Theologia Naturalis Methodo Scientifica Pertractata Qua Existentia Et Attributa Dei Ex Notione Entis Perfectissimi Et Natura Animae Demonstrantur, Et Atheismi, Deismi, Fatalismi, Naturalismi, Spinosismi Aliorumque De Deo Errorum Fundamenta Subvertunt

발행: 1741년

분량: 785페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

s haec omni possibili modo vi principii rationis sumcientis combinentiir Deus adeo ninis universalia intuetur in omnibus singularibus vi principii rationis sumientis omni possibili modo inter se combinatis.

Ex his elarissime constare puto , quomodo Deo omnium Cniversalium cognitio insit. Non tamen inconsultum linuna attenta mente recoli quae de modo, quo Deus univer. salis cognoscit, demonstravimus s. 27s part L Threi nat. . Ἀ- ω illustravimus non .eit. . Ceterum si integrum

systema eonderetur non praesupposito alio , hie loci inseri poteranio desint, mi viae de mundo, ruminsere parna. υ- - dei sistrantur, muri theoria ista,

oua cognitioni universalium in Deo surimen iuris assiiiD dit universalium in se spectatorum interiorem rationem revelat sine principiis sestematis ain saltem eidem proprii expediatur. Etsi autem in systemate amplissimam dederi.

mas theoriam , haec tamen propositio non inutilis enseri debet etiam sis. quibus ea satisfacit, cum dependentiam ve-

ritatum universissimi, mi m radicem postabilisatis ogni. ionis ambaersalitu Mati eterum Me etiam spectant, quae de eo; risne philosophie Deo in suinmo gradu eom--ente ibidem demonstravi s*,6s. 00.parris.,uit. sit iis quod eandem uineum historica eognitione ex propriis prineipiis hie facillime utra Deo Vindiari possis. quemadmodum habet proposito sequens.

112쪽

De Intellecta Dei. 87

nimis nitoriit , --avi pi oprie loquem, anima hiiuiam convisum' historicam, S philosopli, fana, ct mathenis iram multi cognitionem , utut valde uoad honi ines omnes, diversimode quoad singulos linim

isti su d vero tri ex ista cognitio in reatiarum, inero sit, tabitari minime potest Sed realitates, quae insint anime nostrae meo tribuendae in gradu sis hue svivito 3 7 1 C emisitur competit,'putio hi . hinca, philosophica ct mathematica in gradu alablute

iminio. Enimvero major gradusim licis istius cognitu sis condim nequit, quam si cognostens omnem, quae dari potest, anis 'son mehendat competit adeonis opitu

i Poteranaus idem etiam ostendere Me modo. Si,isses in mimis generis evolisit, lariathisitat, amna ruralem, ad Physicam seu scientiam naturitiam di ad Μ

thesin naturae inprimis cognitionem mathematicam spe ctantia, qualia sint optica S astronomica ac praeclinii. imid Principiorum philos hiae naturalis mathematicorum summi emtam opus; is abunde perspiciet esse hominia

evitatem cognoscendio ea, quae sunt atque fiunt,oirti nes eorum, quae sunt atque fiunt,4 rerum finitarum quantitatem, quae ipsis inhaeret. nimvero quae animabusi stris insium per modum sacultatum , a Deo conveniunt per modum actus , 78. atque in gradu absolute summo s. o. . Deo igitur tribuendus est aetiis cognitionis omnium eorum, quae sunt atque fiunt, vel esse saltem atque fieri possunt, ct rationis eorum omnium , quae sunt atque fiunt vel saltem esse atque fieri possunt, nec non quantitatis omnis ejus, quod finitum est , quoniam majornujus actus tanquam realitatis animae convenientis s. 5.

ς cipi nequi . Cogium eorum, quae sunt atq e fiunt,

113쪽

a, accidata, iustorica est 3 3 D si is cognitio viti uiis eorrum, piae sinu ves fiunt, philosilivm g. 6. Dist. πλειαν comitu quantitatis rerum mathematicat . Dis. m. Deo itaque convenis cognitio libitarie omnis, comito philosopiue omnis, coguillam

. Gratim omiu Videmur ex Geipsis remos demonstrare. quae ex pro- foribu, demon triri poterivit id quod bonae mestodo non onvenire videtur, cum demonstrationes ex principiis propioribus me pius lucis habeant, Mam aioribus condunt ita animvero non jam urgeo, quod pris ripis, quibus hic utimur sint systemati Theologiae natura. . iis propria , in quo ex notione entis perfectissimi ea , quae

Deo conveniunt, vel convenire nequeunt , demonstrantur,

quemadmodum nobis in praesenti propositum est supersunt

enim rationes histe praegnanuores. Doli rina de Deo ardua

a plurimini intuin, ut ex priricipiis quoque rationis immineam Whomines eritatis Demonfisin propioribus non muti a iuum nisi oriun quita,

nonMarionibus lammius in alteram resolvitui assuetum habeat auimum, consequenter paucissimis prosunt. Consul eum igitur est, facilioribus quoque demonstrativitibus darero eum sit ita quod ceteris magis arrideant, quae ex propio- eibus priseipiis deducantur. Praeterea principia, quibus hie utimur, heuristica sum, quae ad veritates de Deo eruenis das adlistere dctent omnes, qui erutas aliter demonstratas

opere possunt. Quamobrem eum nobis propositum sit ad veritatem propria miliatioue investiga -- manu dueere lectorema nemo jure op tendet, quod medix huic Leonvementia adhibeamus. Accedi quod demo Arationes analyticae plurimum lumenti afferant ad assensim eonfirmandum , qui per demonstratione syntheticas aextorquetur, praesertim si quis non omnia principia, in quae sanquam remouora aesolvuntur propiora, familiaria expe- Disitiae by o l

114쪽

ritur, ut singuli sigillatim ad animum revocatis adhaereat evidentiae sensua: id quod non brevi studio ae labore obti-

tinetor. Neque hoc silentio praetereundum, quod demonstrationes ex principiis heuricticia immediate contextae multum eondueant ad doctrinam omnem facile memoriae infitendum S in memoriam'revocandum , ubi non statim ejus meminisse,alamus.

De eo etit ammen summum in genere, iis etiam --- Minnensummum pervilia abstracta in concretis in Decie uri, που Henu nobis aeumen competit idque diversbs admittit

gradus 3. 33a mib emp.λ, ac in specie etiam acumeusiniden ut abstracta in concretis s. 336 b. empir. I, idque itidem pro diversis gradibus absti actorum divers adniittit gradus I. 333 PYMA empir. . Quamobrem cuminimen fit facultas in uno milui distinguendi

'χh e/n r.9 S acunam pervidendi abstracta in concretis facultas perspiciendi universalia, praesertim in stata g neruiti seu abstrae orum altiora , in singularibus , 336Psch. empirii quin tum acumen in gellere , tum acvnien pervidendi abstra sta in concretis in specie sit realitas Piaedam, dubitari nequit 3 3. . Enimvero realitates quae animae nostrae insunt, Deo tribuendae sunt in gradu absolute summo I. o. . Acumen igitur cum in genere , tum acumen pervidendi abstracta in concretis Deo utibuendum in gradu stilute summo.

Pater adeo Deum silum esse aeutissimum, absolute loquendo, nee ulli hominum eonvenire aeumen summum. Quo niam hane propositionem in s stemate non demonstravismus, ideo eandem alio adhue modo ex principiis propiori bus demonstrare lubet.

115쪽

esim acumine distinguimus, quae in uno aliquo ori dis di . versia insunt 3 33 P . empiri δε in specie acumine pervidendi abstracta in coneretis perspicimus universalia . . - 'adus milium sincipi nequit, quam si M. Fi-mmi Mistremuntur, Hlivo mi in iussima , ni poma

jor virum Mi videmii insita is concietis inicipii peripiciuntur Q amarem cum mimen siminum sis,

quo imbre dari repugilat acumenanique si inmani ing vere est, quo mimia, quae diverse in uno insuit, diste nuntur, o sinu ni aevo in uervidendi abstracta in eo

in is in unis minis univcta Loine singillarunis insivitiisne iam apharet qualis illita Momen, 'od Deo τι Mimr, o a pilae eoninat, mr milius boni cum absiliu loquend Muti ius dies pcnt, nisi homini triuirere velis, quae suis Dei. ostendinuis in Psyiningia ulmiali clis.

D iotia, animam sensu nequiitem armato eo Mevia d.

rivativa, nedum corpuscula primitiva elementa revum materialium distinguere . ita ut nihil , quod rebus ma eria. xulibus inest . prorsi distinete percipiatur I. I. PrieR

Ot.ὶ pereeptionibus insi, ita inesse M. Orib. rar. . . Eequis igitur non inde colligit, muli esse in uno obiecto,

mire a nobis d.stingui non possvn , immo eorum , coae dili linguimiis numerem eontemtibilis pararitatis esse est eum iis conferatur, quae non distinguimus ' mamobrem sisnse cum diem eosdemus obtemini, quanto inieratino 'eumen lis nix Disitire by orale

116쪽

hominis aeutissimi distet a gradu summo sacile et noscitur. . ' und Fero lim animum ei invertis ad omnia , quae sunt. . . immo si ut aerius ad omnia possibilia I haud aegre concedet. acumen humanum quantumcunque detur . infinito in ovillo a summo abesse. Imperfectionem adeo acum misi mani in genere peniti nemo in dubium revoeaverit . mattentione ut d dieit imvero non minus patet. Mam exiguum nobis sit acumen pervidendi abstracta in concretis. Species aenera infima facile percipimus in substam ciceompolitis sensibilibuet id quod testantur nomina a pellativa. Sed si ad genera supeliora ascenditur . nebula quasi obta vatur menti, ubi eius aciem in ea intendere ve. Lmus 3 Immo idem aeeidit haud raro in speciebus inse io, tibus a se invieem distinguendis . quem .idmodum experiun tur qui insecta di marina ad regnum animale pertinentia in suas species accurate distribuere sibi sumunt. Maxime strare sunt notiones oniologicae . quae cum enti omni . ' eonveniant, a nobis tamen in omni non percipiuntur nisi vite fuerint perspectae. Qitam disseulter autem perspiciantur abunde docent obseura terminorum explicationes ubi-iι a vis obviae de quibus definiendis prorsus desperaverat Car- - satis Leet acutus Multa hie dici poterant quae adiaeuminis hujus in speeie impersectionem comprob indam sacere Poterant quae tamen cum aegre capiantur, nisi quis in augendo acumine continuo profecerit cujus desectus ma-

sentitur quo magis ipsum augetur prolixioribus esse

Ammeniis ab ius suin m est, in in genere M a--καιεα- tum quoad pervidendum OUracta in eoinciretis issse H-- am. Etenim Deus omnia singillaria cognoscit, quae in quolibet mundo possibili cum habere possunt f. m. :eognoscit autem omnia prorsus distincteis M. . Distianiit igitur a se invidem omnia, quae diversia in un V

libet iussint ε. 33 Pt h. empiri)t id quod etia i adhue. M a clarius

117쪽

. clarius enumeratione eorum , quae singulis rebus in ii eunque iriundo possibili insunt, probari poterat Cf. s. seqq. . Quamobrem cum acumen summum sit , quo omnia , quae diversa in uno insimi, a se invicem distin xuuntur s. III. 4 Deo esse acuaten summum in genero

Ostenditur idem hoc modo. Deus omnes essentias entium limitatoruni sic omnes substantia simplices in singulari qtioad essentiana, attributa modificationes omnes possibiles quam distinistissime cognoscit , 98 tum etiam

corpora omnia sit homines inprimis ac bruti β. I O. II. . Enimvero praeter essentialia attributa ct modos enti nihil

inest 3 49. Ontol. nec datur quicquam substantiale in corporibus praeter substantia simplices 3. 77. Cosmo P, ita ut ideae rerum materialium consulae, quae nobis sunt, ex confusione eorum, quae insunt elementis seu substantiis sinplicibus , ex quibus corpora aggregantur g. 76 Co moc , nascantur PDis ras. . Deus igitur omnia dis inguit, quae diversa enti sive composito , sive simplici insunt ' Ejus adeo acumen summum estis sio. o. sod Porro Deus omnia universialia simul uam distinistis sine cognoscit 3 Io6. eaque in omnibus singularibus . . vi principii rationis sussicientis omni possibili modo inter , , si combinatis intuetur g Io7. Nihil adeo universia- dium inest singularibus , quod in iisdem non perspicia Deus , Quoniam itaque acumen pervidendi abstracta in

concretis ab olute summum est, si omnia universalia insin gularibus perspiciuntur cf. ito. Deo esse acumen pervidendi abstracta in concretis absblute summum extra Omnem

dubitationis aleam positum est. v

118쪽

tque ita prorsus a priori ex ipsa summi amminis, cone demonstravimus, Deo esse acumen absolute summum. eumque principit demonstrindi redeant ad intuitivam eam. que simultaneam distinctissimam omnium singularium universilium eognitionem in systemate firmiter stabilitam 9 24. . II. OI 2 o I 6 16o 273 pari. I. Theo nat. ιδ propositio praesens cum sua demonstiatione systemati Leite inseri poterae Cererum non inutile est summum Dei ae me e gnosiici proderit enim nosse in Philosophia morali, ubi, at lites intellectuales explicabunturi, in quarum nurna-το acumen etiam esse demonstrabitur.

rem cum acumen Deo inlit f. O9. , quod vero anima Dcwinest per modum facultatis, tu Deo tribui nequeat nid per

naolum actus cf. 78 i acunaen divinum asstus est, non

dist nguat omnia quae diversi in uno insunt, in omnibus singularibus videat omnia universalia , quae iisdem insunt; verum impossibile est, ut non actu utrumque faciat. Pluri.

t. tu mum adeo resest num acumen Deo tribuatur per modum

facultatis , an vero per modum actus. anssuit etiam haee propositio in praxm , quemadmodum suo loco abunde elueescet. Absit itaque ut quis eandem inter steriles nugas reserar, propterea quod terminis generalibus effertur.

Deo congerit inred Eus in grais absilare meto. Et Imrellectus enim animai stra intelice u radita st,ini emadmodum Deo vimis satis cpnstat ex iis, qua integro capite secundo Scel. 3part. I. βι- Piych. ea pir dic a iunt, si intellectus humanu in vi re- oste

119쪽

praesentativa universi, quae animae competit, consequenter

in essentiain natura ejusdeni f. 66. M. Psychol rat. .r tionem stissicientem agnoscit s. 387. ω s. rat. , atque adeo posita essentia 2 natura anima ponitur s. i8. Onto eumque intellectus sit facultas res distinete reprae sientandi β 273 POct empir. x, eam esse realitatem nemo inficia-.bituri f. 3. Atqui realitates, quae animae insunt, Deo eribuendae in gradu absolute summo s. o. . Deo igitur intellectus competit in gradu absolute ummo. Idem etiam sic ostenditur. In Deo datur distinct, omnium mundorum possibilium repraesentatio β. 8a. . Quamobrem cum facultas res distincte repraesentandi sit intellectus β 273. bes empir. 9 , quae vero animae in

sunt per modum facultatum, a Deo conveniunt per modum actus f. 78. , Deuco:nnino intellectu praeditus est Est vero repraeielitatio mundorum possibilium realitas 3.3. . Quoniam itaque realitates onines Deo in sint in gradu abis

solute summo β. I. a Deo utique intellectus in gradu

abitute summo competit.

Ollanditur porro hoc modo. Quoniam intellectus est Deultas res distincte repraesentandi s. 273. Pota emp. ι in realitatum numero ex s. 3. . Enimvero Deo infiint omnes realitates in gradu abiblute summo f. 93. . E μgo etiam inest intellectus in gradu ab lute summo.

Negari hiud quaquam pore , maiore curitate Deo rebbui intellectum vi pei sectionis summae , quae de eo in des, nitione nominali sumitur 3. 4. , quam in systemate demo

stratur g Ial. Iaa. pari. I. Theol nat. . uncia iret, in nem operam non .. mi, si ex diversis definitionibus nomina.

libus existentia Mattributa Dei demon Menm , nee super fluum emiseri debet , quod sestemati Theologiae naturalis Dpmdua vi praesentem tramus uti Diuitias by orab

120쪽

Insemctus divisus actus est, non fambas Qtioniam siu modoDomitii intellectus, qui Deo sitsumus est l. 33. familiastes distine e reprie entandi in homine g. 73. Oct. -- μέ ς. quod vero honaini inest per modum laeuitatis , ideo tribili nequit, nisi per modum actus cf. 78. in .lictus diviniis adlus est, non facultas. ., Demonstratio in systemate dat. F. 63. pari. I. Παι nat.

etiam hic locum habet.

IIS. Intellectus divinus est omnium posbilis Fugularium Di Dctus es uestrestium distincta ac si itanea repraesentatio. Ἐt- -- enim intellectus est facultas res distiniste sibi reprie sentana At .

omnia possibilia distinete repraestentat I 278. lych. mpis. Damobrem eum intellectus divinus sit absolute summus Ii3. - actus, non facultas f. I . , ac Deus omnia singularia l. ro3. atque universaba illin- ctissime cognoscatis. Io6. yS quidem smulis. 99 Io6.); intelleis us divinus utique est distincta omnium possibilium

tam singularium, quam univerialium atque simultanea repraesentatio. P terat idem ex definitione intellectus humani vi priuei- pii generalis heuristici I. o. demonstrari.

f. II 6. Intellectus Dei est omnium perfectissimus. itenim in si ma intellei his Dei est distin flam simultanea omnium possibi t. l. ectus lium tam singularium , quam universalium reptaesentatio ζ ip f.,3. intelle stus perseelisilinus est , qui omnia , possi-

SEARCH

MENU NAVIGATION