장음표시 사용
171쪽
arentum uisse a q-ῶ- Rupem, qui vixit tuor ore seculis. Qiu qui emerror, cum ne 'nem postea sectatorem habuerit, remansit in h. terminis. Quare tuerum Theologi ,Articu
hunc praetermittendum, ne suscitetur iis de errore iam quisente. Haec Historicus. Et tamet in Decretis Concilij Sessione decima tertia Canone secundo utrumque siue Ruperil,sia Lutheri errorem premisiue damnatum via Articulo decimo,ubi assereb tur ab Hae reticis : neminem teneri semel in anno saltem tempore Pasihatis accipere Eucharistiam, Hi storiciis dicit, Neologos aluisse pratermittemdum; & tamen per Concilium C nonς nono , errorem hunc δεmnatum vidςη ius, item Cynone undecimq inuenitur damnat Hae-raesis dicentium, ιν-4 Sacerdoti non iscet sec λm communicare, de qua tamen re nullum legitur in Historia propositum examen: Ex hoc' patet, quam mendaciter haec scripta sint
De Mendaciis circa ea, quae pertinent ad Sestionem visesimam tertiam. , De Institutione&Residenti Episcoporu s. SVmma in is, ct contentiones sub Pis jur
172쪽
.rtas esse in Concilio, narrat Historicus ro δε- terminali , quod tum 2desdentia, tum Institutio Disivom se de Iure inuino. E t enim ex hoc inferebatur m xima iactura Pontificiae authoritatis. super Episcopos, unde pix totam. illam Historiae partem summopere iaboratum
narratur, ne talis determinatisfieret. Et
utrumque determinatum suisse ex ipsis Compilij Decretis apparet , quod Historicus ne gat. Qu re vanum, ridiculum est, imo de Θgmentum mentientis Historici; si declaretur Episcoporum Residentiam, sue institu tionem esse de Iurς diuino: nullam amplius Romanum Pontiscem, thorit tςm sup x Episcopos habiturum. Et quidem,quod ad Residentiam spectat, cetrium est, quod ius rosidendi, nihil aliud efascit, nisi, ut Episcopus a su Ecclesia non discedat, non tamen aufert a Roniano Pontifice potestatem, multa sibi res mandi: quam plurim Episcopis indicendit priuilegia Regularibus concedendi; dc peccantes Episcopos puniendi. Nam , quod Episcopus alio mittatur pro Vniuersalis Ecclesiar utilitate , substituto ad Ecclesiae Regimen idoneo, diuino praecepto non obest. Quod vero spe- etat ad Institutionem Episcose, quod is de iure diuino, multum laborauisse rassanos Discor. ρω, narrat Historicus,putantes hacdeclaratio.
173쪽
ne facta,nusiam patestate Ponti fici sopos relictum iri. Verum si Episcopi in istituti6,ut vere est, deIure sit diuino,quidi detelia Presbyteri institutio est de Iure diu
i . . no, dc tamen Presbyteri obediunt Episco-
pq. Vnde hil mirum, si de Episcopi obediant
summo pontifici, ut Succenbrest Petri, qua diuino iure institutus fuit Vniuersalis Eccle-sae Caputa, Sed nostrum non est hoc loco hisce d rebus disserere, eum solum nostrum sit iis stitutum, Historici fraudes, & mendaciastendere. Quod autem in Concilio declara is sbia δε - RG 'tiβmos de Iure diuino, i p. sis/ὸζ cap. I. deReformatione, quod inci risevi,qisi Cum Praecepto diuino mandatum sit. In eo aliat citari vero, quod attinet ad Episcoporum institutionem, multo magis apparet Historici men, dacium, atque stultitia: dixerat eiam, quod inter alias petitiones ab Hispanis factas apud Legatos, pro Episcopo um institutione d Iure diuino,fuisse hanc: ut videantur Concit asta sub Iulio III. dicebant enim Hispani,
in ipsis esse quoddam Decretum non evulgatu,
in is uo statuebat'r Episcoporum institutionen esse de Iure diuino: quod Decretum dicit Itb st0ricus Megatorum fraude fuisse absconditum ' Addit deinde in progressu Historiae, quos - imminente a 3. Sessione , definiendum e-
174쪽
xat, prout definitum fuit, de Sacramento Ordinis ; de de Episcopis Hispanis deceptis cardinale Morono primo Legato: cessisse iulos sub spe, quod de Disivorum institutione de
iure diuino agendum erit, cum de Trani Pomui cis authoritate iuxta Ohcibum EDrentinum
determinabitur. Negat igitur Historicus iste in Concilio, de signanter Sessione a 3. dete minatum fuisse Episcoporum institutionem esse de Iure diuino. Refert praeterea Decretum iactum sub Iulio III. pro Episcoporum institutione , quod absconditum fuisse dixtarat. ina in re non unum est profecto mendacium. I. inia debuisset Historicu ostem re, quomodo id, quod dicit absconditum Patribus in Concilio fuisse, ipsi Historico manifestum apparuit. a. Quomodo potuit componi Decretum hoc sub Iulio III. , nis prius Articulus hac de re Theologis propolitus fuisse referatur λ Verum haec missa facia: mus, considerentur verba asserti Decreti h ius cum his, quae de Episcoporum institutione Sestione ι 3. in Decretis scripta leguntur. Decretum, quod sub Iulio III. fuisse factum asseritur, tale refertur : Docet pratere Sancta Synodira, audiendos eos noti esse, qui assiair unt 'sopos de Iure disino non es e institutos cum Euangelicis buris euidenter constet, inum .
mei Christum vocasse Apostolus, ei que et post
175쪽
. SECTIO SECUNDA heum gradum promisisse, qMrum
runt 'sopi , nec cogitandum, hunc tam necessarium, ct eminentem gradum, humana institu-- tiove Ecclesia inductum , hoc enim esset detrahererrouidenti diuina, quasi in nobisioribm defec rit. Addebatur ad hoc Decretum Canon ta- ilis tonoris. Si quis dixerit , sti pol non esse diuino Iure institutos , aut von esse Presbyteril
periores, aut non habere orinnandi Potest item, aut eam illis esse cum Frrabyteris comm nem, Anathemast
Sed videamus, quid de Episcoporum imsitutione in Decretis Concilij definitum si, Sessione 23, capite A. in doctrina: Protari
Sancta Synodm declarat irater caetero Ecclesiisti igradim, Di pol,qui Apostolorum loco μα cesserunt, ad hunc Hierarchicum ordinem peritinere: er postos,simi idem Apostoliu Fauoti)am a Spiritu Sansio ,regere Ecclesiam Dei , eo aue Presbyteris Superiore: esse. Praeterea Canone septimo, Si iquis dixerit, in Ecclesia GH obca non esse Hierarchiam diuina ord natione institutam, qua constat ex Episopis, Presbyte
is, ct Min istris, Anathema sit. Et Canon sequenti ,siquis dixerit Episcopos non esse Presbyteris Superiores , vel non habere potestatem eonfirmandi, ct ordinandi, vel eam, quam h bent , illis esse cum Presbyteris communem. nathemasit.: Quicun-
176쪽
Quicunque Decretum utrumque legita , iam videt in utroque determinatum fuistis Episcoporum institutionem esse a Deo , &quo ad substantiam non differre ipsa Decreta : nisi, quod in primo ponitur illa particu- Iure diuino, , in secundo ponitur,a Spiritu Sandis, ct diuina institutione. In caeteris saepe conueniunt etiam quo ad verba, praeci
pue in eo, quod Episeopysint suecestares Apostolorum : quod est fundamentum rationis , quare Episcos institutio sit de Iure di
Hine patet Historici mendacium, & stultitia. Mendacium, quia dixit in a 3. Sessisne non fuisse determinatum,Episcoporum instituti neni esse de Iure diuino. stultitia imὁ, & insania, quia attuli; Decretum sub Ius id III. si uesistum, siue verum, quod quoad sensum, εχ fere quo ad verba, nihil differt ab eo,quod est in Sessione a 3. praedicta. Hinc patet,qua digna sint fide omnia illa, quae prolixe , de confuse ci ca actiones , & disputationes . hae de re Auctor i te in sua Historia scribit. Se d fortasse haec ab illo artificiose confictata
sunt, ut occasione hac multa contra Romanum Ponrificem ingerat, ut apprime lacita :& posito , quod Episcopi non sint de Iure dia uino, ed de Iure Ecclesiastico , via aperi thr, illos tollendi simul eum Vniuersalis EG
177쪽
EVidentissiliam falsitatem enuntiat
terea Historicus dicens , quod in exam ne ultimi Canonis praedictae Sestionis in idam, antur hi, qui asserui ta : eos non esse veros Episcopos, qui 'matii Fonti liis autho, rate adpismuntur, Episcopus Gadicensis r spondit: Canonem hunc emendandum , eo quia ' Salisburgensis Archiepiseopus Dos Afraganeos Episcopos eligit, atque cois malisconsulto 2 mam Pon fice. Quo audito addit cus, multos Episcopos magno, extulisse clamores aduersus eum, Schismatis, atque resis illum damnantes. Verum quia Episco pus ille suos defensores habebat, agentibu Legatis factum,ut Canonin quodam tantum
Verum, quam sint haec salso relaxa, ex apparet, quia assumptu de Archiepiscopo S lisburgensi, quq utebatur ille Gadicensis E piscopus, nihil valebat aduersus definition Canonis, qui tantum asserebat, Eliij si semptos Romani Pontificis authisitate , esse τὰ ros, ct legitimos Episcopos. possunt enim hae '
178쪽
stare smul: Disivi adsumpti a Romano Pom.' usice sumta veri Episcopi: , et rchiepiscopi Salisburgens creat μοι seu fraganeos Oscopos , inconsilio Pontifice. Haec enim sunt, disparata, neque habent inter se repugnan-
tiam,nec consequentiam. Sed melius,ac utarius refertur hoc factum ab Antonio Mille- domi:,in quadam sua de Concilio Tridenti i Historiola manu scripta , quam ego inueni Veneths in Musaeo Pauli de Manliisio,erudb tissimi viri. Hic ergo Historieus, qui sub Pio IV. , Secretarius Nicolai a Ponte Oratoris Veia meti, Concilio interfuit, scribit hoc dicenin: idam Episcopus His anus volens prob re spiscoporum institutionem esse immedia- a Deo , assumpsit pro medio, quod multi sinu non fiant, a Romano Font: sice, ue nutato habito ressectu ad illum. Quod audiem tes aliqui in Congregatione Episcopi clam -
aerunt: Episcopum istum H lanum ex eorundii catu expellendum, tanqWam haereticum,2 schsmaticum & merito. Quod dici tur de A rchia episcopo Salisburgens, quocunque modo hoc verum sit, nihil facit ad rem; hoc enim ex Apostolicet. Sedis Privilegio habet ; etenim & ipse Archiepiscopus a Pontifice insti- tuitur,desedis Apostolicae Legatus Natus di- icitur. Haec de Hispano illo Episcopo
179쪽
Multa praeterea Historicus ex liuore, odio, multa ex Haereticorum sensu, multa ex inaduertentia mendacia profert. Ex liuo xe quident, cum dicit, quod Paulin III em Caesarem, 2 Vastrae Regem pace imia, propo Ihuroi Pontifici Conci* celebrationem, tim ad . eos Principes misit pro celebrando Concilio. Et in hoc Historicus male interpretatur Ponti, sicis mentem, quasi hoc fecerit, ut ostenderet se non timere a Concilio cum tamen ceditum sit Paulum II L ab initio sui Pontificatus semper quaesiuisse Concilium. Ex Haer tic'rum sensu , cum passim dicit, Scholasticos Theologos in sacris Literis mersator non esse, sed hoe potius risu praetermittendum, quani rationibus improbandum . iEx inaduertentia vero est exemplum do Pio IV. , de quo libro quinto Historicus re fert, quod cum ex titeris cognouisset Vermam ad Concitium non tuenturos, satis iatus loquem cum pri9cipum oratoribus, est cum Cardinasi
bus dixerit Concilium summo hominum concur seu selebrandum, ita mi Tridentina ciuitas cap
re gentes non possit, immedia e post addita:
quod, cum conclusum fuerit Vermanos Conrilis non adfuturos, cogitatum est, Vasiosproprase C. loquiis intentos, neque venturai, Hispanos fra paucissimos ; Concibmnque compositum fore ex Aracis, quorum multi de non ad do excusatione'
180쪽
stulabaut . Ecce quomodo Concilium ex Oceano in paludem, de ex gigante in Pygm um sit conuersum l Haec , an sint mendacia: prudens iudice .
SECTIO TERTIA. De his, quae pertinent ad Concilium, , in Uniuersali. ARTICVLVS PRIMUS. An. ad Romanum Pontificem pertineat Concilium Generale conuoca re, atque ei vel per se, vel per
suos Legatos praesidere to Vaestio haec quamuis a doctissimis viris
satis amplificata, & declarata fuerita, tamen quia Historicus statim post praefatio nem hac de re agit, sicut etiam in Historiae progressu: ad suadendum, Veneralis Concitij
conuocationem, ac praefidentiam potius ad G quam ad Romanum Fontificem pertin re, quaestionem hanc non praetermittendam duximus. Praecipue ut respondeatur ad ea , quae Historicus an contrarium scribit; nos ad Catholicae veritatis probationem, tantum colligemus nonnulla, quae apud praecipuos Scriptores inueniuntur .