Theologia Naturalis Methodo Scientifica Pertractata Qua Existentia Et Attributa Dei Ex Notione Entis Perfectissimi Et Natura Animae Demonstrantur, Et Atheismi, Deismi, Fatalismi, Naturalismi, Spinosismi Aliorumque De Deo Errorum Fundamenta Subvertunt

발행: 1741년

분량: 785페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

consequenter d. veritate hypotheseos suae securus indei ferat, falsa doceri in S. S. atque adeo divinitatem ejus ne trnon tamen ideo dici potest, quod ex Idealismo necessariosequatur ut eidem deditus sit antiscripturarius. Etenim ea de causa rejicit autoritarem S. S., quod in ea contineantur errores ex ipsus mente, adeoque eadem Deum errare ne sinum

3. 294. Iram L . rota omnlisbere nequeat. beatulem vero nitimium antis,ipturari quoque fiunt, vii Idealistae non sunt. Immo e accidentesiinpotest, ut ipsa' veritashocmodo det ansam errori. ponantiis muri Senis pronium agnoscere , quod Deus sit incorporeus, nec oc

ios, nec pedes nec manus haline possit. Ponamus eum Ioca S. S., in quibus Deo tribuuntur oculi, marius, pedes in sensu litterati accipere, Mad anthropomorphitas prOVO-care, qui huncgenuinum esse defenderinta Quoniam adeo existimar, errores manifestos cor cineri in S. S., ejus autorem

Deum agnoscere nequit. Ecquis vero dixerit. necessees mantistitatuntii 4r, qui spiritualicu in&si lici in divinam defenditi Ex accidente est quod veritus noxis

errori aniam det. Eodem autem modo nesse ac talem est, quod Ideali sinus ansim det eidem mori. Ceteriunperse pater, Idealistam, qui resem corporum erissenti vim negat s. 36. I blib. rat. I necessario incidere in errorem in Ecclesia. damnarum, quod Christiis non habuerit nasi corpus phanta Ricum, ut adeo Ideatismus, etsi philos hiat non noceat f. 6390, Parum tamen veat Chrisianimo, e in errorasnum --χ----Macessissemisum censere Misit. γ

ἡψitut este, fustatem ostendere.

nssiluas . mpore, im si ita se actu ex erepossint, intrinseca existerii reagis an iri Miliae. Suia Sehsextris Rapiriumum ae lue concipiuntur possibiles absque alia sit, ω - nantia Mutata stu finita aio. , nulla iit Ussibilis misi simplice Q. Enimvero ex aggregatione sis, Marianim simplicium oriri possunt subrinuae composiar,

662쪽

substiuitiae extensae Lia z. --, corpora eslato Enimvero Deus potentia sis creatrice Oniaestast tias simplices producere potest 3 34oJ. Quorumque aggregatis nonnisi substantiis simplicibi oriuntiareo Ora quemadmodum ex demonstruis inligitur, at oue adeo corpora existunt, quamprimunt sibi tin i implices ad actum fuerint perductae; evidensest, corpora per potentiam Dei creatricem austere posse, cons menter realis corum erustentia impossibilisnonest

M. . erat inremm Idealista corporum existentiam realem pro impossibilis

bent, non quod de omnipotent a Dei dubitant; sed quoacorpora possibilia esse negenc. Videmur mitem' s co ν--m fmillia, quod agnoscam, entia emi, radola re dati etiam desine sinplicia, uncis origi ducunt s. 686. tria, Perpendentes ita πια punctis Te uinis, hoe est, entibus simplicibus quae praeter Men

nampnthini nullam aliam determinationem intrinsecam a mittunt, mininis in extenso unllormi 3. a I s. ComoL , X-

tensa oriri non possem et g. mo qualia sunt corpora' s. raa. - eadem pro impossibilibus habuere: Error hic prosectus est exagnorantia vera elementorumine ',

quam in Cosmologia dedimus , IIa eri Umo -- res idearum inintellectu diritis consonam , 31 os: μdisseremiam specifieam elementorum abalumbus distincte cognosceremis, ut a priori clarissime pateret quom

do combinatione realitatum limitatarum, qua restatum divitiarum limitatu prodeunt, resultent s. 93. possibilitas corporum intrinseca in majore utiqua luce oblocaretur. Post autem corporum possibilitate intrmecaxonin perpotonum Dei creatricem extans μ

663쪽

hancillimitatam admittit, qui que Deo omnes realitate in gradu absolute summo competere agnoscit 3. x s.). Cum in Psycholosia ratio ii docuerimus, quomodo idea sem, sudes extensionis desc----ri ch. r. , Drus ro6. ηα - 1, nec non visinertisse ro8. ω M. rato atque vis mutasProdeant , ixo esse raro resectis dω Histrationi ii ibidem datis dispelluntur nebulae, quibus circa corporum possibilitatem sensus atque imagiruitio mem' tem obfuscare poterant. Quodsi multiplicem illam confisionem, qua ideae rerum sensibilium resultant f. 98.ωeb.

rat.), adaequale cognoscere Veseremus nebulae istae penitus dissiparentur, luce meridiana assulgentes quam num um

quam morialibus contueri licuerit, nostrum non est deis, re etsi non Geratione dubitetur.

s. 43. illari si erim inter a--- ου -- r in re M. --- mram i Etenim in emate hamioniae pro -- - stibili commercium later animam corpus intercedens,, - ipsem animae corporis naturam intelligibili modo. - Plic in I 6 p. Arati, Concipi igitur potest, dus aliquis, quo commercium liuid, inuidem naturali ter j aa. V L ac , ibi iste re potest. Quamobrem per naturam animae atque corporis impossibile non est.

Inter eas artanes, quae Idealistas ad negandum realam

existentiam corporum permoverimi, reserenda quoqueest difficultas explicandi commercium inter animam atque cor Pus interientem. Cum enim difficultates, quibus prem, tur systema influxus physici, perciperent, nec alio modo idem subsistere posse existimarent, siquidem praeter ammas existerent quoque corpora; desolutione desperantes nodum Gordium secare maluerimi, negata corporum reali existen

tu Iussicit itaque ad refellendam impos bilitatem comme mi inter animamin corpus per utriusquenaturamsuta la

tis a nobis conrisioue modimi , quo P ean' n

664쪽

M re queat. Aporent adeo minas Memaris tu ilia, praestabilim, quam ceteris expiabue ninume liceti 644. Corpora, Per xi t. Etenim corpora possibilia Exsemia sunt lactu existere possunt g. 64 a. . Quamobrem cum corpora M. Deus res finitas creaverit manifestandae gloriae suae causa realis. f. 6 a 3 part L sea arat.), consequenter ut persectionem iam abistute summam, adeoque etiam potentiam 3. 33 o. part L Theo nat.), manifestaret 6 Io. sart. L. Neo nard eandemque intenderit tanquam finem ultimum s. stas pari. I. Neol nard agat vero fini tuo convenienter s. as para L A nat. , qui praeter antimas, in quibus mundus idealiter existit f. 9 a. scio rat. . produxerit quoque corpora, ex quibus mundus

adspectabilis constat s. iis cismoLx dubitari nequit.

Quicqvidemisses creationis a Deo intentus, illud lio . quei admittencium est, nisi in sapientiam divinam injurius

esse velis j.64o.part.I. Theol. t.&3. 689. Ivγανα. . igi realem corporum existentiam finis creationis, quatenus per eandem Omnipotentiam suam, absolute summam, moestiare voluit. Quamobrem Madmittendum, quod corpora creaverit,in realiter extra ideo animarum existanti

Exciri id sista, corpora, cinnium impossibilia, a Deo creari non potuis, quia potentia ejus ad impossibilia e enci nequit T . t x Enimvero comtrarium evicinius paulo me s. 6 ad rque adeoexceptio nulla est.

corpora realiter eristere, nonnisi idcalem existentiam in se pia animabus iisdem concedente. l. 6. BAE at.2. Quare

cum corpora Italita emant f.6 44. s nesant, quod erat

665쪽

.etissimi adum, adeoque errant f. 6 a 4. Quoniani itaque errant, qui propositionem falsam pro vera best 3 6 3. g. ; dealitatis maliypothesis eae

corruitiaees laesuriit perprinciphilitas intrinseca corporum per theoriam nostram elemento. rum demonstraturri disserentia sensibilis ab intelligibili preprincipia psychologica patet neque enim nisi illa suppo.

iit possibilitas eorundem extrinseca per omnipotentiam Dei&actualitas per voluntatem eidem superaccedentem sive di

cretum ipsius constar potest. Falluntur adeo, qui theoriam mor---mtorum Ranimae pro idolistica vem

.di disserentia, id, quod apparet, cum eo quodest,confiui dant, ideo in contradictiones incidant, ob quas mitis corporis impollibilis videtur, consequenter corpus omnipotemnae divinae objectum esse negent, hoc nomine porro se, ducendum decreto divino, quoad rea emscilicet existentiam. Nemo autem desideret demons tionem, qua nondum sit'

positu attributis, indepenonae ab omisipotenti de γwDrii miis morum existentiaevineatur. Quicquid enim x totamus ei priori vel aposterioricognoscimus soγis emp) A posteriori cognoscitur, quod experiundo ax discimus 3. 4 4. Debis . adeoque Mneficio sensitum 664. Log. g. 6s pDeh. emp.ynobis innotes it. Quae sensupercipimus tanquam ad notionem corporis pertinentia,veluti Iensionem, vim inertia dc vim mori icemi, I 38.GM. , phaenomena sunt s. as 226 296. 298. --. , quae tan'

damphaenomina admittit Idealista s. 6a , . Inde igitumuit adversu pum conchiditur, nisi aperto fonte phaenome norim, si M. nu L). Ex iis ruseo, quae simum bene sicio de corpore bis imiotescunt, ejus realis Muste ΜΠ bari linquit Quicquid aptior coi festin vi intellectus eruitur 3. 438. 7 h. emp. , adeoque ex notionibus diis

stinctis coli si da s. .enso Quodsi notionem

666쪽

consis in corporis Minni' i effasionea res , mesemen. crineso s. 19, .cistis , Per haec autem noli demin . intrinseca corporis possibilitas 3 6 αδ qua Gla ' renita nondum conuatria existere o. I. OntoI s . tantummodo existere posse intelligitur 3. I Quoniam in anima idea hujus universi seu mundi adspectabilis existit, quae easdem prorsus mutationes subit, quas mundiis adspectabilis subitis. I92. ne/o rat.); anima sibi eodem prorsus, ii , nunc, modo repraesentaret hoc universum,

di adeo res tota ad liberam Dei voluiitatem, utrum Volu rit, animas solas existere an vero etiam corporum existentiam deereverit. Quod vero volimtati si vina conveniens si non aliunde quam ex notione sapientia deduci poteth I. 445.6 42 part. ιτheri. nat. , quemadmodum aiobis iactum. Martessum Meditationibus realem corporum e

inentiam ex notione corporis Manimae demotu ui non posse agnovit eam igitur a Meracitate Dei deducere,' videbatur enim ipsi ex eo sequi, quod Deus combinio hominibus imponat per testimonium se iniri, quod iisdem adeo cerrum videtur, siquidem corpora realiter non

existerent. Sed hoc argumentum ab Idealistis habetur pro nullo. Etenim corporis notionem, qualem artesiani admittunt, contradictio obnoxiam pronunciant, adeoque pro impossibili habenti, 79. Ontia. quo admita nulla est consequentia, quam Cretessu urget. Vidit hoc MMAr-ὰ- ae m. Dialos Metaphyses contendit, rescive pomniastentiam nobis innotesce, non posse nisi prere Mimiis dimam , qua tamen nos mutam opini

here ex in demonstratis constaro. - λ

667쪽

De paganismo, Manichatisino, pinoetamoin Epicureismo

rigari is T Agarismus siVe Gentilismus est hypothesis e mundi a pluribus iis dependentia sive quoad existentiam, - sive quoad gubernationem.

Constat Gentiles multos admisisse Deos, quibus si non ereationem mundi, attamen gubernationem tribuerunt. EDror hic cum multis modis variari possit, Gentilismi quo

que plures dant in dari possunt hecies, quas tamentabilingui opus non est, proptona inritonine manu lato Paganis in senem. Ailaevius in desectu peccat, quod nullum adimitat Deum inlaganismus peccatincessu, quod plures fingat Deos. Equidem superfluuinin deri poteratagide Paganismo, cum non facile metuendum

st, ne quis in eundem incidat veruntamen plures prostant rationes, quae hanc tra stationem suadent. Non desunthoodie, qui omnem cognitionem Dei ac vututis naturalem ad

Paganismum reserunt, quasi paga m seu gentile sit, quicquid lumine ratioius de Deoin virtute agnoscitur, unde philosophia toralemEt Meam gentilem appellant ride causiautnaeologiam riualem ac philosis iam moralem . prorsus damnant, aut hi quae rationes obstent extrinsecae, quo minus hoc faciant, inutilem sutem In onunciam, Theologiae studiose in Theologia revelatain Theologia. morali acquiescere jubent. Verum igitur riganismi noti

nem exhiberi& quinam eidem insit error, evidenter demon- mari consuIrum erat, ne veritas aliquid patiatur detrimenti&ejus usu, quem certissimum horidet, seus raremur,

abundo perspecto ab iis, qui stadium philosoethiae severius

668쪽

litterarum minarione etiam qui omnem de Deo errorem Scriptura sirem adven. sum Paganismo tribuunt quod tamen minus rect e fieri M. gnoscendum, cum etiam se erroribus reictum esse debeat judicium. Denique Paganismus hodienum ex Orbe nomdum exstirpatus, atque adeo necesse est errorem hunc penitus perspici, ne in convellendis Gentibus a vero aberretur,

tibi absurditaris sua e vincende inino dannuetiam religiones, qualis est inhamme ira, quae cum P, anisno inmmdem censum resurinequeunt, ein -

f. 64 T. Paganus sive Gentilis dicitur, qui Gentilliinum profitetur, hoc est, pro vera habet hypothe ', sesim de dependentia mundi a Pluribus Diis saltem quoad η--ara . gubernationem β. 446. .

Perperam igitur Gentilismus ita opponitur Christianismo, suasi sit Gentilis, qui Christianus non est, quemadmodum ubinde faciunt, qui vagis locutionibus dele stantur uri sertim ubi animum assectibus obnoxium habent.

f. 648. -υν mentimum vocatur, quod utimur ad signifi immo candum ens quoddam in universali, veluti genus Gul a ,-at umvel jeciem aliquant. ---μ.

Iravoeabulumhomo nomen appellat inest, quo de. notanir aliqua viventium species. Similiter voci ullam arbor nomen appellativum est, quo denotaturaliquod gemis, quod plures sub se species comprehendit, veluti cerasianquercum, abietem quae ipsa vocabula appellativa sumn mina, inpotePluribus individuis communia. 6 9.

669쪽

mundiis quoad gubernationem dependetis. 647. J V cabillo itaque Deus si incare nequeunt nil Cns , quod detenarinationes lingulis litis comiIaunes continet , Exclusis iis , quae in olis diversae sunt. tiamobrCI Cum cns Universiale sit, quod tantummodo continet determinati ne intrinsecas communes pluribus singularibus , exclusis iis, quae in individuis diveris siunt s. a 3o Ontol. x Gomtiles vocabulo Deus digitant ens universale. Enimvero nomen appellativum est, quo signincatur ens quoddam universale g. 648. . ' ocabulum itaque Deus incoit,lismo nomen appellativum est iniis in Gentiliano vocabulum De esse nomen prominia monim nomen proprium est, quo utimur ad sig--- dum aliqviH individuum s. o 8. Gentiles vocabulo Deus non indigitant nisi cns aliquod uigulare seu indis, inium. Non uini idem tribrum pluribus individuis Atat cum plinaes es Deos assimentis 647. pluri utique individuis hoc nomen tribuivit, adeoque in Gemtiluino vocabuluma e noliten Det inimisis nequi co sinuenter appellativum est.

ItaRomati Iovem, Apollinem, Meroarium, aclam, Vulcanum, Martem aliosque Deos vocant 'vices,ulum is, vir Deus pro a lati in habent. Non est, quod excipias, nos quoque in seimone purio vocabulo BG uiuum numerum pluralem Bibiter Midem facere populos, qui

unum tantummodo Deum profitentur, aliis aurem uninrur linguis. Etenim ex vocabulo nobis proprio 3. 4os. ει- cimus amellativum in gratiam clantillima, ut dea inhumerrore loqui possimus Sane quotiescunque hoc vocabulum

tanquam nomenappellativum usurpam toties smisc- , interrorem Gentilium de pluralit ire moriani, ut ad . e sinisica- semper sthuic enori obno aus, quove vinque Diuitiae by Corale

670쪽

ea natura nominis proprii recedit , etiamsi eundem nonnisi tacite lupponamus. Ceterum si vel maxine antequam Deum cognovcris, vocabulumlhoc sumas tam mmo.

rivum, permanaram tamen ejus in nomen propriumuege. norat, quamprimum vora de eo cognoscis.

Golibo Deus est res iste res Mus P idneas ad actam vel quoad quos. eventau pari iariter dependet. GAHEUM Etenim in Gentiliseio plures finguntur Dii, a quibusquam Agnificet. dus sive quoad existentiam , sive quoad gubernationem depondet I 646. . Non igitur totus dependet a Deo uno, adeoque ab uno nonnisi quoad quandam partem. Quoniam itaque in Gentilisitio vocabulum Deus nomen 'lellativum estis. 6 9.), adeoque ens in universali λgnificat 3 648 i, quod est subjectum determinationum' omnibus Diis communium os aso OHOL in eodem Deus definiendiis per ens intelligens, a quo mundus M ad in uni, vel quoad quintam eventus nomissi particul,

liter dependet. Ρatet hoc exempI komanorum, qui Iovi suisina, Marti bin , Eoloventos, Neptuno aquas, Cereriiuges, Dianae seras si siderum Apollinem cum Musis scientiis praeerunt. Mundi igitur gubernationem distribuerum inter plures eos, ita ut ab uno hi, ab altero alii dependerente

ventus ab uno haec, ab altero alia hominum fata mam obrem Dii Romanoram nil inter se commune habent, nisi quod sint entia intelligentia, a quibus mundi gubernatio quoad certas quasdam partes dependet. Nostra igitur Dei definitio, quod sit ens a se, in quo continetur ratio susλciens existentia hujus universi' animarum nostiarum L67 θα. s. anesi, into, , cujus totus mundus quod ma

SEARCH

MENU NAVIGATION