장음표시 사용
31쪽
Ecclesiast. pol. ac Iurisdict. Tit. ΙΙ. 3I
ia rem coniiciaris. Amen dico tibi, non exibis inde,donec persolueris .. extremum quadrantem. Sed hoc ius undecunque Amplissordo transtulerit, pium ac religiosum esse videtur, ut Christianus Satanicae tyrannidi expositus, modis omnibus ab aequo bono nihil abhorrentibus,in pristinam libertatem asseratur.
s i quis velut optimo iure sacerdotium αν-αγ- ω -υν eiurauerit, quod tamen pensitationi, aut aliter esset obnoxium, etiam apud profanos iudices eum conueniri posse: ut aut liberum praestet, aut petitori, sacerdotii a se mutuo eiurati possessionem recipiendi potestas fiat. Quae res saepe quidem iudicata est sed in primis a Praetoriano consilio, Cardinale Borbonio, & Corbiens Hetaeriarcho de ea re disceptantibus.Chartarius admonuit.
civi vM Laudunensium partibus, altera sacra, altera prosina, inter se discrepantibus, an publicis operibus faciendis, communibusque commoditatibus comparandis, sacris addicti ciues conserre tenereturaeos in fiduciae speciem, ex quadrante teneri placuit. II I I.
vos τε Α summae rei iudicio, v. Id. Decembr. M. C c C c. v. P t A c u i r sacris addictos,horum stipediis coserre teneri:nepe mi litiae Praefecti, excubias tam in urbe quam extra Vrbe agentiu , portas custodientiti,sontes cloacas lue purgatium,incendia restinguentium:ad horologii vero, pontiumque cura sustinentit non teneri.
A D urbem muniendam, tuendam, sacros etiam ciues tributum conserre teneri,bonaque eorum profana, ni conserant publice pos sideri posse proniitiatum est, Cosulibus, sacroque Sodalitio Lugdunensibus de ea re disceptantibus, x v. Cal. Iun. M. C C C. L X I x . Et postea Episcopo, Clero, ac Cosulibus fani Flori Arvernorum, IIII.
MArisco NuM Antistiti ac Sodalitio squos omnes, ut limitaneos, foederi Atrebatibus icto coprehensos esse serut) eadem omnia C. iiii.
32쪽
ya Placitorum Curiae Liber II.
incumbere placuit, addita etiam pontium, viarumque discilium resectione: non tamen iis de causis ipsos homines, sed eorum res duntaxat profanas esse pignerandas.Caeterum quod ad aeris eius collationem pertinebat,quod Scriba: Regii squem vulgo Tabellionem appellant) recens editi, penitus abolendi causa, prouinciae imperandumδε Principi offerendu esse,ires ipsius prouinciae ordines couentu panaegyrico decreuerat,an ille quoque primus ordo coferre teneretur, placuit amplius esse deliberandin V I. Non. Martii, M. D. L I I.
sACERDOTEM, factisve initiatum, qui rebus profanis sese miscuerit, si ad profanum iudicem iis de rebus in ius vocetur, ire debere neque Pontificii seri praescriptione uti posse,permultis Curiae autoritatibus est comprobatum.
v v RcvNDio NuM duci &Odemarensibus formulam in personam intendentibus, Nicolaus Robelotus sacerdos unde petebatur, ius canonici seri praescripsit. Quod, prima quidem fronte, speciosissimum videbatur:sed, ut clauus squod dicitur clauum, sic alia exceptio aliam extrusit. Extra quam inquiebant petitores si publicanum sacerdotem in ius vocaverimus, de re ad huiusmodi nego tiationem pertinente. ITA QI E placuit sacerdotem iudicium accipere debere. III. Id. Ian. M. CCCC. XXVI.
Quin ΑM sacerdos appellauerat, quod ex consignata cautione, cognito te chirographo conuentus Vt debitam pecuniam solueret, aut hypothecas auctioni permitteret, Pontificii seri praescriptione summotus suisset. Causabatur actione in personam essecoceptam, neque ei quicquam inesse, quod rem saperet, nisi sorte accessione.&quasi pedissequum, nonnullis in eam sententiam ipsius Curiae cita tis autoritatibus. E diuerso respondebatur, actionem esse mixtam& in rem & in personam, nihilque Pontificii fori esse posse quod rei
vel minimum haberet admixtum. PLACUIT recte atque ordine iudicatum, temereque prouocatum, adiecta statae mulctae clausula. Placitum exleporale ac pomeridianum. a Ian. M. D. X L v. Peri- cardo ex causidicis altero.
33쪽
Ecclesiast. pol. ac Iurisdict. Tit. II. 33
P Ris A nostratium, de relegandis ad ius Pontificium reis in sulatis religio superstitionem sortasse audacior aliquis appellauerit secit,ut quamplurimi, vertice tantum sanctis similes, caetera profani, vel contaminatissimi potius, hocce amuleto aduersus leges iudiciaque salubria vitae, sibi comparato, in aliorum res vitamque grassarentur, omnia praefideter auderent, seque omni scelerum genere obruerent:&tamen comprehensa,&in Pontificium carcerem relegati , praecipui admissi quatuncunque recepta quaestione, eiusmodi postico iustitiae carceris sacrosanctas fallerent leges, ipsamque iustitiam ac seueritatem, legum atque innocentiae vindicem. Sed tandem usuuenit, quod vulgari parcem ia iactari solet, TAM male cede re,ut aliquando tandem bene cedat. Nuper enim Curiae decretis inductu est,ut eius farinae reis,quocunque sanctitatis iure sant praediti, comprehensis, siquid est criminis eximii, Regiae que animaduersionis, id primum quaeratur, ac vindicetur: reo postea ad sua iura si res ita postulauerit) reiiciendo. Eius rei edita sunt exempla in vadatum Gulielmum Pellicerium Nitiobrigu Antistitem, in Boesium Episcopum Beterensium. Postremo in Iohanem Rigoletum,initiatum, Reginae procuratore id a classe Quaestoria postulante. x. Cal.
s Ac Ris initiatum, qui postea in bello stipendia meruerit, delibati verticis iure uti non posse,persaepe iudicatum est.
COENoni TAM erraticum, qui militiae nomen dederat, merueratque,excursorem, militari habitu comprehensum, latrunculator, coenobii repetendi iure sorsque praescriptione cassum pronuntiauit.Quod rerum capitalium ad Curiam Conscriptis, cum ea appellata fuisset, etiam placuit, appellatore sexagenaria fraude mulctato,
X II. Cal. Feb. M. D. XLVII. x XI.
DABIT A deliberatione an Nicolaus Daegius, capitis damnatus, prouocationis causa e vinculis dicta, sancti verticis praesidio summouendus esset, quod fassus suisset, se, neque nomine militiae dato,
34쪽
neque Regiis, sed suis ipsius stipediis, expugnandae Papiae cum Brixianis aliquot eiusde instituti nobilibus, opera dedisse. PLAc vi Tolim quidem sancti, postea vero profani facti verticis ratione non haberi. Eum enim qui sua sponte hostem trucidare in animum induxerit, proxime ad illum accedere, qui id mercede conductus sa-cit. Quanquam&illud generosum aliquid ac liberale prae se ferre videtur, sed quo quisque iit animo, non satis perspici potest: & ut secunque res habeat, certum est hoc esse, quod dicitur, s E saeuis im
miscere. v III. Cal. Decemb. M. D. XXXI. x XII.
sACERDOTi Bus sacrIsue initiatis pignora auferri non debere, non est perpetuum.Sacerdotem enim,qui a iudice profano, interea dum sori transsatio ageretur, in alimentorum ac medicamelorum causam, viginti praebere iussus, iudicatum non secerat, pignorum ablatione recte coercitum suisse, Curiae Tholus iudicauit. iiii.
De appellationibus quae a Pontifici-
ritoribus & ministris interponuntur, & a veluti
abusu nuncupantur, TIT. I I I.
A B eis quibus Pontifex Max. diplomatis sui de Lucionensi Antistitio, mandauerat exequutionem, quod ii extra Curiat ditionem essent, prouocari potuisse placuit: idcircoque prouocationem exemcere cupienti,&Curiae codicillos in eam rem postulanti negari non
debere, x ii I. Cal. Mart. M. C C C C. X C I.
PRO vocATIONEM ab exequutione diplomatis,quo summus Pontifex de collegii sentetia, Sanctorum Iohannis & Lagari Hierosolymitanorum Sodalitia copulauerat, per Regium actorem publicumque veluti ab abusu interpositam, admitti placuit, logissima annorum serie,nempe C C c. nihil impediente: secundumque prouocatorem pronuntiatum est,quod neque recte, neque ordine nec solennibus obseruatis, ea processisset. Cal. Mart. M. D. X L V I I.
35쪽
ΑNTIsTITEs, eorum vicarios, iuridicosue dioecesum suarum Curionibus, iugis ac perpetuae lanctionis gratiam facere posse,concedereque ut vicaria opera uti possint, est compertissimum. Sed siris duobus curionatum sibi afferentibus, eiusdemque gratiae can-idatis,velut cognita causa, alteri indulserit,an recte secerit dubitari potest. E T contra ius,ac per abusum,cum eo nomine prouocatum esset, fecisse iudicatu est. Id enim quasdam esse vindicias, quas moribus nostris profanis latita iudicibus dicere fas esse solet. Placi
tum extemporarium, III. Id. Feb. M. D. ID. I I I I.
CREDITOR cum ad profanum iudicem, debitorem condemnant, necdum anno elapso, nomen in filium, Lutetiae Parisiorum agentem, studiorum causa transcripsit: qui ad priuilegiorum Apostolicorum vindicem, eiusdem rei iudicium debitori rursus intendit. Id nullum atque iniurium,cum a veluti abusu, in ius vocatus appellasset, pronutiatum est,& sane meritaQuid enim attinebat condemnatum,in quem &lege agi poterat,iterum condemnare Nonne id negotii facessendi causa commentum csse,manifestum erat
v I A T o R I n v s,ne cui non adhibitis antestatis dicam scriberet.& edictis Principum, & Curiae consultis iam olim interdictum fuit: quod ad quale in ius cunque Pontificium vocationes etiam pror gatum est. Vnde & Pontificii iudicii denuntiatio inantestato facta, indeque sequuta omnia, cum de iis ad Curiam, a veluti abusu prouocatum est, contra ius &fas esse facta, ex tempore pronuntiata
sunt, Cal. Mart. M. D. X X X v II.
SAEPENUMERO pronuntiatum est, Pontificium prouocationis iudicem, qui anteriori iudici, a cuius intersatione prouocatum erat, ne quid contra prouocationem desisnaretur,vetuisset, iurisdictione abusum, si iniqui iudicii iactura, summae quaestionis iudicio, ulla ratione sarciri posset. Esse enim contra decretum, quod dicitur, de Friuol.appellationibus.Quod & de vadimonio ex elogiis decreto,quanquam hoc proprie intersatio non est,intelligi placuit v. Id.
36쪽
Decemb. M. D. L. Bucheratio&Villierio causam orantibus.
A sENTENTIIS Canonicorum iudicum Episcopi Parisiesis&Archiepiscopi Senoneniis, altera alteram geminante,Titius gradatim prouocauit. Secunda prouocatione non exercita, Archiepiscopus Lugdunensis,Galliarum Primas, eiusue Ibridicus commissum prouocationis eremodicium pronuntiauit.Titius summum Pontificem appellauit, & iusta exercedae appellationis impleuit. Maevius aduersarius Curiam contra, abusum causatus, quod summi Pontifi cis decreto De causis, pactoque conuento inter summum Potificem& Regem a tertia sereque eadem sententia prouocare non liceret. Proponebat ex aduerso Titius, posteriore sententia, priores neque probatas,neque improbatas: sed secudae tantum prouocationis ere-
modicium pronuntiatum. DIGNA tandem Curiae visa est contro
uersia,quae consilio permitteretur. Non. Ian. M. D. XLVII. v III.
et A N et i se sicit erga pontificiam Prosina iurisdictio, ut quandiu quicquam ex ea pendet, quod ad rem, quam apud iudices Pontificios tractare libuerit, vel minimum atque etiam in speciem tantum facere videatur, nihilominus tamen Pontificiam iurisdictionem silere oporteat. Publius Maevius a Pontificio iudice Semproniam iustam ac legitimam uxorem iudicatam, ducere damnatus, cum prouocasset, Regiis codicillis innixus a Profano iudice tempus exercendae prouocationis impetrauit, nec tamen exercuit: sed paulo ante quam dies exiret, litem pecunia transegit. Post aliquot annos, Sempronia trafactionis perperam initae commonita, ad Pontificium iu dicem redit, efficstque, Ut ab eo pronutietur, prouocationis desertorem iudicatu facere compelledum esse. Tum ille causatus abusum, Curiam prouocat: queritur id aduersus Profanam iurisdictionem ac potestate esse factum. E diuerso respodetur constare transactionem,uel ex ea ipsa prorsus esse nullam.Caeterum Profanu iudicem,
ut litem non cognoscere, ita nec tempus exercendae prouocationis
constituere potuisse: prouocatorem posthabitis illis externis auxi liis, prouocationem intra tempora iure definita, exercere ac conficere debuisse. Quod cum neglexisset,quid aliud supererat,quam cu-
37쪽
rare, ut ius dicenti obteperareturi PLACUIT Curiam rite suisse appellatam :litigatoribus tamen, quod ad prouocatoriae litis impendia pertinebat paribus abire iussis,& potestate prouocatori facta, suis rebus, ut videretur,consulendi. Ex tempore V II. Cal. Mart. M. D. L I.
i M p E fraudis Anquisitori iurisdictionem&a summo Potifice madatam, &a Principe comprobatam eatenus patere,quatenus patent Imperii Gallici fines nemo squod sciam)dubitauit. Sed controuersum est, reos undecunque delatos an extra Dioecesis suas ad se ipse, ubi volet, posset euocare. ET NON posse placuit: id enim Sanctorum Patrum decretis aduersari. Itaque pronutiatum est eum qui ab eiusmodi euocatione veluti abusu, prouocasset, recte atque
ordine prouocasse. Ex tempore v I. Id. Iun. M. D. L I.
De variis circa faCra bene si Cia Con-
TROVERSIIS, UT INDICATUM suerit, T I T. I I II.
D. M A R T I N i Geneurati Curionatum,per Marini Ianuarii mortem administratore vacuum, Potifex Maximus eodem die, iisdemque verbis ac periodis Iohanni Duranio & Vincentio Platello contulit.Vterque a mero sacerdote in Curionatus possessionem sed vero Duranius prior inductus est. eost deinde Platellus apud Pontificem maximum in Petri Frevillii gratiam eiurat: atque ita Pontifex Max. Curionatum,siue huiusmodi eiuratione, sue alia quavis rati ne, iusto ac legitimo Curione vacuum,Freuillio contribuit. Is eo iure per Apostolicu pactorum perscriptorem, Curionatus possessionem nactus, Duranio Curionatum occupanti, interdicto retinendae possessionis iudicium intendit. At vero dum consignatas non edit autoritates,secundum Durantum dicuntur vindiciae. Sed in prouocationis causa signis strenue illatis,Freuillius conserit manum. De-sendit Duranius,Bonifactum v lii decreuisse,in collationum concursu, si non appareat quae primo facta fuerit, potiorem sere coditionem possidentis. Freuillius reseri, ita quidem esse, si a Pontifice M . eiusque Legato, uni, & ab ordinatio alteri, eodem die, idem
38쪽
beneficium coseratur. Sed in specie proposita diuersum esse: nimirum ab eodem Pontifice cocursum esse factui mitaque dationem in utriusque persona infrin)i, & ex ea neutrum esse Curionem. Se igitur non eiuratione mod Verum etiam quacunque ex causa, quouecunque modo vacuus esset Curionatus, cum recte atque ordine impetrasse. R E admodu concertata,&a secuda inquisitionum classe, cui controuersa dirimenda fuerat attributa, explorata caeterarum
classium sententia, placuit vindicias a Duranio abiudicari, &secundum Freuillium dici. interea dum de iusta Curionatus possessione cognosceretur. Fieri enim posse ut aliquando tandem apparea quis prior a Potifice Max. petierit,&ab eo fuerit exauditus, atque ita Curionatum consequatur. Placitum pronuntiatum III. Non. Iun. M. D. L I I. Iacobo Viola litis enarratore.
fACERDOTII eiuratione, certa pensitationis lege, nec aliter mandata,is cui madatum erat, apud summi Potificis Legatum pensitatione praetermissa, quod eius decernedae ius ei non esset,eiurauerat: atque ita ei, cuius gratia eiuratum erat,attributu fuerat sacerdotium. Post aliquod tepus eiuratore vita iuncto, alius caduci iure, sacerdotium impetrauit. Mota inter eos controuersia, opponebat caducarius, ob eiurationem non pensitationis lege factam, rem insectam fuisse. Reserebatur, attributionem eiuratione faciendam,&pensitationis inductionem diuidi potuisse,altera per Legatum,altera per ipsum Potificem, etiam ex interuallo explicada. ET P L Α-c v i T ita ius esse. Placitum recitatum X. Cal. Ian. M. D. x x x v I.
litigatores Iacobus Micteus, Simon Burgasus. Placitum sinquam)celebratiff. quod Gargiarum Curionatus appellatur.
, v M M o Pontifici sodalitium apud Bituriges sacerdotium Boiachetellus eiurauerat:sed nominatim in fratris filii gratiam non alias ut aiunt) nec alio modo.Quod summo Pontifici cum placuisset.&oblatum beneficium fiat is filius recusaret, ab ipso Pontifice Bochetellus impetrauit,ut quo iure beneficium acceperat, illud eodem retinere post ei. Accidit ut Bochetello consueta munia obire volenti. Sodales aditum intercluderent. Tum ille interdicto uti possidetis
39쪽
apere: ii intercedere, dicere eiurationis admissione, indeque secuta beneficii collatione factum esse, ut Bochetello integrum non esset retinere sacerdotium: sed veluti nouo iure nitetem, nouitii Sodalis iusta omnia redintegrare debere. Bochetellus se sacerdotio carere non intendisse, nisi fratris filius acciperet: idque tametsi non perstrinxisset, tamen esse intelligendum. P CUI T conditionem eiuratione contineri, ideoque interdicto morem esse gerendum.
Ex tempore. X.Cal. Feb. M. D. X LI X.
L i s de iusta sacerdotii possessione contestata, postea triennio deserta, an diplomatis auxilio repeti posset, Remundo Castellano Vallacio, Petro Tragino, Dionysio Iuone, cotrouertentibus, Curiae placitis aliquot utrinque prolatis inter se discrepatibus Fabro litis inspectore,atque enarratore,secunda Curiae classis, caeteris classibus de ea re consultis, iudicauit pota : quod si quidem uidicum mentem ausequimur) post acceptum iudicium, atque adeo actione in quadraginta annos perpetua facta svi in rebus profanis) neuter litigatorinniti co tempore, usucapere potest: & compendiosius causam, etiam longo silentio sepultam exuscitamus, quam intra id temporis ex integro agamus. Perscriptum, pronuntiatum Curiae decretum. Cal.
o a controuersi sacerdotii, publice possideri iussi, fructus a reo detrectatore non repositos,Vindicias secundum actorem, Curiae visum est perperam suisse pronuntiatas, fructusque ex ea sententia abactore perceptos,esse reponendos. Sed res ita temperata est,ut intra certu diem reus etiam reponeret: quod si non faceret, acthr in possessionem mitteretur,fructus,quos eo nomine perciperet, non ante restituturus, quam si legitimo vindiciarum iustaeue possessionis iudicio vinceretur. Placitum ex tempore conflatum ac recitatum Id.
s i quis lite coepta,sacerdotium,quo de ageretur, eiurauerit Francisci Valesii primi sanctione, eum cuius gratia eiurauerit, iudicio sistere, ac veluti in scena personam pro se quidem subiicere tene-D.ii.
40쪽
tur:Sed disceptabatur an lex ad eiurationes quoque, quae ante litem essent factae, transferri posci. E T placuit non posse. Placitum extemporale ac pomeridianum . Ian. M. D. x L v. Tuschiano alte- 'ro litigatorum.
V E T v s quaestio fuit an sacerdotii Sodalitii vindiciis iustave pos 1essione superatus, nomine fructuum, quos certum est reddi oportere. stipendia quae quotidie fecit, etiam rependere teneatur. Cuius rei cum varia exempla esse dicerentur, tandem non teneri placuit. XI x Cal. Septemb. M. D. xxvii. litigatoribus Claudio Gentonio&Gulielmo Perellio. Accessit decretum Conscriptorum iuridicos TuroniS eo anno conuentus agentium, v ii I. Id. Sept. iisdem litigatoribus : quo stipedia ipsa quotidiana nominatim recepta suerusi fortalla quod ad litis aestimationem potius pertinere viderentur: &ita multi responderunt.
ANNO M. C C. L x II, mense Martio, Diuus Ludovicus, ut, inter caeteras animi dotes, quibus plurimum pollebat, costanti ac perpetua erat Voluntate, tu, suum cuique tribuendi squae Iustitia appello tur) edicto declarauit, per se successoresque suos Reges, Ecclesiae licere, licitumque fore, nulla prorsus alia petenda venia, ut decimas olim, puta Philippi A ligusti Deodati temporibus, profanis hominiabus concessas, quacunque honesta coditione posset, reciperet, praeter clientelis ascriptas ante concilium Lateranense.
ANNO M. CC. x . Curiae decreto pronuntiatum est, decimas Baiocensi Episcopo ab homine profano vel venditas, vel donatas, gentilitiae redhibitioni minime obnoxias esse: utpote quae diui Ludovici diplomate penitius inspecto postliminii quodam potius iure, ad suos, nempe Ecclesiam, reuersae, quam venditionis, donationis alioue titulo quaesitae viderentur.
DE cIMAs Levitarum successoribus ab aliis hominibus sic debi-