장음표시 사용
241쪽
et proinde sequendum ; et alterum erroneum , et proinde non curandum. C A p u T V. Do Vectibus Eucharistior , et de aliis ad ejus su tionem Perimentibias.
Io6. Q. Quinam sunt effectus Eucliai isti se Primus , et praecipuus effectus hujus Sacra- . menti est augmentum gratiae sanctificantis ex νε- re operato cn. 3. I ut patet ex Tridentino Sess. x3. Cap. a. . Et aliquando per accidons conicit gratiam Primam , ut supra n. 5. diximus: ita ut per dignam Corporis Christi manducationem magis atque magis homo Deo amicus reddηtur. Secundus essectus est collatio gratiae sacramentalis n. a. ) , per quam Deo auxiliante , excitatur dein votio , sortius resistitur, tentationibus , fugantur Doemones etc. ; ut docet S. Cyrillus ap. B. Li-gorio n. 269. γ. Et in hoc sensu veri sicatur, quodae crevit Tmilcntinum ibid. idest , quod hoc
Sacramentum sit tamquam antidotum , quo liberemur a cu is quotidianis , et a peccatis morealibus ProeςErυEmur.
io . Q. Quinam est tertius Effectus Euchari aliae tu. Est liberatio a peccatis venialibus. Hoc e- . nim significant citata verba Tridentini : Quo liberemur a culpis quotidianis ; sive haec liberatio per se , et ex opere operato eveniat ; sive media, te per actum Charitatis , qui in hoc Sacramento suscipiendo dcbet excitari, per quem , ut ait S. Tliomas Par. 4. q. 79. 4. Peccata venia lia solvuntur. Hic autem nota , quod , ut Eucham
242쪽
r stῖa a venialibus hominem mundet; requiritur, ut nullum ad ea servet affectum , et aliquem da ipsis attritionis dolorem saltem virtualem habeat, Cum Proposito non amplius ea committendi : nam quomodo remitti poterit peccatum', . quod amatur pet non displiceat quod ante placebat 7 Sic Collet Tract. de Euchar. Part. I. Cap. 8. Concl. 3.
Iod. Q. Sunt ne alii Essectus 2 i . Quartus Essectus est remittere poenam temporalem peccat s debitam ; non directe, et per se; sed indirecte , ratione actuum Charitatis , qui per Sacramentum excitantur , ut S. Th6inus Par. 3. l. 79 a. 5- ). Quintus Effectus est dulcedo quaedam spiritualis in peragendis hilari animo bonis operibus, si ex parte subjecti aliquis obex non ponatur ; ut sentit B. Ligorio n. 269. Est eius' Sextus est unio specialis cum Christo, et membris ejus, juxta illud Jο . 6. 57. In me manes , et ego in eo. Septimus est pignus suturae gloriae, ut hab0iur Io. 6. 59. Qui manducat hunc ρα-
Nem, viυet in interniam. Esseclus Octavus est, quod imminuit iam item concupiscentiae , excitando bonas cogitationes etc Denique sacra Communio prodest noli solum suscipienti , sed etiam aliis quos comis mendamus , non jam ex DPere OPerato ; sed vivetitibus per modum impetrationis, et defunctis Per modum suffragii. Collet ibid. Concl. 7.ios. Q. Quid requiritur ad hos Esseeius obtineti dos 2Bequiritur , ut eum magna reverentia , ac devotionc per actus Fidei . Spei, Charitatis , Humilitatis, ac ardentis desiderii ad tantum Sacramentum i accedatur , et Cum debita gratiarum actione, adoratione , oblatione, et gratiarum petitione post
243쪽
factam Communionem. Hoc colligitur ex S. Τh ma P. 3. q. 8o. a. Io. et id summa Chriati majestas tanto cum amore Fe nobis dantis exi-
omnino. Licet enim juxta S. Doctorem P. S. q. 79. a. 8. , et communem sententiam ad recitapiendum praecipulam Essectum Eucharistiae , idest,
Ougmentum. gratiae sanctificantis. susticiat status gratiae , cui solum peccatum moriale opponitur; nihilominus actualis devotio etc. necessaria est ad recipiendos alios Effectus; et praesertim dulcedinem spiritualem. servorem, Et majus augmentum gratiae sanctificantis, ac sacra melitvlis : nam ex
Tridentino Sess. 6. Cap. 7. Sacramenta plus ,
vel ni inus, cIliciunt tiro periectiore , aut impersectiore subjecti dispositione. IIo. Q. Peccata venialia opponuntur ne his ED sectibus 7 i. v. Quoad peccata praeterita, jam diximus n. O . , positis, conditionibus , deleri per Communionem. Quoad venialia vero Communionem ipsam cotico mi tantia ; ut qui communicat cum voluntaria diis stractione , immodeste , ob inanem gloriam , oculorum evagatione etc. multi pii, ut graves Doctores sentiunt , eum nullum Sacramenti Esseeiu in aecipere. Si enim peccata Veni alia juxta Angelicum ib. ii. 4. et communem minuunt servorem Chaiaxitatis ; quomodo gratiam , et Charitatem possunt augere 7 Et confirmant experientia illorum Sacerdotum , qui etiamsi in statu eratiae quotidie celebrent, et communicent; nullus Prosectus in illis apparet. Et hujus sententiae Sunt S. Bonaventura, S. Antoninus. et alii ap. B. Ligorio ii. a o. ; et suit quondam Doctor Angelicus iii 4. D. q. I. a. Io. q. 3 e licet Postea mutavit sententiam , ut mox dicetur.
244쪽
ir. Q. Quid argo concludendum Quod, etiamsi hujusmodi venialia juxta S. Thomam P. 3. q, 79. a. 5. impediant lotuli tale in
Essectuum ; non impediunt tamen augmentum gratiae , quod provenit non jam ex OPere Oper sis , sive ex devotione communicantis; sed ex Oρere πerato , seu ex ipso Sacramento ; nisi opponatur
obex , idest peccatum mortale. Sed quia qui modica vernit , , paulatim decidet ; ut legitur Ec- 'cli. I9. I.; oh. l. quam timendum, hujusmodi indevotum hominem a venialibus transire ad mortalia ; et sic Dei grAtiam amittere. Quoad Sacerdotes Vero . de quibus supra; etiamsi dici possit, , quod fructus , etsi adsit, nou semper cognoscatur; valde tamen verendum est , ne de his dici possit,
quod Christus dicebat de Episcopo Sardicensi s Α-
Poc. 3. I. : Nomen habes, quod vivas, et mortuus es gratiae ). Et utinam vorum non esset lii 2. Q. Circa Eucharistiae sumptionem est ne aliud notandum 3ν. Varia su ut notanda. I' Si quis propensus
sit ad vomitum, sive sit aeger , si V e Sanus; ob reveretitia in tanto Sacramento debitam , a Communio-ate debet abstinere ; nisi per aliquas horas vomitus cessarit. Sed si vomitus reapse Sequatur , Rubrica de Destici. Tit. io. n. I 4. docet, quod,
si vectes integrin πρareant , reuerenter Stimantur . nisi nausea .sicit. Tunc enim vectes Coris E- Cratin Catile seParentur , et in aliquo loco sacro
rePonantur , donec Corrumstantur; et postea in Sacranium Projiciantur. Quod si vectes nouareat eant, Combu iatur Momisus, et cineres inoacrarium mittantur. Notandum a.' quod qui patitur tussim ; potest communicare ; dummodo Su- cras species degliit ire possit : quia SPuta Iloia ex Tu. MOR. T. IL II
245쪽
stomacho, ubi sunt sacrae species . sed ex pulmonibus procedunt. ii 3. Q. Quid aliud notandum , . . . . . Notandum 3.' quod lepra , Scabies , porrigo, plagae , et alia ejusmodi per se non impediunt Eucharistiae sumptionem: quia labes illae non obstant verae devotioni. Si quis autem ex hujusmodi mo his , aut foetore aliquid horroris injiciat; privatim petat. Quod si aliqua sieditas sit occulta , ut sunt menstrua , fluxus sanguini uis etc. I qui eas patitur , non est privandus hae coelesti alimonia; ut
sapienter dicit Antoine Tr. do Euch-r. Cap. v. q. 4. . Notandum 4.' quoad usum conjugii , /quod etiamsi qui illum petit voluptatis causa , ea die
arcendus sit a Communione , ut ait S. Gregorius
si autem causa procreandae soliolis , vel ad evitandam incontinentiam , vel ad reddendum debitum id fiat, arcendus non est; licet ob quamdam decentiam consulendus sit abstinere , praesertim si Commode possit Communionem disserre. Vide B. Li-gorio n. 273. et 274. II 4. Q. Est ne aliud praeterea notandum v. Notandum 5.' quod legitur in eadem Rubri
cturna , quin causata fuerit ex Proeceaenti cogiatatione , quin Sit peccatum mortale , vel evenerie Propter nimiam craρulam, abstinendum est a Communione, et celebratione, nisi aliud Confossori uideatur. Si dubium est, an in princedenti cogitatione fuerit Peccatum mortale ; CGnsulitur ab iastinendum , extra tamen casum necessitiatis. Si autem Certum est , non fuisse in illa cogitationes Peccatum mortale , vel nullam fuisso cogitationem , sed evenisse ex naturati causa puta ex
246쪽
nainrae debilitate, vel humoris redundantia , aue ex diabolica illusione ; potest communicare , et celebrare . nisi ex illa coryoris commotione tanta eoenerit Perturbatιο mentis, ut abstinendum Mideatur. Et idem censeudum videtur de poli tione in voluntaria , et inculpabili, quae possit evenire ex turpibus in consessione auditis, vel ob finem honestum lectis. Notandum denique, quod monet Rituale Rom. , ne quis sumpto Sacramento , statim expuat, colloquatur , et ab Ecclesia discedat.
IIS. In praecedenti Sectioi te egimus de Eucharistia considerata , ut Sacramento. In hac secunda de eadem Eucharistia disseremus considerata . ut
Sacrificio , sive de Sacrificio Missae nam in nova lege nullum aliud Sacrificium habemus , quam illud Missae . Videbimus ergo , quid , et quotu-plex sit hoc Sacrificium'; quis institutor, quis Minister ; eui , et pro quibus possit ossurri ; quae e sentia , valor , fructus , essectus. Et ad hoc , ut nihil desit huic argumento; saltem priucipaliora', Zae M issae celebrationem respiciunt, in sequentibus apitibus videbimus. CAPuT Ι.
De Notione, Diuisiona, et Essemtia Sacri ii. x x6. Q. Quid est Sacrificium p
. Etiamsi Sacrificium late sumptum amplectatur omne opus bonum ; ut sunt Orationes , Pre-
247쪽
'ces . Adorationes ceterique 'acluq Bel; gionis i striacta autem sumptum est oblatio rei sensibilis a lo-gitimo Ministro soli Deo 'sacla pes rhalem immutationem cum mactatione victimae 'ad testandum ejus in res omnes supremum dominium , et vi stram 'at Deo' dependentiam. Et quamvis in Legu veteri multa sorent Sacrificia ; omnia illa , ut scri hit 1 S. Leo Shrm. 8. de Pass. , coadunata sunt in Missae Sacri scio , in quo lichi modo incmento , fidest, uhsque reali 'Sanguinis est usi otio , per manus. Sacerdotum ostertur Deo idem Christus , qui modo cruento, idest 'cum reali Sanguinis est i Sione , maClatione, et morte violenta Deo Patri se obtulit. Sic 'docet Tridentinum 'Scss. aa. Cap. a. ri . Q. Quomodo probatur, Missam 'esse ruerunt 'Sacrificium 2 i . t u. Probatur in primis' ex costanti Ecclesiae do Ctrina , et praxi. Multa enim Concilia , et etiam generalia , loquendo de Missa illum appellant te ribile et incruentum Sacriscium et Τridenti num ibid. Can. I. 'excommunicavit eos, qui
negarent , in Missa non inerri Deo oenum et Pr prium Sacrificι iam. Probatur secundo ex unanimitPatria in consensu; et evincitur etiam ab intrinseca ration c.' In uissa enim omnia concurrunt, quae ad
Sacrificii substantiam pertinent. Adest Dblatso quia in ea soli Deo offertur Corpus , et Sanguis Christi sub sensibilibus speciebus linia is , et Vini , et non ab aliis , quam a Sacerdotibus. Adest im-
mutatio ς et ' ma Latio victimae non 3 'reulis , sed mystica : quia Vi verborum cousecrationis , qURntum. cst in se, corpus a Sanguine sellaratur , et
Corpuκ Christi mystico destruitur. Adest isinss : quin lisee omnia ex Christi institutioitu nunt ad
248쪽
agnitionem, s. praeni tomimi in res DinneR- bHiel M. Et propturea Missa potest definiri : acrificiliau i h quo Corpus, et Sanguis. D. . N. I.
niis a. divitiai largitato acceptis; et respondeii illi Veteri , quod appellabatur Sucrisciunι paci sciam;
i Sacrificio racspondet . . etiam Impetratorium , quod olini tur ad impetrandit. nova beneficia, et gratias.' Deo, i . . . ' i , II9.. d.' quo consistit Essentia Sacrificii uis'
onsistere in . sola s. in ptiime, Alii in oblatiotie. alii in sola . eonse alione. Et liane terti'm .Sententiam tria ent S. Thomas ., S. Antoninus , et tot
sententiae idem Beatus cum Ven. Bollar mino , et, oliis adhaeret , dicunt. , iSaetificii Essentia in conisistere partialiter in .consecratione , ct partialiter in sumptione : in Consecratione enim ponitur v;-ctima , et in sumptione eonsumitur. Ceterum ipsi
249쪽
Anelores tertiae sententiae satentur, quod suminptio, quamvis nonspectet ad Essentiam Sacrificii; spectat tamen ad ejus integritatem ; ut sacerdos participet de re oblata. Et de hac sumptione Ee-elesia fuit semper sollicita : nam , Si post cons crationςm Sacerdos deficeret; alius Sacerdos etiam non jejunus, ut dictum est n. Ioa. , deberet Missam perscere, et sumere, nisi haberi pi it je
rdio. Q. Est ne de essentia utriusque speciei
consecratio 2 ' . iQuamvis omnes fateantur, necessariam esse
utriusque speciei consecrationem , et absque gravissimo sacrilegio non posse omitti ἰ an autem hoc necessarium sit de Essentia Sacrificii. pariter uaestio est inter Doctores. Qui dicunt non essee Essentia Sacrificii consecrationem utriusque sp ciet , rationi nitantur , quia etiam in consecratione unius speciei oblatio sit totius vi elimae , idost totius Christi. Horum sententia corroborari potest
ex verbis Rubricae, ibid. Tit. 4. n. 8. ; ubi
dicitur , quod, si post consecrationem deprehendatur desectus vel panis , vel vini; nec ullo mo- do haberi possit, Missa erit absolvenda. Si ergo Essentia Sacrificii consisteret in consecratione utri u que speciei, illa Missa non esset Sacrificium. Suareet autem duce S. Thoma , cum aliis apud Be tum n. 306. communius dicunt, consecrati nem utriusque speciei esse de essentia Sacrificii.rdit. Q. Adest ne discrimen inter Missam, et Saeri siclum t. Maxime. Sacrificium enim est oblatio faeta Deo etc. , ut supra n. ri 6. diximus ; et sub nomine Missae intelligitur tota illa series caeremoniarum , ac rituum, qui ab Ecclesia saluberrime
250쪽
sunt. institnti ad conciliaudum novae Legis Sacri- scio decorem , reverentiam , ac debitam sidelium devotionem. II inc Missa continet Sacrificium ; Sacrificium . vero in Missa continetur. Et quamvis setitia Sacrificii consistat in sola consecratione , vel in consecratione, et sumptione, ut dictum est n. Ii9. : nihilominus qui assisteret soli consecrationi , et sumptioni ; praecepto Missam audiendi die festo non satisfaceret: quia Ecclesia praecipit non solum assistetitiam Sacri scio , sed etiam devotam lotius Missae auditionem , ut constat ex dictis Lib. II. n. 444 i ioca, i , C A P u T H.
De Institutore, Ministro, et Subjecto . cui ,
i . . et Pro quo Sacrificium sertur.
22. Q. Quis est Institutor , φ . Ministet S
crificii Τ - 2. . : et v. Institutor, et praecipuus Minister Sacrificii Missae est. De N. I. Christus, qui in ultima ςoena , ut legituri in Tridentino Sess. I 3. Cap. 1. , et bess. aa. Cap. I. , hoc admirabile Sacrificium , ac Sacramentum instituit, declarans se Sa- Cerdotem .s undum Oidinem Melchisedech , et OL ferens Deo Patri Corpus , et Sanguinem suum sub speciebus panis , et vini ; et eodem tempore con-εtitvit Apostolos , corumque in Sacerdotio successsiores ut usque in finem saeculi hoc Sacrificium Pergerent ossurre. Sic ex illis verbis Christi : Hoc citct in meam commemorationem , semper Catholica Ecclesia intellexit, ac docuit. Et id ipsum claxe demonstrant verba consecrationis; ubi Sacerdos non nomine proprio , sed in persona Christiloquens , dicit: Hoc est comus meum etc.