장음표시 사용
501쪽
que errores ridenter agnoscere debet, demonstratulae ipsis inopositiones contrariae s. ioas. Logd quae cium sistemati innexa sint, quemadmodum earum demonstrationes in systemate, vel hac altera Theologiae naturalis
parte evolutae, tactis earum in principia annalysi Lisu. Lm , appa ret e dubio certus evadere nequis nisi
systematis vim omnem animo complectatur. Cumque nondum norit, quale em sit Deus, etsi agnoscat, Lillam esse, quod nullus detur mundi autor, nec e rum habeat cognitionem , quae de hoc mundi autore cognosci possunt, quae vero de Deo, mundi autore, cognosci ex lumine rationis possunt, tum in systemate, tum maxima ex parte in hac altera Theologiae naturalis parte demonstretuitur eorundem cognitionem certam sibi conse traraturus, vel systema vel alteram Theologia natur, lis partem ea, quae si cit, attentiones 3 998. g. . te gere teneturis 3 6 8 Ubi ergo atheus agnoscit, mundum non esse en a se, adeoque dari aliud ab eodem diversium, ad certam Numinis agnitionem perducendus per demonstrationes in systemate datas, vel in laiae altera Theologiae naturalis pane exhibitas.
Fors, iobiiciat quis, atheum ad certam Dei cognitionein perduci posses eniaris, vel partis j alterius Theologiae
Oturalis lectione, non eversa impia hypothes,utpote quae sua 'onte cadit,ubi rectiora edoctus veritati victas dat manus. Nonnegohoc fieri posse,nec desurg mihi exempla,quaeidem
confirmant. Tropterea tamen non concedo, utilitate sua carere, si quis ad agnitionem erroris sui primarii ante per-
ducatur, o in dubitationem de aliis inde manentibus comjiciatur. Cum enim magnam esse constet vim praeiudici mim, quae obstant, quo minus veritatem liquidam cernere liceat; tonsultini omnino est praejudicii eradicari, ur distan Diuitia ' Corale
502쪽
aistendi non impugnandi animbas demonstratisnes demo opendendas accedat. Accedit, quod bitatio de iis,
pro certo se agno isse arbitrabatur, incendat sciendi cupidinem, ne ipse eam in se desiderari patiatur attentionem,
sine qua convictioni locus non est 6. '98. . .
E eo, , , maia fiam Araba dantur in man Miseriisia, inferri nequit, quod si imperfectas , adeoque Deum,sentia maliens perfectissimum , ausorem a re nequeat Eterila ma repugne d tum physicum Morale non obstat, quo minus in muni pendentia do, qui existit, major sit persectio, quam in ceteris pos in actuasibilibus I. Is o. part L Theoc nat.), nec mala playsica inari. relatione ad mundum integrum mala sunt s. 63 part LN .no. M aec actiones malae hominum, si physice fineteritur, malae sunt s69 s a. part L NeoCnat. Dimmo mala tam physica, quam moralia faciunt, ut major sit in hoc univers persectio, etsi ob eorum in existentiam mundus non possit dici persectior 3 6 8 3. not. f. 689. H. L .noo, bonis in mundo non dependentibus a malis, quatenus mala sint, sed quatenus moralia siunt actiones physicae, physicaaurem cauta naturales g. 689.
xi I. t. Ex eo igitur, quod mala physticae morabadantur in mundo, insem nequit, quod sit -- perfectu. Maliun vero physicum de morale seriei huic iii
plicatur, ut eadem salva separari ab ea minime possit. sa. part L Theoc nat. φ, quamvis per miracula in casu quolibet singulari tolli possit I ssa par L leo natὼ, eodem tamen subIato ex tota hac rerum serie, haec ipse re rum series permanere nequit omnium possibilium per.
503쪽
eo, quod ines physicain moralia dantur in mundo, Inferri nequit, pio Deus eundem ejusdem perfectionis facere potuerit, ne diem maiora absque malis Dysicis
Quoniam itaque ex ineristontia mali physici uela mundo nec inmeti potest, quod mundus ut imperiectus, nec quod Deus absque iis eum potuerit acere posita rem evidens est, quod ex eo, quod dantur in mundo mala monilia, physica, minime consequatur, Deumens persectissimum I. 34. , non posse essemus autorem
Omni tempore mala physicain moralia, quae in hoc mundo dari experientia quotidiana loquitur, ut de iis nemo dubitare unquam uini ausus, perturbarunt animos
hominum' scri Indos oritin animis injecerunt, quasi obstent, quo minus ortum frum a Deo, inteperfectissismo, derivare possit mundus. Unde etiam est, quod jam olim athei malorum physicorum4 moralium i cistentiam
tanquam argumentum ommum fidelissimum, utpote quod insolubile visum, adversus existeotiam Dei mundi autorem urserint. Existimant enim, si mundus factus sit a Deo, hic autem sesens summe persemim, cujus persectione majorem concipi repugnat eum esse debere opus perfectissimum, praeierum demonstranda siminio persectionis
gratia munitum condi in dicant Deus, consequenter ab omni nudo phoc atque morali prorsusvacuum. Quinniam itaque mundus, in quo malaphysica moralia dantur, ho loquatur talem artificem, qualis LM- esse debe
nec mundum hunc a Deo esse produmim , consequenm non dari ens persectissimum, quod sit mundi autor, quale Dei nomine indigitamus uec perpendens animadvertet, atheos, quos urbat malorum in mundo existentia, sup- Pori te unaiam a sque malis physicis moralibus esse
persectiorem es hunc ipsum, qui existit, mundum condi potuisi a qui situm physicis, quam moralibus, eo
504쪽
sequenter si clarem Deus mundi auror, fieri non potuisse. qivn mala physica 34 moralia ex hoc mundo scit illisei. Qui in D concedunt, immo ipsum a criter propugnant, m-
ωae mali, physicis &motalariis re perfectilarem, Amilii alio ii obsto, io mi shic, qui eximi, omnium pos tu rei is is, seu optimus duim o Deum utique Hinc ma indum maeni condidit, absque malistam physicis, quam moralibus facere potuisse, tuncque ipsum sinurum fuisse perfectiorem aureo largiuntur, quod vult. Quoniam itaque negare nequeunt, Deum demonstrandae summae sua perfectionis, hoc est, Divinitatis suae gratia produxisse hunc mundum quicquid contra argumentationem athei
hoc est, seriem comm--npra modum causarum ive essemium continuo a se vacem dependericium, Caidere potest, nec ea lalva eius perlectione auferri potuisse. Unde dc D Thιma pro eo, quo pollebat in Theologia naturali acumine, principia haec defendit, atque hisce armis causam Dei mdversus atheos citetur. Non dissiteor, Hec ipsa
ad fata resone perspicitur veritas qui tamen eorunm
dem si ii istitiuui , a nobis in s lamate datas expendoe voti fit potuerit eorum veritatem,quin agniturus sit, nutilus dubito. Insulsum vero est, ne quid gravius dicam, uis cum atheis facit is eorum principia sua facit ut recte sentientes atheismi insimulare possit Agnoscant vero, mi hoc faciunt, nisi physica dc moralia argumentum promere
ineis ad existerinam minis impug ut in non Pinenias optinuererum seriei reximplicantur, ut is eat . - sectione tolli nequeant ted quatenus eadem sit, in eadem Messeposse finguntur. Uniae sto uteris, quem isodum a nobisiactum in syst mare, ea non obstare summa seriei
505쪽
separari minime posse erroris sui, quem vel tacite stippo. nunt, vel expresse constentur, redarguuntur. Non possim mihi ,perue, quin censeam lepidam fabuliani,quain finxere nonniali ad principia ista impugnanda. ad probam dum earina,vadat isti in ducere. Munt nimirum invenem vix viginti annos natum iam in atheismum incidisse, nee ulli veritati religionis Christianae assensum praebere posse, quod in mundo tot ac tanta extent mala , inprimis ab hominibus tot scelera, tot flagitia committantur, hoc tamen non obstante a me asseratur, mundum hunc este optimum. I alam cium mundum supponere debere autorem,
qui se causi mali, adeoque non Deum. Dici non potest, quantum de hoc figmento sibi gratulannar, in quo K nisse arbitrantur, non quod pueri in faba. Immo ho exemplum, strale dici meretur, ipsis sussicere videtur ad univer- . iam meam philosephiam damnandam, quas recta ad atheis
mum Omnisque religionis contemtum ducat Sed risum imneatis amictu Ecquis enim est, qui nesciat, ab antiquissimis temporibus eos, quibus malorum physicorum moralium inlinc rerum serie inexistentia cum attributis divinis pugnare
rissae' de simina mundi hujus persectione ne somniandoquidem cogitasse quin ponus eidem illa repugnare sta nom sitasse Absenum vero est aliis persuadere velle, quod, si
mundo optimo insint mala physica&moralia, necinariose quatur non dari Deum, ridiculum videbitur attestato jure nis, qui vix vigesmum nati annum attUr,conse damum probare Velle.
506쪽
s8 I. para. I. mol. r. ', istin dum hunc non elegit obnitium morale, quod in eo existitis. 38 a pari. I. Neo neque ipsum intendit tanquam finem 4 668. pari. I. Theo mi. , sed in idea mundi, quae inest in imtellectu ipsius, independenter a voluntate libera conte tum f. 9 a. para. II. Theol. nat. , tantummodo perini rere deoeerit 383. lamineo rat. I . nec ad acti pes malas hominis concurrit, quatenus malae sim , sed
neque etiam is ad iussim libertatis , qua abusiun murrit s. 88 s. m. L Neo nat. . Cur igitur malum morale sit possibile , cur quatur, per ca intelligitur, quae homini uiuunt, nec quicquam ejus Deo tribue dum 'eoinques iter ratio sufficiens mali moralis unice in histine coiitisetur , nihil vero eius in Deo s.s6. Onto A damobrem cum causa mali moralis esse nequeat, in quo prorsus ratiociis suffcientis actualitatis ejus contine 'tur s. 881. 874. OADM e dens est, Deum causiam mvili monilis; quod datur in mundo, non esse Falsum igitur est ex eo, quod malum morale detur in mundo, imserri posse, quod Deus sit ejus causa unde porro cadit, ob inmutantiam mali moralis mundum D posse habere iorem sanctissimum justissimum, praesertim cum nec
permissio illius repugnet justitiae divinae or 6. t. Lτυα μαθὶ actoque nec ma in s. o63. f. s.
Ab antiquissim te otibus hoe argumento us sunt tale ad exitantiam Dei si non resutandam , saltem in du
bium revocandam, quod Deus dicendus sit causa mali miniralis, siquidem ponatur, eum esse mundi hujus autorem.
Et nodus hic multis insolubilis visus, ita ut constetnon d
507쪽
bisse , qui eum secantes , icium de seluti e*espectarent,
duo mundi principia admisere, altemur bonum , alterimi malum, Iuvenis ille atheus, de quo modo dixi not. . 497. , tum demum Deum dicendum esse causam mali moralis arbitratur, si mundus, qui existi . sit optimus , meo ipsi assentiuntur, qui materolo in me sunt animo. Murum Vero, auod non potius inferant cum atheis mundum
hunc non esse a Deo, cum summa ejus paseetio, quema bmodum est systemate constat , probrii non possit. nisi istis 1 intellemis ac volium Numinis persectione.
veni imperito condonandus erat hie lapsiis, quid vero di. cendum sit de viris , ut Hiis doctiores curiores viderivolint, judicent alii. Sane Deus dicendus sit causa peccati, quod in mundo etiam optimo, hoc est in serie rerum omnium persectissima, malo morali locus sit mulio magi dicendus causa peccati, si, qui existit, mundus optimus non est,sid Deus seriem rerum adactum producere Potuit,quae ab oriri malo morali prorsus libera. Cum enim cognoic
mundum au με absque malis facere potuit. Quare cum
tibere eunclem creaveriti, s .a liberrima sua voluntate malum, quod ab eodem abest poterat, in eundem invexit. Vides igitur, si mundus non sit optimus, qui existit, E a mundo optimo malum omne ex illaici rationem, cur mesum mundo infit 3 in eodem ad actum perducatur, tan
dem contineri ilia eo , consequenter Deum dicendum esse causam pecoret Asme ita argumentati sunt, qui ex malo rum in soc munia in δε-- - ersus existentiam Doargumenrum petiere. Reselliitur autens haec argummitatio. ubi ostendit Deum legisse mundum optimum, huic s rhi rerum mala ita ii Mari, ut salva si miris illius pers ctione inde auferri nequeant. Inde enim poma conficitur, quod Deus salva sapientia sua praesentem rerum seriem a minis liberam reddere non pomerit: quemadmodum.
508쪽
iure siperesse possis dubium, quin Deus sibin sanctia sit,
mala permis ite. Neminem Uinir suum movebit miser illa iuvenis athei argumentatio. quae tantiu pondushabet penes adversarios. Unde cum tabellam istam recenserem, non imone adjeci:Risum teneatis amicis, tis. ' '
M e , - -- ἐν iis i marinis an is in hoc Ha minae --ἀν , -- -- , in rem ellus non posse se sapien 'sici d -- ου - --. Etenim Deus, qui fecit hunc moralibus mundum s8. pari. I. Neoc nat. 9, salva sapientia uapeti nequeassiliuina atque persedissima mala physica & moralia tolle- argumen-re non potuit ex hac rerum serie g. 676. an. L. Neu tum a ver Maio, abusivn quoque liberiatis, quo malum moralea sus ianitamur in actiones liberas I. 8 o. para. L. Neobnat. , si rem Us s mitissime permittere decierit s. i4 sart f seo pientiam a --. , salva lentia divina non impediendumq*. 14. α --.LT , mre. Similiter salva bonitate summa, quae
ipsi est , furere potuit hominem , qui libertate sua abutipos ripae ni eadem abusiurum praevidebat β. 722.
κά. I. Thebc nat. , nec bonitati ejus repugnat , quod hominem in mala ruere simat s. Tas. part L. Neo nat. 2, immo eidem acceptum serendum, si mala physica ipsit immittit , ut adversus malum morale praemuniatur, vel ab eodem instat s. 34. part L. Leo nat. , vel malum physicum minus immittit, ut eodem avertatur majus, de si permittit, ut malum morale minus committat, quo a majore avertatur M. 3 .part. I. Theo nat. J. Quamo
rem ex eo, quod dantur mala physica Moralia in hoc mundo, inferri nequit, autorem ejus non posse esse sit pientissimum & sumne bonum.
509쪽
Quibus mala negotium facessunt, iis maximi subo iuntur scrupuli quoad bonitatem divinam .i Neque enim eidem convenire videtur, quod Deus tot malis locum secerit in hoc mundo, quibus promiscue obnoxii sunt iii, Mimpii. Unde negarunt alii providentiam tantummodo divinam, alii omnem dependentiam mundi a Deo, consequenter nec Deum ullum mundi autorem admiserunt athei facti g. ii. J. Misce vero scrupulis satisfaciunt, quae ex systemate hic citantur, modo eadem ita perceperis, quemadmodum in systemate continentur, nimirum ut veritatis fueris convictus per principia, in quae justa analysi resolvuntur demovitiationes 3 992. Log. . Neque enim existimandum est, dubia , qu: angunt assensum firmum impediunt unico ictu prosterni posse, cum assensus nonnisi successive generetur . 993. Q. , quemadmodum in Horis
Subsecivis A. 729. Trim. De . num x me uberius X-
posuisse memini. Quodsi vero quis resolutionem istam instituere voluerit vel obiter , haud dissiculter animadverter, assensum hic vel maxime pendere a notione necessitatis es sentiarum, ita ut idea confusa essentiarum arbitrariarum an, mo obversens eidem obstet, non advertentibus illic, qui, ubi assentiri voluerint, repugnantiam quandam in seipssexperiuntur Quamdiu enim substantias fingis tanquam subjecta vacua ad quaslibet determinationes intrinsecas recipiendas indisserentia, quas Deus pro arbitrio indat quae est communis notio deceptrix multa videntur ut bonitati, sic ceteris attributis divinis repugnare , quae minime repugnant. Quamobrem ad dispellendas tenebras praesentes plurimum lucis asserunt, qua de origine dearum in intellectu divino, tanta claritate exposuimus insuperioribus F. 87. Usqq. , quanta hactenus non factum ab aliis. Ceterum hic simul intelligitur, quam sit necesse, ut distinctas atheus
habeat notiones attributorum divinorum, etsi eorum realistates absque demonstratione nondum agnoscat, ne conse
quentias inserat, quas illegitimas sua sponte judicabit, ubi ad notiones genuinas attributorum divinorum animum aduncit. Immo non minus necessarium apparer, ut, qui atheo
510쪽
ri utare voluerint, distinctis attributorum divinorum n
tionibus instructi sint easque familiares experiantur , ne atheis largiantur, quae negare tenebantur,& ex adverso neis gent, quae concedenda erant, quemadmodum fieri solere
ab iis , qui intempestive se alienis disputationibus immiscent, quotuli pro dolor experimur inde enim est,
-bus adversiis atheosii pugnandio. Dus hi vinci iobebant, tanquam assieistica disiament, veli ut id mantes, quam P o Me videri volum. s. OO.
- iis inime iraetur H κμαί- ωιν -- -- errarumtis inas, qualem minister specto im . seu ex re Wgat , dura Deum , inferre neqvit m -- λι------ ρα - , -- ία uia mis F. --. Etenim adii, Aesistes malae internae, piatenus in aliter 'inantur laniuat, i mam&ejus statim i eradunt impersectiorem s74. part L tem τι- natu, mala externa , quatenus itidem moraliterstinantur coreus de stilum nostrum extemum res Munt in periectioni obri dumis set s. part L sese mim , malumque mora, per aliam rationem determinatur, quam persectio hominis egistrissis 379. saxi. I. Theol nato. Quamobrem ex advers,iniones bonae internae, quatenus moraliter spectantur , animam & ejus statum persectio . rem reddunt, similiter actiones bonae eximae, quat nus speetantur moraliter, corpus statumque nostrum e temum persectiorem reddunt s: hoc empiri P.
cum naturalibus per easdem rationes finales utraeque terininandae s. 914 part L Neol. u. 2. Quoniam haec differentia inter actiones malasin bonas, quatenus mora liter spectantur, deinonstratur, immo&a posterior agniniatur , independenter ab existentia Dei ejusque attri-