Theologia Naturalis Methodo Scientifica Pertractata Qua Existentia Et Attributa Dei Ex Notione Entis Perfectissimi Et Natura Animae Demonstrantur, Et Atheismi, Deismi, Fatalismi, Naturalismi, Spinosismi Aliorumque De Deo Errorum Fundamenta Subvertunt

발행: 1741년

분량: 785페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

esse nequetuiti Quicquid enti simio inest limitatum est quemadmo-

erum illunitatum, quod inest infinito. Limitationes determitiationum estentialium essentiis rerum ita inhaerent, ut iis salo vis tolli nequeant. Insunt autem enti sinito praeter determ in

tiones immutabiles etiam Variabiles, Parim nempe limita . . . In oris 3 umio Variantur a narura, aue vi naturae insulti Limitationes constantes deterini tumum esse itialium & quae a naturavariami sunt illae, quas naturales dicimus. Quodsi vero ponantiis, omnipotentia Dei detenninationes variis . Ira aliter limitari, quam vi naturae limitandi e fuerint quae tum insunt, limitationes antem sunt. M a supernar ales

Mi it --- in απιώ--ria inspernatim se is 'μα tam sita resinquit, ut nihil fiat contra naturae ordinetii queo , consequentet quae mutantur limitationes in

rerum modificati inubus 83o Onul a naturam

tantur 14s. - - 68 scho set Quam obrem omici tria rerum unt immutabiles s. sob. o. - inconstruatione ordinaria nullae deprehend in res limitationes, nisi quae vel essentiis erunt, ilives rimatiuae invit. Quoniam itaque limitationes, quae es emissi rerum in rent, ves vi naturae inserit,

In consereatione vero extraordinaria natura b non

382쪽

Quamobrem eum miraculum seu supematurale sit uero Cosmol. , quod contra naturae orclinem fit s. 66. Cose mol. in conservatione rerum extraordinaria mutatioci bus, quae conseri antur, inducitur supernaturalis. Quoniam itaque mutatio omnis rerum intrinseca in vari tione limitum consistit 83r. Ontol. , in mutatione s pernaturali per omnipotentiam Dei variantur limites, ut insint , quae naturaliter inesse nequcunt. Enimvero lim lationes supernaturales sunt, quae per omnipotentiam Dei insunt, natiualiter inesse nequeunt g. 397. . Patet it que in conservatione extraordinaria reb , quae conser vantur , induci limitationes superitaturales sae erat

Atque adeo teli tae, etsi ordo naturae atque mundi eodem a , quo mundus ipse conservetur, hoc ipsum tamen non obstare, quo minus fiant miracula. Etenim miraculum novum superaddit aistum conservationi extraordinatae , qui abest in ordinaria.. Nimirum in ordinaria actualitatem impertiri pergit Deus substantiis quae in prima creatione exmhilo proauxit, & naturae vi resultant mutationes ipsis trinsecae, unde pendent omnes in mirudo mutationes Astin extraordinaria Deus praeter hoc , quod substantiis actnaliatatem impertitur, e iam induci alios limites accidentales,quam quae naturae vi inesse poterant atque debebant: id quod eidem

non esse impossibile supra jam evicimus f. 348 d. neu mundum aenisilire te creaturarum enim 'stilius actualitas continuo dependet a volantate iotentia Dei annihitatis o sum)- Quamobrem si Deus nolit mundo actualitatem amplius impertiri, ita existere desinit, ut nihil ejus amplius supersit . Enimvere si, quod iussit, ita existere desini

in ejus aihil amplitu supersit, anni tutatur cf. 34o. μνως.

383쪽

Patet Ictique mundum annihilari , si Deus eidem actualita tem impertiri amplius nolit, consequenter dubitari nequit, quin mundum nillilare possit.

Nimirum modus per omniporentiam divinam existit.

quamdiu eundem existere vult. Quamobrem si nolit uim de amplius existere, nec existeti Unde pater potentiam annihil atricem non esse positivam, sed privativam amas enim armihi lationis consistit in est itione actus conservat rii. Atque hinc porro liquidis ime constat, potentiam a nihilationis non posse competere nisi e , cui est potentia ereatriX, cum conservatrice eadem , hoc est soli Deo. In systemate propositionem praesentem aliter demonstravimus I. 863 pari. I. Theo nat. , ibidemque cetera quoque evicimus, quae de potentia annihil atrice tenencla s. 839. NOqq. paro f. Mia nat . . Cetterum cum mundus annihilaxi nequeat, nis Deus eundem diutius conservare nolit utrum

an hilandus sit, necne, constare nequit, nisi de voluiuate divina ceryo constςt.

mundus a cum mundus aliter prodire nequeat, nisi elementorum juxta sinereposit principium rationis sufficientis facta combinationei 3 6. ; mundus csimcre nequit, nisi iustere destinant elementa. Sunt vero clementa substantia simplices G. 8a C mol. , consequenter cum simplex interiri nequeat, nisi per ania,

hi lationem f. 698. Ontoc nec ipsa per anni hi lationem d Gere possunt ritet itaque mundum desinere non possenis per annihilationem.

Mundus igitur per se non vergit ad interim , quemadmodum corpora hominum atque animantium , immo etiam vegetabilium : nec quicquam datur in toto universo, quod

384쪽

seid excipiunt minationes. .

Nimuum Chaos ideo appellanar moles rudis , quia itiniunx eodem distinguitur ab altero: Moh massae urus mitatisv sunt, ut eum istast bim muro me omnes, quaedam distingui. Id autem acesciri quando minustensis non eoessistunt o rationem sufficientem ipsis intrinsecam , ita

ut per determinationes intrinsecas minime intelligatur , eur hoc potin modo, quam alio coexistant g. 56. toto Idem chaos dicitur moles indigesta , quatenus nullus est issentium ordo id quod denuo contingit, sciebus coexistentibus nullae insunt determinationes intrinsecae, per quas secundum principium rationis sumientis ordinari possinti

Havid difficulto vero intelligitur, in istiumMMli nidi desim digesu mole nee loeum haere posse minariones, per prim.

ripium rationis sumentis explicabiles, cum non infuit. Per quae intelligat re, cur aue potius murationes accidant. quam allax anmo nulla prorius mutatio ex principio imuinseco provenire posse intelligitur, quidem communi more in eo non concipias nisi extensionem. Qui chaos admittunt, vel idem per modum massae eontinuae bi repra, sentant , quemadmodum id ipsum sibi imaginatur Cari sur; ves ut atomorum congeriem intersperso vacuo, quem

Mino nolim sicis minarit atque o s, recentius ιμ--3c in eum eodem sentientes Atomistarum nomi

cine nuncupantur minit adlvae disserentia aliae in hypothesi chaotica sed eaedem ex incus superve in prouri chaos res a Deo creatum supponunt ejus defensores, quemadmodum C rtesia saluit , vel idem aeternum Mens a se Pr 'avinciant, quemadmodum legere in alta Ita re inu

385쪽

cisissex Mundas in chaos redigi nequit , re ex eodem ra-Hsam auctum es. Etenim idea mundi prodit, si elementa γrum materialium juxta principium rationis ussicientis combinentur 3 ioo. , ω aliter combinari possunt, ut modeat idea mundi, nisi per principium rationis sus

cientis 3 16.). Quamobrem cum eadem elementa Milo ordine coexistere nequant fri. O moL), Qquil bet mundus propria sibi habeat elementa s. i hic mundus cxistere non amplius debet, necesse est, ut

haec elementa existere desinant, ncc cri potest, ut iis coexstentibus, cum ratio coexistentiae in ipsis contine, tur, tum quatenus simul existunt, tum quatenius hoc potius modo , quam alio coexistunt ao et o moco, nulla insit coexistentiae ac modi coegistendi ratio sufficiens. Quamobrem cum naundus in chaos redigeretur, siquidem mceretur, ut nulla elementis inesset coexitantiae ac modi coexistendi ratio oi. mundus in cham redigi nequit, nec ex codem producitas est. Ostenditur etiam hoc modo. Mundus a Deo creatur, dum clementa rerum materialium jugia principium γ tionis sussicientis combinata ab eodem producuntur I. 34a . . Quamobrem non productus est ex mole, in qua coexistentia juxta principium ratiosis lassicientis non sunt combinata, ratione sussiciente coexistentiae ac modi coe istendi in ipsis elementis contenta 3 eto a C moLI Quinniam itaque chaos est istiusmodi moles, in qua coexuremtia juxta principium rationis sussicientis non sunt ordin ara I. O . mundus ex eodem productus non est . 4.

συι unum.

Mundus

Corale

386쪽

Mundus a Deo consereatlla, dum elementa juxta principium rationis suffcientis combinata conser antur s. 39i. , consequenter tamdiu existit, quamdiu iisdem actualitatem impertitur Deus 4 84a, pari. I. Theol nat. l. 39o parcu Neo nat P. yamobrem si desinere debet, necesse est ut desinant existere elementa. Enimvero clementa su stantiae simplices sunt i8 et Comol. , immo nisi substantiae simplices esse postunt Quamobrem cum Elementa desinere non possint, nisi per annihilationem 698. Omo 2 fieri non potest, ut mundus desinat elementis in molem redactis , in qua nulla datur coexistentiae modi coexistendi ratio , consequenter cum chaos sit, Iec, in qua coexistentia juxta principium rationis inicientis non sunt coordinatat . oi , naundus in chaosis dis nequit. Non est, quod excipias, cum plures possibiles sint munis 4 praeter eum , qui existit s.cior Co Mo is quilibet mundus propria sibi habeat elemema g. 318. y, adeoque

praeter ea . quibus mundus hic constituitur, consequenter quae existunt, alia adhuc posῆbilia sint, iotentia Dei creani omnibus substantiis simplicibus praeter ipsum possibilibus producendis lassiciat g. 34o. , non repugnare, ut Pr ducantur elementa juxta principium rationis sussicientis minime combitiara , consequenter ut creetur chaos. Neque enim quaesto de eo est, num Deus chaos creare possit, seu num chaos per omnipotentiam Dei existere queat; num ex eodem, si sumitur tanquam existens , mundus fieri possit. Etsi adeo illlud largiamur, hoc tamen negamus pernegamus. Fac enim existere istiusmodi elemema, quae secunaum rationis issicientis principium combina n queunt. deficientibus determinationibus intrinsecis, per quas intelligitur, cur hoc potius modo coexistere debeant

quam alio s. 6. Onis Cum idea mundi non prodeat, nisi elementis secundum principium rationis suffcientis

387쪽

eombinatis I. oo. , nec adeonis per hane eombinationern possibili, intelligatur . et . 328. D; omnipotentia autem divitia essicinoia pollit, nisi quod possibile I. 3 3. 344. Partia Theol nat. nec sieri potest, ut Deus taxia principium a. tionis sussicientis in ordinem redigat, quae ita combinari neciueunt. Atque adeo pater, mundum e massa rudiac india pelta, quae chaos dicitur or.), produci minime posse. Quemadmodum vero inde produci non omit, ita nec imidem redigi potest, neque enim fert libusnodi coexiste tiam essentia atque natura elementorum I. pr. Onia.), Ceterum hic tantummodo de mundo materiali sermo est, insuper jam habitis animabus hominum atque brutorum elementorum quoque tantummodo mentionem injicimus. . etsi nemo non videat, valere quoque de amisabus , quae de hisce dicta sint, si suo modo ad eas extendantur.

. Og. ἀση- Deus gabernat hoc universitim. Deus Inilndum hunc crea Guis . vi propter aliquein finem 4 34 8. eliinque scin secit, ut finem , quem intendit, per eum ex asse consequatur 3 39. Quoniam itaque ea , Fae in mundo ex neXua rum consequnnir, a Deo intendi possunt tanquam fines 73. , fines iuncs particulares ita sibi invicem ab e dem subordinantur, ut remotiorum media sint propiores, tandemque omnes silinies medium finis ultimi as . y dubium superesse nequit ullum, quin omnia, quae in mundo D t, dirigat in cum sinem, propter quem mundum fecit. Quoniam itaque gubernatio mundi ei directio actionum,

creaturarum scilicet, ad certum finem 899. para. I. Theoc t. Deus hoc liniversum gubernat.

Gubernationem universi non absimili modo jam demon mavimus in systemate f. 9oo Part. I. Neu t. , ibidemque alia de eodem evicimns, quae repetere nolumus , ne praeternecessitatem simus prolixiores, cum demonstiationes a

facile huc tramita antur, princi Pitc. cantatoribus petitis. Corale

388쪽

D. - miri a disina. Etenim Deus mundum eo Irotium. serratis. 389. gubernatis. 4o3. , atque ad actiones se Creaturarum conciniti L 394. Quamobrem cum omnia voluciti ab aeterno, non demum quid in tempore velit I is r. . determinatio autem voluntatis ad aliquid age dum , vel non agendum sit decretum 497. Para. I. Theo

nar θ; quin Deus ab aeterno dccreverit mundum conse vare iiibernare, atque ad actiones creaturarum conciniarere dilbitandiam non est Enimvero decretum Dei de conservatione .gubeniatione rerum omnium in hoc unuveri, concursu ad earundem actiones providentia est

Qua porro de ptovidentia clivina demotaranda stimrant, ea legi possunt in systemate , .ia . σώσει Part. L. τὸ coint. y ea igitur hic non repetimus. Si liis Esedem relegi possint, quae de jure Dei in crearum intereravi temuli ius Lyso. Gibet Part. I. --. Qinerum methodi demonstiativae mei lacompos, demotvirati ne ibidem trailiis facile huc transferet, principiis ex am terioribus petitis, etsi eadem retineantur , quibus ibi usi sumns. Nimirum revibus hoe fieri non potest , cum multis opus sit propositionibus , quae demonstrandae sunt. si resolutio demonstrationum litate loci exhibitarum rite fiat, ex principiis antea evictis facile deducuntiar. Neque

raam denuo condere, conruirum tamen esse ducimus ea monere, quae obsera anta sint, indem quis ex notione potius entis persectissimi, quam ex genuab inunia comae urione idem exstruere maliti

389쪽

Un inire --πο- est minae ere , infimator muroris Uco antesiectus. potentiain volunt Dei sunt suffcrens ratio servat in errationis 3 existentia entis finiti cujustunque Aoueo h aesoque eum posita ratione sufficiente ponatur id , quod ister eam potius est, quam non est r 8. ωικὰ p .sito Deo uno ponitur ens omne finitum in actu, quod exse

ssit. Quamobrem nonnisi umis est Deus, qui mundi

Enhnvero Deus idem qui mundum creavit euius potentia creatrix omni mundo possibili producendo incit f. 3 r. creaturas quoque omnes f. 389d totum meminitam conservatis 39 i. atque gubemat o3. . Quoniam itaque unus tantum est mundi creator, per demo strataci unus etiam nonnisi conservator sub ato era σπιν - Uteri--

Qui ad praecedentes demonstrationes animum advertit, in praesente nihil dissicultatis deprehendet. Etenim ad creationem mundi requiritur intellectus , Voluntas atque poten

tia omnem prorsus limitationem respuenc Dei enim intellectus , voluntas atque potentia, quam rationem susscivii ', tetri creationis evicimus I. 3so.), est omnis limitis expers sit . 188 3 6. Intellectus autem, volimrus&potentia limirum expers insunt uni subjecto, cum ex notione entis perfectissimi deduxerimus, quae de sngulis demonstravi. mus, utpote quod persectissimum omnes realitates tu gradu

absolute summo contineat Is ). Unde patet , nos Milonem sufficientem creationis mundi derivati ex uno nomnisi subjecto. Insanire censeretur , qui praeter causam u

nam , quam essectui producendo sumere agnoscit, plures adhuc admittere vellet volu rem sis cartatur,

390쪽

plures esse posse. ramobrem si quis agnoscit, reai

nem , conium aliis en in gubernationem universi per ea M. monstrari posse, quae uni subjecto insunt ei dubium sure

esse nequit ullum e unitate creatoris , conservatoris bernatoris hujus universi. ioterat quoque eadem unitas ea ipso nexu rerum omnium in universo demonstrari , vi tuis tanquam in unum nonnisi ab imo dependere potest a

Non datur Z- να- ne enim, si fieri potes'. at plures dari Deos. Quoniam Deo insimi omnes resitates in eminatisradu absolute summo O 93. , adeoque etiam existentia necessaria f. ao. Deus inius ab altero non differt, o sequenter duo Dii mη enmt nisi ens idem bis positumi 181 . -- Enimvero cum Deus unus sit creato , constrvator iubernator hujus universi os potentia Gitalem omnibus substantiis simplicibus Io o. , omnique multiso possibili producendo sufficiat s. 343. cur unus asmittatur Deus ratio lassiciens est , 36. τοι nulla vero cor plures admittantur, seu idem ens bis vel pluriesion tur. Quamobrem cum sine ratione sumiente nil esse posit 3.7o. Ottol. n plures Deos ponere licet, consequenter non satiar nisi inius.

mirim nonnisi unica est essentia divina o , nisi unica existentui, nempe necessaria Lai. λ Duo igitur Dii sint duo milia se erussina necessario sive per esi sentiam existentia si Quamobrem sis r imum 'potiuntur plures , plures M um 3 sedem ab e una

rationis specie, quemadmodum ex demonstratione praum tis intelligitur propositionis. Unius Dei existentia necessario admittenda ; ceteri singuntur. Deorum nonnisi plur Iitas notio arbitraria est se astarium nos in nullam in

SEARCH

MENU NAVIGATION