장음표시 사용
621쪽
cedentis comprobavitivis Anthropomorphi igitur es. Mitias rem ex causenim finalium contemplatione a Deo erutas stinuere tenentur. Proposituri em hanc, piaeinu praecedentisin, hieoaὐdimus, ut con idemimulatratiaminicum ait phismosi,ssilienis necessirius Nisimum throponio phista propria hypothesi contradicere velit, ideas remmarbitrinas defendere tenetur. Ululacum ideae seu essentiae rum necessariae arbitrariis opponantur, ita ut has admittere teneatair, qui illas reiicit vel ex eo intelligitur, ortum idearum in intellectu divino quoad nostrum concipiendi moedum tum demum modo , qui Deum deceat, explicari filmodierint necessariae per ipsam Dei essentiamin naturam,
H --- esse tu pii datur dea, nisi ejus entis, quod ob certum,. finem producere decrevit. Quamobrem nec in intellectu ipsius datur idea nisi hu)us mundi, quem ob cenum finem
producere decrevit. hula est, quod Atiuiropomorphistae 'immum mundinrum possibilitatem pro figmento habeant, ex quibus Dein liberi ime hune, qui existit, elegis. Etenim supponiam, Deum ob aliquem finem decrevisse mundi alicujus creati μnem 3c hinc deduxisse fines particulares per modum medi rum ad finem ultimum, qui est totius mundi, sese habentes. Per hosce fines particulares determinantur genera ec species creaturarum, quorum cum Deus ideas emistis erueret, prindist dea inius mundi. Quod alia non sit mens Antes
622쪽
pomorphistarem, si distincte explicerer, Inthropomor-phista seipsum intelligat, exemplo Poiret probari poterat, qui satis aperi docer Deum, cum videret se adaequale repraestiuari per Filium suum , decrevisse quoque se finito quodammodo repraesentvere manuas huic fini com. veniem iis indiciis determutationes quas videre visuri fuerat unde orta sunt rerum creandarum in intella Viri no ideae I fidit autem Deus ideis rerum, Queas seri posse cognovit, quatenus potentia su sibi conscius, ita ut quid ideo possibile statuatur qui eidem producendo po-- tentia divina susscit. Ceteriam propolitio praesens inVerti nequit, ita ut Anthropomorphista quis dicendus sit ideo, quod nonnisi unius, qui existit, mundi ideam in Deo dari aD Iirmat. Etenim alia quoque de causa nonnisi unius mundi
id in Deo in potest, quem πι- ratem abistulam ad ipsis Deum ea tendentes nonnisi iniucumhunc mundum possibilem agnoicunt, que adeo aliam, visi ejus ideaminantesiectu divino adniti iti
A thra mor ista Deo tribuam assectus ius ficus, 'Memmis is Anthropomorphistae Deum sibi repraesentant per m cis dum animae nostra tacite ipsi tribuentes limitationesi Dibaa, αν
uego. Quoniam itaque anima affectibus obnoxia estia rufi, f. 6o3. O h. empiri a Deo quoque affectu eos su μα- ου
in anima nostra dantur, tribuunt.
Quoniam mos condendi systemata veri nominis nondum invaluit minime repugna ut errorem unum vel alterum a thropomorphisticum amplexus ab aliis fit alienus. Ira fieri potest, ut quis decreta statuat temporaria, non tamen Deo
atribuat dictus proprie scdictos. Non hic historice, κ, HusMAnthropomo hismo ibtisi, sed dogmatice atque adeo errores conjungimus, qui ex eadem hypodius fluunti od vero situm quoque habet usin ii a tropomorphisticis movistus remandis. Etenim quis ' aramque e in
623쪽
i mn foveat, ex eo deduci potest, quod Deum singat ad iamilitudinem animae, ac tacite inserat persectionibus divinis limitationes, errore reducto ad sontem, unde fluit. Quodsi ab errore suo desistere noluerit, hypothesin, quam antia pomo hismum subtilem Vocamus, pro vera nabere debeti
nexu cohaereaterror, quom nietur, quoque,'nvincitur. Usis, quen hic inculamus, etiam in aliis casibus obtinet, ut adeo intelligatur, quantum prost nosse, quinam errores imter se connectantia, ut alios en oris , quem flavent, conrimi Valeas. s. χΙ .
oue ira, quantiu hombus animum turbent is omnium
racillime hinc pecticiet, quam parum Divinitati convenuant in his proprie sic dicti, modo in beatitudinem mi mam inentis aciem intendat.
M H -- ωὐνα-νέ - μή uis 'mitii s. re nu--- in antholion Plinio subtili motu moduni anulini Amisia praesentino tacite tribuuntur limitatione. 18o.). - nimvero realitates , quar anima nostis ilium latenda in gradu abis e summo o.), nec uiues ipsi possint , quae ullo modo minim aliquem involvunti set Faltan itaque est, Deum per modum minia ita repraesinitan debere, ut vicit ipsi sim,
624쪽
limitationes s. sos. Q. , adeoque anthropomorphisimus jubtilis sumit, quae esse nequeunt, consequenter falsa hypothesis est I ia 6. Dis p imis. .
Cum aeumine opus fit, ne tacite Deo tribuantur, quae desectum aliquem involvunt facilius est in anthropomor-phisinum subtilem, quam in crassum incidere. Quodsi vero probeperpendet imis, quaeinsectionei ima demon stin imus meniendum non erit, ne eidem obnoxii reddon. a senilitudine anima adDeum argumentati De monstratio itaque attributorum divinorum ex contempla.tione animae nostra inprimis hunc praestatuitam, inanimo romolphisinus subtilis ficilius evitetur. Error Anthropomor ista, dum Deum ad M, qua fiunt in Errares mers, attentum n d mum decernere fatuunt, ρ- facere Mur ae permittere velit, e e/- vi decretorum temporarioram morphistaseactiones creaturaram iste deteramnare arbis tur, quam rum mori. per essentiam es naturam earundem determinantu . E
enim nulla dantur decreta Dei temporaria, seu hodie demum facta s. 3 os . parca Neoca L , consequenter se, stan est, quod Deus ad ea, quae fiunt in univeris, attem dens nunc demum decemat, quid facere aut permittere velit β. sos Similiter Deus providet rebus per
. nexum rerum in hoc uniseri, Lis a T. para. I. Theol nat. , sapientia ac bonitate siua constitutum s. 7 4r sart. I. Neotinat. , faciens ea, quae ex natura eisentia rerum mat risium consequuntur, fine, ad eos consequendos usus essentiis latura rerum tanquam mediii l. 64s part L. Geol. nat.), corporibus, tota rerum natura agentibus
propter fines a Deo intentos, ac si ipsemet eos intendorent s. 66i para L - - Falsum itaque est, quod vi deaetonuitemporariorum actiones creaturarum aliter
625쪽
aliter determinet, quam per essentiamin naturam earumdem determinantur sos. q. . tiamobrem cum Amthropomorphistae statuant, cum attentum ad ea, quae fiunt in mundo, demum decernere, quid facere aut permittere velit 6o 3.), eundem vi decretorum temporariorum actiones creaturarum aliter determinare, quam per essentiam isaturam earundem determinantur
Patet itaque systema nostram nulla anthropomorphisini subtilis labe esse insectum, sed quae de Deo demonstrantur, Divinitati congrua esse. Praecipui errores ad anthropomor phismum subtilem reserendi sunt hi ipsi, quos notat praesens propositio, qui tanto facilius admittuntvi , quod pro ossicionam erga Deum non repugnare videamur, prinpterea quod cumpraecipuis consistanti Q sodsi quaesiveris eur hic sit inoris essema haud dissicilis est responso. Confunditii cum errore aliquid veri, scilicet quod per
executionem decreti aeterni immutabilis idem obtineatur, quod tribuitur decretis temporariis not. f. o a. , atque adeo, si penitus rem consideres, praxis recta non ab eo pendet quod erroneum est, sed quod cum errore misce. t verum. Ubi vero in praxin influit, quod erroneum est, eidem nocet, veluti tum scrupuli de bonitate Deila,
626쪽
ne nascuntur hossibilia primitiva secun s. 93.), qu nini juxta principi contra dictionis facta combinatione essentia entium limitatoriam resiali n. g. 940, unde porro consequuntur cetera vi principii rationis suffcientis 9s 96. , ipsaeque omnium mundoriun possibilium ideae resultant in intellectu divino s. 1 oo. . Falsum itaque est.
Deum ex causarum finalium contemplatione eruisse essemitas rerum g. sos. . . Deus affinibus caret iro . m. Theoti nat.), nec idem tribui possunt, nisi quatenus distincta boni mali repraesentatio est ratio voliti nis ac nolitionis, qualis confusa in nobis excitat affectus
I. at 3. , quemadmodum in specie exposuimus I. at 9. essend. Falsum adeo est, quod affectus, ac in specie poenitentia, ira, in signincat proprio ei tribui pos-- I. sos. Log. . Anthropomorphista igitur, dum st tuum, Deum ex causarum finalium contemplatione erui se essentias rerum s. o J, ac ipsi tribuunt affectus in Lgnificatu proprio o 90, in specie poenitentiamin iram Q. 6aoJ, errant s. 6 a 3. Logd.
Relegenda hic sunt, quae de origine idearum divinarum 3. 8 . Neqq. de vero sensu singulorum assectuum, quo
Deo tribui possim. s. ars G seqq. y evidenter demo strata sierimi. Iis enim rite intellectis pro imis evanescit, quicquid annuopomo lusim silanis mirionibus ad sce itur, ut prodeam ab omni labe Min nedemo
627쪽
sint athei, quod Deo tacite tribuanx, quae luiurationes in ejusdem nec Deistae, perfectiones inserunt I. 6ci . 38o. , non tamen ideo ne- nec Anti gant Dari Deum, nec ejus perfectiones silmmas in dubium scri mi vocant. Quoniam itaque atheus non eli, qui Deum da- ri non negat j. ii. 4 Anthroponio truta auleus non
Anth κκhorphista errat, dum Deum ad ea, Ne sunt in hoc univis, attentum nisic dirum decemerectust, iue fieri vuli, ac decretis temporariis convenien
ter actiones cres turarum aliter determinare, quam per es sericiamin naturam earum determinantur L 1 ab ad eoque erronea admiscet providentiae divinar .set et Pitcneo ηαυδ non tamen ideo nem Deum curare res humanas, sed potius affirmat viam rem hicisti non sit, qui Deum res humanas curare non negati β. Anthropomor ista mula non est diuae erathc-Ea thros morphista Deo per modum anime
repra malo tacite tribuant, quae limitationes in ejus per sectiones inserunti uel o. non tamen ideo negare te nentur, scripturam stoeam, quam vocamus, ac latio nem divinam continere, cum demonstratio veritatis reliqgionis revelatae per isti in hypothesin alva subsistat Iaa J. Quoniam itaque antiscripturarius non est, qui Scripturam acram, quam vocamus, revelationem divinam continere non negat s. sas I Anthropomorphista ami,
inurarii non sunt ais erat aenium. Nihil se uentius est, quam ut dissentientes atheismi incusatur utantur hoc principio , atheum esse, qui talem stanti Deum, qualis erus Deus non est. Sed iniquum nobis Videnar od quemvis errorem de Deo alterum in Mmerum theonim resine. Nostrum igitur esse durum n,
acieiunum ab atavopomorrhisvo subtili remine
628쪽
hisce fel His reputantur; ideo addere visum est, quod nec ad Deistas, nec Amiseripturarios referri debeant. Etsi nim modum, quo Deus providet hominibus,male piant, in Scripmram de executipne decreti providentiae Ioquentem
contra mus mentem interpretentur e non tamen ideo pro
videntiam divinam tolliunt, nec Sisipturam s.cram stro renter habenti
Non igitusidea ης vi inrum, mundi autorem. a scriptu Lobrem cunia is non iis, qui nimii Megat, dariDeum mundi autorens s. m. i. Anthropomorphira ather non Porro cisi Mithropcim66hlta Deo tribuant corpus,
quale est huManyim i f. 379. non tam n ideo negant, quod res humanas curet. Quoniam itaque Deista non est, qui non negat Deum curare res humanai β. 329. 3 nec Anthropomorphitae Deista sunt. mus rearsecundum. Denique Anthropomorphitae errorem suum S. S. dictis defendunt, quod in stnsi proprio ea accipiant, ubi Deo membra tribuuntur, quale est corpus humanum. . Agnoscunt itaque S. S. continere revelationem divinam, minime vero hoc ipsum negant. Quamobrem cum antia scripturarius non fit, qui non negat inScriptura sacra contineri revelationem divinam 4.3 3. nec Anthropomin
629쪽
ample nis sit lucripturarius feci ut in riun numero se riones agnocit. Hic vero quaeritur num Anthropomo phila,qua talis, necessario stantiscripturarius atque hoc est, quod negamus, exemplo haereticorum. Fid in hoc nin 'i -xum, i, Probam. H.
Deus in Etenim Materi ista non amittunt nisi e&igentiam en-6 Hesi tium materialium, sive corporum as eschol. AEt P. Materiin Quamobrem si concedunt dari Deum in .himc pro edπs '' alio, quam materiali, sive corpore habere in flanti
Quemadmodum animam materialem faciunt Materiali- stat rubjectum cogitationum statuentes certam quandam materiam ita quoque ipsum Deum materialem esse statuunt,
ein conveniunt istitiunodi realitum , quales insunt ani-n ' in, vel ii intuli symi. 'o quem is ipsi competere ex demonstrationibus tari in M, te, quam sepe rius propo- .eciae, iis, qui Deuti ine confitemisi
in dubium vocatur. In Anglii Abb Matinalismum professus est, qui muItos hodienum habet asseeIas,&ω sata iii Tractam de IntelIectu humano MateriaIismum scepticum introduxit, dum nos de immaterialitate animae certos esse negavit, propterea quod nesciamus, annon Deus cogitandi faculiatem concesserit materiae. Ex eius itaque mente non re puMat, ut materia quaedam sit subjectum cogitationis,
seu isti odi militatum, quae vinis e nostrae conveniunt, consequenter nec repugnat ipsim Deum esse interialem Materialismum hunc ficum propagavit Geruin&m Germania di iunavi Ἀ-- , vin- ωλώ atque s. 17.
630쪽
Riateriailista non necessario nigra morphira est. Et M. IV -- enim Materialista praeter corpora dari entia alia immate-yzasi farialia negam 2 33. schol. rat. defendit facultatem 1 - is p telligendi & volendi convenire posse materiae. Quoniam η-μπέα tamen in stipis experitur, non omnem materiam cogitare posse ideo cogitandi, seu intelligendi volandi, aut percipiendi, appetendi facultatem nonnisi subtili
idam materiae tribuit Non igitur necesse est, ut materiale hisce facultatibus praeditum eam praecise isebeat st miram, quae est corporis humani Quamvis adeo Deum nonnisi corpus esse statuat s. 636. , necesset me non est, ut si corpus, quale est humanum , cum alia esse possit materiae subtilis, ex qua constat, forma. Enimvero cum Anthropomor ita non sit, nisi qui Deo
tribuit corpus, quale est humanumis 3 79 interialista non necessuis 'ithroporumphita est.
i Nimirum nos habemus eorpus organis sensoriis dimo 'toriis insti uctum, quia materia ista subtilis, quae ex hyp
thes Materialistarum subjectum perceptionis est, atque vis motuum organorum motoriorum determinatricis, adis tum detei inatur per actionem corporim in corpus ii
in untur rerum perceptionesin quibus vis determinatrix motus corporum a se uiuerarum cohare et, alio modo oriri debent, quam in nobis. Itaque probabilius saltem videtur in Materialismi hypothesi corpus divinum a corpore hum no prorsus disserre, quam eandem cum hoc structuram habere, cum penes Deum cesset rariobri structurae, quae est corporis humani.