Theologia Naturalis Methodo Scientifica Pertractata Qua Existentia Et Attributa Dei Ex Notione Entis Perfectissimi Et Natura Animae Demonstrantur, Et Atheismi, Deismi, Fatalismi, Naturalismi, Spinosismi Aliorumque De Deo Errorum Fundamenta Subvertunt

발행: 1741년

분량: 785페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

ostenditur etiani hoc modo Deo competit cognitio omnis philosophica 3. O8., Sed cognitio philolb-phica st cognitio rationis Oi viai, quae tint, vel iunt 3 6. Dis praeliin.), quani si sufficienterii constat 3.7O Outo Deus agitui penitus cognoscit rationeat ultricientela Onanium. In dei divinis possibilia repraesentantur modo, quo actu existunt, si tu idem ad se una perducantur. Et itaque per rationem usiicientem melligitur, cur quid actu sit, cum possibile concipiatur per principium conrr.idictionis hoc tame a minime obstat, quo minus rati s sileiens eorum, quae actu sunt, in statu rerum de ili jam pei spieiatur, cumque ea in Psis rerum idcis conti edtur a Deo in tuitive cognoscatur. Qui id accuratiori mentia trutina expenda , quae superius I. 87 sqq. de origine idearum divinarum ex ipso Deo dicta sunt; non amplius L tebit, cur 'mnium ratio seliaciens Deo penitus perspecta esse de beat. Ceterum haec propositio maximae utilitatis est: etenim per eam intelligimus, qualis si Deo cognitio, Ceum cognitio philosophica ea sit, qua per rationem susscientem intelligimus, quae sum Vel fiunt s. . Diis praelon.), cogniti Q 'Π prppiu accedere intelligimus , si philosophicae studemus, qua per riuiones intrinsecas subiectis sua vindicantur praedicata, quantum scilicet permittit intellectus infiniti a finiti differentia. Non igitur abiecte sentiens de cognitione philosophica verioris nominis, Qualem in operibus nostris Serimus, suo praejudicio m se atque ali iniurius erit. Deinde praesens propositio in praxin plurimum influit id quod tu tempore suoque loco elucescet.

icit cy. 4O. Quare cum intuitive cognoscat omnia 3.

Corale

152쪽

1o rationem quoque sussicientem omnium intuitive K in

cognoscit uoniam itaque iuuiti cognitio ipso idea . Lia rum ratuitu absolvitur I. 286. empiri) Deties alio r

nem uiticientem omitium incideis reruna intuetur. Poterat idem ostendi ex ipsa notione rationis segetentiqquam in deis rerum contineri abunde pue ex ii duae

dato cognoscit Quoniam omnia requisita ad Veritatem si

qui rationem stiliacientena nanium cognoscit , in omni Deus coguo etiam casu requisita ad veritatein innia cognoshere debet δε inamobrem cum Deus rationem sussicientem omnium c glio cat I omniaritioque requisita ad veritatem in quocunque casu dato cognoscere debet.

. Iψ Π principiis systematis demonstrati

no modo Deus cognoscit omnia, quaecunque cognosdibilia sum I i54 pari. I. Theol. t.). Inter cognitu postibilia referri ctiam debere requisita ad veritaten omnia in dubium revocari nequit. Ergo Deus otiania ad veritatena requisita cognoscit.

Quoniam eognitionem rationis sume entis omnium Deo vindicavimus inclepende iter a remotione probabili- sente demonstrari potest. Detim nihil probi biliter eo micere. Etenim omnes reqvisita ad meritatem oenose t tim 'nii 4ntum Is in . nuami brem cum haei probabili praedicatum subjecto tribuatur ob quad requisita ad veritatem Log. in Devi non cadet e Diuitia ' Cooste

153쪽

cognitionem ullius probabilem, seu eum nihil probabiliter tantum eognoscere Iiquet. Atque adeo patet quomodo propositio , qua omnis probabilitas a eognitione divina removetur systemati inferri posse. Consulto hoe monemus. ut, si eui volupe fuerat, etiam propositiones eraeras, quae in

Φllem ire non extam, eidem inse re exemplo praesente do eiemur, quoinodo id seri possit neque enim aifficile est exorincipiis Venotis demonstrin, quae hic aliunde demonstrantur modo qui id tenta principia systematis funiliaria experitur ae methodi demonstramli fieri maius. ID. tatis Deus veritatem omnem certo regnosis Hersim omnia enim cogn, requisita ad veritatem cognoscit in casia quocunque dato

ris Quoniam itaque is veritatem certo cognoscit, v - - omnia requisita ad veritatem eo scit , 57 iqi

Deus veritatem omnem certo cognosciti ostendimus jam in superioribus omnia Dei judicia ipsi esse eemo 33 praec adeo propositio videtur nonnisi repetitio seperioris. Videtur utique iis quibus distincta veritatis notio non est non tamen eum superiore e idem est. Aliud enim est nosse eerio, quod propositio aliqua sit vera; aliud vero ipsim propositioni alicujus veritatem certo co-αε,-- QVORiam Dei Veritatem omnem certo cognoseit

bili a pra. β. -3. , Veritas autem in determinabilitate praedicati per Heri pis notionem iubjeeli consistit n. 3ix Log.9 Deus in omni enfunditionem dabili determis itatem praeduari pernorisne ineati eru sectim cognoscit.

Bo 'O' Poterat hoe quo e demonstrari ex eo , quod Deu omnium rationem sumetentem eognoscat o. praedi- earum eiam in propositione vera per notionem subjecti de

154쪽

De Intellectu Dei. 29

Crismum vitatis, quod in Logisa exhibuimus, idem Crit mistis est cuni stana, seu Deo non es interium veritatis aliud, vernalis quam quod in digica dedi s. intentia Deus ita onini a divorum. iii dabili deternimabilitatena praedicati per notionem suta jecti certo cognoscit f. in .), consiquenter certo novit praedicatum tribuendu ira si subjc 'o , propterea quolei deni conveniunt, quae in notione libjecti Onthientur

rium veritatis est propositioni intrinlecum, unde agnosciatur, eam esse veram β. 523. . v I criterium veritatis. quod Deo est, in deterin in .ibilitate praedicati per notionem subjecti conlistit. Enitiavero non aliud in I Ugica dedi-nuis criterium veritatis, quam deterniinabilitat cm praedicati per notionem subjecti f. 324 LM.) Criterium adeo veritatis, quod in Logica exhibuimus, idem est uincriterio veritatis divino, seu cum criterio veritatis quod

Deo est

Ui propositionis praesentis eonvincimur non modo quod eriterium verit i s suis ciens dederimu , eum sussiciat Deo veritatem omnem erro cognoscenti M. 430, atque maxi- memnuinum eum Deus cui perseel stara competit cognitio f. ii j eodem uratur verum etiam quod cerrius ae melius non detur alius ut adeo inanem per m sumere debeat, qui ad melius inveniendum animum appellit. Ecce igitur tibi utilit item praesentis proposconis Sed ecce etiam tibi Decessatarem atque praest in iam nostio more philos pharidit telii hine phil , phia nostra agit oscit legem ut pra die clum per notio tem subjecti determinetur, Sq iod peream dererminetur in As ratiociniis vineatur : quod nisi fiat, critet in veritaris divis i loeus non est. Nostro igitur

more philosophari id tra est a divino more philosophari. seu Deum in phri sophando imitari. Diqitiro b Corale

155쪽

ognitis, Iugnantiae radicati

Deo niver saliterae criterium

Deus in dato sistunoema certo cognosti re gη-tiam praedicat diem. Deus in nidi alii cabili certo cognoscit, praedicatum determimiri per notionem subiectio in ), coit umersit jecto idi trilaiendum esse praedicarunt, quia eidem conveniunt in notione si jecti contenta s. 13. motis . o Gog., Quoniam igitur impossibia est, ut sibi esto conveniat praedicatum, quod per notionem ejus non determinatur iis inreto; eidem quoque perspecta esse medicata dent, quae sata , bo minuerim nequeunt, mulsequenter quae eidem mpugnant sive abiblute, sive si data conditione, nemi vi notionis sibi em s. a tigri . Patet itaque Desini in omni casu dabili crat, gnostere praedicati cum subjecto

repugnantiam. Nimirum mereatum annuo subrest smpliciter, pugnat, quod γειναμ ab eo, quod per siemiam rei de inhiatun Repugnat autem secundum quid, Me sine ario te data, quod diuo suun est ab eo, quod per eo btionem subiem determimitur. Haec distinctio probe nota Ida est, ne eirca demonstrationem propositionis praesentia ori tur dubium, quasi praedis tum aliquod non statim ideo repugnet, quia non actu convenit. Etsi enim non repugnet MNyseuer,repugnat tamen in eo, qui supponitur, statu.

Criurium fastinis Deo idem est, quod in Logica μ-hibuimis. Deus in omni casti certo cognoscit repugnam tiam praedicati eum subjee . F. o. . Quamobrem cum judicium affirmativum falsum sit, si praedicatum notioni subjecti replignet s. 534. Log. eo ipse agnoscit, quaenam iudicia falsa sint, ita ut nullum cognitioni ejus su

ducatur. Quoniam itaque criterium falsitatis est propo-stioni

156쪽

sitioni intrinsecum, tinde agnoscitti eam esse falsiani β. JU. lag. criteriunt falsitatis, quod Deo est, consistitia eo, quod praedicatum notioni tibjecti repugnet Euin vero criteriunt fallitatis, quod in Logica exhibuimus, onsistit itidem in eo, quod praedicamni notioni subjecti repugnet n. 526. Log. . Criterium adeo fallitatis, quod Deo est, idem prorius in Logica exhibuimus.

Quae paulo ante nat. 3. 4s , deseriterio veritatis diu,

no annotavimus, eadem de criterio etiam salsitatis annotan da sunt, ibidem relegenda, ne eorum repetitione sit opus.

g. 48. Criterium veritatis propositionis negativae druinum iri Criteris ei, quod in Logica exhibuimus Quoniam propositio crumis pro 'rniativa falla constituit negativam veram I. III. Logd, qui affirmativam fallam si agnoscit, negativam quoque erati esse eo ipso intelligit. Enimvero propositio ait mativa falsa est, si praedicatum notioni subjecti repugnat ἔ, Ii . g. i negativam adeo veram esse ex eo intelligi 'tur, quod praedicati cum subjeelo reptignantia cognolcitur. Quia Deus in omni casu certo cognoscit repugnantiam praedicati eum libjecto g. 46. eo ipsi quoquo

agnoscit veritatem propositionis omnis inegativae Veritatis criterium est propositioni intrinsecum, unde cognoscitur cam esse veram β. 523. U. Criterium itaque veritatis propositionis negativae, aut, si mavis, judicii imgativi, quod Deo est, consistit in co, quod praedicatum notioni subjecti repugnet. Enimvero criterium veritatis propositionis negativae, seu judicii negativi β. I. g. , quod in Logica exhibuimus, itidem in eo consistit, quod praedicatum notioni subjecti repugnet 3 327. Log.). Cri-terium adeo veritatis propositionis negativae seu negativi judicii Deo idem est, quod in Logica exhibuimus.

157쪽

petendaci e quoque sunt, me de eriteris positionum scilieit affirmativa tum supra Mi. f., sJv min. Nulla est exceptio e si hoc eriimium Deo suffulata verilarem . Mosaen im non ranam ideo sequi, libri da, ri,dhue e irerium aliud eodem phaei sitius Criterium enim hoe non aliud cogn: ti uni Dei intuitivae eonvenit Mori mideirum omni im adae luatarina ex Deo sim detin austr.

MUMI. Deus cognoscit omnia impψι ilia. Clim impossibile se, mn cognitio ex quo colligitur, quod vel in deni, vel propositioni alicui De vi di verat contradicit b. 8 I. Oiuota demonstratiosae autem apogogica seu indirecti, posito contrario ejus, quod probari debet, tanquali vero, colligatur quod propositioni verae, vel notioni subjecti contradicit 3 33o. U.); vide monstrationis apogogicae nos cognoscere ni possibilita tem assuitu evidens est. Hanc ipsam impossibillula cognit hei esse realitatena quandati patet β. 30. Earptuni realitates , quae insunt animae nostrae, Deo tribueta dari. it in gradu absolute summo j. o. , in cognitione autem impossibilium nrajor gradus concipi nequeat quam ea ad omnia extendatur Deum omia iiDpossibiliai sim ere debere liquet Idem etiam ostenditur hoc modo Deus in omni crus certo coirosicit repugnantiali praedicati Cum tib ctor 6 L damobrem cuni ini possibilis sit notis ii qua conjutagulatur, quae sibi nitituo repugnant IN. N. 3 in omni casu dabili certo cognoscit, quidnain sit imp ta bila, adeoque omnia impossibilia cognoscit.

Dei impossibilitate luando se imo eli, duplex ineidit quam

stio, nimirum . utrum deserminatione qllaedam essentia

ta eo ungitosiuit, nos ne, seu, quod Perinde est, num

158쪽

possibilia quaedam primitiva secitnda seu a primis orta om-bii mi sitiat, quartim combinati, ne essentiae entium limi talorum re L Lant I. 94. a num entia ine essentiam ha benti hoc convenit attribi. tum, ' e convenire possit mo id , , si conveni e porest, num sub dita conditione con vera re polli , arsitae en hanc essentiam, haecque attributa hibensis hisee m id a vestit im ad aliud illam essentiam, illique attributa habens, cillis modi vestitum dito quodam

modo rese iri possit Quamobrem impossibilitas semper agmiscitur per judicium a Lysuod quod ui Deo intuitivum

est io4. Scilicet in casu primo impossibilit tem οὐ gnoscens j ad cri, determinationes quasdi essentiale, sibi mutuo repug re, adeoque ad ens quodd- constit endum . eoi jungi minime posse in sec indo autem, enti hanc esset tiam hibenti repuguare hoc arcibutum, vel hunc repugnare modum sive simpliciteri, sive sub dita conditiones, datim quandam relirionem ad ens aliud datum tepugnare.. qui igitur in secun es mentis operatione Omnem repugnantii e gnoscit, omnem utique mi, Osibilitatem cognoscit Haec probe perpende iida sunt ne altera propolitionis praesentis demonsti itio insissiciens videatur, qu si par licui riter tantum n odo probetur, quod univeis liter pro bari debebat Hinc autem simul intelligitur impossibilitatis cognitionem in Deo deberi summo eiusdem acuminici rio. Ii eo isequenter ad unam, eius pei sectionempe tinei e ut omnia non minus impollibilia, qti m possibi .

lii eristrioseat is i. eterum praesens propositio in praxinetid mapprime anssciit, uiue in Philosophiam aliut

obreni cuni in iissiciens sit probatio, quae nititur princi- p is incerti, β. 599 N.); opimo omnis incertitudinio noxia est. Earini vero in cognitionen Dei incci titudo nul

Corale

159쪽

Probatur etiam hoc modo. Opinio propositio est iussissicienter probat I. 6Oa adeoque cognitioiitS defectum quendam iiivolvit. Quonia in itaque Deo tribui nequeunt, quae ullo niodo deicctuna aliqiae involvunt s. 37. nulla eidem tribui potet opinio, comequenter us cognitio ab omiti Opiniolae libera.

Nos intuitive Omnia cognoscere non possumus, quemadmodum Deas ρ. O . , hinc ratiocinando eo ligere tenemur, quod intuitii idearum subducitur. Ratiocinatio supponit principia, certasque leges observare tenemur in

. ratiocinando, ut semis si iesitum quentarinodum ex ce-mnistrationum notione conuo s. Hi seqq. 'P, Q i aliam incla omitum cognitio nobis nes iur, que dirioduni unusquis Reex seipso sinite experitur, ea principiis prob ciblibus saepe ratiocinamurin minus taereitari precaria cum proh bibhiis confundunt Atque ea de ausa opinionibus locus est in cognitione humana. Cessan penes Deum ratio- ne omnes, quae opinioni faciunt locum, consequenter mirum

tum est, quod ju eognitio ab onuit Ninione procul sit remoriis iis sint . isto Novit Deus, de Pomam emi cui pre interi ι-ium iri si mi nodo opinis esse debeat, μή, pisuperinis est, liminuto Minium entium iniecisa initar praeditorum viriones. in ' Quoniani enim opinio est propositio insumenterr lauarum P I J. probatio autem insissiciem; principiis imi dum certi nititi I. 599 DN, adnistritur ob princ nondum certa Enimvero veritatis propositiqius probane certus non est, qui praemissae vel unius syllo tisinos concatenatos ingredientis veritatem ignoriit f. 57α LM., Quamobremo opinio incerta est cognitio . niam itaque Deus novit, quamam emi cuicunque intes-Jectus limitati comito incerta in debeat , a sos

160쪽

De Ateilectu Dei.

omnium quoque entium mellectu lintrito praeditorum' opitiiolies nosse debet. Opinio imperfecta est cognitio, utpote desectu quodam

laborans, quatenus principiorum, quibus nitimur, verita tem certo non cognoscimus I. 99 6o2. LQγὶ, atque adeo in eo intellectus impersectionem arguit, qui rem cogniturus

in opinione acquiescere tenetur. Enimvero cerro c. o.

stere quod alteri non sit, nisi opinio nullam in cognoseente imperfectionem arguit, sed quod hoc videat intellectus potius persectioni tribuenduna. Quamobrem etsi de laetcognitione removenda sit omnis opinio, quod intellectus us summe perseetias est ob hunc ipsum tamen tribuenda ipsi est certa omnium, quae aliis sunt opinionum cogntrio. Nemo non intellectum ejus perseitiorem censet, qui novitsbi tantummodo i,pinionem esse, non vero certam rei cognitionem, quam alterius, qui opinionem eum certa rei cinmitione constandit. Sane quotidie videas omnem sese eertitud mem asseeutos sibi videri, quibus intellectu rudis adhue estis impolitus , etsi nee satis inressigant, quod tanquam verum amplectuntur, nec sufficienter probare norint; qui vero culturae intellectus phas operae impenderunt, ceteris sunt acutiores inextrica libus saepe dubiis involvi in iis quae illi firmissimis rationibus evicta eontendunt. Pe sectionis adeo intellectus est desectum eogrutionis alterius

cognoscere.

Novit etiam Deus, cur entis intellectu limitatio prae Deo perspelli gruit in dato casu intra opimanum limites coarctratu . ctum, cur in Etenim cum nihil sit sine ratione sumciente, cur potius sit, dato casu ii

quam non sit s. 7o Oneto talis quoque detur necesse γ' cur enti cuidam litellectu limitato praedito in dato casu non si nisi opinio, hoc es , cum opinio fit propotatio insi cienter probata s. 6oa. Log. , cur principia eleem sint nondum certa f. 599 Lo Quamobrem eum Deo Coo le

SEARCH

MENU NAVIGATION