장음표시 사용
241쪽
odii repraesentatio est ratio voluntatis ae nolitionis, quass
proprie loquendo non e venire, nisi quod virtuti ab omni deiectu purgatae respondet. Enimvero eum vola Ptem Deo tribui non repugne et . . in asseetii autem potissimum spectetur voluptas ex selieitate alterius pere,pienda, a certum sit, vel ex demonstratione propositionis, qua Deo voluptatem in gradu absolute summo vindieavimus s. u. , quod etiam voluptatem ex perfectioire rerum ali
rum percipiat , non tantummodo ex propria est amor Deo per modum anea tribuendus, quatenus non involvit,
usi Deum dedeceu in summe ejus perse ni repugnet,
viniptatis quoque ex felicitate ennum riua opaci nhaMnda sit ratio nemo in dubium revocaverit. Et quemadmodum in nobis virtus ab affecta non sejunginare, facistatibus anime inferioribus eum superioribus e eurrent, buc ita nee in Deo ab amore tanquam virtute spectat se. parari potest voluptas , quae ipsum esset affectui similam. Quo intimius natura animae nostrae perspicituro eo clarius
innotescit, quomodo de in humano more loquentes eos, tare debeamus, quod ipsimi dematio m qua Odium Deo tribrubiequit, nis quatenati denotat nolun-ρωu Deo tri tatem reprobantem est , quod sibi displicet in ente alia. Ao sis odiunt in nobis est disipositio aniniae ad voluptatem percipiendam cealterius infelicitate 3 66I.' chol empir. Deus dii possitus ad voluptaten ex felicitate hominu nate cipiendat; β 234. inina entium quoque aliorum felicitatis capacium Onot. 236. , consecluenter fieri nequit, ut sit dii positus ad voltiptatem percipiendam ex aliorum in selicitates s 28. Omolo odium igitur. Deo proritas repugnat, nec fingi potest quid analoguna, quod eidem tribui possit. ninivero oritur odium ex eo, quod quid in
altero observamus, quod nobis displicet v, 677 intol. .
242쪽
Qtui mobrem cum Deo displiceat id, quod non modo se est,
ut ex eo voluptuesia percipere non possit, sed quod etiam ac uic sitivo non vult seu avertatur , O8. , obstat quo uinus Deo tribuatur odium erga eus aliud, quatenus actu positivo non vult seu aversetur id, quod sibi in isto displicet. Quoniam itaque noluntas reprobans est, quam lens id, quod est , esse non vult, seu averiatur et2I.) p et Deo non posse tribui odi una, nisi quatenus denotat noluntatem reprobantem ejus, quod sibi displicet in ente alio.
Deo odium eribuitur in S. S. gr. David fiam. U. 7.
Deum odisse diei omnes, qui operantur iniquiratem Acti Rum humanarum initiinta non modo ea est , ex qua De
Toluptatem percipere nequit; sed eam quoque actu postivo non vult, seu aversatur, adeoque ea ipsi displicet 3 ao. . . Quoniam igitur ipsi tribuitur odium erga homines, quatenus non vult, homines operari iniquitatem , dum operantur; evidens est odium erga male facientes eidem non tribui nisi quatenus ipsi tribuendi noluntas reprobans ejus, quod in illi, ipsi displiere go Atque adeo odium ibidem den
ta nesuntatem reprobantem ejua, quod displicet. Unde simul patet, re Deus dicatur odisse omne malum morale, seu malas hominum actiones , ac clarissime perspicitur odium non tende te in personam, sed in factum, eonseque ter amori personaria minae obstares si ita, quod hominem odisse dicatur quatenus odium respicit id , quod eidem mest . eansequenter dum homo spectatur tanquam subjectum mali mora s, praecis ceteris, quae insunt Absit ut quis sibi persuadeat vel altis ei suadere conetur , inanes fingi subtilii:ites quavis disti iretione Scholastica subtiliores di enim absque his resibiit ita: ibus nee praeeave: potest, ut sine contradictione de Deo humano more loquamur, ne inicere licet, ut amor universalis ei ga homines nulla ex parte de- seiac id quod suo loeo abunde constabit Quamobrem cui tantum non si acumen , quantum subtilitatibus istis discernetaeis S e uim utilitari pervidenda suisicit is per nos
243쪽
eontemnat, inimo etiam damnet, quae non sunt ad ipsius Iatum , modo si temperet a malitia. Notet vero scinam. inarii acumine nil esse indignum, quod non sit acumine dis
tibi tequeat, nisi quatenus absentia voluptatis connotat noluntatem reprobantem mali presentis cum voliintais coistrarii l. et . si ipsi tribili debet tristitia, non alio sensu id fieri potest, quam quo doloratur noluntas reprobans intaiestatis sieme conjuncta cum voluntate Hicitaris Qu'mam Deus velle nequit, ut homo vel ens aliud. citatis ac infelicitatis capax sit iii&Iix L 36. , sed vult potius, ut si s lixi, 333. quin eidem luic lensi recte uiritatur, im dubium revocari nequiti
mandonam in eas partim iri Dea tribuatur Ommis γnon in inius. Explieamus enim terminorum nonnisi signifieatum mireralem , quem , qui animo pro omprehenderis, facile inde perspieio, quomodo Arma, da sim seriei parricularia, ne qm in iis, quae Deo tribuun tur oriatur contradictio. Notandum mille est volimi
rem e seqtientem , quam vocant Theologi seu decretinriam , non esse cim sundendam eum antecedenre , quae spe. Batur sine relatione ad inretram rerum decretarum seriem,
quemadmodum ex iis abunde liquet, quae in systemate de vinnitare Dei, quatenus deero is est, prolixe satis dHeu, in etenim me tacente eonstare,crerat, s Deo consemiseratio tribuenda, non modo noluntatem reprobantem in
244쪽
esse I. 349 L t. Quamobrem si obstet justitia misimus
sapientia legem quas praescribit bonitari, quo minus voluntati selicit itis esse ae locus sit commiserationi quoque locus esse nequit, etsi Diva sit noluntas reprobans infelicitatis. Talia rem pestive moneri eonsultum ducimus , ut ampliorem saetant notionum hi explicaturum usum Scripturae praesertim sacrae interpretes,4 quorum est de Dso loqui humano more ut intelligantur.
Quoniaminii alterum amat, eiusdem quoque com cois serminiferaturis. 688. Dcb. e r. , Deus autem amat entia tis nissis. cetera a se diveri a 32. i Deo quoque tribuenda commia stratio, quatenus eos amat, quisum infelices.
Fons quasi ommiserationis amor est quamobrem eum ad distinctam veri ratis notionem etiam requiratur reriam a se invicem dependentiam perspicere ideo ad commiserationem quoque divinam plenius percipiendam animum advertere tenemur ad amorem , unde manat. Dissiculter inpriamis in doctrina genuum Deo tribuendorum evitabitur contradictio, nisi probe persp)cias, quomodo unum pendeat ab
Invidia Deo prorsus repugilat. Invidia in nobis tristi Inridia curtia est ex alterius felicitate percepta I O3. Dch. empir. . D 'Prorsu
Quoniam tristitia l)eo tribui nequit, nisi quatenus ab len- Unος- tia voluptatis connotat voltintatem reprobantem niali praesentis cum volu utate contrarii f. 22 si eidem invidia tribueretur, necesse esset, ut felici tuton entis alterius noulet noluntate reproba ue , t ex adverso vellet ipsum esse infelicem. Enimvero Deiis itifclicitatemhon:in uni autentis
cujusamque alterias velle nequiri , 236. , vult autem ea adversio selicitatem s. 233. aitiobreui invidia eidem prorsus reptignat.
245쪽
Iden etiim per indirectiun ostenditur ex definitione siridiae reali hoc modo P alvus si fieri pote Deo tri- .lici posse invidiam. Qiomani invidia oritur, si alteriam
indignum iudicramus - , quo politur,ves seritur , Π P A G- λι Deus ensistis, cuius res ctu ipsi invidia. '- uti num iussitare bono, quor itur, vesseritur, consequenter aliis iunia, quantum datur conserendi votivitas eidem non est. Qui imobrem cum in alios bonus non fit, ut iisdem bona proe virili conserae minume studue . 696. 697. an. - tois Deus non eris sunme bonus inentia alii Quod eum sit absita ac, Mi. , Deo invidia pruritas repugnat.
Ea demonssratione posteriore liquet , invidiam repos ,re sumnae Dei b irati erga emia alia consequenter eidem tribui minime posse nisi in hine in imas esse velis imus autor omnis bon est , nee te piam creaturae in est, vel obtingere potest , quod nos ad eundem res o is meatur. Contrarias adeo in Deo admitteret moliant tes, qui eidem invidiam tribueret: id quod eum summa ejusjuris
ρ'- -- , , consequenter cum nemini vitio verti ex multate possit nisi mala, i morato, quatenus milis icti nibus me sire obest Quoniam ex malis monilibus physea nee sario consessiiuntur 3. 3 't --mπ0,-rus vero uri a Deo estis io quin Deus eadem esse velit volantiu approbante dubitarinequi. 3 ai Q.
246쪽
. Et quoniam mala physica fiunt secundum tratura ouinem f. 539. pari. Theoc nato, ordo autem placet, quod ne- 'o non in seipso experitur , adeoque voluptas ex eodem percipituris. 5 a Pschoc Iur.); quin Deus ex imodo,
quo mala physica ex moralibus consequuntum adeoque ex nexu eorundem cum moralibus voluptatem percipiat, non minus dubitatione omni exemtum est, patet itaque tribui Deo posse irrisionem , quatenus ex nexu mali,
ratis' physici voluptatem percipitis hac ipsa mala phy
sica voluntate approbante vult
Nimirum hoc ipso stultitiae ae impriassentia re sarguuntur homines, quod per mas moralia in physica sese praecipites dent, quae praevidere sacile poterant. Non est quod exei pras, Deum nota posse velle aritum f. hi a , adeoque irrisonem non posse denotare voluntatem approbantem malii physi ei. Etenim mala physici in relatione ad mundum in tegrum non sun mala s63 part L Theal nat. . Quam obrem cum Deus non velit nisi quod fir optimum f. I s. . quid vero sit in se optimum Gudieet in reIatione ad totum viiiversum i . 393 pari. I. Theo nat. nee mala physica vult nisi in relatione ad totum universum. Et licet mala physe eense intur talia respectu atque in relatione partium Immo partieularum universi ad se invieem s. 6 pari.
Theot nat. . veluti homirium quibus obtingunt Deus tamen voluntate sua aporobante dum eadem vult, ob convenientiam nexus metaphysici atque moralis eadem velle diiscendus est, adeoque non quarenus mala sunt , sed quatenus bona. Nimirum poma bonae sunt in relatione ad civitatem, sus tranquillitati prospicituri, etsi malae sint iis , qui iisdem metuntur. inde judex poenas vult, non quatenus sunt mala phusida, sed quatenus ensentur bonae intuitu civitati Acumine mattentione opus est in iis , quae volum tarem angunr, siquidem omnia bene conet pere, nec a veri tramite aberrare volueris. Ceterum in S. S. Deus dicitur i
ridere improbosci disertam aurem Scriptura mentionem se
247쪽
Actio enim recta est, qua ratiostem sussicientem in essentia' attributis agentis habeto Io parLI. Theol. id. Α 'iones internae sunt volitiones ac nolitiones f. 567. pari. I. Theol nat.θωvolitionum ac nolitionum ratio uia
ficiens sunt motiva g. 887. O hol empiri adeoque presentationes boni ac mali distitustaei 3 89o PMdichol empiro. Quamobrem re is est actio , si motiva seu boni
ac mali repraetentationes rite sese habeant, consequenter, cum voluntas persectissima feratur in optimum f. 63o. PB ho rat. adeoque aversetur omne malum, si , quod agens vult, fuerit revera optimum, sic quod non vult, se rit revera malti m , adeoque judicium de eo , quod ptimum est Bi dato, vel quod malum est, fuerit e tum Judicii mi adeo cum redium sit nullus in intellectu notatur desec iis , quando actio recta est, ct quia voluntas ct noluntas sequitur judiciuna rectum , eius autem rectitudo pendet a rectitudine judicii β. 887. et wr. . S, 85I iret , nec in volinatate ac noluntate desectus aliquis
Propositio praesens maximi momenti est. Est enim primcipium mire tieeundum in philosophia practi ea , ve heo. riam rave praxin spectes. Immo ex eodem perspiciti , cur summa rectitudo non cadat in hominem is exinde manat omnis assionum desectus sive dolo tribuatur, sivae culpae.
248쪽
Clariora hae sient suo loeo, ubi seoriam rea udinis acti
num ex instituto sumus radituri.
Rectitudo actionum diuina ui summa est. Etenim Dei, Rectituri eui competit secunda mentis operatio in gradu absolute actionum summo s. 31.), judicia erroris otianis expertia O, 36.), Viημημ'
ipsique Deo certa sunt 33 Quod igitur Deus opti
nium judieat, vel malum 3 id non nodo optinutin est, vel malum CF. et . 5o6. g. , sed novit etiam Deus, judicium suun esse verum I. 564. Log.),ihve se optimusta, vel malum , quod optimum , vel malum judicat. Quoniam itaque voluntas Dei semper sertur tu opti inuin y. 83.), nec fieri potest, ut quidpiam velit Deus , quod malum est F. 87.o; v iluntas quoque atque noluntas ejus semper se
et itur judiciu in certum. Qtiamobrem nec quoat intellectum , nec quoad voluntaten ac noluntatem in actionibus divinis ullus noti,tur descelus. Enina vero iurima actionum restitudo est, si nullus prorsus ut voluntate &noluntate atque intellecti notatur delectus O. Λctionum adeo divinarum rectitudo uinna a est.
Quoniam voIitiones a nolitiones ab intellectu pendent, nullus videtur esse desellus in voluntates noluntate , oui non sit ab intellectu, conses aenter supei fluum videtur desonuum in volunt.te a noluntate si narim heri mentionem. Enimvero constat in nobis appernum sensitivum saepius repugnare rationali Umque meete , ita ut bonum verum dictincte agnitum nolmus ei in apparein praeseramus, Veluti fi bonum 'eiindum ae nrile pia feci si honesto Arque
in eo eas defectus non modo in intellectit, verum etiam in appetitu residet, prout suo loco elarius dorebitur inde etiam JCti desectum actionum dividunt in dolum atque in culpam , prout vel facultatem apperiti vim in ut vel e scaeitivam selam respicit. Deu eum careat aPFetitu se stivo
249쪽
sitivo I. 197. , voluntati eius repugnat omnis desectus, ruin nobis ab appetitu sensitivo provenit. Et quia intellectus ejus persectissimus eidem quoque repugnat desesius mois, qui a facultate eognosciti vario nobis proficiscis Unde quoque rectitudo actionum divinarum deduci poterat Iiberando nostras ab omni defectit, qui eidem adlia, ut, vi primipii heurisaei g. 37. l. sali minare probe pedipendant, quorum est dijudicare quod rectum ust etsi enim nomen rei sit satis pervulgatum, distinm tamen ejus notio inter pauco distributa videtur Ae inde est , quod in omni Iur doctrina de culpa admodum intrieata obseura habeatur, etsi indispensabius proxius reperiar rutilitatis
Actiones Dei omnes rectae sunt. Etenim Deo compoti summa actionum rectitudo 243. , consequenter fi ri haud quaquana potest, ut ulla ejus actio sive quoad imtellectum , sive quoad voluntatem ac noluntatem ulla ex parte deficiatis sqq. , consequenter necesse-actiones
Deus est sanctilissimus. Etenim actiones Dei omnes rectae sunt j et 6.9. Quamobrem cum sanctus sit, qui semper vult facitque, quod rectum est o64 part L Theunat. major sane ita concipi nequit, quam si actiones omnes tuerint rectae Deus igitur sanctim mus est.
Quia tinctita omnem excludit quoad rectitudinem defectum , in philosophia practie suile ostendetur , homini non convenire sannitatem , etsi ad eam contendere debeat. Unde porro eonficitur , vires naturales ad eandem minime sussicere. Hine in Theologia revelata evincitur , homines demum sanctos essici applicatione meriti Christi, qua tollitur omnis actionum nostrarum desectuat unde sanilifieatio tribuitur Seirituis. Sed nostium non est ea docere disertius,
250쪽
ne rebus alienis nos immisceamus. Suffcit observasse, primcipia nostra philosophie savere religioni Christianae, Scin- digitasse, quomodo iisdem ad ea confirmanda & veritatem revelatam defendendam sit utendum ut viri Theologi per-eipiant utilitatem philosophiae nostrae, ejusque in incrementum rei Christianae saeiant usum.
Acquiescentia insesso Deo tributa denota voluptatem acquiescene anctitate percinam conjunctam cum Misitate approban Liuisse βxesanctitaris. Acquiescentia in seipsi, quae nobis conve D iri ψαnit, est gaudium ob bon una, quod patrἰ Vimus 749.
P dichol empir.9. Dei a stiones omnes rectae sentis 2 6. , ct rectitudo illa sunt ma ex s. 245. . Quamobrem cuin Deus gaudeat de seipiis 22O. acquiescentia in scipso
ei tribui potest, quatenus denotat gaudium de omnimoda actionum rectitudine, seu, quod novit se non velles, nec facere nisi quod rectum est. Enimvero constans illais perpetua voluntas Dei non faciendi, nisi quod rectum est, sanctitas diviη estis. Io63 pari. I I sol nat. P. Acquiescentia igitur in seipib, quae Deo tribuitur 'gaudium de sanctitate sua. Enimvero gaudium Deo tributum denotat voluptatem ex bono praesente perceptam Cum v luntate approbante ejusdem conjuncta mi ai 9.). Quamobrem acquiescontia in seipso, quae Deo tribuitur, denotat voluptaten ex san stitate perceptam ct voluntatem approbantem ejusdem sanctitatis.
Aequiestentiam in seipso esse assectum jucundissimum, alias ostendimus s3. scho empir. x, cumque non sit, nisi gaudium de rectitudine actionum 749 7si UIG.emp. , haud postremam elicitatis nostrae partem constituit 636 P ch empirn, siquidem judicium de actionum no-srarum rectitudine si veritati consentaneum si . PB chol. emp. . Rettitudo actionum non modo loquitur facultarum