장음표시 사용
541쪽
stremus, quantum noceant circi Divinitatem errores. a
h traduntur, quae penitus intelligi possunt quae vero alia insuperprincipia opponunt, easto reservamus loco.
Probatur etiam hoc modo. Ex eo, quod negatur da fi Deum , inferri nequit in actionibus hominum liberis nullum dari boni ac mali discrimen is 3 oo. . Quam obrem cum ex eo, quod non detur Deus, necestario sequatur non dari providentiam divinam I. 463. nec ex eo, quod non detur providentia divina, inferre licet, nullum esse in aerionibus hominum liberis boni ac mali discrimen, consequenter Deilla, qui providentiam divinam negatis, Ira 9. , admittere tenetur differentiam interactiones nas kmalas moraliter 'ectatas.
Independenteriis eo, a deaureo demonstiata, pro 'positio pristis ostenditur hoc modo. Aetiones malae imrmae, quatenus moraliter speremtur, animam ejusque satum reddunt imperfectiorem et . pari. I. Neot nan , mala eximiae, quatenus uidem moraliter spei tu . corpus
542쪽
De Fatalismo, Dei os Naturalismo. II
o,rpus latini nostrum externum reddunt impersecti mreni β. 37s part L mol nat. , atque adeo ex adverso b nar animam, corpus satum nostrum cxternum perfecti rem redduntis 3 3 4. Is h. empir. . Quoniam haec diis rentia actionum 4 posterior agnoscitur, la priori d monstratur independenter a providentia divina ccco, quod haec negetur, inferri nequit, nullam dari aditonum moraliter speetatarum differentiam. Quamvis adeo Dei-sta negat dari providentiam divinam, hoc tamen noni, stante disterentiam istaen adinittere tenetur.
In exemplis res adeo manifesta est, ut in dubium revocari nequeat, nisi quis praejudiciis occaecatum possideat animum. E. gr. Cibum capere ejus quantitatis qualitatis, ut sanitati vigori corporis conservando sussiciat atque inserviat, moraliter bonum dicitur in capere cibum ea quam litate riualitate , ut sanit in vigor corporis destruatur, moraliter malum censetur. Hare disserentia a posteriori patet,' ex iis, quae naturae hominis insunt, quemadmo-- dum in philosophia practica clarius elucescet, demonstratur, sive supporias dari providentiam divinam, sive nullam dari sumas Error itaque de providentia divina non obstat, quo minus eam agnoscat. Atque ideo intrinseca actionum honestasin turpitudo per Deismum minime tollitur. 38.
Quoniam Deista admittere tenetur disserentiam inter istis. actiones malas & bonas moraliter spectatas 3.s 37.2 quam primum vero aliquid nobis distincte repriclentamus m.12His umquam bonum quoad nos, idem volumusis. 893 Pochri criretis .
empir. a non repetnat, ut Dersta actiones bonas ametas,
necessaris idem malis disdiatur actionsi sis inas omnes
543쪽
oppido falluntur , qui hinc patrocinium Deisini ins
runt. Ecquis enim homini a rationis usu non alieno per suadebit, commencis Deismum , quod negetur consequentia: Si nulla datur provicientia divina , et Deus parum curat res humanas , pessime vivendum N ab omni a. Ehione bona abstinendum. Ita argumentantur, qui formidine nonnis maenae peccare oderunt, non vero Virtutis a
more , iue tua sese pulchritudine commendat hominibus inuinsecum actionum humanarum discrimeninspicientianis. Relegenda hic Sint quae supra annotavimus, cum idem de ieis, de iis, qui Deum smpliciter ignorint in de illis. qui de existentia ejus dubitant, deministraremus notis sor, OHigatio ἀμ- Heus messa usi t obligationem minam Atheus vi pera enim negat, dari Dcumis. 4ri . . Quamobrem nec aditiisenum remittere potcst, cum, quem uillum esse agnoscit, hom, Delmum . nem obligare ad actiones bonas committendas, malas
sutura vero omittendas Tollit adeo obligationem divinam
mista negat Deum curare res humanasi sa9. Iadeoque ex ejus mente Deo perinde est , quomodocum que vivat homo , sive actiones edat bonas, sive malas. Quoniam igiturnegat, veste Deum, ut homo actiones bonas edat, malas vero omittat, nec mare potest, quod cum actionibus humanis illarum committendarum , D. rum vero omittendarum moti connectit, ut scilicet adsit ratio sufficiens; cur ista velit homo, hasce veroi
litisisset 'o' -- Quam rem cum alteriun adquid faciendum, es non aendum quis obliget, qua
tenus cum actionibus motiva cena connectit ira pars L
asevcnac ι cista admitteresnequit, Deum obligarei
544쪽
inhion ad quid sinendum, ves non e iiiii. Tollitioque oblituionem divinam.
Evide iis hinec patebunt suo loco , ubi in philosoplua oractica auiiversali omnis obligationis disserentiam aluus scrutarisierimus. Qui actionum morestatem a voluntates aerioris unice deducunt, nec nisi spe me oriam ad ro. ., cte agendum hominem incitari, metu autem poenarum a male agendo deteri eriri ad recte agendum invium compelli posse arbitrantur sublata obligatione divina, omnem tolli
actionum humanarum moralitatem sibi persuadent. Atque ea de causa negant atheum ' Deistam actionum bonarumae malarum disserentiam admittere, consequentia parum firma inferum, utrumciue pessime vivere atque ab omni
actione bona abhorrere debere sed mercenarium hoc virtus,stidium phisosophis sanioribus4 Theologis cordati ribus dudum improbatum, in philosephia practica cons tabimus virtuti nativam, o fulset pulchritudinem rem
Deum simpliciter strarat, obligatisnem Fruinam quo I rotia
ba mpliciter ignorat ii ,--, simpliciter ignorat dari obluati
Deum, ei nulla Deirotio est, saltem is nihil de Deodba ivit ora,stinete cognoscit s. 4 et 8. Quamobrem cum fieri non ignorantia possit, ut animum ejus de Deo subeat cogitatio, nec fi simpliei -ri posse patet, ut de eo cogitet, utrum Deus hominem m- ad actiones bonas committendas, malas ver omittendas remi.
obliget, nec ne. Obligationem adeo divinam, o ipsi nulla notio e simpliciter ignorat.
Exen illo nobis Missu antiqui mi etsi philosephiam vinicam non illaudabili studio excoluerim , obligationem divinam fmpliciter ignorarunt. Undenisibi in libris ipsorum classicis eandem urgeri animadvertes , eis ad virtutis studium , cui tantopere per aruiem visam incubuit -- Diuitia ' Co rate
545쪽
uerus inuo unice delectatus fuit, insilio
captus, plurimum profuturam. ...
rione d in na dulitare reserar Qui enim de existentia Dei dubitat, dubitamsi cis ignotat, utrum assirmare, an negare debeat quod Graiis tur Deus I. 17. Quamobreni cum Deus hominem ad aetiones alias commiciendas, alias omittendas obligare non possit, nisi existat ignorare etiam debet, utriunam are, an negare debeat dari obligationem divinam, etsi assensium alteri contradictionis parti praeberi velit de veritate sollicitus. Quoniam itaque dubitat, qui, cum Vedit alteri contradictionis parti assensium praebere, ignorat,virum affirmativae, an negativae subscribere debeat l. cit. ;
qui de existentia Dei dubitat, de obligatione etiam diu, ira dubitare debet.
Propositionem presentem invertere non licet, insemisedo dubitationem de existentia Dei ex dubitatione deo ga tione divina. Etenim aliae adhuc esse possuntrationes , cur quis obligationem divinam ii dubitationem adducia ae Deum esse pro certo habeat.
a mnantis dusini gallinetiam drimis diatiam Mef. Qui enim de prouulentia vina dubitat, is dubites, an Deus res omnes in hoc uiso verso gubernet os. 9aa. M'. I. leo natu, conliquem ter an a Mones creaturarum dirigat ad certum finem 899. I. saeuiar. atque adeo num ipsi perindest, quocunque modo homo actiones suas liberas dirigat, an vero velit, ut eas potius hoc, quam alio modo detertinet. Quamobrem cum alterum obluaturus ideo con-
546쪽
ri vult, quia alias obligationis nulla daretur ratio s. 9, 3. san L Theol. t. Io Ont oui de providentia di vina dubitat, de obligatione etiam invina dubitare debet Qui dubitant de provid ita divina , dubitares omnino
ivun Deus, et res πιθ' inimi nisi in um ex parte Dei sit indisserens, nec ne ut homo noe potius mo- do, quam alio actiones suas dirigere debeat. Quamobrem nec certum ipsis esse potest , reum Deus homines obliget ad actiones Iuas hoc potius modo, quam alio determinam das Qui modum perpendit, quo Deus naturaliter homui 'inis uisito in is , . i. tarem imis serem Mi. 1 987. I N. I. -L-- Τὸ . . facile perspiciet ei non esse locum, nisi admissat videntia divina, consequenter hac sublata 'psiani tolli, eademve ro in dubitationem adductain ipsummet in dubitationem adduci debere. Unde etiam ex hoc principio demonstrari poterat,quod negans providentiam divinam hanc quoque ne gare debeata dubitans de illa de hac etiam dubitare teneatur.
miliate ex pluribus possibilibus ome elisendi, quod is ussi in placet, quoniam ad nullum eorum per essentia i dotum aliud rarinata est i qui ii ratem animaei gax, is admittere nequit, ouod homo pro lubitu actiones suas determinare possit, sed potius pro certo habet, quod .sii datis circii instantiis sic , non aliter agere teneatur. Friistiane igitur erit obluisti dirim ad alias et 'inim , mittendas,aris vero omittendas. Quamobreti cum Deus mi frustra agere possitis. 663. ρου I. Neal ara risi anima libera non est, nec eam ad actiones alias com . . nimida , alias b, omitte M obligat. Qui adeon in i .N--u Huu gat
547쪽
gat libertatem misi GH ationem Focam di, inanias
mittere nequit Non tamen propositionempraesentem invertere licet. ix , ex eo, quod quis neget dari obligationem divitiam, viseserat, eum libertatem humanam negare dantur enim rati ne adhuc aliae , cur obligationem divinam negare pota, essi concedat animam esse in volemis ac nolando liberam Sane aureus Amisia tollunt obligationemdivinam L,3λλetiamsi concedant arumam es e libam.
Uma -- enim recessitatem Nilium ad ipsas hominimi actiones iniis 3 exterulant s. sa8. , adeoque ubertatem animae, quaeri actionum contingentiam supponit I. 943. Is ch era fintis di as . Oina tollunt sir oni L . Enimvero qui Issi teni animae negat, obligationem divinam admitte- re imuit 3 343. . Fatalista igitur umor sita eandem tollunt
Quod qui satalisnium universalem amplectunna, Mo est, necessitatem absolutam ad ipsas etiam actiones humanas extendunt, obli3ationem divinam tollant, nemo non site probatione assinittit. Ne vero eui nonnullis omnem Farabsimi oblinationem livinam tollere existimes;
trita mos dies a panis Maia necessirio Hii Adl-- iaris vi --. Etenim fitalista particularista absilutam neces--ralia uatem tantummodo admittit in mundo materiali, animae in inlinem amictu humanae suam in volendo nolendo relinquit bina a m. bertatem s. 3 et 8. Quamobrem etsi ne Deus quidem
ex ipsi 'πothoi in mundo mar aliquid uaminare s
548쪽
fit, sed naturam sibi relinquere teneatur hoc tamen minime obstat, quo minus velit, hominem actiones liberas hoc potius modo, quam alio determinare debere, eumque ad alias committendas, alias vero omittendas obligeti O
llationem iideo divitiam non cessit dii ix.
Non obstat, ut homo temperanti, vi at,etiandi omne, casus funem Asblute necessarii siit. Me ab eis mirari s snt. Eodem mota quo is ridet, non obstires, vomunus Deus velit, ut temperanter vivat, ne noceat vitae ac sa-- : nitati, etiamsi nee ipse casus alios vira pariter a sanitati adversos ab eoilem advertere posse ponatur, quodque ideo ad temperantiam eundem obliget. Qui malum unum evi tare nequit, non idcireo nullum evitare studet. Et quila
vis, alterimi maluin imum evitare non G. . cauta vult, thesium eri studerei seria augeatur, mala mirabilia erit- - - xuii. quia alia emitti, poci agnostri . s. 346. Fatali ,sve idem fuerit parricidarista . sve amisersiai Sara massa, admittere tenetur iusserentiam inter actiones bonas e ma nans tollieras moriatur spectatas. Quodsi fatalista fuerit particulari disserentiam stes, absolutam necessitatem ad liberas hominum actio inter actio nes minime extendit, st eam tantummodo in mundo ne iam es materiali agnoscit si vero idem fuerit universalista , id ma L. actiones humanas eandem extendit, negata animae libertate sag Enimvero actiones malae , quatenus moraliter spectantur , animam ac corpus statumque nostrum i in Derfectiora reddunt 3.374 , ii pari. I. Theocnar. 9 ex adverto bonae perfectiora essiciunt s. Ps A. mpin), consequenter haec differentia ipsis per inest, independenter ab eventibus in rerum natura , in
549쪽
α--unierno non in stipis experitur. Quamobrem vel maxime tibi persuadeas in mundo materiali omnia absoluta ac immutabili necessitate fieri, nec in arbitrio hominis positum sit, quid in dato casu agere velit hoc ipso tamen differentia actionum humanarum millime tollitur, sed eadem subsistit. Fatalistae igitur, sive universi listi fuerint, sive particularistae, admittere tenentur differentiam inter actiones bonasin malas moraliter spectatas.
Fatalistae umversalisti negant libertatem animae, abso tuta necessitate ad actiones humanas extensaig. 28. . rum adeo talari poterat nonnullis , quo modo affirmari queat, eos disserentiam inter actiones malasin bona ad.
miti ere, cum vulgo Fatilis rivi- diramur omitem in Me misces iis edatur, sim ex liberi rei osciscatur. Temperans omnino ab intemperan dissere, sive quis necessario fuerit temperantiae dedinis , ita ut impossibile sit ipsum esse intemperantem . sive quis libere eandem colat,
cum etiam intemperans esse posset. Cessat autem obliga tio divina, non tamen civilis . quatenus scilicet metu pudinarum deterreri ab actionibus committe tulis, vel omittem
dis homo potestis id quq do mur in brutis , quorun actiones esse necessirias nemo iisti agnos is, Que inre irnem plagarum viserinduti actionibus adsues istae constati rurus ' imilista non tollunt obligatio nem cri dein, inuritori a dios mi obligationem diri mrauidet, non nem eos iuri poenariarn admiscere errores seci quales iidem 1int, tum rectius intelligetur , ubi α--ralitatem omnem , jus Omne poenarum intimius perspi . cere nobis datum fuerit. Abst autem, ut quis sibi persu Mat, sic errori Fatalia harum patrocinari, ac per hoc ipsum
virtuti noceri. Etenim oriralista persuadere possis disso entiam inter actiones nas atque malas, eidem- in Θmam amorem, harum odium instilles multum iam protacerii in imulis vimi innovendo. etiamsi mini non Disilia πιν Corale
550쪽
dum, Iedixerit se necessario virtutem amare, vitium odisse existimet. Veritati suus relinquitur usus adversus emaciam, rotis, ne noceati suo Fatalis a praetexar gendi necessitatem actiones in is, quas perpetrarit, excusaturus , facile largior ilia item ui fore pino , qui id neget sed de eo jam nobis quaestio non est. Male
applicantur mores, quemadmodum veritates per abusum Quotquot enim sunt, qui se satis excusatos existimant,ubi culpam in alios coniiceres, vel exempla aliorum pro se allegare valent, utut libertatem agendi in dubium minime '
vocent Non tamen ob excusationem, qua utuntur, erro
res, qui eidem admiscentur, ex libertatis hypothesi fluere quisquam dinius
Des os ms certo ara disii H----er amnes Laesa bonas B -- facis mcissi maiia --, --. Etenim ae M ais De a negat, eum curarem humanas sayo oscit obligarionem divinam ad areones alias contini tendas, alias vero omittendas 39., Quamobrem vinitur motio ab antiruit divinis desiumta. Quoniam isse praeterea non certo agnoscit di-entiam inter actiones bonas atque malasse εχ theo qui vero actiones siris non detennina per motiva ab attributis divinis d shmia, nec intrinsecam actionum honestatem ac turpit dinem agnoscit, in atheisinum practicum facile incidit oa quin Deista disserentiam inter actiones bonas malas non certo et ostens in atheisinum pratacum fi
Hine eontigisse puto, quod mistas eum assim in eum sem censum retulerint videntes eos atheos practicos esse, qui ex norionibus de rebus judicium ferre mirum didic rum. Ceteriam eum nec inter Christiamu desin qui dissi rigiliamintrinsecam actionum humanarum non abiisseunt, Uu mox Disilia πιν Corale