolute summo f. 7o. intuitus quoque universialium in singularibus simul repraesentatis Deo in gradu absilute summo tribuendus, consequenter Deus universalia in singularibus simul repraesentatis intuetur. Videt autem, aut, qtiodpe
inti 'tuetur omnia singularia in seipso , ita in qu istin remin serie, seu mundo quolibet possibili locum ii bere possunt tos. . quidem smi M , Quamobrem etiam in iis omnia universalia, quacunque possibuli sunt, intuetur. Veritates univerniles connectuntur visnulitudinis eskurialis, depende rei a seipsa &imtuae demidentiae rerum a se invicem qimal modificati
H P - . Dependet autem res a seipsi, qu tenus ratio ejus, quod ipsi inest, continetur in aliis, quae simul insiuit, st in alia dependet, quatenus sim, quod ipsi inest , ratio continetur in alia , quae cum ea fimul existit extitit , ML M, Quare veritates omnes unuviisluim, ea dis de ratibus universialibus omnibus in