Theologia Naturalis Methodo Scientifica Pertractata Qua Existentia Et Attributa Dei Ex Notione Entis Perfectissimi Et Natura Animae Demonstrantur, Et Atheismi, Deismi, Fatalismi, Naturalismi, Spinosismi Aliorumque De Deo Errorum Fundamenta Subvertunt

발행: 1741년

분량: 785페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

Mos a. Visus in Deo demta a - inuictus divim , apis rex intur per actu existentes quoad deteramnationes taetrisficas s mutuar mi tis adse indicem relasimio praesentes dato quovis momeneto co-

. , - , - Audisui vero aenotat actum intesiectus, quo durum is, em in m. Mis, si auditu percerimbo η ruscis. Sensus enim per eminentiain Deo tridui actum y maria cognoscit , 3 Quare cum sit risiis, es auditus in sensuum numero siti I 68 mis empiri is si Ueritu per eminentiam Deo tribuitur nonnisi actum intellectus denotare potest, quo praesentia, acla que eiu existentiais et grun a brachnet. , ramum

momento dato extra actu existentia copioscit Eninsevero nemo non novit, se visi cognoscere res extra ea mustentes quoad determurationes non mimis intonseras, qvie dato momento insunt, quam mutuas relationes, quas id se invicem habent; auditu vero percipere bnos

quae in eorum numero sunt, voces animantium ac voces hominum diversimode modificatas, seu loquentium se mones. Quamobrem si vitus sic auditus per eminentiam Deo tribuutitur, ille denotare debet actum intelle flus divini , quo dato quovis momento res extra se actu existentes quoad determinationes intrinsecas praesentes mutuasque , quas tunc habent, relationes , easque in univeris sum omnes s. o. , certo cognoscit hic autem denotare debet ac tum intellectus divini, quo dat quovis,

mento , quicquid auditu perceptibile in mundo stitabili, uri uoscit.

Patet hine visum per eminentiam Deo tributum extenti etiam ad ea , quae in se invisibilia sunt F. De omn: LN

smplex , veluti acata. βra . invisibilia est per

172쪽

De Intellectu De μγ

essentiam & naturam suam. Unde nemo hominum visu pedicipit cogitatioties alterius, sed eas demum . . actionibus e ternis visu perceptis rutiocinmdo conjectar Ast Deus etiam videt omnes nos iras cogitatione . Etenim inter res actu existentes sunt etiam animae nostrae, quarum ideae dantur in

intellecti divino β. 97. 4 cinas Deus quoad essentiam, adi tributa S modificationes omnes possibiles quam distinet si- me atque simul ciet oscit g. 9.) Quamobrem cum is praesentia omnia tanquam praesentia cognoscit s7

anim rum tuoque cogitaiones praesentes tanquii praesentes cognoscere debet. Unde cum nos praesentia a nobis diversi, qu tenus enti exissenti actu insunt, non aliter quamvis percipere valeamus , Deo autem sensus per eminentiam tribuatur, quatenus actu intellictus praesentia tanquam

praesentia cognoscit s9. . quin visus per eminentiam

ipsi libutus ad nostras quoque cogitationes praesentes extendendus sit dubitati nequit Acutiore ficile pei spicient..ex principiis a nobis staba tis multa particularia iit de sensu omni in genereri ita quoque de visu in specie per eminentiam Deo tribuendo deduci posse sed nost v j im non est theoriam sensu. per eminentiam Deo tribuendo umeonsummare. Iussicit proposuasse principia cunda, unde etera .cili negotio derivm tur Omnis sensus in se spectatus necessario descitum cognitionis involvit: ab e dem vero libe atus degenerat in actum intellectus sensun

biliorem , qui qua vicem in eo etiam casu supplet, quo in nobis deficitis. 62. organa sensiori ne per eminentiam quidem Deo tribui organo sis

p sunt Sensus Deo per ena ineluiam tribuunt tir , quate seria Deo pernus actu intellectus prae entia tanquam praesentia cognio- Vivcmiam stit f. 39. qui cum mitioncm siissicientem habeat in si i--

iis, qua Deo insunt f. O. O . 9, per hanc vero intelligitur, cur idem conveniat g. 56. Onto I aliud quid praeterea in Deo non requiritur , per quod intelligib li Γ a Diodo

173쪽

mod explicetur, cur actus illa insit,in cur iasis potitiis ,

ovium alius intoniam iraque in nobis actus en tuum prater rationes, quas in anima noscunt is P ct rato vi ipsius essentia ejusdem explicabilis sunt per mutariones in organo se ario contiumntes cur sis ilicet jam animae in

vicem orgam sensis ii, proprie loquendo eidem minime tribuendi f. o. , supplati Quam mihi cum per emunentiam eniti cuidam tribui nequeat, quod proprie laque do non existens su tamen laco anu quidpiam in dem non agnoluit vicem eius supplans sious unc se sanum sensoritura per eminemiam tribui Deo potes i

. In systemate instaxu physse vis ex eorpore in animam transiens eam determina , ut Iegem sensati omini observet

s69 PDI. ras. , atque adis anima opus habet organis Miserii, Meo sinti, mota, non allo. Enimvero Deus eoin sic impassibilis p), nullo opus habet organo sis' sono, quemadmotam anima nostra ist quod etiam ex intintentorist, quod manum possibile si eorpus , cui Deus ramquam anima uniri possit R. pari. I. TH οἱ nat. 2. Ini

stemare harmonia praestabilitae, in qua anima propius acce-eedi ad n turam divinam, quam in il uocunque alio, eidem visibii 'pria producit olimes sensatione, , my PD. h. rat. I eodem se quo nune, modo eoasecuim as, etiamsi ciu pus non

existeret s. i . Pnc raria Quamobrem nec ipsa opus hibet oronis senseriis, ut sanitati Unde Doto ebrius patre, sensum per eminentiam non sapponere aliquid , mi virem organi sensuri cippleat , e sequemur necae iam organin sensorium tribui Possi Deo. . .

174쪽

resereri eognoscendi, bilis. telain organa seniri necm sensu proprio s. o. nec per eminentiana Deo tribui possuntis. 162.). Quodsi eigo eidem tribuentlii id seri nequit nisi in sensu alieno ob quandam similitudinem ejus, quod Deo inest , atque organorum lensoriorum quamobrem cum metaplFora sit, qua vocabula a propria sinis tione ob si malitudinem transferuntii in alienam, organa sensoria Deo abiit nequeunt nisi metaphorimilabieratinum.

Enimvero in nobis sensatio non videtur possibifisci,ae organo sim o 3 83. 7 h. em r. , non modo iah stemate influxus physici f. 569. 'b. verum omi etiam systemate alim de commercio me mentemam cor anto cedetue 3. 337 'γώ ram, umbi

rem in per ea quae Deo iniunt, senis per eminem,

itani, ino possibila sit f. m. γ eatenus ob simistudimisiadani metaphorice Deo tribui potes in non divolstitistium, q' - sensius per eminetitianiri mo possibili Consistit autem milus per emulantisin in actu intelleiaeis quo presentia tanquam praesentiae ii

- , 59. Et organa viri Deo inetaphorico tribui posita, quatenus Pis in lectus duein possi bilis,

repraesentare organini senseritui per em; nes, iam mutaim falleris, Etenim mutatio in organo , et piam mechanim explateari potest anus urbe sensationis non est ratio sui ieien ejusdem in ipsa minia iitpote quae in onani syste

mate explicandi commercium inter animam arque eorpus vi praedira esse intestigirin , Iiro rerum materia lium ideas, adeo. que misiturio si id icit sed murario in org no rantum

modo iamiamentiam limitationis eontiners .s 7. O . -

175쪽

Oculus quo sensi Deo

tribuatur.

ε in ipso systemate influxus physia nonnis In limitatio. item insuit β. 69 PDra rac). In Deo ente piorsus I-iimitato 16 nulla re opus est, per quam limitatio dete minetur, eonsequenter nihil quoque in eodem vitur quinienserinuspumisti

164. Oculus Deo tribui nequit, nis 'taphorice, ad den eaκ iam possibilitatem actus illius inuictus diuim quo res actu existentes quoad deteravnationes iurissecasi ruminta se invicem rebitiones praestenus dato qum, Momento e gnoscit. Etenim oecius tanquam organum visus f. m. P empiri or i in sensisrium est P Lempis. Quamobrem cum organa sensoria Deo tribui nequeant nusi uetηγhorice g. 63. 3 nec oculus eidem risi metapli rice tribui potest Enimvero ominum sensiorium Deo metaphorim triti itur, quatenus actus intelle stus divini praesentia tanquam

fraesentia cognoscendi possibi. Q. , in quo senilisper eminentiam Deo competens consistitis r39. . Quam

obrem cum vistis per eminentiam Deo tributus denotet actum intellectus divini, quo res existentes quoad de--vinationes intrinsecas es minuas ad se invicem relati ne praesentes datoquovis montento sescuntur 3. I6i. 3 oculus metu rice Deo tribuendus per demonstrata non tribui potest nisi ad denotandam actus illius intellectus diarini possibilitatem.

Conveniunt hare eum iis,quae de hieroglyphica visus per eminentiam Deo tributi tanquam attributi divini repraesentatione docuimus se si pari. I. Thoc nat. designineam , quo membra eorporis humani Deo metaphori. e in . s. tribuuntur de Minorimus f. m. para. Irim Lm t. .

176쪽

De Intellectu De Isi

Auris Deo tribri qui vis metaphinis , ad donotandam toris Obilitatem actus intesitatis didini, is dato quodis momen sensi Deoriar itu perceptibilia cognosti Auris nimirum, auditus nisuium organum β. O. Dch. empir.9 , in numero organorum sentoriorum est β. 66 PBch. empir. in organa sensoria Deo tribui nequeunt nisi metaphorice g. 630. Quare nec auris eidem nisi metaphorice tribui potest. Organum sensbrium Deo metaphorice tribuitur, quatenus actus inelie flus divini praesentia tanquam praesentia cognoscelidi possibilis 4 63.1 in quo sensus per eminentiam eidem tribu dus consistitis 39.). Quoniam itaque auditus per eminentiam Deo tributui 16αydenotat a flum intellectus, quo dato quovis momento in mundo sensibili auditu perceptibilia cognoscit 6r. y auris metaphorice eidem tribueada per demonstrata non tribui test nisi ad denotandam actus hujus possibilitatem,

Equidem metaphorarum explicatio ad artem oratoriam

specialem pertiner in philosophia reali cujus utique

pars est Theologia naturaIis , rerum demonstrantur praedicata propria, non metaphoriea. Enimvero singularis ratio est , cur in Theologia naturali Iicear , quod censuram meretur in disciphnis ceteris. Etenim in S. S. Deo tribuuntur quemadmodum alia organa corporis humini, ita etiam sensori . inprimis oculus atque auris. Quamobrem cum philosophi, qui Christiani nomen profitetur , sit defendere autoritatatem ipsius contra hostes, ne in noxium Spino cincidas errorem , quas Deus sese aecommodaverit ad erro neas eorum opininiones, quibus facta est relevatio uis, nuducere ad revelationem monstrando consensum ejus cum ratione quoad arriculos mixtos fieri non potest, quin metaphorica quoque praedicata explieet, di ad consensum cum ratione reducat.

177쪽

rum recorda omnium praeteritorum re datur. Nos praeterita cognomito vis scimus, quae leni praetentia perceptiuus , ct cogitationes dicas uoitia .praeteritas tanquam praeteritas cognoscimus , qu mira tanquam praetenuum nobis fuimus coniti id quod

nemo non in seipi experituris. 9i PBcb empiri). Nec est . qui dubitet aclum hunc facultatis cogitoleitivae in

realitatum numerum res erre. quae animae nostrae insunt 3.

Zoniam itaque Deo tribueudae sunt realitates Omnes, quae animae nothrae fiant i gradu abibliate summo O, o ); cogi titio quoque praeteritorum tanquδ praeteritorum, quae tanquam taetentia Cognovit, eidem in gradu absoli, te summo tribuendar Enimvero major huius cognitionugradus concipi nequit, quam si eos intelligens omnia praeis erit tanquam praeterita cognoscit, quae unquam tanquam praesentia cognoviti Qxiamobrem Deus praeterita cogno-.scere debet, quae tanquam praetentia cognovita Cum it

rue simpliciter prati et tia omnia tanquaui praesentia cogni natis UI praeterit quoque Omnia ini tuti praeterit sue ulla restrichione gnoscere debet, conicipienter cum incordatio de Deo dicta denotet praeteritorum o niti

am datvr- ostendi etiam potes hoc modo. Vis repraesentativa universi animae tendit non modo ad repraesentandum unuveritim quoa statum presentem , verum etiam ad idem reprmelitandum quoad latus praeteritos d. 83. IIγcb. t. ). Qua riobrem Cima Deo colopeia vis reprae lentati iri una pi tu illimitata s. I.); eadem etiam in Deo Mnaim univcrIuni nou modo quoad statum presentem.

178쪽

De Intella ivi.

verum etiam quoad omnem poteritii inrepraesentati debet almyero Deus eoriam, quae sibi repraesentateon ius os 86.), statum praesentem tanquam praesentem cognoscit f i57. . omnes igitur status praeteritos tan 'quam praetcritos, seu, cum quilibet status involvat omnia,

quae coiba , sive aliquando simul praes tenta omnia ransim praeterit cor sati

Demonstratur etiam hoc modo. Deus omnia in hoc universo sibi simul repraesentati β. 8o. eorundemque sibi conscius estis. 86. . Quamobrem cum praesens sit, quicquid existit praeteritum, quod aliquando extitit, nunc mro amplius non existic et28 pari. Theol nar. θ; omnia S praesentia, & praeterita sibi simul repraesentat, eorundemque sibi conscius est Quoniam itaque praekntia omniatmquam praesentia cognoscit s. 37 λ quin omnia quo- que praeterita te in eadem serie rerum anterimi tamquam prauerit Hryoscat dubium nequiti

Modum , quo Deus praeterita tanquam praeterita cogno .siit, iam definivimus in lystemate H 9 o.Pan. I. Theol. naid. , Tentia autem demonstrinione etiam evincitur, Deum o-- adhue suituri tanquam adhue sutura cognoscere. Ceterum notui mi est ad universum non modo pertinere mundum materialem, sed ipsa etiam animas eorporibus ad eundem pertinentibiis unitas.

Deo non competit imaginatio nisi per omnentiam. Et morisiaris enim actus imaginatio iis atquipollent ideis seialitatibus de Deo nonvisi

179쪽

s notus nervis sensoriis impressus celerior est f. 23. P h. empiri λ; ubi vi imaginationis idea re sensibilis producitur 3 9a Pore empin), perinde est ac si ea prvi sens in organonielubrium agens in nervis senibriis motum minus celarem produceret. Enimvero si sensibilia prae sentia in organon elubrium agunt, ideae sensuales parum disi me sunt , maxima ex parte consui atque obscio s. αγο seqq. P A rat, amobrem vi magii latim ius abientia non prorsus distinae sed maxima ex parte eonfise atque obsi ure repraesentantur. Quare cum Deus distincte prorsiis sibi repraesentet omnia usio, adeoque nihil confuse, multo minus proinis obscure mo umonatio proprie se dicta convenire nequit. Vi imaginationis producuntur perceptiqnes rerum atastatiuinis. 9a PDU. emp. , adeoqtie praeteritarum iu .turarum, quatenus eas praevidere nobis datum G. - TFrennari, Quoniam itani Deus vi intellectus sui oninia possibilia singularia distincte ac simul sibi reprae.' sentati, iis.); intellectis eius imaginationis, quae in stim si proprio eidem conapetere nequit , vicem stippi Quamobrem cum per eminentiam insit, quod propriea quendo inesse nequit, cuius tamen loco inest aliud quispiana, quod vicem ipsius suppletis. 8 3 Onetota. Dimas,

natio Deo per eminentiam tribui potest.' oposito haee in earum numerum reserenda, quae do sint, quomodo de Deo loqui ieeli humano more, Di τtManen veritate , ita ut e sensus eon 'ei vetur inter ph.lose phum Meum, qui veritatem ph losophicam e perfnsquit, ne rectitudo selioni m. in uitam ard ui de Deo doctrina iovDisiligo b Coral

180쪽

Deoscustas cognosiitiva inferis nonnisi per emuen Raetilia fiam tribui potes. Eteni in facultas cognoscitiva inseriori 'festiva ab omni prorsus limitatione liberata abit in intellectum di i/ifcraorpervidum s. ai. Quan brein ea Deo proprie loquendo ' ἐμπι/.im tribui nequit, iud ejus vicem supplet ipse intellectu divi 'ῆ' inus. Cum itaque eidem per eminentiam tribui possit qu0d propie loquendo non inest , cujus tamen loco inest aliud quidpiam, quod ejus vicem stipplet f. 8 3. Outol. ἰDcultas cognoscitiva liuerior Duo tribui potuit uonnisi poreuicientiaIILConstat vel ex demonstratione superiori ril. saeuibtatem cognoscendi in se torem sensum atque imaginationem eomprehendereri uia de patet et modo facillime demon' strui , quod sensus Munasinatio Deo nonnisi per eminem ibun competati

De memoria nonnis per eminentiam trib. tot si riore Nos, remoriatia habemus, qMatenus ideas reproductis re VI amerinoscere valenins f. 75. 'γch enipir. , consequenter 'Pininquatenus nobis conicii luit uis , nos iam ante eas habuisses

f. 73 PD b. evipit . . Mupuiam Deus omnia sibi simul

in eodem mundo repraeiciat at Io. , per ipsum essentiani am f. 8 ., eorumque 'mnium sibi conscius est l. 86. nec reproductione , nec recognitione dearum reproductarum inhiemadmoduni os opus habet. M moria igitur proprie laque ido ciden tribui nequit. Cognoscit tamen praeterita onan a tanquam praeterita l. 166. 6 praesentia Oivinia tanqUam praetenti i57. . quamobrem cum praueatia Pit. ia cxistunt, fra terita a veros

SEARCH

MENU NAVIGATION