장음표시 사용
421쪽
stinguere debet, ut alii sint athei, qui negetira esse Deum, alii sint, qui dubitant de existentia Dei, alii denique, qui simpliciter ignorant dari Deum f. ia. Log., Et quia
dubitantium de existentia Dei non eadem omnium est ratio, cum alii tantum distent ab atheorum prima cie, qui Deum ella negant, quantum a veritate s. 4 4. , alii atheium primi generis, quam Veritati, alii vero exadverso veritati, quam athessirio propiores sint s. 4as 426. ; speciem dubitantium in tres alias inseriores sebdistinguere teneturis. 7 a. Log. ae erat secundum. Enimvero cum ex eo de re nihil concludatur, quod quid hoc nomine, vel alio appelletur, sed ex eo, quod de subjecto sumitur in definitione g. 96o OnioL nihil inde veritati accedit, quod vocabulum atheus in signis, catu laxiori accipias, quod verum non esset, nisi idem in striistiori sumeres, iisdem prorsus manentibus, quae ex hypothesi negantium, dubitantium, simpliciter ignorantium colliguntur. Quamobrem cum nec ex notione non assimantium communia deducantur praedicata vocabulo
atheus nulla utilitate tribui signincanim laxiorem erideri
est. νοήσω terris m. Negantes distingui ab Hirmantibiis, dubitantibus Impliciter ignorantibus, nec dubitantes omnes eodem loco haberi veritati consentaneum est, quemadmodum ex demon-nrationibus intelliginar,& ex ipsis terminis manifestum est: nemo enim est Logicie peritus, vel terminorum saltem s.
tis gnarus, qui inmar, minationem, negati mem H bitrionem a se invicem si re, non inoa in animin
Via obvia loquuntur, dubitantium alios esse inivraimque contradictionis Urtem indisserentes, alios inalterimam Proniores. Non igitur ciri a confusionem omnes, qui voritati assensum mirum oras, ent, eodem nomine compe,
422쪽
lare lieet nis Acta subdiuisone totidem constituantur spe- Cies, quot non assirmantium, hoc est, veritati non subscribentium, dantur disserentia: & singulae cie peculiaribus nominibus indigitentur. E immo pinnil amilusui , in emiami plicanthi non roruter necessit mmisso non ob iramlibet disterentiam species renim diversi, esse consti uendas sit renim , ineses theor
niarum accurate deteri nari, ut per ea, quae in singulis sumuntur, determinetur praedicatum. Exemplo nobis est elitis, qui nullam facit triangulorum in congruentia, similia cisissimilia distributionem tanquam in tot diversas species, ac peculiaribus nominibus species singulas a sei
vicem distinguit; sed contentus est deteritumdiu hypothesestrumentatum, in quibus trianguli congruunt vessenilia iii ramuni, quibus siversa in gitantiar, innoducuntur in philose sani, ut ne desint compendia miri ius, necthe reman evadant perplexa. Quamobrem cum in praesenti nemo conqueri possit de theorematum perplexitate, ubi assi um apelles normisi eum, qui Deum esse negar, de existentia vero Dei dubitantibus, Vel eandem simpliciter ignorantibus peculiaria nomina non impo ras nec ulla est necessitas, cur terminorum mi assim memoriam obnias.
pes mi remuriore appellare velis non tamen alia de atheis crassislanis demonstrare licet, quam quae de athei simpliciterdictis demons Tantur, nec alia demonstare datur de atheis Scepticis eorumque diversis speciebus, atque atheis idiotis,
quam in hypothesibus dubitantium diverss inhypothesi ignor in 'uripsticis demonstrantur. Nulla igitur ex emi iniri plicarim emergit quoad usum HKominatum in axi utilitas, iam tamen theoria innis reserenda. Quota tibulo errantes odiosis nominibus infamandi entium
praeter necessitatem ac utilitatem multiplicarionem suadeat;
id quemadiriolum a bonis moribus alienum est, a philo-
423쪽
sipho probari ii in divest. Accedit, quod admisi in c. multioli tione de minis in genere ita dictis, hoc est, de non mantissius, quatenus 3 negantes, dubitantes, ocisimpliciter ignorantes iisdem substimi, militer de atheis . scepticis ingenere, quatenusin ad utramque contradictit
nis partem indifferentes Mad alterutram proniores sub se. comprehendunt, demonstrare nequeas communia quae in applicatione thecissematum Vel eorundem demonstrati
ne usui esse pollunt non expectando absque ista atheorum multiplicatione consequenter nemine Uulosophorum, qui est, non tinnim dicinar, dissentiente, enera haec legibu, bonae methodi parum com enienter constituunnu. Talia prolixe inculcari consilitiam diaximus, ne malevoli, qui omnem calumniandi occasiolim captant, nos patroclivi
mtis Dei jam a terminationem , occasone notionis alterius vel ex
is 1 ibes falsa quadam propositione deducta vel utilitatis cuiusdamistbe eonficta. In hypothesi enim athei notio Dei contradicti neminvolvit 3. 434. adeoque impossibilis ex s. q. οἱ . Qiiamobrem cum notio per arbitrariam detem minationem, adeoque mutando notiones variabiles iii data quadam notione obvias in alias ri 6. g. , sicqile occasione notionis alterius Armata impossibilis esse posit 3. zo Leg. . cum ex propositione falsia vera argume tandise adeducantur a s. 338.s 39. Log. atque huic notio impossibilis reo me sis sar. Log. , ac per
se pateat impossibilem esse notionem, quae ab aliquo tam tum fingitur inuidem utilitatis cujusdam gratia, cum Lationis aliqua adesse debeat ratio s. o. υς ideo p tet in hypothesi diei asinnandum esse, notionem Dei vel ab atam esse per arbitra amicisciminatio ae occasione
424쪽
notionis, quae nobis est , alterius, vel ex salsa quadaire
propositione deducta, vel utilitatis cujusdam gratia a nos nullis confictam tantummodo esse.
Quicquid cognoscimus, id nobis vel raciocinando innotescit, vel absque ratiociniis. Quamobrem, in notiones falsas aut, si mavis, impossibiles incidere non licet, nis vel ratiocinando, vel absque ratiocinatione. Matiocinando notio falsa non insertur , si a vitio formae discesseris, quod hienon attendimus, nisi quatenus ex falsa quadam propositione infertur conciuso s. 38. 39. Logo Absque ratiocinatione
notiones formam nequeuiit nisi per reflexionem super iis, quae Percipiunnar, aut per abstractionem, aut per arbitrariam d terminationem occasione notionis alterius s. 16. Log.o, aut per fictionem a sciente ac volente factam. Quamobrem cum formationi notionis Dei non conveniant duo modi priores necesse est, ut atheus contendat, eam vel form tam esse per arbin viam determinationem occasione noti
nis cujusdam alterius, quae est hominibus, vel a nonnullis utilitatis cujusdam gratia confictam esse. Quodsi quis contendat, modos a nobis non sufficienter fuisse enumeratos, quibus Dei notionum formatam esse, vel formari potuisse a- theus contendere valet is plures, si potest, alleget. Suffcit ad eos, quos nos commemoravimus, proVocare atheos.
Qui Deum profitemur, aut existentiam ejus probamus posteriori, aut a priori quicquid enim scimus, vel a priori co noscimus, vel a posteriori G. 435 Poch mi r.). Quodsi existentiam Dei a posteriori demonstrare velimus, necesse est ut quid sumamus instar principii, ex quo colligitur, dari Deum. Atheus igitur excipit, principium istud esse falsiues, adeoque Dei notionem ejicit tanquam impossibilem, seu conti adictioni obnoxiam , quod ex falsa quadam propostione fuerit deducta Quodsi a priori
demonsti are intendimus existentiam Dei esse en periectissimum sumimus, eidemque existentiam tribuimus, quod in notione cnus persectissimi comprehendatur existentia ne-ς ista, quemadmodum ratio aequalitata talum angulorum ad
425쪽
ad duos rectos in triangulo rectilineo. Arheus itine hie excipit, notionem Dei formatam esse per determinationem arbitrariam, occasione notionis, quam de anima nostia M.
. bemus. Alii vero Seorum per testimoniiHistoricorum probare nitui itur, notionem Dei esse invennim posticorum ad coci cenesin plebem indomitam in civitate in usum re- . ceptum quo inprimis opus fuerit illis temporibus, quibus majorerat popillis libertatis sensus Quamobrems quoad eos modos, quos in propositione praesente recensuimus, erroris convicerimus atheos; hopo nostio nos abunde a. tisfecisse nobis videmur.
c. ratis Si metis Desper Hiirma aeterminaristae in metu,nemmi per occa*--tismi μ'fum ineri- - refici mest, sed arsis virium recte tantummod ingum αιυμ ρυ ta bonitas, Nisi remi, enim si notionem I ei per determinationem arbitrariam iis em sum Armamus, occasione notionis entis cujusiam alterius,quae misiam, id nobis est detenninationes variabiles, quae notioni enim Me. at heu limus insunt, mutamus in alias. Quamobrem cum ex hac mutatione non concludatur, determinationes , quae per hanc mutationem prodeunt, enti alicui simul in esse
non posse, consequenter eam esse impossibilem f. sis. Let λ; nec propterea dici potest notio Dei, quod sesemata sterit per arbitrariam determinationem, occasione trinis entis cujusilam alterius, Ut nobis est.
Enimvero quoniam nec ex eadem mutatione inserre licet, determinationes istas simul eidem subjecto inesse posse, consequenter notionem Dei sic formatam esse possibilemis. sis. g. sine probatione autem nihil sit admittendum I. II 8. Dist. alim cum alias de veritate certus esse non possis 6 368. Log. , recte urgetti , ut
probetur possibilitas noxiorus, Piae per amica in de-
426쪽
terminationem semiata fuit occasione nesidiis emisine
m Nis hie praecipitur, nec prohibes ur, nisi quod dudum ' sexcise metrarum comprobatum. Etenim in Geometria: i usitanus . notiones formentur pes arbi Dam' r nationem occisone no Io oetasOhe notionis parabola Apollonianae formatae summi
notiones infiisitarum parabolarum f. a 9. Malus sinit.) Ne- mo autem Geometrarum,propterea quod hoc modo formatae fuerint notiones, eas rejicit, sed tantummodo possibilitas notionum demonstratur. Ita admittimus notiones infinitariun parabolarum, propterea quod per ea n conibum nes possibilitas erat itur 3 s 81.4 Isino ii hic us . eis convenienter F.9a, M. uisnem entis perfectusimi a tuere tenetur Meui. Notis en is Notio entis persectissimi formatur, realiates, quae mimaepe in si- nostrae insent, Deo tribuendo in gradu absolute summo curas . hes f. ro Pan. IVNeo nata s. o 93 paret L. Theo nat.), admistemia. . deoque determinationes, qtue animae nostrae insunt m tando in alias, nempe limitatas in illimitatas, conseque ter per determinationem arbitrariam occasione notionis,
quam de anima nostra habemus uoniam itaque notio Dei ideo rejici nequit , quod per notionem arbitrariam
occasione notionis alterius sormata fuerit, sed recte tam tummodo urgetur, ejus ut probetur possibilitas sad nec atheus noti'nem entis persectissimi rejicere potest, propterea quod formata sui per arbitrariam determinationem, occasione notionis , quam de apima nostra' bemus, sed recte tantummodo urget, ut ejus probetur
427쪽
quod ad tersus nivi nem entis persectissim erae ne recte
possit, consequenter eam admittere tenetur non capiat demonstrationem possibilitatis entis persectissunt, vel sit adeo pertinax riit ea non obstante eam admittere nolit, attentionem ulficientem asserre Vel non valens, vel
' nolens sine crini locum non trabet convictio 3 98. Logd; nihil hinc adyersus propostionem pra item concluditur, in qua docemus, quid furere teneatur taleus, si sonidenegando censuram incurrere nolit. Nequeenim phil . sopho violenta sunt arma, quibus assensum exp*is jam v .' et sed tantum possunt, quantiim potest Veritas: cui qui cedere recusat sibi tribuat, quod in errore perseveret, nec eum missum facere velit. mihi etiam adversus veritatem conficitur, si vel maxime quidam sint, qui notionementis persectissimi absque prQbatione admittunt possibiIem. ει c enim nobis' eq. strino est, quid per praecipit intiam. at se quid veritati consentaneum se, cum non per prae.
cipitantiam in judieando assensim im μι- - - . M maris evidentianti a 6 imi dotis Dei a Politisis cons ins sed minis avia Rubri 'ster mae gratia. Equidem clim Deus homines puniat obris, esse male facta o 78. part L Neocmit niali vindex rim S . rara. I. Neo nat. , omnia staninum facta pra, sciat&, dum patrantur, cognoscariniaquam praesentia f. II 6. I T. , Inmo etiam praeteritorum adhuc recordetur . . 66. verum omnino est impunitiatem in civitate non dare impunitatem coram Deo, sed Deum vindicem, tuere deberes, qui non habet, quod sibi metuat in civit te Unde negvi non potest notionem Dei plurimum va Iere ad eκtendendam ωfirmandam obligationem in riviutate viventium , si1ve in parentium, sive in imperantium
numero fuerint quini hoodum suo loco uberius d
428쪽
rion Dei a I iis , fiusso confictam, propterea quod utiliter ensistiusmodi, quale Deus est, fingeretur, si iquidem per impossibila ponatur non dari Deum s i o.λ Nini obrem curi tuitumis non repugnare: od notio Chti a Politicis confici isterii puriari oliuiscoescendae rei opem Dei pro invento Posticorum4 beri non posse, si ita, quod Poli eadem intonsuam usitierint, vel etiamissimi in abusum venerint.
Quodsi per definition ' Dei nominalem sim mi ei in esse iis pessim uino sed cenum est
i necessario evicte s. aio si per ea cinis mamus, eu meae a se, in quo rari sussiciens existentiae mimii hujus ad octabilis 4 animarum nostrarum continetur FH. - LIλααμ), seu qui mundi m
terialis de a nam nostrivum autor est; n- minus ce tum est, cum existere f. s. Para L . Mi ), mundum hunc adbeetabilem masse s et6o rara. I. s conservare I 8 7. Part. L. Isia nat0 4 -M 9oo Part. I. Neotiar. Immo si sumas Deum esse malarum actionum ab hominibus peletratarum vim Acem certum est, illud ipsem ens, quod est creator, conservator iubemator imi versi s. 63. 47. o PH QT ea nari , Esse quoque malarum actionum limniinis, etiam occulte patratarum I. 33. 43. 939. seps an L Neocn vindicem Io 78. Io 8 1. Part. LNeoc nat. . Patet itaque notionem Dei a Politicis ebis indbmitte coercendae gratia non fuisse confictam. Idem etiam ostenditur per indirectiun hocmodo Pinnamus, si fieri potest, notionem Dei plebis i qmitae co- Qx.ctas a Politi esse consuam. Quorum emi i
429쪽
fimo existentiae repugnatis. 4o Ontol. , consequenter impossibile est, ut existati . 79--3 ara. Log. emistiusmodi invisibile, quod homines ob male secta puniat, quale a politicis fingi dicitur Deus, existere nequit Enim ero existit Deus I. 69. an L. T. qui invisi bilis estis. 89. Part. I. Newπαι. homines ob malefacta punit s. ior 8. I. Tia. narJ Notio iame Dei, quod sit ens invisibile, honune ob male facti, niens, a Politicis plebis indomitae eier missimi non est.
Non nego notiones Deorum Gentilium potuisse fingi a Politicis plebis indomitae coercendae gratia, sive quod iDsi ignoramini Deim sive quod de ejus existentia itabitio erint, Me quod in errore majorem, quam in verit Die uestineollacio erine Risimvero hi milia visiquem O inferre notionemmei veri esse ab iisdem stoissimini,
consequenter nullum aui Deum univers creatorem, conseri Morem ac gubernatorem, malarum actionum human, rum vindicem Utrumque enim consistere posse nemo non videt. onamus hominem , qui nullam Dei notionem stinctam habet, vivere in civitate, quae simpliciter ignorat
dari Deum, & tempestate hon ita perculsis persuadere, esse aliquodensis sibile, quod fiumina vibret in malos etsi memet sm persiadeat, en istiusmodi, in silinimam ὀμrectio competat, esse coninum non tamen hinc consi- quinu, fulminis directionem non ea bile iubi ori
necesse est, ut atheus mundum habeat pro emerita
430쪽
ma in ahsurditatem atheismi agnoscamus, tandemque re-- sellere discamus necesse est agnosci errores de mundo cum v. J eo necessario connexos. Quoniam itaque nobis propositum fundamenta Penitus evertere, aut, si mois, ostendere,
quomodo per flama nostrum evertantur in eos nobis inique inpurendum sane qui hoc negligunt, andabatarum non pugirant, sapiusque vincuntur, viam vi acerevolunt.
Iu demonstrat dari ens a se, non a tem pina sere A itas atradit, suae esse diversum a munia vel ejus elementis, Bisa cujus entistionem si cientem exissentia mundi in se continere, is non ab atheo aidum demonstramis dari Deum Aersus auram. Etenim si missa. quis demonstrat dari ens a se, atheus, qui mundum habet pro ente a se g. 437. , excipit, mundum esse emistud a se, cu3us existentiam demonstravit. Quamobrem cum porro non ostenderit, em istud a se esse diversum a mundo vel esus elementis,is rationem sufficientem existentiae mundi in se continere per apoth. nondum evicit ens assee hujus mundi autorem Quoniam itaque atheusis
paedari Deum, quia negat dari ens a se, quod sit mundi hujus autor M. it.); si quis demonstrat dari ensisse, non autem porro ostendit, istud esse diversium a mundo vel ejus elementis, Wrationem sufficientem existentiae mundi in se continere, is dari Deum adversus atheum pondum demonstraviti
Sunt qui sibi videntur existentiam Dei demonstrasse ad-
versus atheos, ubi evicerint dari ens a se. meminem no- ,. minamus, ne aliorum famae vel meritis quicquam detrahere velle Videamur. suam procul autem abiant a veritate, ex demonsa attonepropositionis praesentis intelliginita
que enim error ames in eo convivi, quod neget en a se; sed quod neget ensa se Humundi autorem sali Axi mmundum Hinc adibaabilem pro ente a se iv xis.