Theologia Naturalis Methodo Scientifica Pertractata Qua Existentia Et Attributa Dei Ex Notione Entis Perfectissimi Et Natura Animae Demonstrantur, Et Atheismi, Deismi, Fatalismi, Naturalismi, Spinosismi Aliorumque De Deo Errorum Fundamenta Subvertunt

발행: 1741년

분량: 785페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

581쪽

Quando enim hie de religione sermo est, utrum aliqua adis

mittatur , an omni rejiciatur ἔ de eo quan itur, utrum agnoscatur, nec ne Deum velle ab hominibus coli,' cer- tum colendi modum esse Voluntati ejus coissentaneum, con

sequenter dari quandam religionem, quae silvetii Dreligi narius quia negat, dari religionem , quaesit vera hoc est, voluntati divinae consentanea, pro mentis habet omnes inis mites ubivis terrarum receptas iri . adeo nulli dedi. tus. Indein religionem Christianam cum Minamedana eodem loco habet, cum neget Deum revelasse quendam

sui colendi modum , propterea quod non largitur, cum ab hominibus coli velle. tue hic annotamus, probe notam da veniunt, ne ambigua vocabuli explicatione obscura incerta fiant, quae satis clara dc extra omnem dubitationem posita sunt.

IV ninavero Matheus f. sisH, Deista necessario irreli- et 2 gionarius estis. 364. . Ergo si Fatalista fuerit Particulari, i, necessario Veratheus, vel Deista est.

Nimirum Fatalista, si Particularista fuerit, absolutam

necessitatem ultra mundum materialem nori extendit relicta anima lihertate sit. 328.Q. EnimVero ex eo, quod mmundo materi:ili absoluta necessitate eveniant omnia, non sequitur, non dari Deum, a quo mulidus creatus sit. Agnoscere enim potest Fatalista, mundum non necessario exist re ex parte sui, seu rationem simientem existentia si non continere in se se, sed a Deo esse prodummi, imma productum esse ex nihilo, ade e ab ipso crearum s. 697. θολυα , hoc tamen non obstante negare, quod Deus an dum alium producere tuerit,in quicquam in eo Permiraculum immutare possit. Immo concedere potest, mundum a Deo fuisse orano, etsi statuar, insum

582쪽

sine neressario actu creationis ad essentiam divinam e dem modo pertinente, quo ad eandem refertur actus inrubnitis. Minime igitur ne gat, triundi autorem Deum, cinsementer atheus non in f. ii.). quinanimam in reseruis& indoliberam esse non negat, nec omniscientiam di, inam in dubium V cat necesse non est, indesertini, Deum non curare, quid ab hominibus fiat, consequenter nec Deista estis a9. 'Ets itaque athei necessario sint Fatalistae Partieularistae s

3I. , non tamen propositionem invertere licet neque e rum ex Fatalismo particulari insertur Deismus , quemadmodum ex atheismo Fatalismus particularis. Ex Fatalismo

vero Deismus colligitur nonnisvincassiparticulariis. 6 a. : quod ut clari pateatGequentem adderelubetpropontionum.

A Desti negat ' issentiam duinam, et ud rem iramia hum Deo λαυ-- Gat, vel bis Antiati ac sapientia Deis sit aevinae via convenire ex mat bom um es mis--- σmsor μωνα rem puri maia ph P. Fatalisti ηecessari se si p-ήλη vera mundum init ensisse De coarara m eique nomisi nu Aatim cognitisem relinquit necessaria Mail a d Iei Hira Lirim. Etenim Deista negat Deum cinare res humanas sα9. Quodsi ergo noc ideo facit, quod retinn,Luum ci iram Deo indignam judicat, non negat, Deum curare res humanas posse, sed talem tuetur, quod eas cur re nolis. Non igitur negare tenetur , Deum libere creasse hunc mundum, nec nexum enim absolute necessa' rium faciat, eoque potentiam miraculosem adimat ne .cesse est. Quoniam itaque Faralista non est, nisi qui a ..siluitan rerum omnium necessitatem defendit 3 set 8

si mista providentiam divinam ideo negat, quod rerum vilium curam Deo indignam iudicat, Fatalici ne non est. --π --.

583쪽

Similiter si bonitati ac sapientiae divinae non domen ire existi ira at honortim atque maloriim aequam sortem quoad mala ph lica aut providentiani divinam negat, quod Deus in mundo nil quicquam im nultare possit, aut candem reiicit, quod de summa Dei bonitate dubitat, ademque eum rebus per apientiam suam providere nolle statuit. In priori casu patet, cum abstitutam rerum necessitatem in hoc niundo defendere , adeoque Fatalistam esse g. 3 8. . Enimvero in posterioli eodem, quo antem do liquet, eum Fatalistam non esse. Quamobrem cum vel Fatalista esse, vel non es e possit; non necessario Fato Quodsi denique Dei sta mundum habet pro ente a se, eique nonnisi nudam cognitionem relinquit, eum a Deo prorsus independentem facit , quoad ventus omnem I.

o. Petri. I. Theol. nat. . Quam Obr m cum natura crum non

sit nisi aggregatum virium motricium , tu corporibus in inviado coexistentibus inaes sumtis insunt sor mo λς ς eam pro late intelligente ac libere agente', bere licet. Necelle igitii est , ut absoluta necessitate eveniant omnia. Llamobrem cum Fatalista fit , qui a solutam omnium in mundo necellitatem agnoscit I sa8. ἰs Deista inundum facit ens a se, nec Deo tribuit nilii

Deismum, ne temere quidvis ex quovis inseramus, quemadmodum faciunt consequentiarii, utque constet, quom do Urib ine lendum euinsolida ab eo exspectanda non

584쪽

rore inserant ali uex eo minitiae fluit inline casu convincendi sunt, quod misceant errores , qu Mari iunia cum altero non necessario cohaereti

Etenim si Fatalista fuerit iniversalilla , alam uri neces in juriitatem non modo in minaeo materiali defendit, veru--ππιις eandem etiam ad ipse hominum actiones extendi bertate velori

omni sublati f. 128.). Aut igitur hoc facit, quia Deum- necessa- esse negat, aut quia Deo nutu in iis inumhun potentia, ris ca-- qua quidpiam in eodem inlinutare possit, sed tam naturam xuia universam , quam homines sibi remiquere tenetur, ut veniant, quae per essentiam&nat amiserum evenire pos sunt Quodsi negat dari Deum, atheus est ii. . Si vero Deum esse concedit, nullam tamen eidem in mumdum atque humatium genus potentiam tribuest, sed nomnisi nudam cognitionem relinquit, missa est a ciue . . Qiiamobrein sit Fatalista fuerit universalicta, aut atheus ecaut Deita. .

Equidem necesse non est, atheum esse Fatalistam univeris salisbim, sed sussicit ut si Particularistat M. AI J. Quodsi t me alternativo inferre volueris ex Fatalismo vel atheismum, vel Deisinum, necesse est ut universalis ponam . Etenim ex

Fatalismo particulari insene miniine licet ath um, cum nonrepugnet, ut etiammista stritalisia Pariscularist. 3.s ny timvem necrepugnat, ut at usit Fatalis auii, versalista& necessario particularista est ue 31.). suam Ubrem ex Fatalismoruniversali recte insertur velathenius, Vsmisinus, quemadmodum vix demonstratione liquet.

585쪽

restistem statuit.&,si Universialista fiterit,emulam ad ipsasi minum actiones extendit, sublata libertate omniis. 8.). Enimvero mundus ipse libere a Deo coeatus est f. aue . , in se spectatus ens continhias una cum ele ne tis renim iesialium 's6 θα L Neo nat. ω 4 3 i. sset. θ r. n. .set. . Notis rerum in hoc univeis, a - necessiste absoluta liber in s. 667. paria. T, Anaturae quoque ordo ab eadem exemtusi s6 i. ose snon 3.76I .part. I. Isracset. . Praeterea constat, animam

in volendo ac mendo prorsis libentinisse s s i empir. . mi igitur Fatiuisic, sive Univeiulista siem sive Particularista.

Vides adeo Fatalisinum omnem per demonstrationes nostras ibisse eversum, nec philosophia nostra eundem hahere locum. Quo Lucro nec per harmoniam praesti ilitam introducatur,autam ostendimusalibi 633. Istra.rat I

sabinia Misam alista religinem metitam resecu, errorti ui M. . . . , sendero, S. S. con mire criseria revetitu ina refou -HUMAE in Susicra te tradita si eam agnosci veram, sed Mn simpliciter necessariam piauat, erroris redarguendas per ea , qua de eadem tradit S. S. Etenim si ostenditur , tu bris, ex quibus constat S. S. revelationis divininae criteria convcnire , dari religionem revelatam demons raturis. 3aa. . Quamobrem cium Naturalista, utpote religionem naturalem eram esse agnoscens 4.s3o. , admittat , quae de perfectionibus divinis . conseque tor de voluntatis divinae revelata criteriis, in Theologia naturali demonstranturi .sar.); per istam demo strationem ad assensum huic propositioni praebendum

compelli potest, quod detur religio evriata, nempe ea, quae

586쪽

mo in s. s. docetur ssi. g. . Resuratur adeo, seu e roris su conrine u f. io tr. as Iogo, Naturalista,r - Γ3ionem revelatam rejiciens, ubi ostendens S. S. conve viresciit a revelationis divinae in systemate tradita io 36. CV, Quodsi Naturalista agnoscat veritatem resim gionis revelatis, sed eam non necessariam judicat simpliciter per se patet, quod de nus necessitate constare non

possit nisi per ea,quae religio revelata naturali seper addit.

Quamobrem aliter is erroris siti convinci nequit, nisi per ea, quae de religione revelata traduntur.

Naturalismus adeo philosophicus solide refutari nequit. nisi a Philosopho, qui idem sit Theologus, aut a Theol go philosopho Uiide denuo patet necessitas studii philosophici ineologici conjungendi, nostro praesumin aevo, otio nuralisinus philosoph us invalescit ubivis teri ariun

Nimirum e Theologia natiuali peruntur principia, νη

in ratiociniis majoris locum naentur ex revelatione autem divina seuhin is, in quibus ea continetur, petendae sinitροω positiones, quae vi iisdem locum minoris subeunt. Atque ninc confirmatur, quod supra not. I. saa. utilitate sy

stematum Theologiae naturalis ac revelatae, veri scilicet nominis, in quibus nexus veritatum ostenditur, annotavimus. Naturalismus vero theologicus refutari nequit, nisi a The

logo cui tamen quod inii sint principia philosophica ex iis intelliginu, quae de necessiare ae utilitate philosephi M. Theolam traium inculcarimus in sysi rare, quam com sensum S. cum Theologia nanirali ericinnis. Revelatio enim rationem non tollit, sed roficit, quatenus Us si pedita principia lumine nanirali non detegenda. Quare nus itaque principiis istis praebetur assensus firmus atque

immotus, ratis sicitur illiinisnari, Missuminata veritates revelatas connectit inter se, ut prodeat veri nominis systema, cui non insunt, quae sibi mutuo repugn-, sed PM pulcherrimo nexu inter se cohaerent.

587쪽

-us Religioni naturali revetita non contradisi , sed ex prin-ligionis e cipiis rationis non demonstrabilia superaddit. Religio enim velatae ad naturalis ex principiis rationis, seu iis, quae in Theologia eam lem naturali de Deo docentur , delinitur s. si a. . Enim, vero quae in Theologia naturali de Deo docenturi, utpote denaonstrata, quemadmodum tum ex systemate , tum

ex sectione prima partis hujus secundae Theologia natur, lis constat, eradunt s 44 ss7. g. . Quare cum impossibile sit idem simul esse verum non verum I. g. Ontol. nec fieri potest, ut religio revelata neget, quod assima naturalis, nec ut illa inirmet, quod haec negat 3 Ps. Logδ. Quoniam itaque contradictio in simultanea ejusdem astismatione legatione consistitigo. Iold, religio revelata , vera scilicet, naturali contradicere no

Revelatio divina continere destin homini scitu necessaria , alio modo cognitu impossibilia 4 si part LNea nato. Quamobrem cum religio revelata ex primcipiis revelationis deducatur si a. 4 ea tradere dobet , quae homini scit necestui sunt, aliunde tamen, quam ex revelatione divina cognitu impossibilia. Quoniam tamen religioni naturali contradicere neqvit per de manserati ea affirmabe nequit, quae religio naturalis negat, nec negare potest, quae haec animatis. o. tol. .

Nonnisi igimr superaddit, quae ex principiis rationis itast . Monstrabilia sun

Qui ilia religionemre vel retari admita naturalem quinque admittere tenetur , sed eam accessionissius auget, se cum ipsa consistire possunt. Unde re ioni revelatae ads

588쪽

tigio naturalis; sed praestat praeterea alium, quem negligie Natares ista Clarius hoc ipsum patebit , ubi in philosophia practica religionem natumdem omnem demonstrario methodo stabilis erimus. Quo ara resigimus Christisiue utilita, Mnecessitas, agnitis desectibus naturalis , lucule riui adversis Naturali L evincere dabitur, sippositis is, quae resigio revelata naturali superaddit. Hinc vero simul

discitur, non inanem operam uim in veritate nariaratis Is inratula , is revelatam amplectamur de veritate ejus minime tabitemus. Ut enim alios usus taceamus, hic sane non inter postremos numerandus, quod differentiam inter Natur 1 Gratiam distincte explicare rum detur, ne naturae vel denegemus, quod ipsam minime superat, vel tribuamus, quae gratia selius sunt Quam Minam is . ceps sit hoc argumentum, nemo ignorat, nis qui contro- .ersarum ab Aetis uia te citeratarum fuerit ignarus.

Quoium religio ro elata naturali non eontradicit, - - exprimit ciatismis ind*--ssiperaddi ris is

set r. Nuist a religionein naturaleni tam necessa m-- etiam agnostens, revelatam autem vel tanquam falsam risu. rejiciens, esuritiem pro mimis hece re declarans s. 34o. . e --- errat, quod ine rem re mi iratur iis tueatur in quo revae iam vel afuse, ἀρ-----o tria habeat. Videmus itaque, quemnam veritati errorem admisceat Naturalista, ut ejus opinio probari minime possit. Quod

si enim opinio errone aliquid contineat veri, verum a seu se utique separandum, ne veritati simus infesti, dum πτο rem evatore studem .

589쪽

morphitae

morphista

hropomorphita dicuntur, qui Deo tribuunt corpus humanuin Anthropomo simus adeo est error, quo Hrmatur Deum habere corpus istiusmodi Orgatu IIIstructuin , quale est humanum. Et hunc errin

s 'Mμπρο- φmum crassum appellare libet

. Erroren hune in primitiva Eccles amplexi sunt quid ma fies, annuomorphitie ideo appellati, quodDexui in inguram humanam ream menti In insem incide runt, quod Scriptura sacra de Deo loquatur passim huma- no more,ipsi tribuens , et organa ques habet corpus hin

manum, veluti oculos, aures mamis ves talia, quae sine organis, quale habet corpus humanum intelligi nequeunt, veluti quod deambulaverit in horto, quem Paradisum VO-camus, ecquod ex caelo descenderit in terras visurus, quid ibi agatur.

38O. Qui Deo corpus humanum non tribuimi, eum vimen ad similitudinem animae nostrae concipientes tacite admittunt, qua limitationes in ipsiun insemiit, Mibro morphistas apbestare soleo in adeo A ----γώ--βbtilis si error, quo Deo per modum animae repraesent lato tacite tribuuntur limitationes.

Haec anthropomorphismi species hodienum multorum animos occupavit, ae error agnoscitu immo non desunt, qui Disiligo b Coos e

590쪽

qiua eodem alienos Fatalism in Aine ruri Quatribbrem ne subtilem eum crassis confundamus, illi deditos Anthropomorphistas appellare libuit, curn hunc

amplex Anthropomo Liae dudum dicti suerim. sipris , vesiui κνω, aures, senis . Etenim Deo seu isoria Deo in

corpus humanuinis fas , ouamobrem cum corin humanum organis isoriis se iniunctum , veluti oculis, tr-ι auribus, naribus; Deo etiam ingratisitata, veluti oc las, aures, nares tribuere dinem. Enimvero organa senseria, quae sunt partes corporis organio, in sensi proprio talia sun opomorphim igitur Deo tribuunt o wna senistia in sensu pro M

Anthropomorphis in Hassum Rabbini quidesndes, t, quemadmodum ex libro SQ RVM quem Adamo ab angelo tu datimi sonituminia imiolio. seruiolas quemadmodum vocant Iudaei Germani ac P loni, Me Tractan Talmudico modulara probat Uen- nisi gaeras, Prosessor quondam lingu rum Orientalium in Academiameidemergens, in entde teir Iudenthum,

hoe est, Iudaismo detecto pari. I. c. I. p. a. seqq. Tria buunt vero Deo etiam quemdmodum caput, ita oculos in capite. Quemadmodum Vero corpus divinum monstroissae faciunt magnitudinis , ira quoque caput eidem propor. tionatum fingunt, distantiam malorum facientes 3oo8oo.

milliariimL: Minuria, antinisividi vina, quoruminum est iooo- ,hiarim divinariam, Una autem una qαμ tuor Minamas divinas excedit latitudine palinae . . una exporrigitur ab uno 'iundi ex emo usque,d alte Nqstrum non est inMir e , piomodo dia qua

sum S. S. in abusum trahant, ut speciem quandam erroru hus insulsis concilient. Iussicit a posteriori probasse an-- , in pomo S Ei , S die tribuunt corpus humanum,

SEARCH

MENU NAVIGATION