장음표시 사용
131쪽
liasta habet Suidas v. ἀφελεια vol. I p. 93 et v. δωδεκά- κρουνον bid. p. 22. res priores versus attulit etiam Taetae Chil. VIII 18 et Exeg. Iliad. p. 12. Καὶ γαρ καὶ Κρατινος ὁ κωμκος δισσον αυτον ἀποκαλω και δωδεκακοουνον τυα κrλ Vs. I oupius seribebat Γναξ ou. Arist. ac 238 ιυναξ Ἀπολλον τῆς θυείας του πλώτους. Mox Ἀπολλων aetae et Th. Bergulus Comment. p. 204. Pro των ρευμάτων Suidas Bemhardi utroque loco του ρευ- ματος, quod fortasse praestat. - g. 2 καναχουσι Suidas. Sehol et gelgea in Exeg. καναχῶσι, in Chil. καταχωσε. Ibidem το ante στου additum a Porsono apud iddium ad Davesii Misc. p. 56. Reislo Conleci. p. 126 aliis. ω- Iudere autem his verbis Cratinum ad sontem Enneacrunum in propatulo est. Eum fontem, antiquis temporibus Callirrhoen dictum ' , postea Pisistratidarum opera eximie ornatum propter novem tubos aquas limpidissimas emittentes Oneacrunum vocatum esse, multis multorum eonstat testimoniis, quae diligenter omposuit Meurgius eram. cap. Ivet Selineiderus ad Vitruv. VIII 3 6 De eius situ a urat exposuit Leave opogr. of Athens p. 45 sqq. IIule lintn fonti ex novem fistulis erumpent qui oris sui saeunditatem et quas numen comparat Cratinus, eo ca exaggeratione δωδεκακρουνον στου sibi tribuli. Fuerunt tamen qui ex relveritate Cratinum loquutum esse putarent. Ἀccessisse enim videri postea tres scaturiones, ut iure δωδεκακρουνος dies potuerit qui ceteris ἐννεάχ υνο appelletur. morum sententiam Friissehlus quaest Aristoph. I p. 2 in sequutus
' Non tamen plane obsolevit postea Callirrhoes nomen quod ad hunc usque diem servatum esse testantur quibus loca illa visere contigit. Calliirlioen est Enneacrii non qui diversos sontes esse tradiderit neino e gnitus est praeter Solinuin lX p. IT, si tamen is vere scripsit quod coniiciunt viri docti Guirhoen stupent fontem, nec lueo tineacri non fontem alterum nullae rei numerant Liliri enim liabent Cronemn, Cruneacon, Crinescon, Cron con Praeterea negligentissimus scriptor est ille Solinus.
132쪽
est, ut quos praeterea Pausania I et 28 nisa
narum urbe commemorat fonte duos, Enneaerunt alveolos fuisse eorumque alterum una, alterum duabus fistulis postea ornatum esse existimet. Hos autem fontes eum Enneaemno
niuncto fuisse ex eo intellio, quoniam Pausanias Ira de nneaemnorata loquatur, ut praeter hune nullum Athenia
fontem fuisse appareat. Non puto hae seripturum luis Ev. l. a loeorum tum paullo ceuratius cognitum habui aet quos enim ex Pausania ommemorat fontes, eorum es
ter in templo Aesculapsi, alter in Panis antro prope fanum Apollinis, uterque autem in ipso rela clivo scaturiebat, I eis a Callirrhoe caeli regione diversis tantoque intervallo disiunetis, ut pro partibns Enneaerunt habitos esse plane Incredibile sit. Nee ideo seeum pugnare censendus est Pausanias, qui quum de Enneaeruno ta scribit voέατα ἐν καὶ διι πάσ=ης τῆς πολεως ἐστι, πηγὴ ὁ αυτη μονη, manifesto hoc dicit, puteo quidem in Athenarum urbe esse Plurimos, fontem autem, qui potabilem aquam emittat, praeter Callirrhoen nullum Atque ita intellexit loeum etiam Leakius.
itaque reliquos Athenarum sontes ex eorum numero fuisseeonsentaneum est, quorum aquam potui inhabilem fuisse tradit itruvius l. l. Dentque commemorandus Hesrch. Λωδεκάκρουνος:'Aθηνησι κρηνη ην ἔνιοι ' νεάκρουνον φασιν, ἄλλοι δἐ Καλλιγην καλουσι quibus similia duobus Ioeia habet Suldaa. Sed horum quidem in reliquorum silentio nulla est plane auetoritas, ne dubitari potest quin utriusque errorem ex male lutellecto Cratin loco recte derivaverit post alios Duherus ad Thuud. II 5. Itaque verbum non amplius addam. Ceterum δωδεκάκρουνον στοα Cratin praeter Phl-lostratum V. Soph. p. 525 expressit Theoph. Simoe Epist.2 . - g. 3 τῆ φαρυγι Porsonus. Suida loe priore τῆ να-yia, altero τῆ φαρυγγι. Selioli ta et gelges omisso articulo φαρυγγι. In fine versus τί - ποιμί σοι in Ilasta, τι - ποιαι gelae et Suidas Ioeo priore αν--
133쪽
aehollagiam. Suida prioribus παντα ταυτα omissis, Ioeo priore pro ποιηυασι habet στοα σι, altero λογοισιν. Λωdere uva translationem roti Excerpi p. 492. O di deae-gus, carminum, ceu suminum Scatebras sonant in ore fontes duodecim. In guttur est Ilissua quid dieam amplius Nisi quis illi proper os obturaverit, Haec cuncta merget sub diluvio arminum.
Athenaeus I p. 944 ἐστι δἐ οξυμψον καὶ νοι α
o v gον - κεκτησεται. idem is r o παρὰ τω μα- τένω ν Πυτινη ινnυον ὀξυβαφον. D. ouara Lex. p. 456. Colloquuntur Cratini amillares v. schol Arist. Fragm. . de medenda poetae vinositate consilia agitantes. quamquam enim laeclarum pristini vigoris specimen Cratinus ediderat, non videtur tamen Comoedia, quum se identidem a marito laesam et despicatu habitam esse meminisset, litorem animum in hunc reeipere voluisse, nisi post.
134쪽
quam is consuetudinem eum emulentia ablurasset et optabilem frmumque in contuo perseveraturum esse promt-sisset. Tandem obsequutus est familiarium precibus et ingratiam eum uxore iusta paenitentia ductus rediit, id quod
ex sequent Dagmento intelligitur.
'Aτα ἐννοουμαι δῆτα τὰς μοχθηρi τῆς ἡλιθιοτητος τῆς ἐμῆς.
Priseianus XVIII p. 203 rehi. Κρατινος ἐν Πυτίνη 'Aταρ , νοουμαι - τῆς ἐφεῆς. Similiter nos, eogito quas sunt des cultates stoliditatis meae.' s. Idis pro his praebet cod. Monae apud Spengelium App. ad Varron. p. 621. Ibidem a pro ij eorrexit Runkelius. Vs 2 eod. Monac. TH GILII TON Fritasellius varia Conlectat, VmOτητος, vel NOTVτος, vel ἡ λιθεοτητος, vel quod reliquis praesert λεοrnrος, propter νηλεον οἶνον Homeri. Mihi ἐνεοτητος praeserendum videtur. h. erg-kius Comment. p. 20 scribebat νῆς σκαιοτητος. idimus igitur Cratinum Comoediae esse reeonciliatum; sed abhinc quae fuerit sabulae sorma et descriptio, haud perinde ex fragmentis efficias, nisi audacissimis oniecturis indulgeas. Itaque reliqua fragmenta prout aliqua argumenti similitudine eontinentur deinceps adscribam, initio ab iis saeto, quae ex parabas sabulae desumpta sunt. Scholiasta Aristophanis qu. 528 ταυτα Aristophanis eonvicia ἄκουσας ὁ Κρατινος ἔγραφε τὴν Πυriνλὶν εικνυς ὁτι υ Πληρησεν ἐν οἷς κακιυς λέγει τον Αοισrοφάνην ἀτὰ υπόλιδος λέγοντα. CD. IIist erit p. 4. XI.
135쪽
ἐήματα. Itaqne integrum versum ab Archilocho mutuatus est Eundem praeter Eupolin apud Stobaeum Flor. IV p. 52 expressit Aristophanes I. L
Quo loco qui usus est Diodorus Sie XII 40 pro σοφωτατοι Exhibet mεονῆτες Cratin loeum respicere videtur Ph ilua p. 225 24. -ερνητες ἡτοι λιποπολεις ἡ πενητες:τ ει νομα καὶ παρα τοι κωμιχοις, ταν παρουδιυσι τους Πωνας. bl nescio an οἱ Iωνες de uno Archilocho intelligendi sint. Ceterum rectius ortasse geribitur λιπερνητες, ut praeter holium habet evellius, ιπερνης ὁ ε πλουσίου πενης. Eo enim ducit codicis lectio λιπερνις quod in λιπερνης mutavit Μusurus. Ambigue tym Gud. p. 3 I 22αλιπερνητες. Denique fuisse qui eam vocem ἁλι-ονητες seriberent docet Eumol. m. p. 566 50 Aιπερνῆτις, θηλ κοπι το αρσενικον λιπερνήτης σημαίνει τον ενδεῆ καὶ πτωχον, παρα το λείπεσθαι ἐρνέων, O ἐστι φυτων ἡ λιπερνήτας, φησὶν Ἀριστοξενος, τους λιεῖς καὶ γαλασὰ ἐους ἀπο του τὰ τῆς λος ὁμιπιπράσκειν καὶ c. D. τινἐ ὁ λιπερνήτας τους λιποντας corr. ex M. λιπαίνοντας το βλάστημα του ανθους του πλουτου quibus Eumol. Gud addit: λεγεται δἐ καὶ ἀλωερνήτες Me). XII.
Pollux X 184 μάλιστα δ' χρωντο τῶ πλέγματι του- τω κάννας dicit ἐς τὰ περιφραγματα, ιος ἐν τῆ Πιτυνη ὁ ατινο πιο τῶν τριηριον λεγει οὐ δυνανται κτλ. Ubi quod fabulae nomen Πιτυνη seribitur, requens error est et
136쪽
eonsulto a nobis in allia loel silentio praetermissus. Eadem aeripturae fluctuatio in nomine piscis πυτινος apud Nnmentum Athenae VII p. 30 e: απιας τυγχελυάς τε καὶ ἐμ έην πλυνον, ubi πυτινον seribendum ridetur, ut habent libri in eodem versu p. 32 a. Neque enim dubitandum lis dein quin piscis illo a lagenae similitudine sive πυτινος alve πυτiνη appellatus sit. Intelligitur autem ex hoem menti loco penultimam nominis υτινη produci, quod a nonnulli dubitatum fuisse video. Cfr Crameri Aneed. IIIp. 29 et Draeo Strat. p. 90 1 . In Cratin versu νεωσοί
κω aeripsi praeeunte Runkelio. Vulgo νεως οικιον Cod. Voss. νεωσοiκου Sensum verborum, quae ex parabas ducta
esse vidit FritasAlus quaeat Arist. I p. 94, dem recte
declaravit triremes quum vehementer cupiant patriam reo sere, non possctamen in navalia aut uoreas redire.
ἐν ἐπεισοδίου γελοῖος σται Κλεισθένης κυβευων ἐν τι δε τo κάλλους ἀκμῆ. Seholiasta Aristophanis Nub. 354 ουτος ὁ clisthenem dieit ἐπὶ κιναιδί. ὁιαβάλλεται τουτον δἐ ιυς γυναικιζό- μνον - Ἀριστο λάνης διαβάλλει μονον, ἀλλὰ και Αρα-
τινος ἐν Πυτὶνη λέγων Ουτως ζρεις χιον κτλ. Eadem fere Suida s. v. Κλεισθένους ἀκραriστερος vol. II p. 32Troυτος ἐπὶ κιναιδια διεμβλητο και ἐγυναικic το και Κρα- τινος ηοεις χιον κτλ. Postrema, quae Suidas misit, apud scholiastam lia seribuntur, ἐν τη του κάλλους κριῆ. Correxit Benileius. Versu primo γραφ' αυτον debetur Friissehio quaest. Arist. I p. 280. Scholiasta γραφ' αντος, Suidas γραφιον αυτ Plersonus admoer. p. 39 scholiastae et Cratini verba lia onstituit κρατινος ἐν Πυτiνμ λεγιὼν--τως ἐν ἐπεισοδίω Anoεις ἔρον γελοιος σται Κλεισθένης κνβευων. quod praeter alios sequutus est Hermannus.
137쪽
Praeterea Fritzschlua l. l. p. 28 eplfossion de eomoediae parte die posse negans tentabat γρα αυτὰν ἐν ' ειοδέω. Quae plane portentosa eoniectura est quamquam illud o
lasse recte monuit, esse haec Comoediae verba ad Cratl-num, quam etiam in sequenti fragmento audire sibi visus est. De episodio comoediae parte dixi ad Metagenis Phlloth. I. Denique Th. Berghius Comment. p. 20 scribebat γραφ αυτον ἐν ἐπεισι υ reliqua alteri interlocutori tribuens. Sed vellem huius loqunibonis rationem explicasset. In tali loco frustra vel emendationem vel interpretationem tentarieredo. De Clisthenis foeda mollitie, quam tangit etiam Luhanius pro Saltat. XIX p. 500 . satis constat ex Arist phane aliisque. XIV. raso λo δ' nos σας ἐν τοῖς λιχμοισι γραμνον. Scholiasta Aristophanis ae 6 5 or λυχνοπωλης Υπέρβολος - καὶ Κρατῖνος ὁ ἐν Πυτίνη ' iρ λον κτλ.Ita Venetus pro edito παφω, quod in θάφω mutabat Do-braeus Advers. I p. 210. Fritetschius . l. p. 281 indignatur Comoedia, si vel Hyperbolum rarridere placeat, et sere hoc sentit quid est Hyperbolo eum Comoedia quin tu nomen eius expungis et potius illic scribis, ubi eandelae veneunt.' quae neque argumentis neque reselli confirmari possunt. 3perbolum Cratinus commemorat etiam in Horis Fragm. XV. XV.
Athenaeus III p. 9 Ir ορδιον sui ινηται 'Eπίχαρμος - Κρατῖνος ἐν Πυτiνη ' Ω λεπro κτλ. Cod. B. ἐστίν. Versum hunc, quem ad Cratin paupertatem speetare suspi-eatur Fritetschius p. 295, ex eonvivii descriptione desumptum puto, in quo Cratinus vino et cibis largiter sese ingurgita-
138쪽
verat. Ex eadem fabulae parte ortasse sequens fragmentum petitum est. XVI.
παρα Longissime ab huius fragmenti sententia praeter Hemsterhusium ad Aristophanis Plut 1094 aberravit Fritzschlus quaest Arist. I p. 290, qui quum carcerem publicum in Ceramico, ubi meretricum aveae erant, fuisse meminisset, Cratinum hoc voluisse existimat mox Comoedia cum omnibus promiscue corpus vulgabit, i. e. hae tanta ars tantaque facultas it in manus deveniet hominum imperitissimorum. Sed quis unquam παρα τοι δεσι ιυται aut dixit aut dicere potuit de statione meretricum Et quid siet de ἐκτος, eum carcer et meretricum latibula non in exteriore Ceramico fuerint, sed in interiore Sensit id ipse . cl. sed male exeusat ob viciniam murorum. Immo certissimum
139쪽
ea non de Comoedia te agi, sed de ea quae fabulae nomen dedit pytine. Doeet id es3ehlus vol. II p. 109ο Πυτίνη nλεκτὴ λαγυνος ινου. ἐπλεκον ταυτα fori. ταυτας , ἐπὶ το πολυ οἱ δεσαωται, καὶ πυριδας καὶ eτοιαυτα quae ad ipsum Cratin locum pertinent. Itaque lagenae et similia conseiebantur a publiel areeris ustodi-hus neque id mirum, siquidem talis condicionis homines Plerumque otio abundant. Fuisse tamen etiam alios qui eiusmodi lagenis fabricandis operam darent, docet Diitrepties ille Aristophanius Av. 98, qui magnas ex eo opificio divitias collegerat ). Iam etiam reliqua expediri possunt. Primo enim versu scribendum videtur ἐντος ου πολλου χρονου, inera breve tempua. Ita Demosthenes e. Timocr. p. 20 24 dixit ἐντος τριακοντα ημεων. item Plato Alcib. I p. 106 e et Pha- Iaris Epist. XXII 19 plane ut Cratinus ἐντος ο πολλου
χρονου Deinde καταπιττουαένην non sane de stupratione interpretandum, sed proprio sensu accipiendum pie ob etam. Nam quum lagenae illae ex viminibus iuncisve plexae essent, consentaneum est, ne liquorem emitterent, extrinsecus pice vel bitumine fuisse obductas. Idque etiam in aliis vasculis seri solitum fuisse docet Aristophanis Fragm. 262:αλλ εις καδον λαβών τιν' υρει πίττινον. Accedit quod ipsum illud καταπνττουν simili sensu posuit Ga-Ienus in VI Epid. Hippoer tit. 10 p. 49 Bas ευρρήσεις γουν ταμὸν κερααια υπο πίττης ἡ γυφου στεγνουθεντα ονιμαυ- τερα γινομενα, τα δ' πο ονο δεγατος ἡττον, Ἀπερ καὶ τα τοῖς τυφλοῖς leg φλοιοις πιομασθεντα καὶ διατουτ προυποβαλλοντες - βαλοντες ἡ τοιουτους et δέρματος καταγυφοισι τε καὶ καταπιττουσι τα κεΩααια. Itaque sententia loel hae est brevi agenam apud publici eareeris emtodes pios oblini videbis. Quae aut uxoris Cratini aut unius amicorum verba esse suspicor, brevi futurum esse dieenus, ut quae nunc ad usum inhabilis saeta sit Ia
' Ita certe Aristophanis locum intellexit scholiasta.
140쪽
gena Fragm. VIII obduci bitumine eeoncinnetur. Dalagena illa, euius haud exiguas hac in fabula partes fuisseeonsentaneum est, etiam sequens Dagmentum intelligo.
αράχνιόν τι φαiνετ εμπεφυκεναι. Videntur hae Cratini verba esse lagenam suam dilectissimam sed pro dolor vino vacuam compellantis. αστη de agenae avo recte diel posse docet Pherecrates apud Athen. XI p. 481 e ubi habemus κυλικας γαστρούδας. Ventrem agenas dixit Iuvenal. XII 60. Ac sui etiam vasculi genus ἄστρα vel γαστριον dictum, de quo vide Letron nium comment de nominibus VRSOrum graec. p. l. Valekenarius iatr. p. 169 Cratini versum de suriente intelligebat, admonens sacculi Catulliani aranearum pleni, ad quem Cratini versum comparavit Donga sit. Conieci in CatuIl. e. 3.' Fritetschii p. 268 mentem, qui illo versu Cratino importunam, qua olim usus sit, in reprehendendo acerbitatem ab uxore exprobrari existimat, non percipio. Ceterum ante ἀραχνiων addendum esse αρα iam diu est quod monui postea idem secerunt eomplures alit. Quod Platoni licuit, ut antepenultimam in ἀράχνιον Produceret, non licuit etiam Cratino.