Fragmenta comicorum Graecorum

91쪽

iX. Ilerodianus πεο μονη- ἐξ p. 8 32 de nominibus In o desinentibus: ισαμενος, εξαμενός, ' κεσαμενος, Κλαυσα μενος καλεΘαι δ ἐν μαλακοις ' χομενος ' γενναῖα βοιώτιος ἐν Ἀγχομενον, Ἀριστω ἀνης ταγην σταῖς Φαμενός, Σοφοκλῆς μάντεσι ουθος si αμενος Τειρεσio παῖς. Recte lochius μαλθακοῖς Cratini nomen addi non necesse est. V. Fragm.IV. Pro Κλαυσαμενος, quoniam id non ut reliqua nomina ab Herodiano commemorata, a verbo medio deseendat, Th. Berghius Comment. p. 12 suspicatur λαπσομενος Sed etiam κλαίομαι in usu fuisse docet Aeschγlus Sept. c. heb. I Blom .

Choeroboscus Cramert Anecd. IV p. 416. Behker Aneed. p. 1295 ευρηται ὁ καὶ μετὰ του οἶσθας, ω παοὰ Κρατινι ἐν μαλθακοῖς Vide ad Menandri Fragm. p. I 22. XI. Epimerismi Homer. p. 363 2I: παρα δἐ Ἀττικοῖς μάλιστα ἐπὶ πρωτου προσωπον η παρα παρα ἀντὶ τουπόωι αὐ Κρατινος Μαλθακοῖς καὶ Ἐρμιππος Στρατ--ται In ἐσθ' ὁ πωλῶν τανδραποδ' od isti παρα.

ορνιθα τοίνυν δεῖ σε γίγνεσθαι μέγαν. Athenaeus I p. 3 3 er ωνίθια δ' ειρηκε Κρατῖνος ἐν εμέσει Fragm. III. IV). ἐπὶ ὁ του αρσενικου μονονορν ν ἀλλα καὶ ρνιθα. -υrος Κρατῖνος ἐν τιλαττῶ δράματί φησιν χονιθα ηοινικοπτερον ' καὶ πάλιν -

92쪽

νιθα κτλ. Aperium est hae ad Iovem diei Nemesis amore incensum. Facit hue ratosthenes Catast. 254 20 λεγεταιτο Λια αοιωθέντα τω τουτω venum dicit), δε ιιε- σεως ἐρασθηναι, ἐπεὶ αυτὴ πῆσαν ῆι ειβε ορνὴν ινα τὴν παρθενίαν φυλάξy, καὶ τοτε κυκνος γέγονε υτι καὶ αυ-

rexit alchen ad Eurip. hoen. 44 . x ratosthene pro- Rei acholiasta German Phaen 2 3. Cycnum dicunt inter astra constitutum eo quod Iupiter in cycnum trans uratus evola erit in mammmta Atticas regionis ibi us Ompresserit Nemesin, quae et Leda dicitur, ut refert Crates tragoediamm eriptor, quae enixa est ovum, unde nata est Belena. Ubi legendum esse Cratinus comoediarum aeriptor, lam olim monui, firmante nune codice Berol. in quo perspieue Cratinus scriptum est. Praeterea nescio an haec verba eo quo apud Eratosthenem leguntur loco transponenda sint. Vix enim credibile est Cratinum Ledam et Nemesin inter se eonfudisse. Nam quod sequenti fragmento non Nemesis, sed Leda illud ovum excludere iubetur, etiam alios rem ita narrasse constat, ut quod Nemesis pepererit ovum, id postea

Spartam allatum a Leda exclusum sit. V. Apollod II 10 . ygin Astr. VII p. 3 4. Sehol. Callim. Dian. 232.

Itaque Cratinus rem ita videtur instituisse Iuppiter emesin deperiens in venum mutatus Rhamnuntem avolat et eum Nemesi congreditur. Nemesis exactis mensibus parit ovum, quod Lacedaemonem allatum Ledae excludendum traditur. Ex hac fabulae parte fortasse Fragm. I desumptum: Σπαρτην λεγι τὴν Σπαδετι δ οὐ την σπαρτiνην. quae Nemesis aliusve personae ad ministreum verba esse suspicabar, qui quum Spartam illud ovum portare iuberetur, innata huic hominum seneri scurrilitate Spartam non de urbe sed de lanieulo spartino se intelligere simularet. Sed haec neeria esse non diffiteor. Ceterum non totam co-

93쪽

moediam in hac emesis fabula consumptam esse intelligitur ex Fragm. UL X. l. XII.

II. 1ηδα σο εργον ' δεῖ σ' πιυς ευσχημονος

ἀλεκτρυόνος μηδἐν διοίσεις τους τροπους, ἐπὶ τωδ' ἐπωχυσ αν ἐκλέψης καλονημιν τι καὶ θαυμαστον ἐκ τουδ ορνεον.

Σὸρ τ' os ἐσθίων τοι σιτίοις Πομπι. απαντα δ' εἶναί μοι δοκεῖ οδωνιά, καὶ μῆλα καὶ σέλινα καὶ σισυμβρια. Sehollasta Theoerit Id. XI I0 ὐοδων δ τῆς γυναι- κειας ἔβης, παροσον καὶ ροδωνιὰν αυτὴν σθ' ora λεγου- σιν ιυς ατινος ἐν εμεσε Nς- ουν ἐσθλων κτλ. s.

94쪽

Tonplacώς ἐσθίων συνηδομαι τοῖς σιρίοις. Poterat lenius et apilas ἄ- ἐσθίων τοῖς σιρίοισιν ἔδομαι. Sed aluus o lasse latet vulnus. - G. 3 μοι addidi eum eurato Bibl. au. p. 1 69 d. Opportune ouplus adscripsit Hesychil verba, ' διυνιά τοπος ἐν ζ φυεται τὰ ροδα - δηλοῖ δἐ καιτο ἀνδρος αἰδοῖον αυτη Ubi recte corrigit γυναικος.

diei hae est lectio, δηλοῖ ὁ καὶ το ἀναι-υrη. Etiam ροδον de parte muliebri dictum esse idem doeet Hevehius,' ων Μιτυληναῖοι, τῆς γυναικος. Eadem ἀριφιβολῶα in reliquis norum nominibus.

Athenaeus XV p. 66 4. : εοον δ' ἐστιν εἶδος παιδιας τῆς ἐν λεκάνη. αυτα δ' δατος πληρουται, ἐπινεῖ τε ἐα αυτῆς ὀξυβασα κενά, ἐφ α βάλλοντες α λάπαγας ἐκ καρχησίων ἐπειρῶντο καταδυειν ἀνηρειτο δ τὰ κοτταβια ὁ nuitis καταδυσας ' ιειφiας Ἀποκοτταβiγυσι - τρα- αινος ἐν μυίσω πω δἐ κοτταβα προ θέ ντας ἐν πατρικοι σε νοριοι το κει νέου ὀξυ βάφοις βάλλειν μῖν τω ποντι δἐ βάλλοντι νέμω πλειστα τυχης. - δ αθλον Ἀριστοφάνης δαιταλευσιν ,εγνωκ' 'θω δἐ χαLκίον τουτ εστι κοτταβειον ἱστάναι και αυρ- ρινας ' Eandem hanc cottab speciem describit scholiasta ML stoph. Pae 1243 Dερον di ἀγγεῖον τι λικος λουτῆρι πλῆ- ως δατος, ἐν ξυβαφον ἐν ἐπιπλέον το πλῆθος, οπερ καταδυειν ται λάταξιν ἐπειρωντο. Ubi corrige ξυβάφων ἐν ἐπιπλεοντων πλῆθος, περ καταδιειν etc. Incratini loco B habet ora κοτταβω. Pro M Urai Bas. L. Λιt. Ibidem V πατρικοῖσιν, et ινέου pro κεινέου Tum ὀξυβάφοις AB δεοβαφος . ὀξυβαφον L. Iacobsius τοκενον ὀξυβαφον. Mox Dobraeus tentabat βύλλειν μετωπον, τῶ δ βάλλοντι te quo nihil proficitur Fortasse respexit ad hunc ipsum locum, qui non videtur sine meliorum librorum ope sanari posse, Athenaeus XV p. 666 e. κοττα ς καὶ το Φ

95쪽

βων ἐν τεσσαρεσκαιδεκάτη p. 45 Φ- φησὶν ουδετέρως τὰ φυρα νῆσος ἀπο πεντηκοντα σταδίων τῆς κρας. To ἐθνικον φυρεος ιος Μυρευς. αμβάνεται δἐ το--αα ἐπὶ υτευέα διὰ το ευτελιστάτην εἶναι τὴν νῆσον. ρατῖνος Φυρα sto τον ιονυσον αγοντες. καὶ ἐν εμέσει Φυρῶ stu τε τὴν Σπαρτην γεις. . ad Fragm. lno. XCII. VIII.

'o τω κυφωνι το αυχέν' χεις. Pollux X I τ ματίνου εἰποντος ἐν εμέσει ἐν πω κυφωνι το αυχεν εχεις' ἡ που νοητέον ως σκευος ην τι ἀγορανομικον, ω τι αυχένα ἐνθέντα δει sori. δει μαστιγουσθαι τον πεD την ἀγοραν κακονοουντα IX. Σπαρτην γω γε σπαοτίδα την σπάοτ ον. Pollux X 185 εἰ ὁ καὶ πλέγμα τι σπαρτινον et σακον σπάοτινον ἐθέλοις καυῖν, καὶ προς τουτο ματιν σοι βοηθει ἐν εμέσει λέγων Σπαρτην κτλ. Ita Cratini verba leguntur in eod. Falchenb. Vulgo σπαρτην ὁ λέγω καὶ σπαρτινον M Seber an την ὁ ψω καὶ σπαρτι την σπαρτινον Allus liber σπαoτην δ' ἀλέγω καὶ παροτίδα την σπάδετινον. Ioeum captari ex ambigua significatione nominis παρτη, quivis viderit A lusit similiter

96쪽

Ubi interpretes Cratini locum non neglexerunt. Tentabam aliquando, sed eum exigua veri specie, Σπάρτην λέγω τὴν Σπαρτιάδ ου τὰ σπαρτiνην, Spartam die Spartiaeam urbem, non funiculum partinum Gentile παρτιὰς attulit Stephanus Bra in v. Σπάρτη. Ceterum ride quae ovi etando lusimus ad Fragm. I p. I. μόλ' is εο ξένιε καὶ μακάριε. Plutarchus Vlt. Perletis e. 3. Perlelem resert apite nitravnIgarem modum longo fuisse eamque ob caussam ludendi opportunitatem dedisse poetis omicis τῶν ὁ κωμικῶν ὁ

μολ' d ευ ξένιε καὶ καραιέ. De Iove Caraeo Capitolino Hesychius haec habet Kαραιος δευς παρὰ Βοιωτοῖς υτι προσαγορευσαι, ώς μέν τινές νασι, διὰ το φηλον εἰναι, ἀπο-ου κάρα. Ubi falluntur, mea quidem sententia, qui contra litterarum ordinem Κάριος

97쪽

Athenaen XIV p. 629er τλην δ' ἀποκινον καλουμένην ορχησιν, ης μνημονευμ ρατινος ἐν εμέσει καὶ γνισόδωρος ἐν Ἀμαζόσιν Ἀριστοφάνης τ' ἐν Κενταυρωκαὶ Ελοι πλείονες, στερον μακτρισμον ἐκάλεσων. Fuit Iasolva altationis specie in crebra umborum agitatione eonstans Pollux IV 10lci μακτρισμος ὁ καὶ ἀποκινος καὶ ἀποσεισις ἀσελγη ιδι ορχησεων, ἐν η γῆς σφυος πεοι-gορα. Atque in ad impudica inaedographorum carmina translatum est Grammaticus ekk. Aneed. p. 429 29. 'Aαόκινος γένος ορχησεως φορτικῆς οἷ δἐ μελος η ὁ κιναι γραφιον ἰοιβος. XIV.

Priseianus lib. XVIII p. I r. de praepostilonum amundantia disserens Isocrates ἐν Πανηγυρικω 'Aπεστε 7-ριένους ὁ του στρατηγου, μεθ' υ συνηκολουθησαν Ari--stophanes sie) Βοηθοῖς - πως μετ' ἐμου συνέσει. μα- ,,τινος ἐν εμέσει μεθυστέρω ἐν χρόνων Cealint Ioeum ignorant editiones omnes praeter Asc. quae verba ita exhibet κρατινοσεν νεμέσει μεθ' οἷς θερου ποθαι Comi rex ex eod. Nonae in quo illa ita scripta sunt misYCI NPOND. Itaque proxime a vero aberat acuta uermann eoniectura apud retilium ριεθυσrερον ἐν

98쪽

της Ναοις Ἀλλα κτλ. Eadem Suida s. v. - στύαατος, ubi Aldina post ἐπίσταua inseri ταυτα libri τα, quod e tendum esse vidit oupius Emend. I p. z. Ceterum Th. Berghius Comment. p. 30 de hoc loco haec aeripsit. M- detur Cratinus duos homines in scenam induxisse, alterum antiquitati tenacissimum, novitiis alterum moribus imbutum; et ille quidem, qui nondum a patrum virtute desciverat, minus quidem liberaliter erat institutus, at mente lege tenebat et in ulta agenda exsequebatur alter artibus et litteris excultus, luris quoque solentiam sibi comparaverat et in forensibus causis satis erat versatus.

νων Κρατινος Aouοις 'ritis εις ἐν καστος α πηξ ou δωροδοκειται. Recte o particulam in Cratin versu omittit cod. A, ex quo consequens est etiam in Suidae e bis x ante ραδiως delendum esse Cis Grammaticus Bevh. Anecd. p. 218 29. Ἀπηξ δωροδοκειται παροιιιέα ἐπὶ των ραδiως δωροις αλισκοuένων. Gaissordi errorem, qui Cratia versum ex Ireone et Pherecratio compositum esse

99쪽

dieit, miror sine nota transmisisse Bernhardium. Respexisse Cratinum Solonis versum notissimum, υμεων δ ' ις μἐνεκαστος λωπεκος νεσι βαίνει a Diogene Laert. Ira se

vatum, annotavit unkelius. Ac nescio an etiam Cratinns υμω δ' εἴς scripserit. Ei εκαστος severioribus Atticistis Improbatnm fuisse docet glossa Antiattic. p. 9 10 Kις εχαστος ' λεεις Ελεννης μνηστῆοσιν. Sed niuria, ut docent Thucyd. II 60. Sophocles Antig. 26 et Plato Republ. IIIp. 39 quem locum adhibuit riscianus lib. XVIII p. 108 ed. retit. Ceterum quod ii Bergulus Comment. p. 135 suspicatur, ipsum Solonem a Cratino in hac fabula ita o-quentem inductum fuisse, ut suis ipse versibus uteretur, ingeniose excogitatum esse haud diffiteor, verum esse quis affirmare audeat IV. Τυρῶ καὶ μίνθη παραλεξάμενος καὶ λαίω.Pollux VI 68 μένγα η μίνθλὶ το καλουι ενον νηδυOσμον, περ υνομάσθαι ψασὶν ἀπο Miνθης τῆς Πλουτωνος παλ λακῆς εἰς του r το φυτον ριεταβαλουσηὶς μεμνηται τῆς αἰνθου lege μινθ/ης Κρατινος εν τοις ὁμοις υρωκαὶ si ἐνθρη κτλ. Describitur homo frugi et vulgari letueontentus; nec dubitari potest quin haec ab eodem dicantur, quem superiore ragmento loquentem audivimus. Pro ελαίω fortasse praestat ελαicae. Παοαλερασθαι, eodem sensudietum videtur quo ξυγγενεσθαι dixit Eupolis apud Hephaest. p. 104. καὶ ξυνεγιγνο uti ἀεὶ τοι ἀγαθοῖς φάγροισιν Idem apud Athen. III p. 234. να σπλάγχνοισι συγγιγνωμεθα.

100쪽

κτλ. Codex πρεσβυται et ηραλέοις Correxit euherus. Εnstathius ad Iliad. p. 668 29 του ἀκη ν ευρηται λεγοuενον καὶ ἀκασκα χιλιος ὁ Λιονυσιος καὶ χρῆσιν παραγει ατίνου ταυτην σκή πτροι σιν ἀκασκαπρο βιβῶντα.

κατα τα - τουτων δεδωρισται. Propius vero ἀκάσκα

seribitur apud Hesychium, 'Aκάσκα ησπως, αλακως, βοαδέως quae ad hune ipsum Cratini locum spectare videntur,qnem resplei idem Hesychius alia glossa, Προβοωντες rπωφω-vντες, ἐγκελευομενοι, προβαίνοντες. Quae in duas glossa discernenda sunt, Προβοωντες πωτωνουντες, ἐγκελευομενοι -'Dοβωντες -οβαίνοντες. Verbi προβει fiagnificatione intransitiva apud Atticos manifesta vestigia habemus in imperatiris' βα καταβα et similibus. Deniquo fortasse seribendum o πρεσβυται Suspicor enim his τε his ipsos Muους ompellari ' quo eur tanquam decrepitos et invalidos senes in scenam produxerit Cratinus non obseurum est.

VI. si απερρήσεις si θαττον ἀποτιι σε τημερον. Grammatieus Beliker Aneed. p. 422 9. Ἀπεροησεις:ἀπελευση, ἀποφθαρηση. Oe τυ Αρατινος Nouοις Ου ἀπερ- ρησεις - τλIMερον. λως ὁ πλέον τι του ἀποφθαργῆναι, δηλοῖ, ρηιια Ediderat haec etiam Ruhithenius ad im. p. 121. Pro ἀποτιῶῶ σε eode ἀποτιλδευσαι, quod correxit Porsonus Adv. p. 39. Respexit autem hunc locum Hesychius, 'Aπερ- ρησει ἀπολέσει, ἀποφθερει. Ita usurus Codex pro ἀπολέσει habet ἀπελευσμ. Itaque legendum Ἀπεροησεις ἀπελευσει, ἀποφθαρεῖ. Ceterum Porsonus verba sunt Hlculus ad gallum sive gallinam.' Galli gallinaeve partes haut fabula fuisse non credideram.