장음표시 사용
171쪽
victo, quem Photius commemorat, eogitare nees. Pro ριετίδης eod. habet μαετίδης h. e. υμητάδM, M E πινετιδης seribendum. Plerique tamen in Terpandro on- senilunt. V. Bode de Orpheo p. 16. Cautior reliquis Aristoteles apud Aelium Dionys. l. l. 'ΑριστοτέHρει ἐν τῆ ΑακεδαιMονίων πολιτεira O άλιστα ἐσβιον ινδιν τον Tερ νειον φησι δηλον Itaque non tertum aliquem Poetam Lesbium, sed omnino Lesbiorum gentem niaca arte forentissimam, praeeipne tamen Terpandrum, proverbis illius angam dedisgo Aristoteles Existimabat. D. Neve ad Sapph. Dum p. z et Th. Bergvius Comment. p. 229.
Hesrehlus, υτ οφορτοι αυτοδιωκονοι κυριως ἐo ἐν τοις diοις πλοίοις Σοφοκλῆς Θυέστη Σικυωνἐω. δωματῖνος ἐν ειρωνι os τα κοινὰ φορτιγαένους σύ. Seribendum Miρωσι. Falli enim qui hae ad Cratini unioris Chironem referunt indicavi quaest Scen. III p. T. -τοφορτον dixisse videtur qui publica eivitatis bona diripiunt et in suos ipsorum usu convertunt. XXI.
'A-λθείαν additur τροφον, et pro τους --φορα - - ρεχοντας legitur ea Ἀνοσῆν αοέχοντα. Is Chironibus hae dixisse ratinum .eet Photius Lex. p. 36 5 ,ουρα νει αἰξ η μευ αε- πάντως πάντων ἐπετυηγανον ἶσιυς δια - τρὶ Σεληνην αυτ i ἐποχεῖσθαι Κρατινος 1 ιρωσιν. Quae eadem leguntur apud Suidam . v. υρ νία ιξ. Finxerat gitur Cratinus profligatos homines, quipe via, orrumpi paterentur et publico furis ditescerenR
172쪽
eaelestem eapram alere. Idem proverbium ad ollagrum quendam, qui ex adulteriis uxoris largas opes colligebat,saeetissime transtulit incerius veteris comoediae poeta apud Plutarchum de aud poet p. 2 C τον κωMωdoviae νον περ
rones rettulit Boettigerus Amalth. ol. 2 p. IV, mihi quidem Zenobii verba paulo festinantius inspexisse videtur Boeitl- gero tamen asserisus est Th. Bergkius Comment. p. 248. De Pollagro isto, ut hoc addam, teiphronis Epist. III 62 et Aelian H. V. opportune attulit Boissonadius ad Tiberi rhet P. I.
Dioωνας προσπαραγρω ει πάλιν λυάλα περηφάνως ἐπὶ τευττης INBτα vos ἐν Dοι et ιιιν ολις ἐξεπονηθη, ' τοῖς δ' ἰλλοις ἐν παντι sti προτιθέναι Ψησὶ ποιηταις u Πεισθαι, δηλονυτι , ουδένα ἐφιξόμενον. Ita Canterna uerit vulgatum χώρονας. In Cratini versu ἐν additum monitu indorsit. Quae proxime sequuntur, quamquam sua sponte ad hexametri numeros oeunt: τοι δ'Ἀλλοις ἐν ἴπαντι βίω προτiθησι ποιηταις υιριεῖσθαι, vel simili modo, non redo tamen ipsa verba Cratin Aristidem servasse. Respicit idem euiinem Cratin locum p. 52 II ἐν τοῖς τελευταiοις ut supra ἐπὶ τελευτης, in extrema sabula αυπερ ερ ἀγῶνα καὶ αυιλλαν παντας προκαλου-uενος, ω ουδένα αν ονδ' ἐγγυς ἐλθοντα Videmus igitur Cratinum de hac abula sua admodum magnifice sensisse, neque dubitari potest quin ea in optimis summi poetae eo-moediis praecipuum quendam locum oecupaverit. Nomen
173쪽
tabulae a Chironibus indidit h. e. hominibus sapientiae IuMDuae pietatis, omnis denique virtutis laude norentissimis, quoae eonsilio adhibuisse videtur poeta, ut novilium rerum in Alitea civitate statum detestarentur, antiquam autem humani generis probitatem morumque simplicitatem commendarent. Re publicae autem emendandae legibusque regendae partea Soloni videtur attribuisse, quem ex inseris excitatum in scena prodiisse docet Fragm. V. D. Hanovium xere crit. p. 5 sqq. et ii Bergulum Comment. p. at 9.
τινος saραις s)σπερ κτλ. Pro καναχων ante indoinum legebatur καναχων. 'Oλο Ιωνος Casaubonus. Vulgo λο- φωνος Cod. Ven ambigue λονιυνος Nec magis de significatione eonvenit Hesychius, λοφωνος ὁ ἀλεκrρυων, , ἀπο του λοφου iuno του ἐν cis δειν λον ιρεσθαι καὶ μετεωρι σθαι. hotius Lex. p. 330 9 ' λοφωνος, ὁ ἀλεκτρυων. υτως Κωτῖνος Ita etiam Suidas Alberi explicat quae mera vox e et, quas dicas πάμφωνος Sed di lasse praestat seribere λοφωνος, ut ab λος derivetur, quasidieas ὀλεθριόφ ιυνος Arcadius de ace. p. 52 18 το λος ὁολέθριος ξυνεται, et poeta incerius apud irmolog. M. p. 622 δ θει, ἄχος ο λ δαβαιον. Ita igitur est gallus perpetuo lamore enecans. Non dubito quin clamosum poetam significare voluerit.
174쪽
Athenaeus iv p. 639s: σκωπτει δἐ vrον Mnesippum ἐς τα ποιηuατα και ἐν Βουκολοις - ἐν δ ταις 'Σὸoαιο δει δἐ κτλ. s. 2 ὁ Κλεομπο V. supra p. 27. Ibidem libri ante παρατιλτρων inserunt verba μετα των, quae delevit oupius mend. I p. 212. Bersuiu autem Comment. p. 3 scribebat: ιτω ὁ καὶ τραγωδίας διδάσκαλος Mεoti που μετὰ των κακων, παρατιλτρῶν Παρατιλτριων χορον dixit, ut et Gnesippi et horeularum eius profligatam luxuriem indicaret Vs 3 τιλλουσων μέλη in ambiguo ludit, siquidem ιλλειν μέλη et membra depilare et carmina disperdere significare potest. Eadem ambiguitas in Avδιστι, quod vi ad irdiorum modorum mollitiem et ad I rdorum membra depilandi morem spectat. Ceterum magnae mihi offensioni sunt priores fragmenti verians in singulas dipodias descripti, ex quo genere notus est Castorionis lusus apud Athenaeum X p. 454 fres τοὐβολοις νιφοκτυποι δυσχεiυε ν-iονθ' εδος, θηρονόu Πάν, χθον' ' κάδων. quo dixit Porsovus rael. Hee p. XXVII. Fortasse igitur verans illi ad dimetros revoeandi sunt in hune modum r is δῖ καὶ τραγωδiας ὁ Κλεομάχου διδάσκαλος, παρατιλτραυν ἔχων χορον Λυδιστὶ τιλλουσων υελη
Quae modorum, quibus nesippus usus esse videtur, nes eram indolem non male mitarentur.
175쪽
Oυδ που ειδος reo ην ουδῖν προσιδοντι τε ιαDτον Hephaesito de 3ll. p. 7: προς γαρ τοι μυρίαν ναι τὴν χρῆσιν παρα τοι αλλοις, δε iξα ιεν se καὶ παρ inbτω Κρqτινον πολλακι οἶσαν, ως ἐν Κλεο υλίναις - καὶ παλιν ἐν Ωραις Ουδ προς κτλ. Disputat ontra Heliodorum, qui ou ἐπινερομενον ανυυνο ηττον τῶν αλλων γοων κοι- νας ποιεῖν ἐν τοι ἔπεσι hexametris συλλαμ dixerat. Versum Cratin exhibui ui editus est a Turnebo et Gaissordio, cuius haec est annotatio. ειδος ουδῖν ρ' ἐν Ουδἐν πρ. . . et puto M. αρ' υν ουδέν τι προσιδοντες . . II. et sic, vel o B. iv. 'ALλ' ἡ οτ' ἐν ψώσσων την σην ἔχων μετ' ἐμου διν γες, ιναρον ἔλκων τῆς τρυγος. Pollux VI 18 τον di οινον και τρυγα καλουν, ως ἐν Ἀδραις ματίνος in ' Aλλ' ην rL pertum est dies hae ad aliquem, qui ex tenui et angusta vivendi ondicione ad lautiorem sortem enisus erati Aberravit igitur a vera Ioel sententia elcherus useo Rhen vol. I p. 58 . s. Ivωσσωνι. Ita voeabatur vestis Aegyptiae e erasso lino contexta Pollux VI TI ἔστι δἐ και ὁ νωσων siex AH nrao ἐκ παχέος λινου. D. lnipp. Hesychii vol. II p. 153 26. Itaque ἐν φωσσωνι vili est indutus. De quo usu pra positionis ἐν eis Hematerh. ad Plut p. 469. In fine versus legebatur τὴν οἱ συνέχων Correxit obeeuus ad Phrynl-ehum p. 3, τῆν σην haud dubie de pari sorte intelligens, Iocutione incognita quidem mihi, sed tamen facile explicabili. Vs 2 non intelligo quid sit ιναρον τρυγος. Intelligerema aeriptum esset οἰναρων ἔλκων τρυγος, quamquam nec hoc suffieit. ρυξ de vino recenti et vili intelligendum. Vist. schol Aristoph. Plut 108 et Theore. VII το.
177쪽
eonfudit levetitus, κήτειος immanis et γητειον tio est oleris genus. Vidit hoc etiam C. . Lucas Observ. lnCrat p. 23. vll.
σης, φησὶν ἐπ αυτο Μακάριος των α ιδικων Eadem scholiasta Aristoph. Vesp. 02 et Suida s. v. παιδικά ublante usterum pro s)ραις legebatur ορας, quod tenet etiam eod. Photii. Pro ἀποδημουντος frustra Benileius seribebat ἐπιδημουντος Peregre abiit Dionysus, cuius absentiam quum aegre ferret quam solam domi reliquerat concubina, nescio quis felicem praedicat deum ob fidum amicae desiderium. Ceterum eis scholia Platonis euh. p. 329 et qui eundem hune Cratini loeum respicit scholiastam Aristidis p. 4 d. Fromm. παιδικὰ τὰ ρυ μενα λέγει ἔστι δἐ ἐπὶ καλου ηυξω. ἐυηται - κρατινος καὶ ἐπὶ γυναικος ἐν 3ὸραις.
Mηδἐν ποιουν rων. adem Suidas vol.WH p. 36. Scripsi πρήσσω φασκ' etc. Ita etiam oupius Emend. 1 p. 232, qui integrum trimetrum restitu cupiens aerihebat, i τα τα πραοσω, φασκ' ἀνί ρ υδῖν ποιῶν non sive sententiae detrimento. Verte hoc ipsin agito, dicebat homo nihil agens. Versus est trochaicus tetrameter, initio duobus p dibus truncatus. Eleganter tamen obraeus Λdv. I p. 610 nlieit αυτ αυτ πράττω etc.
178쪽
καὶ τυ λεπτοrατον των ἀνθρακων - καὶ Κρατινος ἐν Πραις 'DIθαρη-r Porsonus Aristoph. p. II pro φθαρη tentabat ειθη. Rectius obraeus ad Aristoph. qu. 523 trochaici tetrametri uno pede truncati reliquias esse statuit. Idem eorrexit vulgatum φαρυγγα, quae forma ut hoc aliisque locis metro perniciosa, ita omnino ab Atticorum usu aliena est. V. Herodianum apud Eustath ad Od. p. 163524 et Eumol. . p. 88 3 .
179쪽
Rev. 1810 tio 33 p. 238 εδε σε παοέχειν o τι τις ευξαιτ'εμβραχυ quod uteris praestat. Praeterea rectius scribi
ξηρος ποιειν ιτω λέγουσιν. ἡ ιυς νουαγμένου τινος λτι καὶ ιηδεν ἀφ' ἐαυrου γλαφυρὰν σκωπονrος, ἀλλ' ἐπι- γελωντος τε ἡδέως. νηια γαρ ἐσr Μυσἐκαρφος ου μνη- ριονευε καὶ 'Aπολλον ἄνης b κωμικος εύς τινες δῖ τον αγχiμαχον Ita eo dex, a quo non discrepat usurus nisi quod seripsit υro του ριηδἐν et ἐπιγελωντος et: δίιος. Pro ἡδέως scribendum ἀηδως Photius Lex. p. 28 19. μυλικάρφης ονομα Μυσικαρ ιους, ου μνηυονε iει ' πολλοφάνης ἐν Κρχησιν 'Aoiσταρχος di ἐπ ονομιατος τινὰ ἀηδος ἐπι-γuvrrαν sic di νἐγνω α μυσικάρτει, ως ἀκονιrι τουεμ οτιος καὶ ξηριυς, ιν ἐκ φανεροῖ γελαν Κρατινος s)ραις Itaque Cratinus, si recte coniicio, de fatuo quodam homine et qui, quum ipse nihil locorum in inedium asserret, aliorum locis et facetiis stulte et insipide arrideret, Proverbio usus erat γελα υσικαρνης sive malis volκαρφος, ridet tamquam Mysicarphes. Id proverbium Aristarchus a Nysicarphe, quod nescio cuius Archimachi sive Archemachi Cognomen fuisse videtur, derivaverat mi autem in Cratini loe pro υσικαρνης reponebant adverbium ριυσικαρτι, quod qui per υεμυκοτως καὶ ta uitiiterpretabantur, aperium est illud a μυω et καρφος, quo arida stipula significatur, deduxisse. Ceterum ex holi glossa Aristarchum de Cratin fabulis commentatum esse intelligitur, quod monere ne
180쪽
mat Harpocratio, idque erum esse multis multorum exemplis doeeri potest. Idem quod rutam etiam sua aetate ρυτα appellatam age seribit, repugnat quodammodo Varroni L. L. V p. 40 ruta, quam nunc πηγανον appellant. Neutrum ταρυτα praeter Harpocrationem et Photium unus, quod sciam, servavit Hesychius, ' ειτα τα τέυφυλα, καὶ, γανον λευ