장음표시 사용
481쪽
dari nequit Patet itaque ens finitum ens a se esse non posse.
Idem iam superius ostendimus alio modo β. 3ῖο.). Cum
enim ibi lem evicerimus ens omne initum esse contin ens, adeoque necessarium esse non posse 3 I. Ontol), ensa tem a se necessirium sitem 3 3 3.pa t. I. Theol nut.), quem
admodum X altera inprimis demonstratione intelligitur, nequis argutetur propositionem male converti : eo plo evictum quoque est, ns sinitum non esse ens a se. Quoniam tamen athei ad progressum in inlinitum tanquam ac sacram quandam anchoram confugiunt; ex eodem impossibili istem aseitatis entis initi demonstiari non inconsultum d
et is eis Elementa rerum materialim. ammae tam limi m, mentis sa-p am frutorum non sunt enim a se. Elemciata enim Dei uniri imaterialium cntia finita sunt et os . CUM . animae P. s. quoque humanae substantia finitae sunt et 6 . Poth. ris . , de animabus brutorum idem codem prorsus modo, quod humanis ostenditur. Quamobrem cum ens finitum a se s e ncqueat g. 8o. nec elementa rerum at rialium cum animabus tam hominum, quam brutorumcntia a se esse pos uiat. Idem etiam ostenditur hoc modo. Unumquodque clementum continet scriem mutationum, quae diversa esta scri alterius cuiuscula lucis. 9i ComoL . In aquarque etiam anima humana continet ser em perceptionuma appetitionum atque avertionum , quae diversa est a s rie alterius cujuscunque animae I sa 4 Ph h. s. , eodem prorsius modo de animabus brutorum idem ostenditur, quo de humanis. Hic igitur eodem prorsus modo ducitur porro qucmadmodum inpr cedente, nec clementa rerum materialium, nec allimas brutorum esse entia a se.
482쪽
Equidem elementarerii materialium non esse entia a tu jam aliter ostendimus si s a. 73 6.por, I TIMI nat h& similiter idem de animabus evicimus 3.39.part. I. Theoc' rimo etiam huc pertinet, quod elementa rerum materialium οὐ mimae tam briato furem . quam hominum sint entia
contingenti. y. 3 a. x, quemadmod-- intelligitur, qtiae ad propositionem antecedentem annotavimus s. est.): ex adducta tamen ibidem ratione etiam intelligitur , cur ex progressu in infinitum colligi impossibilitatem astitatis ele mentorumin animarum consultum sit.
mundus hic adspectabilis prodit ex clementorum combina mantasiaetione, juxta principium rationis sussicientis facta& junctis , ad uianimabus corporibus hominum atque brutorum ex eadem repugnam. combinatione resiuitantibus o. id quod etiam ex eo patet, quod corporg non sint nisi substantiarum simplicium, hoc eest, elementorum s. 8 a ComoLM aggregata s. x76. cosimol. , ex quibus mundus constat s. 49. Cose L), nec elementa aliter combinari possint, ut prodeat idea mundi, nisi per principium rationis sussicientisi .ai 6. . Quoniam itaque elementa rerum materialium lanima tam hominum,quam brutorum entia a se non simis. Eid, mumdus hic adspectabilis ens a se esse potest.
Mundum hune adspectabilem non esse en a se iam ostem dimus 3.so.part. I. Thinnat.). Et huc etiam pertinet,quod mundum non esse ens contingens supra, etiam independenter ab existentia Dei, demonstravimus 3. 33 a. .Contingentiam enim destruere astitatem ex iis patet, quae paulo ante annOtavimus t. f. 48o.). Erumvero quae ibidem adducta fuit ratio, cur consultum fuerit, etiam ex progressu in infinitum colligi impossibilitatem astitatis entium finitorum dem quoque huc trahenda , ut intelligatur consultum esse
483쪽
gressi in infinirum. Ceterum praesem propositio etiam de Pendenter ab eodem progrestitatem ni r iri potest hoc modo. Omnia corpora esse limitata, adeoque etiamf- δέ ,173 pam L Theri nas , nemo non concedi oua, mutationi obii ua se vetor et de monicenm mainconesi nar 3. 37.-οιλ Quoniam itaque missilis tum nummi essens alec, in λ; nee ip- ---- si esse rest. Quamobrem cumamindus ex corpotibus
tanquam ex partibus constet 3. II9 C mol43.34 . tot)ς mundus quoque ens a se esse nequit Demonstrationem hane addimus in eorum gratiam, qui elementorum theoriam in Cosmolosia,aditam vel non caelum , admittere nolum
'mentorum em vix ora in Mimarum. Cum enim ens a
4ationem nimientem existentiae siue in cilantia sua habeat Iri, para L μοι Mi P, si minuis cuin suis rimmentis o a liabus hominum at in lautorini est ema, modi cum elamentis Manliive tam bruto ii quam . hominum rationem iis lamen existentiae sua in se aia fix habent, consequenter eandem minune habent inente alio ab ipsis diserio . Non igitur datur in a mam 4 elementis ejus atque animabus tam limaunum, quam norum diversiit , in quo rvio iussiciens existentiae indi Melanimatorum eiusdem istis animani tam h hunum, quam brutinum continetur. Quamobrem cum Deus sitens ast in quo continetur ratio sumens exsesteritiae hujus mundi ad postabilis elementorum nusatque animammis 67. in Neu miri , hoc ipsum
484쪽
anmum et 8 o. ροτ. I. THα - ρ uinum cum G Hesentis di animabus tam hominum, ni brutorum sit elisast, m-
ὰ rminin Atque animarum tam Diuuium, quam istorum aut v
hro ente a 3. 3 ), hoc est, quod numinis . ens a se. si non ψε-ram hic-odetrimimur, si mundus emas , libredariminn, mundi autorem Atheia ius aia
eo cum atatate mundi adeo arcte connectitur , ut positantundi aseitate ponatur atheisinus es posito vicissim athei1-mo ponatur aseitas mundi. Unde dubitari nequit, genuianum atheismi fundamentum esse mundi astitatem, quem
admodum jam supra notarimus Motis 4 7. Q -M foris utrum a iis neget dari raram, -- x. Δ dum cum iis elenientis di animaluis hominum tortunis ensis seu an assimist, mundum cum sal - ....., nos.&animabus hominum at pie it - γα es , dari inunxi nemo non videt, utrumque fiera U,sse. sunt enim rationes erroris multiplices, seu, quem admodum vulgo loquimur, infinitae, quarum nec in casis dato inire facile licet numerum, nec in genere numerus de . . . terminari potest, praesertim cum d magna sit ex partesiib ,
485쪽
ficie nexistentiae suae in essentia sua habet ruixo. M E advers,nullum ens contingens rationem existemtia sua inessentia sua habet f. aio. ποι). inmobrem cum ens a se rationen existiator incientem in esset tia sua habeat 3 i. part L Thul M. ; eis nullum conum sens a se esse potest. Iusta erat inera H.
Propositionem praesentem ideo addere visum est y tam
to clarius repugnantia aseitatis contingentiae in oculos i lucescat, quoniam in praesenti argumento plurimum refert nosse,quod posita astitate tollatur contingentiari posita comtingentia tollatur astitas, ut adeo pervade sit, sives mingem
tram ni Musi neges, ει astitatem assimisi
g. 48s. . ariet u contra--em imis, Q. In hypothesi e , is instra Sum athei mund est emase g. 437. . Enimvero mum -- ad ectabilis non est ens a se s. o. pari. I. . M. menta temni materialium, quibus aggregatis oriuntur orpora mundum c iustituentia f. 376.38a .rii. -Ahincentia a se a. 736.f. I. I l. 33 334. s. 83 ρο α II. Neo no. immo si concedatur, mumdum orn i mn atomis materialibus, vel materia uniformiuidi vise, nec dici pistest, illas, vel hanc esse en a seis3.s4.' . . In hypothesi adeo actei assimniandum, quod jari debebatis. os Quamobrem cum contradictio duabus pontineatur propositioni-- quarum una idem esse negatur, quodque alteras . . . . mratur ricia οπια δε eo aulicistica hypothesi colligituq quod propositioni vem ntradicit Enimve istud -
486쪽
thmi silaus erit distra dicitis. 6. αλ . Nei itaque
denter ab existata Dei, altri ris inundi, demonst 'vetis, quemadmodum a nobis factum et locis citatis, mundum nullo modo haberi posse pro ente a se, sive eum spectes sub ibi ea, qua nobis apparet Ima siVe ad ea, unde pendet, reis spicias, elementa nempe rerum materialium, vel etiam ato- materiale & massa a uni rinc ni neque enim opus est,
ut cum iubeo ιμ-cipiis Mindi demotis stratione apogogica minis absurdum redegistiis sues. Principj j itur, ' edimincum in parta rum in hac altera Theologiari riualis cis nu Milluditatem oculis subjicum
possibile est nam es Deum. muni auro Etenim I astatas poetamus non dari Deum mundi autorem, cum atheis tas ramex mus in negatione Dei autoris mundi consistatis. 1 atheismum ponimus . Sed atheitam contradictionem imuolvit s. 4 8 3. , coinquenter si ponimus non dari Deum, quod contradictionem l involvit, ponimus. Quamobrem nim impossibile sit , quod contradietionem involvit s. m. sol. r, quod impossibile est, ponitur, ii ponatur non dari Deum mundi autorem seu, quod pellacis 'rumd
Idem etiam sic ostenditur. Si non datur Deus, mim- DLV Mundus in eris necessui
487쪽
non est, sed contingens .s s. paret LmoVnat. I. 3 3part. I Theo nat. y ctiamsi clementorum rationem times habeasis. 6. N. Neol. nat. 5 g. 34'. pari Π Neo nat. . yel ei tantummodo alem in animabus cxistentiam tria bura g. 6i pam L sol nat. s. 3 3 1. para. IL Neoc nat. .
Impossibile gi ur est non dari Deum.
Paret adeo, si atheus convincaria contingentiae mundiri animarii nostrarum , sive realem muricii existentiam admittat, sive cum Idealistis ci tantummodo dealem in animabus hominum concedat 3 36. Uych. rat.), eum hypotheseos imphae, quae Deum non dari ponit f. II. , absurd, alem agnoscere tenere. Contingentia igitur mundi animarum nostrarum adfructa evertitur ameismus,quemadmodum aedificium corruit finitamento subverse.
g. 48 T. I ssali Inpossibile es ut demonstretur , non dari Deum , minatas iamon autorem Ponamus, si fieri potest, stu, ut alii loquuntur, inandi non per impo sibile, rheum demonstrare posse hanc propo. existentiam tionem et Non datur Deus. Quoniam vora est proposi-d rixam. . tio. quae via directe vel per iliaiicctum demonstrari po- in I. 344. 317. Q vera ea it propositio. Non datur Deus, conkiquenter ei opposita ampinativa Datur Deus, salis s. si a. g. , Emmvero demonstrari potest clauDeum mundi, autorem f. 69 67. m. L. Neal. AEatris a I.
aris preM II. Neo η- consi lumea propositio hare e Datur Deus, mundi autor, vera ea f. 344. . . .niam itaque impossibile est, ut eadem propositio, datur Deus, mulidi nitor vera sit, semiuiua et 8. Oxto δι impossibile est, ut. iiiinutimur, o din LMinaea inda
di autorem. Quaecunque igitur ad N andam impiam hypothesin a theus sera arfix inunta, ilia esse oportet, ut, si ad eam fomlama, quam demonstrationibus in Logiis praescripsi-Digiliasum Coral
488쪽
imus fr. βω. Lor. h, redigantur, deci laborenet,
consequenter nullam ad convincendum vim habeant. Orendum adeo non est proserat argumenta, quae relatari non possint, aut contra Dei existentiam moveat objectiones
insolubiles. Si enim insolubie forent, firma niterentur de 'monstratione id quod vi propositionis praesentis haudquaqua: n fieri potest. Equidem non nego , atheum proferre i posse objectiones , quae non a quovis facile solvi possunt nego tamen eas iis se spectatas esse insolubiles. Concedo etiam eas solum pota esse dissiciles, ita ut, si aperito solvantur, solutionem non capiat atheus , nec capiant alii, qui atheiLmo dediti non sunt Sed non concedis eas solutu esse impossibiles Ur vero intelligatur, quid opus sit, ut solvat
nar, ne, vel pro insolubilibus habeantur , vel cas solvisse sibi videantur, qui solvendis pares non sunt secuentem addere lubet propositionemo
rimis argumentum inra expemiam Dei, mumisia r Q-- . profer Arios, id in formam artis reductam in vino forma Moret , vel visis Meriae necesse est, u
argumentum abatheo contra existentiam Dei, india tori prolatum in formam artis reducitur, cum probare per
id velit, non dari Deum mundi autorem ir. 9, vel Syllogismus aut Syllogisinorum inter se concatenatorinnstne prodit, quibus ex aliis tanquam notioribus colligitur propositio non datur Deus , 496. g. I. Quodsi ergo idem non peccat in s mam, nullus Syllogistiarum regulis Logica contrariatur s. 63s . . ,, ipis conc tenatio eorundem talis est, qualem praescribitio ei s 9 a. g. exempla Demonstrationum loquunturi Isi .ssa. Is 3. Log. Quodsi nec vitium materiae adfu ni , praemissi Syllogistuorum omnes, quae si untur,
489쪽
errant verae quarum veritas jam sui evicta , hoc est, vel definitiones, vel operientia indubitatae, vel axiom, ha, vel propositiones demonstratae 367. 68. 72 Gog. . soniam itaque demonstratio est syllogisimorum concat natio , in quibus non occurrunt niti propositiones verae loco praemidarum, hoc est , definitiones, experientiae lim dubitatae, axiomatain propositiones jam antea demonstra . ta g. 498. Log non dari Deum demonstrari potest. Enimvero impossibile est, ut demonstretur non dari Deum 3. 487.). Quamobrem fieri haudquaquam potest, ut, si argumentum ab atheo contra existentiam Dei prolatum in Ermam artis redigatur, nec vitio tonnae laboret, nec falsas adniittat praemis as, adeoque principiis falsis non nitatur s. 6 i. g. consequenter necesse est, ut vel vitio forma laboret, vel falsa principia supponat. Hinc intelligitur, quid factu opus sit , si objectiones athei
contra existentiam Dei mundi autorem rite solvi ac refutari debeant. latet etiam huic labori non esse parem, qui in demonstrando non fuerit versitus, vel ne quidem formae demonstrationis genuinae ideam animo comprehendit Immo parum consultum est, ut, qui hocce prsidio destituuntur, causam Dei adversus atheos agere audeant cum enim non proserant , quae satisfaciunt, eos ii errore nocuo consi mant potius, quam ut animos eorundem ab eodem libet rem Non desunt exempla, quae allegari poterant. Sed in nostra philosophia versatus ea facile dignoscet, atque adeo monendus est, ut sibi ab iisdem caveat. sui vero coecit scum venerantur Regem, iisdem surdis narratur fabula Dinlendum vero atheis te patronos praebere, qui magno se in re debachantes boatu vincere Volunt.
s. 489. Afilias Atheus precaris sumit mundum esse en a se. Etenimn Mi ne aut ex eo, quod non detur Deus, inseri mundum esse eos
490쪽
ast s a J. exascitatemiindicolligitnondati Deum iam viri s 83. . Quoniam ii ossibila inuid tua an mminuetur, non dari Deum ditio ipsin sumi vir gratis, sive preciuio contra inmisistam demonstrati nems 68 69 m. μα-J, consequenter ex prime in secario infertur, mundum esse emast, manisesto errore si Gg. . Perinde igitur est, acii ipsa mundi astitas precari oneretur. . si ex astitate mundi insere non dari Deum, mundum esse en a se sumit, quia mirare nescit, eum a se non eo, etsi demonstrari
possit s. so si esseqq. m. 1. - nac&s 332. 84. it. s. 43'. n. Ilia viri, Mundi igitur astitatem denuo nonnisi precario stariti Patet itaque atheum in tutoque casu convinci posse, quod mundum esse ens a precario sanat.
Apparet adeo, quomodo rum per ea, quae in systemate demonsti aritur, rumpere quae in hac parte secunda Theologiae naturalis evincuntur, fundamentum atheismi subver-
tatur. Atque ea ratio est, cur in systemate ex mundi con 'tingentia, qua -- ejus tolli ruri, 48 δ, demonstraver, onus dari Deum. Etenim Theologia mimalis obsininieanimum, ne in dieiunum praecipites demur, , os in viam reducere debet, quorum Mela jam infestiis estini .mus. Nemo igitur non confitebitur prodesse plurimum, si atheismi fundamento destructo evi vini Dei