장음표시 사용
21쪽
salua religione aduersari nequiret id quo de ageretur,comprehensum esset. Qua de re tribunalitii Conscripti frequetes ita censuertit: Dipho MATE Pontificio, quantum ad regulam fructusque sacerdotii eiuratori,pro pensione concessos pertinebat, nec probato nec improbato, PLAc ERE, vindiciis secudum diplomatariu pronuntiatis nullam prouocatione moram asserti,si ipse iure tantum iurando caueret. Praeterea Antistites, si abessent, vicarios, nec postremae notae homines, posthac substituere, qui sacerdotia mesibus illis obuenientia iis quibus affecta sunt attribuerent:suo ipsis interea Antistitibus per se,attribuendi munere minime cassis. Potestatem vicariis factam in sacrorum Sodalitiorum acta regeri, atque per eorum scribas, cum res ita postularet, edi atque excribi. Antistites eortimuevicarios eiusmodi attributionum commentarios coficere: ne quid ea in re solitae fraudis admitteretur id est, ne Acadcmicis,ut antea illuderetur. Pro cosgnata attributionis autoritate quod aresti caput trassatilium est) nummum aureum, nec eo amplius exigi debere. Ex tempore decimoquarto Cal. Februarii. M. D. XLVIII.
N E in sacerdotiorum,quae conferrentur, diplomatis,qua solebat sicilitate, falsi quicquam admitteretur, fraudisve fieret, Curialis ditionis Praesulibus alislque omnibus ad quos ea res pertineret ab ipsa Curia nec semel aut iterum edictum est, ut in sacerdotiis alis e id genus muneribus attribuendis, testes adhiberentur, ac diplomatis
A N T i s T I T ii Parisiensis interregno,Sodalibus, maximsiq; Curionibus quos Archidiaconos appellad inter se discrepatibus, quorum auspiciis interresni munia essent obeunda, & possessoribus de re controuersa morious deductis, ad x v. Cal. Mart. diem insularem, Anno M. C C C C. X X. cum praeter unum Senonensem Archiepiscopii, superiore, Lutetiae nemo alius Praesul ageret :PLAc vi Teum sine ulla ullius captione, insulas praestolantibus operam dare, . eorumque ornamentorum tesseras petentibus impertire, sed verbis a Curia coceptis, ipsiusque sigillo consignandas,territorio in eam rem accomodato. Ita enim fieri, ut si postea Archiepiscopus id suo
22쪽
iure se fecisse contenderet,& Curiat decreto,&elogiis a se ipso datis
sv PREMOR vM Antistitis mandatorum curatores ut antistitii aedificia sarta tectaque praebeant, recte conueniri. v I. Calend.
De sacris Sodalitiis vel Canonico
eorum, deque Curionibus &AEdituis, TIT. v.
EAM iuris Pontificii partem, qua filios iisdem fanis ascribi vetitum est, quibus patres ministrauerint, adnepotes, etiam ex filio filiaue non produci placuit. X. Cal. Ian. N. D. x x x V I. Litigatorib. Iacobo Mieteo & Simone Burgasio. Placitu celebratisi. quod Gargiarum Curionatus appellatur.
v n 1 statuto cauetur,Sodales in locum Sodalis,cuius Sodalitium sacerdotium in caduci causam cesserit quotquot sese obtulerint, admittere posse,ita intelligendum, modo ne caducatius annus exierit. Placitum ab Egidio Magistro, Regio causidico inter orandum sine die squod aiunt &consule citatum, V I. Cal. April. N. D. X L I X. ante Liberalia.
s Ac Riri cutis & asseclis,qui sacris Sodalitiis veluti supple- meto esse solent, neq; in aede sacra sedes, neq; in secretario locus attribuendus est. Beneficio enim affectis, obnoxio illo quide sed nobiliori iunctioni, atque adeo prope dominis, id iuris atque honoris conuenit: ascriptitiis vero, quasique simulantibus non item. Et ita Curia dictum voluit Basilicani sacelli Sodalibus, sacrificulis & asse
AD Curionum AEdituorum qi munera quid pertineat, quiaque cuique incumbat, res profecto est neque tam ambigua, neque tam obscura, ut O Edipo griphorum dissolutore, hoc est,summa Curia
23쪽
disceptatrice opus esset. Nescio tamen quae Ate nostro seculo res humanas, ut olim diuinas, ita conturbauerit, ut inter caeteros sacris etiam addictos, quos alioqui pacis amantissimos esse oportebat,srequenter eorum hominu litibus Curia personaret. Vnde multa eius decreta prodiere, sed duo in primis nobilissima, & ad quae velut ad normam Lesbiam caetera exigerentur, Manehulianum scilicet &Magdalenianum.
CIRCITER Cal. Mart. M. c C C c. i. Decurionibus Abeuillanis& Ambianensiti Praesuli pronuntiatu est, pro elogio praeconii sposa
liu quibus effet intercessium,assem Parisioru nec eo amplius percipi debere. Pro elogio co meatus, alio, matrimonii causa se recipiendi, si peteretur, assem. Pro solenni matrimonii consecratione, assem &vnciam. Pro ipsius tessera consecrationis, assem unum & alterum. Pro liturgia, nisi si quis celebriorem, statamque opperiri maluerit, assem&sesqui. Sacra facienti quaecunque offerutur, nisi Curionem certa re pecuniaue contentum sere conuenerit. Pro thalami inauguratione, vini loco dextantem. Nouos coniuges,nocte prima, impune posse concumbere. Pro testamenti scriptione, eiusque consignatione asses quatuor competere. Apud quos iudices siue pontificios,sue profanos, testamcti curatores edant rationes, ipsos arbitraturos. Si quis e vita intestatus excederet, nec quicquam aliud obsta ret, iusta nihilominus ei facienda. Quae omnia nec obscure nobis ostendunt, eo quoque seculo, quod ad superiorin nostr ue dicam ne lutei ) collationem lubens terreum appellauerim, animis sacerdotum insedisse cupiditatem:quae nunc qualis,quantaque sit,quam que decreti huius instauratione sit opus, nemo non videt. Extitit haud ita pridem cui moribundo,cum post collectu viaticum Christianii. etiam de testamenti nucupatione obtruderetur:mihi sinquit alius, qui compertam hominis egestatem habebat, utpote qui eam pro viribus leuare soleret videtur is optime testatus, qui an inio admissis omnibus, quoad eius per humanae coditionis imbecillitatem fieri licuit, repurgato, dominici corporis dapibus saginatus, neque non efficaci cotra spiritales agones unguine duratus ipsum animum Deo Opt. Max. magnae matri cadauer, uxori memoriam sui, c
24쪽
ramque liberorum commendauit: nisi si quid praeterea sit, quod post mortem suam fieri velit. Quae cum omnibus placuissent, nullo
alio condito testamento mors insecuta est. Accersentur sacerdotes, ut iis de more praeeuntibus,sunus efferretur. Quibus de testamento interrogantibus,atque haec quae diximus, audientibus retulit alius seiuneti operam non daturu nisi aut testametum, saltem quinquusse promeretur , aut de ea re consultus Episcopus, eiusue vicarii concederent. Alius cum intellexiisset, cuius sententia eiusmodi testamentum esset omissum, ὁ inquit) de orthodoxa fide male senticiatem, imo vero plane haereticuml Quod ut ad eum perlatum est,exequiis interim utcunque celebratis, is Procurionem, ut aliis sacerdotibus honore, ita & auaritia praecellentem adortus, Ssccine linquit) sym- mystas ad tuu ingcnium factos oportuit, ut si quis a vestrae cupiditatis institutis trasuersum squod aiunt) digitum recederet, eum protinus impiae fraudis infimularente Quod ille, paulo antequam moreretur secit, estne hominis Christiani testametum Quod alius seruator Christus, dum in terris ageret, praecepit tQuod aliud moriens secit, praeterquam quod ipse discipulum matri, matrem discipulo, hic liberos, susque memoriam uxori comendauit Quis vos, id quod in casu arbitrioque positum est, pertrahere patiatur ad necessitatem
Itane vero Tobias, caete sque eo nomine comendatissimi, mortuos sepeliebant Eosne vos imitaminie vos inquam)qui, si eius,qui efferri debeat, facultates expectationi vestrae resposuras addubitetis, non ante pedem moueatis, quam si mendicatione, aut alia quavis ratione, undecunque corradatur, quod vobis latrantibus in os obiicia
tur At ille, nobis sinquit e vestigio dica grandis ad potificium iudicem impingeretur si secus quicqua ageremus.O inquit alius egregios Christianarum ovium pastores. Tondere istud est,an deglubere pascere,an deuoraretEgo vero qui tum sorte aderam, nihil optaui magis quam ut quaestuaria illa dica impacta, Regius actor ac publicus, veluti quispiam e machina Deus, illaberetur, qui tribunitio spiritu eiusmodi corruptelas, ceu execrandum facinus, solenni prouocatione curaret abolendas. Quod etiam priuato licere, nemo tuerit inficias: satis enim erit rem ad eum pertinere, & contra Curiae decretum esse factam : quod alterum est trium argument
25쪽
De sacris mend. fami l. Tit. VI. as
rum velut ab ab usu squod aiunt) prouocandi.
FEci T Deus Opt. Max. ut aliquando voti compotes essemus. Cum enim Philibertus Coelius Iuriscosultus, Reginae a Libellis, eit Dque Causidicus summa cum pietate ac religione,Christiani munia' omnia, suumque diem intestatus obluisset: & eum Curio suus, suturae controuersiae non ignarus, inconsulto Pontifice, hoc est, veniaminime redempta, caetera ut assoletὶ humo condidisset: Isque ob eam causam, non secus atque si in patrios cineres minxisset, in ius abriperetur: Regiae Procurationis Triumuiri, facinoris Vltores, non sine magna Coctii laude insurrexerui,& ab illo toties iactato Synodi decreto, quod ante ducentos vel trecentos annos factum fuisse serunt, quoque Pontifices, vel potius Pontificum personae, suam illam cupiditatem praetexere solebant, prouocauerunt. Quod certamen ubi Pontifex per aliquot dies detrectasset, decretum tandem, summa quidem vetustate, ac religionis specie verendum, intus au tem initio sortasse superstitiosum, postea numarium factum, antiquari placuit. Ex tempore, Idib. Iun. M. D. L I I. Vides quam mordicus naereat,&vix unquam reuelli possint quaestuosae costitutiones.
De sacris mendicantium familiis,
ii s qui sacris ceremoniis, perpetuaeque inopiae ac mendicitati sese deuouerunt, res soli habere non licere, dictum est Augustiniana Ambianensium familiae: iussumque ut datam sibi domum, qua
de agebatur, emanciparent. Nonis Decemb. M. CCC. LXXI.
PEN si TATIONEM sacris Quatuor mendicatium familiis legatam praestari non debere: sed pensitationis sortem inter eas diuidi certis ad Deum precibus in testatoris gratiam, cuique familiae ad annum tantum imperatis. V II. Id. April. a Martinalibus M. c C c.
26쪽
De potestate ac iurisdictione ec-
o a Gallico sacerdotio vetitum, ne Romae reluindicatione ageretur. v a. Cal. Feb. M. C C C C. X I X.
D E c I M A s, nisi de earu possessione agatur,cognitionis esse Pomtificiae, secundum Baiocensem Episcopum pronuntiatum est, An
H Icia quanquam ad Episcopum maxime pertinet,non tamen cognitio, testamenta valeant,necne. Pontificio igitur earum rerum Curatori,quem vulgo Testamentorum Magistrum appellant, eiusmodi cognitionis usurpatione interdictum
est. IIII. Id. Ian. M. C C C C. X X v II. I II I.
ARCHIEPiscopo Senonensi ius esse, non modo intra curiae suae cancellos, ipsamue curiam, sed etiam intra uniuersum aedium ambitum, reos relatos comprehendendi, scalamque traductoriam pro aedibus excitandi, quandocunque res ita postularet, X I x. Cal.
co EN OBIT As diui Martini a campis, ut Cluniacensi familiae ascriptos, Pontificio sero nihil esse obnoxios: ideoque reos delatos unum & alterum Coenobiarcho redditos,legibus,canonibus, moribus interrogandos. III. Cal. Iun. M. CCC. LXXVII.
E P I s c o p o ad sua iura, Custode Fraciscanae familiae ad sua priuilegia Franciscanum reum delatum reiici desyderantibus, priuilegiis iuri Pontificio insertis,& quod aiuntὶ in eius corpore clausis, indultum est. IIII. Cal. Mart. M. C C C C. X X v I I.
27쪽
Ecclesiast. pol. ac Iurisdict. Tit. II. 27
Nos oco Mii Lutetiae Sodales Pontificiae iurisdictioni exeptos: atque adeo Sodalem, reum postulatum, ad Sodalitium esse relegandum. Prid. Id. April. M. CCCLXXIIII. post Martinalia.
M o N E T AE adulteratores areola insignitos Pontificio iuri permitti placuit, recepta praecipui criminis animaduersione. Pridie
cvs TODIAM ius initiati verticis usurpantem,&si ab Episcopo Xantonensi, o,vindicaretur,tamen ad nostratem, nempe Paris rum,Curiae placuit esse remittendam. M. C C C. x C. a Martinalibus.
1 v s sancti verticis tanti fieri placuit, ut prosanus criminis com pertus, cui post admissum facinus, mutata veste caput forfice deliabatum fuerat, non ante damnaretur, quam rasus vestem recepisset. Idib. Iun. M. C C c. L X X I.
Ecclesiasticam potestatem ac iurisse
DICTIONEM, IPSAS ETIAM PERsΟNAs
Ecclesiasticas certis in speciebus, ciuili ac profanae potestati&iurisdictioni esse obnoxias, TIT. II.
s i legem Rex tulerit, aliudue sanxerit,edixerit,constitueriti& ad summum Potificem,Imperatorem, aliumve, quem quis Rege maiorem esse duxerit, prouocetur,estne quod crimini detur cusque id speciei ascribendu eritρ E T' A s ipso Rege rescriptu est, eos qui ab eius costitutionibus, ad aurum e Gallia Romam non exportaὰum, aliosque corruptos Ecclesiae mores ad priscae religionis atque integritatis normam exigendos, pertinentibus, summum Pontificem appellassent, maiestatis esse appellandos ac condemnandos: quod& Curia comprobauit. v. Cal. Mart. M. C C C C. X V I I.
28쪽
28 Placitorum Curiae Liber II.
L E c E s de Ecclesiae Gallicanae libertate latas ad amussim & libet iam exercendas lites eo pertinentes,ex iis perinde atque ex oraculo diiudicandas: neque ob secus acti, leges a quoquam minus esse di
cendas. x. Cal. April. M. CCCC. XXI m. I II I,
s 1 quid a summo Potifice aduersus Sactissima iura, Pamue conuenta, Imperiumue profanum ac iurisdictionem designetur,iandu- dum prodita est,nunc peruagatissima,quam a quodam veluti abusu prouocationem appellamus.Sed & aliam veteres comperimus iniuisse ratione. Inter caetera eius rei exepla,ciis Nannetensis Episcopus diploma impetrasset, quo, cotra fidem a se datam, Principis autoritas imminueretur, PLACUIT diplomatis impetum esse comprimendum , & exequutori vetandum, illud ne exequeretur. v I.
NON modo pactis inter Leonem x. Potificem maximu & Franciscum Valaesium primum conuentis,quae Cocordata appellant,sed iure ut eximio, ita&antiquissimo,solis Francigenis coparatum est, ut a summo Pontifice,prima sortitione coerceri non possint. Itaque Idib. Martii M. c c c c. I x. Rhemorum Antistes quod contra faciens Gulielmum Martroium diris a Potifice maximo programatis asci curasset, pecuniae damnatus est, iussusque ut eo nodo Mamtroium explicari curaret, interminata, ni faceret, praediariae rei pugneratione. Solis,ex composito, dixi Francigenis. Prouocatorem enim eiusdem sere speciei, quod alienigena esset, prouocatione, quam velut ab abusu dicimus, summotum inuenimus in aduersa
riis nostris,sed sine die quod aiunt & Consule.
PONTi Fic Es imperia Curiae,vel renuentes vel impendio detremtes,publicatam Pontificii, quam priuati patrimonii possessione placuit esse coercedos. Cuius seueritatis excplum in Rothoma-gensem Episcopum editum est, V III. Id. Aug. M. C C C. L xx I II.
t et publice & priuatim multum interest, rebus iudicatis ut pa-
29쪽
Ecclesiast. pol. ac Iurisdict. Tit. I. 29
reatur. Cardinalem igitur Constantiensem, quod Amplissimo sese ordini immorigerum ac refractarium praebuisset, ingetis pecuniae
tam erga principem, quam eos, cuia res erat, damnari placuit, x II.
INTER caetera, quaecum gratuita esse deberent, Potifices tamen
in sua copendia transtulere, hoc quoque ita increbuerat, ut in Quaestorum rationibus titulum nec ignobilem sibi vindicasset: nempe ut Curionibus ascriptitiae prouinciae, muners'; per seipsos obeundi, etiam studiorum causa, gratiam non aliter auferre liceret, quam si eam certa pecunia redimeret, ita ut gratia gratiae quidem nomen
retineret, caeterum substantiam amitteret. I T A QI E Regiae ac publicae procurationis Triumuiris intercedentibus, P L A c V I Τ, ut ab ea numatione Pontifices temperarent,& Quaestorum rationes ede rentur, ut quod eo nomine acceptum relatum esset,pauperibus pro Curiae arbitrio erogaretur. Ex tempore Non. Feb. M. D. X L V I I I.
GERMANVM e custodia non ante emittendum, quam Chemi nardum, a causa,a parente Ecclesia abdicatum,abdicatione inducta, in familiam receptum csse doceret. v I. Non. Iul. M. C C C C.
x C. II ii. Quod quidem ita inualuit, ut etiam hodie, clim a Pontificiis iudicibus sic homines abdicantibus veluti canonica iurisdictione abutentibus prouocatur, diplomatis quae prouocationum exercendarum gratia solent impetrari, hoc quoque addimus, ut magi stratus cui haec prouincia imponitur,si viderit,curet eiusmodi abdicationes interim sustineri, & cogendos omnes eo adigat, profanos quidem rerum atque etiam hominum si res ita postulatὶ pigneratione, sacris vero addictos, profanis tantum pignoribus captis. Sed quo iure hoc niti dicemus, sorsitan inquies. Nam in iure neque ciuili, neque Pontificio usquam inueni, ut quis, quod iudicatum non faciat comprehedi possit, nisi vel ob crimen, vel ob nexum initum condemnatus. At vero Pontificiae generis huius animaduersiones, nonne diuino sunt iure inductae Si quis eas curauerit cui se crimini alligauit quem nexum iniit, ut illi manus iniici debeat, & carcere coerceature Equidem non inficior,veteres iurisprudeles, ipsos etiam C.iii.
30쪽
3o Placitorum Curiae Liber I I.
Imperatores usque ad Constantinum, Ecclesiam non modo contempsi se, verum etiam oppugnasse: tantum abest, ut ab ea exclusis ita succurrerent. Reliquo iure ciuili,quod vel ipse legerim vel audiuerim, non puto contineri. Quod autem ad Pontilicium pertinet, nihil peius oderunt Pontifices prouocationibus,quas a quodam Veluti ab usu appellant: quod earum obtentu, eiusmodi animaduersiones frustrari solent,&tota canonicae iurisdictionis ratio conturbari. Caeterum priore ad Corinthios epistola, diuus Paulus ita se i bebat, Ego quidem absens corpore, praesens autem spiritu, iam iu- dicaui ut praesens, eum qui sic operatus cst. in nomine Domini Iesu Christi, congregatis vobis & meo spiritu, cum virtute Domini Iesu, tradere huiusmodi hominem Satanae in interitum carnis, ut spiritus - saluus sit in die Domini nostri Iesu Christi. Et Satanae tradere, ab
Ecclesia ceu Ethnicum excludere, Sc tanquam impium e piorum coetu, pestiferum e salubrium contubernio profligare, interpretantur. Proinde, e re cuius Pontificii iudices eo iure usi fuerint. modo ne dolus interuenerit, eum neque criminis quicquam designare, neque nexum Vllo modo inire, quo in carcerem coniiciendus sit, existimauerim . Sed non abs re sertas e fuerit augurari, eos qui primum hanc in speciem, eiusmodi cocrtionem inuexerunt, in animum induxisse, longe grauius esse, velut morbidam ac ulcerosam ouem e communibus Ecclesiae caulis eiici, quam inter eas aliquo in secessu non includi modo, verum, si voles, etiam vinciri. Quod facile persuasum habebunt, non quieὁ contemptae religionis perducti sunt ut Pontificiis dirarum imprecationibus, vinum nihil sibi minus sapere dictitent: sed qui veri cultus ac pietatis amantissimi satius suti par estin esse ducunt,etiam aetatem in Vinculis agere, quam
vel momento Ecclesia exulare, & interim eius sacramentis & benefactorum participatione privari. Forsitan illis venit in metem eius, quod erat in Tab. x ii. AEris consessi, rebusque recte iudicatis tria ., ginta dies sunto. Post deinde manus iniectio esto: in ius ducito ni- iudicatum facit. Et paulo post, Vincito aut neruo, aut compedibus , quindecim pondo, &c. Forsitan subiit Euangelicum illud Fac con-- uenias cum aduersario tuo cito. dum es in via cum illo: nequando - te tradat aduersarius iudici, &iudex te tradat ministro,&in carc