M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus

발행: 1829년

분량: 721페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

qui et domesticis et serensibus solatiis ornamentisque privati, certe, si ante occidissemus, mors nos a malis, non a bonis abstraxisset.

XXXV. Sit igitur aliquis, qui nihil mali habeat,

nullum a fortuna vulnus acceperit. Metellus ille , honoratis quatuor filiis : at quinquaginta Priamus; E quibus septemdecim iusta uxore nati. an utroque eandem habuit fortuna potestatem ; sed usa in altero est. Metellum enim multi filii , filiae, nepotes, neptes in rogum imposuerunt; Priamum tanta Progenie orbatum, quum in aram confugisset , hostilis manus

interemit. Hic si vivis filiis , incolumi regno occidisset :

Adatante 4 ope barbarica, Tectis caelatis, laqueatis: b

utrum tandem a bonis, an a malis discessisset ' Tum Prosecto videretur a bonis. At certe ei melius evenisset, nec tam flebiliter illa canerentur ,

Haec omnia oldi insummari, Priamo A ὐitam Mitari , Iouis aram sanguine turpari. ι Domes iris pertinet ad Tollia a

mortem. - Et forensifitir . quia re Publ. per Caesarem oppressa nulla ei esset occasio publice in foro dieendi. diglD. αὶ Sie reete post Davisium e situm pro viil g. honora tia. - Bepnuehat Davisius honoratis , veritus, credo , ne partim apte diceretur pater bouo

ratus siliis. Αn sotta non videratqὐod seripsit de Catone Cieero da Ostie. III. 16r m enim enereri ex patrihias, ale. qui lumen avtid pro- Renuit, ea filio est nominondtis. Si paler non honorabat ut siliis , cur in. dtietum fuit tua trium liherortim

Gulielm. male es. lli. I9. 5 Teola laqueata at τε laetinaria sunt leeta lignis transversis in quadratas depressiones a. locula metita laetis . lacunas divisa . quae auro .eoloribus . pleiuris illusirabuntur. Graecis est ράπιωμα. NE D. ιmiani eo tur An siquis miliara idem erat ae oecidete. Apuleius Net.

502쪽

Omninb umisisset: έ hoc nutum tempore seu Sum amisit malorum. Pompeio nostro familiavi, quum graviter aegrotasset β Neapoli. melius est factum. Coronati Neapolitani fuerunt; nimirum etiam Puteolani; vulgo ex oppidis publice gratulabantur. Ineptum sane Negotium , et graeculum, sed tamen soriun aliam. Vtrum igitur, si tum esset exstinctus. a bonis rebus, an a malis discessisset 7 Certe a miseris. . Non eni in cum socero bellum gessisset; non imparatras arma Sumpsisset; non domum reliquisset; Don ex Italia sugisset; non , exercitu amisso , nudus in Servorum serrum et manus incidisset: non liberi deleti; 'non sertunae omnes a victoribus possiderentu P. Qui, si mortem tum obisset, in amplissimis fortunis oeci disset. Is propagatione vitae quot, quanta S, quam incredibiles hausit calamitates t IIaec morte ei rugiuntur, etiam si non evenerint, tamen quia possunt evenire. Sed homines ea sibi accidere posse non Co-ib. Ill : Π eo enim Merisimile est ho

1 lia disclum eortexerat Petrus Crassus, Vilethiensis episcopus, pro-hanti hus Nantilio, Stephano, Lar hino, Bellileio, Da visio. Becepit latidem IVolgus. vulgo quissi Memisia. Mel qtiidquam.

α) Sie Davis. quod legitor iti vi

etor. Eli ens. r. a. Bah. Vulgo oliva aedidisset. 3) Sie Henr. Steph. legi volet, ut, ut est in MM. Bah. et Balliol. Idque eum Volso theepimus. Visigo tamen

aegrotaret.

ed. a. deleta. etii reptignavit Benileius. qtiou Ptimpeii liberi Donni,ipost obitum patiis occideri ut , Sex. Pompeius etiam ipsi Ciceroni suorii stipei si s. Volsius uincti deleti revocavit.

503쪽

gitant. Metelli sperat sibi quisque fortunam : Perinde quasi aut plures fortunati sint, quam infelices ,

aut certi quidquam sit in rebus humanis, aut Sperare sit prudentius , quam time Pe. XXXVI. Sed hoc ipsum concedatur, bonis rebus homines morte privari : ergo etiam carere mortuos vitae Commodis, idque esse miseeu in 7 Certe ita dicant necesse est. An potest is , qui non est, re ulla carere 7 Triste enim est nomen ipsum carendi, quia subiicitur haec vis: Habuit, non habet; desiderat, requirit, indiget. Haec, opinor, incommoda sunt carentis. Caret oculis, odiosa caecitas: liberis, orbitas. Valet hoc in vivis: mortuorum autem non modo vitae commodis. sed ne vita quidem ipsa quis quaim Caret. De moi tuis loquor, qui nulli sunt. Nos, qui sumus, num , etsi Cornibus Caremus, aut pennis,

sit , qui id dixerit 3 Certe nemo. Quid ita ' quia

quum id non habeas, quod libi nec ii su, ne C nR- tura sit aptum, non careas, etiam si sentias, to non habere. Hoc premendum etiam atque etiam est nrgumentum, confirmato illo, de quo, si mortales antini sunt , dubitare non possumus . quin tantus interitus in morte sit, ut ne minima quidem suspicio sensus relinquatur. Hoc .itur probe stabilito ct sxo. ilIud excutiendum est, ut sciatur, quid sit carere, ne relinquatiar aliquid erroris in verbo. Carene igitur hoc significat, egere eo. quod habere velis. In est enim velle in carendo, nisi quum sic, tanquam in febri, dicitur , alia quadam notion o

sunt et interpungunt e num titit mra rare iucundum.

504쪽

verbi. Dicitur enim alio modo eliam carere, quum aliquid non habeas, et non habere te sentias, etiam si id facile patiare. Carem in malo non dicitur;

quod est malum. Sed ne vivus quidem bono caret, si eo non indiget: sed in vivo intelligi tamen potest,

liter non potest; posset in Tarquinio, quum regno esset expulsus. At in mortuo ne intelligi quidem. Carere enim, sentientis ost; nec sensus in mortuo; ne carere quidem igitur in mortuo est. Quamquam quid opus est in hoc philosophari, quum rem non magnopere philosophia egere videamus 2 XXXVII. Quoties non modo ductores nostri , Sed universi etiam exercitus ad non dubiam mortem concurrerunt 2 quae quidem si timeretur, non L. Brutus, arcens eum reditu tyrannum, quem ipse expulerat, in praelio concidisset; non cum Latinis decertans pater Decius, cum Etruscis filius, cum Pyrrho nepos, se hostium telis obiecissent; non uno bello pro patria cadentes Scipiones Hispania vidisset, Paullum et Geminum Cannae, Venusia Marcellum. Latini Albinum, Lucani Gracchum. Num quis horum miset hodie Τ ne tum quidem post spiritum eX tremum : nec enim potost esse miser quisquam Sensu

i) Vulgn Orare enim in morte. Dauis. ε eo del. Reg. Eliens. 3. Cantabr. edidit earere in morte. Ε e- alitia e sera enim in malo. quod tenuit Wolfius , sed omisso enim. α Ita Davia. Ern. Wols. ol est in eodd. Reg. Med. Eliens. vulgo non

enim.

i Woas. Alii tit Et n. regno e r r . Nox pro posset idem Ernesitos siue libris repostili mitiasset. o Vulgo addebatur potest, melitis auctoritate II, a. omissum a Da visio et Volsci. 5) Edd. vett. eueti reerant. At viis eior. Bob Steph. conetirrerunt.

505쪽

TVSCVL. DISPVTYTION Vuperempto. A. At id ipsum odiosum est, sine sensu es Se . M. Odiosum, si id esset carere. Quum vero Pers Picuum sit, nihil posse in eo esse, qui ipse non sit; quid potest esse in eo odi OSum, qui nec Careat, nec Seu -

quod in hoc inest omnis animi contractio ex metu mortis. Qui enim satis viderit, id quod est luce clarius, animo et Corpore Consumpto, totoque animante deleto. et facio interitu univei so. illud animal , quod suerit, factum esse nihil, is plane perspiciet, inter Hippocentaurum , qui nunquam fuerit , et regem Agamemnonem nihil interesse; nec pluris nun Cfacere M. Camillum hoc civile bellum, quam ego, illo vivo. secerim Romam captam. Cur igitur et Camillus doleret, si haec post trecentos et qNinquu ginta sere annos evcntura putaret; et ego doleain, si ad decem millia annorum gentem aliquam urbe nostra potituram putem 2 Quia tanta caritas patriae est, ut eum non sensu nostro , Sed salute i P, ius meti nuru T.

XXXVIII. Ita quo non deteri et sapientem mors, quae Pro Pler incertos casus quoli die imminet, Propte id brevitatem vitae nunquam longe potest ab-ESse , quo mini S in omne tempus Dei publicae suisque consulat, et Posteritatem ipsam, Cuius sensum habiturus non sit, ud se pulet pertinere. Quare licet etiam, moi talem esse animum . iudicantem Aaeterna moliri, non gloriae cupiditate, quum sen

506쪽

LIBER PRIMVS , CAP. 38

O Isurus non sit, sed virtutis, quam necessario gloria, etiam si tu id non agas, Consequatur. Nasura vero sic se habet, ut, quo modo initium nobis rerum omnium ortus noSter asserat, si C exitum mors

Vt nihil pertinuit ad nos ante ortum, sic nihil post mortem pertinebit. In quo quid potest esse

mali, quiana mors nec ad vivos pertineat, nec nil mortuos 2 Alteri nulli sunt, alteros non attingit. 4Quam qui leviorem faciunt, somni simillimam volunt esse : quasi vero quisquam ita nonaginta un- nos velit vivere, ut, quum sexaginta consecerit, reliquos dormiat. Ne sues quidem id velint, non modo ipse. 4 Endymion vero . si subulas audire volumus, ut nescio quando. in Latmo obdormivit, qui est in ons Cariae, nondum, Opinor, eSt ex PerreCl HS. Num igitur eum Curare Censes, quum luna laboret, u qua Consopitus putatur, iit eum dormientem oscula relui ' Quid curet autem, qui ne sentit quidem 3 Habes somniam imaginem morti S, eam irae quotidie induis. Et dubitas , quin sensus in morte nullus sit, quum in eius simulacro videas esse nullum sensum ΤXXXIX. Pellantia P ergo istae ineptiae paene ani-Ies , ante tem Pu S mori, miserum esse. Quod tandem tempus Naturae ne 7 At ea quidem dedit usuram vitae, tanquam Pecuniae, nulla praestitula die.

Quid est igitur, quod querare , si repetit, quum

1 Davia. auctore Benileio non

Deetus.

507쪽

5 Oa TVSCVL. DISΡvΤATIONUM vult 7 ea enim conditione acceperas. Iidem, si puer parvus occidit, aequo animo serendum putant ; si vero in cunis, ne querendum quidem. Atqui ab

hoc acerbius exegit natura, quod dederat. Nondum gustaverat, inquit, Vitae suavitatem; hic autem iam sperabat magna, quibus frui coeperat. At id quidem ipso in in ceteris rebus melius putatur. utiquam partem. quam nullam, ali ingere; cur invita secus 3 Quamquam non male ait Callimachus, multo in Pius lacrymasse Priamum, quam Troilum. 3

Eorum autem, qui eXacta aetute moriuntur, λ

luna laudatur. Cur 2 nam, reor, nullis, si vita longior daretur. posset esse iucundior. Nihil est enim

profecto homini prudentia dulcius ; quam, ut ce-

omnes nostri, praeterquam quod in Petrensi sit nullus, at hoc inseri ploris incuriae. est i in ptitandum. Vulgg. . Ciser nam . reor, non illis a. unde Paullus Mutiutius . e trita paeli lanegatile. reponit a Cur' tiam , reor, illisis, nee aliter Ioab. Camerarius. qui ait. ειρωγικῶς hoc pronuntian-ιlitio; sentit eui in posse vitam admodum esse tu longitudina luetio dam. verum hae purae putae aberis rationes fiunt eensendae. Ex ea acti- plura proeliue luit emendate nontillia, quemadmodum edidit D. Lain

Linus, et ita MS Colon. Editio Patis. ιθεα, qua in euravit nescio quis Leois degarius a Quereti , habet a Curtiam Z reor enim illisis; eoistra silem

e leum , ae parum quidem coin- inode. Da v. Bulierius sitiitiit leg. esse u Cur p. nam reor, illis a. Sie potius eredas Cieerotiem seriis psisse : s Eorum autem qui exacta aetate moriuntur, sortuna laudato e.

M. eury Λ. Nam . reor, illis si .ita

longior daretur . Posset esse iueun-

dioe ; nihil est enim prose eto h mitii prodentia duleius; quam . til

eetera auserat. tiliari certe senectus.

N. Quae vero aetas longa e4t y a 'Ea c. Cuius hallue in alio ita atrisit Dipontinis, ut eam in textu expres-aetitit - Ctirp Quid est . cur tantopere laudetur 3 tantum enim abest. ut senes . quamvis diutissime vixerint, libenter moriantur . ut potiustitilla re magis laetaturi sint, quam si iis vita longior eoueederetur. D lotida politia itaque esset eorum mors, quia aegrius eana ferunt. NEID.

508쪽

LIBER PRIMVS , CAP. 39

tera auserat, affert certe senectus. Quae vero aetas longa est 3 aut quid omnino homini Iongum2 Nonne

modo pueros, modo a lescentes, in curau, a tergo insequens, Nec γinantes assecuta est 2

senectus 7 Sed quia ultra nihil habemus, hoc lon-

sunt, Pro rata parte, ita longa aut brevia dicuntur. Apud Hypanim fluvium , qui ab Europae parte in Pontum influit, Aristoteles ait bestiolas quasdam nasci, quae unu in diem vivant. Ex his igitur, hora

octava quae mortua eSt, Provecta aetate mortua

est; quae vero occidente sole, decrepita; eo magis, si etiam solstitiali die. Conser nostram longissimam aetatem Cum ne ternitate, in eadem Propemoduin brevitate, qua illae bestiolae, reperiemur.

XL. Contemnamus igitur omnes ineptias quod enim lenius, huic levitati nomen imponam 2 to

tamque vim bene vivendi in animi robore ac magnitudine, et in omnium rerum humanarum conintemptione ac despicientia, et in Omni virtute ponamus. Nam nunC quidem cogitationibus mollissimissi esseminamur, ut . si ante mors adveniet, quam Chaldaeorum promissa consecuti simus, I spoliati

i) Diuturnitas ae hrevitas vitae eerat τε tantummodo die nitie. Loniasissima vita elim aeternitate com- Parata hreuis est; vita hominis eum vita ephemeri comparata . aeternitas erit. NEID.

punxit. b) lia Davis. Volt. Vulgo leolus , quod Ernestio quoque plaeuit. 6 Optime sie Dauis. e eod. Pal. 2. Reg. et ed. vett. imitante Volso. Ai Vietor. Cebh. Εrn. molestissimis. idemque pro esseminamur, malebat

exanimamur.

509쪽

TVSCVL. Di, PUTATIO , vum agnis quibusdam bonis , illusi, destituti quo videamur. Quod si exspectando et desiderando pendemus animis, Crri Ciamur, ungimur: proh dii immortalest quam iter illud iucundum esse debet, quo consecto, nulla reliqua cura. nulla sollicitudo latui a siti Quam me delectat Theramen est qua in elato animo esti Etsi enim flemus, quum legimus, tamen non miserabiliter vir clarus cmoritur. Qui quum coniectus in carcerem triginta iussu tyrannorum , Venenum ut sitiens obduxisset, reliquum sic e poculo eiecit, ut id resonaret; quo sonitu reddito, arri

dens, Propino . inquit. hoc Pulchro Critiae, qui in

eum fuerat leterrimus. Graeci enim in conviviis solent nominare, cui poculum tradituri sint. Lusit vir egregius extremo spiritu, quum iam praecordiis

conceptam mortem contineret; vereque ei cui venenum praebiberat,' mortem est eam auguratus,

quae brevi consecuta est. Quis hanc animi maximi aequitatem in ipsa morte laudaret, si mortem ma Ium iudicaret 8 XLI. Vadit in eundem curcerem . atque in eundem paucis post annis scyphum SoCrates, eodem scelere iudicum, quo tyrannorum, Theramenes. Quae est igitur eius oratio. qua facit eum Plato usum apud iudices ,' iam morte multa tram 8 re Magna me, inquit, spes tenci, iudices, bene mihi evenire , quod mi ita P ad mortem. Necesse est enim sit alterum de duobus; ut aut sensus omnino omnes mors auferat, aut in alium quendam locum ex his

510쪽

LIBER PROIVS , CAP. 4

Iocis morte migretur. Quamobrem, Sive sensus exstinguitur , morsque ei somno similis est, qui nonnunquam , etiam sine visis somniorum , placatissi

mam quietem assert; dii bonit quid lucri est emori' aut quam multi dies reperiri possunt, qui tali nocti anteponantur 7 Cui si similis sutura est perpetuitas

omnis consequentis temporis, quis me beatior 3 Sin vera sunt, quae dicuntur, migrationem esse mortem, in eas oras , quas , qui e vita excesserunt, incolunt ;id multo iam beatius est, te, quum ab his, qui se iudicum numero huberi volunt, evaseris, ad eos venire, qui Vore iudices appellentur, Minoem, Rha damanthum , Aeacum , Triptolemum ; COnVenireque eos, qui iuste , et cum side ViXerint. Haec peregrinatio mediocris vobis videri potest 2 Vt vero colloqui cum Orpheo, Musaeo, IIo mero, Hesiodo liceat quanti tandem aestimatis 3 Equidem saepe emori, si seri posset, vellem , ut ea, quae dico, mihi liceret invenire. Quanta delectatione autem assiicerer, quum Palamedem , quum Aiacem , quum alios , iudicio iniquo circumventos, convenirem 2 Tentarem etiam

summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam,ot Vlixi Sisyphique prudentiam; nec ob eam rem , quum haec exquirerem, sicut hic iaciebam, capite

Si mora ei somno similia est, quia ma beatior p) Impedita sane oratio; aude quoque, Mahrosa el aspera. Ctii novit, uit, similis Ititura est perpe-etiuna omnis consequentia te oris. Atqui illisu non pro eonees umen-dom erat, sed probatione indigebat. Illi,d deinde, quam ex abrupi , Quia me beatior p Non agnoseo Cliaeeronem ita temere et intempestive exeiamantem. Lege vero, et di,tingue, me fideiussore: Otium mulii

Cic. OP. Toni. XII.

t Nihil opus erat quod Ernesti

SEARCH

MENU NAVIGATION